R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Doorgaan, stoppen of alles compleet omgooien?
Het leven is lijden. Op een bepaalde manier lijden we allemaal elke dag. Als je er voor kiest om te reizen zou ik je aanraden dit boek te lezen: Boeddhisme in het dagelijkse leven - Nathalie Chasseriau niet omdat ik wil dat je je bekeert tot het boeddhisme maar, misschien als je een paar dingen uit dat boek haalt en toepast in je leven zul je misschien een andere kijk hebben erop. Succes ermee!
“I mean, you could claim that anything's real if the only basis for believing in it is that nobody's proved it doesn't exist!”
quote:Op dinsdag 6 september 2016 00:12 schreef hermeliengriffel het volgende:
Het leven is lijden. Op een bepaalde manier lijden we allemaal elke dag. Als je er voor kiest om te reizen (of niet ervoor kiest) zou ik je aanraden dit boek te lezen: Boeddhisme in het dagelijkse leven - Nathalie Chasseriau niet omdat ik wil dat je je bekeert tot het boeddhisme maar, misschien als je een paar dingen uit dat boek haalt en toepast in je leven zul je misschien een andere kijk hebben erop. Succes ermee!
“I mean, you could claim that anything's real if the only basis for believing in it is that nobody's proved it doesn't exist!”
Dat is dan ook je grote denkfout...quote:
[..]
Ik heb niet het idee dat zo'n realistisch doel life changing gaat zijn en dat is wel wat ik nodig heb
het is volledig interssant wat je vooraf 'denkt' dat iets met je leven gaat doen... het is sowieso al oninterssant om vooraf te willen 'plannen' hoe je je leven zou willen veranderen..
en vooraf te gaan stellen wat er dan precies zou moeten gebeuren volgens jou.
belangrijk is initieel vooral dat je domweg bepaalde dingen onderneemt, en vervolgens openstaat voor de veranderingen de mogelijk daarna kunnen optreden .. ook die die je niet vooraf 'ingepland' had.
Je kunt nu niet vooraf vastleggen wat gaat gebeuren, nmaar wat je zult moeten leren is je open te stellen voor een misschien wat minder vooruit geplande toekomst.
Als ik je posts lees; lees ik vooral iemand die vastzit in een saai en voledig vastgeregeld leven.. en die vervolgens vlucht in fantasieen om dat ales in ene volledig en radikaal om te goien, en die dat daarna niet doet omdat dat ook veels te extreme fantasieen zijn.
Wat je eerst moet leren is gewoon af te stappen van het idee dat alles vooruit te plannen en regelen is.
Dat gaat niet zo makkelijk met extreme stappen (de kans is groot dat juist dat misgaat en op een teleursteling uitloopt, juist omdat zulke dingen niet lopen zoals jij ze vooraf 'plant').
Net als met zwemmen.. dat leer je ook niet door gewoon in een keer in het diepe te springen;
Ook een verandering in je levensinstelling moet je stapsgewijs aangaan.
een grote reis maken, wilde natuur beleven, een volledig andere cultuur kennenleren geeft je meestal niet zomaar direkt het gevoel van 'onoverwinnelijkheid' ...quote:... en op z'n minst tijdelijke een gevoel van onoverwinnelijkheid geven.
Wil je gewoon instant dit gevoel eventjes beleven zou ik eeder drugs aanraden...
als je het 'makkelijk' wil, kun je dat ook chemisch opwekken... dat is de quick-and-dirty manier als je een bepaald gevoel zomaar eventjes wil opwekken.
Wil dat je dat me een andere levensstijl ervaren; denk ik dat je meer eraan zult hebben ook momenten van volledige onzekerheid en juist enorme nederigheid leren door te komen.
Zeker bv de wereld leren kennen in een lange reis, andere culturen dieper kennenleren leert je initieel namelijk eerst dat.
Het is geen 'snelle' belevenis die je instant kunt opwekken.
Zeker als je bepaalde zeer arme landen wilt bezoeken of grote natuurgebieden leer je eerst al je 'zekerheden' in vrage te stellen en vaak zie je ook een hoop dingen die initieel helemaal niet zo 'leuk' zijn.
