R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ik heb net contact met haar gehad en zij wil beslissen wat ik moet doen met pinksteren en dat ik moet langskomen. Dus ik zei dwing me niet. Stuurt ze zoals altijd een app: ik vraag NOOIT weer is al zolang geleden dat je hier was. (2 weken geleden elkaar gezien) zij probeert elke keer weer op mijn schuldgevoel in te praten. Ik zeg dwing me niet. Nu stuurt ze, waar is mijn lexa gebleven je stoot alles af. Blabla blaaaaquote:Op dinsdag 30 mei 2017 14:22 schreef Villas__Rubin het volgende:
[..]
Snap ik. Maar daar ligt voor jou wellicht dan weer iets om aan te werken: oefenen in loslaten en laten gaan...
Het kan op zich echt wel hoor, gewoon berichtjes lezen en denken 'blablabla, doei' en er verder eenvoudig niets mee doen. Telefoontje 'ja mam, jaaa. Oke, goed. Ja, oké. Doei'
Maar goed, het is idd soms makkelijker gezegd dan gedaan.
Beetje het idee van nemen zoals ze is, en accepteren dat verandering er waarschijnlijk toch niet meer zo in zit op die leeftijd.
Nu krijg ik een app: je wilt niks. Je sluit je op..je moet eruit, je stoot iedereen af. Ik ga door een hel vanwege jou! Ze is echt totaal doorgedraaid... Ik heb haar nu zo hard de waarheid verteld dat ze niet meer weet wat ze ermee aan moet. Mijn vriend las het en zei ze heeft echt hulp nodig. Dit is echt niet meer normaal. Ik heb een geweldig leven, alles goed voor elkaar. Zij is de enigste negatieve factor in mijn leven.
hmmmm ik heb inmiddels meer van dit tooic gelezen en denk idd dat je moeder hulp nodig heeft. dit is idd niet goed. Breken is toch wellicht idd het beste hiermee!
"A leader must be a terror to the few who are evil in order to protect the lives and well-being of the many who are good"
Zeg dat wel. Ze heeft echt hulp nodig. Kijk ik ben het type dat niet elk weekend rondhangt in een kroeg, ik spaar want we reizen veel naar verre landen. Verder ben ik veel met mezelf bezig en mijn ontwikkeling, spiritueel. Ik leef mijn leven misschien wat anders dan anderen maar ik leef het wel zoals ik heel graag wil ik ben intens gelukkig. Maar dat snapt ze niet. Nee ik sluit mezelf op, hoe dan als ik de hele week werk? Dat gaat lastig, ik wil niks. Nee ik wil wat ik wil en niet wat zij wil. Ik ben er helemaal klaar meequote:
Dank je. Tegen mijn zus is ze niet zo, die doet alles 'goed' heb ik ook gezegd. Die is perfect en ik ben altijd al vreemd saai en raar geweest. But i love it hahaha. Breken is idd het beste.quote:
hmmmm ik heb inmiddels meer van dit tooic gelezen en denk idd dat je moeder hulp nodig heeft. dit is idd niet goed. Breken is toch wellicht idd het beste hiermee!
Ik zou er lekker mee doorgaanquote:Op dinsdag 30 mei 2017 15:53 schreef Lexa31 het volgende:
[..]
Zeg dat wel. Ze heeft echt hulp nodig. Kijk ik ben het type dat niet elk weekend rondhangt in een kroeg, ik spaar want we reizen veel naar verre landen. Verder ben ik veel met mezelf bezig en mijn ontwikkeling, spiritueel. Ik leef mijn leven misschien wat anders dan anderen maar ik leef het wel zoals ik heel graag wil ik ben intens gelukkig. Maar dat snapt ze niet. Nee ik sluit mezelf op, hoe dan als ik de hele week werk? Dat gaat lastig, ik wil niks. Nee ik wil wat ik wil en niet wat zij wil. Ik ben er helemaal klaar mee
Maar dat maakt je situatie niet gemakkelijker. Maar misschien wel goed om in je hoofd te houden dat je voor jezelf leeft en dat het fijn is als mensen jouw invulling van je leven helemaal goedkeuren maar dat het hun probleem is als ze dat niet doen. Maar dat lijk je ook al wel te doen, dus... Ik weet niet hoe ik zou handelen in jouw situatie. Het is heel gemakkelijk om hier wat te typen maar ja, jij zit ermee en dan is het ff anders.
