Het peutertopic (2-4 jaar) deel 193

Oh jeeej! Gelijkgestemden
I feel you all ladies, want ook hier een draak waar echt geen land mee te bezeilen is.. Man oh man!

Werkelijk alles is 'neuh neuj' !
En dat driftbuiige en boze overdertoeren gedrag is enigszins herkenbaar, wij zijn vorige week bij het naar bed brengen toen een dergelijke situatie zich voordeed gewoon haar kamer even uitgelopen, want op dat moment werkte en wilde ze helemaal niets. Na 5 minuten was ze weer bedaard en ben ik op haar verzoek bij der gaan zitten. Uitgelegd dat boos worden of verdrietig zijn best mag, maar dat daarvoor niet gemept/met spullen gegooid of iets anders wat niet mag voor hoeft te worden en dat papa of mama het helemaal niet leuk vinden om boos te worden. Meestal kruipt ze dan tegen ons aan en krijgen we een kusje van der. Wij geven er dan 1 terug en dan gaat ze wel lief en vrij snel slapen

Het is ook gewoon echt dat he, een fase. Het gaat vanzelf weer voorbij. Zelf denk ik dan altijd maar: hoe kunnen we het zo makkelijk mogelijk inrichten voor iedereen? Met zo'n mama- of papaplakfase gaan we er dan ook gewoon in mee. Geen strijd, geen geregel.

Ik zei vanavond nog tegen mijn man, hoe bizar zich dat ineens van het 1 op het andere moment kan openbaren..

De dag ervoor een (b)engel en de dag erop lijkt er geen land mee te bezeilen

Klopt Wup

Ik merk hier dat ze even moeite hebben om weer in het ritme te komen nu de school weer begonnen is, ik weer aan het werk ben en ze dus weer meer "moeten". Vooral J wordt daar nogal recalcitrant van.

quote:

Op donderdag 8 september 2016 21:48 schreef gewoonmezelf87 het volgende:
Ach ergens is het ook wel weer knus als ze dan op schoot in slaap kukelt...

Ik denk ook vaak dat dit de dingen zijn waar je later met heimwee aan terug gaat denken. Dan ben je al de narigheid erom heen vergeten. Maar dat kleine lijfje zo tegen je aan.. . Blijft toch geweldig.

Wel goede tip, WupWup. Behalve dan dat ik het soms wel echt heel zwaar vind, in combinatie met een veeleisende baan. Maar misschien moet ik ook even wat avondjes buiten de deur gaan plannen, zoals Kyara ook schrijft, dan gaat het ook gewoon goed, en dan kan ik me weer beetje opladen. De afgelopen weken waren even behoorlijk zwaar. Zeven uur achter elkaar lesgeven in een bloedheet klaslokaal maakt je ook niet een gezelliger mens. Van mij mag de herfst wel beginnen. .

Rijst, ook sterke ermee!

Hier moet ik ook het bedtijdritueel doen en wordt papa niet geaccepteerd, tenzij ik niet thuis ben. We vinden het eigenlijk wel best zo. Vaak gaat mijn man na het eten nog even met peuter naar de speeltuin, of een rondje lopen, of een stukje fietsen. Hij is ook niet echt van de grote activiteiten met haar, maar dat kwartiertje of half uurtje na het eten is dus echt hun tijd samen. Staat niet in verhouding tot de hoeveelheid mama-tijd, maar so be it. Ik merk juist dat het hem makkelijker af gaat nu peuter wat ouder is. Met de baby zie ik weer dat hij eigenlijk niet zo goed weet wat hij ermee aan moet, en na 10 minuten op schoot zich afvraagt wat nu eigenlijk de bedoeling is met zo'n kind

Overigens is 's ochtens niemand welkom bij peuter op de kamer, ze heeft een enorm ochtendhumeur. Papa wordt direct weggestuurd, ik "mag" wel naar binnen maar dan is het constant gedrein. Het is pas OK als ik haar broertje naar binnen breng, dan is het "BABYYYYY!!! " en is ze direct vrolijk

[ Bericht 0% gewijzigd door Amsel op 08-09-2016 22:48:50 ]

Even een

Nikki, hoe gaat het met S.

Die nachtmerrie van Riley werd ze overstuur door wakker. Maar toen ze mij vertelde wat ze gedroomd had deed ze dat heel achteloos

Vandaag besloot ze dat je een emmer best wel als badje kan gebruiken

Omentielvo die emmerfoto.

