ADD&ADHD #68 Waar we druk zijn...

quote:

Op zaterdag 7 januari 2017 18:01 schreef WHATSHESAID het volgende:

[..]

Heb je het voorgeschreven gekregen?

10mg is niet persé een lage dosis voor een eerste keer.

Ik heb het voorgeschreven gekregen van Regenboogapotheek. Ik zit bij medicatiegroep bij PsyQ, dus dan zit je in een groep en bespreek je wat de effecten zijn.

Mijn psychiater wilde 15 mg voorschrijven, maar ik wilde liever naar 10 mg.

Het is eerste keer, dus sowieso moet ik er wellicht aan wennen.

Mijn psychiater wilde ook mijn antidepressiva verhogen. Ik heb dat een paar dagen geprobeerd maar toen voelde ik mij emotioneel vlak. Dat wil ik dus echt niet.

Als de dex niet aanslaat, zou ik LTO3 eens kunnen proberen. Dat is een natuurproduct en werkt vergelijkbaar met stimulantia, maar ook mensen met autisme, hooggevoeligheid en angststoornissen schijnen er baat bij te hebben.

En het middel blijft altijd een hulpmiddel. Het is niet zo dat je perse concerta, ritalin, dex of whatever moet slikken omdat je ADHD hebt. Je slikt het omdat het je mogelijk ondersteuning kan bieden in je leven.

Ik heb de test gemaakt (naam alweer vergeten). Vragen gingen over kindertijd en volwassenheid. Het lastige was dat ik mij niets anders kan herinneren dan dat ik een rustig kind was. Dus maar bijna niets aangevinkt voor wat betreft die tijd.

Rijst bij mij ook de vraag of ADHD zich kan ontwikkelen.

quote:

Op zaterdag 14 januari 2017 13:46 schreef Boca_Raton het volgende:
Ik heb de test gemaakt (naam alweer vergeten). Vragen gingen over kindertijd en volwassenheid. Het lastige was dat ik mij niets anders kan herinneren dan dat ik een rustig kind was. Dus maar bijna niets aangevinkt voor wat betreft die tijd.

Rijst bij mij ook de vraag of ADHD zich kan ontwikkelen.

Dat probleem had ik ook met het invullen van een dergelijke test. Moest deze ook doen gedurende de diagnosedag. Het kan zo zijn dat je als volwassene een onoverzichtelijker leven hebt dan als kind, met meer verantwoordelijkheden en stress, meer balletjes die je moet hooghouden.

quote:

Op zaterdag 14 januari 2017 13:46 schreef Boca_Raton het volgende:
Ik heb de test gemaakt (naam alweer vergeten). Vragen gingen over kindertijd en volwassenheid. Het lastige was dat ik mij niets anders kan herinneren dan dat ik een rustig kind was. Dus maar bijna niets aangevinkt voor wat betreft die tijd.

Rijst bij mij ook de vraag of ADHD zich kan ontwikkelen.

ADHD heb je vanaf je geboorte en het gaat nooit weg. Een gedeelte van de mensen leren er tijdens hun jeugd en adolescentie zo mee omgaan dat ze er in hun volwassenheid geen hinder meer van ondervinden. In die zin zijn zij 'er overheen gegroeid'. Dat neemt niet weg dat hun hersenen informatie op een andere manier registreren dan wat bij de meeste mensen het geval is. Ze hebben nog steeds ADHD, maar het belemmert hen niet in hun leven.

De meeste mensen met ADHD blijven wel in die mate hinder ondervinden van de symptomen dat ze hun leven niet kunnen leiden zoals ze zouden willen. Ze ervaren bijvoorbeeld dat ze te weinig discipline hebben om dingen af te maken. Ze vergeten vaker dingen, komen vaker te laat, hebben moeite met organiseren en plannen en te weinig overzicht in hun hoofd. Dit zijn ze soms zo gewend dat ze zich hier weinig of helemaal niet bewust van zijn. Maar ze hebben wel opgemerkt dat ze minder in het leven kunnen bereiken dan anderen.

Wat jij zegt, lees ik wel vaker op internet. Het kan bijvoorbeeld zijn dat de kenmerken in hun kindertijd niet opvielen omdat ze goed konden hyperfocussen. Maar als volwassene heb je meer eigen verantwoordelijkheid en minder sturing van andere mensen, dus je bent dan op jezelf aangewezen.

