Ik ben jongen van 18.5 jaar en voel me echt hulpeloos .
Elke dag voel ik me extreem slecht zowel thuis als niet thuis.
Dit duurt al zolang zeker al van men 5de of 6de levensjaar dat ik met dit gevoel rondloop.
M'n vader pleegde zelfmoord toen ik bijna 5 was maar ik weet niet goed of dit er iets mee te maken kan hebben.? Ben al naar verschillende psychiaters langs geweest en dit hielp me niet echt vooruit omdat ik zo ingewikkeld in mekaar zit denk ik niemand begrijpt me & ik zeg ook bijna niks tegen mensen die ik nauwelijks / niet ken. ik voel me zo slecht bij andere mensen en weet nooit wat te zeggen of over wat ik moet praten bijvoorbeeld. Hierdoor heb ik ook bijna geen sociaal contact met mensen. Ik heb 1 goeie vriendin die ik nu ook niet zoveel meer zie als in het begin dat ik haar kende , tegen haar kan ik praten maar het lukt gewoon niet altijd en ik kan nooit mezelf zijn , Iedereen ziet me aan voor een rustig en stil persoon maar dit ben ik verre van ! Er was zelfs een psychiater die een diagnose voorschreef van autisme ik weet dat ik dit niet heb .ik heb bijna 3 jaar op zo'n speciale school gezeten van het 4de middel baar (3de) omdat ik moest blijven zitten. tot het 5de middelbaar (gestopt in januari van dat schooljaar. de eerste 3 middelbaren zat ik op een normale school . Ik loop altijd rond van m'n moeder tot men broer die wonen allebei apart maar niet ver van mekaar ik loop op z'n minst 5 a 6 keer heen en weer van mijn thuis (bij moeder) tot bij broer . ik moet heel veel moeite doen om me te concentreren op iets bv een film of als ik buiten rondloop , ik keek vroeger meestal naar dingen zonder echt te beseffen wat het is nu doe ik daar extra men best in maar het is nog altijd niet wat ik wil . Ook vervelende gedachtes in men hoofd die er niet uitgaan pfff
. Ik hoop dat jullie misschien tips voor me hebben? :'/Waar ben je precies op getest?
Aha.quote:Op zaterdag 12 november 2016 21:24 schreef jasonmertens het volgende:
dat is al zolang geleden dat ik nog bij een geweest ben , bij de laatste was ik in minder dan 5 minuten buiten .
Ik vraag het omdat ik toch denk dat daar wel de oplossing ligt. Iets in je hoofd zit niet helemaal lekker en blijkbaar kan je er zelf ook de zere vinger niet op leggen. Heb je dingen geprobeerd zoals meditatie, medicijnen of andere vormen van 'hulpmiddelen'?
Dat is tegen rusteloosheid en concentratiegebrek.
Geloof ik
Kunnen ook komen door depressie of iets anders, dus raadt TS nog maar geen dingen aan... laat dat aan een professional over.quote:Op zaterdag 12 november 2016 22:27 schreef Nieuwschierig het volgende:
Heb je al Ritalin of iets dergelijks gehad?
Dat is tegen rusteloosheid en concentratiegebrek.
Geloof ik
Dan kan het topic wel dichtquote:Op zaterdag 12 november 2016 22:47 schreef -Strawberry- het volgende:
[..]
Kunnen ook komen door depressie of iets anders, dus raadt TS nog maar geen dingen aan... laat dat aan een professional over.
Bovendien raadt ik het niet aan maar vraag ik of hij dat al voorgeschreven heeft gekregen
Of is het zo bij de drogist te koop dan?
Hij heeft alleen een diagnose autisme, dus nee dan heeft hij geen ritalin gehad.quote:
[..]
Dan kan het topic wel dicht
Bovendien raadt ik het niet aan maar vraag ik of hij dat al voorgeschreven heeft gekregen
Of is het zo bij de drogist te koop dan?
Dan raad ik zeker aan om dat wel te doen.quote:
[..]
Hij heeft alleen een diagnose autisme, dus nee dan heeft hij geen ritalin gehad.
nergens op gewoon gesprekken moeten doenquote:
Dat chaotische klinkt als iets van ADHD ofzo. Maar ik ben natuurlijk niet de persoon om een diagnose te stellen.
Waar ben je precies op getest?
rilatine heb ik idd al geprobeerd vroeger maar in siroopvorm dacht ik of misschien was dit nog iets andersquote:
Heb je al Ritalin of iets dergelijks gehad?
Dat is tegen rusteloosheid en concentratiegebrek.
Geloof ik
idd daar zit ik wel mee dat ik daar nooit uit ga komen , ik wil alles gewoon anders dan hoe het nu is en door tegen je zelf te zeggen 'het komt wel goed ' helpt eigenlijk ook niet zoveel eh . en ik vraag altijd aan m'n moeder wanneer dat we nog eens naar een hulpverlening gaan maar we hebben heel de streek al afgegaan (bij wijze vn spreken ) . Zij weet niet meer naar wie we kunnen gaan .quote:
Kan heel goed dat die gebeurtenis ik je vroege jeugd er wat mee te maken heeft. Als je echt niet zo verder wil zou ik toch die hulpverlening wat langer proberen, ze zijn er niet voor niets. Zonde van je leven als je het niet doet. Je bent nu nog jong. Dit klinkt niet als iets waar je zelf uit gaat komen.
