[Reisverslag] Ecuador

Reisverslag Ecuador 21 sept – 17 nov 2016

Hierbij het verslag van mijn reis door Ecuador. Zoals gewoonlijk was dit weer een solo backpack reis op de bonnefooi. Omdat ik vooral reservaten en national parks heb bezocht had ik wel van tevoren flink wat onderzoek gedaan welke locaties voor mij interessant zijn en wat de mogelijkheden zijn om die plaatsen met openbaar vervoer en/of lopend te bereiken.

Deze reis stond vooral in het teken van natuur en met name vogels. Totaal heb ik 393 vogelsoorten gezien, waaronder 60 verschillende soorten kolibries! Alles zelf gevonden en geïdentificeerd zonder gebruik van gidsen.

Omdat de vroege ochtend en avond altijd het mooist zijn kwa natuur had ik een volledige kampeeruitrusting mee zodat ik waar mogelijk kon kamperen in de reservaten en national parken. Van de totaal 55 overnachtingen in Ecuador heb ik er 34 in mijn eigen tent geslapen. Soms volledig in het wild maar meestal achter een ranger station of iets dergelijks.

Hoewel trekking niet de focus van deze reis was heb ik ook 2 korte meerdaagse treks gedaan van elk 4 dagen/ 3 nachten. Zoals meestal waren dit hoogtepunten van de reis.

Routekaart



Route

Hoewel Ecuador geen groot land is was het door de enorme diversiteit aan vogelsoorten toch noodzakelijk om de scope van de reis te beperken. Voor deze reis heb ik me daarom gefocusseerd op de Andes en foothills. Ik ben niet aan de kust geweest, geen mangroves, geen dry forest, niet in het verre noorden en niet in Amazonia.

1. Quito (2800m)
2. Bellavista Cloud Forest Reserve (Tandayapa Valley) (2200m)
3. Mindo (1250m)
4. Milpe Bird Sanctuary (1100m)
5. Río Silanche Bird Sanctuary (300m)
6. Latacunga (2800m)
7. Quilotoa trek (2600-3900m)
8. Cotopaxi National Park (3000-4200m)
9. Pululahua Geobotanical Reserve (2500-2800m)
10. Bigal River Biological Reserve (900m)
11. Yanayacu Biological Station (2000m)
12. Cajas National Park (3100-4000m)
13. Cuenca (2530m)
14. Podocarpus National Park - Cajanuma (2500-3300m)
15. Podocarpus National Park - Bombuscaro (900-1050m)
16. Loja

1. Quito

Bij aankomst in Ecuador heb ik eerst anderhalve dag geacclimatiseerd in Quito om bij te komen van de jetlag en om te wennen aan de hoogte (2800m). Quito is natuurlijk ook een aardige stad met een mooi oud centrum. Ik ben hier in 1998 al eens een keer geweest maar ik kon me er weinig meer van herinneren. Dat is de reden waarom ik tegenwoordig reisverslagen maak!


Toffe graffiti (Quito)


La Ronda (Quito)

2. Bellavista Cloud Forest Reserve (Tandayapa Valley)

Mijn volgende bestemming is de Tandayapa Valley. Het Bellavista reserve beschermt een prachtig cloud forest dat ligt op ongeveer 2200m op de west slope van de Andes niet ver van Quito. Normaal gesproken is het een dure ecolodge, maar ze lieten mij hier voor slechts $8 per dag kamperen inclusief toegang tot de vele kilometers prachtige trails en gebruik van gemeenschappelijke ruimte (met uitzicht op kolibrie feeders) en heerlijk warme douche.

Bellavista was gelijk een enorm hoogtepunt van deze reis. Niet alleen is de diversiteit aan soorten hier enorm maar het is ook allemaal erg makkelijk te zien (wat lang niet in alle reservaten het geval is). Ik ben hier 4 dagen gebleven.


Zo kampeerde ik in Bellavista. Prachtige droge plek (onder een afdak) op een heuvel een paar honderd meter van de ecolodge. Heerlijk rustig.


Blue-winged Mountain-tanagers zoals deze zie je de hele dag rond de lodge. (Bellavista Cloud Forest Reserve)


Buff-tailed Coronets op één van de kolibrie feeders. Een gids van Bellavista vertelde me dat er dagelijks 1kg suiker + 6 liter water de feeders in gaat! (Bellavista Cloud Forest Reserve)


Collared Inca (♂) (Bellavista Cloud Forest Reserve)

De eerste uren van de ochtend zijn er altijd enorm veel vogels te zien rond de lodge. De reden daarvoor is dat s'nachts de verlichting van de lodge (het enige licht in de verre omtrek) veel insecten aantrekt. En die insecten zijn een feestmaal voor de vogels.


