TTKLPT - Avec l'agriculture et l'horticulture

quote:

Op maandag 7 november 2016 18:34 schreef LXIV het volgende:

[..]

Heel gelukkig, heel gelukkig. Ze maken er het beste van omdat ze geen zelfmoord durven te plegen voordat hun hypotheek afbetaald is. Als dat jouw definitie van geluk is dan klopt je uitspraak wel.

Ik denk dat je er vooral ongelukkig van wordt als je niet blij kunt zijn met hetgeen je hebt. Het liefst zou ik in een speciaal voor mij ontworpen huis wonen; daarom kijk ik ook graag naar Grand Designs van de BBC. Maar dat zit er nu eenmaal niet in. Intussen ben ik heel gelukkig in m'n standaardwoning in Amsterdam-Noord, zonder de ellende van het wonen in de provincie of in een oud huis met gebreken (iMax noemt dat een 'versleten huis'). We dromen wel eens van meer, maar de ruimte, de fijne buren en de zorgeloosheid maken dat ons huidige huis nog altijd onze beste optie is.

Genoeg dertigers en veertigers in Amsterdam die zich gek laten maken door het idee dat ze in een unieke woning op een fantastische locatie moeten wonen. Wat dat op kan leveren is duidelijk, maar wat het kapot kan maken niet. Denk aan hoge hypotheken en verbouwingen, of eenvoudigweg de onrust van het altijd maar op zoek zijn naar iets beters.

Ons tuintje ligt er mooi bij, de fietstochten van huis naar werk en terug zijn prachtig, de kinderen zijn blij, wij hebben geen geldzorgen of andersoortige huisellende. Dat komt in de buurt van mijn definitie van woongeluk.

quote:

Op dinsdag 8 november 2016 11:44 schreef Claudia_x het volgende:

[..]

iMax heeft met twee vrinden een Pokémonclub opgericht. Ze deden aan het ruilen van kaarten, maar hebben nu besloten dat eigendom diefstal is. De kaarten zijn gezamenlijk bezit geworden en gebundeld in een map. Die map zat hij vanochtend bij het ontbijt te herordenen: eerst op type kaarten, toen van zwakste naar sterkste Pokémon.

_{Hij zou toch geen anarchist van het verkeerde soort worden?}

Mijn Alf stickers waren gewoon genummerd veel makkelijker kwa ordening.

quote:

Op dinsdag 8 november 2016 11:58 schreef Claudia_x het volgende:

[..]

Ik denk dat je er vooral ongelukkig van wordt als je niet blij kunt zijn met hetgeen je hebt. Het liefst zou ik in een speciaal voor mij ontworpen huis wonen; daarom kijk ik ook graag naar Grand Designs van de BBC. Maar dat zit er nu eenmaal niet in. Intussen ben ik heel gelukkig in m'n standaardwoning in Amsterdam-Noord, zonder de ellende van het wonen in de provincie of in een oud huis met gebreken (iMax noemt dat een 'versleten huis'). We dromen wel eens van meer, maar de ruimte, de fijne buren en de zorgeloosheid maken dat ons huidige huis nog altijd onze beste optie is.

Genoeg dertigers en veertigers in Amsterdam die zich gek laten maken door het idee dat ze in een unieke woning op een fantastische locatie moeten wonen. Wat dat op kan leveren is duidelijk, maar wat het kapot kan maken niet. Denk aan hoge hypotheken en verbouwingen, of eenvoudigweg de onrust van het altijd maar op zoek zijn naar iets beters.

Ons tuintje ligt er mooi bij, de fietstochten van huis naar werk en terug zijn prachtig, de kinderen zijn blij, wij hebben geen geldzorgen of andersoortige huisellende. Dat komt in de buurt van mijn definitie van woongeluk.

Ik vind het al verschrikkelijk om een woning te zoeken, zelf ontwerpen zou mij veel te veel vrijheden geven, daar zou ik in vastlopen om uiteindelijk niets te doen.

