Ericr | woensdag 23 november 2016 @ 13:21 |
quote: Ron P. kan niet de moordenaar zijn van de Puttense Christel Ambrosius. Dat stelt onderzoeker Ton Derksen voor de camera van Omroep Gelderland.
Aanvankelijk zaten Herman du Bois en zijn zwager vast voor de moord op de stewardess, die op 9 januari 1994 om het leven werd gebracht. Na zeven jaar onschuldig in de cel werden de twee Puttenaren vrijgelaten. Zes jaar later zette een dna-match justitie op het spoor van Ron P.
Hij werd veroordeeld voor de moord op Ambrosius (1994) en kwam later in beeld als moordenaar van Anneke van der Stap (2005) uit Rijswijk. De Delftenaar zit voor beide zaken in totaal 20 jaar celstraf uit.
Geen stand Derksen, die eerder de zaak van verpleegster Lucia de B. wist open te breken, stelt dat de aantijgingen tegen P. geen stand houden. Dat 'dus' de dader van de moord op de Puttense Christel nog altijd vrij rondloopt is een 'logische consequentie', zegt Derksen.
In zijn boek Putten II doet hij dat komend voorjaar allemaal uit de doeken, belooft Derksen. P.'s advocaat Ruud van Boom wil niet reageren. http://www.ad.nl/binnenla(...)-ambrosius~aa6746e1/
Ben benieuwd. Pieper heeft in ieder geval alle schijn tegen maar na de lage straf voor de verkrachter/moordenaar van Nicole van der Hurk zou het me niet verbazen als er wederom een herziening komt in de zaak Ambrosius.
Pieper heeft overigens ook een veroordeling op zak voor de moord op Anneke van der Stap en is gelinkt aan de verdwijning van een meisje uit Putten (Maria van der Zanden).
Hij ademt alles uit van een totaal verknipte seriemoordenaar.
Tegelijkertijd heeft Derksen natuurlijk wel belangrijk werk geleverd in de zaak Lucia de Berk. Hij zal niet over 1 nacht ijs gaan om tot de conclusie te komen dat Pieper onschuldig is in de zaak Ambriosius. Ook al is zijn lulverhaal dat hij een geheime relatie met haar had wel heel erg ver gezocht.
[ Bericht 0% gewijzigd door Ericr op 23-11-2016 16:13:23 ] |
The_Temp | woensdag 23 november 2016 @ 13:51 |
Goed verhaal, kan je ook zo lekker veel mee zo.
Houd dan gewoon je mond tot maart, als je toch niks wil zeggen. |
#ANONIEM | woensdag 23 november 2016 @ 14:22 |
quote: Tja.. .
quote: In zijn boek Putten II
Er moet weer eens boek verkocht worden.. |
butz0rs | woensdag 23 november 2016 @ 14:27 |
Dus Derksen laat Ron. P nog wat langer in de cel zitten omdat hij zijn boek nog niet af heeft?
Ik denk eerder dat Derksen weer aandacht nodig heeft, of seniel begint te worden. |
ootjekatootje | woensdag 23 november 2016 @ 14:41 |
Het zou voor de hand liggend zijn om de zaak van Maria van der Zande/ Zanden te koppelen aan die van Christel Ambrosius. Dat werd toen niet gedaan omdat er al twee vastzaten.
Haar ouders hebben weinig contact gehad met de media en zijn er ook niet van overtuigd dat hun dochter om het leven is gekomen door een misdrijf.
http://www.waarheidsvinding.com/?p=500 Een van de weinige interviews die de ouders hebben gegeven.
[ Bericht 87% gewijzigd door ootjekatootje op 23-11-2016 14:49:11 ] |
ootjekatootje | woensdag 23 november 2016 @ 14:58 |
Zaken verjaren gelukkig niet meer, hier een docu over Maria.
Persoonlijk vind ik het wel wat toevallig.
