heb je uitgelegd dat je je gekleineerd en beklemd voelt? En dat je daardoor juist afstand neemt?quote:Op zondag 12 maart 2017 20:23 schreef Lexa31 het volgende:
[..]
Precies dit. Ik heb ruzie met haar gemaakt, dagen niet met haar gesproken en dan is het daarna weer ff goed en begint het weer. En vooral het stukje dat ze mijn partner zo afkraakt, hij krijgt van alles de schuld. Het is heel kut als diegene je ware liefde is. Als ik moet kiezen kies ik hem want met hem ga ik oud worden. Ik neem al wel meer afstand en reageer niet overal meer op, negeren werkt soms echt beter. Maar dit is idd al jaren aan de gang.
dat laatste denk ik niet. Misschien op korte termijn rust maar je ontneemt ook jezelf de moeder dochter band. Desnoods samen naar bemiddeling oid. Ze is heftig en het zal je zwaar vallen, maar breken zou voor mij geen optie zijn. Tijdelijk wat afstand kannsoms geen kwaad.quote:Op dinsdag 30 mei 2017 15:54 schreef Lexa31 het volgende:
[..]
Dank je. Tegen mijn zus is ze niet zo, die doet alles 'goed' heb ik ook gezegd. Die is perfect en ik ben altijd al vreemd saai en raar geweest. But i love it hahaha. Breken is idd het beste.
Ja moeders denken jij komt uit mijn lijf dus ik mag met je doen wat ik wil. Ik heb ondertussen ook gebroken met mijn zus, ook zij heeft altijd commentaar op mijn leven. Wij moeten doen in het leven wat mijn moeder en zus willen. Afgelopen tijd begint mijn moeder over kinderen, oh wij zijn heel goed met kinderen hoor. Wij willen geen kinderen dus ik zie hier alweer een nieuwe uitdaging voor haar liggen, proberen mij over te halen om kinderen te krijgen. Ik neem mijn afstand en af en toe hebben we even contact. Ik blijf mijn ding doen en daarmee basta. En dat ding is: werken, sporten, genieten van het leven. Reisjes en sparen voor meer reizen haha.quote:Op dinsdag 15 augustus 2017 07:50 schreef LeesFoknl het volgende:
" Mijn moeder kwam er zelf mee dat we beter geen contact meer konden hebben, het werk niet tussen ons zei ze. "
Misschien ben ik wat al te wantrouwend, maar ik zie hier alweer een poging in om je een schuldgevoel te bezorgen, zo dat je weer wat toenadering toestaat.
Moeders zijn vaak meesters in dit soort dingen, speciaal bij hun kinderen, want die hebben ze al gedomineerd en gemanipuleerd sinds hun geboorte.
Sterkte en succes
Ik ga mijn energie niet stoppen in therapie of wat dan ook. Mijn moeder verandert nooit. Of is dat met een D? Hahaquote:Op dinsdag 15 augustus 2017 08:41 schreef Marrije het volgende:
[..]
dat laatste denk ik niet. Misschien op korte termijn rust maar je ontneemt ook jezelf de moeder dochter band. Desnoods samen naar bemiddeling oid. Ze is heftig en het zal je zwaar vallen, maar breken zou voor mij geen optie zijn. Tijdelijk wat afstand kannsoms geen kwaad.
een t, en heel verstandigquote:Op zondag 27 augustus 2017 12:25 schreef Lexa31 het volgende:
[..]
Ik ga mijn energie niet stoppen in therapie of wat dan ook. Mijn moeder verandert nooit. Of is dat met een D? Haha
Ze bedoelt het helemaal niet goed... Gaat constant over haar dochter d'r grenzen heen, niets goeds aan.quote:Op maandag 13 maart 2017 21:51 schreef Maghrebijnse het volgende:
[..]
Gewoon ene oor in en andere uit. Het is en blijft je moeder. Ze bedoelt het ook vast goed.
Familie kies je niet, die krijg je. En ja ze heeft mij gemaakt samen met mijn vader, dus? Daarom mag ze nog niet over mijn leven bepalen en mij constant op de huid zitten. Vandaag kwam ze toevallig langs en begon ze weer over kinderen. Dus haar nieuwe dwing project is geboren. Nu nog meer afstand nemen want ook hier wil ze alweer een hand in hebben. Ondertussen kraakte ze me nog ff af over dat ik er slecht uitzie. Het enigste wat ik van haar krijg zijn negatieve gevoelens. Na een bezoek van haar voel ik me altijd een stuk minder goed.quote:Op zondag 27 augustus 2017 15:23 schreef Adept het volgende:
[..]
Ze bedoelt het helemaal niet goed... Gaat constant over haar dochter d'r grenzen heen, niets goeds aan.
Familie staat niet gelijk aan goede bedoelingen namelijk. Keer op keer hetzelfde aangeven aan moeders en toch doorgaan is een teken dat ze die twee uit elkaar wil krijgen in wezen.
