R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ik heb nu 3,5 jaar een relatie. In grote lijnen passen we perfect bij elkaar, echter zijn we beide heel goed in kleine frustraties tot een major ruzie te laten komen.
De eerste 2 jaar waren we daarom net zo vaak smoor gek op elkaar als dat we elkaar de koppen er wel konden afbijten :$ nouja wel iets meer gek op elkaar maargoed om even een beeld te schetsen.
Ik probeer altijd de dialoog op te zoeken en het gesprek aan te gaan. Hij is meer iemand van het genre "if you ignore it it will go away" en dat botst vooral vaak.
Uiteindelijk kreeg ik na weer een mega ruzie eruit dat hij die kleine ergenissen uit onze relatie er niet bij kon hebben door de thuissituatie bij zijn ouders ( niet de leukste mensen ) en dat hij zich realiseerde dat dit allemaal niet meer zo kon.
Nu een klein jaar later wonen we bijna een jaar samen... en dat is voor onze relatie grotendeels geweldig geweest. We komen allebei wat meer tot rust dan toen we bij onze ouders woonden, hebben lol samen, praten over vanalles en het gaat gewoon vanzelf allemaal heel gemoedelijk.
Waarom maak ik me toch een beetje zorgen?
- Hij neemt ontzettend veel afstand van zijn vrienden en begint ongelovelijk aan me te hangen. ( verwijt mij dat ik ga koffiedrinken bij een vriendin bijv.) en dit vind ik voor mezelf vervelend maar hij is ook nog maar 25 dan wil je je levenslange vrienden toch niet missen lijkt me?
- Hij is heel veel porno gaan kijken en wil bijna nooit meer seks ( 2x per maand ong. )
- Ondanks dat alles in grote lijnen heel lekker loopt word hij woest om kleine dingen. Vandaag had ik bijvoorbeeld gewerkt van 6 tot 3 ben daarna boodschappen gaan doen en het huishouden. Ik was niet heel fit maar zijn favoriete boerenmaaltijd gekookt. Komt hij thuis vroeg die ben je nog naar de kapperswinkel geweest voor mijn gel? Dat had ik ook gedaan hoor ook al was dat gigantisch uit de buurt en had ik totaal geen zin meer
flipt ie totaal te pan uit omdat ik de verkeerde heb meegenomen.
kijk daardoor krijg ik heel erg "wow dit is de ware voor mij" naar "bah wat ben je ook een ondankbaar verwend nest galster dit wil ik niet voor de rest van mn leven"
Hoe ga je met zoiets om?
De eerste 2 jaar waren we daarom net zo vaak smoor gek op elkaar als dat we elkaar de koppen er wel konden afbijten :$ nouja wel iets meer gek op elkaar maargoed om even een beeld te schetsen.
Ik probeer altijd de dialoog op te zoeken en het gesprek aan te gaan. Hij is meer iemand van het genre "if you ignore it it will go away" en dat botst vooral vaak.
Uiteindelijk kreeg ik na weer een mega ruzie eruit dat hij die kleine ergenissen uit onze relatie er niet bij kon hebben door de thuissituatie bij zijn ouders ( niet de leukste mensen ) en dat hij zich realiseerde dat dit allemaal niet meer zo kon.
Nu een klein jaar later wonen we bijna een jaar samen... en dat is voor onze relatie grotendeels geweldig geweest. We komen allebei wat meer tot rust dan toen we bij onze ouders woonden, hebben lol samen, praten over vanalles en het gaat gewoon vanzelf allemaal heel gemoedelijk.
Waarom maak ik me toch een beetje zorgen?
- Hij neemt ontzettend veel afstand van zijn vrienden en begint ongelovelijk aan me te hangen. ( verwijt mij dat ik ga koffiedrinken bij een vriendin bijv.) en dit vind ik voor mezelf vervelend maar hij is ook nog maar 25 dan wil je je levenslange vrienden toch niet missen lijkt me?
