Van kleuter tot puber deel 137

Heel herkenbaar watmoetikkiezen!
Als ik hem vraag wat precies de bedoeling is van een opdracht weet hij het vaak ook niet echt
"Nouja gewoon..,ja weet ik eigenlijk niet echt". En als ik dan vraag of hij dan niet heeft geluisterd tijdens de uitleg "jawel, maar.. Ja.. " <- heul vaak

quote:

Op dinsdag 8 november 2016 12:05 schreef pinquit het volgende:
Het gaat helemaal niet goed met Max op school. Vond ik vorig jaar al, maar zijn juf deed er nogal laconiek over. Dat zijn gebrek aan doorwerken niet af deed aan zijn resultaten en meer van zulks.

Gelukkig heeft zijn nieuwe juf wat meer aandacht voor dat probleem, maar beh ik vind het stiekem toch een gemiste kans van de afgelopen twee jaar. Hij doet eigenlijk weinig. Heeft bijna nooit zijn weektaak af en werkt niet door. Pas deed hij zelfs stiekem een spelletje op de computer, terwijl hij moest werken. Hij werd betrapt en voelde zich vreselijk daardoor, gelukkig maar.
Nouja hij heeft een pittig gesprek gehad met de juf en afspraken gemaakt. Ik hoop dat 't blijft werken.
Zelf ben ik best een beetje boos op hem geworden. Uit onmacht, stom, maar ik weet ook niet meer zo goed wat te doen. Ben maar streng nu wat betreft gamen, dat moet hij nu verdienen met dingen. Normale dingen, zoals tafel dekken, kamer opruimen. En dan vooral zonder mokken. Ik heb het hem ook een beetje te makkelijk gemaakt de laatste jaren helaas.
Iemand nog tips om hem uit z'n droom-momentjes te krijgen en gewoon door te laten werken?
Misschien iets met tijdslimiet oid?

Max klinkt als ik, vroeger. Kan hij zelf onder woorden brengen waarom hij niets doet? En is het over de hele linie? En zijn resultaten zijn dus wel goed, terwijl hij een fractie van het werk doet? En sorry, ik ben het kwijt, hoe oud is hij ook al weer?

quote:

Op dinsdag 8 november 2016 14:48 schreef Gaoxing het volgende:

[..]

Max klinkt als ik, vroeger. Kan hij zelf onder woorden brengen waarom hij niets doet? En is het over de hele linie? En zijn resultaten zijn dus wel goed, terwijl hij een fractie van het werk doet? En sorry, ik ben het kwijt, hoe oud is hij ook al weer?

Hij heeft veel projecten nu, waar ze veel mee doen, die projecten vindt hij allemaal reuze interessant, maar blijkbaar doet hij in de opgegeven tijd toch echt heel weinig eraan. Als hij het thuis doet heeft hij echt een aantal keer aansporing nodig voordat hij echt aan het werk gaat. Hij lijkt ook weinig creatief in het bedenken van onderwerpen, teksten e.d. De dingen waar hij echt zelf iets voor moet bedenken, heb ik thuis ook gemerkt, is hij makkelijk drie kwartier alleen maar aan het denken.
Rekenen/taal gaat al z'n hele schoolcarrière goed, automatisch bijna. Die toetsresultaten zijn dus altijd goed, ook zonder leren.
In die zin doet het niet af aan zijn resultaten, maar wereld oriëntatie zal hij niet hoog voor scoren dit jaar.
Hij is 10, zit nu in groep 7.

Zelf onder woorden brengen nee. Het is altijd "Ja, ik weet het niet".