ADHD is een heel complexe aandoening die zich bij ieder op een unieke manier manifesteert. Sommige kenmerken zal je bij anderen erg herkennen. Maar anderen kunnen ook dingen hebben waar jij je totaal niet in herkent. Daarom komt het vaak voor dat mensen na hun diagnose nog lang blijven twijfelen.

Laat het gewoon op je afkomen. Als je een uitgebreide ADHD-test ondergaat, kunnen de behandelaars opmaken of er idd sprake is van ADHD of dat jouw problemen met iets anders hebben te maken. Uiteindelijk zal de diagnose jou sowieso meer duidelijkheid geven.

Ik begrijp die onzekerheid heel goed. Ik heb voor mijn diagnose tig behandelingen ondergaan. Eerst voor angst en depressie. Later voor persoonlijkheidsstoornissen. Ik had elke keer een andere diagnose. Ik vond het heel frustrerend dat mensen mij niet leken te begrijpen, zelfs psychologen en psychiaters niet. Ondanks de chaos in mijn kop probeerde ik het zo goed mogelijk te verwoorden. Ik kreeg vaak complimenten dat ik mijn gevoelens zo goed kon verbaliseren. Ik heb mezelf daar misschien heel veel jaren op getraind, want ik wilde absoluut geholpen worden.

De diagnose persoonlijkheidsproblemathiek verklaarde voor mezelf niet genoeg waarom ik mijn school en opleidingen zo had verkloot. Natuurlijk hebben psychische problemen daar invloed op. Maar voor mij was het te kort door de bocht om het allemaal daarop te schuiven.

Dat was voor mij de reden om mij nog een keer uitgebreid op ADHD te laten testen. Ik was net 36 geworden toen ik de uitslag ADHD kreeg. (Ik ben nog steeds 36. Over een paar maanden niet meer ) Pas nu heb ik het gevoel dat de juiste snaar is getokkeld.

Ik leer nu stukje bij beetje te begrijpen wie ik werkelijk ben. Ik slik nu dexamfetamine. De dosis moet nog verhoogd worden, want ik slik maar 10 mg retard. Mijn concentratie is ook niet echt beter. Maar die rust in mijn hoofd ..... heerlijk!!!

Normaal gesproken is alles voor mij zo moeilijk om te doen. Alsof ik een chronische burnout heb, hoewel ik een veel rustiger leven leidt dan de meeste andere mensen. Ik moet mij normaal gesproken voor werkelijk alles mijzelf een trap onder mijn hol geven. Elke keer moet ik wachten tot ik ergens zin in heb voordat ik het ga doen, want anders gaat het echt niet. Opruimen bijvoorbeeld kan ik alleen als ik in de 'modus' zit en daar ben ik dan elke keer uuuuren mee bezig. "Eventjes opruimen" is iets wat ik niet ken.

Gelukkig heb ik een moeder die mij geregeld komt helpen, anders lijkt mijn huis net een vuilnisbelt. Hoewel ik jarenlang mijn huis toch vrij netjes kon houden, maar daar was ik dan een hele dag mee bezig. Ik had geen energie meer voor sociale contacten. Wel urenlang op FOK! maar een simpel berichtje sturen naar een vriend hoe het gaat kon ik niet opbrengen.

Ik heb deze week nog de DIVA test gedaan. Er kwam uit dat ik ADD heb. Dus ik hoor vanaf nu ook bij dit groepje

quote:

Op zaterdag 14 januari 2017 21:04 schreef Mathemaat het volgende:
Ik heb deze week nog de DIVA test gedaan. Er kwam uit dat ik ADD heb. Dus ik hoor vanaf nu ook bij dit groepje

Welkom!

quote:

Op zaterdag 14 januari 2017 14:59 schreef PabstBlueRibbon het volgende:

In jouw verhaal herken ik mezelf inderdaad. Komt bij mij mij dat ik nu terugga naar m'n psych omdat ik door de adhd en borderline nu ook depressieve klachten heb ontwikkeld, door een laag zelfbeeld, veroorzaakt door de adhd / borderline. Fijn cirkeltje waar ik in ronddraai op het moment. Hoop dat antidepressiva me even een zetje kunnen geven om uit die cirkel te komen.

quote:

Op zaterdag 14 januari 2017 21:16 schreef DJMO het volgende:

[..]

In jouw verhaal herken ik mezelf inderdaad. Komt bij mij mij dat ik nu terugga naar m'n psych omdat ik door de adhd en borderline nu ook depressieve klachten heb ontwikkeld, door een laag zelfbeeld, veroorzaakt door de adhd / borderline. Fijn cirkeltje waar ik in ronddraai op het moment. Hoop dat antidepressiva me even een zetje kunnen geven om uit die cirkel te komen.

