ADD&ADHD #68 Waar we druk zijn...

Ik heb een leuk bij-effect van de Strattera.
Ik spaar en denk nu wel 3x na voor ik iets koop.
Ik heb nu bijna 1000 op mijn spaarrekening staan terwijl dat eerst steeds 0 was.

Minder impulsief zijn is fijn

quote:

Op woensdag 21 december 2016 15:28 schreef Drug het volgende:
wat zegt het over de publieke perceptie van adhd?

Hoe bedoel je dat?

quote:

Op woensdag 21 december 2016 13:52 schreef Drug het volgende:

[..]

proficiat 🎉

Dank je.

quote:

Op woensdag 21 december 2016 15:19 schreef PabstBlueRibbon het volgende:

[..]

Herkenbaar! Vooral die angststoornissen, pleinvrees en ook een niet echt leuk verleden

Jij was toch voorheen gediagnosticeerd met borderline? Die diagnose kreeg ik ook, maar de psych die ik nu heb, denkt dat heel veel kenmerken toe te wijzen zijn aan ADHD, maar ik heb sowieso wel trekken van borderline

Ik heb trouwens heel erg aan de diagnose ADHD moeten wennen. Het is niet raar als je nog een hele tijd twijfelt of de diagnose juist is en dat je emoties een achtbaan worden. Als je er behoefte aan hebt, mag je mij altijd een DM of PM sturen. En anders vraag je het lekker hier.

Ik zit nu bij PsyQ Den Haag Noord en ik heb een hele fijne psycholoog en psychiater. Het is zo fijn om eindelijk bevestiging te krijgen voor mijn struggles! En ik ga mezelf beter begrijpen

Ik weet niet beter dan dat ik ook een borderliner ben, maar ik begin nu toch te twijfelen. Het extreme is er af en waar ik voorheen door mijn ex-vriend gekenschetst werd als iemand die zigzaggend door het leven gaat (daar had ie gelijk in), alleen dat herken ik al niet meer. Van impulsiviteit is volgens mij geen sprake, en het zwart/witte is er niet echt meer. Dus...

Jij schrijft dat het zo fijn is eindelijk bevestiging te krijgen voor je struggles. Ik heb hetzelfde. Als het inderdaad zo is dat ik ook ADHD heb, dan hang ik de vlag uit.

[ Bericht 1% gewijzigd door Boca_Raton op 21-12-2016 17:57:12 ]

Ik heb een vraag. Weet iemand of ADHD ook al zo 'ingeburgerd' was en gediagnosticieerd werd in de tachtiger jaren? Ik heb namelijk al sinds 1983 therapie, heb een opname gehad, veel GGZ etc. etc. etc. Maar ADHD is nooit, ooit ter sprake gekomen.

Nu is het 2016 en in het eerste gesprek met een psychiater zegt hij dat hij deze diagnose niet uitsluit. Eerste gesprek en dan kwam ik ook nog énkel voor medicatie-advies. Nergens anders voor. Dus ik snap niet goed dat iemand daar nooit eerder aan gedacht heeft.

Dit is grappig. Ik bekijk de link van de patientenvereniging uit de OP en onmiddellijk breekt het zweet me uit door de drukke layout. Hahaha, zoiets moet je nou net niet doen voor prikkelgevoelige mensen.

http://www.balansdigitaal.nl/

quote:

Op woensdag 21 december 2016 18:23 schreef Drug het volgende:

[..]

in ieder geval is het nog niet zo lang dat het idee van adhd bij volwassenen heel erg ingeburgerd is

Merk dat heel veel mensen bij ADHD denken aan 'dat drukke jongetje uit groep 7' denken. Dat de chaos/drukte ook (voor een groot deel) van binnen kan zitten en naar buiten toe niet zichtbaar is, is heel lastig uit te leggen.
Als er twee mensen in mijn omgeving de diagnose niet gekregen hadden, was ik er zelf waarschijnlijk nooit achter gekomen dat ik ook ADHD heb. Want als ik iets niet ben is het wel dat drukke jongetje.

quote:

Op woensdag 21 december 2016 17:55 schreef Boca_Raton het volgende:
Ik heb een vraag. Weet iemand of ADHD ook al zo 'ingeburgerd' was en gediagnosticieerd werd in de tachtiger jaren? Ik heb namelijk al sinds 1983 therapie, heb een opname gehad, veel GGZ etc. etc. etc. Maar ADHD is nooit, ooit ter sprake gekomen.