Dat klinkt wel als iets waar mijn kleuter ook tegen aan gaat lopen. Dit is ook niet vooruit te branden. Maar die verschuilt zich nu achter "kan ik niet" en "vind ik eng" of hij vertikt het gewoon

Heel herkenbaar van N, Pinquit en bij klassikale uitleg dwaalt hij ook af waardoor hij het niet meekrijgt.
Bij N komt het doordat hij alles interessanter vindt dan schoolwerk en razendsnel allerlei associaties krijgt bij alles waardoor hij afdwaalt. En als hij wel werkt stopt hij zodra hij denkt dat hij het niet kan, omdat hij bang is om fouten te maken.
Normaal gesproken werkt uitdagen dan wel om kinderen alerter te maken, maar omdat N al bij "moeilijke" dingen in basiswerk afhaakt, is het bijna niet mogelijk om hem uit te dagen. We gaan daarom nu eerst intensief aan het werk met zijn mindset.
M heeft geen fixed mindset toch? Wordt hij wel uitgedaagd op school of is hij gewoon heel erg verveeld waardoor hij wegdroomt en ook belangrijke informatie mist?

Chris is ook zo'n dromer. Soms is hij zover weg dat juf hem ook fysiek moet aanraken om hem weer in het heden te krijgen. Hij werkt soms heel hard, soms droomt hij hard en daarmee scoort hij bovengemiddeld. Zijn vorige juf opperde wel dat zijn werktempo niet zo hoog ligt. Zijn huidige juf ziet dat ook, maar ze ziet ook dat veel dingen wel goed gaan:samen werken, zijn werkjes af, dat was niet altijd zo, hij groeit de laatste jaren ontzettend daarin. Deze juf heeft hij 3 jaar (groep 6-7-8) en ze wil hem aanmoedigen om die ontwikkeling door te zetten. Maar hem wel blijven uitdagen in zijn werk, waardoor hij niet de veel tijd heeft om te dromen.
Zijn vorige juf probeerde wel iets, maar had die connectie niet om hem bij de les te houden. Deze juf heeft hij echt een klik mee, en dat heef na 2 maand school al goede uitwerkingen..nog bijna 3 jaar te gaan..

Thuis zie ik het ook. Zijn boekbespreking was op donderdag. De week ervoor het boek gelezen. Maandag studiedag, maar na een half uur staren en 3 woorden op papier zetten, gevraagd of zijn hoofd er wel klaar voor was. Niet dus. Dinsdag na school poging 2. Ging iets beter, zolang ik hem regelmatig porde, maar het was echt niet af. Woensdag geoefend met een vriendin en een keer voor zijn vader. Donderdag had hij niet het gevoel genoeg gedaan te hebben (duh). En dan komt hij huppelt uit school met een zeer goed. Dus ook dan is weinig doen genoeg om veel te bereiken. En dat herken ik van mezelf heel erg. Ik werkte soms heel hard, en soms helemaal niet. Gemiddeld kwam ik net zo goed uit als de rest. Continu hard werken kan ik niet, en continu gemiddeld ook niet. Het is gewoon mijn stijl. En Chris heeft nogal wat van mijn genen mee..

Klassikale uitleg hebben ze niet veel (montessori), dus het missen van uitleg gebeurd niet vaak, maar het gebeurd wel. Dan kijkt hij bij de buren hoe het moet. Of vogelt hij het zelf wel uit..

quote:

Op dinsdag 8 november 2016 18:24 schreef pinquit het volgende:
Hij heeft veel projecten nu, waar ze veel mee doen, die projecten vindt hij allemaal reuze interessant, maar blijkbaar doet hij in de opgegeven tijd toch echt heel weinig eraan. Als hij het thuis doet heeft hij echt een aantal keer aansporing nodig voordat hij echt aan het werk gaat. Hij lijkt ook weinig creatief in het bedenken van onderwerpen, teksten e.d. De dingen waar hij echt zelf iets voor moet bedenken, heb ik thuis ook gemerkt, is hij makkelijk drie kwartier alleen maar aan het denken.
Rekenen/taal gaat al z'n hele schoolcarrière goed, automatisch bijna. Die toetsresultaten zijn dus altijd goed, ook zonder leren.
In die zin doet het niet af aan zijn resultaten, maar wereld oriëntatie zal hij niet hoog voor scoren dit jaar.
Hij is 10, zit nu in groep 7.

Zelf onder woorden brengen nee. Het is altijd "Ja, ik weet het niet".