Wat een engnek... http://www.misdaadjournalist.nl/2009/04/het-doopceel-va/
[ Bericht 12% gewijzigd door ootjekatootje op 23-11-2016 15:36:04 ] |
nanuk | woensdag 23 november 2016 @ 15:20 |
quote:
quote: Niet dus. |
vaduz | woensdag 23 november 2016 @ 15:23 |
TT is misleidend, daar dit nog niet is vast komen te staan. |
Ericr | woensdag 23 november 2016 @ 16:08 |
quote: Het is de titel van het krantenbericht buiten het woordje 'is' dan.
http://www.ad.nl/binnenla(...)-ambrosius~aa6746e1/ |
vaduz | woensdag 23 november 2016 @ 16:08 |
quote: Dan is het krantenbericht dus ook misleidend. |
Ericr | woensdag 23 november 2016 @ 16:11 |
quote: Het staat daar tussen aanhalingstekens ook al zullen de meesten daar wel overheen kijken. |
vaduz | woensdag 23 november 2016 @ 16:15 |
quote: Waaronder jezelf getuige de TT zonder aanhalingstekens. |
Ericr | woensdag 23 november 2016 @ 16:15 |
quote: Ziet er niet uit als TT. Maar genoeg over de TT lijkt me of wil je nog wat meer je postcount opkrikken? |
vaduz | woensdag 23 november 2016 @ 16:16 |
quote: Alsof ik dat nodig heb.  |
Postbus100 | dinsdag 12 december 2017 @ 12:20 |
*huge kick*
Vandaag een uitgebreid artikel in NRC over een nieuw boek van Ton Derksen: Dubbel gedwaald. Waarin nogmaals wordt gesteld dat Ron P. slachtoffer is van een gerechtelijke dwaling.
Toelichting uit het NRC-artikel:
SPOILER Denkfouten
Met Dubbel gedwaald, dat deze dinsdag in de boekhandel ligt, voegt Derksen zelf een hoofdstuk toe aan de Puttense moordzaak. Met alle emotionele gevolgen van dien voor de nabestaanden. De twee verdachten die in eerste instantie werden veroordeeld voor de moord op Christel Ambrosius, zijn na een lange herzieningszaak in 2002 vrijgesproken. Derksen merkt nadrukkelijk op dat hij niet twijfelt aan hun onschuld.
Ron P. is in 2008 aangehouden voor de Puttense moordzaak. Na een eerste veroordeling door de rechtbank tot 15 jaar cel in 2009 is hij door het hof in Arnhem in 2011 tot 18 jaar celstraf veroordeeld voor verkrachting en moord.
Volgens Derksen lijkt het arrest van het hof op het eerste gezicht goed doordacht en gemotiveerd. Dat er dan toch sprake is van een gerechtelijke dwaling heeft, zo meent hij, te maken met een aantal klassieke denkfouten die alle mensen dagelijks maken.
Derksen betrapte zichzelf ook op zo’n fout toen hij hoorde over de tweede veroordeling van Ron P. „Ik dacht: dat kan geen toeval zijn. Op zo’n moment val je terug op cognitieve instincten die ons in het dagelijks leven helpen bij het nemen van beslissingen”, aldus Derksen. „Daarbij is niet van belang of iets waar is, maar of het past in onze beleving van gebeurtenissen. In het dagelijks leven werkt dat prima, maar die redeneertrant is problematisch bij complexe strafzaken waarbij heel kleine details vaak grote gevolgen kunnen hebben.”
Lichaamsvocht
Om die fouten te voorkomen, zouden magistraten volgens Derksen op zoek moeten gaan naar wat hij ‘discriminerend’ bewijsmateriaal noemt. „Dat is bewijs dat past bij een scenario van de gebeurtenissen, maar niet bij een ander scenario. Bewijs waarmee je iets kunt uitsluiten dus. Of bewijs waarmee, in heel ingewikkelde zaken, een scenario aannemelijker wordt ten koste van een ander scenario.”
Om de denktrant van Derksen te illustreren, is het nodig om dieper in te gaan op een aantal details over de Puttense moordzaak. Het lichaam van slachtoffer Christel Ambrosius is op zondag 9 januari 1994 gevonden in de woning van haar oma in Putten. Op haar lichaam is cruciaal bewijsmateriaal gevonden. Het gaat om een vlek half ingedroogd lichaamsvocht op haar dijbeen met de omvang van een munt van twee euro.