- Hij is heel veel porno gaan kijken en wil bijna nooit meer seks ( 2x per maand ong. )
- Ondanks dat alles in grote lijnen heel lekker loopt word hij woest om kleine dingen. Vandaag had ik bijvoorbeeld gewerkt van 6 tot 3 ben daarna boodschappen gaan doen en het huishouden. Ik was niet heel fit maar zijn favoriete boerenmaaltijd gekookt. Komt hij thuis vroeg die ben je nog naar de kapperswinkel geweest voor mijn gel? Dat had ik ook gedaan hoor ook al was dat gigantisch uit de buurt en had ik totaal geen zin meer
flipt ie totaal te pan uit omdat ik de verkeerde heb meegenomen. kijk daardoor krijg ik heel erg "wow dit is de ware voor mij" naar "bah wat ben je ook een ondankbaar verwend nest galster dit wil ik niet voor de rest van mn leven"
Hoe ga je met zoiets om?
bedoel, bij mij zouden de alarmbellen afgaan als ik wist dat mijn partner "bah wat ben je ook een ondankbaar verwend nest galster dit wil ik niet voor de rest van mn leven" over mij dacht
Wow, hij leek eigenlijk best op mij van een tijd terug.
Kom er achter wat zijn reactie triggert, ik was zelf te eigenwijs om daarover te "willen" praten, wat meestal resulteerde in een ruzie omdat ik me op zo'n moment afsloot en niet open stond voor een oplossing.
Hoe hij het gaat oplossen is het tweede trouwens. Bij mij zat het er vrij diep ingesleten, dus professionele hulp was zeer welkom, wellicht is het bij hem anders, daar moet je achter zien te komen.
Klinkt verder als een jongen die wel om je geeft, alleen niet weet hoe hij frustratie moet uiten, en dan reageert hij het op jou af. Ik denk ook niet dat hij alleen boos zou worden door dat je de verkeerde gel had meegenomen, denk meer aan een ophoping van dingen die er bij hem op dat moment uitkomen.
Kom er achter wat zijn reactie triggert, ik was zelf te eigenwijs om daarover te "willen" praten, wat meestal resulteerde in een ruzie omdat ik me op zo'n moment afsloot en niet open stond voor een oplossing.
Hoe hij het gaat oplossen is het tweede trouwens. Bij mij zat het er vrij diep ingesleten, dus professionele hulp was zeer welkom, wellicht is het bij hem anders, daar moet je achter zien te komen.
Klinkt verder als een jongen die wel om je geeft, alleen niet weet hoe hij frustratie moet uiten, en dan reageert hij het op jou af. Ik denk ook niet dat hij alleen boos zou worden door dat je de verkeerde gel had meegenomen, denk meer aan een ophoping van dingen die er bij hem op dat moment uitkomen.
Die punten heb ik besproken ja
- die porno vind ik dikke prima als ik ook maar in mn behoefte word voorzien op dat gebied
- dat aan me gaan hangen is volgens hem omdat hij de enige van zijn vrienden is die al samenwoont of uberhaupt op zichzelf is en hij zich stoort aan het onbegrip voor zijn situatie vanuit hun. Ook zegt hij steeds dat hij zo blij met me is en dat hij zich niet meer kan indenken ooit zonder mij te moeten. Dat hij trots is op mij als vriendin.
- Het exploderen over de fucking verkeerde pot gel... of de bbq tijgernootjes meenemen ipv bacon kaas. Ja ook daarover gepraat, en hij zegt dan dat hij er zelf geen tijd voor heeft en het mij dan vraagt omdat hij het echt nodig is en ik het dan alsnog verneuk. En als ik dan aangeef van "ja lieve schat maar ik moet aan aaaaaaaal die kleine dingetjes denken en dan wil er wel eens wat verkeerd gaan" dan is het ook wel van ja dat is ook zo. Hij vind het dan nog steeds gruwelijk vervelend en haalt het onderwerp die avond nog wel een keer of 3 aan, maar zegt er wel begrip voor te hebben.
- die porno vind ik dikke prima als ik ook maar in mn behoefte word voorzien op dat gebied
- dat aan me gaan hangen is volgens hem omdat hij de enige van zijn vrienden is die al samenwoont of uberhaupt op zichzelf is en hij zich stoort aan het onbegrip voor zijn situatie vanuit hun. Ook zegt hij steeds dat hij zo blij met me is en dat hij zich niet meer kan indenken ooit zonder mij te moeten. Dat hij trots is op mij als vriendin.
