Het begon allemaal vorige zomer, kreeg iets met een meisje. Gaande weg
bleek ze een zooi problemen te hebben en als echt kerel loop je daar niet
voor weg. Ze was geen prater dus alles er uit lopen trekken en gezorgd
dat ze veel in positieve zin veranderde. Ondertussen beginnen er andere
mensen te ouwehoeren over haar en mijn familie en zorgt voor de nodige
spanning, maar toch blijven we gewoon verder gaan.
Afgelopen vakantie met haar op vakantie geweest en toen ging het fout.
Door haar problemen en het slechte praten heb ik me aangeleerd om door
te blijven vragen en alles tot vervelend toe soms. Daardoor is de vakantie
"verpest" en kreeg haar vader en broers een minder aardig idee over me
en was ik eigenlijk niet meer welkom. Twee weken naar de vakantie gingen
we uit elkaar, mijn reden was omdat ik baalde en niets meer voelde, dacht ik toen.
Nu zijn we ruim 3 maanden verder. In die drie maanden zijn we erg close omgegaan.
Zeg maar alles wat je als stelletje doet, maar technisch gezien waren we dat niet.
In die 3 maanden heb ik enorm liggen twijfelen, voel ik wel of niet iets?
Zij twijfelde ook, door de problemen van de gene die rodelde en dat haar vader
me niet mocht. Volgens haar heb ik in die 3 maanden dingen gezegd die haar pijn gedaan
hebben, was me daar niet van bewust(stom stom). Maar 4 weken mailde ze dat ze
het toch wilde proberen en we besloten om verder te gaan. DOor de problemen die er
waren was ik bang dat iedereen zou gaan zeuren en voor commentaar, hierdoor heb
ik de eerste week het stil gehouden, niemand mocht het weten. Op het begin
van de tweede week kreeg ik een brief dat ze dat wel begreep en dat we moesten praten.
Donderdags kwam ze langs en het eerste kwartier dat ze binnen was bleef ik boven(stom).
Maar er lag een kadoo voor haar en gegeven, ze keek gewoon enorm verliefd. AFscheid genomen,
je kent het wel ze wilde meer en was niet de enige. Toen werd het zondag,
afgesproken dat ze me wakker zou maken(ze kwam vroeg langs), deed ze ook en kwam
lekker naast me liggen en van het een kwam het ander. Die middag zei ze
dat ze niet verder wilde en alleen maar vriendshap voor me voelde. Ik had haar teveel
pijn gedaan. Wat ik niet snap is hoe kun je donderdag nog alles met gevoel doen, zondag
nog in bed liggen en dan middags zeggen van het is over!
Dit is 2 weken geleden, nou was ze zondag weer hier. Smiddag liggen we op mijn
bed lekker tegen elkaar aan, gewoon praten begonnen we te zoenen en verder. 's-avonds
naar de film en weer tegen elkaar aan zitten, hoog vriendjes en vriendinnetjes gehalte
dus, maar ze wil gewoon vrienden blijven. Okee ik heb haar pijn gedaan en lang laten wachten,
maar het gevoel kan toch niet donderdag er zijn en zondag weg zijn?
Bah!!
Of wil ze zich niet binden.. of.. nouja, je snapt me wel.
Waarom vraag je het haar niet, waarom ze liever vrienden wil blijven.
Succes,
Wolkje
Anders blijf je hopen en doe je jezelf alleen maar pijn. Misschien is die afstand precies wat ze nodig heeft om te beseffen wat ze wil. Dan krijgt ze ook een keer de kans om je te missen. succes
begrijpen heb 3 maanden de tijd gehad. Maar wat ik niet begrijp
is hoe je donderdags met iemand vol gevoel loopt te zoenen en zondags
je weet wel en dan dezelfde middag zeggen dat het over is. Okee
dat het gevoel anders is okee, maar daar kan aan gewerkt worden lijkt me.
En dan wat er afgelopen zondag gebeurde, had allemaal ook een hoog
vriendjes en vriendinnetjes gehalte.
of ze ergens niets meer voelt
quote:geloof me dat kan. Ik heb zelf ervaring hiermee, dat je de ene dag nog zoent met iemand en de volgende dag toch de knoop doorhakt.
Op donderdag 5 december 2002 17:38 schreef hmmm_unox het volgende:
Omdat ze 3 maanden heeft gewacht op me en omdat ik haar pijn gedaan heb, wilde ze die zondag niet meer verder, dat kan ik wel
begrijpen heb 3 maanden de tijd gehad. Maar wat ik niet begrijp
is hoe je donderdags met iemand vol gevoel loopt te zoenen en zondags
je weet wel en dan dezelfde middag zeggen dat het over is. Okee
dat het gevoel anders is okee, maar daar kan aan gewerkt worden lijkt me.
En dan wat er afgelopen zondag gebeurde, had allemaal ook een hoog
vriendjes en vriendinnetjes gehalte.
Ik zou me niet gaan afvragen: waarom.
Is zinloos. Ik denk dat ze zoiezo erg veel om je geeft, maar niet weet of ze je als vriend wil of als een partner!
Het hoeft nog geen eens te maken te hebben met het feit of jij haar pijn hebt gedaan, ja of nee, dit kan ze ook als excuus gebruiken.
Ik zou echt die afstand nemen, dan ziet ze dat jij niet aan haar hangt en heeft ze de tijd om na te denken.
Zeg haar dit ook gewoon, dat je afstand wilt nemen voor jezelf. Verder niks. Ga in de tussen tijd lekker uit met vrienden en probeer je even ergens anders op te zetten!
OKee ik ben gewoon soms lomp geweest en heb haar pijn gedaan,
door te bkijven vragen wat er allemaal aan de hand is en dan dat
stomme gelul van mensen wat mij aan het twijfelen brengt.