Hoeft zij ook niet te verzinnen toch? Laat dat maar aan de huisarts en hulpverlening over. Als je verder nog geen therapie of medicatie hebt gehad moeten er toch nog genoeg mogelijkheden zijn. En sowieso zal je heus op de een of andere manier geholpen kunnen worden. Misschien juist beter nu je bijna uit de puberteit bent.quote:
[..]
idd daar zit ik wel mee dat ik daar nooit uit ga komen , ik wil alles gewoon anders dan hoe het nu is en door tegen je zelf te zeggen 'het komt wel goed ' helpt eigenlijk ook niet zoveel eh . en ik vraag altijd aan m'n moeder wanneer dat we nog eens naar een hulpverlening gaan maar we hebben heel de streek al afgegaan (bij wijze vn spreken ) . Zij weet niet meer naar wie we kunnen gaan .
Misschien moet hij zich eerst gewoon even laten onderzoeken? Je doet alsof het al zeker is dat hij adhd zou hebben.quote:
[..]
Dan raad ik zeker aan om dat wel te doen.
Het klinkt als een vorm van depressie of wellicht PTSS. (Ik ben geen psycholoog, het kan dus ook iets heel anders zijn)
De zelfmoord van je vader heeft impact op je gehad, maar dat besefte je toen nog niet (daar was je te jong voor).
En dat kan nu op deze wijze toch dwars gaan zitten.
Ik herken het slechte concentreren en niet weten waar je nou terecht kunt.
Zou het?quote:
Dit duurt al zolang zeker al van men 5de of 6de levensjaar dat ik met dit gevoel rondloop.
M'n vader pleegde zelfmoord toen ik bijna 5 was maar ik weet niet goed of dit er iets mee te maken kan hebben.?
De reden dat je je niet concentreert en alles maar langs je heen laat gaan, is omdat je je leven niet durft te l'ij'den. Niets kan je zo raken, maar dat geldt ook voor de leuke dingen. Terug naar psych!
Ik vind dat wel altijd nogal voorbarig en gemakzuchtig:quote:
Kan heel goed dat die gebeurtenis ik je vroege jeugd er wat mee te maken heeft. Als je echt niet zo verder wil zou ik toch die hulpverlening wat langer proberen, ze zijn er niet voor niets. Zonde van je leven als je het niet doet. Je bent nu nog jong. Dit klinkt niet als iets waar je zelf uit gaat komen.
* Heeft je vader zelfmoord gepleegd? O.. dan komen je problemen daardoor.
* Zijn je ouders gescheiden? O.. dan komen je problemen daardoor.
* Hadden je ouders weleens ruzie? O.. dan komen je problemen daardoor.
* Aangerand als kind? O.. dan komen je problemen daardoor.
* Dominante ouder? O.. dan komen je problemen daardoor.
* Overbezorgde ouder? O.. dan komen je problemen daardoor.
Ik denk dat je met zulke Pavlov reacties vaak meer problemen veroorzaakt dan oplost.
Ik zie het in mijn gezin ook gebeuren.
Ik ben zelf iemand die het beste gedijt bij rust, regelmaat en voorspelbaarheid terwijl ik juist sterk neig naar avontuur, impulsiviteit en uitstelgedrag. Dat heeft vooral in mijn jonge volwassen jaren voor veel problemen gezorgd.
Mijn vader en mijn broer hebben precies hetzelfde; blijkbaar een erfelijke karaktereigenschap. Mijn Opa heb ik nooit gekend, maar volgens de verhalen had hij het ook.
Nu loopt mijn oudste er tegenaan en is naar een psycholoog. Je raadt het al.. het zou vast liggen aan het feit dat zijn ouders gescheiden zijn..
Vaak zijn dat type gebeurtenissen slechts 'versterkende' factoren van dat wat al in de genen vastligt. Depressies en angstklachten komen vaak voor in gezinnen waar de (voor)ouders ook dergelijke klachten hebben of hebben gehad. Ik herken dergelijke neigingen en gedragskenmerken ook in mijn familie.quote:
[..]
Ik vind dat wel altijd nogal voorbarig en gemakzuchtig:
* Heeft je vader zelfmoord gepleegd? O.. dan komen je problemen daardoor.
* Zijn je ouders gescheiden? O.. dan komen je problemen daardoor.
* Hadden je ouders weleens ruzie? O.. dan komen je problemen daardoor.
* Aangerand als kind? O.. dan komen je problemen daardoor.
* Dominante ouder? O.. dan komen je problemen daardoor.
* Overbezorgde ouder? O.. dan komen je problemen daardoor.
Ik denk dat je met zulke Pavlov reacties vaak meer problemen veroorzaakt dan oplost.
Ik zie het in mijn gezin ook gebeuren.
Ik ben zelf iemand die het beste gedijt bij rust, regelmaat en voorspelbaarheid terwijl ik juist sterk neig naar avontuur, impulsiviteit en uitstelgedrag. Dat heeft vooral in mijn jonge volwassen jaren voor veel problemen gezorgd.
Mijn vader en mijn broer hebben precies hetzelfde; blijkbaar een erfelijke karaktereigenschap. Mijn Opa heb ik nooit gekend, maar volgens de verhalen had hij het ook.
Nu loopt mijn oudste er tegenaan en is naar een psycholoog. Je raadt het al.. het zou vast liggen aan het feit dat zijn ouders gescheiden zijn..
Is een baan zoeken niet een idee? Weet je al wat voor werk je wilt gaan doen?