quote:
Dat is zo lastig he, dat weet je niet zeker. Beetje kip en ei-verhaal. Ik vind het eigenlijk al vrij onaardig van mezelf dat ik dat denk: dat het ook komt omdat hij niet genoeg investeert in tijd met haar. Want dan bekritiseer ik hem dus, terwijl hij juist probeert de situatie te accepteren zoals het is. Die gedachtegang komt ook voort uit mijn frustratie, dan zoek ik misschien een 'zondebok'.
I en ik zijn wel heel sterk 'twee-handen-op-één-buik'. Heel fijn en bijzonder, maar voor hem uiteraard niet altijd gemakkelijk. Ik krijg ook steeds meer het idee dat ze wat karakter betreft veel op mij lijkt, ik begrijp haar heel goed. Dat kan in de toekomst best nog wel eens lastig worden, en dan heeft ze haar vader denk ik hard nodig.
.
quote:
Ik zou sowieso het gesprek aangaan met je vriend, op een open manier. Vertellen wat jij beleeft, en wat hij er van denkt. Halverwege kan je dan inspelen op dat het misschien kan helpen als die twee wat quality time zouden hebben, al is het maar om jou op dat moment even te ontlasten.
Ja, hebben we inmiddels wel gedaan, maar ik merk dat hij wat dichtklapt. Het raakt hem ook wat meer dan hij laat blijken, volgens mij. Ik heb hem wat suggesties gedaan van dingen die hij samen met I kan doen.
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"