[Reisverslag] Herbeleving van onze reis naar de VS (2016)

Welkom

Het is al even geleden, die vakantie naar de VS. Het gebruikelijke rondje door het Westen deden wij van Zaterdag 10 September tot Woensdag 28 September.

In een paar delen nemen we jullie mee met onze reis door de verenigde staten en voor mij zelf ook weer een stukje herbeleving. Herinneringen ophalen en door de foto's neuzen + bovendien selectie maken voor een fotoboek (moet ook een keer gebeuren).

Deel 1 - Dag 1 tot Dag 3

Zoals dat wel vaker gaat met een vakantie, je stelt jezelf een doel en dat word het hoofdevenement van de vakantie. Voor ons was dat de GrandCanyon. Niet zomaar even bezoeken, maar er rondlopen, Thewhitecowboy (vriend) heeft er een uitermate tof doel gesteld om te gaan hardlopen + ook nog eens 2 nachter verblijven in de Canyon zelf, zo goed als naast de Colorado rivier. Maar dat komt pas in Deel 2

Dag 1 Zaterdag - Aankomst + bezoek aan Santa Monica
Goed bij aankomst ging het allemaal vrij makkelijk op LAX, nauwelijks op de koffers hoeven wachten en de goede shuttle bus zien te vinden voor Budget Rental Cars.


Eenmaal buiten en je weet het zeker.. Je bent in LA

Bij Budget ongeveer ander half uur in de rij moeten wachten voor we aan de beurt waren. Heel verhaal.. Al eens gedaan op Fok, dusss lang verhaal kort; We hebben de auto en op naar Santa Monica.



We kwamen rond 14:15 lokale tijd aan, voordat we de auto hadden en in Santa monica waren, was het dus al namiddag. Zonnetje ging langzaam onder en het was er 'gezellig' druk. Na het bezoeken van de pier terug het toeristische centrum in en de REI store bezocht voor een paar bergschoenen. Dit werd één paar moderne trailschoenen van Altra.. Heel wat anders dan de lompe wandelschoenen die ik gewend was, zou ik ook later gaan merken
Terug bij de parkeer garage. Ja dat word schrikken waren we bang.
Maar ach, we zien het wel.

Nog géén $ 5,- voor ca anderhalf uur parkeren. Meevallertje. Het is een uurtje of 5. Op de weg naar het hotel komen we een Jack in the Box tegen. Nooit geweten dat dat stond voor "medewerker opgesloten in een glazenhokje dat doet alsof hij sigaretten verkoopt". En via dat zelfde glazen hokje kregen we ook onze hamburgers aangereikt.


Aangekomen bij ons eerste motel, Super 8 in Inglewood. We hebben weinig behoefte aan luxe of gedoe..als er maar ontbijt bij zit En dat zat het ook zeker. De eerste kennismaking met maple sirup en DIY- wafles. Ook nog allerlei broodjes/cakejes en eigenlijk heel lekker zitten ontbijten hier

Dag 2 - Zondag - Vertrek uit LA >> Palm Springs


Welke rode auto is nu van ons.. In Nederland/Europa niet zo'n populaire kleur en we dachten nog wel.. nouja, dan vinden we hem in iedergeval makkelijk terug op de parkeerplaats. Ja


's Morgens rond 10'en naar Hollywood gaan heeft zijn voor- en nadelen (zeker op een zondag).
Op Hollywood boulevard is er geen snars te doen. Nu zijn we sowieso niet echt van het pakken van excursies of opzoeken van drukte, maar dachten nog wel.. als we smorgens gaan, lekker in alle rust wat kijken... Zijn de garages daar rond die tijd ook gewoon voor $ 15,- per uur. Ja. leuk en geen probleem als het je interesseert, maar ons boeide het toch niet veel en zijn met de auto even de wijken in gereden. Niet om sterren te spotten, maar om hogerop een zicht over LA te krijgen.

Na Hollywood gehad te hebben hadden we nog zat tijd over. Dus eerst maar eens een typische Amerikaanse Mall opzoeken. Dacht we. South Coast Plaza is een soort PC Hoofdstraat verpakt als Winkelcentrum Kronenburg te Arnhem. Wel groter natuurlijk.. maar vooral erg veel bling bling + één of ander podiumpje voor jong rijk talent wat niet kan dansen of zingen..