Het had m'n kind kunnen zijn! Ik denk dat bij mij de basis van dat gedrag lag in onnodige en oneindige herhaling, vooral in taal en rekenen. "Waarom 20 keer doen als je het na 3 keer snapt", zeg maar. En dan ging ik dromen. Bij projecten was het een ander mechanisme: die moesten we opeens doen, maar we leerden nooit hoe. Daar had ik best wat hulp bij kunnen gebruiken. Er kwam ook een beetje faalangst bij, denk ik.

Ik zie nu iets dergelijks in m'n zoon: als je 1001 verbanden legt, verzuip je snel in een onderwerp. Zijn (zelfgekozen) groep 7 project was "How does censorship of creative impression influence a culture?". Z'n kennis was fantastisch, daar kon de gemiddelde 16-jarige nog een puntje aan zuigen, maar z'n onderzoeksresultaten op papier zetten lukte niet. Dan moet je leren een goede vraag te stellen, die vraag te operationaliseren, en bijvoorbeeld leren dat een deel van de vraag niet kunnen beantwoorden óók een antwoord is. Iets dergelijks zien we nu zowel bij 'humanities' en 'science': hij heeft vaak heel matige cijfers, omdat hij enorme antwoorden heeft.... maar niet op de vraag. Daar zijn best simpele oplossingen voor (mindmaps maken, of simpelweg de vraag even bovenaan je papier schrijven).

Ik zou echt gebruik maken van de interesse van de juf om erachter te komen waar de schoen wringt (he, hij kan natuurlijk ook gewoon lui zijn ), want vooral die project skills heeft 'ie nog wel een tijdje nodig .

quote:

Op dinsdag 8 november 2016 12:05 schreef pinquit het volgende:
Iemand nog tips om hem uit z'n droom-momentjes te krijgen en gewoon door te laten werken?
Misschien iets met tijdslimiet oid?

Zoals ik je verhaal nu lees over M doet het me denken aan onderprikkeld zijn. Hij zit toch ook in het ASS spectrum staat me bij? Dat gaat gepaard met een andere (er wordt ook wel gezegd 'verstoorde' maar dat vind ik te negatief klinken) prikkelverwerking.
Vraag de juf eens zich te verdiepen in de methode van "Wiebelen en friemelen in de klas". Daarin staan activerende strategieën voor kinderen die onderprikkeld zijn. (zie het bijbehorend stroomschema: https://www.uitgeverijpic(...)en_Stroomdiagram.pdf , krijg hem hier niet geplakt.
Bovendien lijkt het erop dat hij begeleiding nodig heeft bij het structureren van zijn werk/werkaanpak.

quote:

Op woensdag 9 november 2016 09:27 schreef Gaoxing het volgende:
Zijn (zelfgekozen) groep 7 project was "How does censorship of creative impression influence a culture?".

Wauw..... groep 7 en dan zo'n onderwerp!

Dat zie ik nu ook bij de oudste. Waarom iets een paar keer doen als ik het al begrijp of al kan. Dat vind ze zonde van haar tijd. En gaat ze praten met anderen. Is ze snel afgeleid. Wil ze eigenlijk haar werkje niet doen. De juf vertaald dat naar: ik vind het te moeilijk en wil het niet. Ik weet dat het: dit is te makkelijk dus spendeer ik daar geen tijd aan is. Uitdaging heeft ze nodig om er bij te blijven. Als het haar namelijk echt interesseert is het werk zo af. Dan zegt de juf: Ja als je het te makkelijk vind tel je over er maar 2 bij op. En dan denkt die van mij: waarom zou ik dat doen. Je vind het ook best als ik deze makkelijke sommetjes maak

Op zwemles heeft de leraar haar wel door. Dus daarom kan ze zich daar goed concentreren en gaat het lekker. Hij merkt dat als ze zelf denkt dat het goed gaat of dat er geen uitdaging in zit ze andere dingen gaat doen.

Helaas heeft haar eigen juf dat niet door of geen zin in of krijgt er geen tijd voor.

quote:

Op woensdag 9 november 2016 10:00 schreef Moonah het volgende:
Wauw..... groep 7 en dan zo'n onderwerp!

