Denk inderdaad dat je beter met mensen kunt zijn die je respecteren en die er wel voor je zijn. Zo belangrijk!quote:Op zondag 26 maart 2017 07:35 schreef LittleLady het volgende:
[..]
Soms is dat het beste wat je kan doen, gewoon afstand nemen en je richten op mensen die er wel voor je zijn.
Mijn moeder is inmiddels heel gelukkig denk ik, inmiddels heeft ze mij van haar facebook gegooid, hoefde dat dus zelf al niet meer te doen. Voor mij weer een grote opluchting.
Tja en verder ik zal wel enorm zwart gemaakt worden bij de familie, maar goed, als zij daar gelukkig van kan worden moet ze dat zeker doen.
Ik richt mij op de mensen die er wel voor mij zijn, het geeft mij een stuk meer rust, ik hoef verjaardagen niet meer in 2x te vieren vanwege de scheiding van mijn ouders, geen afkeuring meer, geen steken onder water door meer en niet constant op mijn sodemieter krijgen.
Denk er rustig over na, bij mij was het ook niet dat ik op een dag opstond van, ik ga effe met mijn moeder breken, het is een lang en slopend proces waar jaren overheen gaat, maar haar laatste chantage poging was de bekende druppel.
Toch fijn voor mij dat er mensen zijn die snappen wat ik bedoel. Denk dat er veel moeders zijn die het moeilijk vinden om los te laten. En wel een goed idee van je trouwens, met gelijke munt.quote:Op zondag 26 maart 2017 11:08 schreef Zolderkamer het volgende:
Ik zou gewoon met gelijke munt terugbetalen... zeurt ze over jouw relatie, dan begin je over die van haar etc etc..
Stuur haar een foto waar jij en je vriend zitten te genieten van een bakkie oid en zet er en leuke oneliner bij etc..
Mijn moeder probeert me ook wel eens iets op te dringen, maar dat heb ik er aardig uitgekregen.. en op het moment dat ze het toch (bewust of onbewust) weer een keer probeert dan draai ik de boel gewoon om...
Haar vriend houd haar ook wel een beetje in bedwang, die denkt ook van joh wat je nu doet werkt averechts...
Gaat vooral over het moeten komen opdraven voor verjaardagen, familiebezoek, gebeurtenissen etc.. terwijl je van de andere kant nooit iets hoort..
Dat zijn drogredenen. Hoop dat jullie die term begrijpen. dat zijn dus redenen ..... maar geen echte redenen. Heb er een mooi boek over, wel al 40 jaar oud ... Dus ze bestaan al heel lang.quote:Op zondag 26 maart 2017 01:42 schreef yourascalyou het volgende:
Als ik je bericht zo lees is je moeder misschien best wel een bemoeial, vergeet niet. Je bent haar dochter. En als ik je klaag brief zo lees, houdt ze enorm veel van je. Ik gok, kan het mis hebben, heeft je lieve moeder een beetje last van verlatingsangst. Je weet misschien veel over je moeder, zeer waarschijnlijk weet je nog niet alles.
En dit vreet niet aan haar? Je moet dusdanig reageren dat het tot haar doordringt. Bij sommige mensen moet het dan een stuk harder zijn, bij een ander is een gesprek voldoende. Dus ... doe wat werkt.quote:Op dinsdag 14 maart 2017 20:56 schreef Maghrebijnse het volgende:
[..]
Begrijp dat het vervelend is. Misschien wat minder langsgaan? Maar contact verbreken raad ik niet aan. Is ook niet goed voor je eigen psyche. Het gaat toch echt aan je vreten.
Op het eerste deel van dit citaat is mijn opmerking: ja hallo. je bent de dochter, geen therapeut. Ik adviseer om tegen haar te zeggen: mam ga naar de dokter en haal je een pilletje en laat me (ons) met rust.quote:Op dinsdag 14 maart 2017 21:30 schreef Scary_Mary het volgende:
[..]
Misschien voelt ze zich afgewezen ofzo en dat los je niet op door ruzie te gaan maken en alle schuld bij haar neer te leggen dat zij het allemaal creëert enzo. Wat megamandy ook zegt, vraag eens door naar hoe ze bij die denkbeelden komt. Met zo een inzicht kun je een betere verbale tactiek realiseren. Activeer haar om uit haar denkpatroon te komen. Waarom denkt zij dat jij niet je eigen keuzes maakt? Hoe zou zij daar op kunnen leren vertrouwen dat jij dat wel doet, waaraan denkt zij dat te kunnen merken?
