R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Hoi,
Ik zit al een tijdje met een kwestie en ik kom er maar niet uit.
Ik weet van mezelf dat ik vanaf mijn 16e tot ongeveer mijn 24ste nogal verlatingsangst heb gehad. Helaas heb ik de pech gehad vriendjes te ontmoeten die veel logen of vreemd gingen etc etc. dus ik ging er niet echt lekker van in mijn vel zitten en was er een jaar kapot van als het uit ging. Mijn laatste relatie was dus voorbij op mijn 24ste en ik ben nu 28. Sindsdien heb ik nooit meer een relatie gehad.
Nu heb ik ook nog eens de pech gehad dat mijn beide ouders zijn overleden een paar jaar geleden. Hier voor (en ook voor de verlatingsangst) heb ik enkele jaren therapie gehad. Maar mijn grootste probleem nu is dat ik voor mijn gevoel juist bindingsangst heb gekregen na die therapie. Is dat überhaupt mogelijk? Eerst verlatingsangst hebben en dan opeens bindingsangst? Dat is toch het tegenovergestelde!
Ik denk dit omdat ik best veel afspreek met mannen, maar meteen al aangeef dat ik niet wil dat het een date is, maar alleen vriendschappelijk. En als iemand echt moeite doet haak ik af. Dan komt het te dichtbij of ik vind ze irritant, of ik denk gewoonweg: "nee ik kan niet verliefd op jou worden dus hou maar op."
Ik kan voor mijn gevoel niet meer verliefd worden op de goede mannen. Ik ben juist vaker geïnteresseerd in de foute mannen die niets serieus willen, zodat ik er een 'project' van kan maken. Als ik ze heb waar ik ze hebben wil, is het spel afgelopen en zijn ze niet meer interessant. Dit klinkt heel raar I know!
Maar diep van binnen weet ik dat ik graag een relatie zou willen, maar het niet meer aan durf. Maar het zou ook wel handig zijn eerst verliefd te worden op iemand die het goede met je voor heeft. Beetje harrie in de warrie dus...
Dus: Kan verlatingsangst echt omslaan in bindingsangst?
Ik zit al een tijdje met een kwestie en ik kom er maar niet uit.
Ik weet van mezelf dat ik vanaf mijn 16e tot ongeveer mijn 24ste nogal verlatingsangst heb gehad. Helaas heb ik de pech gehad vriendjes te ontmoeten die veel logen of vreemd gingen etc etc. dus ik ging er niet echt lekker van in mijn vel zitten en was er een jaar kapot van als het uit ging. Mijn laatste relatie was dus voorbij op mijn 24ste en ik ben nu 28. Sindsdien heb ik nooit meer een relatie gehad.
Nu heb ik ook nog eens de pech gehad dat mijn beide ouders zijn overleden een paar jaar geleden. Hier voor (en ook voor de verlatingsangst) heb ik enkele jaren therapie gehad. Maar mijn grootste probleem nu is dat ik voor mijn gevoel juist bindingsangst heb gekregen na die therapie. Is dat überhaupt mogelijk? Eerst verlatingsangst hebben en dan opeens bindingsangst? Dat is toch het tegenovergestelde!
Ik denk dit omdat ik best veel afspreek met mannen, maar meteen al aangeef dat ik niet wil dat het een date is, maar alleen vriendschappelijk. En als iemand echt moeite doet haak ik af. Dan komt het te dichtbij of ik vind ze irritant, of ik denk gewoonweg: "nee ik kan niet verliefd op jou worden dus hou maar op."
Ik kan voor mijn gevoel niet meer verliefd worden op de goede mannen. Ik ben juist vaker geïnteresseerd in de foute mannen die niets serieus willen, zodat ik er een 'project' van kan maken. Als ik ze heb waar ik ze hebben wil, is het spel afgelopen en zijn ze niet meer interessant. Dit klinkt heel raar I know!
Maar diep van binnen weet ik dat ik graag een relatie zou willen, maar het niet meer aan durf. Maar het zou ook wel handig zijn eerst verliefd te worden op iemand die het goede met je voor heeft. Beetje harrie in de warrie dus...
Dus: Kan verlatingsangst echt omslaan in bindingsangst?
Bindingsangst is verlatingsangst. Je bent zo bang verlaten te worden dat je al niet eens wilt binden.quote:Op woensdag 8 februari 2017 11:21 schreef onniedah het volgende:
Dus: Kan verlatingsangst echt omslaan in bindingsangst?
Het is een andere kant van dezelfde medaille denk ik
Waar het allemaal om gaat is kun je iemand binnen laten en echt vertrouwen.
Dat niet kunnen kan zich in beide uiten lijkt me
Waar het allemaal om gaat is kun je iemand binnen laten en echt vertrouwen.