Met S gaat het aardig. Hij heeft de hele dag gespeeld en zijn papa geholpen met klussen voor de nieuwe kast van S. Ondanks de koorts leek het alsof er niets aan de hand was aldus mijn man. Toen ik thuiskwam vanavond was hij erg gezellig en kwebbelde aan één stuk door. Het zal dus allemaal wel loslopen. Ik hoop dat het zo blijft, want ik heb al de hele week in mijn hoofd om zondag naar de dierentuin te gaan. Even kijken hoe het gaat, want dan gaan we zondag heerlijk dieren kijken.

Iemand vroeg nog naar L. Met L gaat het sinds vorige week een stuk beter. Nog steeds wel af en toe een uitspatting, maar ze is ook gewoon een meisje van 6 en dat is denk ik heel normaal gedrag.

Franny wat een lastige situatie. Zeker omdat je man vast en zeker op zijn eigen manier zijn best doet voor I. Wat Wup ook al zegt, meeveren lijkt me een goede optie. Er komt dan vanzelf een moment dat het naar bed brengen door papa weer wel geaccepteerd wordt door I.
Ik herken wel heel erg wat je zegt over de combi met je veeleisende baan. Dat is iets waar ik ook regelmatig tegenaan loop. Soms wil je heel even kunnen relaxen als je uit je werk komt en niet direct 2, vaak jammerende, peuters aan je been hebben. Het kost me af en toe best even moeite om de knop om te zetten en te bedenken dat zij me de hele dag hebben moeten missen en daarom echt even aandacht nodig hebben.

Omen

Fijn dat het allemaal weer beter gaat thuis NIKKI.

Saar heeft sinds een paar dagen besloten dat middagdutjes niet coor peuters zijn... beetje jammer dat haar humeur daardoor rond 17:00 ver beneden vriespunt is

Mijn dochter is al de hele dag compleet over de flos Getriggerd door alles en niks, niet te voorkomen en niet op te lossen. Ze ligt nu boven op de overloop om zich heen te schoppen

Het kan 100 keer een fase zijn maar het is wel een KUT fase. En net als je denkt dat je er doorheen bent begint het gezeik weer.

quote:

Op vrijdag 9 september 2016 17:18 schreef Kyara het volgende:
Mijn dochter is al de hele dag compleet over de flos Getriggerd door alles en niks, niet te voorkomen en niet op te lossen. Ze ligt nu boven op de overloop om zich heen te schoppen

Het kan 100 keer een fase zijn maar het is wel een KUT fase. En net als je denkt dat je er doorheen bent begint het gezeik weer.

gaat zus dan niet mee doen? Vind het t rotst als je geen oorzaak weet, dan kun je het ook niet oplossen.

Sterkte, Kyara! Ik houd er rekening mee dat een temperamentvol/emotievol kind zo blijft, dus I gaat vast op haar tiende niet meer stampvoeten en op de grond liggen rollen, maar wel met de deuren slaan. En haar moeder de schuld geven van alles.

Hier echt een superblij kind van het kdv gehaald. Wat een energie, wil meteen weer in de binnentuin met de buurtkinderen spelen, en maar rennen en vliegen. . Terwijl ik een beetje suf van de warmte en de werkweek op een tuinstoel hang. .

quote:

Op vrijdag 9 september 2016 17:24 schreef gewoonmezelf87 het volgende:
gaat zus dan niet mee doen? Vind het t rotst als je geen oorzaak weet, dan kun je het ook niet oplossen.

Oh de oorzaak weet ik wel hoor. Het kind is doodmoe. Maar ja. Ik kan haar niet dwingen om te gaan slapen he. En verder weet ze zelf ook niet wat ze wil. Bovendien kun je ook niet alles oplossen.

Ik dacht dat Boaz weer gemaakt was maar dat was helaas van korte duur. Weer stuk

Tis een faaaaaaaase

Kyara

Twinkle

Hier de fase dat ik een stoute mama ben als het niet gaat zoals zij wil
En helaas voor haar kan niet alles gaan zoals zij het wil

Tis wat met die peuters van ons ... niet leuk ook als je stomme mama wordt genoemd want je bent heul niet stom omen ... wat jij allemaal onderneemt met Riley.. petje af!

Het hoort er allemaal bij, schouders ophalen en niets van aantrekken.
En vooral onthouden dat je beste kunnen heus goed genoeg is! En je dus niet stom bent.

Volgens mij zit er iets in de lucht want die peuters hier zijn ook verschrikkelijk de afgelopen dagen.

Sinds dinsdag dwars en luisteren voor geen meter. Zelfs bij de gastouder niet, ik dacht ff dat het aan mij lag aangezien ik echt een zware week op het werk heb gehad en dat het misschien thuis doorwerkte maar dus niet....

