Als zwanger worden/blijven niet zo makkelijk gaat #166

Oh ja hsg, ik vond het wel pijnlijk maar zeker niet ondraaglijk. En ik had zo veel mogelijk pijnbestrijding gevraagd

Hoe is het met jou kahlie?

Ik heb voor mijn hsg gewoon een ibuprofen en een aleve feminax gepakt. De pijn was op het moment erg vervelend maar ook direct weg na afloop en ik weet zeker dat die pijnstillers geholpen hebben. Leuk is het niet, maar komt vast wel goed

Gewoon boeken Majo, dat brengt geluk. Ik heb een nieuwe baan gezocht en gekregen en me ingeschreven voor een hardloopwedstrijd, en toen werd ik zwanger

Wat heb je absurd veel follikels trouwens, dat heb ik nog nooit gelezen. Daar zitten vast een paar heel goeie bij! Ik duim voor je.

quote:

Op zaterdag 4 maart 2017 10:44 schreef Aventura het volgende:
Gewoon boeken Majo, dat brengt geluk. Ik heb een nieuwe baan gezocht en gekregen en me ingeschreven voor een hardloopwedstrijd, en toen werd ik zwanger

Wat heb je absurd veel follikels trouwens, dat heb ik nog nooit gelezen. Daar zitten vast een paar heel goeie bij! Ik duim voor je.

Haha wie weet!

Vanochtend weer echo gehad en nu waren het er maar 2 die mooi groeien, zij zijn rond de 17mm. De rest blijft nu steken rond de 10mm dus weer verder met spuiten en dinsdag weer echo. Wordt een lang traject zo!

Ook begin ik wat benauwd te worden. Om die reden bloed laten prikken om overstimulatie uit te sluiten. De waarden waren mooi laag dus dat is fijn. Als de klachten erger worden moet ik aan de bel trekken.

Oei Majo, dat klinkt behoorlijk vervelend. Hopen dat er dinsdag toch een aantal nog een eindsprint maken. Sterkte met de benauwdheid.

Zo lastig is dat he, majo, dat je nergens op kunt rekenen en het steeds weer anders gaat dan verwacht.
Ik hoop dat de rest ook nog even lekker doorgroeit

Thanks meiden Het is erg onvoorspelbaar tot nu toe! Ik had al wel verwacht dat het langer zou duren peace omdat dat bij de IUI ook het geval was maar het duurt nu wel erg lang... De punctie was in eerste instantie afgelopen donderdag gepland, toen werd het aanstaande maandag en nu op z'n vroegst aanstaande vrijdag. Als het al door gaat überhaupt want met slechts 2 grote follikels ga ik de punctie niet doorzetten. Maar goed, er kan nog van alles veranderen dus maar weer wachten op dinsdag

Even als duiding: ik zit nu op dag 37 van mijn "cyclus". Met iui was het uiteindelijk steeds een dag of 45, nu gaat het richting de 55 denk ik

[ Bericht 2% gewijzigd door MaJo op 05-03-2017 22:41:23 ]

Dag dames,

Ik ben een poosje weg geweest, simpel omdat ik even na moest denken hoe verder.
We zijn in december door verwezen voor IVF maar zijn daar uiteindelijk voor afgewezen omdat ik wel zwanger wordt en daar het 'probleem' dus niet ligt. IVF is een zwaar traject en zal er niet voor gaan zorgen dat ik zwanger blijf dus ben ik weer terug bij 'af' en gaan we weer verder met IUI en mag ik evt. naar een miskraam specialist in Maastricht.
Ik ben vorige week weer begonnen met spuiten, gister de eerste echo weer gehad en de groei is goed (2 met een goed formaat, 6 ienimini eitjes ernaast)

