Ook als het niet eens nodig is, als ik iets heb gekocht lieg ik over hoe duur het was, als ik bijv. naar de bakker ga zeg ik dat ik naar de supermarkt ga,
het zijn hele stomme voorbeelden maar ik kan er gewoon niet mee stoppen.
Bij mensen die ik net leer kennen probeer ik het zo lang mogelijk vol te houden om niet te liegen maar het lukt me echt niet..
Het zijn gewoon kleine dingetjes maar soms ook wel grote leugens en soms ga ik er nog zelf in geloven ook..
Ik probeer er echt mee te stoppen maar het lijkt net of ik gewoon altijd moet liegen echt stom, er is niemand tegen wie ik niet lieg,
zelfs mijn vrienden weten niet alles van me of ze denken dat ze het weten omdat ik ze gewoon niet de waarheid vertel,
Zijn er misschien nog mensen die hetzelfde hebben of er iets aan hebben gedaan?
Het lijkt heel stom en onbenullig maar ik krijg steeds meer een hekel aan mezelf als ik het doe.. Ik wil gewoon een keertje eerlijk zijn tegen iemand.
Suc6 
maar daar zit soms zo'n kloof tussen, tussen iets willen, en iets doen,
of zoals bij jou, iets niet willen, en niet doen.
Helaas heb ik er geen ervaring mee, of tips voor je..
Het spijt me,
Wolkje
quote:ja precies.. das probleem ken ik ja..
Op maandag 9 december 2002 21:48 schreef questionmark het volgende:
haar leven werd zelfs bepaald door een leugen uiteindelijk waar heel erg veel mensen in meegingen...
ook dat ik soms niet eens meer weet wat ik nou tegen wie heb verteld, met als gevolg ruzie en alles erop en eraan... echt kut.
anders word het erger zelf zoiets bij iemand anders gezien.
quote:Nee, niet echt nee... ik probeer juist elke keer als ik iemand leer kennen dus wel eerlijk te zijn over alles maar dat lukt dus niet, dus bouw je ook nooit echt een goede band met iemand omdat me niemand me echt kent.
Op maandag 9 december 2002 21:50 schreef questionmark het volgende:
hmm, eigenlijk was ik nog niet klaar... wat ik toen gedaan heb is heel erg lang met haar gepraat en uiteindelijk heeft ze dus gezegd dat het een leugen was, je moet veel liefde en geloof krijgen van anderen voordat het afneemt... iemand echt steunen... heb jij iemand om je heen die je steunt...?
Iedereen weet wel dat wanneer je (je jezelf) een gewoonte hebt aangeleerd, je daar moeilijk of niet vanaf komt.
Ik vind het in ieder geval ontzettend knap dat je dat zelf al inziet en er iets aan wil veranderen. Kijk eens goed naar jezelf en vraag je af of je t echt niet alleen kunt. Zo niet, neem iemand in vertrouwen wara je het liefste wel gewoon eerlijk tegen wilt zijn. Kom je er samen niet uit, zou ik professionele hulp zoeken! en het is echt niet raar, er zijn heus meerdere mensen die dit probleem hebben, en er zijn ook veel gekkere dingen die een soortgelijke onvloed hebben.
Ik wens je heel erg veel sterkte toe!
quote:Ja, precies ik kom er gewoon echt niet meer uit, maar ik denk ook dat ik het gewoon tegen niemand kan vertellen omdat echt Iedereen iets anders van me weet dan dat ik werkelijk ben.. snap je?
Op maandag 9 december 2002 22:03 schreef sabientje het volgende:
Ik heb weleens gelezen dat je zo in een vicieuze circel kan belanden, wara je zelf niet meer uit komt. Het is een beetje hetzelfde als stelen, als die vaak voorkomt en af en toe ernstige vormen aanneemt, kan je er niet meer mee stoppen. Dan wordt het een gewoonte.Kijk eens goed naar jezelf en vraag je af of je t echt niet alleen kunt. Zo niet, neem iemand in vertrouwen wara je het liefste wel gewoon eerlijk tegen wilt zijn.