- Het exploderen over de fucking verkeerde pot gel... of de bbq tijgernootjes meenemen ipv bacon kaas. Ja ook daarover gepraat, en hij zegt dan dat hij er zelf geen tijd voor heeft en het mij dan vraagt omdat hij het echt nodig is en ik het dan alsnog verneuk. En als ik dan aangeef van "ja lieve schat maar ik moet aan aaaaaaaal die kleine dingetjes denken en dan wil er wel eens wat verkeerd gaan" dan is het ook wel van ja dat is ook zo. Hij vind het dan nog steeds gruwelijk vervelend en haalt het onderwerp die avond nog wel een keer of 3 aan, maar zegt er wel begrip voor te hebben.
@Bredebroeder: dat klinkt best hetzelfde ja...
hoe heb jij dat uiteindelijk met je vriendin opgelost? Hoe heeft ze jou aan het praten gekregen?
hoe heb jij dat uiteindelijk met je vriendin opgelost? Hoe heeft ze jou aan het praten gekregen?
Mijn complimenten dat je hem nog niet geslagen hebt met een baksteen, ik zou willen dat ik ook maar een kwart van je geduld had.quote:Hij vind het dan nog steeds gruwelijk vervelend en haalt het onderwerp die avond nog wel een keer of 3 aan
@Nobu: tja ik probeer altijd te denken dat ik zelf ook niet de gemakkelijkste ben maar het word naarmate dat vaker begint voor te komen inderdaad gruwelijk vervelend...
helemaal als je 2 weken later op de verjaardag van een gezamelijke kameraad nogmaals in de zeik gezet word om het gel verhaal maargoed het is iets kleins en vaak kan ik er tegen die tijd wel om lachen als het niet te vaak gebeurd
maar het word naarmate dat vaker begint voor te komen inderdaad gruwelijk vervelend...helemaal als je 2 weken later op de verjaardag van een gezamelijke kameraad nogmaals in de zeik gezet word om het gel verhaal
maargoed het is iets kleins en vaak kan ik er tegen die tijd wel om lachen als het niet te vaak gebeurd
Volgende keer weigeren om het te halen. 'Doe het zelf, of niet zeuren'.
Somebody that I used to know
Uiteindelijk was dat een best wel grote factor dat m'n relatie stuk is gelopen.quote:Op dinsdag 24 mei 2016 20:17 schreef TheShecster23 het volgende:
@Bredebroeder: dat klinkt best hetzelfde ja...
hoe heb jij dat uiteindelijk met je vriendin opgelost? Hoe heeft ze jou aan het praten gekregen?
Zij had al eens gezegd dat ik er een psycho voor moest opzoeken maar ik schaamde me ervoor en wilde de oorzaak niet geloven.
Praten is iets wat we meer hadden moeten doen, maar het zou haar denk ik niet gelukt zijn om het eruit te krijgen, gezien ik het al erg lastig had bij de psycholoog, en dat is ook meteen hoe ik het heb opgelost, naar een psycholoog gaan, ten koste van een heleboel dingen maar ik weet in ieder geval nu zeker dat dit me niet nogmaals gebeurt.
Ik denk het beste wat je kan doen is een gesprek aangaan met je vriend, en laten zien dat je er echt mee zit. Vraag hem ook zelf waarom hij denkt dat hij zo reageert en moedig hem aan om een oplossing te zoeken, desnoods samen. Dan komt het misschien voor hem ook wat minder beschuldigend over.
@postbus100 uit ervaring weet ik dat zoiets averechts werkt
@bredebroeder wow oke dat is inderdaad best heftig... Zon gesprek beginnen met hem is best lastig aangezien hij vaak "geen zin heeft in dat gezeur" en dan volledig in de verdediging schiet. Ik moet daar echt mijn momenten voor uitkiezen en dan komt er vaak zo'n waslijst aan dingen die hem dwarszitten uit buiten onze relatie dat ik me genoodzaakt voel hem hier dan eerst in te steunen en aan te horen en er daarna vaak geen tijd overblijft voor onze gezamenlijke perikelen.
