Geef de AD ook tijd om te laten werken he. Duurt meestal volgens mij iets van 6 weken.quote:Op zaterdag 6 augustus 2016 11:22 schreef Bierkrat69 het volgende:
Hello mensen.
Dit is misschien niet helemaal de juiste plek
Ik heb nog geen dieper uitgezochte diagnose.
Mijn voorgaande Psych heeft wel het woord 'hsp' laten vallen alleen geloof ik dit niet helemaal.
Ik ben zeer gevoelig dat wel, sociaal kan ik ook wel mezelf goed uiten, ik ben echt heel vaak moe...
Ik mis dus wel een diagnose, zijn er nog tips hier, waar ik dat het beste kan laten doen?
Ik hoor namelijk verschillende dingen over de GGZ.
Ik heb ook een tijdje AD geprobeerd vanaf mijn 28e jaar pas om mijn (jaarlijkse) depressieve episode en prikkels/humeur te controleren. De eerste keer werkte dit wel goed daarna afgebouwd na een jaartje, toen een jaar zonder en sinds afgelopen jaar augustus diverse medicatie (AD) geprobeerd maar niks hielp meer.... Ook werden de episode korter en heftiger en had er meer last van.
Nu heb ik gisteren toevallig een tour gemaakt op internet om te kijken wat ik zou kunnen ondernemen om mezelf 'echt' te helpen met daarbij dus ook een goede Psychiater voor een diagnose. Ik stuitte ik op stemmingsstabilisator hier had ik daarvoor nog nooit van gehoord.
Dit lijkt een optie als AD niet meer aanslaat....
Zijn er mensen die dit verhaal herkennen?
Als je wilt weten of er sprake van ASS kan zijn, dan zal je je daarvoor moeten laten testen.quote:Op zaterdag 6 augustus 2016 11:22 schreef Bierkrat69 het volgende:
Hello mensen.
Dit is misschien niet helemaal de juiste plek
Ik heb nog geen dieper uitgezochte diagnose.
Mijn voorgaande Psych heeft wel het woord 'hsp' laten vallen alleen geloof ik dit niet helemaal.
Ik ben zeer gevoelig dat wel, sociaal kan ik ook wel mezelf goed uiten, ik ben echt heel vaak moe...
Ik mis dus wel een diagnose, zijn er nog tips hier, waar ik dat het beste kan laten doen?
Ik hoor namelijk verschillende dingen over de GGZ.
Ik heb ook een tijdje AD geprobeerd vanaf mijn 28e jaar pas om mijn (jaarlijkse) depressieve episode en prikkels/humeur te controleren. De eerste keer werkte dit wel goed daarna afgebouwd na een jaartje, toen een jaar zonder en sinds afgelopen jaar augustus diverse medicatie (AD) geprobeerd maar niks hielp meer.... Ook werden de episode korter en heftiger en had er meer last van.
Nu heb ik gisteren toevallig een tour gemaakt op internet om te kijken wat ik zou kunnen ondernemen om mezelf 'echt' te helpen met daarbij dus ook een goede Psychiater voor een diagnose. Ik stuitte ik op stemmingsstabilisator hier had ik daarvoor nog nooit van gehoord.
Dit lijkt een optie als AD niet meer aanslaat....
Zijn er mensen die dit verhaal herkennen?
Klopt ja ik besefte het later ook dat het hier niet helemaal de goeie plek zou kunnen zijn.quote:Op zaterdag 6 augustus 2016 15:46 schreef Kamina het volgende:
[..]
Hier kan je beter een eigen topic van maken.
Bedankt.quote:Op zaterdag 6 augustus 2016 15:50 schreef summer2bird het volgende:
[..]
Geef de AD ook tijd om te laten werken he. Duurt meestal volgens mij iets van 6 weken.
Dat vermoeide kan veel oorzaken hebben, van ASS tot een depressie.
Leg je klachten uit aan de psych, schrijf desnoods thuis dingen op die je anders vergeet en vergeet niet dat als je in de psychiatrie loopt, alles heel veel tijd nodig heeft. Morgen is het dus nog niet opgelost.
Oh, en laat je bloed nakijken, aangezien je ook last kan hebben van pfeiffer, of hormonen.
Bedankt, ik ga het eens bekijken.quote:Op zaterdag 6 augustus 2016 17:43 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Als je wilt weten of er sprake van ASS kan zijn, dan zal je je daarvoor moeten laten testen.