Ja klopt is ook zo dan denk je makkelijker. Doen wat je gelukkig maakt, altijd! Wat een ander ook vindt!quote:Op dinsdag 30 mei 2017 16:08 schreef vera166 het volgende:
[..]
Ik zou er lekker mee doorgaan
Het is gewoon vervelend als een ouder overduidelijk zelf een probleem heeft maar dat niet in wil zien en altijd de schuld op anderen af schuift. Je moet er mee leren leven, heel vermoeiend. Mijn moeder kan ook niet loslaten en is nogal overbeschermend. Ze vindt dat ik haar "emotioneel afwijs". Met zulke vage dingen kan ik niets. Ik heb het inmiddels zelf losgelaten omdat iedereen vond dat de fout bij mij lag. Ik heb geen zin meer om me er druk om te maken en ik pas me nu aan mijn ouders wensen aan. Alleen als het ronduit belachelijk is, zoals om 8 uur thuis zijn, als ze me wil koppelen aan zoon van een vriendin of vacatures voor me uitkiest, ga ik er tegenin, maar ze bedoelen het blijkbaar goed dus vaak heb ik er dan later wel spijt van, met uitzondering van die date. Sinds ik meer accepteer is mijn leven een stuk gemakkelijker geworden. Bij jou is de manipulatie een stuk erger, maar helaas kun je iemand niet dwingen om hulpvte zoeken en je zit ook altijd aan je ouders vast. Daarom zou ik proberen de boosheid los te laten hoe moeilijk het ook lijkt. Je moet onverschilliger worden denk ik. Dan heb je er ook minder last van. Het nadeel is dat jouw vriend er eigenlijk tussen zit. Hij wil dat jij het contact met je moeder verbreekt, maar hij luistert niet als je het over haar hebt? Dat begrijp ik niet. Ik begrijp dat hij het "gezeur" zat is, en het is goed dat hij voor jou opkomt. Maar hij moet ook niet gemakzuchtig zijn, voor hem is het misschien het makkelijkst als jij het contact met je ouders verbreekt, maar voor jou zou dat ingrijpend zijn. Als jouw moeder er echt ernstig aan toe is psychologisch wat contact verbreken zou rechtvaardigen dan denk ik dat de kans erg klein is dat dit haar gedrag zou veranderen. Sterker nog, ze zou dan denk ik juist nog meer in de slachtofferrol gaan "kijk eens hoe harteloos ik aan de kant ben gezet". Het zal dan alleen maar erger worden want dan geef je haar een legitimatie voor haar eigen waanidee dat zij altijd het slachtoffer is. Ze zal er dan waarschijnlijk zelf ook nog meer in gaan geloven. Trouwens, als kind kun je ook niet aan je ouders 'ontsnappen', hoe je het ook went of keert. Zelfs al zou je gesn contact meer hebben, dan zal je misschien vroeg of laat toch enkele karaktereigenschappen bij jezelf herkennen.
[ Bericht 3% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 30-05-2017 21:49:41 ]
[ Bericht 3% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 30-05-2017 21:49:41 ]
❣ °º¤,¸🖤 ♡º💕♡💚,ø¤°º¤💛♡`°º¤,¸❣ https://bit.ly/3oMY5yM ; https://bit.ly/39EZXor ; https://bit.ly/309QhN5 ; https://bit.ly/3fUlDyP
Kan je zus niet met haar praten dat ze op deze manier jou pijn doet en uiteindelijk er toe dwingt het contact te verbreken?quote:
[..]
Dank je. Tegen mijn zus is ze niet zo, die doet alles 'goed' heb ik ook gezegd. Die is perfect en ik ben altijd al vreemd saai en raar geweest. But i love it hahaha. Breken is idd het beste.