Ja, en er dan de dag voor de presentatie achter komen dat er helemaal niets op papier staat Het bleek allemaal wel in z'n hoofd te zitten maar hij had echt hulp nodig om het eruit te krijgen.

quote:

Op dinsdag 8 november 2016 22:35 schreef Twinkly het volgende:
Heel herkenbaar van N, Pinquit en bij klassikale uitleg dwaalt hij ook af waardoor hij het niet meekrijgt.
Bij N komt het doordat hij alles interessanter vindt dan schoolwerk en razendsnel allerlei associaties krijgt bij alles waardoor hij afdwaalt. En als hij wel werkt stopt hij zodra hij denkt dat hij het niet kan, omdat hij bang is om fouten te maken.
Normaal gesproken werkt uitdagen dan wel om kinderen alerter te maken, maar omdat N al bij "moeilijke" dingen in basiswerk afhaakt, is het bijna niet mogelijk om hem uit te dagen. We gaan daarom nu eerst intensief aan het werk met zijn mindset.
M heeft geen fixed mindset toch? Wordt hij wel uitgedaagd op school of is hij gewoon heel erg verveeld waardoor hij wegdroomt en ook belangrijke informatie mist?

Ik weet het eerlijk gezegd niet zo. De dingen liggen zo dicht bij elkaar ook. Hij lijkt verveeld, maar als je bedenkt dat hij echt wel uitdagende opdrachten krijgt, lijkt het me ook weer niet. Vergeleken met middenbouw in iedergeval, toen was het wel duidelijk dat de stof van groep 3 en 4 totaal automatisch gingen, en omdat daar weinig extra bij kwam dan leren schrijven, lezen en rekenen was dat wel echt gruwelijk voor hem. Toen hij in groep 5/6 Engels en Spaans kreeg, leek het of hij dat eigenlijk niet zo erg wilde: toch te bang voor falen? Hij vond dat hij het al zo druk had, is erg op zijn vrije ik-tijd gesteld. Uiteindelijk ging het Engels van een leien dakje, Spaans was moeilijk, maar het leren ging uiteindelijk goed, en hij was na een keer een laag cijfer heel blij met zijn (na zelf inspanning te leveren!) goede cijfers.
Nu lijkt hij juist weer heel makkelijk te zijn geworden: Hij mist vaak uitleg, maar komt er meestal later zelf wel achter. Of hij is het vergeten - zoals bij toetsing - haalt een 6,5 en is tevreden.
Ook bij samenwerken met een klasgenoot is het moeilijk. Hij neemt niet graag (of hij is het niet gewoon) de leiderstaak op zich. Is eigenlijk zelfs meer de 'onderdaan' als dat mogelijk is. Zo heeft hij laatst tijdens de gehele werktijd, samen met zijn klasgenoot geprobeerd zelf uit te zoeken wat de opdracht precies inhield, omdat zijn klasgenoot het echt niet wilde vragen. Hij durft dan niet het heft in eigen handen te nemen. En hij kreeg een onvoldoende voor een samenwerkopdracht omdat zijn klasgenoot copy/paste gebruikte in een presentatie. Hij heeft verschrikkelijk gehuild erom.
Maar ik dwaal af
Ik weet het dus niet. Angst om te falen speelt soms op, het lijkt of hij daardoor black outs krijgt. Ik heb soms het idee dat hij te makkelijk met dingen omgaat, alsof hij het vertrouwen heeft dat het wel goedkomt, tot puntje bij paaltje..

quote:

Op woensdag 9 november 2016 11:56 schreef pinquit het volgende:
Hij durft dan niet het heft in eigen handen te nemen. En hij kreeg een onvoldoende voor een samenwerkopdracht omdat zijn klasgenoot copy/paste gebruikte in een presentatie. Hij heeft verschrikkelijk gehuild erom.

Dit kan dus wel een heel belangrijk leermoment voor hem zijn...

quote:

Op woensdag 9 november 2016 09:27 schreef Gaoxing het volgende:

[..]