Moeder kan haar kind niet loslaten en geeft partner overal de schuld van. Familie of niet, zij heeft nu haar eigen leven met haar eigen partner, en gaat het fout dan gaat het fout, op hun manier, zo simpel is het. Iedereen heeft recht op de eigen fouten en keuzes.
Dat die relatie uberhaubt voor het leven is strookt toch niet met de werkelijkheid Maar dat is weer van later zorg.
Flink klote allemaal! Misschien heeft ze zelf onderliggend wel een hoop problemen waar je geen weet van hebt. Soms moet je voor jezelf kiezen, het is niet anders. Moeilijk, maar noodzakelijk voor jullie eigen gezondheid en relatie.quote:Op zondag 27 augustus 2017 18:06 schreef Lexa31 het volgende:
[..]
Familie kies je niet, die krijg je. En ja ze heeft mij gemaakt samen met mijn vader, dus? Daarom mag ze nog niet over mijn leven bepalen en mij constant op de huid zitten. Vandaag kwam ze toevallig langs en begon ze weer over kinderen. Dus haar nieuwe dwing project is geboren. Nu nog meer afstand nemen want ook hier wil ze alweer een hand in hebben. Ondertussen kraakte ze me nog ff af over dat ik er slecht uitzie. Het enigste wat ik van haar krijg zijn negatieve gevoelens. Na een bezoek van haar voel ik me altijd een stuk minder goed.
En klopt, mijn partner krijgt de schuld overal van. En zo gaat het maar door.
je moeder doet wss zo tegen hem omdat ze jou minder ziet sinds hij in je leven is. Ze denkt wss dat jij door haar opmerkingen dan op gegeven moment inziet dat hij niet goed voor je is of niet leuk is...je hem dumpt...en zij je weer terug heeft. Ze houdt gewoon van je maar respecteert je grenzen helaas niet. Of ze vindt hem gewoon stom en t draait niet om jou terug krijgen maar wel om hem dumpen nog steeds.quote:Op zondag 27 augustus 2017 18:06 schreef Lexa31 het volgende:
[..]
Familie kies je niet, die krijg je. En ja ze heeft mij gemaakt samen met mijn vader, dus? Daarom mag ze nog niet over mijn leven bepalen en mij constant op de huid zitten. Vandaag kwam ze toevallig langs en begon ze weer over kinderen. Dus haar nieuwe dwing project is geboren. Nu nog meer afstand nemen want ook hier wil ze alweer een hand in hebben. Ondertussen kraakte ze me nog ff af over dat ik er slecht uitzie. Het enigste wat ik van haar krijg zijn negatieve gevoelens. Na een bezoek van haar voel ik me altijd een stuk minder goed.
En klopt, mijn partner krijgt de schuld overal van. En zo gaat het maar door.
Af en toe leuke momenten. Maar ben erg op mijn hoede als we samen zijn, spontaan is het niet echt te noemen.quote:Op zondag 27 augustus 2017 18:46 schreef madeliefff het volgende:
[..]
je moeder doet wss zo tegen hem omdat ze jou minder ziet sinds hij in je leven is. Ze denkt wss dat jij door haar opmerkingen dan op gegeven moment inziet dat hij niet goed voor je is of niet leuk is...je hem dumpt...en zij je weer terug heeft. Ze houdt gewoon van je maar respecteert je grenzen helaas niet. Of ze vindt hem gewoon stom en t draait niet om jou terug krijgen maar wel om hem dumpen nog steeds.
Ik heb ook een bemoeizuchtige moeder maar k snap niet wrm je je zo druk maakt. Ik zeg gewoon dat ik alles zelf wel bepaal en als ze mij op mn werk zou bellen zeg ik gewoon " begin je nu weer?Kappen nu. Ik wil t niet meer horen. Ik ga ophangen doei "
Heb je ook leuke momenten met je moeder??
Ja je hebt van die moeders he! Die zien je nog steeds als een klein kind terwijl je je eigen gezin hebt.quote:Op zondag 27 augustus 2017 18:25 schreef Bas_Verstappen het volgende:
Haha ik ken van die mensen die zitten echt op 25+ nog steeds onder de plak bij hun ouders. Echt kut lijkt me dat. Mijn ma was ook nog wel zo toen ik een jaartje of 20 was maar ik liet al gauw merken dat het nu klaar was en ik gewoon volwassen ben en ze niet opdringerig moeten zijn met wat dan ook.
Krijg alleen nog af en toe een berichtje van hoe gaat het etc maar ze heeft nu ook kleinkinderen dus ik ben nu eindelijk een beetje buiten schot.
Maar goed zo'n ma van een vriend van me die belt echt nog zo vaak om te vragen hoe 't gaat en of die komt mee-eten en wat dan ook. Best gênant eigenlijk soms. Dan heb je echt het idee dat je te klein wordt gehouden en ze je niet respecteren als volwassene.