Deze Masked Trogon (♂) kwam elke ochtend op motten jagen rond de lodge. (Bellavista Cloud Forest Reserve)


Ook Toucan Barbets zoals deze kwamen elke ochtend langs. (Bellavista Cloud Forest Reserve)


De reden voor de golf van vogels die s'morgens de omgeving van de lodge bezoeken: grote motten zoals deze. (Bellavista Cloud Forest Reserve)


Plate-billed Mountain-toucan, een typische vogel voor cloud forest in deze regio. (Bellavista Cloud Forest Reserve)


Fawn-breasted Brilliant (♀) (Bellavista Cloud Forest Reserve)


Buff-tailed Coronet (Bellavista Cloud Forest Reserve)


Undulated Antpitta. Niet zeldzaam maar de meeste Antpitta's zijn moeilijk te vinden (zitten meestal goed verstopt) en daarom zijn vogelaars er altijd naar op zoek. Deze vond ik onverwacht met een hoop geluk. Hij hoort hier niet eens te zijn want normaal gesproken zitten ze hoger in de bergen. (Bellavista Cloud Forest Reserve)

Zoogdieren zijn hier ook. Naast de Northern Olingo heb je hier ook de Olinguito waarvan pas in 2013 is ontdekt dat het een aparte soort is (de eerste nieuw ontdekte carnivoor in de Americas in 35 jaar!). Die laatste heb ik helaas net gemist. Verder Tayras gezien en Opossums. En natuurlijk eekhoorns.


Northern Olingo. (Bellavista Cloud Forest Reserve)


Booted Rackettail (♀). De mannetjes hebben spectaculaire tail streamers maar wilden niet op de foto. Het vrouwtje zonder de lange staart is echter ook erg mooi. (Bellavista Cloud Forest Reserve)


Masked Flowerpiercer. Zoals de naam als suggereert prikken ze met hun speciaal hiervoor geëvolueerde snavel een gaatje in de basis van een bloem om bij de nectar te komen. (Bellavista Cloud Forest Reserve)


Kolibries zijn vaak territoriaal en agressief. Deze Green Violetear zet als hij indruk wil maken op andere kolibries zijn paarse "oortjes" naar buiten, wat je ook een klein beetje kunt zien op deze foto. (Tandayapa Valley)


Violet-tailed Sylph (♂) met zijn lange staart is altijd erg mooi om te zien. Helaas zie je op deze foto niet het heldere violet van zijn staart. (Tandayapa Valley)


Brown Violetear (Tandayapa Valley)


Velvet-purple Coronet (Tandayapa Valley)

3. Mindo

Mindo is een klein en laid-back plaatsje, bekend om de hoeveelheid en diversiteit van vogels die er in de omgeving zijn te vinden. Zelfs bij toeristen die geen specifieke interesse hebben voor vogels is het populair.

Het beviel mij ook erg goed. Je kunt direct vanuit het plaatsje wandelingen maken en veel zien, terwijl je toch de gemakken hebt van een dorpje zoals accommodatie, winkeltjes en restaurants. Ik ben hier langer gebleven dan ik oorspronkelijk van plan was.


De directe omgeving van Mindo is erg mooi


Niet alleen veel mooie vogeltjes hier maar ook mooie vlinders en gekleurde kevertjes (Mindo)

Eén van de meest populaire wandelingen net buiten Mindo is de route naar een aantal watervallen. De omgeving is mooi en langs de route kom je veel verschillende vogeltjes tegen.