DNA-analyse heeft uitgewezen dat daarin zaadcellen zitten van Ron P., vaginaal vocht van Christel en DNA-materiaal van een onbekende derde dat vrijwel zeker niet afkomstig is uit sperma. Ook elders op haar lichaam is DNA gevonden dat vrijwel zeker van deze persoon afkomstig is. Het gaat om twee haren die op de hals en de trui van het slachtoffer zijn gevonden.
De vondst van zaadcellen van Ron P. is in het dossier aangemerkt als belastend bewijsmateriaal. En dat is volgens Derksen op zich niet onlogisch: „Het is bewijs dat Ron seks heeft gehad met Christel en dat past bij het vermoeden dat zij is verkracht en vermoord.”
Er is echter een probleem met deze redenering, stelt Derksen. Na een spermalozing scheiden zaadcellen en zaadvocht zich van elkaar. Vrijwel direct na de spermalozing loopt bijna al dit zaadvocht het lichaam uit. Als Ron op zondag Christel heeft verkracht en vermoord, zou er op het lichaam van Christel of op de plaats van het delict ook zaadvocht van Ron moeten zijn gevonden, stelt Derksen. „En dat is niet het geval. Het hof heeft dit bij de veroordeling weggeredeneerd met de stelling dat er ten tijde van de moord wel geen goed onderzoek zal zijn gedaan naar het zaadvocht.”
Maar dat is een stelling waarvoor volgens Derksen geen ondersteuning kan worden gevonden in het dossier. „Integendeel. In het dossier zitten tal van aanwijzingen dat er goed gezocht is naar zaadvocht, maar dat het niet gevonden is. En los daarvan: het feit dat er geen zaadvocht is gevonden, kan nooit leiden tot de conclusie dat het er wel moet zijn geweest.”
Dat is een redenering die Derksen immuniseren noemt. „Met deze redenering heeft het hof altijd gelijk, of er nou wel of geen zaadvocht is gevonden. Het is als een weerbericht dat altijd uitkomt: het kan morgen droog blijven, maar het kan ook regenen.”
Dubbele moord
Na bestudering van de feiten in het dossier concludeert Derksen dat het aangetroffen DNA-materiaal op het dijbeen van het slachtoffer beter past bij het verhaal dat Ron P. heeft verteld over de gebeurtenissen. Volgens Ron heeft hij gedurende een aantal maanden een seksuele relatie gehad met Christel waarvan niemand op de hoogte was. Dat is opvallend, erkent ook Derksen, maar het past wel in het beeld in het dossier over het seksuele leven van het slachtoffer. Hij wijst op het feit dat getuigen hierover pas 14 jaar na het delict zijn gehoord.
Het verhaal van Ron P. dat hij de avond voor haar dood seks met Christel heeft gehad, past gezien de vondst van zaadcellen en de afwezigheid van zaadvocht precies bij het gevonden bewijsmateriaal en bij een aantal andere cruciale details”, stelt Derksen.
En toch wordt Ron P. niet geloofd. Derksen vermoedt dat dat mede te maken heeft met het feit dat hij op het moment van de eerste veroordeling voor de moord op Christel Ambrosius ook verdacht werd in een andere zaak, de moord op Anneke van der Stap, in juli 2005. Al snel na zijn aanhouding voor de Puttense moordzaak in 2008, wordt Ron P. ook gekoppeld aan de moord op Anneke.