Dat niet kunnen kan zich in beide uiten lijkt me
Nou daar ben ik het niet geheel mee eens. Ik ben namelijk jarenlang bang geweest mijn moeder kwijt te raken aan die rotziekte, en toen ze eenmaal was overleden was het uiteraard moeilijk en bij mijn vaders overlijden net zo, maar mijn leven is niet over ofzo.quote:
Op En ik ben er juist heel sterk uitgekomen en voor mijn gevoel niet meer bang om iemand kwijt te raken. Want ik weet hoe dat voelt en het is kut, maar niet het einde. Toen ik verlatingsangst had kon ik zo niet eens denken. Dan dacht ik: Mijn leven is over als diegene er niet meer is. Zo zou ik nu echt niet meer kunnen denken.
Daarom denk ik niet dat verlatingsangst en bindingsangst hetzelfde zijn.
Dit hebben meer vrouwen. Dat gaat vanzelf over als je over de 30 bent.quote:
Ik kan voor mijn gevoel niet meer verliefd worden op de goede mannen. Ik ben juist vaker geïnteresseerd in de foute mannen die niets serieus willen, zodat ik er een 'project' van kan maken. Als ik ze heb waar ik ze hebben wil, is het spel afgelopen en zijn ze niet meer interessant. Dit klinkt heel raar I know!
Nou, ik heb precies hetzelfde, het lijkt alsof ik mezelf terug lees in de OP, en ik ben man over de 30.quote:Op woensdag 8 februari 2017 13:22 schreef KosterT het volgende:
[..]
Dit hebben meer vrouwen. Dat gaat vanzelf over als je over de 30 bent.
Dus interessant topic voor mij ook, verkapte TVP.
Lambo of Rekt
Toch gaat dit bij heel veel mensen op. ook bij mezelf in iets mindere mate. Als ik je OP lees dan straalt dat eraf voor mijn gevoel. Bel je spyg nog eens op zou ik zeggen.quote:
Daarom denk ik niet dat verlatingsangst en bindingsangst hetzelfde zijn.
Je doet dus je best om mensen voor je te winnen maar zo snel je resultaat dreigt te krijgen haak je af. Iemand die aandacht voor je heeft begin je al met afhouden. De angst voor het binden zit vrijwel zeker in de angst weer afscheid te moeten nemen.
verlatingsangst is volgens mij als je op dat moment al een relatie hebt. Dus iemand die single is, kan geen verlatingsangst hebben, omdat het simpelweg onmogelijk is om verlaten te worden door iemand die er niet is.
Bindingsangst is hetzelfde als hierboven beschreven, alleen ben je geen single.
Bindingsangst is hetzelfde als hierboven beschreven, alleen ben je geen single.
Aan deze tekst kunnen geen rechten worden ontleend.
Ik ben geen robot.
niet bang voor ban
I stand with (the) Netherlands. w/
Ik ben geen robot.
niet bang voor ban
I stand with (the) Netherlands. w/
die bestaan net zo min als foute mannen...quote:
Misschien moet je je eens focussen op goede mannen.
in dit geval lijkt ze 'foute mannen' te betitelen als de personen die uiteindelijk haar exact bieden waarop ze zelf ook liever ingaat, waarom zou je dat in godsnaam dan 'fout' noemen?
Punt is gewoon dat je in relaties vaak terugkrijgt wat je zelf ook jezelf en andere geeft.
Iemand die het moeilijk vind zichzelf lief te hebben en weinig vertrouwen in zichzelf heeft, zal weinig kans hebben iemand te vinden die dat wat ze zichzelf niet biedt, wel zal geven.
Een relatie wordt vaak juist sterker als iemand zelf daarin ook duidelijk zijn/haar eigen grenzen aangeeft en verantwordelijkheid voor het eigen geluk neemt en niet verwacht dat van eena nder te krijgen.
"Whatever you feel like: Life’s not one color, nor are you my only reader" - Ausonius, Epigrammata 25
Ik denk dat ik daar pas achter kan komen als ik al in een relatie zit, die ik voor mijn gevoel nooit meer ga hebben... een soort van vicieuze cirkel dus ;-) Je kunt pas echt voelen hoe moeilijk afscheid nemen is als het van iemand is waar je erg veel van houdt. En daarom wil ik misschien niet meer van iemand gaan houden. Dus je hebt wel een goed punt.quote:
[..]
De angst voor het binden zit vrijwel zeker in de angst weer afscheid te moeten nemen.
Als ik afscheid neem van iemand die ik gewoon leuk vind, heb ik daar geen seconde moeite mee (bijvoorbeeld een vriend die net naar de andere kant van de wereld is verhuisd vorige week)
Bindingsangst en verlatingsangst kunnen naast elkaar bestaan, de één sluit de ander niet uit.