---------------------------------------------------
Of misschien voelt ze zich vervangen door je vriend, omdat je voor haar gevoel nu pas (door hem) losmaakt van hoe zij het voor zag (zie post van Godshand). Ondanks dat het tussen haar en jou gaat, zou je misschien ook eens een gesprek met je vriend erbij kunnen doen. Waarom denkt ze dat hij haar niet mag? Waaraan denkt ze dat te merken? Waarom mag zij hem niet (en waar merken jullie dat aan)? Met welk gedrag cq communicatie (reacties) zouden jullie je beter kunnen voelen, etc.
Wees confronterend, maar probeer het feitelijk en niet verwijtend over te laten komen. Dat zit een sfeer van vertrouwen in de weg en dan is het moeilijker nader tot elkaar te komen.
Je bedoelt, de meerderheid van de mannen zijn vertroetelde mama's kindjes? Waarvan de partner nooit goed genoeg is want "mama knows best"?quote:Op maandag 27 maart 2017 03:54 schreef LeesFoknl het volgende:
Beste topicstarter, luister vooral naar mannen hoe dit aan te pakken. die zijn over het algemeen toch veel beter in het afbakenen van hun privacy en territorium, zeker naar moeders toe.
Dat kan ts altijd nog zeggen natuurlijk, voor zover ze dat nog niet heeft gedaan. In de tussentijd leek me het wel een aardige geste om eens te kijken naar een andere insteek, die wellicht effectiever gaat zijn. Want een dergelijk gemis als oorzaak gaat niet met een pilletje gefixt kunnen worden en zo afwijzend doen zou het drama juist kunnen versterken.quote:Op maandag 27 maart 2017 03:39 schreef LeesFoknl het volgende:
[..]
Op het eerste deel van dit citaat is mijn opmerking: ja hallo. je bent de dochter, geen therapeut. Ik adviseer om tegen haar te zeggen: mam ga naar de dokter en haal je een pilletje en laat me (ons) met rust.
Eens wat betreft slecht gedrag niet moeten te belonen, maar ik denk niet dat het voor ma een beloning is om response van ts d'r vriend te krijgen. Dat was dan ook zeker niet waarom ik dat aanraad, maar ik snap dat die nuance je interesse niet heeft.quote:Het tweede deel van het citaat wil ik als volgt reageren:
ja, geef haar gedrag maar nog meer beloning door ook nog gesprekken te houden met je vriend erbij. Lang niet elke man kan tegen de verbale trucs van een vrouw op. dadelijk zegt ie zijn mening en dan is het respectloos (naar moeders normen alweer). Laat haar in haar eigen sop sudderen. Ze weet toch wat er speelt, moet dochter en vriend nu ook nog therapeutje gaan spelen voor een zeurende conservatieve moeder na hun 6 dagen durende werkweek.
Alleen betreft het dus de communicatie tussen hun twee en dan is het wel degelijk niet alleen ma's probleem. In dat opzicht lijkt het een keertje mee richting een hulpverlener niet eens zo debiel, maar dan zou je wel een uitgangspunt moeten hebben dat ts verbetering wil en niet vooral bevestiging zoals dit soort reacties dat het allemaal dikke prima is om je handen van een geliefde af te trekken als het niet bevalt.quote:Zeker NIET aan beginnen. Het is moeders probleem, dat ze er niet mee om kan gaan. Maak het niet jullie probleem !!!!!
Er zijn genoeg hulpverleningsmogelijkheden, dat moeder daar maar heen gaat. En anders loop je de kans dat jij !! er straks heengaat / moet gaan.
Eensquote:Op maandag 27 maart 2017 07:34 schreef zeer het volgende:
Denk dat het goed is om te realiseren dat er twee mensen nodig zijn om dit soort dynamiek te laten plaats vinden en jij slechts over één persoon controle hebt.
Ik heb de discussie hierboven maar zijdelings meegekregen, maar wil toch even reageren op dit stukje. Dit kan een manier zijn om het aan te pakken, maar om eerlijk te zijn klinkt me dit erg kinderachtig in de oren. Alsof een moeder tegen z'n kind zegt: 'dit vind ik niet leuk, jij moet maar voelen dat ik dit niet leuk vind, dus ik zet je in de hoek en dan leer je het wel.' Pff, doe toch even volwassen.quote:Op woensdag 29 maart 2017 20:06 schreef LeesFoknl het volgende:
En dan nog iets: het is mijn bedoeling niet de deur voor altijd voor moeder dicht te gooien maar om haar te leren en laten inzien, dit gedrag brengt jou niks! Basta!