Ik moest wel veranderen, maar ben zo'n ventje die dat pas ziet
als ie een flinke trap onder z'n kont krijgt. Ze had het er wel eens
over dat ik moest veranderen, maar kwas te druk met haar bezig.
Nu zie ik in dat moet veranderen, sinds die zondag. Snap niet
dat ze me die tijd wil geven, tijd die ik haar wel gegeven heb, denk
dat ze het zo niet ziet. Ze ziet het eerder van ik heb 3 maanden op je
gewacht, je hebt me pijn gedaan, je kans is geweest en het is over.
quote:Ik denk dat het nu juist belangrijk is om afstand te nemen. Ze wil klaarblijkelijk gewoon ook lekker met andere ventjes flirten e.d. Als jij geen afstand neemt dan zal zij kunnen flirten (en evt meer) met wie ze wil en toch blijf jij voor haar beschikbaar en geef je haar vriendinaandacht. Als jij je afstand neemt dan ziet ze wat het voor consequentie heeft als ze met die andere jongen (ook) aan de rol gaat.
Op donderdag 5 december 2002 18:15 schreef hmmm_unox het volgende:
en dan is er ook nog een kereltje dat ze net sinds zaterdag kent en achter haar aan zit, hoor aan haar stem dat ze interesse in hem heeft, ze hebben al van alles afgesproken, het liefst spring ik er tussen in, maar heeft geen zin. Het is een gevecht dat ik niet kan winnen denk ik, ach geduld is een schone zaak
Zoals anderen ook schrijven is afstand nemen het beste voor jezelf. Jij lijkt nu te proberen om te voorkomen dat zij met dat andere ventje iets gaat doen, dat lukt je toch niet. Probeer je op andere dingen te focussen en kijk wat jij van deze situatie kunt leren waardoor jij hierdoor kunt groeien.
Suc6 ermee! Hou ons op de hoogte hoe het gaat.
De week nadat ik aan de kant was gezet had ze een vriendje, die 2 weken later ook weer aan de kant is gezet.
Weer een week later een ander vriendje, maar dat was naar 4 weken ook weer bekeken.
Ondertussen zijn we gewoon met elkaar om blijven gaan, dingen doen, elkaar opzoeken. Het is duidelijk dat ze
niks meer wilt, daar ben ik zelf ook over uit, al lang. Zelf zegt ze dat gewoon, ik heb voorlopig geen behoefte
aan een vriend en ik zie jou gewoon als een goede vriend, maar ondanks dat ze dit sterk laat merken,
dat ze geen behoefte heeft aan een vriend zijn er een aantal dingen die me doen twijfelen aan die uitspraak.
We zaten in de bios, zat ze wel erg dicht tegen me aan, is gezellig zei ze, geen moeite mee dat ze dat doet.
Zitten we op me kamer film te kijken, zelfde verhaal. Zijn we aan het msnne, heeft ze het erover dat ze het niet
erg vind als ik naast haar zou liggen.
Ondertussen is er een ander meisje die gek op me is, zit met haar iets in de stad te drinken, komt me ex er ook
bij zitten, begint ze allemaal van die jalourse opmerkingen te maken, en 2 weken later weer hetzelfde geval.
De week daarop zitten we op me kamer, hebben we het over dat andere meisje, en toen wilde ze me zoenen en meer.
dit was begin december.
Later komt ze iets afgeven bij me thuis, zit dat andere meisje op me kamer, zie ik me ex op msn die avond, hebben
we het erover zegt ze dat ze een vreemd gevoel had toe ze haar zo op me bed zag zitten, allemaal erg raar dus lijkt me
zo.
2 weken terug gingen we stappen, ex ook mee, zaten we in de auto, waren we elkaar een beetje aan het stangen over
vroeger. zei ze dat ik nog aan haar muur hing(foto's), zei dat is ook alleen maar omdat er nog iets anders op
staat(waar haar dierbaar is). Toen was ze boos en heeft ze toen ze thuis was alle foto's van haar muur gehaald.
OKee ik ben in de tussentijd ook niet een van de liefste geweest, haar gemaild dat ze weinig van haar liet horen,
daar was zo ook niet blij mee, was boos, maar diezelfde avond nog langs geweest.
Zo zijn er nog wel van dit soort gevallen te vertellen, maar ik weet niet precies wat ik mee aan moet, moet
ik gewoon vragen of ze wel eens twijfelt?
Ze zegt dat ze me ziet als goede vriend, houd ze stellig vast, dus waarom zou ik dan twijfelen, maar als ze dan
van die rare dinge doet, dan twijfel ik
Wat wil je zelf nog van haar? Als jij niets meer met haar wil, moet je haar gaan loslaten lijkt me. Dit goede vrienden gedoe lijkt niet echt te werken bij jullie.
The tale of Sir Robin: http://www.youtube.com/watch?v=BZwuTo7zKM8
daar ben ik een beetje bang voor.
Ik zei een keer dat ik het ergens met haar over wilde hebben, ging over iets anders, het eerste wat ze zei is van het gaat toch niet over dat je nog gek op me bent, want daar heb ik geen in.
Aangezien dit daar wel over gaat ben ik een beetje bang voor zo'n reactie, maar aan de andere kant, boeie! ze moet niet van die rare dingen doen en nee zeggen.
Toen dacht van waarom maak je die opmerking nou, daarom ben ik weer gaan nadenken
Dat is inmiddels wel 16 jaar geleden, maar het wel iest waar ik nog wel eens aan terug denk.
zulke dingen moet je niet mee aarzelen, zulke dingen weet je gelijk
|
|