Heb je ook behandeling gehad voor je borderline?

quote:

Op zaterdag 14 januari 2017 21:32 schreef PabstBlueRibbon het volgende:

[..]

Heb je ook behandeling gehad voor je borderline?

nee, er werd alleen ingezet op ADHD, omdat de borderline (op dat moment) niet overheersend aanwezig was en ik meer last had van de adhd. Inmiddels in een situatie beland waarin de borderline opspeelt, en ik dus terugga voor behandeling depressie/borderline.

quote:

Op zaterdag 14 januari 2017 21:35 schreef DJMO het volgende:

[..]

nee, er werd alleen ingezet op ADHD, omdat de borderline (op dat moment) niet overheersend aanwezig was en ik meer last had van de adhd. Inmiddels in een situatie beland waarin de borderline opspeelt, en ik dus terugga voor behandeling depressie/borderline.

Betekent het dat je echt iets intensiefs gaat doen of denk je genoeg te hebben aan individuele gesprekken?

quote:

Op zondag 15 januari 2017 09:15 schreef PabstBlueRibbon het volgende:

[..]

Betekent het dat je echt iets intensiefs gaat doen of denk je genoeg te hebben aan individuele gesprekken?

weet ik nog niet, dat zal ik moeten afwachten

quote:

Op zondag 15 januari 2017 09:16 schreef DJMO het volgende:

[..]

weet ik nog niet, dat zal ik moeten afwachten

Moet je je daarvoor helemaal opnieuw aanmelden bij de hulpverlening of heb je nu reeds contact met een behandelaar die met je meedenkt?

quote:

Op zondag 15 januari 2017 11:39 schreef PabstBlueRibbon het volgende:

[..]

Moet je je daarvoor helemaal opnieuw aanmelden bij de hulpverlening of heb je nu reeds contact met een behandelaar die met je meedenkt?

nee hoor, kan gewoon bij m'n eigen psych terecht die ook de adhd en borderline heeft vastgesteld. Een email sturen was voldoende voor een (spoed) afspraak

quote:

Op zondag 15 januari 2017 11:43 schreef DJMO het volgende:

[..]

nee hoor, kan gewoon bij m'n eigen psych terecht die ook de adhd en borderline heeft vastgesteld. Een email sturen was voldoende voor een (spoed) afspraak

Dat is fijn!

Ik heb nu ook zo'n fijne psych.

quote:

Op zaterdag 14 januari 2017 14:10 schreef WHATSHESAID het volgende:

[..]

Dat probleem had ik ook met het invullen van een dergelijke test. Moest deze ook doen gedurende de diagnosedag.

Dank je, ik had m'n twijfels over hoe dat nou kon.

quote:

Op zaterdag 14 januari 2017 14:59 schreef PabstBlueRibbon het volgende:

[..]

ADHD heb je vanaf je geboorte en het gaat nooit weg. Een gedeelte van de mensen leren er tijdens hun jeugd en adolescentie zo mee omgaan dat ze er in hun volwassenheid geen hinder meer van ondervinden. In die zin zijn zij 'er overheen gegroeid'. Dat neemt niet weg dat hun hersenen informatie op een andere manier registreren dan wat bij de meeste mensen het geval is. Ze hebben nog steeds ADHD, maar het belemmert hen niet in hun leven. -knip-

Hoi Pabst, dank voor je uitgebreide antwoord. Ik kom er graag een keer op terug als ik me wat beter voel. Wil toch nog een discussie aangaan of het altijd aangeboren is.

quote:

Het is gebleken dat de neurotransmitters dopamine en noradrenaline in verminderde hoeveelheid voorkomen in het voorste gedeelte van de hersenen van ADHD-patiënten, de prefontaalkwabben. Dit gaat samen met afwijkende functie van de prefrontaalkwabben en een verminderde anatomische organisatie van de verbindingen tussen de prefrontaalkwabben en verschillende diepergelegen hersenkernen. De voorste hersenkwabben zijn betrokken bij veel functies die bij ADHD verstoord zijn.

Dus wel degelijk een aangeboren aandoening. Ik denk ook niet dat iemand die deze afwijking in de hersenen niet heeft de diagnose ADHD zou kunnen krijgen, wellicht heb je het dan over uitzonderlijke gevallen.
Als in een onderzoek blijkt dat je genoeg kenmerken aantikt om te spreken van ADHD dan zal dat, vermoed ik, toch voornamelijk veroorzaakt worden door een andere werking van de hersenen.