Nu is het 2016 en in het eerste gesprek met een psychiater zegt hij dat hij deze diagnose niet uitsluit. Eerste gesprek en dan kwam ik ook nog énkel voor medicatie-advies. Nergens anders voor. Dus ik snap niet goed dat iemand daar nooit eerder aan gedacht heeft.

Ik denk dat veel therapeuten het niet herkennen. Ze zien alleen je gedrag. En als jij niet het prototype druk-pratende onrustige stuiterbal bent, zullen ze meestal niet bij jou ADHD herkennen.

Ik had mij vaak voor therapie aangemeld omdat ik geen structuur in mijn leven kreeg en omdat ik weet dat ik wel creatieve capaciteiten heb maar het komt er maar niet uit. Helaas richten veel therapeuten zich alleen op hoe jij je voelt en kijken ze niet naar jouw functioneren.

Elke keer als ik aangaf dat ik er zo van baal dat ik maar niks van de grond krijg en dat simpele klusjes mij vaak zoveel moeite kosten, wordt het afgedaan als "je bent te streng voor jezelf en je stelt te hoge eisen" en "Leg de lat voor jezelf wat lager" of "je bent te zelfkritisch, kijk 's wat je wel kan"

Op den duur kwamen dat soort uitspraken zo mijn neus uit dat ik daar heel boos om werd. Nog steeds trouwens, maar nu weet ik mij beter in te houden.

Iedereen heeft van ADHD gehoord, maar veel mensen weten niet goed wat het inhoudt. Je zal helaas blijven meemaken dat mensen je niet begrijpen.

Maar weet dat veel beroemdheden ook ADHD hebben. Er kleven aan ADHD hele positieve eigenschappen vast.

quote:

Op woensdag 21 december 2016 18:41 schreef Boca_Raton het volgende:
Dit is grappig. Ik bekijk de link van de patientenvereniging uit de OP en onmiddellijk breekt het zweet me uit door de drukke layout. Hahaha, zoiets moet je nou net niet doen voor prikkelgevoelige mensen.

http://www.balansdigitaal.nl/

Haha, lekker overzichtelijk

quote:

Op woensdag 21 december 2016 19:11 schreef PabstBlueRibbon het volgende:

[..]

Ik denk dat veel therapeuten het niet herkennen. Ze zien alleen je gedrag. En als jij niet het prototype druk-pratende onrustige stuiterbal bent, zullen ze meestal niet bij jou ADHD herkennen.

Ik had mij vaak voor therapie aangemeld omdat ik geen structuur in mijn leven kreeg en omdat ik weet dat ik wel creatieve capaciteiten heb maar het komt er maar niet uit. Helaas richten veel therapeuten zich alleen op hoe jij je voelt en kijken ze niet naar jouw functioneren.

Elke keer als ik aangaf dat ik er zo van baal dat ik maar niks van de grond krijg en dat simpele klusjes mij vaak zoveel moeite kosten, wordt het afgedaan als "je bent te streng voor jezelf en je stelt te hoge eisen" en "Leg de lat voor jezelf wat lager" of "je bent te zelfkritisch, kijk 's wat je wel kan"

Op den duur kwamen dat soort uitspraken zo mijn neus uit dat ik daar heel boos om werd. Nog steeds trouwens, maar nu weet ik mij beter in te houden.

Iedereen heeft van ADHD gehoord, maar veel mensen weten niet goed wat het inhoudt. Je zal helaas blijven meemaken dat mensen je niet begrijpen.

Maar weet dat veel beroemdheden ook ADHD hebben. Er kleven aan ADHD hele positieve eigenschappen vast.

Wanneer (op welke leeftijd bedoel ik) is het bij jou vastgesteld? En: uit jouw drukheid zich naar buiten (dus over-actief zeg maar) of naar binnen (je hoofd is zeg maar een chaos)?

quote:

Op woensdag 21 december 2016 19:19 schreef Boca_Raton het volgende:

[..]

Wanneer (op welke leeftijd bedoel ik) is het bij jou vastgesteld? En: uit jouw drukheid zich naar buiten (dus over-actief zeg maar) of naar binnen (je hoofd is zeg maar een chaos)?

Ik heb de diagnose in april gekregen. Ik was toen net 36 geworden. Uit de test kwam ADD en dat is mijn officiele diagnose.

