Het peutertopic (2-4 jaar) deel 206

Andere weegschaal zegt toch ook genoeg, daarnaast als ze actief zijn of misschien ziek zijn geweest dan vallen ze ook af of komen minder hard aan.
Als jij zelf het idee hebt dat het prima gaat gewoon afzeggen.
Jammer dat er zoveel mensen bij de CB,'s zitten die alleen op cijfertjes en standaarden letten.

De jongste heeft ook de hele tijd aan de onderkant van het -1 lijntje gezeten. Afgelopen vrijdag zat ze net boven het -1 lijntje. Kreeg ik te horen: ja je moet nu wel uitkijken dat ze niet ineens omhoog schiet

quote:

Op woensdag 25 januari 2017 17:26 schreef Tally het volgende:
De jongste heeft ook de hele tijd aan de onderkant van het -1 lijntje gezeten. Afgelopen vrijdag zat ze net boven het -1 lijntje. Kreeg ik te horen: ja je moet nu wel uitkijken dat ze niet ineens omhoog schiet

zucht
Jan was altijd vol een +1 kind vanaf geboorte en die vlakte af naar de 0 lijn maar kreeg juist te horen waarschijnlijk is zijn lijn tussen de 0 en +1 en als hij daar maar ergens zit prima is zijn lijn

Teun is gewoon een 0 lijn kind zit daar altijd

Belangrijkste is dat het kind niet opeens enorm naar beneden of omhoog schiet. Een 0 lijn kind opeens in een paar maand een -1 kind is maar dat heb je als ouders ook wel door dat er iets niet klopt

Franny, dat vind ik ook heel knap van jou! 23:00 klinkt voor mij ook echt laaaaat.

Ik bedacht me ineens tav dat schoonmaken Fazz, je kan wat dingen laten slingeren waardoor ze echt niet meer schoon willen maken

He bah Razz, kan me voorstellen dat je daar meh van bent
En exode, sterkte En franny ook, met de pubquiz Ik red het ook niet tot erg laat

Fazz, wat een vervelende situatie wat betreft je sm. Er zijn al veel goede adviezen gegeven, hopelijk komen jullie tot een oplossing

Razz, fijn, zo'n CB . Ik weet niet wat ik zou doen als ik in deze situatie zat, maar ik zou er in ieder geval ook niet blij van worden. Is Annie toevallig niet ziek geweest in de afgelopen tijd? Want dat kan een daling in gewicht ook wel verklaren eventueel. Ik denk dat je zelf wel in ziet wanneer er serieus iets niet in de haak is met het gewicht van je kind, jammer dat het CB er dan zo'n drama van maakt.

Ik ben overigens aan het wachten op de 2-jaars afspraak, maar ik weet eigenlijk wel zeker dat die niet gaat komen . We zouden met 1,5 jaar al langs 'moeten' komen maar ook daar heb ik nooit wat van gehoord.
Ik denk dat ik hem anders thuis maar op de weegschaal zet en even meet .

Tot laat opblijven . Afgelopen zaterdag nog geprobeerd, en dat was geen succes. Ben er een paar dagen zoet mee geweest .

Razz wat vervelend van het cb

Wij wachten ook nog op een oproep voor de 3 jaars afspraak.

Maar ze plast nu wel op de pot . Op de wc laat ze nog niets los maar dat komt wel.

Waarom bellen jullie dan niet even zelf? Of wil je eigenlijk niet gaan? Dan is er ook geen probleem, toch?

quote:

Op woensdag 25 januari 2017 20:37 schreef Razztwizzle het volgende:
Vanavond thuis op de weegschaal was ze trouwens 13,1 kilo. En volgens zichzelf "KIJK MAMA ANNIE SUPERRRRRZWAARRRRRR WAAUUUWWW IK BEN EEN ZWARE LEEUWW WHRAAAARGH" .

Over levendig maak ik me verder geen zorgen dus .

Annies praatjes

Ik zal mijn vader laten weten dat de term 'GODFRIEDBOMANS' aanslaat bij het grote publiek .

Ja, zo'n peuter vindt het natuurlijk ook wel eens fijn dat zij niet wéér degene is die boos met iets aan het smijten is. .

Ik was laatst thuis boos weggelopen van I, omdat ze maar achter me aan bleef lopen en zeuren over van alles, terwijl ik eigenlijk met vriend had afgesproken dat hij zich over haar zou ontfermen (ik voelde al dat mijn geduld op was). Zitten we een dag later op de fiets, begint ze een heel verhaal over dat ik zo boos was geworden maar dat ik niet boos op haar was, maar op papa en dat zij gewoon heel lief was. .

Ahw Anne En ook dat is een echo he. Dus je slaagt in positief opvoeden

Scheldwoorden omdraaien: ik verbeter mijn shit altijd in chips.

Waarop een zekere peuter meteen naar de voorraadkast rent om "sip" te pakken iemand tips?

Fazz, vervelend dat ze zo over je grenzen heen gaat. Logisch dat ze dan alleen maar bij haar thuis op mag passen. Ik zou zelf passief agressieve briefjes op gaan hangen waar ik weet dat ze heen zou gaan.
'Sm, wat hadden we hier ook alweer over afgesproken?'
'Weet je het heeeeel zeker?! '
'Echt heeeeeel zeker?!'
-het is hier niet nodig, dus of ik het echt zou doen valt nog te bezien -

Annie ze is wel super lief.

Laat opblijven doe ik ook niet heel vaak, maar ik heb nog wel vrij vaak een feestje/ weekend weg/vriendinnenavond en dan word ik nog steeds wel de kroeg uitgeveegd. Ik drink al even niet meer en dat scheelt aanzienlijk in de toestand waarin ik mij de dag erna bevind .

quote:

Op woensdag 25 januari 2017 20:51 schreef Stormqueen het volgende:
Ahw Anne En ook dat is een echo he. Dus je slaagt in positief opvoeden

Scheldwoorden omdraaien: ik verbeter mijn shit altijd in chips.

Waarop een zekere peuter meteen naar de voorraadkast rent om "sip" te pakken iemand tips?

Ik had jou niet ingeschat als een chips ouder eigenlijk .

Ik ben bang dat een geheel ander woord gebruiken de enige oplossing is. Ik raad chocola als vervanger niet aan btw.

Ik mag hier niks over zeggen trouwens. Ik vloek niet heel vaak, maar als ik het doe, doe ik het goed . Niet dat het uitmaakt, want kleuter leert peuter gewoon alle vloekwoorden aan, waardoor Fransje geregeld door het huis rent 'kutzooi kutzooi!!!!' .

Ik had V maar even uitgelegd wat kut dan eigenlijk betekende en in de avond hoorde ik mezelf terug.

F: 'kutzooi'
V:' Fransi, een kut is een pagina en daar plassen meisjes uit, wij hebben een piemel'
F:'piemel! Kutzooi!!'

Hahaha always

quote:

Op woensdag 25 januari 2017 20:31 schreef Stormqueen het volgende:
Waarom bellen jullie dan niet even zelf? Of wil je eigenlijk niet gaan? Dan is er ook geen probleem, toch?