Ik herken me overigens wel in de opmerking over het verschil tussen kindertijd en nu. Ik was ook niet een hyperactief kind en best rustig, stond niet bekend als een vervelend joch wat altijd aandacht wilde of iets dergelijks (wat je vaak hoort over kinderen met ADHD). Maar er waren wel voldoende kenmerken aanwezig blijkbaar. Een aantal essentiële kenmerken wordt tijdens de diagnose fase getoetst en daarin moet een rode draad te herkennen zijn vanaf je kindertijd tot volwassenheid en dan kan de diagnose worden gesteld. Dat je daarnaast andere 'kwaaltjes' ontwikkelt omdat je ongediagnosticeerd door het leven gaat lijkt me dan haast niet te voorkomen en kom je jezelf op een gegeven moment toch een keer tegen.

Ik was, omdat ik zo'n rustig kindje was, maar wel extreme concentratieproblemen had er helemaal vanuit gegaan dat ik de ADD diagnose zou krijgen, maar het werd toch ADHD. Ik stelde dat een paar weken terug (ongeveer een jaar na de diagnose) nog eens ter discussie bij de psycholoog en zij heeft toen met mij de hele DSM (IV?) vragen-/checklist doorlopen en dan merk je toch wel dat je op heel erg veel punten een vinkje kan zetten .
Om maar te willen zeggen: blijf er vooral vragen over stellen om het voor jezelf een plekje te geven en te leren accepteren. Niet iets waar je eenvoudig overheen stapt. Voor mij niet in ieder geval.

Pak ik hier mijn vraag even op. ADHD-ers missen dus bepaalde stofjes (of een hoeveelheid ervan) in hun hersens. Zie post hierboven.

Daar kun je mee geboren zijn, uiteraard. Maar waarom kun je die stofjes niet wél bezitten bij geboorte, maar gaandeweg je leven, verliezen...? Waarom zou dat niet kunnen?

De H krijg je als volwassene al bij interne onrust. ADD past bij mij ook beter maar toch label ADHD gekregen.

quote:

Op maandag 16 januari 2017 22:09 schreef Boca_Raton het volgende:
Pak ik hier mijn vraag even op. ADHD-ers missen dus bepaalde stofjes (of een hoeveelheid ervan) in hun hersens. Zie post hierboven.

Daar kun je mee geboren zijn, uiteraard. Maar waarom kun je die stofjes niet wél bezitten bij geboorte, maar gaandeweg je leven, verliezen...? Waarom zou dat niet kunnen?

Dan is het geen ADHD meer, maar NAH (niet aangeboren hersenletsel). Je hersenen 'slijten' niet zomaar in een ADHD patroon. Wat wel kan, is dat er schade is opgelopen aan de prefrontale kwab, waardoor symptomen kunnen ontstaan die veel overlappen met ADHD.

Maar ADHD kan net zo min spontaan ontstaan als dat een vrouw opeens een penis aangroeit.

quote:

Op maandag 16 januari 2017 22:09 schreef Boca_Raton het volgende:
Pak ik hier mijn vraag even op. ADHD-ers missen dus bepaalde stofjes (of een hoeveelheid ervan) in hun hersens. Zie post hierboven.

Daar kun je mee geboren zijn, uiteraard. Maar waarom kun je die stofjes niet wél bezitten bij geboorte, maar gaandeweg je leven, verliezen...? Waarom zou dat niet kunnen?

Probeer deze vragen zoveel mogelijk te 'parkeren' totdat je de uitslag krijgt na een goede ADHD-test. Ik begrijp echt heel goed dat je nu graag duidelijkheid wilt. Maar wij kunnen geen diagnose stellen.

ADHD is een aangeboren aandoening. Echter hebben andere factoren heel veel invloed op hoe het tot uiting komt.

Als je goed bent onderzocht op ADHD, wordt sowieso duidelijker wat jouw situatie is. Als zou blijken dat je toch geen ADHD hebt, zien ze waarschijnlijk wat het dan wel is. PTSS bijvoorbeeld komt qua symptomen heel veel overeen met ADHD.

Wat de diagnose ook zal zijn: je bent goed zoals je bent!

Je leest vaak dat ADHD-ers creatieve empathische leuke spontane mensen zijn. Dus in dat kader is het best leuk om tot dat clubje te horen. Tenminste zo is dat voor mij. Dat betekent echter zeker niet dat mensen die geen ADHD hebben per definitie saai zijn! Ik ken genoeg mensen zonder ADHD die ik toch heel interessant vindt. Een label maakt je niet bijzonderder. Ieder mens is uniek en bijzonder.


Ahem ... in het typen van mijn post was ik enorm aan het uitwijden en ging het vooral weer over mezelf. Dat doe ik trouwens heel vaak, maar ik kan mij voorstellen dat anderen zoiets niet persé willen lezen.

Ik vind het wel zonde van al het typwerk op mijn smartphone, dus ik heb het maar in een spoiler gezet. Kan je zelf kiezen of je het wel of niet leest

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

[ Bericht 100% gewijzigd door the-eye op 17-01-2017 20:53:42 ]

quote:

Op dinsdag 17 januari 2017 04:28 schreef PabstBlueRibbon het volgende:

[..]

Probeer deze vragen zoveel mogelijk te 'parkeren' totdat je de uitslag krijgt na een goede ADHD-test. Ik begrijp echt heel goed dat je nu graag duidelijkheid wilt. Maar wij kunnen geen diagnose stellen.

ADHD is een aangeboren aandoening. Echter hebben andere factoren heel veel invloed op hoe het tot uiting komt.

Als je goed bent onderzocht op ADHD, wordt sowieso duidelijker wat jouw situatie is. Als zou blijken dat je toch geen ADHD hebt, zien ze waarschijnlijk wat het dan wel is. PTSS bijvoorbeeld komt qua symptomen heel veel overeen met ADHD.

Wat de diagnose ook zal zijn: je bent goed zoals je bent!

Je leest vaak dat ADHD-ers creatieve empathische leuke spontane mensen zijn. Dus in dat kader is het best leuk om tot dat clubje te horen. Tenminste zo is dat voor mij. Dat betekent echter zeker niet dat mensen die geen ADHD hebben per definitie saai zijn! Ik ken genoeg mensen zonder ADHD die ik toch heel interessant vindt. Een label maakt je niet bijzonderder. Ieder mens is uniek en bijzonder.

Dat labeltje vind ik niet zo interessant. Maar de onhoudbaarheid van alles nu speelt (fysiek én mentaal) begint me op te breken. Het mentaal zwaar hebben is heftig, als je dan ook nog eens fysiek pijn of last hebt.... dat ondermijnt enorm.

quote:

Ahem ... in het typen van mijn post was ik enorm aan het uitwijden en ging het vooral weer over mezelf. Dat doe ik trouwens heel vaak, maar ik kan mij voorstellen dat anderen zoiets niet persé willen lezen.

Ik vind het wel zonde van al het typwerk op mijn smartphone, dus ik heb het maar in een spoiler gezet. Kan je zelf kiezen of je het wel of niet leest

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Quote toelichten ging even niet, dus even zo: je alinea over rustig leven en zo, is heel herkenbaar.

Het is je gegund! ----> deze tekst moet onderin, ik krijg 'm even niet op z'n plek.

Wat doen jullie (vooral ADDers) tegen afdwalen tijdens gesprekken/vergaderingen?
Ik heb hier behoorlijk last van.

Ik vond er ook nog een duidelijk verhaal over..
http://plazilla.com/page/(...)wel-luister-nou-eens

Bij psychiater geweest. Uitslag van de test was onvoldoende voor ADHD omdat in mijn kindertijd ik geen klachten had, of er niets op wees dat er toen ook al iets niet goed was. Nu is dat niet geheel ongebruikelijk en aan de hand van de informatie/schoolrapporten en toelichtingen kon hij wel afleiden dat dingen mij toen niet boeiden (althans zo had ik het zelf omschreven) maar dat kon ook verveling zijn.

ADHD is nog steeds een mogelijkheid maar hij wil ook nog even kijken of alles qua pijpleidingen in mijn lichaam (aders, hart e.d.) in orde is, dus moet voor hartfilmpje en zo naar huisarts. En de mogelijkheid van de Ziekte van Cushing moet uitgesloten worden, dat zou de liters vocht die ik vasthoud, kunnen verklaren.

Het is weer fraai.

Ben toch even teleurgesteld. Had gehoopt op definitieve diagnose, en dat kan even niet nu. Ik ga er vanuit dat dat hartfilmpje oké is anders flikker ik wat door een raam hier. Ik wil zó graag een periode afsluiten (vanaf 1992). Wat een armoe, al die ellende. Maar goed, het wordt nu wel grondig aangepakt en deze psych ziet het effect van geest op lichaam als iets vanzelfsprekends, en niet iets vreemds zoals de meeste ééndimensionale specialisten wel doen.