Het kan inderdaad goed zijn dat ik iets probeer te verhullen ofzo voor mezelf met leugens maar ik zou niet weten wat!
misschien dat ik onzeker ben en dat ik zo een 'Sylvia' wil maken die iedereen wel leuk vind ofzo,
alleen vind ik het zelf nu niet meer zo leuk..
Kijk ook eens hier: http://groups.yahoo.com/group/Pinokkio/
Misschien heb je er iets aan.
Heel veel succes en sterkte en ik hoop dat dit het begin is van een eerlijk leven.
quote:Dat deed mijn vader ook altijd en haatte hem daarom!!!!!! Heb hem pas kunnen vergeven toen hij 2 weken geleden dood ging. Dus ga vooral zo door....
Op maandag 9 december 2002 21:43 schreef Cylvia het volgende:
Op de een of ander manier moet ik altijd ergens over liegen..
Ook als het niet eens nodig is, als ik iets heb gekocht lieg ik over hoe duur het was, als ik bijv. naar de bakker ga zeg ik dat ik naar de supermarkt ga,
het zijn hele stomme voorbeelden maar ik kan er gewoon niet mee stoppen.
Voor mij is het makkelijk praten, ik spreek zo vaak de waarheid als het ongepast is dat als ik lieg mensen nog eerder geloven in mijn eerlijkheid dan in de feiten. Maar in mijn jeugd was er ook een meisje wat altijd loog, een jongen die alles erger had meegemaakt(allen een stapje erger) en zelfs laatst nog op mijn werk hadden we een collega die ook uit dat hout was gesneden. Ik geloof in een leugentje voor bestwel, maar zodra de leugen gaat regeren en je er problemen mee hebt(zoals je al aangaf) is het toch hulp wat je nodig hebt.
quote:ja pff.. gecondoleerd.. maar het is gewoon echt heel moeilijk om ermee te stoppen.. en zie nu wel dat het vooral ook voor andere mensen heel hinderlijk is.
Op maandag 9 december 2002 22:19 schreef Jummy het volgende:[..]
Dat deed mijn vader ook altijd en haatte hem daarom!!!!!! Heb hem pas kunnen vergeven toen hij 2 weken geleden dood ging. Dus ga vooral zo door....
Ken ook een gast die lulde echt overal over zelfs over zijn vriendinnnen, resultaat: amper maten meer overgehouden!
quote:Ja maar ik ga niet over dat soort dingen lullen... dat vind ik echt dom... maar het zijn gewoon dingen over mezelf..
Op maandag 9 december 2002 22:49 schreef PsychoDude_666 het volgende:
Tja misschien moet je gewoon is,, en nu is het genoeg! En gewoon overal de waarheid over spreken ff discipline nodig maar denk dat je t wel wilt zo t horen!Ken ook een gast die lulde echt overal over zelfs over zijn vriendinnnen, resultaat: amper maten meer overgehouden!
En ik ben ook heus niet zo'n persoon die altijd alles erger heeft of beter weet,, helemaal niet, als ik ergens een hekel aan heb is het dat wel
Als het niet nodig is (maar ja, wanneer is het dan wel nodig?.. soms dus, om de een of andere reden, om me in te dekken terwijl dat meestal niet eens nodig is) lieg ik niet
quote:Meid, het is hier al meer geopperd: Zoek hulp!
Op maandag 9 december 2002 21:51 schreef Cylvia het volgende:[..]
ja precies.. das probleem ken ik ja..
ook dat ik soms niet eens meer weet wat ik nou tegen wie heb verteld, met als gevolg ruzie en alles erop en eraan... echt kut.
Respect dat je je probleem onderkent.
Maar het klinkt nu al erg dwangmatig wat je doet. Laat dit niet nog meer uitgroeien! Succes.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Ik heb zelf ook een behoorlijk kwalijke situatie meegemaakt, maar daar zal ik het hier niet over hebben.
Tuurlijk geef ik niet toe dat ik gelogen heb.. dan had ik het net zo goed niet kunnen doen.. maar dat weet ik dan ook al eigenlijk wel in het begin..oooow...