Goede nieuws mijn bestelling van de lidl is er

Helemaal blij met de regenkleding

Kyara, zulke dagen zijn niet leuk.

GM, peuters die net 2 zijn en middagslaapjes skippen is meestal geen goede combi inderdaad. Hopelijk besluit ze snel dat slaapjes toch wel handig zijn.

Ik moet even van me afschrijven. Ik ben vandaag 10 jaar ouder geworden in 1 seconde. Mijn lieve T struikelde over zijn eigen voeten omdat hij boos en moe was en viel daardoor met zijn hoofdje op een kast die open stond, dus echt op een harde punt. De klap bezorgde me letterlijk de rillingen en ik word nog steeds naar als ik eraan terugdenk. Gelukkig huilde T gelijk, maar het resultaat was een grote snee midden op zijn voorhoofd en een heleboel bloed wat eruit gutste. Ik was alleen thuis zonder auto en S lag nog op bed, dus ik ben met theedoek op T z'n hoofdje gedrukt naar de tuin gerend om de buurvrouw te roepen. Die heeft S die inmiddels wakker was van alle commotie uit zijn bedje gehaald en hem bij een andere buurvrouw ondergebracht zodat zij met me mee kon naar de dokter als het zover zou zijn. Ik had inmiddels zo lang op de wond gedrukt en gekoeld dat het bijna gestopt was met bloeden dus toen konden we naar de dokter. Gelukkig viel de snee te plakken en dat liet mijn kleine stoere toe zonder te huilen, hij was alleen boos omdat ik hem vasthield zodat hij niet kon bewegen tijdens het plakken. Hij heeft denk ik inmiddels wel een record gevestigd als het gaat om wekadviezen voor je 3e verjaardag, want dit is al de 4e keer. Ik zei bij de HA al dat dit vast niet de laatste keer is geweest dat ik met T als spoedgeval langskom, want poeh wat een brokkenpilootje is dat.
Mijn man is een half uur geleden pas thuisgekomen, want die was met L naar de bioscoop en uit eten. Ik wilde uiteraard hun uitje niet verpesten, omdat ze niet zo heel vaak samen dingen doen, dus ik had hem niets over het drama wat zich hier thuis af had gespeeld laten weten. Die schrok zich een hoedje toen hij net de foto's zag. Foto van geplakte T in spoiler.

Voor dit drama zich afspeelde zijn T en S nog voor het eerst naar de tandarts geweest. Ze deden het super en gingen beiden helemaal zelf op de stoel zitten/liggen. Wat kun je dan weer trots zijn als moeder van twee van die kleine knappe jongens.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Dus vandaag wisten je jullie huis wel te vinden gelukkig

Ik had vanmiddag nog even last minute een sollicitatiegesprek en net de terugkoppeling gehad dat ik een nieuwe baan heb

Jezus wat een schrik NIKKI! Hopelijk heeft ie er niet teveel last van. Beterschap!

Kanonne NIKKI wat een schrik! En een bleek bekkie op de 1e foto! Hopenlijk heeft hij nu voorlopig genoeg gestef stuntpiloot!

Gefeliciteerd Twinkle.

Nikki jeetje zeg dat is schrikken! Voorhoofd bloed ook zo verschrikkelijk!

Twinkle gefeliciteerd

Omen sterkte
Een troost misschien hier gaat Jan gewoon niks zeggen als hij boos is dus soms weet ik niet of het boos is, verdrietig of wat dan ook. Ze flapt het er tenmiste uit...

Oh Nikki, wat een schrik. Het zijn van die momenten en beelden die je niet makkelijk weer van je af kunt schudden. Gelukkig viel het uiteindelijk wel mee. Ben benieuwd of hij er een litteken van overhoudt; heeft de dokter daar nog iets over gezegd?

Je verhaal doet me erg denken aan de val die ik maakte als driejarige: ik struikelde ook, toen ik met mijn vader naar onze auto liep. Hij had de deur al opengedaan en ik viel precies met mijn kin op de rand van de instap. Ik heb er nog vage herinneringen aan: ik weet nog de bezorgde blik van mijn vader, dat ik zijn zakdoek heel hard tegen mijn kin moest drukken toen we in de auto naar de dokter gingen en hoe hij zijn hand over mijn ogen legde tijdens het hechten. Ik heb echt een groot litteken, gelukkig valt het niet direct op omdat het precies op de kaaklijn valt. Maar het geeft ook aan hoe een ongeluk echt in een klein hoekje zit.

Twinkle, goed nieuws!!