Waarom heb je nu nog steeds geen diagnose?
Misschien kun je je vraag (ook wat betreft het gebruik van AD's) beter in dit topic overleggen? R&P / Depressie & Angst #136 Up and Down and Up
Ik denk dat je daar sowieso wel beter op je plek zou zitten dan hier .
Ik heb dat ook, ik verveel me dood en met kerst moet je zo verplicht gezellig doen, op de foto, met mensen die ik amper ken/niet mag. Ik heb daar helemaal geen zin in, zelfde geldt voor familiebezoek, ik krijg er na een uur genoeg van en dan pak ik of mijn telefoon, of ik ga naar boven toe.quote:Op maandag 1 augustus 2016 11:00 schreef Opoefiets het volgende:
Zowel ik als mijn vriend zijn autistisch. Maar ik heb pas me overal aan (of ik probeer het). Mijn vriend is met mijn familie niet zo heel goed. Hij vindt dat er telkens dezelfde (oninteressante) vragen worden gesteld en er gewoon geen boeiende gesprekken zijn (en hij heeft altijd kritiek op iedereen). Zelf heb ik de indruk dat hij niet zijn best doet om mensen beter te willen leren kennen en wil hij na twee uur naar huis. Als dat niet gebeurt, krijg ik het gevoel alsof ik een jengelend kind aan m'n armen heb
Dit gebeurt overigens ook tijdens begrafenissen en ik vind het heel pijnlijk. De laatste keer met de Kerst was het ook al zo en ik had het gevoel dat ik gestoord werd. Om de vijf minuten de vraag: 'Wanneer gaan we nou?'
Ik doe enorm mijn best als ik bij zijn familie ben. Ook ik krijg de oninteressante vragen en slap geouwehoer, maar ik vind ze gewoon aardig en ik maak er het beste van. En soms verveel ik me ook stierlijk, maar dat neem ik voor lief. Maar no way dat ik na twee uur al naar huis moet. Na een dag vind ik het wel welletjes, maar mijn vriend vindt het de normaalste zaak om er een lang weekend van te maken. Er wordt ook niet gevraagd of ik hier überhaupt zin in heb. Nee, als ik zelf niet ingrijp, gebeurt het gewoon.
Hoe pakken jullie het aan als je ergens bent met een partner die daar niet wilt zijn? Ik kan hem niet altijd thuislaten. Ja, het kan wel, maar dan moet ik hem met Kerst alleen laten. Vraag ik nou zoveel van hem dat hij hoogstens drie dagen per jaar mee moet naar mijn familie (Kerst, Pasen en eventueel een begrafenis)?
quote:Op donderdag 4 augustus 2016 10:10 schreef magnetronkoffie het volgende:
Hoi, even een vraagje aan de mensen van dit topic.
Tis alleen een beetje lastig uit te leggen,ik probeer het maar met 2 hypothetische situaties waarbij iemand heel kwetsend tegen je is (iets waarbij die persoon totaal geen rekening houdt/hield met je autisme en jou verwijt dat je bepaalde dingen niet doet die zij als normaal zien).
Situatie 1:
Stel je kent iemand die je al langer kent (kan familie/vriend zijn, maar evt ook iemand die je al wat langer kent maar wat oppervlakkiger contact mee hebt zoals een kennis of een collega of buur oid) en die persoon doet of zegt iets heel kwetsend tegen jou (bijvoorbeeld een kwetsende aanname dat je zeg maar je niet zo moet aanstellen om een bepaald iets te doen, terwijl je al jarenlang daar tegenaan blijft lopen/hikken ofzo, of dat je van iets beschuldigd wordt wat jou helemaal niet verweten kan worden) en dit deze situatie houdt een korte tijd aan (zeg maar dat je het er binnen een week 2 of 3 keer over hebt), maar gelukkig komt die persoon daarna helemaal tot inkeer en snapt ineens dat ie verkeerd bezig was en dat ie nu inziet dat ie jou daarmee helemaal verkeerd inschatte/beoordeelde en aangeeft dit niet meer te zullen doen (en je weet dat die persoon het eindelijk begrepen heeft)
...dat je dan al vrij snel begrijpt dat die persoon dat ook wel meent, dat het wel oké is en niet erg is (want iedereen kan weleens een inschattingsfout maken) en dat je het eigenlijk vrijwel direct weer kunt "vergeten" zeg maar, naast je neer kunt leggen en dan is het weer goed.