Intussen ben ik flink aan het nadenken wat ik wil, naar die specialist, zo doorgaan of stoppen. We zijn nu zo'n 7 jaar bezig en heel langzaam begin ik te accepteren dat het voor ons gewoon niet zo mag zijn misschien en dat we het misschien op moeten gaan geven. Mijn man is daar duidelijk nog niet en heeft nog steeds de hoop dat het ook ons gaat lukken. Voor nu gaan we dus nog even door, ik vind niet dat ik mag stoppen als hij daar nog niet aan toe is. We doen dit samen en moeten imo ook samen de keus maken om te stoppen of niet.

quote:

Op dinsdag 7 maart 2017 09:11 schreef Whoopje het volgende:
Dag dames,

Ik ben een poosje weg geweest, simpel omdat ik even na moest denken hoe verder.
We zijn in december door verwezen voor IVF maar zijn daar uiteindelijk voor afgewezen omdat ik wel zwanger wordt en daar het 'probleem' dus niet ligt. IVF is een zwaar traject en zal er niet voor gaan zorgen dat ik zwanger blijf dus ben ik weer terug bij 'af' en gaan we weer verder met IUI en mag ik evt. naar een miskraam specialist in Maastricht.
Ik ben vorige week weer begonnen met spuiten, gister de eerste echo weer gehad en de groei is goed (2 met een goed formaat, 6 ienimini eitjes ernaast)

Intussen ben ik flink aan het nadenken wat ik wil, naar die specialist, zo doorgaan of stoppen. We zijn nu zo'n 7 jaar bezig en heel langzaam begin ik te accepteren dat het voor ons gewoon niet zo mag zijn misschien en dat we het misschien op moeten gaan geven. Mijn man is daar duidelijk nog niet en heeft nog steeds de hoop dat het ook ons gaat lukken. Voor nu gaan we dus nog even door, ik vind niet dat ik mag stoppen als hij daar nog niet aan toe is. We doen dit samen en moeten imo ook samen de keus maken om te stoppen of niet.

Beste Whoopje,

Wat een lastige belissing en wat vervelend hoe het nu gaat. Wat zijn jullie al lang bezig en wat moeilijk dat het steeds niet lukt.

Bij mijn zus met 5 natuurlijke miskramen hebben ze ook gezegd dat IVF geen kansen op een zwangerschap die blijft zou vergroten. Zij heeft uiteindelijk toch gekozen voor een zwangerschap via IVF via Belgie, omdat daar ook een specialist zat voor endometriose waar ze ook last van had, ze had ook een verlaagd AMH en onverklaarbare anti-stoffen.

We zullen nooit weten of dat nu wel gezorgd heeft voor mijn nichtje, maar persoonlijk denk ik van wel. Bij de IVF pogingen was namelijk duidelijk te zien dat er veel bevruchtingen waren bij minder eitjes (minder eitjes vanwege verlaagd AMH), 2x zelfs 100% volgens mij wat heel uitzonderlijk is als ik kijk naar wat het percentage normaal is.

Maar als je dan keek hoe de embryos het deden, dan haalde 75% de 5 dagen grens niet, alsof er dus toch iets mis gaat, wat dan dus inderdaad een vroege miskraam zou zijn geworden. Dus uiteindelijk zijn er niet heel veel terugplaatsingen geweest.

Ze mocht ook wat slikken tegen de antistoffen (lage dosis prednison) en heeft een buikoperatie gehad vanwege de endometriose, dus dat zijn ook allemaal factoren die meespelen.

quote:

Op vrijdag 3 maart 2017 14:11 schreef Arja het volgende:
Oh ja hsg, ik vond het wel pijnlijk maar zeker niet ondraaglijk. En ik had zo veel mogelijk pijnbestrijding gevraagd

Hoe is het met jou kahlie?

Arja, lief dat je het vraagt. Ik wacht nog op mijn nieuwe bloedresultaten, maar mijn huisarts riep 4 weken geleden heel verheugd dat ik nu weer op het laagste punt (gezondste dus!), zat sinds Juli 2016. Helaas vond de doktersassistente het nog geen reden om te juichen, aangezien zij zoiets had van: het is nog echt behoorlijk verhoogd. Dus ik rij o.a. geen auto wat me aardig de keel uit hangt.