Dat is nou het mooie; ze zijn amper te bereiken hier . Eerst bel je naar een centraal nummer, die verbinden je door de zorgafdeling, die er vervolgens voor zouden moeten zorgen dat je bericht of terugbelverzoek bij het CB terecht komt. En dat gebeurt dus vaak met verkeerde info, te laat of zelfs helemaal niet.
Ik heb het nu al tig malen geprobeerd maar ik heb het opgegeven.
Wegen en meten kan ik zelf wel en als hij met (bijna) 4 geen oproep heeft gehad voor de spuit, regel ik het wel via een andere weg.

Dank voor de tips dames Helaas is mijn moeder niet van de subtiele hints, en ook niet van het opslaan van no-go's in mijn eigen huis We zoeken voor de komende 2 weken een andere oplossing voor haar dag want ik heb nu te veel aan m'n hoofd om me hier ook nog druk over te maken

Always 'een kut is een pagina'
Mooi hoor die vloekende peuters Ik hoor ook wel eens een gottedomme voorbij komen.

Gisteren was ik van dat hele gedoe zo woest dat ik nog in het luchtledige aan het schelden was. F zei 'Mama, wat is er dan?' en ik zei dat ik boos was. Zegt ie 'Kom maar even met me knuffelen mama' Dat vond ik wel mooi, als hij heel boos is dan knuffelen we ook vaak

Hier ook een -1 lijn kind, ze is lang en iel. Overduidelijk de bouw van papa. Ze heeft afgelopen week weer letterlijk een groeispurt gemaakt. Maat 92 te klein (tenzij ruimvallend) en maat 98 en kleinvallende 104, zitten prima..
Ook hier nog geen 13 kilo hoor, welke boter smeren jullie op brood trouwens? Hier BlueBand Goede Start.

CB hoeft hier geen commentaar te leveren, ze hebben ooit een flinke wind van me gehad. Sindsdien een aantekening in dossier met: heeft een smalle lichaamsbouw..

Away !

Mijn man niest ONTZETTEND hard altijd (echt op het volume dat bejaarde dames in de supermarkt achter hun rollator omvallen van de schrik) en omdat ik na zes jaar nog steeds ook zo schrik zeg ik altijd 'Jezus liefje!' bij zijn genies.

Maar goed, elke keer dat iemand anders niest zegt Sticker dus heel beleefd, met zo'n vriendelijk knikje richting degene die niest 'Jezus liefje' want dat zeggen we altijd als iemand niest ja toch

Met een kind op de -26 lijn ofzo ben ik gewoon gestopt met meten en wegen bij het cb hoor, dat scheelt veel in tijd en energie

'jezus liefje'

-mijn vriend niest ook alsof hij in 1 klap zn hele binnenste op tafel gooit, ik schrik er ook altijd weer van -

Ik nies ook zo en al getriggerd door 1 zonnestraal die m'n gezicht bereikt _{vooral in de auto vind ik het nog wel eens eng}

hmm verbaast me dat ze zo moeilijk deden bij cb..
spuit 11...

[ Bericht 41% gewijzigd door watmoetikkiezen op 25-01-2017 21:51:30 ]

quote:

Op woensdag 25 januari 2017 21:40 schreef AwayTL het volgende:
'jezus liefje'

-mijn vriend niest ook alsof hij in 1 klap zn hele binnenste op tafel gooit, ik schrik er ook altijd weer van -

omg de mijne ook! Clubje maken?

Soms raakt ie de tv zelfs vanaf de bank
Jezus liefje wat schetig e
En knuffel-F ook

quote:

Op woensdag 25 januari 2017 21:31 schreef L-E het volgende:
Away !

Mijn man niest ONTZETTEND hard altijd (echt op het volume dat bejaarde dames in de supermarkt achter hun rollator omvallen van de schrik) en omdat ik na zes jaar nog steeds ook zo schrik zeg ik altijd 'Jezus liefje!' bij zijn genies.

Maar goed, elke keer dat iemand anders niest zegt Sticker dus heel beleefd, met zo'n vriendelijk knikje richting degene die niest 'Jezus liefje' want dat zeggen we altijd als iemand niest ja toch

hilarisch die Sticker.
Hier ook zo'n harde niezer hoor, toen ik ooit naast hem als passagier in de auto zat flikte hij ook hetzelfde kunstje. Van schrik kopte ik het dak van de auto

Jezus liefje en die V. Met zijn pagina uitleg

Ik vind het wel grappig hoe je jezelf soms terughoort. Ik hoor het veel in de manier en toon waarop Lucas tegen Amélie praat hij verhoogt zijn stemmetje nog wat extra en benadrukt dingen duidelijk inclusief de zin als een half liedje uitspreken

En hij vermaant de kat die steeds zit te snaaien: "nee poes. Mag nie. Verkeerde bakje." gevolgd door: "mag nie mama? Mama mag nie, poes andere bakje, mama mag nie hé? Poes stout." totdat je dat bevestigd x3

Away dat gesprekje.

En L-E, dat klinkt wel heel schattig.

Hier is het T die er af en toe een scheldwoord waar ik heel slecht tegen kan uitgooide, namelijk gvd. Dat vind ik al niets als het uit de mond van een volwassene komt, maar als zo'n klein peutertje het zegt is het helemaal vreselijk. En het ergste is nog dat hij het volgens mij niet thuis geleerd heeft. Ik verdenk mijn vader, want die wil dat woord er nog weleens uitflappen. Ik heb op een gegeven moment besloten het te negeren en dat bleek de beste aanpak. Elke keer aangeven dat ik dat woord niet wilde horen zorgde ervoor dat hij het achter elkaar ging zeggen. Na een tijdje negeren heb ik het nu al weken niet meer gehord.

Ik heb morgenmiddag een gesprek over de boze buien van T en S op het kdv. Ik heb me de afgelopen dagen vaak afgevraagd wat het gedrag van T en S daar kan veroorzaken, maar ik kom niet veel verder dan vermoeidheid, want dat is wel een enorme trigger en aangezien ze beiden elke dag rond 5.30 uur al in bad zitten is vermoeidheid best aannemelijk. Ik ben erg benieuwd wat ik morgen precies te horen ga krijgen, want ik ben erg benieuwd naar de momenten waarop T en S driftig worden. Misschien dat die informatie me meer handvatten geeft om de oorzaak te ontdekken.

haha, hier is L ook altijd in de weer met de poes terechtwijzen: ooh, nee poes, magnie. Magnie op tafel, mij pap, niet poes! poes bokjes eten!
Hij slaat alleen wat door, als t aan L ligt mag de poes alleen even binnen om te eten, hij mag nergens zitten of liggen..
Poes denkt daar anders over en negeert L.

Hehe. V's uitleg over de pagina waar meisjes uit plassen
Riley (die nu kleuter is) vertelde laatst dat ze haar vagina heel mooi vind. "Ik houd van vagina's mama"

Die Sticker. Wat schattig is dat

En terechtwijzing aan huisdieren.

Oh jullie kinders! Ik lig heel zachtjes te grinniken in bed (iedereen slaapt nog Maar ik vroeg wakker.. Sta 'op wacht' om een bevalling te fotograferen, doet m'n nachtrust niet heel goed )

Sticker En V En Annie En Riley En knuffel-F En poezen terecht wijzen Lucas wil juist graag dat Aaf met hem mee gaat steeds, dus ik blijf maar uitleggen dat poezen dat zelf beslissen

En succes vanmiddag Nikki!

