James Francis (Jim) Thorpe (Bellemont (Oklahoma), 28 mei 1887 – Lomita (Californië), 28 maart 1953) was een veelzijdig Amerikaans sportman. Hij was van Indiaanse komaf en zijn Indiaanse naam luidde Wa-Tho-Huk, hetgeen Lichtend Pad betekent. Hij werd olympisch kampioen op de vijfkamp en de tienkamp bij de Olympische Zomerspelen van 1912 in Stockholm en blonk hiernaast uit op honkbal en American football. Sommige getuigen beweren zelfs, dat hij nog in minstens tien andere sporten uitblonk, waaronder golf, tennis, hockey, gymnastiek, basketbal, zwemmen, boksen en worstelen.![Jim_Thorpe_Canton_Bulldogs_1915-20.png]()
De veelzijdigheid van Thorpe kwam op de Spelen in Stockholm volledig tot zijn recht. In totaal nam hij er deel aan niet minder dan 17 onderdelen. Eerst de vijfkamp op 7 juli, daarna de tienkamp, die drie dagen duurde vanwege het grote aantal deelnemers (21) en ten slotte twee individuele nummers: hoogspringen (vierde met 1,87 m) en verspringen (zevende met 6,89 m). De vijf- en de tienkamp won hij met overmacht, waarbij hij zijn tegenstanders declasseerde. Opvallend detail was dat op de vijfkamp zijn landgenoot Avery Brundage, de latere voorzitter van het IOC, tot zijn tegenstanders behoorde. Op de tienkamp nam Thorpe het rechtstreeks op tegen de regerende wereldrecordhouder, de Zweed Hugo Wieslander, die het wereldrecord op 7244 punten had gebracht. Thorpe verpulverde deze score en bracht het record op 8412 punten. Algemeen werd de prestatie van de Indiaan als fenomenaal beschouwd. Thorpe was voor altijd een held. Bij de prijsuitreiking verkondigde de Zweedse koning Gustaaf V dan ook op plechtige toon: ‘u bent de grootste atleet ter wereld!’ Een koninklijke, geheel spontane hommage die een blijk van grote bewondering was voor de Amerikaanse atleet die, overmand door emoties, slechts: 'Dank u, koning!' wist te stamelen.
Terug in de Verenigde Staten werd Jim Thorpe in New York in een open limousine over Fifth Avenue gereden, terwijl een miljoen mensen hem hulde brachten. President Taft prees hem als 'waardevolste type van de Amerikaanse burgers'.
![jim_thorpe_baseball.jpg]()
Op 20 januari 1913 publiceert de krant Discovery, dat Thorpe indertijd op Carlisle Indian School honkbal speelde en zich daarvoor zou hebben laten betalen. Als Thorpe, die zich van geen kwaad bewust is, toegeeft dat hij in 1909 en 1910 25 dollar per week had gekregen, zien diegenen die het reeds moeilijk hadden met zijn huidskleur en zijn 'twijfelachtige' afkomst, hun kans schoon. Hij is geen zuivere amateur en had dus niet aan de Spelen van 1912 mogen deelnemen.
Thorpe bekent, maar vraagt vergeving. Hij had nooit geld gekregen voor zijn prestaties als atleet. Op 27 januari reageert het Olympisch Comité: het ontneemt hem zijn titels, records en medailles. Daarna stromen de aanbiedingen van profclubs toe: Thorpe ondertekent een eerste contract bij de New York Giants, een American Football team. Hij speelt ook honkbal voor de Cincinnati Reds, tot 1919. Tegelijk is hij ook professioneel voetballer, van 1915 tot 1928.
![thorpe1.jpg]()
In 1943 kwam een beweging op gang om hem in ere te herstellen. Temeer daar intussen was gebleken, dat de officiële regels in deze zaak niet waren gevolgd, aangezien alle klachten binnen dertig dagen na afloop van de Spelen hadden moeten zijn ingediend. Dat was in het geval van Thorpe niet gebeurd. Deze zou de afloop hiervan zelf niet meer meemaken. Na zijn sportloopbaan was Jim Thorpe bijrolletjes in films gaan spelen, maar alcoholproblemen veroorzaakten dat hij baantjes nooit lang wist aan te houden. Op 28 maart 1953 overleed hij straatarm aan de gevolgen van een hartaanval.
![Jim_Thorpe_shot_put.jpg]()
Pas op 13 oktober 1982 liet het IOC officieel profs toe en kreeg Thorpe zijn plaats op de erelijst terug. Op 18 januari 1983 werden replica’s van zijn gouden medailles door de toenmalige IOC-voorzitter Juan Antonio Samaranch aan zijn kinderen teruggeschonken.
![Jim-Thorpe-Track-Field-1912-005772e.jpg]()

Ik noem een Tony van Heemschut,een Loeki Knol,een Brammetje Biesterveld en natuurlijk een Japie Stobbe !