Ik heb nu wel ff op een paar sites enzo erover gekeken, maar het zijn allemaal van die onderwerpen dat je liegt dat je een hele slechte jeugd hebt gehad enzo om maar aandacht te krijgen.. maar dat is bij mij ook niet het geval..
om het maar ff zo te zeggen.. en nu ben ik wel eerlijk, ik maak juist de dingen gewoon wat mooier en interessanter dan juist slechter..
quote:Eerste stap heb je hier gezet, bravo! Als je toe bent aan stap twee ga je naar de huisarts en die kan je doorverwijzen naar een psycholoog. Maar kennelijk ben je daar nog niet aan toe
Op maandag 9 december 2002 23:16 schreef Cylvia het volgende:
Ik wil best hulp zoeken maar ik zou ten eerste niet weten waar en ten tweede.. volgens mij nemen ze me dan niet echt serieus..
Tuurlijk geef ik niet toe dat ik gelogen heb.. dan had ik het net zo goed niet kunnen doen.. maar dat weet ik dan ook al eigenlijk wel in het begin..oooow...
.Wellicht kun je het in je eentje leren beperken, maar dat lijkt me een flinke klus. Je hebt immers al wat pogingen ondernomen en toch voel je telkens weer de drang. Die drang is er niet voor niets. Met een psycholoog kun je erachter komen hoe het komt dat jij dat steeds doet. Je kunt het denk ik wel vergelijken met meiden die dwangmatig lijnen of juist veel eten, daar zit ook iets achter. En zij kunnen dat ook vaak moeilijk in hun eentje stopzetten.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Volgens sommige foksters een lieverd :)
Ik neuk je, beuk je, kreuk je, deuk je,ik steek je aan en stamp je uit als een peukje!!
Maar dat is anders, ik zit heerlijk in mijn vel nu. liegen, alleen om bestwil
Ik geloof dat Liegen een ziekte is. Misschien moet je er eens met je huisarts over praten? Of wat dan ook. je geeft zelf aan dat je het zelf niet leuk vind. Een stap heb je al wel. Je weet dat je liegt, als je dat al niet hebt word het al moeilijker om er iets aan te doen.
Sterkte
quote:Lieve Silvia
Op maandag 9 december 2002 21:43 schreef Cylvia het volgende:
Op de een of ander manier moet ik altijd ergens over liegen..
Ook als het niet eens nodig is, als ik iets heb gekocht lieg ik over hoe duur het was, als ik bijv. naar de bakker ga zeg ik dat ik naar de supermarkt ga,
het zijn hele stomme voorbeelden maar ik kan er gewoon niet mee stoppen.Bij mensen die ik net leer kennen probeer ik het zo lang mogelijk vol te houden om niet te liegen maar het lukt me echt niet..
Het zijn gewoon kleine dingetjes maar soms ook wel grote leugens en soms ga ik er nog zelf in geloven ook..
Ik probeer er echt mee te stoppen maar het lijkt net of ik gewoon altijd moet liegen echt stom, er is niemand tegen wie ik niet lieg,
zelfs mijn vrienden weten niet alles van me of ze denken dat ze het weten omdat ik ze gewoon niet de waarheid vertel,Zijn er misschien nog mensen die hetzelfde hebben of er iets aan hebben gedaan?
Het lijkt heel stom en onbenullig maar ik krijg steeds meer een hekel aan mezelf als ik het doe.. Ik wil gewoon een keertje eerlijk zijn tegen iemand.