Na South Park Plaza maar wat gaan eten en langzaam aan richting Palm Springs. Autogek als ik ben.. Kom ik er achter dat we langs Chip Foose konden rijden. Je weet maar nooit of ze er zijn.. Niet dus.. Natuurlijk niet Meike.. Het is zondag !



Weg uit LA. Het is ongeveer anderhalf uur rijden en de temperaturen lopen op tot boven de 100 graden Fahrenheit. Bij een kleine market store even nadenken. Wat gaan we halen? Water? Ja handig. Thewhitecowboy "Anders nemen we dit toch?" en wijst naar een pak met 24 flesjes water. Ik dacht wel.. ben je gek ofzo. Maar het bleek één van de beste aankopen van de gehele reis te zijn. Het bleef behoorlijk koel in de kofferbak dus zeker de eerste helft van de vakantie hebben we het er aardig mee gered !


Kleine windhoosjes zie je daar constant, vond het wel een gaaf gezicht


Gepersonaliseerde platen zie je er ook regelmatig.. Helaas wat onscherp. Misschien is dit ook een slecht voorbeeld voor de NLse overheid.


Aangekomen in Palm Springs. Het is een uurtje of 3 smiddags en het is voor onze begrippen zo'n 40 graden. In de zon is het niet veel minder. Maar door de droogte is het nog net uit te houden.



Ruby's Diner Wat een ontdekking ! We hebben er, nouja vooral ik, weer een hamburger gegeten en achteraf een milkshake. Iedereen in de zaak was met eten of iets anders bezig en er was totaal geen hint aanwezig dat je in 2016 zat of in 1955. Buddy Holly had zomaar binnen komen wandelen. Maar helaas. Het beeld brak als een spiegel uit één toen de serveerster met haar vingers op een touchscreen kassa te keer ging.



Overnachting in het Palm Mountain Resort.. Wel met een erg lawaaiige airco, maar ondanks een proest, hoest en gesnotter wel een goede nacht gehad hier...
(bij vertrek op Schiphol stonden we voor een 3 tal Amerikanen in de rij dat geen enkele vorm van fatsoen had. Hoesten en kuchen zonder hand voor de mond. Al in het vliegtuig kreeg ik de eerste griepverschijnselen).

Dag 3 - Maandag - Palm Springs > Grand Canyon Village
Er werd ons nog wel een ontbijt aangeboden, in Ruby's Diner, maar helaas opende zij te laat voor ons om daarop te wachten. Ook vandaag zou een warme dag worden en om dan tot 8:30 te wachten. Zonde van de tijd. Dus om 7:00 zaten we al in de auto onderweg naar Grand Canyon National Park.

Goed je verwacht het niet.. of misschien ook wel. Maar dan rijdt je dus smorgens om een uur of 8 in de woestijn en er is niemand op de weg zo lijkt het. Komt er uit de fata morgana een geel bestelwagentje opduiken. Nee, het is een echte Amerikaanse schoolbus.. Nouja. Pocket formaat. Ook woestijn kindjes kunnen gewoon naar school



Eigenlijk is er deze dag vrij weinig gebeurd. We hebben nog geshopped bij een One Dollar store. Super handige winkels. En naast eet en drinkwaren hebben ze dan ook speelgoed, Halloween maskers. Ninja Turtles, Frozen, Transformers, Dora. Goed. Een beetje dat rijtje.

Maar die dame van de supermarkt roept het in een andere volgorde op en dan blijken ze ineens Frozen Ninja Turtles te hebben. Echt een enorm melig moment, die verkoudheid werkte niet mee, maar door die momenten wel veel schik gehad.





Aangekomen bij de South Rim van Grand Canyon National Park. De auto hebben we neergezet bij de South Kaybab trailhead. Waar TWC ook de volgende dag zijn avontuur zou starten ! En dat werd het ook. Daarover later meer
Later wat spullen gekocht in de marketstore voor onze 2 nachten op Mather Campground en gelijk ook voor onze hike en verblijf in de GrandCanyon, welke we zouden afdalen op de woensdag ochtend.

To be continued (letterlijk, een cliffhanger)

quote:

Op zondag 15 januari 2017 09:20 schreef SeLang het volgende:
Mooi! Ik ben ook benieuwd naar deel 2. Zelf kom ik in mei a.s. ook door de Grand Canyon en over het Kaibab Plateau.

