Van kleuter tot puber deel 138

Ach ik heb mijn man ook op het werk ontmoet dus waarom kan dat niet in het onderwijs?

Wij hebben jaren geleden ook zoiets gehad.

De intern begeleider ging ervandoor met de directeur, terwijl haar man ook docent (meester) op die school was en hun 3 kinderen er ook zaten.
Dat heeft wel heel wat gedoe opgeleverd maar ja. Zo'n dingen kunnen gebeuren.

Dronken mensen heb ik dan weer niet in die context meegemaakt

quote:

Op maandag 12 december 2016 18:59 schreef laziness het volgende:
Ach ik heb mijn man ook op het werk ontmoet dus waarom kan dat niet in het onderwijs?

Maar jullie hadden toen toch niet beide een relatie?

quote:

Op maandag 12 december 2016 20:26 schreef ferrari_rood het volgende:

[..]

Maar jullie hadden toen toch niet beide een relatie?

De voorbeelden hier ook niet allemaal.
Het onderwijs is soms net als het echte leven alleen staan er 100 ouders bovenop om het rond te roddelen. Ik vond het al knap lastig met een stuk of 10 collega's er omheen.
Laat staan als je verliefd wordt terwijl je nog een relatie hebt en de nieuwe liefde de juf van je kind is.

Op een organisatie van 2500 man zien wij ook wel wat bijzondere situaties voorbij schuiven op het werk.
Maar dit blijft dan netjes binnen de muren van onze afdeling. Daar heeft niet het hele bedrijf weet van en een oordeel over.

quote:

Op maandag 12 december 2016 20:26 schreef ferrari_rood het volgende:

[..]

Maar jullie hadden toen toch niet beide een relatie?

En ook dat komt wel eens voor, kan je ook op een volwassen manier mee omgaan.

ik ben zo blij dat ik weg ben uit schubbekutteveen, dat dorpse geroddel kan ik niets mee.
Ik ben nu die moeder waar nog nooit iemand mee heeft gepraat. ze vinden mij vast een enorme arrogante snob maar ik vind de stilte heel prettig

Wat een soaps, het is net het echte leven

Ik vond de twee ex-en die over het kind heen ruzieden wie het kind mee kreeg die dag, wel het heftigst wat ik op het schoolplein gezien heb.
Mijn medeklasseouder heeft wel een vriend waarvan het kind ook op onze school zit. Dat gaat soms hard mis omdat de moeder het niet kan hebben. Dan gaat ze klagen bij de directeur (alsof dat iets helpt)

Hier ook drukke week: komende zaterdag en zondag verjaardagsvisite voor Daan. Woensdag is Daan echt jarig, trakteren op school en vanaf 12 uur zijn kinderfeestje. Donderdag tot 12 uur en dan van 16:45-18:15 kerstdiner. Vrijdag ook tot 12 uur school en daarna kinderfeestje van een vriendinnetje.. En dan rollen we zo de kerstdagen binnen
Ik denk dat ik dan ook wel even toe ben aan rust. Even niets moeten en moet rennen. (alleen 1e kerstdag naar schoonouders, oud en nieuw naar mijn ouders en een verjaardag in 2 weken).

Zo zie je maar hoe het leven op en rond een school onder een vergrootglas kan liggen, voor zowel de ouder(s) als de leerkracht Been there, done that. Manlief en ik waren ook collega's op dezelfde school. Nooit grote problemen mee gehad, maar handig was anders. Nu maar beide een eigen school. Werkt toch beter

Ik ben me juist een beetje die kern binnen aan het dringen. Ik blijf graag op de hoogte
Ik vind het ook wel leuk om te merken hoe snel je toch je weg binnen zo'n school gaat vinden. Steeds meer moeder kent en zo. Ondanks dat mijn kind nog maar 0 speelafspraakjes heeft gehad en zo.

Ja dat is ook zo. Ik bedacht me net dat er weinig roddels zijn op onze school. Maar misschien gaan die ook aan mij voorbij

ik heb wel af en toe whatsapp contact en ik ken 1 moeder iets beter( die woont op 6 en wij op 3 ) , ik geef altijd aan de oudste een briefje met mijn naam en nummer mee.zo vaak is ze bij nieuwe kinderen op school of buiten. ik grapte laatst dat ik een visite kaartje moet maken

Hallo, kind 1,2, of 3 is bij u thuis aan het spelen.
Mijn naam is...... we wonen op .... ik ben te bereiken op ....
Foto's en berichtjes zijn welkom!

Ik voel me altijd zo'n gupje op dat schoolplein tussen al die ervaren moeders
Slaat natuurlijk helemaal nergens op. Ik ben 36, heb 2 kinderen en ze doen het ook nog steeds en op mijn werk stuur ik 5 teams aan Maar toch voel ik mij op dat schoolplein daar altijd heel klein.