Ik ben sowieso heel vergevingsgezind, zelfs wanneer iemand dit eigenlijk niet verdiend
Sitautie 2:
Maar stel dat die situatie of aanname van die persoon niet een week, maar veel langer door blijft gaan, bijvoorbeeld een half jaar intensief steeds weer op de voorgrond blijft terwijl je er keer op keer mee geconfronteerd wordt (en elke keer maar weer uitleggen en grenzen aangeven etc), of dat het een jaar of meerdere jaren zeg maar blijft dooretteren (zoals een stomme opmerking of aanname die bij elke familie-bijeenkomst steeds maar weer opnieuw terug blijft komen en niets wat je zegt lijkt te helpen om ze jouw situatie te laten snappen).
En stel dat deze persoon dan na -al- die tijd en al dat gedoe en geëtter dan toch dat gloeilampmomentje krijgt en inziet dat ie jou volledig verkeerd had ingeschat en jou eigenlijk al die tijd volledig klemgezet heeft en aangeeft dat het nu wel goed zit etc enz.
Waar ik een beetje mee zit is dit:
Ik merk dat wanneer zoiets heel lang door is blijven gaan, het bij mij ook veel langer duurt voordat het zeg maar "weer goed" is, terwijl wanneer dit heel snel werd opgelost, leg ik het naast me neer en dat is het ook gewoon weg.
Wat ik bij deze personen die veel langer door bleven gaan ook merk, is dat ze van me verwachten dat ik dit dan eventjes snel weer weg kan leggen, maar vaak al snel zelfs ongeduldig worden en ik soms/vaak de indruk krijg alsof ik maar niet zo rancuneus moet doen (of niet zo stug bla bla je kent het wel).
Het lijkt alsof ik bij dingen die veel langer door bleven gaan (dingen die chronisch zijn gaan worden), het "herstel" daarvan ook veel langer duurt. Ik heb ook niet echt de indruk dat ik dit bewust kan versnellen. Als ik dit bij mezelf forceer (dus doen alsof we weer dikke vriendjes zijn), ik kan dit gewoon niet vanaf dag 1, dingen die bij mij langere tijd fout zijn gegroeid hebben ook langere tijd nodig om weer recht te groeien.
Herkenbaar? Ja, maar ik zou uiteindelijk wel weer bijdraaien als ik merk dat die persoon dat ook naar mij toe doet/probeert.
Als ik een drukke dag heb gehad, dan kan ik thuis ineens instorten. Komt dan geregeld voor dat ik op bed val en meteen een paar uur in coma lig (met kleren aan en alles), maar komt ook vaak voor dat ik wankelend door de opening van m'n deur loop, op bed val en....vervolgens val ik niet in slaap .quote:Op zondag 7 augustus 2016 00:19 schreef Aiciu het volgende:
Wat bedoelen jullie eigenlijk met vermoeid zijn?
Ik voel me wel meestal niet uitgerust en krijg wel eens opmerkingen over rode ogen en dat ik vermoeid oog, maar nooit dat ik echt moet slapen na het werken ofzo.
Wel op dagen als vandaag dat ik eigenlijk de hele dag door even weg val, terwijl ik gewoon normaal geslapen heb vannacht.
Ik heb dat ook wel een beetje, maar ook dat ik zwaar overprikkeld raak en echt even moet opfrissen, vaak op werk waardoor ik niet kan slapen. Of dat ik als een zombie aan het werk benquote:Op zondag 7 augustus 2016 02:37 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Als ik een drukke dag heb gehad, dan kan ik thuis ineens instorten. Komt dan geregeld voor dat ik op bed val en meteen een paar uur in coma lig (met kleren aan en alles), maar komt ook vaak voor dat ik wankelend door de opening van m'n deur loop, op bed val en....vervolgens val ik niet in slaap .
Maar gewoonlijk heb ik dan ook een drukkere stressigere periode achter de rug.
Bedankt voor je antwoord, daar kan ik wat mee (ook overigens met andere antwoorden op deze vraag). Zo heb ik wat meer inzichten, wat meer begrip geeft. Ik wil rekening houden met hem, zolang het niet ten koste gaat met het contact wat ik met mijn eigen familie heb. Dan is hij maar alleen thuis met Kerst, liever dat dan dat ik telkens de vraag krijg wanneer we naar huis gaanquote:Op zaterdag 6 augustus 2016 23:49 schreef Aiciu het volgende:
[..]