Wat voor leven heeft je zus dan?quote:
[..]
Dank je. Tegen mijn zus is ze niet zo, die doet alles 'goed' heb ik ook gezegd. Die is perfect en ik ben altijd al vreemd saai en raar geweest. But i love it hahaha. Breken is idd het beste.
[b] Op zondag 14 november 2010 18:11 schreef liesje1979 het volgende:[/b]
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Klinkt alsof je 18 bent ofzo? Dat vind ik nog weer anders dan bij TS. Jij zit in een overgangsfase waar iedereen nog z'n nieuwe rol moet zien te ontdekken. Maar TS is 31, dan zou een moeder toch wel haar kind als een volwaardige volwassene met eigen keuzes kunnen zien. En dat lijkt ze niet te kunnen.quote:
Het is gewoon vervelend als een ouder overduidelijk zelf een probleem heeft maar dat niet in wil zien en altijd de schuld op anderen af schuift. Je moet er mee leren leven, heel vermoeiend. Mijn moeder kan ook niet loslaten en is nogal overbeschermend. Ze vindt dat ik haar "emotioneel afwijs". Met zulke vage dingen kan ik niets. Ik heb het inmiddels zelf losgelaten omdat iedereen vond dat de fout bij mij lag. Ik heb geen zin meer om me er druk om te maken en ik pas me nu aan mijn ouders wensen aan. Alleen als het ronduit belachelijk is, zoals om 8 uur thuis zijn, als ze me wil koppelen aan zoon van een vriendin of vacatures voor me uitkiest, ga ik er tegenin, maar ze bedoelen het blijkbaar goed dus vaak heb ik er dan later wel spijt van, met uitzondering van die date. Sinds ik meer accepteer is mijn leven een stuk gemakkelijker geworden. Bij jou is de manipulatie een stuk erger, maar helaas kun je iemand niet dwingen om hulpvte zoeken en je zit ook altijd aan je ouders vast. Daarom zou ik proberen de boosheid los te laten hoe moeilijk het ook lijkt. Je moet onverschilliger worden denk ik. Dan heb je er ook minder last van. Het nadeel is dat jouw vriend er eigenlijk tussen zit. Hij wil dat jij het contact met je moeder verbreekt, maar hij luistert niet als je het over haar hebt? Dat begrijp ik niet. Ik begrijp dat hij het "gezeur" zat is, en het is goed dat hij voor jou opkomt. Maar hij moet ook niet gemakzuchtig zijn, voor hem is het misschien het makkelijkst als jij het contact met je ouders verbreekt, maar voor jou zou dat ingrijpend zijn. Als jouw moeder er echt ernstig aan toe is psychologisch wat contact verbreken zou rechtvaardigen dan denk ik dat de kans erg klein is dat dit haar gedrag zou veranderen. Sterker nog, ze zou dan denk ik juist nog meer in de slachtofferrol gaan "kijk eens hoe harteloos ik aan de kant ben gezet". Het zal dan alleen maar erger worden want dan geef je haar een legitimatie voor haar eigen waanidee dat zij altijd het slachtoffer is. Ze zal er dan waarschijnlijk zelf ook nog meer in gaan geloven. Trouwens, als kind kun je ook niet aan je ouders 'ontsnappen', hoe je het ook went of keert. Zelfs al zou je gesn contact meer hebben, dan zal je misschien vroeg of laat toch enkele karaktereigenschappen bij jezelf herkennen.
Somebody that I used to know
Lexa, die is groot (volwassen) geworden. En die wil ook als zodanig behandeld worden. En die wil haar eigen weg gaan, haar eigen leven leiden.quote:
[..]
Ik heb net contact met haar gehad en zij wil beslissen wat ik moet doen met pinksteren en dat ik moet langskomen. Dus ik zei dwing me niet. Stuurt ze zoals altijd een app: ik vraag NOOIT weer is al zolang geleden dat je hier was. (2 weken geleden elkaar gezien) zij probeert elke keer weer op mijn schuldgevoel in te praten. Ik zeg dwing me niet. Nu stuurt ze, waar is mijn lexa gebleven je stoot alles af. Blabla blaaaa
Mijn bijdrage aan dit forum is ter lering en ter vermaak.