Hoewel ook dit dossier volgens Derksen een aantal belastende elementen voor Ron P. bevat, is ook hier sprake van een dwaling. „Je ziet dat die twee zaken elkaar versterken”, aldus Derksen. „Op het moment dat Ron wordt aangehouden in de Puttense moordzaak, komt al snel de verdenking in de zaak Van der Stap naar boven. Er is op dat moment geen sluitend bewijs en toch gaan die verdenkingen elkaar versterken. Ik denk dat de rechters in de Puttense zaak zich mede hebben laten leiden door de verdenking in de andere zaak en vice versa. Het is namelijk heel menselijk om te denken dat het geen toeval kan zijn dat iemand van twee afzonderlijke moordzaken wordt verdacht. Heel menselijk, maar ook misleidend. Daar is Ron P. het slachtoffer van geworden.” https://www.nrc.nl/nieuws(...)us-schuldig-a1584555 |
ChipsZak. | dinsdag 12 december 2017 @ 12:32 |
quote: Op dinsdag 12 december 2017 12:20 schreef Postbus100 het volgende:*huge kick* Vandaag een uitgebreid artikel in NRC over een nieuw boek van Ton Derksen: Dubbel gedwaald. Waarin nogmaals wordt gesteld dat Ron P. slachtoffer is van een gerechtelijke dwaling. Toelichting uit het NRC-artikel: SPOILER Denkfouten
Met Dubbel gedwaald, dat deze dinsdag in de boekhandel ligt, voegt Derksen zelf een hoofdstuk toe aan de Puttense moordzaak. Met alle emotionele gevolgen van dien voor de nabestaanden. De twee verdachten die in eerste instantie werden veroordeeld voor de moord op Christel Ambrosius, zijn na een lange herzieningszaak in 2002 vrijgesproken. Derksen merkt nadrukkelijk op dat hij niet twijfelt aan hun onschuld.
Ron P. is in 2008 aangehouden voor de Puttense moordzaak. Na een eerste veroordeling door de rechtbank tot 15 jaar cel in 2009 is hij door het hof in Arnhem in 2011 tot 18 jaar celstraf veroordeeld voor verkrachting en moord.
Volgens Derksen lijkt het arrest van het hof op het eerste gezicht goed doordacht en gemotiveerd. Dat er dan toch sprake is van een gerechtelijke dwaling heeft, zo meent hij, te maken met een aantal klassieke denkfouten die alle mensen dagelijks maken.
Derksen betrapte zichzelf ook op zo’n fout toen hij hoorde over de tweede veroordeling van Ron P. „Ik dacht: dat kan geen toeval zijn. Op zo’n moment val je terug op cognitieve instincten die ons in het dagelijks leven helpen bij het nemen van beslissingen”, aldus Derksen. „Daarbij is niet van belang of iets waar is, maar of het past in onze beleving van gebeurtenissen. In het dagelijks leven werkt dat prima, maar die redeneertrant is problematisch bij complexe strafzaken waarbij heel kleine details vaak grote gevolgen kunnen hebben.”
Lichaamsvocht
Om die fouten te voorkomen, zouden magistraten volgens Derksen op zoek moeten gaan naar wat hij ‘discriminerend’ bewijsmateriaal noemt. „Dat is bewijs dat past bij een scenario van de gebeurtenissen, maar niet bij een ander scenario. Bewijs waarmee je iets kunt uitsluiten dus. Of bewijs waarmee, in heel ingewikkelde zaken, een scenario aannemelijker wordt ten koste van een ander scenario.”
Om de denktrant van Derksen te illustreren, is het nodig om dieper in te gaan op een aantal details over de Puttense moordzaak. Het lichaam van slachtoffer Christel Ambrosius is op zondag 9 januari 1994 gevonden in de woning van haar oma in Putten. Op haar lichaam is cruciaal bewijsmateriaal gevonden. Het gaat om een vlek half ingedroogd lichaamsvocht op haar dijbeen met de omvang van een munt van twee euro.
DNA-analyse heeft uitgewezen dat daarin zaadcellen zitten van Ron P., vaginaal vocht van Christel en DNA-materiaal van een onbekende derde dat vrijwel zeker niet afkomstig is uit sperma. Ook elders op haar lichaam is DNA gevonden dat vrijwel zeker van deze persoon afkomstig is. Het gaat om twee haren die op de hals en de trui van het slachtoffer zijn gevonden.