Ik heb precies hetzelfde, ik moetzeggen dat ik na dit topic gelezen te hebben me toch wel besef dat het bij mij ook echt heel erg de verkeerde kant op aan het gaan is. Het zijn de kleinste dingen, vb: als ik een broek heb gekocht zeg ik tegen mijn moeder vaak dat ie goedkoper was of dat ik die al een tijdje had. Ik wil zelf vaak gewoon de waarheid zeggen maar dan komt er iets anders uit en ik ga het zelf vaak ook geloven. Ik ben er ook achter gekomen dat het heel moeilijk aan mensen uit te leggen is dat je liegt, mijn ex riep ook wel eens, wat is er dan,, ga je vreemd? Ga je wel naar je werk? Maar het gaat niet om dat soort leugens. Het is gewoon dat als je bv ergens nee op moet zeggen of iemand weet waar je geweest bent, hebt gedaan enzo dat ik dan lieg. Ik weet zelf niet waarom, maar het is zo, het is een gewoonte geworden en het lijken/zijn vaak niet echt relavante dingen waar ik zelf over lieg.
Vaak bijzaken, maar daardoor voelt het niet minder vervelend dat je dan toch hebt gelogen.
Tja.. mocht jij je ook in mij herkennen, misschien kunnen we eens mailen en kijken of we samen eens op zoek kunnen gaan naar wat meer informatie.
want dat ben ik - Loesje
ik heb wel gerpobeerd om minder te liegen, maar het lukt me echt niet
quote:Misschien een goeie tip, maar het heet Pinokkio?? Dat maakt de drempel niet echt lager voor mensen met dat probleem..
Op maandag 9 december 2002 22:18 schreef Nikki het volgende:
Misschien flauw om het nog eens te herhalen, maar maak er werk van. Zoek hulp, want het kan van kwaad tot erger gaan.
Kijk ook eens hier: http://groups.yahoo.com/group/Pinokkio/
quote:Ik denk dat je hier redelijk goed verwoord waar het aan scheelt. Misschien dat je idd onzeker bent, zo onzeker dat je niet durft uit te komen voor bepaalde dingen, omdat je bang bent over wat andere mensen ervan zouden kunnen vinden.
Op maandag 9 december 2002 22:12 schreef Cylvia het volgende:[..]
misschien dat ik onzeker ben en dat ik zo een 'Sylvia' wil maken die iedereen wel leuk vind ofzo,
alleen vind ik het zelf nu niet meer zo leuk..
quote:Ja, klopt helemaal,
Op zondag 29 december 2002 22:21 schreef scorpion69 het volgende:[..]
Ik denk dat je hier redelijk goed verwoord waar het aan scheelt. Misschien dat je idd onzeker bent, zo onzeker dat je niet durft uit te komen voor bepaalde dingen, omdat je bang bent over wat andere mensen ervan zouden kunnen vinden.
ik zal een voorbeeld geven: toen ik nog op school zat kon ik echt met iedereen heel goed opschieten en iedereen vond me tof omdat ik altijd zei wat ik dacht enzo (niet dus..) terwijl als ik thuis was.. en dus echt mezelf dan zat ik zo met mezelf in de knoop, ik was dus wel leuk als ik me anders voordeed maar niet als ik mezelf was.
En das echt kut zeg maar
En ff over die hulpgroepen die ik ff bekeken heb, het lijkt wel of je perse een hele slechte jeugd gehad moet hebben om een beetje mee te kunnen praten en dat is dus al helemaal niet het geval..
Suc7!
Ik heb hetzelfde als jij, maar ff wat anders.. (dus ja niet het zelfde.. )
Ik lieg ook over dingen.. alleent ja hoe zeg je het.. Ik lieg over mijn gevoelens.. ( Ik zeg dat het super met me gaat terwijl ik me onwijs klote voel) en dat niet gewoon een keertje.. maar dag in dag uit, dit omdat ik anders het gevoel heb te falen.. jaren therapie en medicijnen hebben naar mijn gevoel dan niets uitgehaald.. en in de hoop dat ik zelf misschien ga geloven dat het zo is.. maar over dat soort dingen lieg ik altijd..beetje moeilijk uit te leggen.. het nadeel ervan is dat als ik eindelijk eens opbiecht hoe ik me voel niemand me gelooft.. dus tja..dan maar zo..
Eigenlijk een beetje offtopic gezwets maar okee..moest het toch ff kwijt..
[Dit bericht is gewijzigd door shavirah op 19-03-2003 01:52]
|
|