Laat je niet gek maken, en maak vooral jezelf niet gek
Count your blessings . LeesFoknl a.k.a.vrouwen(f)luisteraar!
Wat gij wilt dat U geschiedt, doet dat ook een ander!
Laat je niet gek maken, en maak vooral jezelf niet gek
Count your blessings . LeesFoknl a.k.a.vrouwen(f)luisteraar!
Wat gij wilt dat U geschiedt, doet dat ook een ander!
Ik heb niet het hele topic gelezen, alleen het eerste bericht.
Ik herken me deels wel in je verhaal (mijn moeder is nog steeds boos dat ik op mijn zelf ben gaan wonen, acht jaar geleden...).
Probeer je grenzen duidelijk te maken naar je moeder toe en maak desnoods afspraken over wanneer en contact is.
En laat verder niet je relatie omlaag praten. Jij bent gelukkig met je partner en daar gaat het om. Zij hoeft niet met hem te leven.
Ik herken me deels wel in je verhaal (mijn moeder is nog steeds boos dat ik op mijn zelf ben gaan wonen, acht jaar geleden...).
Probeer je grenzen duidelijk te maken naar je moeder toe en maak desnoods afspraken over wanneer en contact is.
En laat verder niet je relatie omlaag praten. Jij bent gelukkig met je partner en daar gaat het om. Zij hoeft niet met hem te leven.
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Ik herken sommige dingen maar ben het met weinig eens sorry. Ik leef maar 1x en ik weiger me aan te passen aan haar grillen en haar wil. Dit is mijn leven. Mijn vriend wil helemaal niet dat ik met haar breek, toen ik gister zei, als ze dit nog 1x doet breek ik met haar vond hij dat te ver gaan. Ik ben in de 30, weet niet hoe oud jij bent maar ik woon niet thuis etc. Dus ik hoef helemaal niet te luisteren naar haar regels snap je. Ik vind het oprecht erg dat jij ook zo'n moeder hebt...quote:
Het is gewoon vervelend als een ouder overduidelijk zelf een probleem heeft maar dat niet in wil zien en altijd de schuld op anderen af schuift. Je moet er mee leren leven, heel vermoeiend. Mijn moeder kan ook niet loslaten en is nogal overbeschermend. Ze vindt dat ik haar "emotioneel afwijs". Met zulke vage dingen kan ik niets. Ik heb het inmiddels zelf losgelaten omdat iedereen vond dat de fout bij mij lag. Ik heb geen zin meer om me er druk om te maken en ik pas me nu aan mijn ouders wensen aan. Alleen als het ronduit belachelijk is, zoals om 8 uur thuis zijn, als ze me wil koppelen aan zoon van een vriendin of vacatures voor me uitkiest, ga ik er tegenin, maar ze bedoelen het blijkbaar goed dus vaak heb ik er dan later wel spijt van, met uitzondering van die date. Sinds ik meer accepteer is mijn leven een stuk gemakkelijker geworden. Bij jou is de manipulatie een stuk erger, maar helaas kun je iemand niet dwingen om hulpvte zoeken en je zit ook altijd aan je ouders vast. Daarom zou ik proberen de boosheid los te laten hoe moeilijk het ook lijkt. Je moet onverschilliger worden denk ik. Dan heb je er ook minder last van. Het nadeel is dat jouw vriend er eigenlijk tussen zit. Hij wil dat jij het contact met je moeder verbreekt, maar hij luistert niet als je het over haar hebt? Dat begrijp ik niet. Ik begrijp dat hij het "gezeur" zat is, en het is goed dat hij voor jou opkomt. Maar hij moet ook niet gemakzuchtig zijn, voor hem is het misschien het makkelijkst als jij het contact met je ouders verbreekt, maar voor jou zou dat ingrijpend zijn. Als jouw moeder er echt ernstig aan toe is psychologisch wat contact verbreken zou rechtvaardigen dan denk ik dat de kans erg klein is dat dit haar gedrag zou veranderen. Sterker nog, ze zou dan denk ik juist nog meer in de slachtofferrol gaan "kijk eens hoe harteloos ik aan de kant ben gezet". Het zal dan alleen maar erger worden want dan geef je haar een legitimatie voor haar eigen waanidee dat zij altijd het slachtoffer is. Ze zal er dan waarschijnlijk zelf ook nog meer in gaan geloven. Trouwens, als kind kun je ook niet aan je ouders 'ontsnappen', hoe je het ook went of keert. Zelfs al zou je gesn contact meer hebben, dan zal je misschien vroeg of laat toch enkele karaktereigenschappen bij jezelf herkennen.