Er bestaat ook iets als een QB-test die speciaal is ontwikkeld om ADHD vast te stellen. Daarin scoorde ik frappant genoeg ook hoog op hyperactiveit en impulsiviteit.





De bovenste is de score van een gemiddeld persoon (zonder ADHD). De onderste is mijn score.

Bij andere psychische stoornissen komt ook concentratieproblemen voor. En als je zenuwachtig bent, ben je ook beweeglijk. Maar bij de meeste mensen neemt dat dan juist af.

Bij mensen met ADHD niet. Voor die test moet je non-stop je aandacht erbij houden, anders maak je fouten. Dat kost bij ADDers en ADHDers heel veel moeite. ADDers worden er heel moe van. ADHDers juist heel gejaagd. Ik had zeker nog een uur nagestuiterd terwijl mijn hoofd zo wollig als het maar zijn kon was. Daarna was ik bekaf en ging ik op mn nest liggen

Mijn psych is ervan overtuigd dat ik ook de H erbij heb. Klopt ook wel. Want ik zit vaak met mijn voet te schommelen of aan iets te friemelen. En als mijn kop vol gedachten zit, moet ik gewoon heen en weer lopen. Ben ik blij of boos, dan wordt het zelfs rennen en springen.

Maar de hyperactiviteit trekt vooral naar binnen. Hoewel ik ook mijn momenten heb dat ik erg druk ben. Het richt zich bij mij naar buiten als ik mij op mijn gemak voel. Als ik loop te stuiteren is dat vaak een signaal voor de ander dat ik mij goed voel

Bij mij werd door de psycholoog de H ook gekoppeld aan impulsiviteit.
Ik flap er nogal vaak dingen zomaar uit op een ongenuanceerde manier, dat heeft bijgedragen aan het feit dat ik de ADHD diagnose heb gekregen. Dat verbaasde me want ik zag mezelf meer als ADD-er daarvoor, eigenlijk, omdat ik niet echt een hyperactieve stuiterbal ben.

Dus ook het stukje hyperactiviteit is breed te interpreteren, is wat ik met dit verhaal wil zeggen .

Mijn eerste post, ik lurk al een poosje.

Ik heb al van kinds af aan problemen met concentratie, beginnen aan opdrachten, plannen, deadlines halen. Ben ook best slim, dus dat compenseerde wat, maar ik krijg nu echt problemen met studie, werk en CV-pimpende activiteiten. Op de middelbare school had ik een jaartje "huiswerkbegeleiding" (lekker in een hok zitten en doen alsof je werkt ). Tijdens mijn studie heb ik op eigen initiatief een cursus uitstelgedrag gevolgd, maar dat mocht ook niet baten.

In een poging toch niet mijn hele leven te verprutsen, ga ik nu maar eens naar de huisarts om doorverwezen te worden. Als ik het allemaal zo lees, denk ik dat ik wel eens ADD zou kunnen hebben, met een beetje angststoornis erbij.

Ben alleen een beetje bang dat de huisarts me niet serieus neemt en denkt dat ik gewoon pillen probeer te scoren. Of dat ik helemaal geen ADD heb, maar gewoon een verschrikkelijk lui persoon ben. Het is namelijk niet alleen dat ik me niet goed kan concentreren (moet vaak een pagina 3 keer lezen voor ik de inhoud heb opgenomen), maar vooral dat ik veel te laat of nooit aan opdrachten/klusjes/taken begin.

Sorry als dit soort posts hier niet welkom zijn, maar ik wou het graag ergens kwijt.

quote:

Op donderdag 22 december 2016 14:29 schreef Adsumnonabsum het volgende:
Mijn eerste post, ik lurk al een poosje.

Ik heb al van kinds af aan problemen met concentratie, beginnen aan opdrachten, plannen, deadlines halen. Ben ook best slim, dus dat compenseerde wat, maar ik krijg nu echt problemen met studie, werk en CV-pimpende activiteiten. Op de middelbare school had ik een jaartje "huiswerkbegeleiding" (lekker in een hok zitten en doen alsof je werkt ). Tijdens mijn studie heb ik op eigen initiatief een cursus uitstelgedrag gevolgd, maar dat mocht ook niet baten.

In een poging toch niet mijn hele leven te verprutsen, ga ik nu maar eens naar de huisarts om doorverwezen te worden. Als ik het allemaal zo lees, denk ik dat ik wel eens ADD zou kunnen hebben, met een beetje angststoornis erbij.