Te veel keus werkt verlammend.

quote:

Op dinsdag 8 november 2016 11:59 schreef Bosbeetle het volgende:

[..]

Ik vind het al verschrikkelijk om een woning te zoeken, zelf ontwerpen zou mij veel te veel vrijheden geven, daar zou ik in vastlopen om uiteindelijk niets te doen.

Te veel keus werkt verlammend.

Daar moet je natuurlijk iemand voor inhuren.

quote:

Op dinsdag 8 november 2016 12:01 schreef Claudia_x het volgende:

[..]

Daar moet je natuurlijk iemand voor inhuren.

Is dat een beroep keuzes maken voor anderen?

Ik bezit (eigenlijk "wij bezitten")
• een versleten edoch volledig naar eigen wens verherbouwd huis
• een zelfgebouwd huis
• een op ons verzoek gebouwd huis

Daar ben ik tamelijk nogal tevreden over.

Ik word opstandig als een term als 'woongeluk' valt.

quote:

Op dinsdag 8 november 2016 12:18 schreef Bosbeetle het volgende:

Is dat een beroep keuzes maken voor anderen?

Ja joh, er zijn te veel dingen die komen kijken bij het bouwen van een huis - zeker een architectonisch hoogstandje - waar je niet genoeg kennis van hebt om een geïnformeerde beslissing over te nemen. Een goede architect en aannemer zijn goud waard.

Uit Claudia's betoog leid ik gelatenheid af: na het sluiten van compromissen over 'woongeluk', de arbeidsmarkt en misschien ook de huwelijksmarkt, blijft er uiteindelijk een 6,5 over. Voldoende.

quote:

Op dinsdag 8 november 2016 11:58 schreef Claudia_x het volgende:
Ik denk dat je er vooral ongelukkig van wordt als je niet blij kunt zijn met hetgeen je hebt. Het liefst zou ik in een speciaal voor mij ontworpen huis wonen; daarom kijk ik ook graag naar Grand Designs van de BBC. Maar dat zit er nu eenmaal niet in. Intussen ben ik heel gelukkig in m'n standaardwoning in Amsterdam-Noord, zonder de ellende van het wonen in de provincie of in een oud huis met gebreken (iMax noemt dat een 'versleten huis'). We dromen wel eens van meer, maar de ruimte, de fijne buren en de zorgeloosheid maken dat ons huidige huis nog altijd onze beste optie is.

Mevr. IR en ik zijn ons eigen appartement aan het ontwerpen dat slechts 100 meter van ons huidige appartement gebouwd gaat worden (in een jou bekende straat) maar helaas hebben wij iets minder een enorm scheppingsvermogen en hebben we geen uitgesproken dromen qua inrichting. En zelfs de IRcave is inmiddels wel een beetje gesneuveld.

quote:

Op dinsdag 8 november 2016 14:34 schreef Mainport het volgende:
Uit Claudia's betoog leid ik gelatenheid af: na het sluiten van compromissen over 'woongeluk', de arbeidsmarkt en misschien ook de huwelijksmarkt, blijft er uiteindelijk een 6,5 over. Voldoende.

Dat is flink meer dan jouw 5,2 niet?

quote:

Op dinsdag 8 november 2016 14:53 schreef Z het volgende:

[..]

Dat is flink meer dan jouw 5,2 niet?

Een smaakvol leven leiden is niet eenvoudig.

Anderzijds. Om mij heen zie ik geïnspireerde mensen van begin twintig, gedreven door ideeën, dromend over een groots en meeslepend leven, om na hun studie voor een bedrijf te werken en te verschrompelen tot kleine grijze muisjes die het inderdaad over woongeluk hebben. Dat noem ik een smakeloos leven; het bestaan als invuloefening. Veel plezier met je uitjes en activiteiten in het weekend, ik hoop dat je 'geniet'.

quote:

Op dinsdag 8 november 2016 14:34 schreef Mainport het volgende:
Uit Claudia's betoog leid ik gelatenheid af: na het sluiten van compromissen over 'woongeluk', de arbeidsmarkt en misschien ook de huwelijksmarkt, blijft er uiteindelijk een 6,5 over. Voldoende.