Mijn zus heeft haar traject voor een tweede eerst door laten gaan, maar al gauw bleek het mentaal en fysiek echt een zware dobber te zijn. Dus nu staat ze tot eind April stil en is ze gelukkig heel erg bezig met haar eigen gezondheid opkrikken. Er kwam uit die poging met stimulatie 1 ei, ipv 2, maar volgende keer willen ze meer stimuleren. Ik hoop dus dat ze gauw haar 6 eieren heeft en dat daar een gezond embryo mag uitkomen. Het blijft heel pittig en ze zijn al behoorlijk bezig geweest.

Vanochtend weer echo gehad en helaas waren er nog steeds maar 2 follikels die voorliepen. Omdat deze allebei 20mm waren en we niet nog langer door kunnen gaan hebben we besloten om de punctie af te blazen. Wel een domper dus Gelukkig mogen we nu nog een keer IUI doen dus vanavond de pregnyl zetten en dan overmorgen inseminatie. De kans is erg klein maar dan is het spuiten in ieder geval niet voor niets geweest en wie weet dat het met 2 eitjes toch nog wel lukt

Whoopje wat heftig zeg. 7 jaar is ook wel een hele lange tijd. Hoeveel miskramen heb je gehad? Die miskraam specialist zou misschien wel uitkomst kunnen bieden. Maar kan me ook voorstellen dat je het allemaal inmiddels behoorlijk zat bent Al eens een pauze ingelast?

Kahlie wat goed dat je zus nu even een pauze neemt en aan zichzelf werkt. Volgens mij ging ze er behoorlijk aan onderdoor en ook lichamelijk heeft ze het zwaar te verduren gehad.
En wat goed dat het beter gaat met je gezondheid! Alleen wel balen dat je nog steeds niet alles kan Betekent die verbetering dat je uiteindelijk ook voor een kindje kan gaan of zit dat er (nog) niet in?

@MaJo, dat is zeker even balen, ik ga toch voor je duimen!

Ik heb nu 7 miskramen gehad, allemaal in een vroeg stadium tussen de 4-6 weken. Er zijn al diverse dingen nagekeken maar buiten een chronisch vitamine te kort is er niks meer gevonden (vitamine tekort is inmiddels opgelost door het slikken van allerlei extra vitamines en een dubbele dosis foliumzuur). We hebben 1x een pauze van een jaar gehad en 2x een korte pauze van een maand of 2. De laatste dus in jan/feb dit jaar.

Whoopje, wat ontzettend heftig zeg. Al 7 jaar bezig en 7 miskramen. Dat klinkt als mijn ergste nachtmerrie. Kan mij goed voorstellen dat je het zat bent.
Ik ben wel benieuwd wat er al onderzocht is en waarvoor je nog naar de miskraampoli zou kunnen? Een oriënterend gesprek kan altijd, als jullie beslissen verder te gaan. Het geeft misschien wel meer duidelijkheid. Ik ben onlangs bij de miskraampoli geweest (na 3 miskramen). Bij mij komt er helaas niks uit de onderzoeken, maar dat haalt bij mij wel een stuk onzekerheid weg, dat het aan mij ligt. Daarbij hebben we onze chromosomen niet laten onderzoeken. Verder is het hele zwanger worden en blijven een ingewikkeld proces, waarin een hoop gewoon nog niet duidelijk is imo.

Majo wat een teleurstelling! 2 eitjes is nog steeds een kans!!

Wat fijn kahlie dat je gezondheid beter gaat!

Balen MaJo! Het is wel fijn dat er een escape-IUI kan plaatsvinden. Toch een minikans, en je IVF-poging blijft staan.

Er waren hier op Fok meer mensen met veel miskramen, "habituele miskraam" heet dat geloof ik. MIsschien geeft het hoop dat beide dames nu 2 kinderen hebben.