Echt, een aanrader voor iedereen, ga even naar beneden, al is het maar 50 tot 100 meter afzakken, het voegt zoveel toe aan de indruk die de GC op je loslaat !

Deel 2

De GrandCanyon was echt ons main event van de vakantie. Met name door onze wens om onderin de GC te verblijven op Bright Angel Campground hebben we dit wel moeten plannen. 4/5 maanden van te voren vraag je je background permit aan. En dan hopen dat je er tussen zit. Op 1 Mei vorig jaar kregen we dus al vrij snel te horen dat wij onze permit binnen hadden en daarop hebben we de vakantie in kunnen plannen.

TWC doet ook aan hardlopen. Marathons maar sinds een jaar of 2 ook trailrunning + ultramarathons = doorlopen ná de 42,195 km. Hij had zich vorig jaar, nog vóór de aanvraag van de permit uberhaubt aangevraagd was, als doel gesteld om de Rim2Rim2Rim te lopen. Circa 74 km lang. Naar de overkant en terug.

Dag 4 - Dinsdag 13 September - Rim2Rim2Rim !

Om 05:00 kruipen we onze tent uit en mijn vriend maakt zich klaar voor de 'monstertocht'. Het plan is als volgt. Hij daalt af via de South Kaybab trail, een trail die amper (tot niets) is voorzien van drinkpunten, daarom heeft hij ook een drinkzak bij zich op de rug van 3 liter.. Het is de kortste en steiltste weg naar beneden. Vanaf PhantomRanch loopt hij de NorthRim op (welke aanzienlijk langer is) van circa 20km lang en bijna 2000 hoogte meters. Daar neemt hij een tussenstop en loopt smiddags weer terug en komt, als alles volgens plan verloopt, net na zonsondergang weer boven op de South Rim Trailhead. Hij vertrekt om klokslag 5:30, net als het begint te schemeren, waar ik hem heb afgezet boven aan de South Kaybab trail.


Daar gaat ie.. de flanken van de GrandCanyon zijn nog behoorlijk zwart, de hemel kleurt al een beetje op.


Amper 5 minuten later. Helaas een onscherpe foto, maar het laat zien hoe bizar hard het kan gaan. Dat lichtpuntje midden op de foto, dat is hem.. de held Ook wat betreft het licht, als de eerste zonnestralen door het dal heen poeren. Indrukwekkend hoe snel dat lichtspel gaat.

Voor mij nu een relaxte ochtend/middag. Wachten, genieten van de GrandCanyon en gebruik makend van de verschillende gratis shuttle busjes. Eerst maar even naar Tusayan gereden.

De rechterachterband loopt langzaam leeg en het systeem van Hyundai dringt vriendelijk doch dringend aan om de band op te pompen, met nog 22psi t.o.v. 26 psi bij de andere 3 banden. Het enige apparaat in Tusayan wat zou kunnen werken, werkt niet. Ook wel belachelijk, je moet er 6 x 25 cent in gooien om daar achter te komen.
Terug naar Grand Canyon Village. Even een kleine fotodump..







Panorama fotootje


Dit was rond het middag uur, ergens tussen 12:00 en 13:00. Met de Red Route richting Hermits Rest gereden en daar zag ik het toch wel behoorlijk plensen. Bovenaan de rim was het met de wind toch wel frisjes af en toe. In de canyon bleek het later, dat het er daar toch wel +30 graden was, dus als mijn vriend daar al liep, had het buitje wel verkoelend kunnen werken. Dat was niet het geval. Hij was op dat moment nog steeds bezig met de klim de Northrim op te komen, welke best wel zwaar viel. We hadden geen telefonisch contact, dat is daar echt bijna onmogelijk.

Ondertussen genoot ik weer van flora... en fauna !








Ambitieus idee ! Vanaf de south rim zien we dit huisje staan. Totaal ingezoomt met de camera zou ik hem duidelijk kunnen zien OF dat hij er geweest is. Hij had 2 fel gekleurde armbandjes gekocht, je kent ze wel van vroeger die zo om je pols krullen. Het idee was dus dat hij daar, als hij dit huisje zou passeren, deze armbandjes om de paal of boom te wikkelen welke ik als het goed is zou kunnen opmerken. Dit zou dan gaan om de laatste 400/500 hoogtemeters die hij moest klimmen, dus ingeschat, om een uurtje of 3/4 had hij volgens het plan hier kunnen zijn.