Ik heb gelukkig goed contact met de juf. En er is een whatsapp groep van de klas waar L in zit.
Maar echt contact met andere ouders heb ik nog niet.

Ik zit in de AC (activiteiten commissie) op school maar op één of andere manier heb ik steeds het idee dat ik alleen in t groepje ben Dat ik een eigen groepje heb in het groepje

Zo waren we druk bezig met versieren voor de kerst en was ik in mn uppie bezig en de andere moeders in groepjes van 2 bezig waren

Uiteraard ligt het ook aan mijzelf. En ook omdat ik niet in de kerk kom

quote:

Op maandag 12 december 2016 23:44 schreef Tally het volgende:
Ik zit in de AC (activiteiten commissie) op school maar op één of andere manier heb ik steeds het idee dat ik alleen in t groepje ben Dat ik een eigen groepje heb in het groepje

Zo waren we druk bezig met versieren voor de kerst en was ik in mn uppie bezig en de andere moeders in groepjes van 2 bezig waren

Uiteraard ligt het ook aan mijzelf. En ook omdat ik niet in de kerk kom

oh ongezellig zeg dat ze elkaar er niet bij betrekken
Als het bij ons zo is en omdat ik niet in de kerk kom dan ben ik er snel klaar mee. Je doet het samen of niet

quote:

Op maandag 12 december 2016 23:37 schreef Skoap het volgende:
Ik voel me altijd zo'n gupje op dat schoolplein tussen al die ervaren moeders
Slaat natuurlijk helemaal nergens op. Ik ben 36, heb 2 kinderen en ze doen het ook nog steeds en op mijn werk stuur ik 5 teams aan Maar toch voel ik mij op dat schoolplein daar altijd heel klein.

Ik heb gelukkig goed contact met de juf. En er is een whatsapp groep van de klas waar L in zit.
Maar echt contact met andere ouders heb ik nog niet.

heel herkenbaar en het rare is deel van die ouders zie ik op mijn werk op de kindergeneeskunde en dan moet ik advies geven over hun kind, sta ik stevig in mijn schoenen, stuur artsen aan tijdens hun spreekuur en de vaste arts waar ik aan gekoppeld ben gaat blind af op mijn beslissingen

Zo herkenbaar die schoolpleinperikelen. Ik sta ook meestal alleen, sterker nog, ik ga vrijwel helemaal niet meer naar het schoolplein. De school zit op 100 meter van ons huis, dus nu ik niet meer mee de klas in mag, mag L er zelf heen en zelf naar huis komen. Ik kijk alleen nog van een afstandje of het oversteken goed gaat, want ouders die hun kinderen naar school brengen met de auto denken over het algemeen niet na over het feit dat er ook nog andere kinderen naar school moeten. Wat een asociale dingen gebeuren er in het verkeer rondom een basisschool.

Ik kom nooit meer aan school, heerlijk! 'Vroeger' stond ik wel eens te tellen, 1 op de 4 mensen gaat vreemd. Leuk spelletje

quote:

Op dinsdag 13 december 2016 08:27 schreef L-E het volgende:

[..]

Dit is wel herkenbaar. Ik hang er ook altijd een beetje bij, maar dat is prima. Mijn kind is dolgelukkig als ik kom helpen, dat is me de awkward momenten wel waard.

Nou dat dus.

Ik doe het voor haar (en straks voor beide) de rest zal me een worst wezen.

quote:

Op dinsdag 13 december 2016 23:23 schreef _NIKKI_ het volgende:
Zo herkenbaar die schoolpleinperikelen. Ik sta ook meestal alleen, sterker nog, ik ga vrijwel helemaal niet meer naar het schoolplein. De school zit op 100 meter van ons huis, dus nu ik niet meer mee de klas in mag, mag L er zelf heen en zelf naar huis komen. Ik kijk alleen nog van een afstandje of het oversteken goed gaat, want ouders die hun kinderen naar school brengen met de auto denken over het algemeen niet na over het feit dat er ook nog andere kinderen naar school moeten. Wat een asociale dingen gebeuren er in het verkeer rondom een basisschool.

Kim kon in het oude huis niet zelf naar school fietsen. Drukke, gevaarlijke weg en dan nog het laatste stuk bij school zelf. Veel auto´s en taxi busjes. Die lang niet allemaal uitkijken. Zoals bij het wegrijden van de parkeerplaats niet eerst kijken of er iemand aan komt.
Nu kan ze wel zelf naar en van school. Kim vind het geweldig. Toevallig woont een klasgenootje hier in de straat. Kunnen ze samen fietsen en dat bevalt ze goed.
Met Kim gaat het op school goed. Ze hebben sinds dit jaar topo en dat leek haar zo moeilijk. Het blijkt wel leuk te zijn en mee te vallen. Ze had op de toets over Nederland, waddeneilanden , meer/zee en buurlanden een 10! Trots!