Op
Dat ze zolang boos kan blijven! Jeetje. Succes daarmee en dank je wel xxxquote:
Ik heb niet het hele topic gelezen, alleen het eerste bericht.
Ik herken me deels wel in je verhaal (mijn moeder is nog steeds boos dat ik op mijn zelf ben gaan wonen, acht jaar geleden...).
Probeer je grenzen duidelijk te maken naar je moeder toe en maak desnoods afspraken over wanneer en contact is.
En laat verder niet je relatie omlaag praten. Jij bent gelukkig met je partner en daar gaat het om. Zij hoeft niet met hem te leven.
Mijn moeder heeft besloten mij meer met rust te laten en me niet meer uit te nodigen. Ik kom dus op eigen houtje, precies wat ik wil! Ik ben nogal geschrokken van haar, dat ze door een hel gaat vanwege mij. Wat doe ik fout? Ik werk 4 dagen. Ik sport, ik heb een stabiele relatie, ik zuip of snuif me niet kapot. Ik geniet van het leven. Dat ze elke avond in bed huilt vanwege mij. Maar dit is haar probleem. Ik heb ook ronduit tegen haar gezegd: nog 1x zo'n stunt en ik verbreek alle contact. Daar schrok ze van. Mijn vriend vond dit te ver gaan maar ik ben er klaar mee. Als ik je leven zo erg tot een hel maak, hoe dan???? Dan kan ik beter uit haar leven blijven toch.
Lijkt mij dat ze dat doet omdat ze merkt dat ze de controle kwijtraakt, dan gaan mensen soms rare sprongen maken en maar om zich heenslaan met woorden in de hoop je te kwetsen en je er zo weer onder te krijgen. Dat het nergens op slaat is niet relevant, dat is het doel ook niet. Het is inderdaad haar probleem. Ik heb ook zo'n ouder, herken veel van wat je schrijft, sinds ik daarmee gebroken heb, heb ik veel rust gekregen. Hoop dat jij dat ook gaat ervaren!quote:
Mijn moeder heeft besloten mij meer met rust te laten en me niet meer uit te nodigen. Ik kom dus op eigen houtje, precies wat ik wil! Ik ben nogal geschrokken van haar, dat ze door een hel gaat vanwege mij. Wat doe ik fout? Ik werk 4 dagen. Ik sport, ik heb een stabiele relatie, ik zuip of snuif me niet kapot. Ik geniet van het leven. Dat ze elke avond in bed huilt vanwege mij. Maar dit is haar probleem. Ik heb ook ronduit tegen haar gezegd: nog 1x zo'n stunt en ik verbreek alle contact. Daar schrok ze van. Mijn vriend vond dit te ver gaan maar ik ben er klaar mee. Als ik je leven zo erg tot een hel maak, hoe dan???? Dan kan ik beter uit haar leven blijven toch.
Dit topic is goddamn herkenbaar. Weet echt precies hoe het voelt. M'n ma doet hetzelfde, zeiken en op m'n schuldgevoel spelen/manipuleren. En wat er ook gebeurt het blijft en zal mijn fout zijn.
En als ik ruzie heb met haar, dan hoor ik via m'n broertje of m'n zus dat ik haar moet gaan bellen om sorry te zeggen en dat ze niet kan slapen blabla omdat we dan geen contact meer hebben. Maar mij bellen om het goed te maken, nope.