Ik zou het onmogelijk vinden om een cijfer aan mijn geluk te hangen (en daarom alleen al wantrouw ik elke geluksindex). Ik heb bijvoorbeeld fantastisch werk dat me in staat stelt intellectuele arbeid te verrichten en praktijken te veranderen. Maar ik ben ook overwerkt en heb morele bezwaren tegen de werkcultuur. Hoe middel je dat?

Zo is dat ook met wonen. Ik heb uitgesproken ideeën over wat ik mooi vind. Mijn huidige woning voldoet daar niet aan, maar is in veel andere opzichten ideaal (veel ruimte, fijne buurt). Hoe middel je dat?

En: zou je dat inderdaad gelatenheid noemen? Ik heb geen ambities om rijk te worden. Begrijp me niet verkeerd: ik zou het niet erg vinden om rijk te zijn, maar ik vind leuk werk doen belangrijker dan daar veel geld voor krijgen. Als gevolg daarvan zal ik nooit het huis kunnen bezitten dat mijn ideaal benadert. Ik vind gelatenheid daar geen juiste term voor en zelfs zoiets als pragmatisme benadert niet welke beweegredenen eraan ten grondslag liggen. Het is niet zomaar een concessie geboren uit praktische overwegingen, maar een keuze die voortkomt uit een bezinning op wat het allerbelangrijkst is.

quote:

Op dinsdag 8 november 2016 14:47 schreef I.R.Baboon het volgende:

[..]

Mevr. IR en ik zijn ons eigen appartement aan het ontwerpen dat slechts 100 meter van ons huidige appartement gebouwd gaat worden (in een jou bekende straat) maar helaas hebben wij iets minder een enorm scheppingsvermogen en hebben we geen uitgesproken dromen qua inrichting. En zelfs de IRcave is inmiddels wel een beetje gesneuveld.

Iemand inhuren met scheppingsdrang en -vermogen, IR.

quote:

Op dinsdag 8 november 2016 14:53 schreef Z het volgende:

[..]

Dat is flink meer dan jouw 5,2 niet?

Hoe hoog is jouw woongeluk momenteel, Z?

quote:

Op dinsdag 8 november 2016 15:51 schreef Claudia_x het volgende:

[..]

Hoe hoog is jouw woongeluk momenteel, Z?

Bovengemiddeld.

Maar hoe hoog zou het in Rotterdam zijn nu?

quote:

Op dinsdag 8 november 2016 11:58 schreef Claudia_x het volgende:

[..]

Ik denk dat je er vooral ongelukkig van wordt als je niet blij kunt zijn met hetgeen je hebt. Het liefst zou ik in een speciaal voor mij ontworpen huis wonen; daarom kijk ik ook graag naar Grand Designs van de BBC. Maar dat zit er nu eenmaal niet in. Intussen ben ik heel gelukkig in m'n standaardwoning in Amsterdam-Noord, zonder de ellende van het wonen in de provincie of in een oud huis met gebreken (iMax noemt dat een 'versleten huis'). We dromen wel eens van meer, maar de ruimte, de fijne buren en de zorgeloosheid maken dat ons huidige huis nog altijd onze beste optie is.

Genoeg dertigers en veertigers in Amsterdam die zich gek laten maken door het idee dat ze in een unieke woning op een fantastische locatie moeten wonen. Wat dat op kan leveren is duidelijk, maar wat het kapot kan maken niet. Denk aan hoge hypotheken en verbouwingen, of eenvoudigweg de onrust van het altijd maar op zoek zijn naar iets beters.

Ons tuintje ligt er mooi bij, de fietstochten van huis naar werk en terug zijn prachtig, de kinderen zijn blij, wij hebben geen geldzorgen of andersoortige huisellende. Dat komt in de buurt van mijn definitie van woongeluk.