Ornate Flycatcher langs het wandelpad naar de bekende watervallen (Mindo)


Red-headed Barbet (♂), ook langs de waterval route


De Green-fronted Lancebill is een kolibrie die houdt van water. Deze kwam ik tegen bij de watervallen zelf. (Mindo)


Maar eigenlijk hoef je het stadje niet eens uit. Deze Pale-mandibled Araçari's fotografeerde ik in Mindo zelf


Rufous-tailed Hummingbird, gefotografeerd in de tuin van de lodge ($10) waar ik verbleef in Mindo


Ook in de tuin van de lodge: een Rufous Motmot (Mindo)


Een andere wandeling op de vroege morgen een paar kilometer buiten Mindo. Grote groepen Cattle Egrets (Koereigers) in de bomen worden wakker en staan op het punt om te vertrekken naar hun voedingsplaatsen. Langs deze zelfde weg zag ik s'avonds in het donker (met zaklamp) Lyre-tailed Nightjars, spectaculaire nachtvogels waarvan de mannetjes een hele lange staart hebben.(Mindo)


Deze White-capped Dipper jaagt op larven in het water en is te vinden langs kolkende riviertjes waar hij dan in duikt. (Mindo)


Vrijwel tegelijkertijd vond ik langs dezelfde rivier een vogel die ik al heel lang wilde zien: een Sunbittern die zijn prachtige vleugelpatroon laat zien. (Mindo)

4. Milpe Bird Sanctuary

Dit is een prachtig reservaat met foothill forest op ongeveer 1100m hoogte. Ik mocht hier kamperen voor $6 per nacht. Hoewel de lijst met vogels die hier voorkomen lang en indrukwekkend is vond ik het vanwege de dichte begroeiing wel een wat moeilijker reservaat om dingen te zien.


Pale-mandibled Araçari (Milpe Bird Sanctuary)


Silver-throated Tanager (Milpe Bird Sanctuary)

5. Río Silanche Bird Sanctuary

Net als Milpe wordt dit reservaat gemanaged door de Mindo Cloudforest Foundation en het beschermt één van de weinig overgebleven stukjes Choco-lowland forest (300m). Ik verwachtte dat het hier ook wel erg moeilijk zou zijn om dingen te zien maar ik zag hier juist verrassend veel.

Ook hier mocht ik kamperen voor $6 per nacht. Op aanbeveling van het reservaat zelf kampeerde ik op de eerste verdieping van een observatietoren. Het regent hier veel en de grond is op de meeste plaatsen blubberig maar daar stond ik mooi droog. Evengoed wordt alles klam vanwege de hoge luchtvochtigheid.


Mijn kampeerplek op de eerste verdieping van de observatietoren. Koken deed ik op de bovenverdieping. (Río Silanche Bird Sanctuary)


De Choco Toucan is endemisch voor de Choco regio. (Río Silanche Bird Sanctuary)


White-tailed Trogon. (Río Silanche Bird Sanctuary)


Green Anole hoog in een boom, gezien vanuit de toren. (Río Silanche Bird Sanctuary)

6. Latacunga

Na de foothills en laaglanden reisde ik weer terug naar de hooglanden. Latacunga (2800m) was het vertrekpunt voor twee treks die ik ging doen en daarom verbleef ik daar eerst een paar dagen om weer aan de hoogte te wennen.

Latacunga bleek verrassend leuk te zijn. Geen toeristische boel maar een echte stad met een typisch hooglanden karakter. Na een tijdje kende ik ook wat mensen daar en begon ik me er thuis te voelen. Ik werd goede vriendjes met de eigenaar (+zoon) van het hotel waar ik verbleef en kreeg een gratis diner aangeboden!


Parque Vicente León in het centrum van Latacunga


Op donderdagochtend bezocht ik ook nog even de bekende markt in Saquisilí, ongeveer 20 minuten met de bus vanuit Latacunga. (Saquisilí)

7. Quilotoa trek

De omgeving van Quilotoa is populair voor trekking. Veel backpackers lopen hier een rondje dat bekend staat als de "Quilotoa Loop" waarbij je kunt overnachten in hostals in plaatsjes op de route. Zelf heb ik een iets andere route gelopen dan de meesten omdat ik graag wou kamperen.

Totaal heb ik 4 dagen en 3 nachten hier doorgebracht. Ik ben begonnen bij de Quilotoa Krater, een oude vulkaankrater die nu een meertje is. Daar heb ik gekampeerd beneden in de krater en de volgende dag gelopen naar een plek die bekend staat als Punto Alan en daar in de buurt (wild) gekampeerd. De dag erna doorgelopen naar Isinliví, waar ik heb overnacht in een hostal. De volgende morgen naar Sigchos gelopen en vanaf daar een bus terug naar Latacunga.

Op een groot deel van de route rook het heerlijk: een mengsel van dennen en eucalyptus! Dit zal me altijd bijblijven.