Dus voor mij even de tijd om een medaille te scoren. In de marketstore zag ik de vorige dag al een bijna goede sleutelhanger. Maar hij doet het er maar mee... En helaas, nergens een plek in GC Village om spullen te laten graveren. Terug op de plek waar ik dat huisje kan zien. Begin ik maar zelf. Met een scherpe steen kerf ik een text in die er bij mij het eerste binnenkomt; Datum, naam, motivatie spreukje.. (naam weggeshopt)



Foto is vandaag 15-01 genomen, dus nog steeds redelijk leesbaar. Ik word gebeld als ik de laatste letter zet. Hij is bijna niet te verstaan. Alsof hij vastzit bij een stel criminelen in een grot.

'*** haal me** ar op* *Ik voel me *el goed **ar beter als ik er ni** te** ga*
Want de volgende ochtend zouden we dan tussen 8 en 9 smorgens de GC opnieuw afdalen, voor hem dan, om 2 nachten te verblijven in Bright Angel. Voor een hemelsbrede afstand, moest ik een klein blokje omrijden..zo'n 328km tegen max 30km hemelsbreed van elkaar verwijderd te zijn

Hij was dus op zich niet moe moe, maar gezien de tijd die hij nog had (een beetje verkeken op de eerste klim) + dat hij de volgende dag met mij ook weer zou afdalen werd het een keuze tussen wel doorgaan en niet naar beneden naar Bright angel de volgende ochtend. Of sowieso gezond en wel finishen. Het was die dag, wat we achteraf hoorden, daar makkelijk +35 graden in de Canyon. rim2Rim2Rim lopers zijn daar wel vaker mee verrast en werd ook mee gewaarschuwd op de trailheads van south Kaybab en Bright angel.

Bijna onderweg naar de Northrim, nog wel in het park van de GC , besluit ik hem te smsen op een punt dat ik goede ontvangst heb. Wat moet ik met de tent doen? Meenemen of rijden we gelijk terug naar Mather Campground? Smsje terug; Laat maar staan. Slik




Tijdens de autorit, welke ik rond 5 uur in de middag startte (met alle communicatie problemen wbt smsen, tent mee ja of nee) nog wel geprobeerd te genieten van het uitzicht. Gelukkig hebben we de foto's nog ! Bij Cameron even de tank vol gooien en opnieuw proberen de band op te pompen. Dit keer meer geluk. Wanneer ik uit Cameron vertrek, krijg ik een smsje, hoe ver ik ben? Zonder echt navigatie te kunnen gebruiken, gok ik nog op een uur of 3 rijden.

Het is half 10 als ik bij de north rim lodge aankom. Daar komt mijn vriend naar buiten lopen en ik ben echt kapot moe van het autorijden. Hij is goed uitgerust van het wachten dus rijdt hij het eerste stuk terug. Bij Marble Canyon besluiten we even beide een powernap te doen van 20 minuten. Lekker de cruise control op 70 mijl per uur gezet en elke keer geswitched van plek. Om half 2 waren we terug bij onze tent. Een kort nachtje.. maar wat was ik trots op hem en zijn medaille bleek een stuk beter op zijn plek te zijn

Dag 5 - Woensdag 14 September - Naar Bright angel Campground

Nu zeul ik al wat overgewicht mee en TWC was op zich niet zo moe dat hij niet meer kon, het was alleen wel belangrijk om beide ons eigen tempo te lopen, hij de backpack achterop, ik alleen een camelback met 2 liter water bij me. Vorig jaar rond deze tijd had ik al 2 paar wandelstokken gekocht op Aliexpress. Dit bleken op deze dag prima stokjes te zijn, aanrader !! Volgende fotodump ;




Nee, geen Mexicaanse geest op een geest-ezel, gewoon een mislukte foto in HDRstand..







Zo snel als de afdaling ging voor mijn vriend op zijn tocht, ging het niet voor mij. Ik heb iets te veel inspanning geleverd begin van de afdaling (rennen met poles is wel lachen hoor ) en met nog een krappe 3 kilometer te gaan, bij het tip off point raak ik toch best wel uit mijn energie voorraad en krijg ik het lastig met verzuring, kramp, pijn etc. [/gezeur]

Maar we zijn beneden gekomen..


