Ingrediënten:
4 kolven voedermais
Een handvol brandnetelbladeren
Een handvol zevenblad
Créme fraiche
Haal de maïs van de kolven af en kook deze in een halve liter water. Als het eenmaal kookt, voeg dan de brandnetels en het zevenblad toe. Met de staafmixer het geheel tot een fijn geheel mixen. 10 minuten laten koken, dan de créme fraiche toevoegen.
Nu lust ik eigenlijk alle soep wel en het mislukt nooit. Deze soep smaakte naar voedermaïs met brandnetels en zevenblad. Je kon het eigenlijk geen soep meer noemen, het was eerder een pap. Nee, het werd nog dikker. Het werd een brij. Een brij van voedermaïs, brandnetels en zevenblad. De créme fraiche kon hieraan nog maar weinig goedmaken.
Ik moet mijn recept voor deze soep nog eens herzien. Zelfs de kippen haalden hun neus hier voor op. Als iemand ideeën heeft hoor ik het graag.
Dat kan ik ook wel eens proberen. Dat lijkt me niet zo moeilijk. Volgens mij trek je daar een soepje van gelijk je dat van een oude kip doet.quote:
Op Als boze Iwan voor de deur staat.quote:Op zaterdag 15 oktober 2016 01:08 schreef MutedFaith het volgende:
Ik hou t wel bij normaal eten. Desnoods wijk ik uit naar een aldi ofzo.
Veel plezier.
Waterkonijn is nog makkelijker.quote:
Heb ik altijd bij de handquote:
Crème fraiche makkelijk te krijgen in oorlogstijd. ?
In de oorlog stonden de winkels er vol meequote:
Op 
Ze gaven het gratis weg 
en in welk oorlogsgebied woon je?quote:
Linzensoep bijvoorbeeld, linzen zijn voedzaam en kun je gewoon in je schuilkelder bewaren, allerlei kruiden ook, en uien zullen ook niet duur zijn zelfs in oorlogstijd. Bliktomaten ook etc.
Als ik niks meer in huis heb en zin heb in iets lekkers maak ik altijd een linsensoep of een indiase dahl linzen curry.
Of bv pasta met blikje sardientjes, blik tomaat, ui, etc. Of blikje tonijn, kan ook.
Heb hier ook op overleefd toen ik in de rimboe zat in brazilie en je alleen dat soort dingen kon krijgen, met af en toe nog een visje uit de rivier of een kip kun je gewoon leven op een gevarieerd dieet op die manier.
https://www.verzetsmuseum(...)/eten-in-oorlogstijd
Ten eerste hebben we helemaal niet zulke strenge winters meer.
Ten tweede worden oorlogen veelal uitgevoerd door middel van bombardementjes hier en daar en guerillaoorlogjes en terroristenaanslagen. De tijd dat er een enorm leger vanuit het oosten binnen komt marcheren is voorbij.
Ten derde is communicatie over lange afstanden tegenwoordig een stuk makkelijker wat het ook makkelijker zou kunnen maken om voedsel e.d. te vinden, om te weten waar er op dat moment gevaar is etc.
15 kilometer, dat is ongeveer mijn hardlooprondje voor het ontbijt man.quote:
Mijn familie woonde in de oorlog in Baarn. Ik dacht dat ze daar wel genoeg voedsel kregen. Niet dus. Mijn aangetrouwde tante moest met haar nichtje van 12 op zoek naar voedsel. Dus ze liepen 15 kilometer. En terug.