(bv een and als india dat zeer geliefd is bij veel 'esotherische zoekers' wekt ook een hoop afkeer en repulsie op;;; het is ook een ongelooflijk vies en ook onprettig land)
[ Bericht 25% gewijzigd door RM-rf op 06-09-2016 09:33:58 ]
"Whatever you feel like: Life’s not one color, nor are you my only reader" - Ausonius, Epigrammata 25
Het is heel simpel. Niemand weet waar je je leven voor inruilt als je dood gaat. Misschien is er niks na de dood, misschien is het beter na de dood maar misschien is het zelfs ellendiger na de dood.
Omdat het leven je geschonken is kan je het beste er maar wat van maken, of depressief gezegd, het maar uitzitten.
Ik heb ook rare dingen gedacht, maar sommige dingen zou ik niet willen missen of opgeven, en voor wat geef je het dan eigenlijk op? Dat weet je niet.
Kleine dingen kunnen al heeeeeel mooi zijn vind ik. Bijvoorbeeld hoe de zon door de bomen lichtval maakt op een meertje het klinkt
maar ik meen het wel echt
Omdat het leven je geschonken is kan je het beste er maar wat van maken, of depressief gezegd, het maar uitzitten.
Ik heb ook rare dingen gedacht, maar sommige dingen zou ik niet willen missen of opgeven, en voor wat geef je het dan eigenlijk op? Dat weet je niet.
Kleine dingen kunnen al heeeeeel mooi zijn vind ik. Bijvoorbeeld hoe de zon door de bomen lichtval maakt op een meertje het klinkt
maar ik meen het wel echt
een geschenk kun je weigeren, het leven niet. opgelegd lijkt me daarom een passender term.quote:
Het is heel simpel. Niemand weet waar je je leven voor inruilt als je dood gaat. Misschien is er niks na de dood, misschien is het beter na de dood maar misschien is het zelfs ellendiger na de dood.
Omdat het leven je geschonken is kan je het beste er maar wat van maken, of depressief gezegd, het maar uitzitten.
Ik heb ook rare dingen gedacht, maar sommige dingen zou ik niet willen missen of opgeven, en voor wat geef je het dan eigenlijk op? Dat weet je niet.
Kleine dingen kunnen al heeeeeel mooi zijn vind ik. Bijvoorbeeld hoe de zon door de bomen lichtval maakt op een meertje het klinkt
en er wat van maken is een erg vage omschrijving, en makkelijker gezegd dan gedaan als je het super kut vindt om te doen.
Je kunt om de zoveel weken zo'n topic blijven openen of inderdaad het roer eens goed omgooien. Ik zou voor dat laatste gaan.
Opgelegd, dat klinkt behoorlijk ondankbaar. Ik blijf er maar bij dat het mij geschonken is door mijn ouders. Iets wat je geschonken is kan je later ook toch weggooien.quote:
[..]
een geschenk kun je weigeren, het leven niet. opgelegd lijkt me daarom een passender term.
en er wat van maken is een erg vage omschrijving, en makkelijker gezegd dan gedaan als je het super kut vindt om te doen.
Verder is juist het hele punt van mijn verhaal dat je niet weet wat er na de dood komt. Dus dan kan je net zo goed dit leven uitzitten en dan na 80 jaar erachter komen dat bijvoorbeeld het leven na de dood nog slechter is.Straks pleeg je zelfmoord op je 16de en kom je in een of ander hellhole terecht terwijl je dus nog misschien 60/70 jaar op aarde had kunnen zijn.
Makkelijker gezegd dan gedaan heeft trouwens bijna betrekking op alles, aangezien iedereen hier op z’n toetstenbord advies geeft. Het echte leven is nooit makkelijk. Zelfs bij mensen waar je denkt dat die het goed voor elkaar hebben gaat dat bijna nooit op. Iedereen maakt dingen mee en het ligt aan jezelf hoe zwaar je eraan tilt.
waarom zou je dankbaar zijn voor het bestaan als je daarmee ongelukkig bent, en zelfs zo ver bent dat je denkt daaraan met geweld een eind te maken?quote:
[..]
Opgelegd, dat klinkt behoorlijk ondankbaar. Ik blijf er maar bij dat het mij geschonken is door mijn ouders. Iets wat je geschonken is kan je later ook toch weggooien.
Verder is juist het hele punt van mijn verhaal dat je niet weet wat er na de dood komt. Dus dan kan je net zo goed dit leven uitzitten en dan na 80 jaar erachter komen dat bijvoorbeeld het leven na de dood nog slechter is.Straks pleeg je zelfmoord op je 16de en kom je in een of ander hellhole terecht terwijl je dus nog misschien 60/70 jaar op aarde had kunnen zijn.
Makkelijker gezegd dan gedaan heeft trouwens bijna betrekking op alles, aangezien iedereen hier op z’n toetstenbord advies geeft. Het echte leven is nooit makkelijk. Zelfs bij mensen waar je denkt dat die het goed voor elkaar hebben gaat dat bijna nooit op. Iedereen maakt dingen mee en het ligt aan jezelf hoe zwaar je eraan tilt.
je argument dat je niet weet wat er komt gaat niet op. er zijn dan namelijk 2 opties: a) het is slechter of b) het is beter. dus het kan net zo goed zijn dat je die 60 jaar ongelukkig uitzit terwijl je bij zelfdoding niet langer (of minder dan voorheen) hoeft te lijden.
nou ik vind een vage omschrijving als er wat van moeten maken heel makkelijk gezegd, maar geen enkele betekenis hebben. dan kun je iemand die ongelukkig is net zo goed adviseren dat ie moet ophouden met ongelukkig zijn. het gaat erom hoe je dat voor elkaar krijgt.
en je hebt het over het voor elkaar hebbe en gebeurtenissen die het leven zwaar maken, maar dat is niet per se wat mensen ongelukkig maakt. het bestaan zelf, de zinloosheid en de leegte ervan, het opvullen met onzin en daarvan de waarde maar moeten inzien, dat is niet te veranderen.
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 06-09-2016 15:22:14 ]
Het is dan ook hoe ik er tegenaan kijk, en dit wil ik graag delen want wellicht heeft TS hier wat aan.
Aangezien je niet “even” kan kijken hoe het leven is na de dood weet je dus nooit of je de juiste keuze hebt gemaakt als je zelfmoord pleegt. Wat je wel weet is dat iedereen uiteindelijk toch dood gaat. Dus mijn beredenering is dat je dit leven gewoon volmaakt, ongeacht hoe kut het ook is. Ik zeg ook niet dat dit moet maar dit is hoe ik het uiteindelijk voor mijzelf bedacht heb.
Dankbaar zijn voor het leven dat je hebt op aarde, dus plat gezegd, het ademen, kijken, horen en voelen moet je sowieso zijn. Hoe het leven zich verder ontpopt en verloopt kan inderdaad een regelrechte hel zijn. Hier moet je dan je uiterste best aan doen om dit te veranderen.
Aangezien je niet “even” kan kijken hoe het leven is na de dood weet je dus nooit of je de juiste keuze hebt gemaakt als je zelfmoord pleegt. Wat je wel weet is dat iedereen uiteindelijk toch dood gaat. Dus mijn beredenering is dat je dit leven gewoon volmaakt, ongeacht hoe kut het ook is. Ik zeg ook niet dat dit moet maar dit is hoe ik het uiteindelijk voor mijzelf bedacht heb.
Dankbaar zijn voor het leven dat je hebt op aarde, dus plat gezegd, het ademen, kijken, horen en voelen moet je sowieso zijn. Hoe het leven zich verder ontpopt en verloopt kan inderdaad een regelrechte hel zijn. Hier moet je dan je uiterste best aan doen om dit te veranderen.
Kun je niet ergens wat vrijwilligers werk doen in de buurt, of iets wat je enigszins interessant vindt.
Muziek maken vond je al leuk, wellicht kun je bij een lokaal poppodium als vrijwilliger aan de slag ofzoiets.
Als je bijvoorbeeld 2 keer per week uit je dagelijkse sleur komt, scheelt dat al enorm.
Muziek maken vond je al leuk, wellicht kun je bij een lokaal poppodium als vrijwilliger aan de slag ofzoiets.
Als je bijvoorbeeld 2 keer per week uit je dagelijkse sleur komt, scheelt dat al enorm.
٩๏̯͡๏)۶
Dat wil ik helemaal niet. Het enige dat ik wil, is dat er iets gaat veranderen. Hoe m'n leven er precies uit zou moeten zien weet ik niet, heb ik hier ook niet besproken. Ik wil alleen het huidige leven niet meer.quote:
[..]
Dat is dan ook je grote denkfout...
het is volledig interssant wat je vooraf 'denkt' dat iets met je leven gaat doen... het is sowieso al oninterssant om vooraf te willen 'plannen' hoe je je leven zou willen veranderen..
Is dat dan niet precies wat ik wil? Ik wil een keer wat groots ondernemen, iets wat nauwelijks echt te plannen is en waarvan ik geen idee heb hoe dat precies gaat lopen. In die hoop dat er iets gaat veranderen, maar niet hoe dat precies moet gaan.quote:en vooraf te gaan stellen wat er dan precies zou moeten gebeuren volgens jou.
belangrijk is initieel vooral dat je domweg bepaalde dingen onderneemt, en vervolgens openstaat voor de veranderingen de mogelijk daarna kunnen optreden .. ook die die je niet vooraf 'ingepland' had.
Heb je dan een suggestie wat ik wel zou moeten doen? Ipv alleen maar zeggen dat ik iets niet moet doen.quote:Je kunt nu niet vooraf vastleggen wat gaat gebeuren, nmaar wat je zult moeten leren is je open te stellen voor een misschien wat minder vooruit geplande toekomst.
Als ik je posts lees; lees ik vooral iemand die vastzit in een saai en voledig vastgeregeld leven.. en die vervolgens vlucht in fantasieen om dat ales in ene volledig en radikaal om te goien, en die dat daarna niet doet omdat dat ook veels te extreme fantasieen zijn.
Wat je eerst moet leren is gewoon af te stappen van het idee dat alles vooruit te plannen en regelen is.
Dat gaat niet zo makkelijk met extreme stappen (de kans is groot dat juist dat misgaat en op een teleursteling uitloopt, juist omdat zulke dingen niet lopen zoals jij ze vooraf 'plant').
Net als met zwemmen.. dat leer je ook niet door gewoon in een keer in het diepe te springen;
Ook een verandering in je levensinstelling moet je stapsgewijs aangaan.
[..]
Dat lijkt me nou inderdaad precies wat ik wil. Ipv de zekerheden en de ongelooflijke sleur die het normale Nederlandse leven met zich meebrengt een keer in een heel andere omgeving komen. Waar de eerste behoefte veel dichter bij overleven ligt dan wat ik nu doe, waar ik me druk maak over het afbetalen van een huis en het regelen van een pensioen. Ik zou liever in een enorm gebergte lopen en me afvragen of ik het volgende dorp haal voor het donker wordt. Dat lijkt me veel overzichtelijker.quote:een grote reis maken, wilde natuur beleven, een volledig andere cultuur kennenleren geeft je meestal niet zomaar direkt het gevoel van 'onoverwinnelijkheid' ...
Wil je gewoon instant dit gevoel eventjes beleven zou ik eeder drugs aanraden...
als je het 'makkelijk' wil, kun je dat ook chemisch opwekken... dat is de quick-and-dirty manier als je een bepaald gevoel zomaar eventjes wil opwekken.
Wil dat je dat me een andere levensstijl ervaren; denk ik dat je meer eraan zult hebben ook momenten van volledige onzekerheid en juist enorme nederigheid leren door te komen.
Wellicht dat het ook een aantal keer fout gaat en dat het echt overleven wordt, maar op de een of andere manier trekt me dat risico op echt afzien ook wel weer.
quote:Zeker bv de wereld leren kennen in een lange reis, andere culturen dieper kennenleren leert je initieel namelijk eerst dat.
Het is geen 'snelle' belevenis die je instant kunt opwekken.
Zeker als je bepaalde zeer arme landen wilt bezoeken of grote natuurgebieden leer je eerst al je 'zekerheden' in vrage te stellen en vaak zie je ook een hoop dingen die initieel helemaal niet zo 'leuk' zijn.
(bv een and als india dat zeer geliefd is bij veel 'esotherische zoekers' wekt ook een hoop afkeer en repulsie op;;; het is ook een ongelooflijk vies en ook onprettig land)
Ik geloof niet dat zoiets echt veel zal veranderen eerlijk gezegd. Het is een langdurig probleem. Iets waar ik al m'n hele leven last van heb. Dus het is meer dan de dagelijkse sleur van een gemiddelde volwassene in een rijk land.quote:
Kun je niet ergens wat vrijwilligers werk doen in de buurt, of iets wat je enigszins interessant vindt.
Muziek maken vond je al leuk, wellicht kun je bij een lokaal poppodium als vrijwilliger aan de slag ofzoiets.
Als je bijvoorbeeld 2 keer per week uit je dagelijkse sleur komt, scheelt dat al enorm.
Wellicht een verschil met vroeger is, dat er toen meer uitzicht was op een verandering met de hoop dat ook m'n gevoel zou veranderen. Op de basisschool kon ik uitkijken naar de middelbare school, daarna naar de universiteit, toen naar een stage (overigens een periode in het buitenland), vervolgens naar een werkend leven. Nu is dat uitzicht er niet, dus ook het uitzicht op verandering niet. Ik kan me zelf niet eens valse hoop voorhouden in dit leven, omdat er de komende 40 jaar in feite geen significante verandering in kom, zolang ik zelf niet iets radicaals doe.
Dus je hebt jezelf je leven lang op de been gehouden door een vooruitzicht naar later, later als het beter wordt/later als het verandert? Dus je bent nog nooit in het hier en nu tevreden of gelukkig geweest met wie of wat dan ook?
The love you take is equal to the love you make.
ik heb juist duidelijk aangegeven dat je beter iets haalbaars kunt doen dan te fantaseren over 'grote' zaken...quote:
Heb je dan een suggestie wat ik wel zou moeten doen? Ipv alleen maar zeggen dat ik iets niet moet doen.
Vervolgens wijs je dat idee om iets haalbaars te doen af, omdat dat allemaal je niet 'groot' genoeg en je juist wil fantaseren over extreme zaken.
en het resultaat is .... Dat je dus helemaal niks doet en zit te miepen over 'dat er maar niks verandert in je leven en dit een sleur is'.
Je leven veranderen begint bij kleine zaken en de eerste stap zetten..
Niet bij 'dromen over die enorm grote verandering die je ooit gaat ondernemen, maar tegelijk ook de ballen niet voor hebt omdat je 'nooit' iets wrkelijk doet.
Eerlijk gezegd vind ik je maar een slappeling en dramaqueen..
zelfs die beweringen over 'er een einde aan maken' is vooral aandacht-zoekerij omdat je helemaal niks doet...
als dat je zo aantrekt, zou je wel eens een keer iets gaan doen en je niet uitvluchten bedenken om het uiteindelijk toch niet te doen...quote:... maar op de een of andere manier trekt me dat risico op echt afzien ook wel weer.
Ik denk dat je het enkel aantrekkelijk vind om lekker thuis te zitten fantaseren en je te beklagen over 'hoe rot je leven wel niet is'.
niet daadwerkelijk in de vrije natuur, in de 'middle-of-nowhere' staan of ontberingen beleven, maar erover nadenken en je voorstellen 'hoe leuk dat wel niet is'.
Iemand die aan de rand van een zwembad staat en hard roept 'hoe graag hij wel niet een rondje zou willen zwemmen'.. en als je dan zegt dat hij in het water moet springen, zegt hij "maar misschien is het water wel koud"
[ Bericht 9% gewijzigd door RM-rf op 07-09-2016 12:22:03 ]
"Whatever you feel like: Life’s not one color, nor are you my only reader" - Ausonius, Epigrammata 25
Maar even concreet nu: heb je een idee in welk land (of op welk continent) je zou willen rondreizen?quote:
Dat lijkt me nou inderdaad precies wat ik wil. Ipv de zekerheden en de ongelooflijke sleur die het normale Nederlandse leven met zich meebrengt een keer in een heel andere omgeving komen.
Dan kunnen we daar de levenskosten van afleiden, en zien wat haalbaar is.
Geinspireerd door historische gebeurtenissen en karakters. Dit werk van fictie was ontworpen, ontwikkeld en geproduceerd door een multicultureel team van verschillende religies en geloven.
Gooi het roer compleet om. Zet je huis alvast in de koop en maak een globale planning van wat je nog wilt zien in de wereld.
Een jaar of twee tussenuit gaat echt niet een drastische negatief effect hebben op je werkende leven, ervan uitgaande dat je gezond terugkomt. Je miept net zoals de studenten die moord en brand schreeuwen bij een studievertraging van een paar jaar. Dat je achterloopt op je leeftijdsgenoten, moet je voor lief nemen, maar daar in plaats heb jij wel een wereldreis gemaakt. Heb je ook eens iets te vertellen op een feestje
.
Kruip achter de computer, zoek uit wat je leuk lijkt, boek je ticket naar je eerste bestemming, en zet je huis op Funda. Fantaseer over de mogelijkheden die de wereld te bieden heeft. Wanneer het huis is verkocht zeg je je baan op. Hup, verruil je dagelijkse stramien voor avontuur. Je hebt serieus niets substantieel te verliezen. Het huis is nog niet afbetaald en wie werkt voor eeuwig voor 1 baas tegenwoordig? En wat heb je aan een huis en een baan wanneer je op pad wilt? Doe gewoon wat je voor een hele lang tijd over gedroomd en gefantaseerd hebt. Je hebt geen kinderen en een vrouw waar je voor hoeft te zorgen, dus doe je voordeel mee, anders ben je voor niks zo risicomijdend. En niet zo bang zijn voor wat als je opeens wel zin in hebt in het leven na je reis, alleen maar mooi meegenomen, want je denkt nu aan zelfdoding, wat bijna nooit een goed idee is. Gast, je woont in Nederland. Niemand met een gezond verstand verhongert hier, zeker niet iemand met universitair opleiding met een aantal jaar werkervaring in de technische sector. We hebben hier bijstand weet je nog, die weet je vast wel te vinden, voor het geval de economie niet meezit.
[ Bericht 1% gewijzigd door wiskundenoob op 07-09-2016 14:26:35 ]
Een jaar of twee tussenuit gaat echt niet een drastische negatief effect hebben op je werkende leven, ervan uitgaande dat je gezond terugkomt. Je miept net zoals de studenten die moord en brand schreeuwen bij een studievertraging van een paar jaar. Dat je achterloopt op je leeftijdsgenoten, moet je voor lief nemen, maar daar in plaats heb jij wel een wereldreis gemaakt. Heb je ook eens iets te vertellen op een feestje
.Kruip achter de computer, zoek uit wat je leuk lijkt, boek je ticket naar je eerste bestemming, en zet je huis op Funda. Fantaseer over de mogelijkheden die de wereld te bieden heeft. Wanneer het huis is verkocht zeg je je baan op. Hup, verruil je dagelijkse stramien voor avontuur. Je hebt serieus niets substantieel te verliezen. Het huis is nog niet afbetaald en wie werkt voor eeuwig voor 1 baas tegenwoordig? En wat heb je aan een huis en een baan wanneer je op pad wilt? Doe gewoon wat je voor een hele lang tijd over gedroomd en gefantaseerd hebt. Je hebt geen kinderen en een vrouw waar je voor hoeft te zorgen, dus doe je voordeel mee, anders ben je voor niks zo risicomijdend. En niet zo bang zijn voor wat als je opeens wel zin in hebt in het leven na je reis, alleen maar mooi meegenomen, want je denkt nu aan zelfdoding, wat bijna nooit een goed idee is. Gast, je woont in Nederland. Niemand met een gezond verstand verhongert hier, zeker niet iemand met universitair opleiding met een aantal jaar werkervaring in de technische sector. We hebben hier bijstand weet je nog, die weet je vast wel te vinden, voor het geval de economie niet meezit.
[ Bericht 1% gewijzigd door wiskundenoob op 07-09-2016 14:26:35 ]
Dat is toch geen suggestie. Noem eens iets concreets dat ik dan zou moeten doen. Iets dat dus volgens jou haalbaar is en toch ondernemend genoeg.quote:
[..]
ik heb juist duidelijk aangegeven dat je beter iets haalbaars kunt doen dan te fantaseren over 'grote' zaken...
Ja man, dat is heel aantrekkelijk.quote:Vervolgens wijs je dat idee om iets haalbaars te doen af, omdat dat allemaal je niet 'groot' genoeg en je juist wil fantaseren over extreme zaken.
en het resultaat is .... Dat je dus helemaal niks doet en zit te miepen over 'dat er maar niks verandert in je leven en dit een sleur is'.
Je leven veranderen begint bij kleine zaken en de eerste stap zetten..
Niet bij 'dromen over die enorm grote verandering die je ooit gaat ondernemen, maar tegelijk ook de ballen niet voor hebt omdat je 'nooit' iets wrkelijk doet.
Eerlijk gezegd vind ik je maar een slappeling en dramaqueen..
zelfs die beweringen over 'er een einde aan maken' is vooral aandacht-zoekerij omdat je helemaal niks doet...
[..]
als dat je zo aantrekt, zou je wel eens een keer iets gaan doen en je niet uitvluchten bedenken om het uiteindelijk toch niet te doen...
Ik denk dat je het enkel aantrekkelijk vind om lekker thuis te zitten fantaseren en je te beklagen over 'hoe rot je leven wel niet is'.
quote:niet daadwerkelijk in de vrije natuur, in de 'middle-of-nowhere' staan of ontberingen beleven, maar erover nadenken en je voorstellen 'hoe leuk dat wel niet is'.
Iemand die aan de rand van een zwembad staat en hard roept 'hoe graag hij wel niet een rondje zou willen zwemmen'.. en als je dan zegt dat hij in het water moet springen, zegt hij "maar misschien is het water wel koud"
Ik houd veel van natuur en met name bergen en woestijnlandschappen. Zuid-Amerika lijkt me heel tof, vooral Patagonië en ook het noorden van Chili en Bolivia. Een reis door de Himalaya lijkt me ook heel vet.quote:
[..]
Maar even concreet nu: heb je een idee in welk land (of op welk continent) je zou willen rondreizen?
Dan kunnen we daar de levenskosten van afleiden, en zien wat haalbaar is.
Ga dan eens eerst een huttentocht maken of een simpele trekking. Geniet ervan en als het je bevalt kun je vaker.quote:
[..]
Ik houd veel van natuur en met name bergen en woestijnlandschappen. Zuid-Amerika lijkt me heel tof, vooral Patagonië en ook het noorden van Chili en Bolivia. Een reis door de Himalaya lijkt me ook heel vet.
Chili is echt prachtig en patagonie moet geweldig zijn (niet geweest). Maar ook in de alpen kun je prachtige tochten maken (maar het seizoen is al zo goed als voorbij. Dus ik zou iets plannen waar het seizoen/weer komende tijd een beetje meezit.
Whatever...
Niet echt denk ik. Dat betekent niet gelijk dat ik helemaal nooit even blij geweest ben of nooit iets heb gedaan dat ik leuk vond. Maar gemiddeld genomen ben ik altijd wel vrij ongelukkig geweest. Ik weet ook niet heel goed waarom. Ik heb ook periodes gehad waarin ik wel vrienden had, bijvoorbeeld de eerste helft van m'n studententijd. Maar ook toen was ik ongelukkig zonder echt duidelijk aanwijsbare reden. De eerste keer dat ik aangegeven heb dat ik niet meer wilde leven was toen ik 3 jaar was volgens m'n ouders. De eerste keer die ik me kan herinneren was op m'n 6e.quote:Op dinsdag 6 september 2016 23:11 schreef Lienekien het volgende:
Dus je hebt jezelf je leven lang op de been gehouden door een vooruitzicht naar later, later als het beter wordt/later als het verandert? Dus je bent nog nooit in het hier en nu tevreden of gelukkig geweest met wie of wat dan ook?
jij moet het doen...quote:
Dat is toch geen suggestie. Noem eens iets concreets dat ik dan zou moeten doen. Iets dat dus volgens jou haalbaar is en toch ondernemend genoeg.
dus gaat het erom dat je gewoon iets kiest dat jezelf bevalt...
En dan zonder direkt in extremen dat je je alles op moet geven
en waarna je uiteindelijk toch niks doet.
desnoods ga je tweemaal in de week badmintonnen, mij kan dat verder niks schelen wat het is, maar als je maar dat dan ook werkelijk doet in plaats van dat fantaseren over 'iets heel extreems dat je in de toekomst zou willen doen' maar in de tussentijd vind je je leven maar saai en een sleur omdat je nooit wat onderneemt, en alles waarover je fantaseert is je uiteindelijk ook 'te ver' of 'te extreem'.. en dan ga je je weer beklagen dat 'je niks onderneemt'
je kunt je eindeloos blijven bekagen en janken erover dat je leven je niet bevalt...
als je er iets aan wilt doen gaat het niet om hoe luid je je beklaagt maar om wat je er tegen onderneemt en laat je daarin falen..
Kennelijk kies je nu vooral om liever te klagen en niks te doen..
ik raad je duidelijk aan om op te houden je te beklagen maar tegelijekrtijd alle mogelijk dingen die je kunt doen af te gaan wijzen omdat het je 'tioch niet echt bevalt' of je eigenlijk juist een plqn hebt dat zo extreem is dat je denkt het toch maar niet te doen...
Fish or cut Bait
[ Bericht 8% gewijzigd door RM-rf op 07-09-2016 22:13:31 ]
"Whatever you feel like: Life’s not one color, nor are you my only reader" - Ausonius, Epigrammata 25
Maar hierbij doe je alsof ik helemaal nooit iets gedaan heb en nog nooit iets nieuws heb geprobeerd. Ik ben o.a. op aanraden van een paar topics hier op een sport gegaan, gestart met muziek maken, een stage in het buitenland gedaan, gaan hardlopen. Sommige dingen doe ik nog, met anderen ben ik inmiddels weer gestopt. Dat verandert echter niet genoeg in m'n leven om het leuk te gaan vinden. Die dingen heb ik al ervaren. Doesn't work.
Vandaar daar ik nu extremer denk. Het is extreem, maar ook niet onmogelijk. Wel blijft het een enorm grote stap om zoiets te doen. Ik heb het gevoel dat ik met een compleet andere levensstijl een hoop van m'n stress/zorgen die negativiteit veroorzaken wegvallen. Vast niet alles. Maar een leven meer gericht op het nu, minder afhankelijk van mensen om me heen waar ik me door beoordeeld voel, etc.
Zo'n verandering gaat niet gebeuren door 2 keer per week op badminton te gaan.
Vandaar daar ik nu extremer denk. Het is extreem, maar ook niet onmogelijk. Wel blijft het een enorm grote stap om zoiets te doen. Ik heb het gevoel dat ik met een compleet andere levensstijl een hoop van m'n stress/zorgen die negativiteit veroorzaken wegvallen. Vast niet alles. Maar een leven meer gericht op het nu, minder afhankelijk van mensen om me heen waar ik me door beoordeeld voel, etc.
Zo'n verandering gaat niet gebeuren door 2 keer per week op badminton te gaan.
Laten we eerlijk zijn, dit gaat niet drastisch veranderen. Er is veel voortgang geboekt op het gebied van positieve psychologie, maar jij gaat nooit een vrolijke Frans worden. Overigens velen met jou, persoonlijk ervaar ik het leven als een bleek, kleurloos bestaan. Ik moet volgens een bepaalde aanpak gedisciplineerd mijn leven leiden om er wat sjeu aan te geven. Met tijden lukt het dan nog steeds niet. that's the way it is....quote:
De eerste keer dat ik aangegeven heb dat ik niet meer wilde leven was toen ik 3 jaar was volgens m'n ouders. De eerste keer die ik me kan herinneren was op m'n 6e.
Geinspireerd door historische gebeurtenissen en karakters. Dit werk van fictie was ontworpen, ontwikkeld en geproduceerd door een multicultureel team van verschillende religies en geloven.
Doorgaan, stoppen of alles compleet omgooien?