De Quilotoa Krater


Mijn tentje s'avonds in de krater. Het was een prachtige avond met een (bijna) volle maan (Quilotoa)


De volgende morgen klim ik de krater weer uit. We zijn hier op 3900m hoogte. De bloeiende planten op de voorgrond zitten hier vol met Kolibries en Flowerpiercers. Een prachtig natuurreservaat. (Quilotoa)


Het eerste stukje van de route volgt de kraterrand (Quilotoa)


Onderweg naar Punto Alan kom ik door dramatisch landschap zoals hier tussen Guayama en Punto Alan


De rivier dicht bij Punto Alan. Dit is een paar honderd meter van de plek waar ik kampeerde.


Op de tweede dag kom ik door het plaatsje Itualo, niet meer dan enkele huisjes en een kerkje.


Na een paar kilometer krijg ik dan dit uitzicht. Je kunt Itualo in de verte zien liggen.

Na een prachtige wandeling bereik ik uiteindelijk Isinliví, waar ik verblijf in een prachtige kamer voor $15 inclusief een heerlijk diner en ontbijt.


Toen ik vanaf het balkon zat te genieten van het uitzicht kwam deze Black-tailed Trainbearer (♂) langs. Een piepkleine kolibrie met een hele lange staart. (Isinliví)


De volgende morgen loop ik verder naar Sigchos, van waar ik met de bus terug ga naar Latacunga. (Isinliví)

8. Cotopaxi National Park

Na een overnachting in Latacunga vertrek ik de volgende morgen alweer voor het volgende avontuur. Ik ga met een bus naar een punt langs de Pan-American Highway vanaf waar ik de ~17km loop naar de campsite in Cotopaxi National Park.

Het plan is om na aankomst een dag te besteden aan het meertje Laguna Limpiopungo en omgeving, dan de volgende dag lopen richting een pas bij de lang geleden ontplofte Rumiñahui vulkaan en daar kamperen. En dan de dag erna de pas over en aan de andere kant teruglopen naar de Pan-American Highway net onder Machachi.

Cotopaxi National Park is één van de top attracties van Ecuador. Echter, ik was de enige kampeerder. En de hele ochtend en eind van de middag had ik sowieso het park voor mezelf want bijna iedereen bezoekt het park op een georganiseerde tour vanuit Quito of Latacunga.

Cotopaxi National Park is subliem!


Zo kampeerde ik op de eerste twee avonden. Met de Cotopaxi vulkaan op de achtergrond en heel veel vogeltjes rond mijn tent. En heerlijk rustig alleen. Echt genieten! (Cotopaxi National Park)


Uitzicht vanuit mijn tent in de avondschemering als ik mijn potje eten ging koken. Kamperen kan zo mooi zijn! (Cotopaxi National Park)


En als ik dan s'morgens mijn tent open deed dan zag ik op enkele meters afstand deze Carunculated Caracara zoeken naar eten. (Cotopaxi National Park)


Op de derde dag liep ik richting Rumiñahui, een vulkaan die lang geleden is ontploft en nu niet meer is dan een bergrichel (te zien op de achtergrond). Hier kom je door schitterend páramo landschap. (Cotopaxi National Park)


Schitterend wat hier allemaal groeit en bloeit. Het ruikt hier ook ontzettend lekker en kruidig. (Cotopaxi National Park)


Streak-backed Canastero, een typisch vogeltje dat op deze grote hoogte voorkomt. (Cotopaxi National Park)

[IMG]http https://farm5.staticflickr.com/4213/34817957883_e1fae8b1b3_b.jpg[/IMG]
Het landschap is hier nog mooier dan op mijn eerdere kampeerplek, maar wel nog steeds met dezelfde spectaculaire achtergrond. Overal bloeien hier oranje Chuquiragua bloemen, een typische soort voor de hoge páramo (Cotopaxi National Park)


De nectar van deze Chuquiragua bloemen zijn de voedselbron voor de hoogst voorkomende kolibrie in Ecuador: de Ecuadorian Hillstar met een range van 3500-5200m! (Cotopaxi National Park)


De derde nacht kampeer ik dus hier op 4100m, de hoogste kampeerplek van deze reis. Met Ecuadorian Hillstars die rond mijn tent vliegen! En nog veel meer ander moois.(Cotopaxi National Park)


De volgende dag passeer ik de pas op ongeveer 4200m over de Rumiñahui ridge. Deze foto is genomen op de pas. Het was nog even spannend want het laatste stukje was super steil en geen trail (ik moest me door de struiken heen worstelen), maar ik kwam precies goed uit! (Cotopaxi National Park)


Na een stukje te zijn afgedaald kijk ik hier nog even terug naar waar ik vandaan kom. Met Chuquiragua bloemen op de voorgrond. (Cotopaxi National Park)

Vanaf hier is het een lange (maar mooie) weg omlaag, terug naar de Pan-American Highway. Langs die weg neem ik de bus terug naar Latacunga.