Het had m'n kind kunnen zijn! Ik denk dat bij mij de basis van dat gedrag lag in onnodige en oneindige herhaling, vooral in taal en rekenen. "Waarom 20 keer doen als je het na 3 keer snapt", zeg maar. En dan ging ik dromen. Bij projecten was het een ander mechanisme: die moesten we opeens doen, maar we leerden nooit hoe. Daar had ik best wat hulp bij kunnen gebruiken. Er kwam ook een beetje faalangst bij, denk ik.

Ik zie nu iets dergelijks in m'n zoon: als je 1001 verbanden legt, verzuip je snel in een onderwerp. Zijn (zelfgekozen) groep 7 project was "How does censorship of creative impression influence a culture?". Z'n kennis was fantastisch, daar kon de gemiddelde 16-jarige nog een puntje aan zuigen, maar z'n onderzoeksresultaten op papier zetten lukte niet. Dan moet je leren een goede vraag te stellen, die vraag te operationaliseren, en bijvoorbeeld leren dat een deel van de vraag niet kunnen beantwoorden óók een antwoord is. Iets dergelijks zien we nu zowel bij 'humanities' en 'science': hij heeft vaak heel matige cijfers, omdat hij enorme antwoorden heeft.... maar niet op de vraag. Daar zijn best simpele oplossingen voor (mindmaps maken, of simpelweg de vraag even bovenaan je papier schrijven).

Ik zou echt gebruik maken van de interesse van de juf om erachter te komen waar de schoen wringt (he, hij kan natuurlijk ook gewoon lui zijn ), want vooral die project skills heeft 'ie nog wel een tijdje nodig .

Ik vind dat dus heel lastig! Hij is zeker ook gewoon lui, dat merk ik thuis ook. Maar ik weet(/denk eigenlijk) dat hij op school te 'bang' is om écht ordinair lui te zijn/doen.
Toch merk ik aan mezelf dat ik het moeilijk vind om wéér iets anders dan hemzelf de schuld te geven van zijn werkhouding. Eerder was het verveling, toen afleiding; hij zat het hele jaar naast zijn beste vriend. Dit jaar weer (ga ik wel iets van zeggen ook, het zal iets helpen). Maar het lijkt nu gewoon onwil.
Zo moeilijk, omdat ik denk dat ik mijn zoon ken haha, jammer joh

In iedergeval, wat je beschrijft over je zoon is wel herkenbaar! Max heeft een tijdreizigerskring binnenkort (extreem leuk, kies een persoon of gebeurtenis die de geschiedenis heeft beïnvloed/veranderd/belangrijk was en maak er een presentatie over) en met wat hulp en aanwijzingen van ons (want nog niet genoeg kennis van alles wat er gebeurd is) gekozen voor Charles Darwin en de evolutietheorie. Superleuk en enthousiast te werk gegaan, ik heb er eigenlijk de hele tijd naast gezeten, het wordt dan ook een gezellig gesprek en alles (genieten ). Toen ging hij op zijn kamer een hoofdstuk maken over wat de evolutietheorie beknopt inhoudt: Toen ik later ging kijken had hij een extreem uitgebreid stuk over de evolutie van de mens geschreven. Ja hoi, maar je ging toch iets vertellen over de evolutietheorie? Want dit komt nogal uit het niks zo zonder introductie
En dan dus al dat werk superfanatiek, maar eigenlijk mwoh, moet ik dan toch even ingrijpen.

quote:

Op woensdag 9 november 2016 12:02 schreef Moonah het volgende:

[..]

Dit kan dus wel een heel belangrijk leermoment voor hem zijn...

Ja hoe dan? Hij heeft het hem meerdere keren van te voren gezegd (zegt hij).
Ik heb gezegd: Dan moet je dus de volgende keer iemand anders kiezen om mee samen te werken.
Maar is dát het leermoment?

quote:

Op woensdag 9 november 2016 10:00 schreef Moonah het volgende:

[..]