Ben alleen een beetje bang dat de huisarts me niet serieus neemt en denkt dat ik gewoon pillen probeer te scoren. Of dat ik helemaal geen ADD heb, maar gewoon een verschrikkelijk lui persoon ben. Het is namelijk niet alleen dat ik me niet goed kan concentreren (moet vaak een pagina 3 keer lezen voor ik de inhoud heb opgenomen), maar vooral dat ik veel te laat of nooit aan opdrachten/klusjes/taken begin.

Sorry als dit soort posts hier niet welkom zijn, maar ik wou het graag ergens kwijt.

Súper herkenbaar allemaal. Jarenlang tegenaan zitten hikken om die drempel over te gaan om werkelijk naar de huisarts te gaan (n.a.v. ongeveer dezelfde uitgangspunten als die jij noemt). Uiteindelijk toch gegaan en dat is echt de beste beslissing die ik in de laatste jaren heb gemaakt .

Vanuit haar doorverwezen naar een psycholoog voor wat gesprekken en daar doorverwezen naar PsyQ wat me ontzettend heeft geholpen. Behoorlijk intensief maar heeft me echt geholpen.

Dat allemaal is begonnen door naar de huisarts te gaan. Dus als jij last hebt van de klachten die je omschrijft dan zou ik je echt aanraden om naar de huisarts te gaan .

Fijn om te horen dat mijn verhaal wel herkend wordt.

Nu merk ik dat ik die afspraak bij de huisarts nog helemaal niet gemaakt heb. Ik was dat online aan het doen terwijl ik die post schreef, maar ben uiteindelijk vergeten de afspraak te maken.

Nog maar een poging dan.

Edit: Nu wel gedaan.

Ik vertel het voorlopig nog niet aan mijn ouders, ik denk dat ik dat pas doe als ik een eventuele diagnose heb. Ik wil niet als aansteller gezien worden als blijkt dat ik gewoon een luierik ben.

[ Bericht 23% gewijzigd door Adsumnonabsum op 22-12-2016 15:48:43 ]

quote:

Op donderdag 22 december 2016 15:37 schreef Adsumnonabsum het volgende:
Fijn om te horen dat mijn verhaal wel herkend wordt.

Nu merk ik dat ik die afspraak bij de huisarts nog helemaal niet gemaakt heb. Ik was dat online aan het doen terwijl ik die post schreef, maar ben uiteindelijk vergeten de afspraak te maken.

Nog maar een poging dan.

Edit: Nu wel gedaan.

Ik vertel het voorlopig nog niet aan mijn ouders, ik denk dat ik dat pas doe als ik een eventuele diagnose heb. Ik wil niet als aansteller gezien worden als blijkt dat ik gewoon een luierik ben.

Haha heel herkenbaar wat je schrijft over de angst om als aansteller gezien te worden. Op die manier heb ik ook heel lang mijn problemen geprobeerd te bagatelliseren. Heb wat ik tegen de huisarts wilde zeggen om maar zo geloofwaardig mogelijk over te komen ook wel honderd keer in mijn hoofd geoefend. Uiteindelijk kwam het er als een grote chaotisch gebral uit met veel emotie. Gelukkig konden we daar samen uiteindelijk wel om lachen.

Heb toen een verwijzing gekregen, op eigen verzoek naar ADHD centraal. Daar heb je 1 diagnose dag waarin je een aantal testen moet doen en als er een vermoeden is, krijg je medicatie en moet je daarna een van die testen (de QB test die hierboven staat) nog een keertje doen. Gewoon in 1 dag een diagnose, heb ik zelf als heel fijn ervaren. Daarna heb je elke twee weken een terugkommoment waarin je spart over hoe het gaat (met de medicatie) en de optie om cognitieve gedragstherapie te volgen.

quote:

Op donderdag 22 december 2016 14:29 schreef Adsumnonabsum het volgende:
Mijn eerste post, ik lurk al een poosje.

Ik heb al van kinds af aan problemen met concentratie, beginnen aan opdrachten, plannen, deadlines halen. Ben ook best slim, dus dat compenseerde wat, maar ik krijg nu echt problemen met studie, werk en CV-pimpende activiteiten. Op de middelbare school had ik een jaartje "huiswerkbegeleiding" (lekker in een hok zitten en doen alsof je werkt ). Tijdens mijn studie heb ik op eigen initiatief een cursus uitstelgedrag gevolgd, maar dat mocht ook niet baten.