@bredebroeder wow oke dat is inderdaad best heftig... Zon gesprek beginnen met hem is best lastig aangezien hij vaak "geen zin heeft in dat gezeur" en dan volledig in de verdediging schiet. Ik moet daar echt mijn momenten voor uitkiezen en dan komt er vaak zo'n waslijst aan dingen die hem dwarszitten uit buiten onze relatie dat ik me genoodzaakt voel hem hier dan eerst in te steunen en aan te horen en er daarna vaak geen tijd overblijft voor onze gezamenlijke perikelen.
Nou een wonder gebeurde zojuist. Hij zei omdat ik niet zo fit was dat ik morgen maar in huis moest blijven van het werk. Ik hoef niet te werken morgen en zei dus goh je luisterd altijd zo goed naar mij he 
je neemt me wel lekker serieus zo. En toen liep ik weg ik wilde de was nog opvouwen en wegstrijken.
Vraagt ie me kom je zo naar beneden film kijken? Dus ik zei nee ik ben aan het strijken. Niet uit protest maar gewoon echt omdat er nog veel ligt.
Komt hij boven en bied zomaar zijn verontschuldigingen aan en dat hij gefrustreerd was om zijn werk.
Kijk... Nu zit ik dus weer op mijn wolkje he. Tot het weer gebeurd natuurlijk
je neemt me wel lekker serieus zo. En toen liep ik weg ik wilde de was nog opvouwen en wegstrijken. Vraagt ie me kom je zo naar beneden film kijken? Dus ik zei nee ik ben aan het strijken. Niet uit protest maar gewoon echt omdat er nog veel ligt.
Komt hij boven en bied zomaar zijn verontschuldigingen aan en dat hij gefrustreerd was om zijn werk.
Kijk... Nu zit ik dus weer op mijn wolkje he. Tot het weer gebeurd natuurlijk
Niet dat je niet blij moet zijn met zo een handreiking, maar je kinderhand is wel erg snel gevuld als dit je al op een wolkje brengt. Want eigenlijk is er geen kut opgelost.quote:
Nou een wonder gebeurde zojuist. Hij zei omdat ik niet zo fit was dat ik morgen maar in huis moest blijven van het werk. Ik hoef niet te werken morgen en zei dus goh je luisterd altijd zo goed naar mij he
Vraagt ie me kom je zo naar beneden film kijken? Dus ik zei nee ik ben aan het strijken. Niet uit protest maar gewoon echt omdat er nog veel ligt.
Komt hij boven en bied zomaar zijn verontschuldigingen aan en dat hij gefrustreerd was om zijn werk.
Kijk... Nu zit ik dus weer op mijn wolkje he. Tot het weer gebeurd natuurlijk
Is dat gefrustreerd door werk een incidentje of ook iets wat vaker voorkomt of wat langer duurt? Het klinkt alsof hij misschien inderdaad niet zo lekker in zijn vel zit en daar (nog) niet zo handig mee om kan gaan..
Verder kun je afspreken dat als hij jou vraagt om specifieke shit mee te nemen, hij ook duidelijk met details over de brug komt welke je exact moet hebben.
Maak een overzicht van de huishoudelijke taken, zodat hij eventueel inzicht kan krijgen in alle shit die je doet. Indien je hier een schema van maakt (voor je eigen werkzaamheden), is het voor hem misschien ook wat duidelijker waarom je wanneer met allerlei andere dingen bezig bent dan samen bankhangen enzo. Misschien kan hij op zo een drukke dag ook eens voor jou koken ofzo
[ Bericht 0% gewijzigd door Scary_Mary op 24-05-2016 22:15:32 ]
Hey wat herkenbaar alweer!quote:
@postbus100 uit ervaring weet ik dat zoiets averechts werkt
@bredebroeder wow oke dat is inderdaad best heftig... Zon gesprek beginnen met hem is best lastig aangezien hij vaak "geen zin heeft in dat gezeur" en dan volledig in de verdediging schiet. Ik moet daar echt mijn momenten voor uitkiezen en dan komt er vaak zo'n waslijst aan dingen die hem dwarszitten uit buiten onze relatie dat ik me genoodzaakt voel hem hier dan eerst in te steunen en aan te horen en er daarna vaak geen tijd overblijft voor onze gezamenlijke perikelen.