De vondst van zaadcellen van Ron P. is in het dossier aangemerkt als belastend bewijsmateriaal. En dat is volgens Derksen op zich niet onlogisch: „Het is bewijs dat Ron seks heeft gehad met Christel en dat past bij het vermoeden dat zij is verkracht en vermoord.”
Er is echter een probleem met deze redenering, stelt Derksen. Na een spermalozing scheiden zaadcellen en zaadvocht zich van elkaar. Vrijwel direct na de spermalozing loopt bijna al dit zaadvocht het lichaam uit. Als Ron op zondag Christel heeft verkracht en vermoord, zou er op het lichaam van Christel of op de plaats van het delict ook zaadvocht van Ron moeten zijn gevonden, stelt Derksen. „En dat is niet het geval. Het hof heeft dit bij de veroordeling weggeredeneerd met de stelling dat er ten tijde van de moord wel geen goed onderzoek zal zijn gedaan naar het zaadvocht.”
Maar dat is een stelling waarvoor volgens Derksen geen ondersteuning kan worden gevonden in het dossier. „Integendeel. In het dossier zitten tal van aanwijzingen dat er goed gezocht is naar zaadvocht, maar dat het niet gevonden is. En los daarvan: het feit dat er geen zaadvocht is gevonden, kan nooit leiden tot de conclusie dat het er wel moet zijn geweest.”
Dat is een redenering die Derksen immuniseren noemt. „Met deze redenering heeft het hof altijd gelijk, of er nou wel of geen zaadvocht is gevonden. Het is als een weerbericht dat altijd uitkomt: het kan morgen droog blijven, maar het kan ook regenen.”
Dubbele moord
Na bestudering van de feiten in het dossier concludeert Derksen dat het aangetroffen DNA-materiaal op het dijbeen van het slachtoffer beter past bij het verhaal dat Ron P. heeft verteld over de gebeurtenissen. Volgens Ron heeft hij gedurende een aantal maanden een seksuele relatie gehad met Christel waarvan niemand op de hoogte was. Dat is opvallend, erkent ook Derksen, maar het past wel in het beeld in het dossier over het seksuele leven van het slachtoffer. Hij wijst op het feit dat getuigen hierover pas 14 jaar na het delict zijn gehoord.
Het verhaal van Ron P. dat hij de avond voor haar dood seks met Christel heeft gehad, past gezien de vondst van zaadcellen en de afwezigheid van zaadvocht precies bij het gevonden bewijsmateriaal en bij een aantal andere cruciale details”, stelt Derksen.
En toch wordt Ron P. niet geloofd. Derksen vermoedt dat dat mede te maken heeft met het feit dat hij op het moment van de eerste veroordeling voor de moord op Christel Ambrosius ook verdacht werd in een andere zaak, de moord op Anneke van der Stap, in juli 2005. Al snel na zijn aanhouding voor de Puttense moordzaak in 2008, wordt Ron P. ook gekoppeld aan de moord op Anneke.
Hoewel ook dit dossier volgens Derksen een aantal belastende elementen voor Ron P. bevat, is ook hier sprake van een dwaling. „Je ziet dat die twee zaken elkaar versterken”, aldus Derksen. „Op het moment dat Ron wordt aangehouden in de Puttense moordzaak, komt al snel de verdenking in de zaak Van der Stap naar boven. Er is op dat moment geen sluitend bewijs en toch gaan die verdenkingen elkaar versterken. Ik denk dat de rechters in de Puttense zaak zich mede hebben laten leiden door de verdenking in de andere zaak en vice versa. Het is namelijk heel menselijk om te denken dat het geen toeval kan zijn dat iemand van twee afzonderlijke moordzaken wordt verdacht. Heel menselijk, maar ook misleidend. Daar is Ron P. het slachtoffer van geworden.” https://www.nrc.nl/nieuws(...)us-schuldig-a1584555 Ik hoorde het vanochtend op WNL. Het is op z'n minst interessant en opvallend te noemen. Ik denk dat het OM hier allesbehalve op zit te wachten. Tweemaal een dwaling zou natuurlijk het schaamrood op de kaken moeten bezorgen. Vraag me wel af of dit nu wat gaat opleveren. Een zaak wordt vaak niet 'zomaar' herziend. Al helemaal niet als er geen nieuw bewijs is. |
Postbus100 | dinsdag 12 december 2017 @ 12:35 |
quote: Op dinsdag 12 december 2017 12:32 schreef ChipsZak. het volgende:[..] Ik hoorde het vanochtend op WNL. Het is op z'n minst interessant en opvallend te noemen. Ik denk dat het OM hier allesbehalve op zit te wachten. Tweemaal een dwaling zou natuurlijk het schaamrood op de kaken moeten bezorgen. Vraag me wel af of dit nu wat gaat opleveren. Een zaak wordt vaak niet 'zomaar' herziend. Al helemaal niet als er geen nieuw bewijs is. Klopt, denk het ook. Men kan natuurlijk niet voor een tweede keer komen aanzetten met 'foutje bedankt'. Er moet en er zal een verdachte komen, of 'ie het nou gedaan heeft of niet.