.. al liep ik wel als een oud wrak en moest ik er niet aan deken om weer omhoog te lopen



Phantom Ranch, via anterra ofzoiets hebben we ons zelf ingeschreven voor 1 x sack lunch, 1 x stew diner en 1 x ontbijt vóór vertrek naar boven. Dit alles natuurlijk per persoon. Sack lunch, prima pakketje vol koolhydraten suikers en energie. Stew diner = goddelijk !!

Dag 6 - donderdag, rustdag
De verkoudheid was gelukkig gaan liggen dus daar niet zoveel last van gehad. Wel van vermoeide beentjes. Het was overdag in de GC best warm en dus hebben we beide een plekje opgezocht in het riviertje. Ook andere campinggasten wisten de weg naar het riviertje goed te vinden. sommigen lagen er met het hele lijf in + een boek om te lezen
Eind van de middag een ranger aangesproken. Want naast lopen kan je ook per muilezel de GC afdalen en weer uitgaan. Maar dat dan wel als complete trip. En niet een enkeltje, want daarvoor moeten ze weer apart een ezeltje mee laten komen etc etc. Dus met andere woorden, hij adviseerde mij om toch te voet omhoog te gaan en niet per ezel, wat ook neer zou komen op ca 900 dollar aan alle aanverwante kosten..

Dag 7 - Vrijdag 16 September - De klim !
Gek genoeg kan ik mij niets meer van de pijn herinneren. sinds dat er hoogte meters gemaakt werden, deden mijn benen geen zeer meer en heb ik echt kunnen genieten van het uitzicht. We hebben flink wat energie opgeslagen, water aangemaakt met een smaakje (isotoon) en een aantal spullen uit de sacklunch bewaard voor de klim. Nootjes zijn dan wel dikke prima, gezout en goede energie boosters. Niet veel foto's gemaakt tijdens de klim. Belangrijkste was goed eten, drinken en vooral. bovenkomen





Eenmaal boven, was ik wel bek-af, maar niet zo erg als bij de afdaling. Wat een zalig goed gevoel als je dan naar beneden kijkt en kan zeggen. Daar ben ik geweest, daar kom ik net vandaan. We rijden opnieuw naar de marketstore. Toch best wel bek-af, besluit ik lekker in de coole auto te blijven als vriend wat te eten en drinken gaat halen. En dus een enorm tof aandenken. Hij kreeg van mij die geïmproviseerde medaille, ik kreeg van hem een shirt met daarop precies de route die we gelopen hebben.


Het is niet echt dat ik van die toeristische shirts houdt. Maar deze is wel speciaal, met een betekenis. Ipv dat je er alleen geweest bent, heb je ook precies gedaan waarvoor je daar gekomen bent. Goed mijn vriend dan in iets midere mate, maar zoals hij zelf ook zegt, het was gewoon niet slim om terug te gaan op die trail. Heeft er dus naar eigen zeggen geen spijt van. Als we de volgende dag niet zouden afdalen, had ie hem waarschijnlijk wel afgerond. Sowieso een erg gave prestatie.

Einde Deel 2 - Grand Canyon special :p

[ Bericht 0% gewijzigd door Meike26 op 15-01-2017 13:04:27 ]

quote:

Op zondag 15 januari 2017 12:46 schreef Blik het volgende:
Leuk verslag, benieuwd naar deel 3

Maar het stukje van je vriend kan wel wat verduidelijking gebruiken, geen touw aan vast te knopen. Uiteindelijk leek het hem niet verstandig om terug te lopen ofzo?

Zal ik nog even aanpassen, bedankt !

quote:

Op zondag 15 januari 2017 12:53 schreef MaJo het volgende:
En protip voor de auto: in Amerika heb je altijd een knop op je sleutel waarbij de auto even claxoneert, kun je hem altijd makkelijk terugvinden

Vertel mij wat.. Vriend keek me elke keer weer aan als ik dubbel click deed. Super verslavend.. *nog altijd een kind*

quote:

Op zondag 15 januari 2017 13:01 schreef SeLang het volgende:
Mooi die Grand Canyon! Ik kijk er ook erg naar uit, inclusief kamperen op Mather, Bright Angel, Cottonwood en de North Rim. Ik ga niets reserveren voordat ik bij Grand Canyon Village aankom, aangezien ze voor thru-hikers van de AZ-trail kennelijk een speciale regeling hebben en je meestal wel binnen 2 dagen met een klein tentje terecht kunt op een speciale plek die eigenlijk voor paarden bestemd is (ondertussen kun je dan wachten op Mather, wat me geen straf lijkt). Ik plan dus gewoon enkele dagen wachttijd in.