Daarom vind ik dit zo'n leuke leeftijd, al die leuke uitspraken en acties .

Piranha praat veel, maar meestal kan ik er nog geen touw aan vastknopen. Hij begint nu wel woorden te koppelen dus het word wel beter . Gisteren had hij een bakje fruit van de gele supermarkt. Hij kijkt in het bakje en kijk me aan met een vies gezicht: 'Gatsiedarrie, fiessss!'.

Nee, op appel, peer en banaan na gaat er hier weinig fruit in .

Ik vind het qua spelletjes en fantasie wel een prachtige leeftijd hoor.
Aiden kijkt regelmatig tekenfilms en verzint daar ook allerlei spelletjes omheen.
Zo kijkt hij weleens brandweerman Sam en sta ik regelmatig in brand waardoor hij aan komt rennen en mij met een fantasie brandslang helemaal gaat blussen.
Het liefst moet ik ook aanwijzen waar ik nog een beetje brand en op de grond rollen is nog hilarischer. Als ik uitgeblust bent, mag ik opstaan.

En onze hand is vaak een spin die komt vragen wat hij eet en dan moet de spin ook even proeven. Hele gesprekken worden er mee gevoerd of de spin valt om en moet die recht gezet worden.
Of hij komt met regenlaarsjes aangelopen die ruw op zijn armpjes aanvoelen. En dan moet Aiden eerst even de regenlaarsjes uitdoen (is van de vingers schuiven).

Het zijn van die spelletjes waar hij zo makkelijk in mee gaat en lekker in op kan gaan. Makkelijk bedacht en dat probeer ik toch te blijven motiveren.

En wat taal betreft: hij praat mij zoveel na.
Ook dingen als: Hou je mond, stop daar eens mee, doe nou niet, doe even normaal.
En dan komt hij met: Nee,jíj moet ophouden. Jíj moet normaal doen.
Dat proberen we wel af te leren en wij proberen onze taal ook om te buigen en andere zinnen te gebruiken maar Aiden beseft niet dat bepaalde dingen brutaal is, hij niet alles na moet zeggen en dus ook niet zo tegen zijn opa en oma moet praten.

Ik vind zulke dingen ook weer zo lastig. Hij kan heel beleefd zijn tegen vreemden maar als hem iets niet aanstaat, gaat hij zo praten.

Hoe doen jullie dit? Herkennen jullie dit?

Razz, leeuw
Sorry SQ, ik moest heel hard lachen op de chips
En toen ging Away er nog overheen met kutzooi....

Wij kregen toevallig gisteren de oproep binnen voor 3 jaar afspraak, op een dag dat wij niet kunnen dus zo even bellen om te verzetten.

En ik realiseerde me net dat ik dus gewoon mijn werklaptop mee moet nemen naar het weekend weg Echt ik ben klaar met fuseren, reorganiseren etc, dit is voor mij de 3e in de 8 jaar dat ik er werk en het lijkt the biggest one te worden.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op woensdag 25 januari 2017 17:12 schreef Goitske het volgende:
Andere weegschaal zegt toch ook genoeg, daarnaast als ze actief zijn of misschien ziek zijn geweest dan vallen ze ook af of komen minder hard aan.
Als jij zelf het idee hebt dat het prima gaat gewoon afzeggen.
Jammer dat er zoveel mensen bij de CB,'s zitten die alleen op cijfertjes en standaarden letten.

Ik hoor dat vaker inderdaad. Ze kijken niet goed naar de bouw van het kind of de ouders.
Begrijp best dat je als cb ook alert moet zijn op over of ondervoeding van het kind. Niet elke ouder ziet zelf goed wat er gebeurt.
Als ouder moet je toch weleens sterk in je schoenen staan ivm de mening van anderen, een cb of wie dan ook.
Je eigen gevoel en oordelingsvermogen is zo belangrijk.

I Peuter fantasie!

Exode, snap de stress wel hoor Balen dat je dan je leuke weekend niet los kan komen van werk
Bij ons is net een reorganisatie gestart. Senior management heeft het heel druk gehad maar niet met de inhoudelijke veranderingen die nu nodig zijn erg chaotisch dus. Ik doe m'n best om zo veel mogelijk kennis over te dragen voor m'n verlof en om structuur aan te brengen. En dan hoop ik dat het in augustus allemaal op de rit is en ik in een gespreid bedje terug kom (wishful thinking ) _{solliciteren vanuit m'n verlof lijkt me ook geen slecht plan}

ik heb geen peuters meer.

Mijn kleine prematuurtjes van nog geen 2 kilo zijn *ineens* 2 mooie kleutermeisjes geworden.

Ooohh Kyara! ! Ik kan me nog zo goed herinneren dat je hier postte dat je vliezen waren gebroken bij 33 weken, en ik vond het zo erg voor je. En kijk ze nu eens Wat een mijlpaal!

Venco, kinderen doen wat je doet, niet wat je zegt. Dus als jij brutaal tegen Aiden praat, neemt hij dat over. Daar ligt denk ik ook de oplossing: verander de toon waarmee je tegen hem praat en het draait wel bij. Waarmee niet gezegd is dat je kind nooit meer een onvertogen woord zal laten vallen, maar als het voorkomt zijn het uitzonderingen.

(Behalve als iemand niest, natuurlijk.)

Oh Kyara, wat een mooie en leuke foto's! Doei lieve peutermeisjes, hallo grote kleuters!

Das ook naar Fazz! Stomme reorganisaties.

Net ook de Rabo voor van alles uitgemaakt, door de nieuwe hypotheek moesten wij over naar de ABN. Alles netjes geregeld inclusief overstapservice, wordt er nog steeds van onze oude en hartstikke lege bankrekening geïncasseerd. Rabo heeft het dus niet geregeld....en zeggen nu: overstapservice kan niet ingaan want je staat in de min. Joh gek...iets met kastje -> muur en weer terug.

Kortom, ik zet nog even een lekkere koffie en neem er een koekje bij want ik werk thuis vandaag want bij ons betekent een reorganisatie blijkbaar ook verbouwen zodanig dat werken onmogelijk is.

quote:

Op donderdag 26 januari 2017 09:24 schreef L-E het volgende:
Ooohh Kyara! ! Ik kan me nog zo goed herinneren dat je hier postte dat je vliezen waren gebroken bij 33 weken, en ik vond het zo erg voor je. En kijk ze nu eens Wat een mijlpaal!

Venco, kinderen doen wat je doet, niet wat je zegt. Dus als jij brutaal tegen Aiden praat, neemt hij dat over. Daar ligt denk ik ook de oplossing: verander de toon waarmee je tegen hem praat en het draait wel bij. Waarmee niet gezegd is dat je kind nooit meer een onvertogen woord zal laten vallen, maar als het voorkomt zijn het uitzonderingen.

(Behalve als iemand niest, natuurlijk.)

Ik begrijp zeker dat hij zegt wat ik zeg. Maar, ik ben hier toch de opvoeder dus ik zie mezelf niet als brutaal tegen Aiden. Hij moet soms streng toegesproken worden.
Hoe pak jij dat dan bijvoorbeeld aan?
Ik weet dat ik de dingen soms anders kan formuleren maar zeggen dat hij moet luisteren of ophouden met iets, is toch niks raars?

Kyara,

Exode.