Ik deed ook vaak alsof ik het maar moeilijk gedoe vond, maar eigenlijk was ik gewoon bang. Bang om m'n eigen gedrag onder ogen te moeten komen. En ook altijd spijt achteraf, kon een uur duren, konden dagen duren, maar altijd zag ik het later pas in dat het fout was. En ik bleef dezelfde fout maar herhalen, terwijl ik vaak zat tegen mezelf heb gezegd van oke, je gaat nu gewoon normaal doen voortaan.
Maar elke keer schoot ik weer terug in wat ik gewend was, zoals ik al zei, het zat er ingesleten en ik heb het met een psycholoog eruit moeten branden.
Trouwens nog vergeten te zeggen. Zijn boosheid heeft waarschijnlijk niet veel met jou te maken, ookal lijkt dat wel zo. 9/10 keer als ik boos was op haar had het helemaal niets met haar te maken, ik kon het alleen niet fatsoenlijk uiten.
Goede actie van hem, maar praat erover. Je kan ver gaan bij iemand waarvan je houd, let op zijn reactie als je suggereert dat het misschien angst is.quote:
Nou een wonder gebeurde zojuist. Hij zei omdat ik niet zo fit was dat ik morgen maar in huis moest blijven van het werk. Ik hoef niet te werken morgen en zei dus goh je luisterd altijd zo goed naar mij he
Vraagt ie me kom je zo naar beneden film kijken? Dus ik zei nee ik ben aan het strijken. Niet uit protest maar gewoon echt omdat er nog veel ligt.
Komt hij boven en bied zomaar zijn verontschuldigingen aan en dat hij gefrustreerd was om zijn werk.
Kijk... Nu zit ik dus weer op mijn wolkje he. Tot het weer gebeurd natuurlijk
Het klinkt misschien grof en onaardig maar je moet 'm emotioneel breken op z'n zwakke punten, deed mijn psycholoog ook, die wist bij mij precies een reactie te triggeren. Als hij breekt is hij open naar je, en dan komt eerlijkheid meestal naar boven, of dingen die hem dwarszitten, maakt niet uit hoe hij het tegen je zegt. Hij kan flippen, huilen, hij kan doodstil worden, maar je moet die reactie triggeren. Stel hem daarna wel gerust, laat zien dat je hem wilt helpen in plaats van hem in de weg te zitten.
[ Bericht 2% gewijzigd door BredeBroeder op 25-05-2016 01:52:32 ]
Zij is natuurlijk niet de hulpverlener van haar vriend. 
The love you take is equal to the love you make.
Dit idd, lijkt me meer een klusje voor de psycholoog.quote:Op woensdag 25 mei 2016 01:35 schreef Lienekien het volgende:
Zij is natuurlijk niet de hulpverlener van haar vriend.
Nee, maar ze kan het wel proberen. Lukt het niet, kun je een psycholoog inschakelen, maar dat werkt alleen als hij ook mee wilt werken.quote:
Zij is natuurlijk niet de hulpverlener van haar vriend.
Als het een psychologisch probleempje is bij de vriend van TS kan je het beter z.s.m verhelpen, anders gaat 't niet lang meer duren of ze zijn uit elkaar.
Klinkt niet heel erg als een leuke relatie zo. Je geeft zelf aan dat je minder zin in seks hebt.. komt dat hierdoor? Iedereen zijn eigen libido natuurlijk, maar als je minder intimiteit wil en dat met hem te maken heeft zou ik bij jezelf te raden gaan of je er wel happy mee bent. Ben je als je kijkt naar je relatie er wel gelukkig mee? Versterken jullie elkaars slechte kanten?
Er zit volgens mij maar één ding op. Vertel datgene wat je hierboven getypt hebt tegen hem.
Bespreek het en geef aan dat het je dwars zit.
Zoals ik het nu lees lijkt het mij niet echt een goede relatie. Maar iedere relatie kent wel eens een dipje. Werk eraan en kijk of er verbetering is. Zo niet, dan kunnen jullie altijd nog besluiten om te stoppen.