In een poging toch niet mijn hele leven te verprutsen, ga ik nu maar eens naar de huisarts om doorverwezen te worden. Als ik het allemaal zo lees, denk ik dat ik wel eens ADD zou kunnen hebben, met een beetje angststoornis erbij.

Ben alleen een beetje bang dat de huisarts me niet serieus neemt en denkt dat ik gewoon pillen probeer te scoren. Of dat ik helemaal geen ADD heb, maar gewoon een verschrikkelijk lui persoon ben. Het is namelijk niet alleen dat ik me niet goed kan concentreren (moet vaak een pagina 3 keer lezen voor ik de inhoud heb opgenomen), maar vooral dat ik veel te laat of nooit aan opdrachten/klusjes/taken begin.

Sorry als dit soort posts hier niet welkom zijn, maar ik wou het graag ergens kwijt.

Herkenbaar! Bij mij was het eerst de angstaanvallen aanpakken en daarna medicatie/hulp om met ADD om te gaan. Allemaal bij PsyQ.

quote:

Op donderdag 22 december 2016 15:37 schreef Adsumnonabsum het volgende:
Fijn om te horen dat mijn verhaal wel herkend wordt.

Nu merk ik dat ik die afspraak bij de huisarts nog helemaal niet gemaakt heb. Ik was dat online aan het doen terwijl ik die post schreef, maar ben uiteindelijk vergeten de afspraak te maken.

Nog maar een poging dan.

Edit: Nu wel gedaan.

Ik vertel het voorlopig nog niet aan mijn ouders, ik denk dat ik dat pas doe als ik een eventuele diagnose heb. Ik wil niet als aansteller gezien worden als blijkt dat ik gewoon een luierik ben.

Veel succes!

Moet ik trouwens specifiek tegen mijn huisarts zeggen naar welke instelling ik verwezen wil worden? Zo ja, hoe kan ik die keuze maken? Als ik alleen naar de wachttijd kijk is de keuze snel gemaakt.

PsyQ ziet er prima uit, maar daar hebben ze wachttijden van 4-8 weken tot intake en dan weer 4-10 weken tot behandeling. ADHD Centraal heeft maar 4 weken wachttijd van aanmelding tot behandeling.

Daarnaast: kan ik ook weigeren om een naaste een vragenlijst in te laten vullen of mee te laten komen? Zoals ik eerder al zei wil ik dus liever niet dat mijn ouders hiervan weten voor ik aan een diagnose kom. Ik snap dat de psychologen misschien wel wat aan die info hebben, maar eigenlijk denk ik dat ik zelf wel een duidelijk beeld van mijn jonge jaren kan geven.

Laatste domme vraagje: hoe spreek je PsyQ uit? Als het Engelse psych, met stille p? Of als IQ met 'ps' ervoor?

Hoop dat ik het topic niet te veel kaap, zeg het anders maar.

quote:

Op donderdag 22 december 2016 21:33 schreef Adsumnonabsum het volgende:
Moet ik trouwens specifiek tegen mijn huisarts zeggen naar welke instelling ik verwezen wil worden? Zo ja, hoe kan ik die keuze maken? Als ik alleen naar de wachttijd kijk is de keuze snel gemaakt.

PsyQ ziet er prima uit, maar daar hebben ze wachttijden van 4-8 weken tot intake en dan weer 4-10 weken tot behandeling. ADHD Centraal heeft maar 4 weken wachttijd van aanmelding tot behandeling.

Daarnaast: kan ik ook weigeren om een naaste een vragenlijst in te laten vullen of mee te laten komen? Zoals ik eerder al zei wil ik dus liever niet dat mijn ouders hiervan weten voor ik aan een diagnose kom. Ik snap dat de psychologen misschien wel wat aan die info hebben, maar eigenlijk denk ik dat ik zelf wel een duidelijk beeld van mijn jonge jaren kan geven.

Laatste domme vraagje: hoe spreek je PsyQ uit? Als het Engelse psych, met stille p? Of als IQ met 'ps' ervoor?

Hoop dat ik het topic niet te veel kaap, zeg het anders maar.

Jij kunt zelf wel aangeven wat je voorkeur heeft denk ik ja. Mijn huisarts heeft me eerst een andere praktijk aangeraden maar daar was ik vrij snel klaar en heb toen zelf om doorverwijzing naar PsyQ gevraagd.