En als ik ruzie heb met haar, dan hoor ik via m'n broertje of m'n zus dat ik haar moet gaan bellen om sorry te zeggen en dat ze niet kan slapen blabla omdat we dan geen contact meer hebben. Maar mij bellen om het goed te maken, nope.
[i] When you try your best but you don't succeed. When you get what you want but not what you need. [/i]
Wat erg! Weet idd precies wat je bedoelt. Het is je moeder maar dat betekend niet dat je alles maar moet pikken en geen contact meer kunt hebben. Al vind ik dat laatste altijd zielig op de 1 of andere manier. En idd manipuleren en inspelen op je schuldgevoel. Erg he? En ze hebben het zelf niet eens door, wat ze je aandoen...quote:Op vrijdag 2 juni 2017 09:47 schreef LittleBrownie het volgende:
Dit topic is goddamn herkenbaar. Weet echt precies hoe het voelt. M'n ma doet hetzelfde, zeiken en op m'n schuldgevoel spelen/manipuleren. En wat er ook gebeurt het blijft en zal mijn fout zijn.
En als ik ruzie heb met haar, dan hoor ik via m'n broertje of m'n zus dat ik haar moet gaan bellen om sorry te zeggen en dat ze niet kan slapen blabla omdat we dan geen contact meer hebben. Maar mij bellen om het goed te maken, nope.
Of eigenlijk niet door. Ik moet zeggen ze doen het bewust!quote:
[..]
Wat erg! Weet idd precies wat je bedoelt. Het is je moeder maar dat betekend niet dat je alles maar moet pikken en geen contact meer kunt hebben. Al vind ik dat laatste altijd zielig op de 1 of andere manier. En idd manipuleren en inspelen op je schuldgevoel. Erg he? En ze hebben het zelf niet eens door, wat ze je aandoen...
Ja Lexa, sommige mensen leren het alleen op de harde manier.quote:
Mijn moeder heeft besloten mij meer met rust te laten en me niet meer uit te nodigen. Ik kom dus op eigen houtje, precies wat ik wil! Ik ben nogal geschrokken van haar, dat ze door een hel gaat vanwege mij. Wat doe ik fout? Ik werk 4 dagen. Ik sport, ik heb een stabiele relatie, ik zuip of snuif me niet kapot. Ik geniet van het leven. Dat ze elke avond in bed huilt vanwege mij. Maar dit is haar probleem. Ik heb ook ronduit tegen haar gezegd: nog 1x zo'n stunt en ik verbreek alle contact. Daar schrok ze van. Mijn vriend vond dit te ver gaan maar ik ben er klaar mee. Als ik je leven zo erg tot een hel maak, hoe dan???? Dan kan ik beter uit haar leven blijven toch.
Maar denk eraan: jij doet haar niets aan, deze vreemde idee-en en opstelling en de daaruit vloeiende teleurstelling en verdriet doet ZIJ ZICHZELF aan.
Mijn bijdrage aan dit forum is ter lering en ter vermaak.
Laat je niet gek maken, en maak vooral jezelf niet gek
Count your blessings . LeesFoknl a.k.a.vrouwen(f)luisteraar!
Wat gij wilt dat U geschiedt, doet dat ook een ander!
Laat je niet gek maken, en maak vooral jezelf niet gek
Count your blessings . LeesFoknl a.k.a.vrouwen(f)luisteraar!
Wat gij wilt dat U geschiedt, doet dat ook een ander!
je moeder is een manipulerende drama queen die niks ander doet dan emotionele chantagequote:
Mijn moeder heeft besloten mij meer met rust te laten en me niet meer uit te nodigen. Ik kom dus op eigen houtje, precies wat ik wil! Ik ben nogal geschrokken van haar, dat ze door een hel gaat vanwege mij.
Ja zeker! Dit zijn problemen die zij zelf creeert. In haar eigen hoofd.quote:
[..]
Ja Lexa, sommige mensen leren het alleen op de harde manier.
Maar denk eraan: jij doet haar niets aan, deze vreemde idee-en en opstelling en de daaruit vloeiende teleurstelling en verdriet doet ZIJ ZICHZELF aan.
|
|