Het zou echter zonde zijn om datgene wat jullie in de afgelopen 3,5 jaar hebben opgebouwd zo maar weg te gooien.
Bespreek het en geef aan dat het je dwars zit.
Zoals ik het nu lees lijkt het mij niet echt een goede relatie. Maar iedere relatie kent wel eens een dipje. Werk eraan en kijk of er verbetering is. Zo niet, dan kunnen jullie altijd nog besluiten om te stoppen.
Het zou echter zonde zijn om datgene wat jullie in de afgelopen 3,5 jaar hebben opgebouwd zo maar weg te gooien.
Sex vind ik eigenlijk wel een op zich staand dingetje. Wil hij minder vaak sex omdat hij haar niet aantrekkelijk meer vind? Of wil hij minder vaak sex omdat het allemaal te gewoon is geworden.quote:
Klinkt niet heel erg als een leuke relatie zo. Je geeft zelf aan dat je minder zin in seks hebt.. komt dat hierdoor? Iedereen zijn eigen libido natuurlijk, maar als je minder intimiteit wil en dat met hem te maken heeft zou ik bij jezelf te raden gaan of je er wel happy mee bent. Ben je als je kijkt naar je relatie er wel gelukkig mee? Versterken jullie elkaars slechte kanten?
Misschien wil hij wel weer vaker als TS en haar vriend het allemaal wat spannender maken.
Ook hier kom je alleen achter door het te bespreken.
Misschien kun jij hem daar ook een beetje in helpen door anders in te steken. Wacht niet tot de gemoederen oplopen, maar check tussentijds hoe het gaat. Kijk of je het makkelijker kan maken dat hij zich kan en durft te uiten om zo zijn ei kwijt te kunnen.quote:
@bredebroeder wow oke dat is inderdaad best heftig... Zon gesprek beginnen met hem is best lastig aangezien hij vaak "geen zin heeft in dat gezeur" en dan volledig in de verdediging schiet. Ik moet daar echt mijn momenten voor uitkiezen en dan komt er vaak zo'n waslijst aan dingen die hem dwarszitten uit buiten onze relatie dat ik me genoodzaakt voel hem hier dan eerst in te steunen en aan te horen en er daarna vaak geen tijd overblijft voor onze gezamenlijke perikelen.
Als je iets aankaart, let dan een beetje op hoe je het brengt. Ik pak even een praktijkvoorbeeld erbij.
Hij geeft dus blijk van enige oplettendheid richting jou en dat 'beloon' je met nog eens te benadrukken dat hij niet zo goed naar je luistert en jou niet serieus zou nemen. Dat bovenop shit op werk zal geen erecties in de hand werken, maar hem gewoon nog meer erop wijzen dat hij op meerdere punten aan het falen is. En dan loop je ook nog weg zonder iets te zeggen..quote:
Nou een wonder gebeurde zojuist. Hij zei omdat ik niet zo fit was dat ik morgen maar in huis moest blijven van het werk. Ik hoef niet te werken morgen en zei dus goh je luisterd altijd zo goed naar mij he
Het zou voor hem begrijpelijker en minder als een afwijzing cq afstraffing aan kunnen voelen als je dat laatste erbij hebt gezegd. Misschien is dit zijn subtiele manier om je uit te nodigen even tot rust te komen en gewoon samen te zijn. Dat zou ook mee kunnen spelen in zijn aan jou hangen, een stukje bevestiging zoeken en krijgen..quote:Vraagt ie me kom je zo naar beneden film kijken? Dus ik zei nee ik ben aan het strijken. Niet uit protest maar gewoon echt omdat er nog veel ligt.
vanuit de voorbeelden die je noemt komt hij over als behoorlijk instabiel en nogal afhankelijk, terwijl je de indruk wekt dat jij alles doet in het huishouden...quote:
Als dat zo is, is het ook aan jouw om een andere rollenverdeling qua huishouden door te drukken... maak dan afspraken erover als je niet én wil werken, zijn eten moeten koken en ook nog eens inkopen voor hem wil moeten doen
"Whatever you feel like: Life’s not one color, nor are you my only reader" - Ausonius, Epigrammata 25
|
|