Zoals ik je verhaal nu lees over M doet het me denken aan onderprikkeld zijn. Hij zit toch ook in het ASS spectrum staat me bij? Dat gaat gepaard met een andere (er wordt ook wel gezegd 'verstoorde' maar dat vind ik te negatief klinken) prikkelverwerking.
Vraag de juf eens zich te verdiepen in de methode van "Wiebelen en friemelen in de klas". Daarin staan activerende strategieën voor kinderen die onderprikkeld zijn. (zie het bijbehorend stroomschema: https://www.uitgeverijpic(...)en_Stroomdiagram.pdf , krijg hem hier niet geplakt.
Bovendien lijkt het erop dat hij begeleiding nodig heeft bij het structureren van zijn werk/werkaanpak.

[..]

Wauw..... groep 7 en dan zo'n onderwerp!

(Nog) geen ASS getest hier hoor. Dat schema! Wat goed, daar kan ik wel wat mee.

Maargoed, in iedergeval ga ik eens vragen aan zijn juf hoe ze dat projectwerken aangeleerd krijgen, want dat is duidelijk waar het aan schort

quote:

Op woensdag 9 november 2016 12:06 schreef pinquit het volgende:

Toch merk ik aan mezelf dat ik het moeilijk vind om wéér iets anders dan hemzelf de schuld te geven van zijn werkhouding. Eerder was het verveling, toen afleiding; hij zat het hele jaar naast zijn beste vriend. Dit jaar weer (ga ik wel iets van zeggen ook, het zal iets helpen). Maar het lijkt nu gewoon onwil.
Zo moeilijk, omdat ik denk dat ik mijn zoon ken haha, jammer joh

Jij kent hem het beste. Dus speel daarop in. Deel je kennis met de juf.

quote:

Op woensdag 9 november 2016 12:06 schreef pinquit het volgende:

En dan dus al dat werk superfanatiek, maar eigenlijk mwoh, moet ik dan toch even ingrijpen.

Precies, werkaanpak begeleiden.

quote:

Op woensdag 9 november 2016 12:08 schreef pinquit het volgende:

[..]

Ja hoe dan? Hij heeft het hem meerdere keren van te voren gezegd (zegt hij).
Ik heb gezegd: Dan moet je dus de volgende keer iemand anders kiezen om mee samen te werken.
Maar is dát het leermoment?

Het raakt hem dus erg, hij moet ervan huilen. Maar tegelijk zeg je dat hij niet durft het heft in handen te nemen. Consequentie is geweest dat hij erg teleurgesteld is in het resultaat. Als hij dat wil vermijden een volgende keer moet hij het dus anders aanpakken in het proces. Tóch meer zelf intiatief nemen...

quote:

Op woensdag 9 november 2016 12:10 schreef pinquit het volgende:

[..]

(Nog) geen ASS getest hier hoor. Dat schema! Wat goed, daar kan ik wel wat mee.

Oh, dan ben ik in de war. Er stond me iets van bij. Excuus!
Maar fijn dat je wat kunt met het schema. Boek is fantastisch!!

Moet nu weg. Succes Pinq!

quote:

Op woensdag 9 november 2016 12:06 schreef pinquit het volgende:

[..]
Ja hoi, maar je ging toch iets vertellen over de evolutietheorie? Want dit komt nogal uit het niks zo zonder introductie
En dan dus al dat werk superfanatiek, maar eigenlijk mwoh, moet ik dan toch even ingrijpen.

Leerkracht van mijn dochter had vorig jaar aan dat zulke dwalingen normaal zijn op deze leeftijd en dat ouders vaak vasthoudend zijn aan het stramien van opbouw van een werkstuk en verbanden. Terwijl kinderen die nog niet zien of hele andere zien. Net als dat ze niet zo'n oorzaak en gevolg gezien. Hij zet het er wel altijd bij als hij zo'n dwaling waarneemt maar keurt het verder niet af. Opbouwen en verbanden maken moet ook geleerd worden.

quote:

Op woensdag 9 november 2016 12:06 schreef pinquit het volgende:
Toch merk ik aan mezelf dat ik het moeilijk vind om wéér iets anders dan hemzelf de schuld te geven van zijn werkhouding.