Ben benieuwd naar deel 3

Het ligt er ook aan wanneer je gaat. Als je buiten het hoogseizoen gaat, is er waarschijnlijk wel plek op Bright Angel Campground. Anders kan je net buiten de camping verblijven, waar je officeel wel wild mag kamperen, maar absoluut geen sporen mag nalaten. Zijn ze erg streng in.

Edit ; Deel 3 laat waarschijnlijk wel wat langer op zich wachten.. Dinsdag op z'n vroegst.

quote:

Op zondag 15 januari 2017 14:12 schreef MaJo het volgende:

[..]

Haha, ik heb daar ook de hele tijd mee zitten spelen

Ach, in de tijd dat ik met een vw caddy van de zaak reed was het ook wel lachen. Kon je met de sleutel je ramen open en dicht doen.. Omstanders echt zo.. **wtf**

quote:

Op zondag 15 januari 2017 15:01 schreef polariteit het volgende:
Gaaf stukje weer, al verbaas het me niet zo dat je vriend die run niet fehaald heeft. Vond het al vrij ambitieus toen ik het las

Kamperen in de canyon staat ook nog op mijn bucketlist. Permit schijnt erg lastig te zijn om te krijgen, al lijkt het bij jou nog wel mee te zijn gevallen....

Als je met z'n 2en bent buiten het hoogseizoen, komt het waarschijnlijk wel goed. Plus dat je flexibel moet zijn met de data ! Wij hebben gewoon opgegeven dat we in de eerste 15 dagen van september graag wilde overnachten, met voorkeur voor 14 tot 16 September. Als alternatief was ook het 2e gedeelte van September mogelijk en hadden we waarschijnlijk onze vakantie precies omgedraaid.

Deel 3

Nouja.. ik was vandaag net lekker bezig. Dus ik ging er maar mee door Derde deel van de reis.

Dag 7 - vertrek uit GrandCanyon Village naar Winslow

Op de klim na eerder deze dag (en een trots gevoel vooral), was het voor de rest van de dag vooral kalmpjes aan, ergens een broodje gescoort en weer door. Rond een uur of 4 s'middags zijn we via Cameron wederom daar wezen tanken en via Flagstaff naar Winslow gereden. Goed, nog steeds niets bijzonders.. behalve nog steeds wat verkouden. Gaat die achterlijke house keeping snachts ook stofzuigen. 3 uur in de nacht. Direct onder je eigen hotelkamer Ja echt fijn voor je gasten die op doorreis zijn. Motel 6

Dag 8 : Barringer Crater - Monument Valley - Mexican Hat
Ook hoog op het lijstje, de Barringer crater (wie wikipedia) is de grootste te bezoeken krater en vernoemd naar Daniel Moreau Barringer, wie ontdekt heeft dat deze krater niet door vulkanisme maar door een meteoriet is ontstaan. Eerste foto een geheel plaatje, tweede foto zo veel mogelijk ingezoemd om de astronaut (op ware grote) in beeld te krijgen.. Best een groot kratertje dus.



Rechts boven de astronaut zie je een hekwerk + raster waar tot de dag van vandaag onderzoeken worden gedaan in de mijn schacht.

Onderweg naar Monument Valley komen we over Flagstaff, waar we een discount tire shop vinden. Gewoon lekker op eigen houtje, zonder medeweten van verhuurbedrijf, naar binnen gewandeld en met circa een uurtje konden we weer rijden met een gefixt drukfentiel wat gewoon verkeerde waardes aangaf. Maar zeker weten doe je het dus niet. Voor de rest van de vakantie geen omkijken meer gehad hiernaar.

Bij Kayenta sla je linksaf en tot op het laatst heb je niets door en van achter een massief rots ding doemt opeens Monument Valley op ! dit was voor mij persoonlijk wel een dingetje. Bekend van de Lucky Luke tekenfilm wereld .. moest ik dit met eigen ogen zien, waar ik op Google maps er al uren aan gespendeerd had. Heerlijk. Wat een bizar fenomeen ! Fotodump in 3. 2. 1.




Deze kleine 'Navajo' poppetjes stonden zo leuk in het raam.. Dat ik er wel een leuke foto in zag




'Three sisters'





We hebben Monument Valley NP dus NIET met de auto gereden, want dat mocht NIET van de verhuurmaatschappij.. dat hebben we dus ook echt NIET gedaan natuurlijk..