Ik heb dat ook, ik verveel me dood en met kerst moet je zo verplicht gezellig doen, op de foto, met mensen die ik amper ken/niet mag. Ik heb daar helemaal geen zin in, zelfde geldt voor familiebezoek, ik krijg er na een uur genoeg van en dan pak ik of mijn telefoon, of ik ga naar boven toe.
Je kunt mij beter niet op het werk hebben als ik zwaar(der) overprikkeld ben, bijna niet te doen (ook voor anderen niet, maar als ze me begrijpen scheelt het wel wat).quote:Op zondag 7 augustus 2016 19:53 schreef Aiciu het volgende:
[..]
Ik heb dat ook wel een beetje, maar ook dat ik zwaar overprikkeld raak en echt even moet opfrissen, vaak op werk waardoor ik niet kan slapen. Of dat ik als een zombie aan het werk ben
Haha, zulke dingen ben ik wel bekend mee!quote:Op zondag 7 augustus 2016 19:54 schreef Aiciu het volgende:
En ik was vandaag veel te vroeg op m'n werk
Ik had het moment van opstaan verward met het moment van vertrek van huis
En daar kwam ik pas achter toen ik al op het eindstation was
Je familie zou natuurlijk ook weleens bij jou/jullie voor jullie op bezoek kunnen gaan ipv andersom. Hoe vaak gebeurt dat? Dan hoeven jullie de deur niet uit en ligt "de moeite van de inzet" meer bij hen .quote:Op zondag 7 augustus 2016 21:27 schreef Opoefiets het volgende:
[..]
Bedankt voor je antwoord, daar kan ik wat mee (ook overigens met andere antwoorden op deze vraag). Zo heb ik wat meer inzichten, wat meer begrip geeft. Ik wil rekening houden met hem, zolang het niet ten koste gaat met het contact wat ik met mijn eigen familie heb. Dan is hij maar alleen thuis met Kerst, liever dat dan dat ik telkens de vraag krijg wanneer we naar huis gaan
Het is zijn keus als hij niet mee wilt.
Maar ik ga ook vaker mijn mond opentrekken over wanneer ik verplicht naar een familieweekend van zijn familie moet. Want wat dat betreft laat ik over me heen lopen.
Die verschillen waren toen al een beetje arbitrair. Het is soms wel handig deze verschillen te benadrukken (bijvoorbeeld als je in een autismegroep zit o.i.d.), maar uiteindelijk maakt het denk ik niet zoveel uit.quote:Op maandag 8 augustus 2016 07:37 schreef Vimbavimba het volgende:
De drie diagnoses hebben ze veranderd in de nieuwe dsm. Het wordt nu ASS genoemd. Vind het zelf apart omdat er wel degelijk verschillen zijn tussen een Asperger en klassiek autisme
Feitelijk nooit. Nou ja, m'n moeder niet. Die zegt altijd al die afspraken afquote:Op maandag 8 augustus 2016 06:40 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Je familie zou natuurlijk ook weleens bij jou/jullie voor jullie op bezoek kunnen gaan ipv andersom. Hoe vaak gebeurt dat? Dan hoeven jullie de deur niet uit en ligt "de moeite van de inzet" meer bij hen .
En graag gedaan .
Wat sociaal contact betreft, heb ik altijd de vuistregel dat onder normale omstandigheden de zeg maar "inzet" wel een beetje 50/50 moet zijn hoor .quote:Op maandag 8 augustus 2016 10:49 schreef Opoefiets het volgende:
[..]
Feitelijk nooit. Nou ja, m'n moeder niet. Die zegt altijd al die afspraken af
En de rest van de familie is net zo. Want te ver, teveel trappen, bladiebla. De meesten zijn hier nog nooit geweest, maar hebben 'verhalen' gehoord over hoe klein het wel niet is, hoe studentikoos. Kortom: allemaal kutsmoesjes
Welkom terug, hoe was het? .quote:Op maandag 8 augustus 2016 11:58 schreef Nijna het volgende:
Net terug van vakantie, blij weer thuis te zijn. Ik haak hier ergens wel weer in... maar eerst wat slaap tekort zien te compenseren ergens
Klinkt als een beetje vergelijkbaar met de situatie van Opoefiets, zal ik je hetzelfde advies geven?quote:Op dinsdag 9 augustus 2016 09:20 schreef Nijna het volgende:
Het inpakken en weggaan was geen succes (soort paniekerig gebeuren).