Hoe je tegen je kind praat is echt heel belangrijk merkte ik laatst. Riley had laatst haar krukje gepakt en wilde even kijken naar de patatjes in de friteuse. Oma zag het en gaf een keiharde brul. Riley liep meteen terug. Helemaal verdrietig, want een grote mond krijgt ze haast nooit.
En wij beseften gewoon hoe belangrijk dat is. Want in noodsituaties bereik je je kind wel.

Venco, het gaat meer om hoe je het benoemt. Hij is brutaal als hij het doet, maar bij jezelf noem je het anders.
Voor een driejarige is dat verschil er niet. Hij heeft geleerd dat je zo praat als er iets moet gebeuren. In zijn ogen maakt hij zijn punt dus duidelijk.

Nu loop ik hier ook tegenaan hoor. Maar wat ik nu probeer is te letten op hoe ik dingen zeg.
En nog blijft het soms zoeken
Als er bijvoorbeeld iets moet gebeuren waar ik geen nee op wil dan vraag ik het niet, maar dan zeg ik: "Als we thuis zijn dan hangen we onze jas even op".
En nu neemt zij het ook op die manier over. Vaak ook eindigend met: "Afgesproken".
Maar mijn punt is. Het is soms moeilijk op te lossen, maar let vooral op de benaming die je het geeft.
Dit plaatje maakt het misschien wat duidelijker

quote:

Op donderdag 26 januari 2017 10:07 schreef Omentielvo het volgende:
Venco, het gaat meer om hoe je het benoemt. Hij is brutaal als hij het doet, maar bij jezelf noem je het anders.
Voor een driejarige is dat verschil er niet. Hij heeft geleerd dat je zo praat als er iets moet gebeuren. In zijn ogen maakt hij zijn punt dus duidelijk.

Nu loop ik hier ook tegenaan hoor. Maar wat ik nu probeer is te letten op hoe ik dingen zeg.
En nog blijft het soms zoeken
Als er bijvoorbeeld iets moet gebeuren waar ik geen nee op wil dan vraag ik het niet, maar dan zeg ik: "Als we thuis zijn dan hangen we onze jas even op".
En nu neemt zij het ook op die manier over. Vaak ook eindigend met: "Afgesproken".
Maar mijn punt is. Het is soms moeilijk op te lossen, maar let vooral op de benaming die je het geeft.
Dit plaatje maakt het misschien wat duidelijker

[ link | afbeelding ]

Je legt het goed uit. En fijn, de herkenning ervan.
Ik besef dat ik eigenlijk in keurige Jip en Janneke-taal moet spreken. Dat gaat op de ene dag heel goed. Ben ik kalm en heel correct naar hem. Ik merk dat hij dit dan ook goed oppikt.
Dus het is bij mij vooral een beheersing-ding, denk ik.
Ik zal inderdaad eens meer stil staan bij het feit dat hij daar een andere beleving/reden bij heeft.
Je plaatje geeft ook wel een verduidelijk.

Maar wat is het soms lastig.

Ik vind het ook lastig, maar merk dat het vaak beter werkt op te zeggen wat ik wél wil dat er gebeurt in plaats van wat niet mag. Dus "Ik wil dat je zachtjes praat" ipv "Niet zo schreeuwen", of "Met je billen op de bank" ipv "Niet op de bank staan". Of meteen het alternatief bieden: "Je mag niet slaan, maar wel kietelen" en dat werkt vaak ook verbazingwekkend goed.

En ook vaak zat dat het niet lukt hoor, maar ik vind dit voor mezelf ook een fijnere manier van communiceren dan alles negatief benaderen en zeggen wat er niet mag.

zeggen wat ze moeten doen is hier de oplossing ook.

En bij mijn kind2 is het soms gewoon vooral de zelfstandigheid beperken als hij in een slechte bui of heel dromerig is.

Niet "doe je jas even aan" maar gewoon even naar hem toelopen en de jas voor hem houden.
Kinderen zijn geneigd om dan in automatisme gewoon die arm er in te stoppen terwijl ze verder dromen

Niet vragen om de schoenen uit te trekken maar gewoon bij je roepen en vragen om een voet.
En zelf die schoen uit trekken.

Of vragen of ze hebben gedaan wat ze moeten doen,"Heb je al je tas gepakt" . Dan denkt mijn kind huh ohnee, en pakt zijn tas. Als ik hem vraag pak je tas even zegt hij, pak jij hem maar, of nee

Herkenbare punten weer. Ik doe dat ook allemaal wel maar ik ben daar niet altijd zo gelijkmatig mee.
Wat ik al schreef: op goeie dagen hou ik mij keurig aan al die dingen die jullie opnoemen.
Het werkt ook!
Dus ik weet ergens wel hoe het moet maar op minder goeie dagen gooi ik praktisch al mijn mooie benaderingen zó het raam uit.
Ik ben een beetje wispelturig.

Ik moet het eigenlijk in mijn standaard pakket hebben.

Misschien elke dag dergelijke posts teruglezen.

Over normaal doen... Toen ik begon met lesgeven had ik daar met een stage begeleider een goed gesprek over. Zij vertelde dat veel docenten dat tegen leerlingen zeggen 'Doe eens normaal'. Maar dat werkt niet, omdat wat jij voor ogen hebt bij dat 'normaal doen' voor het kind in kwestie helemaal niet zo duidelijk is, of hoeft te zijn. Ik leerde daarvan om in mijn communicatie heel erg duidelijk en expliciet te zijn over mijn verwachtingen: welk gedrag ik wel wil zien, en welk gedrag ik afkeur. En het liefst ook met een uitleg erbij. Dat voelde voor mij soms raar, omdat je dan ook dingen uitlegt of aangeeft die voor jezelf zo duidelijk zijn. Maar ik heb daar nu wel wat aan bij de opvoeding ook.

(en misschien had Mark Rutte deze stage begeleider ook eens moeten spreken, met z'n. Normaal. Doen. .)

Ja, dat doe normaal is ook wel een goede. Dat flap ik er al mopperend ook nog wel eens uit. Maar goed, ik heb ook wel eens geroepen dat ze niet zo "kinderachtig" moeten doen

quote:

Op donderdag 26 januari 2017 11:05 schreef Franny_G het volgende:
Over normaal doen... Toen ik begon met lesgeven had ik daar met een stage begeleider een goed gesprek over. Zij vertelde dat veel docenten dat tegen leerlingen zeggen 'Doe eens normaal'. Maar dat werkt niet, omdat wat jij voor ogen hebt bij dat 'normaal doen' voor het kind in kwestie helemaal niet zo duidelijk is, of hoeft te zijn. Ik leerde daarvan om in mijn communicatie heel erg duidelijk en expliciet te zijn over mijn verwachtingen: welk gedrag ik wel wil zien, en welk gedrag ik afkeur. En het liefst ook met een uitleg erbij. Dat voelde voor mij soms raar, omdat je dan ook dingen uitlegt of aangeeft die voor jezelf zo duidelijk zijn. Maar ik heb daar nu wel wat aan bij de opvoeding ook.

(en misschien had Mark Rutte deze stage begeleider ook eens moeten spreken, met z'n. Normaal. Doen. .)

Ik weet het, Haha.
De theorie is zo klaar als een klontje. Maar je in de praktijk, ook in frustrerende en boze momenten, je hieraan houden is zooo lastig.