9. Pululahua Geobotanical Reserve

Nu moet ik weer even terug naar Quito omdat mijn volgende bestemming (Bigal River Biological Reserve) nogal afgelegen ligt en ik daarom vanuit Quito meerij met de manager van dit reservaat. Echter, bij aankomst in Quito blijkt alles met één dag te zijn vertraagd vanwege een gecancelde vlucht ergens in Europa. Daarom heb ik dus een dag over in Quito.

Deze extra dag gebruik ik om het Pululahua Geobotanical Reserve te bezoeken dat net buiten Quito ligt en gemakkelijk met een korte busrit is te bereiken. Dit is een oude vulkaankrater waarvan de bodem nu een landbouw gebied is. Je kunt vanaf de kraterwand naar beneden wandelen. Dit is ook erg mooi kwa vogeltjes. Al met al toch weer een erg leuke dag gehad.


Pululahua Geobotanical Reserve, gezien vanaf de kraterwand.

10. Bigal River Biological Reserve

Dit is een research station dat vrij laag ligt (900m) en aan de oostkant van de Andes. Daardoor heb je weer duidelijk andere soorten dan ik tot nu toe heb gezien.

Deze plek is erg afgelegen. Vanuit het plaatsje Loreto moet je eerst een uur over een hele slechte weg met een 4x4 truck. Vanaf daar is het dan nog een uur lopen door vaak blubber. Kaplaarzen zijn echt noodzakelijk (ik heb die nog even in Loreto gekocht).

Ik verbleef hier met een groep Franse vrijwilligers die onderzoek doet naar apen, kikkers, salamanders en slangen. Op zich heb ik niets met dat project te maken want ik kampeer daar alleen en eet met ze mee (hoef hier dus niet zelf te koken). Echter, ik vind die beestjes natuurlijk ook leuk en daarom ben ik ook twee avonden met ze meegegaan.

Kwa vogels is er hier ook weer een indrukwekkende soortenlijst met ook veel soorten uit Amazonia maar het is door de dichte begroeiing geen makkelijke plek om dingen te zien.


Tijdens één van de avondwandelingen kwam ik dit grote en schitterend gecamoufleerde insect tegen (Bigal River Biological Reserve)


Wandelende tak. (Bigal River Biological Reserve)


Dit is een Blackish Nightjar, een nachtvogel die s'nachts rondvliegt en op insekten jaagt. Overdag vertrouwt hij op zijn camouflage en zijn ze bijna onzichtbaar. Echter deze zat elke dag op een bankje (waar nooit iemand komt) onder een afdak. (Bigal River Biological Reserve)


Ook veel mooie vlinders hier (Bigal River Biological Reserve)


Wow! (Bigal River Biological Reserve)


Een slangetje dat we tegen kwamen op één van de avondwandelingen (Bigal River Biological Reserve)


Deze tarantuala woont achter de keuken. Bij wijze van demonstratie liet iemand een sprinkhaan aan een touwtje voor zijn neus bungelen en de tarantula greep direct die sprinkhaan en vrat hem op! (Bigal River Biological Reserve)

11. Yanayacu Biological Station

Ik ga weer terug omhoog naar ongeveer 2000m maar blijf aan de oostkant van de Andes. Hier bezoek ik een gebied dicht bij een bekende (en peperdure) ecolodge: Cabañas San Isidro. Ik kampeer echter (gratis) bij Yanayacu Biological Station een paar kilometer verder langs dezelfde weg, waar tegen al mijn verwachting zelfs een keukentje is (dat ik niet nodig heb) en een heerlijke warme douche (waar ik wel dankbaar gebruik van maak).

Dit gebied is weer meer open en het is makkelijker om dingen te zien. Maar ik had het gevoel dat de diversiteit aan soorten hier wel wat minder is dan in bijvoorbeeld Bellavista. Evengoed heb ik hier een prachtige 4 dagen/ nachten.