Die opmerking van mij was natuurlijk slechts sarcasme, bedoeld om JAM en MP te laten lachen.
Je hebt gelijk met de eerste zin van je post en niet alleen wat wonen betreft maar ook in het algemeen.

quote:

Op dinsdag 8 november 2016 13:45 schreef Claudia_x het volgende:

[..]

Ja joh, er zijn te veel dingen die komen kijken bij het bouwen van een huis - zeker een architectonisch hoogstandje - waar je niet genoeg kennis van hebt om een geïnformeerde beslissing over te nemen. Een goede architect en aannemer zijn goud waard.

Zeer, zeer binnenkort zal ik een grondstuk verwerven waarop ik dan geheel zelfstandig, van ontwerp tot het bouwen zelf, een huis op ga bouwen. Gewoon, omdat ik denk dat ik het kan. Het lijkt me in ieder geval leuk om eens te proberen. Bovendien heb ik dan komend jaar wat omhanden. Vanavond valt in principe de beslissing (prijs is al rond, moet alleen nog zeker weten dat er geen onacceptabele verborgen kosten aan zitten (sanering))

Mijn schoonvader heeft ooit een eigen huis gebouwd. Dat was z'n droom, hij is bouwkundige. Dat huis stond tegenover de MTS en eens in de zoveel tijd kwam er een klasje het huis bestuderen want er zaten allerlei ontwerpfoutjes in.

Haha, herkenbaar. Mijn overgrootopa heeft het huis gebouwd waarin ik ben opgegroeid. Was behoorlijk onhandig ingedeeld. Maar dat maakte niet uit, van een huis kun je houden en dat heeft weinig met 'perfectie' te maken.

Tja. Allemaal redenen om het niet te doen natuurlijk. Maar de reden dat ik het wel wil doen is dat ik de ervaring van zelf een huis te bouwen gewoon gehad wil hebben. Ik ga er verder toch niet in wonen, dus dat maakt niet uit. Het zal verder vast en zeker een leerzaam proces zijn!

Zojuist met een bodemsaneerder gesproken en er zullen geen exorbitante saneringskosten aan zitten. Toen maar meteen de notaris gemailed om het koopcontract te laten opstellen. Geen gras er over laten groeien, het hele proces heeft toch al lange genoeg geduurd nu!

Ik heb na al die jaren eigenlijk nog steeds niet het gevoel van sleur. Voortdurend gebeuren er nieuwe interessante dingen om mij heen, waarop ik weer kan anticiperen en die mij bewegen.
Vandaag op mijn werk weer iets heel nieuws gedaan wat goed ging, gisteren gestopt met roken met behulp van Champix (anti-rook medicijn, gaat goed tot zover), vanavond met de saneerder rond de tafel gezeten, buurman (derivatenhandelaar) kwam nog even langs, die ken ik sinds kort vanwege een dorpsquiz, andere zaken gedaan. Presidentsverkiezingen helemaal nog niet gevolgd. Sinds gisteren Netflix op proef, voor het eerst sinds jaren een serie gekeken (Breaking Bad) via dat netflix dan. Er is altijd van alles te beleven!

En zondag met de familie in Scheveningen geweest. Even langs de Homerson speelautomaten, had ik daar bij de bulldozertjes de jackpot! Kwamen er 1000 kaartjes uitgerold, hele armen vol. Mijn kinderen wisten niet hoe ze het hadden, die dachten dat we nu rijk waren! De jongste zat vlak voor de gleuf waar die kaartjes uitkwamen, ze zij telkens 'papa, het gaat maar door, het houdt niet op!'. Het duurde ook wel 10 minuten voordat alle kaartjes eruit waren, halverwege moest er een nieuwe rol op.
(Uiteindelijk was het alsnog onvoldoende voor een mooie beer, nu hebben ze allemaal minipuppy-sleutelhangers).