Ghehe, herkenbaar Kyara.
En gefeliciteerd met je kleuters! Wat een mooie foto's

Haha. Bij mij komt er ook wel eens een "doe normaal" uit. Om mezelf daarna te beseffen dat ze volkomen normaal handelt qua leeftijd

Venco. Probeer het los te laten dat elke dag even goed en geduldig moet. Dat is niet haalbaar. Moeders zijn soms net mensen en mogen dus ook fouten maken. Of dagen dat ze zich niet fijn voelen. Probeer die dagen ook te accepteren

En dit inzicht heeft mij maar vier jaar gekost, voordat ik het besefte en begreep

Fijne inzichten hier .


En gefeliciteerd Kyara!

Room, mijn vriend doet dat ook vaak (iets verkeerd zeggen/doen), helpt inderdaad goed.

Fijn dat het er allemaal goed uitziet en complimentjes horen over je kind is per definitie !

Morgen is I gewoon al jarig! Drie jaar. . En nu is ze er voor het eerst ook wel bewust mee bezig. Wat ze gaat uitdelen op het kdv, wie er naar het feestje komen, de cadeautjes. Ik ben erg benieuwd hoe ze het zal vinden allemaal.

Wat morgen al 3?!

En wat een goede tips allemaal. Ik ga ze denk ik op een blaadje zetten en op de koelkast plakken en mezelf aanleren om daar eerst te kijken als ik het even niet meer weet.

Drie al?? Weet je het zeker???

Wow, morgen al? Snel is het gegaan hè Franny! Waar is ze op uit gekomen qua traktaties, feest etc?

Kuiken wil alleen maar brandweerman Sam op zijn verjaardagsfeestje. En commandant Staal, en Elvis, en Venus en Jupiter etc. (Allemaal karakters uit brandweerman Sam) .

BrandweerSam dat is volgens mij echt een geniaal concept. Hier ook een grote held.

Ik lees allemaal fijne communicatietips . Hoe je het zegt of vraagt kan zo veel verschil maken! Maar je moet er wel de ruimte voor hebben. Hier ook wel eens een dag waar het beduidend minder goed lukt. Hier is de slaaprust weder gekeerd! Iedereens humeur is er ook een stuk beter van .

Franny morgen al!! Niet! Jeetje wat vliegt de tijd.

Fazz voor je (be)moeder. Lastig inderdaad. Kun je haar niet nog eens aan het verstand peuteren waaaaarom je het niet wilt dat ze zo ingrijpt in je huishouden? Ik vind het zelf zo'n oordeel vellen over mijn leven en aanpak als mijn moeder de ramen gaat staan zemen ofzo, of de stofzuiger pakt. Inmiddels doet ze dat niet meer

quote:

Op donderdag 26 januari 2017 13:34 schreef Burdie het volgende:
Wow, morgen al? Snel is het gegaan hè Franny! Waar is ze op uit gekomen qua traktaties, feest etc?

Kuiken wil alleen maar brandweerman Sam op zijn verjaardagsfeestje. En commandant Staal, en Elvis, en Venus en Jupiter etc. (Allemaal karakters uit brandweerman Sam) .

Haha, brandweerman Sam, ook leuk! Ik heb dus echt een meisjemeisje: ze is gek op chocolade, haar lievelingskleur is roze en ze wil alleen maar poppen. .
Dus morgen deelt ze mini-stukjes brownie uit, die we straks samen gaan maken, met aardbeien op een mooie roze prikker. En ze krijgt een rietenpoppenwagen + een nieuwe pop, en verder heb ik aan vrienden/familie dingen gevraagd als puzzeltjes en boeken. Zaterdagmiddag geven we een feestje en naast onze familie (voornamelijk de opa's, oma's en mijn zussen ) komen een paar vrienden en twee kinderen die ze kent van het kdv.

Deze pop heb ik voor haar uitgezocht, daar kan ze al haar moedergevoelens op loslaten. .

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op donderdag 26 januari 2017 14:35 schreef Crumpette het volgende:
BrandweerSam dat is volgens mij echt een geniaal concept. Hier ook een grote held.

De theatervoorstelling is ook een hele dikke aanrader!

Ik zit al bijna twee uur te niksen ( ) omdat beide jongens slapen (ja echt! Tegelijkertijd! Self-five! ) en de laptop waarop ik vanmiddag de administratie van 2016 had willen sluiten vond dat Windows aan een tergend lang durende update toe was.

Heerlijk Burdie, synchroonslaaps!

Iemand hier nog tips voor het volgende? Lucas' winterjas is te klein aan het worden, maar een andere jas wil hij NIET aan. Als in: ik ben vrij nuchter en doe na kort overleg in principe wat moet, zoals de andere jas aan in dit geval, maar dat krijg ik al haast niet of helemaal niet voor elkaar. En als het wel lukt, huilt hij, plukt aan de jas en doet 'm als het lukt zelf weer uit. De oude jas gaat nog net, maar kom op, dit moet toch gewoon kunnen lukken..?

Ter aanvulling: nieuwe jas nr 1 had ik zelf gekocht, in een poging iets beter beslagen ten ijs te komen heb ik net geprobeerd samen een jas te kiezen in de stad.

Weet je ook waarom hij hem niet aan wil? Misschien zit ie niet lekker (strakke boord onder of kriebel plaatje in de nek?) of niet mooi of is het gewoon een principe kwestie van hem?

Ik zou zelf de oude jas weg leggen en als ie de nieuwe niet aan wil, dan maar zonder jas naar buiten, komen vanzelf wel weer binnen als ze het koud hebben (dat zouden ze hier doen namelijk.. weet niet hoe volhardend Lucas dan is hoor)

Oude jas een maat groter op de kop tikken?

Een tweedehands extra jas op de kop tikken en dan laten kiezen tussen de 2 jassen die wel passen? Bij J heeft dat ook een hele tijd geduurd, hij wilde regie, en die kreeg hij dus (en beetje). Inmiddels is dat weer over, en is ie met 4 jaar (soms) vatbaar voor argumenten (het vriest 7 graden dus je mag je dunne gympen en dunne jas niet aan )

Lastig JM, maar wellicht dat een tweedehands dezelfde op de kop tikken wel een goede oplossing is.

Ik had vandaag het gesprek over T en S bij het kdv. Het grootste probleem is dat vooral S geen 'nee' accepteert. Dan wordt hij keer op keer heel driftig. Een paar keer per dag, dus ik vind het eigenlijk helemaal niet wereldschokkend. En dan vraag ik me af wat ik daaraan kan doen. Ik ben er niet bij als het gebeurt, dus ik kan ook geen hele specifieke tips over die situatie geven. Veel verder dan uitleggen dat er ook alternatieven zijn voor 'nee' zeggen, zoals 'dat kan/mag niet of dat is niet de bedoeling' kwam ik niet. Ik heb wel uitgelegd dat wij thuis heel erg letten op het bieden van alternatieven. Dus niet de nadruk leggen op wat niet kan, maar juist op wat wél kan. En ook keuzes geven indien mogelijk, waarbij we als twee dingen hoe dan ook gedaan moeten worden vragen wat ze eerst willen doen. Dat werkt bijvoorbeeld heel goed met naar bed brengen. Ze weten dat tandenpoetsen/pyjama aan/plassen moet en mogen zelf de volgorde bepalen en dat helpt. En met tandenpoetsen mogen ze bijvoorbeeld kiezen of zij zelf eerst poetsen of eerst wij. Of aangeven dat de tv uit moet als de wekker gaat. Dan gaat hij zonder morren uit als de wekker gaat, in plaats van met heel groot drama. Het kost wat energie, maar het maakt het wel gezelliger. Geduld is met twee peuters in huis bij ons echt de sleutel tot succes. En nee, dat heb ik heus niet altijd.