We nemen dat niet serieus, geven jou geen nieuwe of extra aandacht. Ook geen gesprekje met de vriend, en ook niet meegaan naar de therapeut.
Ga naar de huisarts en vraag een pilletje .... en als je weer "beter" bent is alles weer goed. ik, wij keuren jou helemaal niet helemaal (!!!) af, maar wel dit gedrag en die opmerkingen van jou (lieve moeder). Daar kom jij geen milimeter mee door bij ons.
Gast, je hebt helemaal gelijk. En toch blijft het haar moeder. Was het maar zo simpel.quote:Op maandag 27 maart 2017 03:22 schreef LeesFoknl het volgende:
[..]
Dat zijn drogredenen. Hoop dat jullie die term begrijpen. dat zijn dus redenen ..... maar geen echte redenen. Heb er een mooi boek over, wel al 40 jaar oud ... Dus ze bestaan al heel lang.
Kijk even naar het bovenstaande geciteerde:
-je bent haar dochter (oemf, ja, ze is je moeder, dus dan zal jij wel haar dochter zijn)
-ze (moeder) houdt enorm veel van je.
-je moeder heeft vermoedelijk verlatingsangst
-je weet misschien veel over je moeder maar nog niet alles .......
Dit alles is geen reden om zich met jou te bemoeien meer dan dat jij wenst. Het probleem is dat mensen vaak denken: wat doet moeder mij aan .... terwijl het zijn moet ... wat LAAT IK mij aandoen, wat LAAT IK met mij gebeuren. Neem je eigen leven in handen!
Precies wat de feministes zeggen, laat het je niet aandoen,. wil het niet enz. maar dan eens naar een VROUW toe.
Nog wat praktijk gevallen .... Vaak beginnen ze met ....... ja, maar, wat nagenoeg altijd gewoon staat voor "neen", "niet" of "ontkenning".
Kind: mam laat me met rust, laat me mijn eigen keuzes maken, laat mij met die jongen gaan .....
Moeder ... ja maar (dus nee, ik wil NIET jou je eigen keuzes laten maken, jou met die jongen laten gaan enz.) dus ... ja maar ik hou zoveel van je. Of ... ja maar ik bedoel het toch alleen maar goed. Ja maar ik heb toch alleen maar het beste met jou voor, zeg dit voor jouw bestwil.
Nu, allemaal drogredenen (niet echte redenen) van een persoon om toch zijn / haar wil door te zetten.
Nog enkele aanverwante opmerkingen:
... ja maar, je zult zien dat ik gelijk krijg! ... ja maar daar krijg je later beslist spijt van. Oh ja, dat zullen we dan wel zien.
"Soms" ....quote:Op vrijdag 7 april 2017 19:57 schreef Kamina het volgende:
Moeders hebben soms ook een beetje opvoeding nodig. Het zijn ook maar mensen.
Direkt "dood" verklaren. En de kinderen verhaaltje vertellen, dat is een oude heks die doet zich voor als een grootmoeder, maar pas op kindje, als ze je te pakken krijgt stopt ze je in een put vol slangen en spinnen! Dus als je haar (grootmoeder annex ouwe heks) ziet: dan gillen, om hulp roepen en wegrennen. En de mensen vertellen dat ze je wilde meesleuren en jij dat niet wilde.quote:Op dinsdag 4 april 2017 08:44 schreef Stratotanker het volgende:
Mijn moeder kocht doodleuk een huis verderop in de straat.
Ja, maar dat zij de moeder is kan jij toch niks aan doen. Wel andersom, zij heeft jou ongevraagd !! op de wereld gezet.quote:Op dinsdag 4 april 2017 04:21 schreef yourascalyou het volgende:
[..]
Gast, je hebt helemaal gelijk. En toch blijft het haar moeder. Was het maar zo simpel.
Uit eigen ervaring, hebben sommige 'ja maar'- mensen echt het beste met je voor. Misschien omdat ze zelf in zo'n ''ja maar'' gezin zijn opgevoed en niet beter weten en toch echt het goed bedoelen. Alleen ze het nooit juist is aangeleerd. Shit's fucked up.
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |