Zal in het kort vertellen wat er met mij gebeurd is.
Ik heb mijn hak gebroken (Calcaneusbreuk) 19 october stond ik op een ladder en die gleed weg. ben ongeveer 2 meter naar beneden gevallen op mijn linker hak.zit nu bijna 6 weken in het gips maandag moet ik terug naar het ziekenhuis voor foto's en het vervolg plan.
De pijn was erg. Nog erger was dat artsen probeerden het bot (met behulp van Chinese vingers) terug in de juiste positie te krijgen, dat deden ze onverdoofd. Zelden zo'n pijn gehad. Ergste was dat die methode niet werkte, en dat ik daarna alsnog onder narcose werd gebracht. Al die pijn voor niets.
Toen ik het gips om had vond ik de jeuk heel irritant. Heel veel jeuk op mijn arm, maar ik kon natuurlijk niet krabben omdat het gips in de weg zat.
Toen na een paar weken het gips er af ging (met behulp van een cirkelzaag
), zag mijn onderarm er heel smal uit, hij was gekrompen. En ik moest oefeningen doen, om hem weer sterker te maken. 
Maar je hak in het gips lijkt me een stuk onhandiger.
Je zou denken dat ik wel zwakke botten moet hebben aangezien ik vrijwel nooit melk/kaas/yoghurt/enz eet/drink, maar ze zijn haske sterk.
Jaime ik heb een keer mn arm gebroken toen was uk nog jong weet ik niks meer van en nu. Eet ook bijna geen melkproducten zegt niet zoveel denk ik als je het wel doet of niet.
Er leek weinig aan de hand behalve wat pijn, dus we dachten gaat vanzelf wel over. Ik heb er nog de complete zwemvierdaagse mee gedaan maar het bleef pijn doen. Toch maar eens naar de dokter en na een foto bleek er een scheur in het bot te zitten. 6 weken in het gips gezeten en dat is geen pretje midden in de zomer tijdens een hittegolf.
Na die 6 weken moest het er af, maar ik was doodsbang voor die zaag. Gelukkig was er een heel sterke broeder die met een soort schaar het gips er af geknipt heeft.
aiquote:Op zaterdag 26 november 2016 18:00 schreef madam-april het volgende:
Ik heb mijn rechterwijsvinger ontwricht en gebroken dus zit met mijn rechterhand in het gips.. Ik heb twee jonge kinderen en de jongste zit nog in de luiers dus het is allemaal heel erg behelpen op dit moment.
Madam-april ik hoop dat je een vriend o f man heb die j e nog een beetje kan ondersteunen ik kan ook niks best irritant soms maar ja niks aan te doen heb ook 2 kleintjes nog thuis lopen mijn vrouw moet alles doen
Ik heb een vriend maar die is over dag gewoon werken dus komt de meeste zorg toch gewoon op mij neer.. Ik ben ondertussen gelukkig al redelijk bedreven geworden in het verschonen van luiers met linksquote:
Karr-1 ik had ook gips dat ze weer open geknipt hadden moest na 10 dagen terug komen gipsmeester zei niks en pakte die zaag nou toen kneep ik m ook wel een beetje help wat gebeurt er.
Madam-april ik hoop dat je een vriend o f man heb die j e nog een beetje kan ondersteunen ik kan ook niks best irritant soms maar ja niks aan te doen heb ook 2 kleintjes nog thuis lopen mijn vrouw moet alles doen
maar het blijft lastig.. Mijn oudste is 3,5 en die helpt me gelukkig ook heel goed 
Ze vind het prachtig om 'hulpje' te zijn 
. Maar het is wel heel erg klote om steeds zo afhankelijk te zijn van anderen en dat alles zoveel meer moeite en tijd kost.. Maar het is gelukkig maar voor 6weekjes (nog 3 te gaan)Ik heb een chronische ziekte waardoor ik, zeker tijdens mijn tienerjaren, heel erg veel in het gips heb gezeten. Zo heb ik op mijn 16de een half jaar van mijn lies tot mijn enkel in het gips gezeten omdat ik mijn knie had ontwricht.. Dus ik ben wel wat gewend.. 😅 Maar het blijft lastig en klote, zeker nu met de kinderen is het wel echt heel wat gradaties lastiger..
[ Bericht 1% gewijzigd door madam-april op 26-11-2016 19:17:16 ]
Bleek dat ie compleet doormidden was maar al mooi aan het genezen
Dit kwam door een val van een houten trap in een bungalowhuis
Kan me voorstellen dat het echt super irritant is alles met 1 hand ik moet ook wel is hinkelend achter iemand aan rennen da is het echt lastig dat je maar 1 been hebt. Bah nou ik hoop dat ik niet zolang met mijn been in het gips hoef ben het eigelijk wel beetje zat maar moet geduld hebben eerst maandag afwachtenquote:Op zaterdag 26 november 2016 19:10 schreef madam-april het volgende:
[..]