@Fuchsia_roze, er is oa gekeken of mijn man en ik samen wel 'matchen', er is een baarmoederfoto gemaakt en ik heb de afgelopen jaren aardig wat bloed af moeten staan waarbij er ook weer verschillende testen zijn gedaan. Verder is er naar mijn baarmoeder gekeken. Eigenlijk dus de standaard dingen (denk ik) waar ze naar kijken.

Majo, balen je punctie niet door gaat, wel fijn dat ze een escape lui doen, voelt het toch niet helemaal voor niks. 😘😘

Kahlie fijn om wat van je te lezen en dat het qua gezondheid goed gaat😘

Whoopje jeetje dat is wel heftig zeg😘

Kleine update, hier gaat het op en af. Er zijn dagen dat ik het prima kan handelen dat er echt nooit een kindje gaat komen en er zijn dagen dat ik intens verdrietig en boos ben. En rationeel weet ik echt wel dat dit "beter" is want ik wil mijn relatie ook niet kwijt en met een ander wil ik geen kind. Maar het voelt soms zo oneerlijk

Majo wat een domper zeg.

Dv het is ook niet eerlijk

DV

Vanochtend weer een echo gehad, maandag was er nog een eitje van 13 te zien en die leek nu verdwenen (uitleg was dat sommige eitjes groter groeien door de stimulatie en dan toch 'opgeven' en dus verdwijnen. Gelukkig wel 2 anderen die, zij het langzaam, groeien). Verder lijkt het alsof er een soort van 'ei-feestje' gaande is, sorry voor de ietwat droge benaming Er zitten ontzettend veel hele kleine eitjes waardoor het lastig kijken is. Die kleintjes hoeven geen belemmering te zijn tenzij ze ineens spontaan allemaal tegelijk een groeispurt inzetten. Vrijdag weer terug komen dus...

Wat stom Majo.
Zeiden ze er nog wat over, hoe dit nou zo kan? En gaan ze de volgende keer een ander spuitregime doen? Jouw verhaal komt me bekend voor, een vriendin had dit ook. Bleek dat ze helemaal aan het begin van de cyclus al een paar dominante eiblaasjes kreeg, en alleen die reageerden op de hormonen en alle andere niet. Dat was een aantal keer gebeurd en het kwam dus elke keer niet tot een punctie. Vervolgens kreeg ze andere hormonen in andere doses en toen rijpen er meer eiblaasjes.

Hoop overigens niet dat een volgende keer nog nodig is...

quote:

Op dinsdag 7 maart 2017 11:56 schreef Whoopje het volgende:
@MaJo, dat is zeker even balen, ik ga toch voor je duimen!

Ik heb nu 7 miskramen gehad, allemaal in een vroeg stadium tussen de 4-6 weken. Er zijn al diverse dingen nagekeken maar buiten een chronisch vitamine te kort is er niks meer gevonden (vitamine tekort is inmiddels opgelost door het slikken van allerlei extra vitamines en een dubbele dosis foliumzuur). We hebben 1x een pauze van een jaar gehad en 2x een korte pauze van een maand of 2. De laatste dus in jan/feb dit jaar.

Jeetje zeg, 7 miskramen Ik kan me wel voorstellen dat je er dan op een gegeven moment "klaar" mee bent. Ik hoop echt dat het alsnog gaat lukken en dat je de zo gewenste plakker hebt

quote:

Op dinsdag 7 maart 2017 12:59 schreef McLaura het volgende:
Balen MaJo! Het is wel fijn dat er een escape-IUI kan plaatsvinden. Toch een minikans, en je IVF-poging blijft staan.