De vakantie op zich, was wel ok. Ik ben niet eens tussendoor naar huis geweest (ik denk dat we dat kunnen zien als een kleine overwinning). De kinderen hebben zich vermaakt, we zijn de camping alleen af geweest voor boodschappen en dat was wel ok.
Het weer was niet helemaal fantastisch, 1 verregende dag (we waren in NL), maar verder eigenlijk wel ok.
Ik denk elk jaar, ik doe het niet weer volgend jaar, maar toch ga ik dan weer .
Voor nu hebben we het maar weer gehad, man heeft nog vakantie, dus op ons gemakje. En volgend jaar is volgend jaar, ik ga wel een paklijst maken voor de volgende vakantie, want dat werkt iets makkelijker met inpakken .
Chill ze magnetronkoffie!
Ik moet even opzoeken hoe dat nou ook weer precies zat met Autisme Quotiënt.quote:Op donderdag 11 augustus 2016 13:08 schreef Mathemaat het volgende:
Ik ben een tijdje er over aan het nadenken. Ik heb namelijk een lage Autisme Qoutient (een 5) en scoor ook significant lager dan de controlegroep op de Brede-Autismefenotype test. En ik denk dat dit ook duidt op mogelijke sociale problemen met normale mensen. Wat denken jullie daarvan? Is er iets aan de andere kant van ASS.
quote:Op dinsdag 10 mei 2016 01:42 schreef magnetronkoffie het volgende:
Misschien wel leuk voor hier ook, heb een effesnel-lijstje gemaakt van de voordelen van autisme (elk nadeel hep ze voordeel en zo ). Iemand vroeg er om.
-analytisch inzicht en gestructureerde werkhouding
-Eerlijk, open en direct zijn.
-Sterk rechtvaardigheidsgevoel.
-Ook eerlijker durven zijn ondanks sociale druk (vaak vanwege ongevoeligheid voor deze druk, deze wordt niet relevant gevonden om daarvoor op essentiële punten van mening te veranderen).
-Kunnen zeer trouw zijn.
-Minder vatbaar voor groupthink.
-Meer geneigd zich heel erg in 1 of enkele onderwerpen te verdiepen en hebben meer de neiging diep over bepaalde onderwerpen na te denken.
-Meer geneigd zich aan de regels te houden.
-Minder behoefte aan prikkels, dus ook minder nodig om prikkelverzadigd te worden.
-Gevoeliger, ook voor veranderingen en voor details.
-Lossen problemen vaak op onconventionele wijze op (meer praktisch gericht/zolang het maar werkt. Dat een oplossing minder 'sociaal aanvaardbaar' zou zijn, is minder belangrijk).
-Vaak dierenliefhebbers/natuurliefhebbers
-Hebben vaak een wat ander type humor (vaker wat absurder/meer op absurde details en minder vaak 'leedvermaak'-achtige humor).
-Vaker gericht op 1-op-1 contacten of kleinere groepjes en meer geneigd tijdens gesprekken de diepte in te willen gaan (minder oppervlakkige conversaties).
Leuk lijstje?
Ontbreken er wat dingen? (kan bijna niet anders dan dat ik dingen vergeten ben, maar vond deze lijst langer dan ik van tevoren verwacht had).
Zijn verder genoeg lijstjes met de nadelen, dus als mensen problemen met dit ene lijstje hebben, dan gaan ze daarmee maar ergens anders heen. Autisme ook zien als iets wat ook voordelen heeft wordt al snel door mensen gezien als iets waar men zich tegen zou moeten verzetten heb ik gemerkt, dus vandaar even deze disclaimer.
Ja en nee. Ik herken wel wat dingen in die lijstjes van een autist en anti-autist. Ik ben eigenlijk meer geïnteresseerd in een klinisch profiel van een hypothetisch anti-autist. Waarbij ik anti-autist definieer als iemand wie heel pramatisch (in gedrag en taalgebruik) en betrokken (warmbloedig) is.quote:Op donderdag 11 augustus 2016 14:07 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Ik moet even opzoeken hoe dat nou ook weer precies zat met Autisme Quotiënt.
Waar loop je dan verder tegenaan?
Je bedoelt andere kant van NT t.o.v. ASS?