Toen ik vroeg wat voor puzzels S op het kdv deed zeiden ze dat hij nooit puzzelt daar. Dat vond ik vreemd, want thuis puzzelt hij het liefst de hele dag. Het bleek dat er alleen houten legpuzzeltjes waren en die zijn echt te simpel voor hem. Ik ga nu zelf een aantal puzzels meegeven, om te kijken of hij die daar wel wil doen. Het komt namelijk een beetje op mij over alsof S zijn ei niet helemaal kwijt kan daar. Met wat extra uitdaging hoop ik dus dat het wat beter zal gaan.

Maar ze zeiden tijdens het gesprek ook nog wat zaken waar ik achteraf heel verbaasd en eigenlijk ook wel een beetje geschokt over ben. T had iets gedaan bij S (geslagen of iets dergelijks) en wilde geen sorry zeggen. Toen heeft hij een half uur op een stoel moeten zitten naast de juf tot hij wel sorry wilde zeggen. Tussendoor hebben ze meerdere keren gevraagd of hij al sorry wilde zeggen, maar als het antwoord dan 'nee' was moest hij blijven zitten. Serieus, een peuter van bijna 3 een half uur op een stoel laten zitten? Hoe langer ik erover nadenk hie bozer ik word. T heeft daar vast hekemaal niets van begrepen. Natuurlijk praat ik zijn gedrag niet goed, maar deze straf vind ik echt niet passend. T heeft simpelweg moeite met sorry zeggen en ik dwing hem er dan ook niet toe omdat ik weet dat het averechts werkt. Een paar minuten niet mee mogen spelen met de rest van de kindjes is wat mij betreft echt straf genoeg.

En ook vonden ze dat het afscheid 's morgens te lang duurt. T en S willen altijd een paar kussen en knuffels voor ik vertrek. Ik vind dat prima, maar de juffen blijkbaar niet. Dit is het punt waar ik misschien nog wel het meeste over val. Ik snap echt niet wat het probleem is. Of eigenlijk snap ik het wel. Ze zwaaien namelijk in de vensterbank, waar ze op klimmen via een bank. Er moet dus een juf bij blijven als je afscheid neemt. Maar of dat dan mijn probleem is? Ik vind van niet. Ik heb naar aanleiding van die opmerking aangegeven dat ik het klimmen in de vensterbank via een bank sowieso niet vind kunnen. Dat is opgeschreven, dus ik ben heel benieuwd of ik daar nog iets van ga horen.

Al met al niet een gesprek waar ik een heel goed gevoel aan over heb gehouden. Ik heb aangegeven dat ik over 2 maanden weer een gesprek wil. Ik hoop dat dat een positiever gesprek wordt, want anders ga ik mijn keuze voor dit kdv toch wel heel serieus heroverwegen.

Vervelend dat het gesprek zo tegenviel Nikki. Van dat knuffelen gaat natuurlijk nergens over. Hoezo moeten zij daarbij blijven? Jij bent er bij en als je weggaat en uitgeknuffeld bent dan stuur je ze naar de juf toe. Ik snap hun issue niet.

En een half uur op een stoel zitten is wel erg lang. Persoonlijk wil ik ook dat Lucas sorry zegt als hij iemand pijn heeft gedaan. Nu doet hij dat ook altijd vrij snel dus geen idee eigenlijk hoe ik ermee zou omgaan als hij weigert. Makkelijk praten dus, maar een half uur laten zitten lijkt me niet effectief. Ook omdat het leereffect dan gewoon weg is omdat er teveel tijd tussen zit voor zo'n uk. Misschien zouden ze het anders kunnen formuleren? Ipv sorry zeggen, een knuffel of high 5? Maakt het wellicht wat minder beladen en roept minder weerstand op terwijl je wel op een positieve manier het contact herstelt?

Oei Nikki, ik snap dat je bij sommige punten je vraagtekens zegt. Sowieso al dat je voor het eerste deel al "opgeroepen" wordt. Hij zal toch niet de eerste peuter zijn die geen "nee" accepteert denk ik?

Het straffen vind ik ook wel een ding en het afscheid lijkt me ook niet heel overdreven dus dat lijkt me meer hun probleem dan het jouwe.

Hopelijk is het volgende gesprek wat positiever.

Nikki. Wat een rottig gesprek. En zo'n klein knulletje zo lang op de stoel laten zitten
Ik snap dat je over twee maanden weer een gesprek wil
Want dit soort dingen zorgen ervoor dat je je kinderen daar niet met een gerust hart achterlaat

Och Nikki, wat klinkt dat naar allemaal Ik vind het ook opmerkelijk dat er een 'ding' gemaakt wordt van een peuter die niet goed met nee weet om te gaan. No shit Ik vind de juffen (op grond van alleen wat ik hier nu lees) niet heel kundig overkomen. Zijn dit de juffen die er elke keer zijn?

Ach, Nikki. Wat een gesprek zo. Ik ben wel benieuwd eigenlijk hoe ze zelf terugkeken op dat verhaal van die stoel. Vonden ze dat een aanpak waar ze ook achteraf gezien tevreden over zijn? Past dit in hun pedagogisch beleid? Wat heeft T hiervan geleerd, denken zij? Zitten er wel vaker kinderen langdurig op een stoel of op een andere plek bij wijze van straf of om 'tot inkeer' te komen?

Ik zou hier eerlijk gezegd ook wel buikpijn van krijgen. I zegt de ene keer wel direct sorry nadat ze iets bij een ander kind heeft gedaan, de andere keer niet. In het laatste geval is dat meestal omdat er een complexere situatie is (bijv omdat ze zich echt in het nauw gedreven voelde en het slaan een laatste uitweg was) of omdat ze zich zo aangesproken voelt dat ze een beetje dichtklapt en moeilijk te bereiken is, of omdat ze gewoon nog boos is en (nog) geen sorry kan/wil zeggen. In alle gevallen vind ik en merk ik dat het beter is om het dan maar even te laten rusten. En er dan op een ander moment, als ze weer een beetje afstand heeft kunnen nemen, op terug te komen. Ik vind het op deze leeftijd veel te veel gevraagd van een kind om al direct tot inkeer te komen, te kunnen 'reflecteren' op het eigen gedrag en sorry te kunnen zeggen. Dit is toch juist het leerproces waarin ze zitten. En een kind maar gewoon te dwingen sorry te zeggen, is een heel autoritaire en straffende manier van opvoeden, waar naar mijn idee niet een duidelijke visie uitspreekt over hoe dit leerproces werkt, noch echt liefde en compassie voor het kind zelf en voor de interactie die tussen de peuters plaatsvindt. Ik vraag me nl ook af hoe het voor S was om te zien hoe z'n broertje zo op die stoel werd gedwongen te blijven omdat hij sorry tegen hem moest zeggen.