Wel interessant: wie is de derde figuur? Zijn DNA hebben ze nooit kunnen achterhalen en daarom maar Ron P. gepakt.
Interessant hoe die Ton Derksen drogredenen en denkfouten inzichtelijk maakt. Misschien wil ik dit boek wel lezen . |
TargaFlorio | dinsdag 12 december 2017 @ 15:05 |
Wow  |
ootjekatootje | dinsdag 12 december 2017 @ 15:21 |
Die Piepert heeft zelf imo weinig moeite gedaan om in deze zaak zijn onschuld te bewijzen. Wel dan? |
Postbus100 | dinsdag 12 december 2017 @ 15:23 |
quote: Hij heeft wel altijd een consequent verhaal verteld (dat kan je van Mark de J nog niet zeggen -> Everink) |
ootjekatootje | dinsdag 12 december 2017 @ 15:47 |
quote: Hij had ook meer dan zeven jaar de tijd om dat verhaaltje goed te oefenen...
Paar je vervolgens alle info van de rechtzaak tegen Herman en Wilco erbij, de uitzendingen en boeken over de zaak en ja, dan kun je best een consequent verhaaltje verzinnen. |
nogeenoudebekende | dinsdag 12 december 2017 @ 15:57 |
quote: Op dinsdag 12 december 2017 15:47 schreef ootjekatootje het volgende:[..] Hij had ook meer dan zeven jaar de tijd om dat verhaaltje goed te oefenen... Paar je vervolgens alle info van de rechtzaak tegen Herman en Wilco erbij, de uitzendingen en boeken over de zaak en ja, dan kun je best een consequent verhaaltje verzinnen. Of het verhaaltje is gewoon de waarheid. |
Ericr | dinsdag 12 december 2017 @ 16:06 |
Het is wel een wonderlijk figuur natuurlijk die Ron, sperma achterlaten op Christel en de laptop van Anneke van der Stap en pinpas in bezit krijgen. Ook beide keren in de buurt rond de tijd dat de moord gepleegd wordt.
Las op de Gelderlander een stuk waarom Pieper niet de moordenaar zou zijn (aan de hand van het boek van Derksen) maar heel sterk zijn die punten toch niet. |
nogeenoudebekende | dinsdag 12 december 2017 @ 16:10 |
quote: Op dinsdag 12 december 2017 16:06 schreef Ericr het volgende:Het is wel een wonderlijk figuur natuurlijk die Ron, sperma achterlaten op Christel en de laptop van Anneke van der Stap en pinpas in bezit krijgen. Ook beide keren in de buurt rond de tijd dat de moord gepleegd wordt. Las op de Gelderlander een stuk waarom Pieper niet de moordenaar zou zijn (aan de hand van het boek van Derksen) maar heel sterk zijn die punten toch niet. Daar loopt hier ook een topic over en ik vind de uitleg van Derksen eigenlijk best aannemelijk. Confirmation Bias zie je overal dus waarom niet bij het OM en/of het rechterlijk apparaat? |