Cinnamon Flycatcher (Yanayacu Biological Station)

Net zoals in Bellavista zijn bij Cabañas San Isidro drie lantarenpalen die een baken van licht vormen in een verder pikdonkere omgeving. Ook hier dus s'morgens veel vogels die afkomen op een feestmaal van motten!

Overigens, s'avonds zit om diezelfde reden bij de lantarenpalen een "San Isidro Owl". Er is nog geen consensus over of dit nu een aparte soort is of niet maar dit is de enige bekende locatie voor deze soort, die lijkt op een kruizing tussen twee andere soorten die hier helemaal niet voorkomen.


Op de vroege morgen heeft deze Inca Jay weer een lekkere dikke mot in het vizier (Cabañas San Isidro)


Deze Andean Motmot zag ik elke dag op dezelfde plek. Schitterende vogels en van snavel naar staart uiteinde is bijna een halve meter! Later hoorde ik van een ranger dat er op die plek een nest is. Motmots nesten in holen en je kunt de modder op z'n snavel zien. (Yanayacu Biological Station)


Rufous-breasted Coronet, één van de meest voorkomende kolibries hier. (Cabañas San Isidro)


Achter het research station was dit nest met jonge Crimson-mantled Woodpeckers (Yanayacu Biological Station)

12. Cajas National Park

Mijn volgende bestemming is Cajas National Park. Dat is niet in één dag te bereiken vanaf Yanayucu Biological Station dus hak ik de reis in tweeën en overnacht in Baños. Baños is één van de meest populaire toeristische bestemmingen in Ecuador vanwege de mooie ligging. Het is echter veel te gecommercialiseerd naar mijn smaak. Bovendien is het enorm druk want Ecuador heeft 4 dagen vakantie. De volgende morgen reis ik dus direct door naar Cuenca en vanaf daar naar Cajas National Park, waar ik rond zonsondergang arriveer. Als ik mijn tent op zet is het al donker (net).

Mijn eerste kampeerplek is bij Laguna Llaviucu wat op ongeveer 3150m ligt. Hier verblijf ik 2 dagen / 2 nachten en ga dan met de bus naar een ander deel van het park bij Laguna Toreadora op ongeveer 4000m. Beide plekken zijn schitterend en heel verschillend, zowel kwa landschap als vogelsoorten.

Als ik het opnieuw zou doen dan zou ik lopend van het ene naar het andere deel gaan want dat kan makkelijk. Cajas staat bekend als erg nat dus ik dacht dat het moeilijk begaanbaar zou zijn maar er zijn goede trails.


Mijn kampeerplek bij Laguna Llaviucu. S'avonds zaten er vuurvliegjes op mijn tent en het licht daarvan scheen dwars door het tentzeil heen. Erg leuk! Zo voel je je nog meer ondergedompeld in de natuur. (Cajas National Park).


Twee dagen later kampeerde ik bij Laguna Toreadora op ongeveer 4000m. Op advies van een park ranger kampeerde ik in een Polylepis bos. Dit was het uitzicht vanaf mijn tent. In deze omgeving zag ik een aantal specialiteiten waaronder de endemische Violet-throated Metaltail. (Cajas National Park)


Eén van de vele meertjes in het park (Cajas National Park)


Tit-like Dacnis (♂), een vogeltje dat leeft rond de boomgrens en met name in polylepis forest hoog in de bergen (3000-4600m) (Cajas National Park)


Prachtig wandelen hier (Cajas National Park)

13. Cuenca

Na Cajas National Park heb ik ook nog een middag + nacht doorgebracht in Cuenca. Maar tegenwoordig geniet ik toch meer van de natuur en na een middag rondlopen in zo'n drukke stad heb ik het wel weer gezien en mis ik het kamperen en de natuur!


Catedral de la Inmaculada Concepción (Cuenca)

14. Podocarpus National Park - Cajanuma

De volgende morgen ben ik met de bus naar Loja gereisd en vanaf Loja met de bus naar de Cajanuma ingang van Podocarpus National Park waar ik rond het middaguur aankwam. Vanaf daar was het 8,5km lopen naar het ranger station waar ik gratis kon kamperen. Ik heb lang over die wandeling gedaan want het is een mooie wandeling en ik moest steeds stoppen omdat er zoveel was te zien, vooral op de laatste 2,5km.