Ik zou denk ik al eerder dan over twee maanden weer afspreken en het is volgens mij ook goed als je aangeeft hoe dit gesprek op jou overkwam en waar je moeite mee hebt.

[ Bericht 2% gewijzigd door Franny_G op 27-01-2017 00:16:05 ]

Franny gefeliciteerd met de verjaardag van I

Gefeliciteerd Franny en I!

Gefeliciteerd met I

Gefeliciteerd Franny!

Franny een driejarige!

Franny, gefeliciteerd met je mooie meisje! .

Franny gefeliciteerd met I! Ik lees altijd zo graag over haar, want een half jaar later vertoont mijn meisje altijd precies hetzelfde gedrag

NIKKI, ik zou eigenlijk geneigd zijn om nu alvast naar een ander kdv op zoek te gaan

Ik heb zo ook een gesprek bij het kdv, gewoon zo'n jaarlijks tienminutengesprek. Ik was een van de weinige ouders die dat wilden Ik heb ook eigenlijk helemaal niets te melden, maar ik wil vooral horen hoe het gaat, kijken of mijn indruk klopt. En samen bekijken of we die kleine gup toch wat meer kunnen laten eten.

Franny gefeliciteerd met je 3!jarige

Nikki een half uur op een stoeltje moeten zitten en als ze niet willen dat ze in de vensterbank klimmen, moeten ze ervoor zorgen dat dat niet kan. Lijkt me niet dat alleen T en S dat bedenken.

Verder lees ik hier (nog) geen herkenbaarheid. O is voorlopig nog een aardig meegaande peuter. Merk wel veel verschil tussen mij en man.
Ik vertel dat we nu een jas aan gaan doen omdat we boodschappen gaan doen en man vraagt zullen we nu je jas aan gaan doen en boodschappen gaan doen en dan is het antwoord vaak nee en wel drama.

Gefeliciteerd Franny en Kyara .

Dank jullie wel, vroege vogels!

Ik heb haar net naar het kdv gebracht, helemaal blij en uitgelaten. Met haar poppenwagen en nieuwe pop. De leidsters zijn zo lief en ook zo blij voor haar. Die gaat vast een top dag hebben. . Ze gaan niet alleen taart eten maar ook beschuit met muisjes omdat er baby visjes zijn geboren. . .

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op woensdag 25 januari 2017 20:51 schreef Stormqueen het volgende:
Ahw Anne En ook dat is een echo he. Dus je slaagt in positief opvoeden

Scheldwoorden omdraaien: ik verbeter mijn shit altijd in chips.

Waarop een zekere peuter meteen naar de voorraadkast rent om "sip" te pakken iemand tips?

Shuttleruntest?
Shampoo?
Sugar (zei mijn aunty June altijd)
Chimpansee?



Ik ben blij dat ik van kut over ben op kak, en elukkig vindt melle 1 keer herhalen meestal genoeg....

quote:

Op woensdag 25 januari 2017 21:31 schreef L-E het volgende:
Away !

Mijn man niest ONTZETTEND hard altijd (echt op het volume dat bejaarde dames in de supermarkt achter hun rollator omvallen van de schrik) en omdat ik na zes jaar nog steeds ook zo schrik zeg ik altijd 'Jezus liefje!' bij zijn genies.

Maar goed, elke keer dat iemand anders niest zegt Sticker dus heel beleefd, met zo'n vriendelijk knikje richting degene die niest 'Jezus liefje' want dat zeggen we altijd als iemand niest ja toch

Omg, honderd procent herkenbaar! Het is net of hij gewoon heel hard schreeuwt/blaft, uit het niks... en ik schrik altijd nog 'gotsamme Juul (ik schrik me de tering)' is hier de reactie die ik soms nog in kan slikken

Over jezelf terughoren:
Mijn moeder paste gisteren en eergisteren op (want Melle was ziek en benauwd). Zat ze op een gegeven moment iets in haar tas te zoeken (voorovergebogen) komt Melle eraan, legt een armpje op haar rug en zegt: "aaaach lieverd, wat zoek je?" ze kwam niet meer bij

Duidelijk een combi van dingen die hij ons los van elkaar weleens hoort zeggen

Dat sorry zeggen. Ik vind dat een lastige..
Kinderen zijn ook zo verschillend daarin. L geeft altijd zodra hij merkt dat hij een ander pijn heeft gedaan een zoentje of zegt sorry. Soms niet meteen uit zichzelf, maar wel zodra je t hem vraagt. Hij is sowieso goed in sociaal wenselijk gedrag (lacht terug als je naar hem lacht, zegt volledig uit zichzelf (asse)bieft en dankewel enzo).
Onze kleuter (W) is totaal anders, ook altijd al geweest. Als je (als vreemde) naar haar lacht staart ze neutraal terug (kan soms bedreigend overkomen),ze zegt niet uit zichzelf sorry en boosheid blijft langer hangen. Maar haar vragen om sorry te zeggen lukt niet, ze voelt zich dan aangevallen, vind het zelf ook al héél erg dat ze iets fout heeft gedaan dat zie je wel. Als je er dan iets van zegt holt ze boos of huilend naar haar kamer en gaat onder de deken liggen. Haar dwingen om sorry te zeggen gaat niet lukken, dan kun je dagen wachten. Ik vind dat wel een lastig iets, want hulp vragen bij dingen wil ze bijvoorbeeld ook niet...We zijn bij sommige dingen echt nog zoekende hoe we haar kunnen leren dat fouten maken niet erg is en je zonder drama je kan verontschuldigen of iets kan vragen als je hulp nodig hebt..
(Gelukkig is ze verder vrolijk en lief hoor, als ik t zo opschrijf lijkt ze heel onaardig, maar dat is ze heus niet).

Maar goed, bij L zou verplicht sorry moeten zeggen in de groep dus prima werken. Bij W heb je dan een kind wat dagen wrok koestert tegen degene die haar probeerde te dwingen, tegen degene waar ze sorry tegen moest zeggen én die boos is op zichzelf en dat is dan toch niet een ideale situatie (en dan heeft ze dus evengoed geen sorry gezegd ook nog eens)..

[ Bericht 12% gewijzigd door watmoetikkiezen op 27-01-2017 10:02:36 ]

oh watmoetikkiezen, dat vind ik wel herkenbaar allemaal. Ze zitten dan echt met zichzelf klem, er gaan veel tegengestelde emoties om in je kind op zulke momenten. Tot nu werkt het hier het beste om haar op zo'n moment te laten. Er later, soms uren erna, terugkomen op het gebeuren. Niet veroordelend maar belangstellend. Wat gebeurde er nou eigenlijk? Was je boos/verdrietig etc? Weet je nog waarom? Heel vaak zegt I dan na zo'n gesprekje alsnog sorry en dat lucht haar duidelijk ook op.

Ik ben zo benieuwd hoe mijn tweede gaat zijn in deze dingen!

Franny gefeliciteerd met I! En kijk haar eens trots zijn met haar wagentje en pop.