Onderweg naar Mexican Hat. Ik had een kleine fout gemaakt bij het reserveren van onze nachten in Winslow en Mexican Hat en moest deze beide met 1 dag vervroegen. Dit had ik al een maand of 1,5 geleden gedaan en de kerel die ik bij San Juan Inn gesproken had, die kon mij verzekeren dat alles oke was en dat ik met de originele bevestiging gewoon kon aanmelden die zaterdag avond. Ja niet dus. Er was niets veranderd en we waren een dag te vroeg. Ik vertellen dat ik een oudere kerel aan de lijn had (ik had nog kunnen verzinnen dat hij José heette, maar niet gedaan) en dat we voor $ 88,- een Yurt zouden huren deze nacht. Nee, we konden een familie yurt huren voor $ 124,-. Nee dat gaan we niet doen. Beetje aandringen, blijven staan en later bleek dus dat ze gewoon een yurt voor ons hadden á $ 88,-. Wel een erg leuk verblijf wat totaal niet bij Amerika hoort, maar het wel goed past !









En natuurlijk Mexican Hat zelf..


Dag 9 - Zondag 18 September - Horshoe Bent - Zion National Campground

Horseshoe Bent stond voor ons niet hoog op het lijstje. Maar omdat we er toch langs kwamen, wilde we er wel even gaan kijken. Halfuurtje dachten we nog. We zijn er ruim 2 uur blijven hangen, ondanks de hitte en belachelijk veel toeristen. (waarvan een groot deel Japanners die we de dag ervoor al hadden gezien bij Monument Valley)







Zion Canyon Campground

Wat een heerlijke camping is dit. Sowieso goed bereikbaar en alles op loopafstand in het zwaar toeristische gebied, maar gewoon ook een vrij ruim opgezette camping waar de allergrootste RV's terecht kunnen én waar de kampeer plaatsen ook erg ruim zijn..
Wat bleek, onze reservering begin Mei was toch aan de vroege kant en we hadden plek F4 gekregen, aan de waterkant en tussen twee krappere tentplaatsen in hadden wij een riant stuk waar wel 3 auto's en 2 tenten konden staan. Dikke aanrader dus, vooral die plek die we hadden !



Heerlijk gegeten met een Beef stew uit blik.. nadat het vuur grotendeels geblust was, maar de tent in gegaan om de volgende dag een mooie hike te gaan doen.

Blijkbaar niet! Ik kon al niet slapen vanwege de Russen naast ons en een stel vrienden tegenover ons in een RV. Ik was net bezig met in slaap vallen en er kwam een auto onze kant op rijden met groot licht, zo in mijn gezicht en dus weer klaar wakker. En de griep/hoest was ook weer helemaal terug. Ben halverwege de nacht de auto maar in gegaan en daar iets gedaan wat op slapen leek, maar de griep had mij goed te pakken, een zeehond in Zion




Helaas

Onze plannen om de Subway hike te doen of dat TWC de Angels Landing hike zou gaan doen.. Het kwam er niet van. Ik was goed uit m'n humeur.. kneiter koud (en chago) hebben we de tent gepakt want nog een nacht hier in de tent zagen we beide niet zitten. Erg jammer want ik had dit niet willen missen.. maar om de halve/hele dag tot m'n knieen in het ijskoude water rond te banjeren was ook geen goed idee (terwijl we er wel de permit voor hadden gekocht). Jammer maar helaas. Op naar Vegas.

Einde deel 3
en nu moeten jullie wel echt wat langer wachten

quote:

Op maandag 16 januari 2017 16:06 schreef Blik het volgende:
Waarom zou je Monument Valley niet met de huurauto mogen doen? Speciale reden voor?

Het stof dat opwaaid als je door het park rijdt, gaat overal inzitten, heel dun/fijn zand met een rood kleurtje. En dan van die knuppels die met een gehuurde mustang cabrio open door het park rijden. Goed voor je luchtwegen ook
Bovendien staat Monument Valley in sommige huurcontracten expliciet vermeld als voorbeeld om niet onverhard te rijden met je normale sedan/coupé/cabrio. Suv's etc is een andere categorie en dan mag het vaak wel.

Hopelijk morgenavond het 4e deel (zeker nog niet het laatste).