Podocarpus National Park is groot en divers want het gaat van 900m aan de oostkant (Bombuscaro ingang) tot zo'n 3600m in de hooglanden (Cajanuma ingang). Ik bezoek eerst de hooglanden. Het rangerstation en kampeerplek liggen op 2800m. Vanaf daar zijn trails verder omhoog.


Uitzicht aan het begin van de "Mirador Trail" die verder omhoog gaat. Uitzicht en vegetatie op die route zijn schitterend maar helaas kwam ik al snel in mist en daarna regen terecht. Evengoed was het een mooie wandeling (Podocarpus National Park, Bombuscaro)


Uitzicht vanaf de weg naar Cajanuma tijdens het teruglopen.

15. Podocarpus National Park - Bombuscaro

Na 2 dagen / 3 nachten in het Cajanuma deel van het park ben ik de 8,5km weer terug gelopen naar de weg (opnieuw heel lang over gedaan) en vanaf daar via Loja naar Zamora gereisd. Vanaf daar was het 6km lopen naar het Bombuscaro deel van het park dat op 900m ligt.

Ook hier kon ik gratis kamperen bij het ranger station.


Dit laag gelegen deel van Podocarpus heeft mooie watervallen en rivieren. Locals komen hier zwemmen in het weekend (Podocarpus National Park, Bombuscaro)


Deze Crested Oropendola is hier een veel voorkomende vogel, net als de Russet-backed Oropendola's die nesten hadden vlak achter (net niet boven) mijn tent! Deze vogels maken erg exotische geluiden. (Podocarpus National Park, Bombuscaro)


Crested Oropendola bij zijn hangende nest. Een aantal keer zag ik de Oropendola een Giant Cowbird wegjagen bij het nest. Giant Cowbirds zijn broed-parasieten die stiekem proberen een ei in het nest te leggen, net zoals in Nederland de Koekoek doet. (Podocarpus National Park, Bombuscaro)


Ook erg algemeen is deze Roadside Hawk. (Podocarpus National Park, Bombuscaro)


In de bosjes achter mijn tent zat aan het eind van de middag deze Green Hermit altijd kabaal te maken. (Podocarpus National Park, Bombuscaro)


Deze White-breasted Parakeets zijn endemisch voor het zuiden van Ecuador en veel vogelliefhebbers komen naar Podocarpus om ze te zien. Elke ochtend bezoeken ze deze wand om klei te eten voor de mineralen die de klei bevat. Erg mooi om te zien! (Podocarpus National Park, Bombuscaro)


Swallow Tanager (♂) diep in het bos. (Podocarpus National Park, Bombuscaro)

16. Loja

Op de laatste middag ben ik teruggereisd naar Loja voor mijn laatste avond + nacht en s'morgens vroeg naar het vliegveld in Catamayo, 30km van Loja voor een vlucht naar Quito en vanaf daar terug naar huis. Het einde van deze prachtige reis.

Statistiek
Dagen in Ecuador: 55
Waarvan gekampeerd in eigen tent: 34
Geïdentificeerde vogelsoorten: 393 (totale lijst: zie volgende post)
Waarvan Kolibries: 60

Kosten:
Vliegtickets: ¤653
Ter plekke uitgegeven: ¤773
Overig (reisgids, bus thuis, etc): ¤54
-> Totaal: ¤1480

[ Bericht 0% gewijzigd door SeLang op 25-10-2017 11:20:23 ]

Geïdentificeerde vogelsoorten:

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

[ Bericht 0% gewijzigd door SeLang op 25-10-2017 11:41:27 ]

quote:

Op woensdag 30 november 2016 11:54 schreef ITrade het volgende:
Mooi avontuur weer SeLang! Hoe spreek je die kampeer plaatst bij de ranger af?

Meestal niets afgesproken, gewoon daar aankomen en vragen waar je je tentje neer mag zetten (als dat niet duidelijk is). In een aantal gevallen was er wel van tevoren email contact geweest (thuis, voor de reis) om te checken of kamperen daar mogelijk was.

quote:

Op donderdag 1 december 2016 03:31 schreef polariteit het volgende:

Ik meen me uit vorige verslagen te herinneren dat je geen hightech camera hebt, en toch plaats je hier best wel goede scherpe foto's. Kan ik daaruit opmaken dat je al met al best dichtbij kon komen?