Ik vind het overigens ook vreemd dat ik voor iets dat wat mij betreft normaal peutergedrag is langs moest komen. Het niet goed om kunnen gaan met 'nee' is wat mij betreft inderdaad normaal peutergedrag. En natuurlijk reageert de ene peuter heftiger dan de andere, maar het is wat mij betreft geen redden tot zorgen of het aanvragen van een gesprek. Even aangeven dat T of S of beiden behoorlijk driftig zijn geweest kan wat mij betreft ook prima tijdens de overdracht. En dan is de kans ook groter dat ik tips kan geven of uitleg kan geven waarom ik denk dat ze zo driftig zijn geweest. Vermoeidheid en verkoudheden zijn ook triggers voor meer en heftigere driftbuien bijvoorbeeld.

De juf waarmee ik het gesprek had is hun vaste juf, samen met nog een andere vaste juf. Ze was er heel stellig in dat er sorry gezegd MOET worden. En vond het ook helemaal niet vreemd om een peuter een half uur op een stoel neer te zetten. Ze zat tenslotte toch naast hem?! En dit gebeurt vaker, kinderen blijven net zo lang zitten tot er sorry is gezegd, aldus de juf. Haar lichaamstaal toen ze erover vertelde en haar tone of voice lieten inderdaad zien dat het echt haar methode is en dat daar niet van afgeweken wordt. Het is al een wat oudere juf. Niet dat die per saldo minder goed zijn als de jongere juffen, maar blijkbaar kost het haar toch meer moeite om met de buien van peuters om te gaan dan de jongere juffen. Die spreken over het algemeen op een heel andere manier over peuterbuien. Het gesprek gisteren begon gisteren met het opnoemen van wat positieve punten, dat gebeurde ook op een manier van "nou ik moet deze punten even noemen om positief te beginnen, het was lasting om wat te verzinnen, maar zo heb ik toch iets positiefs genoemd." Het kwam echt niet gemeend over, ik kreeg er in ieder geval een heel naar gevoel bij.

Het drama is dat het hier in de buurt waarschijnlijk erg lastig wordt om een ander kdv te vinden, want ik moet wel gelijk 2 peuters kwijt kunnen voor 3,5 dag per week. Toch ga ik me wel verdiepen in eventuele andere mogelijkheden. Er zit hier in de buurt ook een "groen kdv" waar de kinderen veel buiten spelen, op boomstammen klimmen, een moestuin onderhouden etc.. Van wat ik op hun website lees word ik in ieder geval wel enthousiast en dat vele buiten zijn past ook goed bij T en S, want het zijn echte buitenkinderen. Ik zit nu op mijn werk, dus heb nog niet de mogelijkheid gehad om uitgebreid hun pedagogisch beleid te lezen. Wellicht dat ik daar dan toch een afspraak maak om eens te gaan kijken wat mijn gevoel bij dat kdv is en om te bespreken hoe zij met bepaalde situaties omgaan.

ja Franny zo ongeveer doe ik het nu ook ja. (al komt die sorry er tot nu toe nooit), maar er achteraf over praten lukt soms in ieder geval wel..

Met gewone vragen (mag ik drinken enzo) helpt het nu als ik van te voren aankondig/met haar afspreek dat ze het gaat vragen. bijvoorbeeld voor het eten al zeg: W, we gaan straks eten. Zullen we afspreken dat als jij dan iets wil drinken dat je dat dan even aan papa vraagt, dan kan ik alvast opscheppen.. Dan komt er ineens de volzin: "papa mag ik alsjeblieft een glaasje limonade?" ipv een huilschreeuw dat er geen drinken is.. (aan mij laten vragen is een no-go, want ik wéét toch al dat ze iets wil drinken!) Maar vragen om hulp is echt nog een brug te ver.. (nee, mama, dan wil ik niets zeggen!)

Wat kijkt I blij met haar pop! Gefeliciteerd!

Ik vind sorry afdwingen ook echt onzin, sorry. Het idee achter excuses maken is toch dat iemand beseft dat hij je pijn heeft gedaan (op wat voor manier dan ook), zich daar vervelend over voelt, en wil dat jij weet dat hij er spijt van heeft. Een woord als sorry heeft daar toch niets mee te maken, je kan net zo goed kamelendrol roepen want dat heeft net zo veel waarde als de sorry-zegger de achterliggende gedachte niet begrijpt/voelt. Spijt betuigen en sorry zeggen zijn twee heel verschillende dingen.

Nog erger is het als je wel netjes sorry zegt en iemand dan zegt: ik kan zien dat je het niet echt meent dus zeg het nog eens, maar dan wel gemeend.

Heb ik ook eens iemand zien doen. Dus terug op je stoel L-E want deze 'sorry' meende je niet echt.

Nikki, ben wel benieuwd wat de andere leidsters dan vinden van de methode van deze vrouw... I had nu op de peutergroep ook een oude leidster. Ze is wel aardig maar ze leek me duidelijk nogal uitgeblust. Mijn vriend zit in de ouderraad en hoorde zodoende dat ze over twee maanden met vervroegd pensioen gaat. Volgens mij boterde het ook niet zo tussen haar en de jongere leidsters. Het is ook een idee om hier nog een gesprek over aan te gaan met directie van het kdv?

Dat was een sorry te veel in mijn post inderdaad

'Sorry not sorry'.

Wat een gedoe Nikki, ik word daar ook niet vrolijk van... rare methodes.

Franny gefeliciteerd met je lieve mooie I!

Franny gefeliciteerd met I

Gek woord eigenlijk als je het vaak zegt. Sorry.

Gefeliciteerd Franny!

Jeetje Nikki, hier zou ik ook niet blij van worden! Sorry is toch een woord zonder echte betekenis nog voor peuters? Overigens ben ik zelf persoonlijk ook niet zo van het sorry zeggen omdat het altijd zo makkelijk gebruikt wordt en er iets makkelijk mee opgelost wordt.
En dat lange afscheid nemen? WHAT? Strange.....

Wij hebben ook een 10 minuten gesprek aangevraagd Amsel, ik ben gewoon benieuwd hoe hij is in de groep etc. Vooral nieuwsgierigheid. Natuurlijk horen we wel dingen als we hem ophalen maar dat is altijd wat kort en ze zijn ondertussen ook gewoon met die andere kinderen bezig.
B heeft dinsdag zijn laatste dag bij de peuters, nou ja...eigenlijk zit al weken in de groep van 3 tot 4 jaar maar nu wordt het officieel dus hij gaat dinsdag trakteren.

En nu heb ik weekend! Zo B uit bed lichten en dan naar mijn broer rijden voor de logeerpartij en voor ons weekend.

Gefeliciteerd met I, Franny Leuk zo met pop en wagen

Hmm Nikki, klinkt niet echt als een fijn gesprek Een peuter 30 minuten op een stoel zetten om 'sorry' af te dwingen, seriously?

Nikki, +1 op de rest, kan me voorstellen dat dit je een onprettig gevoel geeft.
Gefeliciteerd franny
En succes & veel plezier exode!

Thanks voor het meedenken over De Jas Vandaag ook nog met een vriendin over gesproken, leverde ook wel fijne input op. De zelfde jas is niet meer te vinden helaas, maar ik heb een toffe besteld, hopelijk vindt smurf dan ook We gaan proberen om 'm de komende dagen zelf de keus te geven (autonomie hoezee), zelf te benoemen dat de oude jas wel echt lastig aan gaat ivm te klein en hopen dat het na een paar dagen misschien wel gaat. En indien nodig verhuist de oude jas op een onbewaakt ogenblik naar zolder