En met Tyler op school gaat het ook goed. Hij is net als zijn zus goed in lezen en vind dat ook erg leuk. Spelling gaat ook prima. Rekenen vind hij wel leuk, maar soms ook moeilijk.
Alleen met de toetsen komt het er vaak niet uit. Lijkt wel alsof hij dan dichtslaat. Want de juf zei al dat hij tijdens de les prima mee komt en alles goed doet.
Verder heeft hij een goede werkhouding. Hij zit altijd als eerste klaar en als hij hulpje is is hij vlot aan het uitdelen van schriftjes bijvoorbeeld. Hij zit daarna helemaal klaar voor de les en vind het wel lastig dat de rest dan niet altijd ook klaar zitten. Zegt hij tegen de juf, wat duurt het lang. Zullen we nou eens beginnen?

[ Bericht 0% gewijzigd door _Ingrid_ op 14-12-2016 08:42:37 ]

Wat onwijs schattig Ingrid

Even ei hier kwijt; vandaag kon je wat kiezen om te maken voor het kerstdiner volgende week donderdag. Hangen er op de deur allemaal briefjes met wat de kleuters graag zouden willen. Dus ik zeg tegen een moeder die ik ken "pff, komt even helemaal niet uit, moet volgende week woensdag en donderdag werken, wel donderdag wat eerder weg, maar toch" Vind de oma (notabene!!) van een klasgenootje het nodig om tegen mij te zeggen "tja, hoort erbij, anders vraag je een van oma's". Ik heb redelijk vriendelijk nog gezegd dat de oma's er niet meer zijn en heb mijn naam bij de gehaktballetjes genoteerd. Van binnen was ik even aan het koken. Vervolgens zet oma haar eigen naam ergens neer.
Ik dacht echt, wtf bemoei je je mee en jouw dochter of zoon laat jou dus lekker overal voor opdraaien?
/einde dagboek.

Morgen krijgt Anouk weer buisjes Toevallig was de schoolarts afgelopen dinsdag op school en raadt eens wat er in stond? Gehoortest niet optimaal Ben ik gelukkig niet gek (helaas krijgen we dan wel een uitnodiging voor opvolging, maar dat zie ik dan wel weer)

quote:

Op woensdag 14 december 2016 18:51 schreef Susie het volgende:
Wat onwijs schattig Ingrid

Even ei hier kwijt; vandaag kon je wat kiezen om te maken voor het kerstdiner volgende week donderdag. Hangen er op de deur allemaal briefjes met wat de kleuters graag zouden willen. Dus ik zeg tegen een moeder die ik ken "pff, komt even helemaal niet uit, moet volgende week woensdag en donderdag werken, wel donderdag wat eerder weg, maar toch" Vind de oma (notabene!!) van een klasgenootje het nodig om tegen mij te zeggen "tja, hoort erbij, anders vraag je een van oma's". Ik heb redelijk vriendelijk nog gezegd dat de oma's er niet meer zijn en heb mijn naam bij de gehaktballetjes genoteerd. Van binnen was ik even aan het koken. Vervolgens zet oma haar eigen naam ergens neer.
Ik dacht echt, wtf bemoei je je mee en jouw dochter of zoon laat jou dus lekker overal voor opdraaien?
/einde dagboek.

Morgen krijgt Anouk weer buisjes Toevallig was de schoolarts afgelopen dinsdag op school en raadt eens wat er in stond? Gehoortest niet optimaal Ben ik gelukkig niet gek (helaas krijgen we dan wel een uitnodiging voor opvolging, maar dat zie ik dan wel weer)

Misschien had "je erbij moeten zijn", maar zo bot is de reactie van oma nou ook niet hoor.

Nou ja... er hoort zoveel bij tegenwoordig. Vroeger sponsorde de plaatselijke bakker een krentenbol, nu worden er complete buffetten verwacht.

quote:

Op woensdag 14 december 2016 23:35 schreef Sjeen het volgende:
Nou ja... er hoort zoveel bij tegenwoordig. Vroeger sponsorde de plaatselijke bakker een krentenbol, nu worden er complete buffetten verwacht.

Ja, dat is wel waar. En terug naar af lijkt niet meer mogelijk te zijn. Wel heerlijk trouwens als je iemand hebt die dat soort taken van je kan overnemen. Ik weet dat het eigenlijk allemaal leuk hoort te zijn, maar ik vond Kerst zo leuk vroeger en ik dacht dat het allemaal alleen maar leuker zou worden als je kinderen had, maar in de praktijk is het juist minder leuk geworden. Vroeger hoefde ik niks met Kerst, alleen maar genieten van de sfeer. Nu staat Kerst altijd in het teken van allemaal extra verplichtingen en gedoe.

Ik realiseer me nu ook pas dat mijn moeder vroeger dus al dat gedoe en geplan en geregel had