Verlatingsangst is gebasseerd op een verminderd vertrouwen in onszelf en bindingsangst is een verminderd vertrouwen in anderen.
Bij bindingsangst is overigens het aan iemand binden zelf niet de primaire angst, het is een angst voor emotionele intimiteit die als een natuurlijk proces voortvloeit uit een ontwikkelende relatie, je zult je waarschijnlijk minder defensief opstellen bij mensen die verder van je afstaan dan mensen die dichtbij je 'zachte kern' kunnen (en willen) komen. Het is een angst voor intimiteit en de kwetsbaarheid en afwijzing die kan volgen.
[ Bericht 1% gewijzigd door SFProphecy op 08-02-2017 17:33:02 ]
Verlatingsangst is gebasseerd op een verminderd vertrouwen in onszelf en bindingsangst is een verminderd vertrouwen in anderen.
Bij bindingsangst is overigens het aan iemand binden zelf niet de primaire angst, het is een angst voor emotionele intimiteit die als een natuurlijk proces voortvloeit uit een ontwikkelende relatie, je zult je waarschijnlijk minder defensief opstellen bij mensen die verder van je afstaan dan mensen die dichtbij je 'zachte kern' kunnen (en willen) komen. Het is een angst voor intimiteit en de kwetsbaarheid en afwijzing die kan volgen.
[ Bericht 1% gewijzigd door SFProphecy op 08-02-2017 17:33:02 ]
Heb je daar geen moeite mee of scherm je jezelf af van de emotie? Ik zou blij (enthousiast) zijn voor die vriend maar het ook wel echt jammer vinden het directe contact te missen.quote:
Als ik afscheid neem van iemand die ik gewoon leuk vind, heb ik daar geen seconde moeite mee (bijvoorbeeld een vriend die net naar de andere kant van de wereld is verhuisd vorige week)
Nu laat je me wel nadenken haha! Voor mijn gevoel heb ik er echt geen moeite mee. Dus of ik me afscherm? Geen idee! Mijn vrienden en vriendinnen zeggen sowieso al over mij dat ik best afstandelijk ben en echt mijn eigen leven aan het leiden ben en ik vermaak me prima alleen. Maar een gezonde relatie zou ook wel weer eens leuk zijn.quote:
[..]
Heb je daar geen moeite mee of scherm je jezelf af van de emotie? Ik zou blij (enthousiast) zijn voor die vriend maar het ook wel echt jammer vinden het directe contact te missen.
Ik herken een hoop maar zit in een andere levensfase.quote:
[..]
Nu laat je me wel nadenken haha!
Een combinatie van beide zou ideaal zijn maar ik heb het opgegeven. De laatste echte relatie is al vijftien jaar terug de latere pogingen waren of zeer kortstondig of niet echt leuk. Best wel dingen ondernemen met vrienden maar heel veel dingen vind ik gewoon leuk om alleen te doen.quote:ik vermaak me prima alleen. Maar een gezonde relatie zou ook wel weer eens leuk zijn.
Het end van het verhaal is dat je lekker in je vel moet zitten en daar kan je best zo nu en dan even over nadenken.
Ja en hoe langer je alleen bent, hoe moeilijker het natuurlijk wordt om je aan te passen aan een leven met iemand samen. Alleen zijn is meestal handig, maar niet altijd. Zolang je het leuk vind om dingen alleen te doen is er niet echt een probleem gelukkig!quote:
Een combinatie van beide zou ideaal zijn maar ik heb het opgegeven. De laatste echte relatie is al vijftien jaar terug de latere pogingen waren of zeer kortstondig of niet echt leuk. Best wel dingen ondernemen met vrienden maar heel veel dingen vind ik gewoon leuk om alleen te doen.
Het end van het verhaal is dat je lekker in je vel moet zitten en daar kan je best zo nu en dan even over nadenken.
Waarom open je dan een topic?quote:
[..]
Zolang je het leuk vind om dingen alleen te doen is er niet echt een probleem gelukkig!
Breitling - Instruments for Professionals
Ach, je bent nog relatief jong. Als je iemand tegenkomt die door jouw muurtje heen prikt en er goed mee omgaat kan nog van alles hoor. Voor mij is het wel altijd een punt van aandacht gebleven in omgang met mensen. Je weet dat je moeite hebt met binden en dat je reacties daardoor gestuurd kunnen worden..... Hou dat in de gaten.quote:
[..]
Ja en hoe langer je alleen bent, hoe moeilijker het natuurlijk wordt om je aan te passen aan een leven met iemand samen. Alleen zijn is meestal handig, maar niet altijd. Zolang je het leuk vind om dingen alleen te doen is er niet echt een probleem gelukkig!
|
|