Om de diagnose te stellen vroegen ze me bij PsyQ wel om m'n vader of moeder mee te nemen. Met name om vast te stellen of de belangrijkste kenmerken/factoren van de adhd vroeger als kind ook optraden. Daar kunnen je ouders het beste over oordelen .

Het is psie-kú overigens

quote:

Op donderdag 22 december 2016 14:29 schreef Adsumnonabsum het volgende:
Op de middelbare school had ik een jaartje "huiswerkbegeleiding" (lekker in een hok zitten en doen alsof je werkt ).

Heel herkenbaar hier. Ik had dat dus ook.

Er zaten destijds van die figuren die je huiswerk nakeken, maar die waren niet erg snugger. Ik liet ze weleens huiswerk nakijken wat ik een half jaar eerder had gemaakt. Ze trapten erin en dan kon ik weg

In januari ga ik trouwens dexamfetamine proberen. Methylfenidaat werkt bij mij niet goed, want ik werd er heel depressief door.

Ik ben sowieso een doemdenker. Sommige gedachten kunnen mij helemaal overspoelen met angst en ik had ook jarenlang last van paniekaanvallen en agorafobie. Daar heb ik nu veel minder last van, omdat ik geleerd heb mijn gedachten er gewoon te laten zijn en op den duur denk je automatisch weer aan andere dingen.

Maar door de methylfenidaat ging ik mij instabiel voelen. Kan ook te maken hebben met slaapproblemen die door stimulantia toenemen.

Methylfenidaat remt de heropname van dopamine. Dexamfetamine bevordert de aanmaak van dopamine. Het eerste wordt het makkelijkst vergoed, vandaar dat dat meestal eerste keus is. Dexamfetamine werkt zoals ik had begrepen toch vaak beter met minder bijwerkingen. Ik ben benieuwd.

quote:

Op donderdag 22 december 2016 21:43 schreef Orbeatle het volgende:

[..]

Bedankt! Ik zal wel navragen of het echt verplicht is dat mijn ouders meedoen, ik kan zelf namelijk best veel voorbeelden bedenken van ADD-dingetjes vanaf mijn vierde ofzo. Anders moet het dan maar.

quote:

Op donderdag 22 december 2016 22:02 schreef PabstBlueRibbon het volgende:

[..]

Heel herkenbaar hier. Ik had dat dus ook.

Er zaten destijds van die figuren die je huiswerk nakeken, maar die waren niet erg snugger. Ik liet ze weleens huiswerk nakijken wat ik een half jaar eerder had gemaakt. Ze trapten erin en dan kon ik weg

Precies dat, ja. Ik deed alsof ik bijna alleen leerwerk ipv schrijf-/doewerk had. Dan kon je er met vrij weinig inspanning erg druk uitzien. Niet dat ik daar kwaadaardige redenen voor had; na een paar sessies had ik wel door dat ik daar niks gedaan kon krijgen, maar me wel moest kunnen verantwoorden naar die over het paard getilde oppassers. Het is dat die huiswerkbegeleiding een voorwaarde was om me over te laten gaan naar de volgende klas, anders was ik gestopt.

Eigenlijk best slecht dat ze daar niet beter op controleren, want SOG is zo'n beetje per definitie aanwezig bij hun doelgroep. Een kleuter die dagelijks de snoeptrommel plundert geloof je ook niet zomaar als hij zegt dat hij maar één koekje heeft gegeten.

quote:

Op donderdag 22 december 2016 22:14 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
In januari ga ik trouwens dexamfetamine proberen. Methylfenidaat werkt bij mij niet goed, want ik werd er heel depressief door.

Ik ben sowieso een doemdenker. Sommige gedachten kunnen mij helemaal overspoelen met angst en ik had ook jarenlang last van paniekaanvallen en agorafobie. Daar heb ik nu veel minder last van, omdat ik geleerd heb mijn gedachten er gewoon te laten zijn en op den duur denk je automatisch weer aan andere dingen.

Maar door de methylfenidaat ging ik mij instabiel voelen. Kan ook te maken hebben met slaapproblemen die door stimulantia toenemen.

Methylfenidaat remt de heropname van dopamine. Dexamfetamine bevordert de aanmaak van dopamine. Het eerste wordt het makkelijkst vergoed, vandaar dat dat meestal eerste keus is. Dexamfetamine werkt zoals ik had begrepen toch vaak beter met minder bijwerkingen. Ik ben benieuwd.

Heb je nu het idee dat je al duidelijk beter af bent dan voor de behandeling?