Ik sluit me van ze af, wil me er ook niet meer druk over maken. Dit topic mag dus wel een slotje haha.quote:Op donderdag 31 augustus 2017 10:05 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
Misschien was het goed bedoeld, maar het feit dat ze je nu negeert zegt eigenlijk al genoeg. Ik zou er inderdaad helemaal geen energie meer aan verspillen als ik jou was. Als ze het goed wil maken moet zij haar excuses maar maken. Zou ook proberen om niet meer aan ze te denken
Is mee-eten per se onder de plak? Bij ons in het gezin zijn we van jongs af gestimuleerd om zelf beslissingen te maken. Hebben ook allemaal een ander pad gekozen. En ook met betrekking tot geloof(beide ouders zijn christen) hebben ze ons relatief vrij gelaten. 3 van de 4 kinderen zijn nu atheïst. Er wordt echter nog wel geregeld geapped over hoe het gaat en eens in de week eten we met zijn allen bij onze ouders. Vinden we zelf gezellig en zo zien we elkaar en de nieuwe aanwas ook geregeld. Ik zou mijn ouders echter allesbehalve dominant en controlerend typeren en ik heb ook geen enkel moment het gevoel dat er ook maar iemand onder de plak zit.quote:Op zondag 27 augustus 2017 18:25 schreef Bas_Verstappen het volgende:
Haha ik ken van die mensen die zitten echt op 25+ nog steeds onder de plak bij hun ouders. Echt kut lijkt me dat. Mijn ma was ook nog wel zo toen ik een jaartje of 20 was maar ik liet al gauw merken dat het nu klaar was en ik gewoon volwassen ben en ze niet opdringerig moeten zijn met wat dan ook.
Krijg alleen nog af en toe een berichtje van hoe gaat het etc maar ze heeft nu ook kleinkinderen dus ik ben nu eindelijk een beetje buiten schot.
Maar goed zo'n ma van een vriend van me die belt echt nog zo vaak om te vragen hoe 't gaat en of die komt mee-eten en wat dan ook. Best gênant eigenlijk soms. Dan heb je echt het idee dat je te klein wordt gehouden en ze je niet respecteren als volwassene.
Bij Jou niet, Bij anderen wel. het gaat erom hoe het gebracht wordt.quote:Op zaterdag 2 september 2017 12:46 schreef Solstice1 het volgende:
[..]
Is mee-eten per se onder de plak? Bij ons in het gezin zijn we van jongs af gestimuleerd om zelf beslissingen te maken. Hebben ook allemaal een ander pad gekozen. En ook met betrekking tot geloof(beide ouders zijn christen) hebben ze ons relatief vrij gelaten. 3 van de 4 kinderen zijn nu atheïst. Er wordt echter nog wel geregeld geapped over hoe het gaat en eens in de week eten we met zijn allen bij onze ouders. Vinden we zelf gezellig en zo zien we elkaar en de nieuwe aanwas ook geregeld. Ik zou mijn ouders echter allesbehalve dominant en controlerend typeren en ik heb ook geen enkel moment het gevoel dat er ook maar iemand onder de plak zit.
Dat snap ik. Maar het is dus niet per definitie zo dat ouders enge mensen zijn die je leven van opstaan tot slapen gaan willen definiëren. Zo liet Bas het wel overkomen. Als ik zou moeten gokken zou ik zelfs zeggen dat de meeste mensen wel een goede band met hun ouders hebben, van wederzijds respect.quote:Op zondag 3 september 2017 07:14 schreef Eficaz het volgende:
[..]
Bij Jou niet, Bij anderen wel. het gaat erom hoe het gebracht wordt.
Ik heb met je te doen. Maar je doet het heel goed!!quote:Op zondag 22 oktober 2017 19:23 schreef Lexa31 het volgende:
Inmiddels zijn we eind oktober en zo nu en dan heb ik echt nog problemen met haar. We waren op vakantie en toen heeft ze paniekerige smsjes gestuurd naar mijn schoonmoeder, het geeft wel aan dat ze mij totaal niet los kan laten. Onze vakantie vond ze ook maar niets ook ik kreeg paniek smsjes waar ik niet op gereageerd heb. En er is een familielid van mijn vriend op dit moment, we moeten maar bij hun langskomen want dan komt diegene ook eens in een normaal gezin.. Wij zijn dus abnormaal. Dit soort dingen negeer ik dus en ga ik totaal niet op in, ik sms dan dus ook niets terug. Alleen als ze normale smsjes stuurt reageer ik maar ze heeft een harde kop. Is voor mij in ieder geval extreem duidelijk geworden dat ze mij absoluut niet kan en wil loslaten.
Dank je wel! Het is net een klein kind, slecht gedrag negeren goed gedrag belonen....quote:Op zondag 22 oktober 2017 19:43 schreef maily het volgende:
[..]
Ik heb met je te doen. Maar je doet het heel goed!!
Doet me denken aan deze:quote:Op zondag 22 oktober 2017 19:50 schreef Lexa31 het volgende:
[..]
Dank je wel! Het is net een klein kind, slecht gedrag negeren goed gedrag belonen....
twitter:irismeerts twitterde op maandag 16-10-2017 om 07:09:59 Zoon (15) komt terug van oppassen: "Eigenlijk is het simpel. Je moet goed gedrag belonen en slecht gedrag negeren. Zoals bij grote mensen." reageer retweet
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |