R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
In R&P en SEX lees ik dat veel Fokkers ervaring hebben met open relaties. Ik vraag mij af of er ook Fokkers zijn die ervaring hebben met de omgekeerde stap: een open relatie weer een gesloten relatie maken.
Mijn vriend heeft aangekondigd vanavond met me te willen praten over onze relatie, omdat hij onze open relatie misschien weer een gesloten relatie wil maken. Ik weet nog niet zo goed hoe ik hier over denk.
Ik ben nogal conservatief opgegroeid en het hele idee van open relaties stond mij verschrikkelijk tegen. Toen dit ooit voor het eerst door een partner tegen me werd geopperd vond ik dat echt een gruwelijk idee en zei ik meteen nee. De mogelijkheid was nog nooit ook maar in me opgekomen als een serieuze mogelijkheid en vond ik ook simpelweg niet normaal.
Het onderwerp bleef af en toe echter spelen en de mogelijkheid had voor het eerst m'n hoofd bereikt. Via een stage bij een organisatie waar heel veel homo's van mijn leeftijd (in de twintig) bleken te werken, kwam ik er toevallig mee in aanraking dat verreweg de meeste homo's (die ik er sprak althans) een een open relatie vrij normaal vinden en ook vaak zo inrichten. Dit was een onbekende wereld voor mij. Wat ik altijd als iets vreemds beschouwde, werd zo langzaam normaal voor mij en op een gegeven moment was ik om. Het gevolg hiervan was dat met mijn instemming mijn relatie uiteindelijk ook alsnog een open relatie werd.
Nu wil mijn vriend dat dus waarschijnlijk weer omdraaien. Het lastige is het volgende. Ik heb het gevoel dat mijn voorkeuren aangaande dit onderwerp, en mijn hele karakter rondom dit punt, in een proces van meerdere jaren langzaam maar zeker onomkeerbaar zijn veranderd. Waar ik vroeger zou gruwelen bij de gedachte dat mijn vriend in een ander bed ligt, interesseert dit me eigenlijk echt zo goed als niets niets meer. Waar ik vroeger zou gruwelen bij de gedachte om zelf in een ander bed te liggen, vind ik dit ook geen punt meer. Mijn hart is volledig trouw aan mijn vriend en dat gegeven ben ik uiteindelijk volledig los gaan koppelen van fysieke trouw / monopolie op iemands lichaam. Hoewel er wel degelijk nadelen/moeilijkheden zijn van/in een open relatie, ben ik het voornamelijk als een verrijking van m'n relatie gaan beschouwen.
Nu bevalt een open relatie mij inmiddels dus eigenlijk prima en geef ik het liever ook niet meer op. Het duurde lang voor ik open relaties als een optie ben gaan beschouwen, maar nu staat het op het menu bij mij, vind ik het een goed recept, en wil ik het niet meer van het menu afhalen. Of lijkt het me vooral moeilijk om het eraf te halen. Immers: waar het vroeger niet ook maar in me op zou komen om fysiek ontrouw te zijn, vind ik dat nu eigenlijk niet langer een issue. Hoe houd ik me er in hemelsnaam aan om opnieuw fysiek trouw te zijn, terwijl ik er tegenwoordig eigenlijk geen kwaad meer in zie om het niet te zijn?
Wanneer je iets niet langer als een misstap beschouwt en iets als compleet onschuldig bent gaan beschouwen, maak je die 'misstap' waarschijnlijk super-eenvoudig weer. Alleen zou het dan waarschijnlijk plotseling betekenen dat het ineens eigenlijk vreemd gaan is, en dat het iets is waar m'n vriend me de deur voor kan wijzen. Ik vrees dan ook dat als onze relatie plotseling weer een gesloten relatie wordt, dat ik relatief eenvoudig vreemd zal gaan (iets dat ik nog nooit van m'n leven gedaan heb overigens) onder het mom van 'tja dat heeft toch nooit iets uitgemaakt?'. Dat is geen knopje dat ik zomaar even a la minute weer omschakel naar hoe het was. De eerste keer duurde immers ook jaren, en wellicht is dat wel onomkeerbaar.
TL;DR: Hoe maak je in hemelsnaam van een open relatie weer een gesloten relatie? Zijn er mensen die daar ervaring mee hebben? M'n voorkeuren en opvattingen hierover zijn in de loop der jaren dusdanig veranderd dat ik op dit moment niet denk dat ik dat heel graag kan of wil. Nog niet althans.
[ Bericht 1% gewijzigd door Kaas- op 03-09-2016 16:46:48 ]
Mijn vriend heeft aangekondigd vanavond met me te willen praten over onze relatie, omdat hij onze open relatie misschien weer een gesloten relatie wil maken. Ik weet nog niet zo goed hoe ik hier over denk.
Ik ben nogal conservatief opgegroeid en het hele idee van open relaties stond mij verschrikkelijk tegen. Toen dit ooit voor het eerst door een partner tegen me werd geopperd vond ik dat echt een gruwelijk idee en zei ik meteen nee. De mogelijkheid was nog nooit ook maar in me opgekomen als een serieuze mogelijkheid en vond ik ook simpelweg niet normaal.
Het onderwerp bleef af en toe echter spelen en de mogelijkheid had voor het eerst m'n hoofd bereikt. Via een stage bij een organisatie waar heel veel homo's van mijn leeftijd (in de twintig) bleken te werken, kwam ik er toevallig mee in aanraking dat verreweg de meeste homo's (die ik er sprak althans) een een open relatie vrij normaal vinden en ook vaak zo inrichten. Dit was een onbekende wereld voor mij. Wat ik altijd als iets vreemds beschouwde, werd zo langzaam normaal voor mij en op een gegeven moment was ik om. Het gevolg hiervan was dat met mijn instemming mijn relatie uiteindelijk ook alsnog een open relatie werd.
Nu wil mijn vriend dat dus waarschijnlijk weer omdraaien. Het lastige is het volgende. Ik heb het gevoel dat mijn voorkeuren aangaande dit onderwerp, en mijn hele karakter rondom dit punt, in een proces van meerdere jaren langzaam maar zeker onomkeerbaar zijn veranderd. Waar ik vroeger zou gruwelen bij de gedachte dat mijn vriend in een ander bed ligt, interesseert dit me eigenlijk echt zo goed als niets niets meer. Waar ik vroeger zou gruwelen bij de gedachte om zelf in een ander bed te liggen, vind ik dit ook geen punt meer. Mijn hart is volledig trouw aan mijn vriend en dat gegeven ben ik uiteindelijk volledig los gaan koppelen van fysieke trouw / monopolie op iemands lichaam. Hoewel er wel degelijk nadelen/moeilijkheden zijn van/in een open relatie, ben ik het voornamelijk als een verrijking van m'n relatie gaan beschouwen.
Nu bevalt een open relatie mij inmiddels dus eigenlijk prima en geef ik het liever ook niet meer op. Het duurde lang voor ik open relaties als een optie ben gaan beschouwen, maar nu staat het op het menu bij mij, vind ik het een goed recept, en wil ik het niet meer van het menu afhalen. Of lijkt het me vooral moeilijk om het eraf te halen. Immers: waar het vroeger niet ook maar in me op zou komen om fysiek ontrouw te zijn, vind ik dat nu eigenlijk niet langer een issue. Hoe houd ik me er in hemelsnaam aan om opnieuw fysiek trouw te zijn, terwijl ik er tegenwoordig eigenlijk geen kwaad meer in zie om het niet te zijn?
Wanneer je iets niet langer als een misstap beschouwt en iets als compleet onschuldig bent gaan beschouwen, maak je die 'misstap' waarschijnlijk super-eenvoudig weer. Alleen zou het dan waarschijnlijk plotseling betekenen dat het ineens eigenlijk vreemd gaan is, en dat het iets is waar m'n vriend me de deur voor kan wijzen. Ik vrees dan ook dat als onze relatie plotseling weer een gesloten relatie wordt, dat ik relatief eenvoudig vreemd zal gaan (iets dat ik nog nooit van m'n leven gedaan heb overigens) onder het mom van 'tja dat heeft toch nooit iets uitgemaakt?'. Dat is geen knopje dat ik zomaar even a la minute weer omschakel naar hoe het was. De eerste keer duurde immers ook jaren, en wellicht is dat wel onomkeerbaar.
TL;DR: Hoe maak je in hemelsnaam van een open relatie weer een gesloten relatie? Zijn er mensen die daar ervaring mee hebben? M'n voorkeuren en opvattingen hierover zijn in de loop der jaren dusdanig veranderd dat ik op dit moment niet denk dat ik dat heel graag kan of wil. Nog niet althans.
[ Bericht 1% gewijzigd door Kaas- op 03-09-2016 16:46:48 ]
Wie neukt er meer buiten de deur?
I am unconditionally and irrevocably in love with him.
I'm 97% sure you don't like me, I'm 100% sure I don't care.
I'm 97% sure you don't like me, I'm 100% sure I don't care.
Ok. Misschien vindt hij dat wel vervelend?quote:Op zaterdag 3 september 2016 13:18 schreef Kaas- het volgende:
[..]
We doen aan don't ask, don't tell.
Voor vrouwen is het echt een stuk makkelijker om te daten, misschien heeft hij het idee dat hij er wat minder goed vanaf komt als gedacht toen de relatie open werd.
Misschien is het toch niet wat hij dacht?
Tussen een open relatie, waarin je elkaar ook niet verteld hoe en wat en een monogame relatie zitten nog zoveel vormen. Ga het gesprek aan, goede communicatie is zo belangrijk. En als jullie ideen van een relatie mijlenver uit elkaar liggen is het misschien sowieso beter om apart samen te gaan.
I am unconditionally and irrevocably in love with him.
I'm 97% sure you don't like me, I'm 100% sure I don't care.
I'm 97% sure you don't like me, I'm 100% sure I don't care.
Dat ik conservatief opgevoed ben betekent niet dat ik zelf altijd conservatief ben gebleven, dat is nou juist de hele kern van mijn OP.quote:
[..]Wel heel conservatief hoor, zo conservatief dat je geen vrouw hebt.
Ja maar je haalt die conservatieve opvoeding wel aan om je keuze voor een gesloten relatie te verdedigen op een moment dat je die conservatieve opvoeding al zichtbaar in de prullenbak hebt gedaan. Dus dat klopt niet echt.quote:
[..]
Dat ik conservatief opgevoed ben betekent niet dat ik zelf altijd conservatief ben gebleven, dat is nou juist de hele kern van mijn OP.
Die afspraak wilde hij zelf eigenlijk juist graag behouden. Ik heb ook niet het idee dat hij er erg bekaaid vanaf komt, zeg maar, want hij is op z'n zachtst gezegd nogal gewild. Ik heb wel de intentie om eruit te komen, omdat we echt met elkaar verder willen op de lange termijn, maar ik weet nog niet zo goed hoe precies.quote:Op zaterdag 3 september 2016 13:23 schreef Ticootje het volgende:
[..]
Ok. Misschien vindt hij dat wel vervelend?
Voor vrouwen is het echt een stuk makkelijker om te daten, misschien heeft hij het idee dat hij er wat minder goed vanaf komt als gedacht toen de relatie open werd.
Misschien is het toch niet wat hij dacht?
Tussen een open relatie, waarin je elkaar ook niet verteld hoe en wat en een monogame relatie zitten nog zoveel vormen. Ga het gesprek aan, goede communicatie is zo belangrijk. En als jullie ideen van een relatie mijlenver uit elkaar liggen is het misschien sowieso beter om apart samen te gaan.
Goed, dat gesprek is nog niet eens geweest en moet ik eerst maar eens afwachten, maar ik ben alvast nieuwsgierig of er Fokkers zijn die hier ervaring mee hebben.
Ik sta open voor alle opmerkingen, positief en negatief, maar ben niet geïnteresseerd in de vermeende logica die andere users al dan niet in mijn verhaal bespeuren, dus zal daar verder ook niet op ingaan en wil die 'discussie' hierbij laten voor wat het is aangezien dat volledig off-topic is.quote:
[..]
Ja maar je haalt die conservatieve opvoeding wel aan om je keuze voor een gesloten relatie te verdedigen op een moment dat je die conservatieve opvoeding al zichtbaar in de prullenbak hebt gedaan. Dus dat klopt niet echt.
ik heb niet het idee dat Kaas een vrouw isquote:
[..]
Voor vrouwen is het echt een stuk makkelijker om te daten, misschien heeft hij het idee dat hij er wat minder goed vanaf komt als gedacht toen de relatie open werd.
got some money in my pocket, don’t remember where I got it
Nee dat lampje gaat nu pas branden.quote:
[..]
ik heb niet het idee dat Kaas een vrouw is
I am unconditionally and irrevocably in love with him.
I'm 97% sure you don't like me, I'm 100% sure I don't care.
I'm 97% sure you don't like me, I'm 100% sure I don't care.
Oh ik niet. Ik zou eerst eens uit praten waarom de partner weer voor een gesloten relatie wil gaanquote:
Ik zou beginnen met er over te praten hoeveel bedparners etc
. Heb je daar al enig idee van, TS?
“What do I wear in bed? Why, Chanel No. 5, of course”
Voor mij klinkt een open relatie ideaal.
Zou nooit vreemd gaan maar mag van haar niet appen met andere. Zal mij een worst wezen wat zei doet als ze maar gelukkig is.
Dus ik kan contact houdwn met mijn vrouwelijke vrienden.
Mh toch maar eens kijken hoe ik dat kan oppen
Zou nooit vreemd gaan maar mag van haar niet appen met andere. Zal mij een worst wezen wat zei doet als ze maar gelukkig is.
Dus ik kan contact houdwn met mijn vrouwelijke vrienden.
Mh toch maar eens kijken hoe ik dat kan oppen
Poeh. Lijkt me heel lastig omdat het voor mij, war jij ook stelt, toch wel een verrijking is en ik ook dat jaloerse niet heb. Maat tussen open en gesloten zit nogal wat ruimte natuurlijk. Ik zou nu niet meteen gaan stressen maar eerst eens het gesprek aangaan. Waarom wil hij het weer dicht? Wat vind jij daarvan enzo. Misschien is het minder dramatisch dan het nu lijkt. Maar ik snap dat het een lastig gesprek gaat worden.
Welke dan?quote:
Maat tussen open en gesloten zit nogal wat ruimte natuurlijk.
Bijvoorbeeld samen, trio's en dergelijke. Of in overleg, dus geen don't tell afspraak maar gewoon open communicatie, een vaste seks partner wel, samen naar een club gaan, wel mogen zoenen in de kroeg maar geen seks. Zulke dingen. Als je vriend daarvoor open staat tenminste.quote:
Eigenlijk vind ik dit wel raar als je aangeeft dat het je niet interesseert bij wie je vriend in bed ligt. Wat zit daar achter?quote:
[..]
Onze afspraak is don't ask, don't tell, dus dat weet ik niet.
Op maandag 5 september 2016 23:16 schreef -Deluzion- het volgende:
En ik antwoord liever niet op Fascination. aka Alex Vause.
En ik antwoord liever niet op Fascination. aka Alex Vause.
Niet de relatie terug gesloten, maar wel een nu even niet periode gehad samen. Een periode waarin het voor ons even belangrijk was echt op elkaar te richten en wat dingen op te lossen voordat we weer anderen erbij zouden betrekken.
Dat ging eigenlijk heel makkelijk, we hadden last van een drempeltje in onze relatie, om de tafel gaan zitten samen en afgesproken voor onbepaalde tijd op elkaar te richten. Bij beide was die behoefte er om het even wat minder complex te maken.
Die onbepaalde tijd heeft om en nabij een jaartje geduurd toen, toen het drempeltje weg was hebben we daar nog een tijdje samen van genoten om daarna weer aan te geven dat er toch wel weer kriebels waren en dat bleek wederzijds, dus de boel weer open gegooid.
Ik zou zo zeggen, ga gewoon goed om de tafel met elkaar. Mischien gaat het over een tijdelijke periode, het anders inrichten, de frequentie wat omlaag of andere zaken. Voordat je dat duidelijk hebt kan je er weinig zinnigs over zeggen en zal je jezelf alleen maar gek maken met wat er dan aan de hand is.
Dat ging eigenlijk heel makkelijk, we hadden last van een drempeltje in onze relatie, om de tafel gaan zitten samen en afgesproken voor onbepaalde tijd op elkaar te richten. Bij beide was die behoefte er om het even wat minder complex te maken.
Die onbepaalde tijd heeft om en nabij een jaartje geduurd toen, toen het drempeltje weg was hebben we daar nog een tijdje samen van genoten om daarna weer aan te geven dat er toch wel weer kriebels waren en dat bleek wederzijds, dus de boel weer open gegooid.
Ik zou zo zeggen, ga gewoon goed om de tafel met elkaar. Mischien gaat het over een tijdelijke periode, het anders inrichten, de frequentie wat omlaag of andere zaken. Voordat je dat duidelijk hebt kan je er weinig zinnigs over zeggen en zal je jezelf alleen maar gek maken met wat er dan aan de hand is.
Als je altijd doet wat je altijd deed zul je altijd krijgen wat je altijd kreeg.
Goede reacties allemaal.
Hij vindt het moeilijk om over te praten. Hoewel ik dat minder heb, vind ik het eigenlijk ook wel zo relaxed om niet te hoeven zeggen van 'jaaaa ik heb het weer heel leuk gehad met Jantje of Pietje'.quote:
[..]
Eigenlijk vind ik dit wel raar als je aangeeft dat het je niet interesseert bij wie je vriend in bed ligt. Wat zit daar achter?
Toch is het wel een beetje een teken aan de wand als iemand het zo moeilijk vindt om over te praten/te horen.quote:
Goede reacties allemaal.
[..]
Hij vindt het moeilijk om over te praten. Hoewel ik dat minder heb, vind ik het eigenlijk ook wel zo relaxed om niet te hoeven zeggen van 'jaaaa ik heb het weer heel leuk gehad met Jantje of Pietje'.
Je hoeft natuurlijk niet in details te treden, dat is weer de andere kant van het spectrum. Maar mijn (beperkte) persoonlijke ervaring is dat als er een don't ask, don't tell situatie is dat er vaak toch een beetje heb het er moeilijk mee, maar gun het je wel meespeelt (in de positieve gevallen) bij degene die het niet wil weten.
Eigenlijk dus een situatie waarin met elkaar praten erover, angsten weg kunnen nemen en vertrouwen laten groeien vaak best verstandig is. En in je eigen hoofd blijven zitten en je allerlei voorstellingen maken van minder verstandig is.
Als je altijd doet wat je altijd deed zul je altijd krijgen wat je altijd kreeg.
Tja, ik kan alleen maar zeggen hoe ik erover denk. Een open relatie is leuk als beiden er akkoord mee gaan, maar als iemand zich bedenkt dan moet daar gewoon rekening mee worden gehouden. Hij hoeft geen goede reden te hebben. Als het niet goed voelt voor 'm dan is dat zo. Tegelijkertijd is het jouw goed recht om te zeggen: ''sorry, maar voor mij is het te belangrijk geworden om een open relatie te hebben''. Ik zou niet akkoord gaan met een gesloten relatie als je nu al weet dat je vreemd zal gaan, maar kom op...vreemdgaan is nog altijd een keuze. Als je echt zoveel van m houdt als je zegt dan hou je je echt wel in hoor. En sowieso ben ik geen voorstander van ''don't ask, don't tell''. Dat impliceert dat je er niet over kan praten en dat moet juist gewoon kunnen met je partner.
Of je groeit een ruggengraat en laat je een dergelijke beperking niet opleggen.quote:
Voor mij klinkt een open relatie ideaal.
Zou nooit vreemd gaan maar mag van haar niet appen met andere. Zal mij een worst wezen wat zei doet als ze maar gelukkig is.
Dus ik kan contact houdwn met mijn vrouwelijke vrienden.
Mh toch maar eens kijken hoe ik dat kan oppen
Eens. Het voelt meteen sneaky. En ik ben absoluut niet jaloers ingesteld maar als wij dat zouden hebben zou ik elke keer als ie wegging misschien denken 'ohhh wat zou ie gaan doen'. Terwijl als ik weet dat hij op een date is er niets aan de hand is.quote:
[..]
Toch is het wel een beetje een teken aan de wand als iemand het zo moeilijk vindt om over te praten/te horen.
Je hoeft natuurlijk niet in details te treden, dat is weer de andere kant van het spectrum. Maar mijn (beperkte) persoonlijke ervaring is dat als er een don't ask, don't tell situatie is dat er vaak toch een beetje heb het er moeilijk mee, maar gun het je wel meespeelt (in de positieve gevallen) bij degene die het niet wil weten.
Eigenlijk dus een situatie waarin met elkaar praten erover, angsten weg kunnen nemen en vertrouwen laten groeien vaak best verstandig is. En in je eigen hoofd blijven zitten en je allerlei voorstellingen maken van minder verstandig is.
Waarom vind je het dan wel erg?quote:
[..]
Eens. Het voelt meteen sneaky. En ik ben absoluut niet jaloers ingesteld maar als wij dat zouden hebben zou ik elke keer als ie wegging misschien denken 'ohhh wat zou ie gaan doen'. Terwijl als ik weet dat hij op een date is er niets aan de hand is.
Nog niet over gesproken trouwens, ik denk dat dat vannacht of morgenvroeg gebeurt.
|
|
