Dronken bericht van M. Port na een wezenloze avond onder de mensen
Denken jullie, veertigers, wel eens na over de liefde? Pas als de relatie stukloopt, weet je hoeveel je diegene lief hebt gehad. Initiële verliefdheid zegt niets over hoezeer je werkelijk aan iemand gebonden bent. Dat is er een uit mijn boek van honderd clichés. Ik houd van gezapige clichés, op het juiste moment kunnen ze de juiste waarheid bevatten. Dat ze de rest van de tijd ridicuul overkomen neem ik voor lief.
Ik vraag me af hoe ik me voel als mijn relatie zou eindigen; het lastige is dat ik het me niet wezenlijk kan inbeelden. Indien mijn relatie stukloopt, zoek ik deze post weer op en lach hartelijk om mijn onnozele gevoelswereld van dit moment.
Alvast een boodschap aan een toekomstige variant van mezelf: heb vooral veel zelfmedelijden, het is volkomen terecht, iemand die in rouw is kan geen troost verwachten van zijn omgeving, ze begrijpen er toch helemaal niks van. Hoewel, ze begrijpen het wel, maar wat heb je aan begrip? Tot slot een mooi cliché: tijd heelt wonden, maar geen trauma's.
Vind de clichés.