Ja maar wacht, het is ook gewoon z'n eigen schuld! Dat iets moeilijk voor hem is, betekent niet dat hij het niet hoeft te kunnen (of niet hoeft te doen). Maar wel dat a) we er begrip voor hebben dat hij het moet leren en b) dat hij dus gebruik moet maken van eerdere leermomenten, als die er zijn geweest. Voor dat laatste zal hij voorlopig jouw geheugen en analytisch vermogen nodig hebben, want hij zal niet makkelijk een situatie herkennen als iets wat eerder voorgekomen is als het een beetje afwijkt. Maar zoals met alles: je hoeft iets niet meteen te kunnen, maar je moet wel laten zien dat je groeit.

En om daar te komen... tja: praten, praten en nog meer praten. Waar ben je mee bezig, hoe ga je dat doen, weet je nog van 'vorige keer', hoe ga je dat dit keer oplossen. En als hij terug komt met een beoordeling altijd 'waarom?': waarom heb je die beoordeling; wat heb je goed gedaan (zelfs bij een onvoldoende is er wel iets); wat kan er beter (en er kan bijna altijd iets beter). Het komt erop neer dat je overal van leert, dat alles een proces is, en dat leren niet kan zonder een beetje rommel. Maar dat 'ie zelf verantwoordelijk is als het goed is, maar ook verantwoordelijk is voor die rommel. Ik denk dat ik tussen z'n 10e en 12e meer bezig geweest ben met dat proces dan met wat 'ie daadwerkelijk moest leren.

En steeds weer je aanpak bijstellen naarmate je meer over z'n leren leert. En proberen een balans te vinden tussen ingrijpen/leren en ruimte geven. Dat laatste vind ik best moeilijk

Dankjewel! Fijn, helder zo.

Bedankt voor het plaatsen van dat schema Moonah, ik heb er ook veel aan

quote:

Op donderdag 10 november 2016 09:54 schreef L-E het volgende:
Bedankt voor het plaatsen van dat schema Moonah, ik heb er ook veel aan

+1

Dat schema ga ik ook meenemen naar een bespreking op school volgende week

Dat schema kende ik al.. Chris moet echt geactiveerd worden, maar deze juf pikt dat goed op..
In zijn geval was de sociale ontwikkeling wel belangrijker, maar dat kon ook, omdat hij cognitief toch iets bovengemiddeld liep. Nu hij sociaal lekker gaat wordt cognitief ook belangrijker als focus..
Het scheelt ook dat Chris zich heel bewust is van zichzelf (misschien soms te), dat stuurt wat makkelijker bij..

Vanavond weer Sint maarten lopen, gelukkig mooi weer op komst. Denk dat we maar na het Sinterklaasjournaal vertrekken. Daan zit er helemaal in, vroeg 100 keer per dag hoeveel nachtjes het nog slapen was tot sint. En nu kijkt hij 100 keer per dag op zijn sintkalender

Leuk, die sintverhalen. Ik probeer stiekem het Sinterklaasjournaal nog een beetje te volgen. De kinderen hebben er niks meer mee, maar ik vind het zelf zo leuk. Jarenlang leverde het zoveel stress op bij mijn jongste dat ik er niet van heb kunnen genieten en nu voor hem de stress er (bijna) af is wil ik de verloren jaren voor mezelf een beetje inhalen.

Ik heb trouwens nog steeds zo veel lol in het feit dat mijn zoon van 13 het vak verzorging heeft. Vorige week heeft hij leren strijken en morgen moet hij een schoonmaakverslag inleveren. Hij heeft dus vandaag zijn eigen kamer opgeruimd en schoongemaakt en we hebben er een mooi verslag van gemaakt inclusief voor-en-na foto

Ondertussen sta ik er mooi op bij school. Hij heeft op school verteld dat ik de schoonmaakregels ook niet ken (waar ) en dat wij thuis niet eens een strijkplank hebben (niet waar )

Schoonmaakregels?