Ik gebruik altijd een pocketcamera die in mijn broekzak past en sinds een jaar heb ik er eentje met een flinke zoomrange (Lumix DMC TZ-70). Soms kun je behoorlijk dichtbij komen (met name de kolibries), soms ook niet. Grootste beperking met zo'n camera is de hoeveelheid licht (F6.4 bij maximale zoom) en de langzame focus. De foto's die je ziet zijn daarom bijna altijd van vogels die mooi stil blijven zitten zoals Toucans, Trogons, Motmots, Flycatchers, Kolibries die even uitrusten, etc. De meeste dingen zijn voor mij niet te fotograferen, maar van een beperkte subset heb je zo toch een aantal leuke plaatjes.

Ik heb al eerder geschreven dat foto's bij mij een lage prioriteit hebben want ik geniet van kijken en beleven van de natuur. Fotograferen vind ik een vervelende afleiding daarvan. Maar ik maak toch wat foto's voor mijn verslag. Verslag is voor mijn eigen herinnering en om vrienden en kennissen mijn enthousiasme te kunnen overdragen. Een lijst met 393 vogels zegt de meeste mensen helemaal niets, maar als je een paar mooie plaatjes kunt laten zien dan begrijpen ze opeens waarom je zo enthousiast bent.

quote:

En stiekum ook wel benieuwd naar het totaal aantal vogelsoorten dat je ooit hebt gezien... vermoed dat dat in de duizenden loopt

Dat valt wel mee. Mijn levenslijst telt nu 1765 soorten (sinds 2012 hou ik dat bij). Maar ik vind en identificeer wel alles zelf (in tegenstelling tot de meeste "listers"). Wereldwijd zijn er zo'n 10500 soorten (afhankelijk van welke lijst je volgt) dus ik heb nog wel even te gaan! Het wordt echter exponentieel moeilijker en veel soorten zijn heel lokaal en heb je echt gidsen nodig om die te vinden. Ik vind echter het zelf vinden en identificeren veel leuker dan achter een gids aan hobbelen die al het werk voor je doet. Het gaat mij ook niet om dat lijstje, het is gewoon leuk om een soort doel te hebben waar je je reis omheen plant.

quote:

Begrijp dat je vooral bij rangerstations of in het wild hebt gekampeerd. Begrijp ik daaruit dat het begrip camping daar wat minder ingeburgerd is?

Ik weet niet of er echt campings zoals wij die kennen bestaan in Ecuador. Een "campsite" is meestal gewoon een plek waar je mag kamperen, met eventueel een toilet en/of een wastafel ergens in de buurt (maar niet altijd).

Soms is er ook een overkapping zodat je droog staat en een betonnen of houten vloer op palen, dus zorg dan dat je een zelfstaande tent hebt want haringen in de grond slaan is er dan natuurlijk niet bij. Gelukkig wist ik dat al van Costa Rica.

Die overkapping en vloer die je vaak hebt bij kamperen in cloudforest of regenwoud is er trouwens niet alleen tegen de regen en blubber. Regelmatig vallen er tijdens een regenbui Bromiliads uit de bomen (planten die op andere planten groeien) en die kunnen makkelijk een aantal kilo's wegen. Niet fijn als dat van 20 meter hoogte op je tent valt! En centimeter grote mieren vallen je minder snel lastig als je op een droog platform staat waar niets voor ze is te vinden.

quote:

Op maandag 2 januari 2017 10:03 schreef Appietje het volgende:
Genieten zeg, heb je deze periode zo uitgezocht of was het gewoon toeval. Met andere woorden, hoe was het weer daar? Zo te zien niet veel regen gehad daar, op hoogte moet het ook niet te warm zijn geweest toch?

De weersomstandigheden zijn erg lokaal. In cloudforest had ik elke dag wel even een regenbui, maar dat was allemaal aardig voorspelbaar dus geen probleem. Meestal gewoon een bui en dan is het weer droog. Een aantal andere plekken waren dan weer kurkdroog. Ik moet wel zeggen dat alles bij elkaar ik een stuk minder regen heb gehad dan waar ik op had gerekend.

Temperatuur hangt erg van de hoogte af. Cajas National Park en waar ik kampeerde in Cotopaxi NP was erg koud (s'morgens rond het vriespunt). Podocarpus Bombuscaro was bloedheet. Kortom, het is maar net waar je bent.

Ik heb de meeste tijd op relatief grote hoogte doorgebracht en daar was het klimaat over het algemeen erg aangenaam.