Dat is zeker fijn Ik wist niet dat dat kon als je eenmaal in het icsi traject zat dus dat was een mooie meevaller Ik ben erg benieuwd hoe de kwaliteit van manliefs zaad deze keer is, de afgelopen 2 iui's viel dat flink tegen.

quote:

Op dinsdag 7 maart 2017 15:50 schreef droomvrouwtje het volgende:
Majo, balen je punctie niet door gaat, wel fijn dat ze een escape lui doen, voelt het toch niet helemaal voor niks. 😘😘

Kahlie fijn om wat van je te lezen en dat het qua gezondheid goed gaat😘

Whoopje jeetje dat is wel heftig zeg😘

Kleine update, hier gaat het op en af. Er zijn dagen dat ik het prima kan handelen dat er echt nooit een kindje gaat komen en er zijn dagen dat ik intens verdrietig en boos ben. En rationeel weet ik echt wel dat dit "beter" is want ik wil mijn relatie ook niet kwijt en met een ander wil ik geen kind. Maar het voelt soms zo oneerlijk

Het is ook gewoon ontzettend oneerlijk lieve DV Maar als je relatie onder spanning komt te staan moet je daarvoor gaan, uiteindelijk is het allerbelangrijkst. Maar kan me voorstellen dat het ontzettend verdrietig blijft

quote:

Op woensdag 8 maart 2017 10:42 schreef Whoopje het volgende:
Vanochtend weer een echo gehad, maandag was er nog een eitje van 13 te zien en die leek nu verdwenen (uitleg was dat sommige eitjes groter groeien door de stimulatie en dan toch 'opgeven' en dus verdwijnen. Gelukkig wel 2 anderen die, zij het langzaam, groeien). Verder lijkt het alsof er een soort van 'ei-feestje' gaande is, sorry voor de ietwat droge benaming Er zitten ontzettend veel hele kleine eitjes waardoor het lastig kijken is. Die kleintjes hoeven geen belemmering te zijn tenzij ze ineens spontaan allemaal tegelijk een groeispurt inzetten. Vrijdag weer terug komen dus...

Herkenbaar ook bij mij veel eitjes die elkaar ook kunnen verdrukken. Wat dat betreft is elke echo weer spannend, het kan in een paar dagen zo weer anders zijn. Ik ga duimen dat je vrijdag een mooi aantal eitjes hebt

quote:

Op woensdag 8 maart 2017 11:14 schreef Aventura het volgende:
Wat stom Majo.
Zeiden ze er nog wat over, hoe dit nou zo kan? En gaan ze de volgende keer een ander spuitregime doen? Jouw verhaal komt me bekend voor, een vriendin had dit ook. Bleek dat ze helemaal aan het begin van de cyclus al een paar dominante eiblaasjes kreeg, en alleen die reageerden op de hormonen en alle andere niet. Dat was een aantal keer gebeurd en het kwam dus elke keer niet tot een punctie. Vervolgens kreeg ze andere hormonen in andere doses en toen rijpen er meer eiblaasjes.

Hoop overigens niet dat een volgende keer nog nodig is...

Het lastige is dat ze niet al te hoog in willen zetten met Gonal F ivm met overstimulatie omdat ik pcos heb. Aan de andere kant begon ik daarom bij de iui ook met een lagere dosering die uiteindelijk opgehoogd werd. Dus ik kan me voorstellen dat de dosis wel iets opgehoogd wordt de volgende keer.

Waarom het precies gebeurd bij mij is niet duidelijk maar het kan ook zo zijn dat mijn eitjes elkaar verdrukken. Je zag ook behoorlijk wat eitjes die echt tegen elkaar aanlagen en daardoor niet rond van vorm waren. Dat maakt het bij mij dus wat lastiger. We zullen het volgende ronde zien

Hoe gaat het met jou? Krijg je al een beetje het vertrouwen in je lichaam terug?

DV
Whoopje, Fuchs wat naar. Klote miskramen ook. Bij mij kwam er wel wat uit de onderzoeken. Het lijkt me nog erger als er niks uit komt. Enerzijds blij omdat er dan niks aan de hand is, anderzijds tast je zo in het duister omdat je niet weet waarom het dan niet goed gaat telkens.