Ik heb een vriend maar die is over dag gewoon werken dus komt de meeste zorg toch gewoon op mij neer.. Ik ben ondertussen gelukkig al redelijk bedreven geworden in het verschonen van luiers met links
Ik heb een chronische ziekte waardoor ik, zeker tijdens mijn tienerjaren, heel erg veel in het gips heb gezeten. Zo heb ik op mijn 16de een half jaar van mijn lies tot mijn enkel in het gips gezeten omdat ik mijn knie had ontwricht.. Dus ik ben wel wat gewend.. 😅 Maar het blijft lastig en klote, zeker nu met de kinderen is het wel echt heel wat gradaties lastiger..
Lijkt me ook geen pretje om dat kapot te hebben kun je dan wel zitten? Fijn dat het al weer mooi aan het genezen is kunnen ze natuurlijk geen gips om heen doenquote:
Ik had mijn zitbeen (die ronde ding bij je kont) kapot.. alleen ik was te eigenwijs en toen het na 5 weken nog steeds ontzettend zeer deed toch maar foto's laten maken..
Bleek dat ie compleet doormidden was maar al mooi aan het genezen
Dit kwam door een val van een houten trap in een bungalowhuis
Hebben ze niet gelijk foto's gemaakt dan? Bij mij eerst foto's en en gelijk ct scan er achter aan moest misschien geopereerd worden gelukkig hoefde dat niet was wel twijfel geval.quote:
Ik heb als kind een dubbele beenbreuk opgelopen (ski-ongeluk). Vorig jaar ben ik van mijn mountainbike gestuiterd, waarbij ik een breuk in mijn schouder/kop van mijn bovenarm heb opgelopen. Alleen werd dat pas 4,5 maand later ontdekt. Tot die tijd werd gedacht aan een beschadiging van de spieren rond de schouder.
Op de foto's zat alles zo goed op zijn plek dat de breuk werd gemist. Ik heb wel een injectie met ontstekingsremmers gekregen omdat ik twee weken daarna een marathon ging lopen. De pijnklachten gingen echter niet weg en uiteindelijk is er een MRI-scan met contrastmiddel gemaakt waarop de inmiddels genezende breuk wel te zien was.quote:
[..]
Hebben ze niet gelijk foto's gemaakt dan? Bij mij eerst foto's en en gelijk ct scan er achter aan moest misschien geopereerd worden gelukkig hoefde dat niet was wel twijfel geval.
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 26-11-2016 21:40:08 ]
En nu heb ik een skiduim op mijn werk opgelopen zonder te skiën. En dan wil ook nog niet vlotten met herstel, sowieso je duim niet kunnen gebruiken is hels.
@ TS: Beterschap!
Bij mij ging het goed, nieuw gips gekregen voor de komende drie weken maar gelukkig hebben ze mijn pols vrij gelaten dus mag ik weer autorijden!
Scheurtje in de vingerkootje van de pink van mijn rechterhand.
Gelukkig was het zomervakantie, anders had ik wel problemen met schrijven.
Een keer in het buitenland 2 meter naar beneden gekankerd (uitgegleden), ik landde op een gestrekte been met mijn blote voet. Mijn andere voet raaktede grond niet aan dus al het kracht ging naar één voet toe.
Gevolg: een scheur in de middenvoetsbeentje.
In Nederland snapten de artsen er niets van, waarom mijn voet blauw was.
Gooiden ze het ff op Lisfranc dus een operatie. Of je raakt voor je leven gehandicapt.
Ik natuurlijk trillen van angst, Bij de MRI scan had ik geen Lisfranc
En verder een schedelfractuur omdat iemand mij met een stoel neersloeg.
[ Bericht 3% gewijzigd door PandaDrop op 28-11-2016 18:26:17 ]
Was best goed heb nu geen gips meer.spieren weer beetje soepel maken wat nog best lastig is omdat mn voet nog dik is. moet nu dus nog 2 weken onbelast zonder gips en daarna mag ik beetje bij beetje gaan belasten. Bot was wel beetje verzakt hopen dat dat geen rare dingen oplevert. over 4 weken terug naar de dokter als het dan met belasten erg zeer doet gaan ze naar een ander behandelplan kijken.quote:
Hoe ging het in het ziekenhuis ts?
Bij mij ging het goed, nieuw gips gekregen voor de komende drie weken maar gelukkig hebben ze mijn pols vrij gelaten dus mag ik weer autorijden!
Zag het er allemaal goed uit? Fijn dat je weer auto mag rijden ik mag dat echt nog niet zie dat ook nog niet zitten omdat mn voet nog erg stijf is.
Raar gevoel dat mn voet nou uit het gips is voelt heel slap aan en heb een heel dun been
Wat wel op het moment scheelde was dat de alcohol verdovend werkte. Ik had pijn aan mijn been, belde mijn vader op en we gingen meteen door naar het ziekenhuis. Ze durfden niet te opereren want het was een lelijke breuk.
Ik kreeg iig gips van bovenbeen tot en met mijn tenen voor 3weken lang. Daarna loopgips, waar ik overigens niet op mocht lopen omdat mijn botten nog niet goed zaten oid.
Mijn moeder bracht mij elke ochtend, tot ik zelf veilig kon fietsen, lopen met de rolstoel naar school en later met loopgips op de fiets. En het was januari/februari brrr
Het heeft een behoorlijke tijd geduurd voordat ik niet meer liep als een pinguin en ik heb er een soort bult als litteken van overgehouden 😬