Ligt er denk ik aan hoe je het bekijkt. Ik dacht dat ik weleens een lijstje had gemaakt van karaktereigenschappen van autisten en heb vervolgens dingen op dat lijstje gewoon zitten omdraaien.
Beetje zo:
Autist:
* Kan moeilijker liegen (zelfs als dit in zijn/haar eigen nadeel is, want ook meer een principekwestie)
* Houdt meer van de waarheid spreken dan een NT (zoals bijvoorbeeld makkelijker tegen je baas kunnen zeggen dat je het niet met hem eens bent, ook al kan dat je je baan kosten).
* Kan slechter tegen onrecht/oneerlijkheid
* Directer in zeggen wat hij/zij van iemand vindt (dik iemand: "Lijk ik dik in deze jurk?" Autist: "Ja").
Een autist zal gewoonlijk wel weten dat dit antwoord kwetsend kan zijn, maar tegelijk denken "Maar als je weet dat je dik bent en mij deze vraag stelt, dan had je toch van tevoren al kunnen weten dat ik je dit antwoord zou geven? Dus waarom je zo verrast en gekwetst met mijn antwoord bent, want je had dit antwoord gewoon kunnen verwachten, want het is gewoon zo/het is gewoon waar. Als je niet wou dat ik je dit (voorspelbare) antwoord gaf, dan had je mij die vraag maar niet moeten stellen"
* Kan beter logica scheiden van andere dingen (zoals dat hersenonderzoek waar ik pas geleden nog uitgebreid over geschreven heb/is beter in staat objectief logisch te denken).
* Minder manipulatief karakter
* Gevoeliger zijn en empathischer zijn (vandaar ook de vergrote gevoeligheid voor overprikkeling en autisten zijn vaker echte dierenvrienden, zullen minder snel iemand opzettelijk kwaad willen doen).
* Wil mede door bovenstaande meer alleen zijn/meer op zichzelf/haarzelf zijn.
En deze dingen heb ik dus gewoon omgedraaid, zoals
* Kan makkelijker liegen (en al helemaal als dit in zijn/haar eigen voordeel is, heeft minder principiële bezwaren tegen liegen).
* Vindt "gewoon de waarheid zeggen" minder belangrijk dan een NT
* Kan beter tegen onrecht/oneerlijkheid
* Indirecter in zeggen wat hij/zij van iemand vindt (dik iemand: "Lijk ik dik in deze jurk?" anti-autist:"Nee".
* Kan slechter logica scheiden van ander dingen (is slechter in staat objectief logisch te denken).
* Meer manipulatief karakter
* Ongevoeliger zijn en minder empathisch zijn (vandaar ook de geringere gevoeligheid voor overprikkeling, zullen eerder last hebben van onderprikkeling dan NT's en zullen hierdoor eerder thrillseekers zijn, "anti-autisten" zullen eerder dierenvijanden zijn, zullen sneller iemand opzettelijk kwaad doen).
* Wil mede door bovenstaande meer onder de mensen zijn.
Er waren nog wel meer in dat lijstje, zal hem even opzoeken.
Een andere manier is door verschillen in de hersenen te bekijken.
Grofweg is er bij autisten minder pruning, dus zou ik kunnen veronderstellen dat er bij mensen aan de andere kant juist meer pruning zal plaatsvinden.
Zo goed Mathemaat? En herken je dingen van dat anti-lijstje?
Of was dit je vraag eigenlijk niet?
Niet helemaal alle voorgaande reacties gelezen.quote:Op donderdag 11 augustus 2016 21:25 schreef Mathemaat het volgende:
Nu zitten we in een vreemde situatie dat de meeste ASS'ers gediagnosticeerd zijn als PDD-NOS'er (eigenlijk de rest-categorie), omdat de diagnose criteria niet helemaal voldaan kunnen worden, maar het toch naar ASS wijst. Dus het zou heel goed kunnen dat er een grote groep mensen is, die de verkeerde behandeling krijgt.
Wat bedoel je precies met een klinisch profiel?quote:Op donderdag 11 augustus 2016 21:25 schreef Mathemaat het volgende:
[..]
Ja en nee. Ik herken wel wat dingen in die lijstjes van een autist en anti-autist. Ik ben eigenlijk meer geïnteresseerd in een klinisch profiel van een hypothetisch anti-autist. Waarbij ik anti-autist definieer als iemand wie heel pramatisch (in gedrag en taalgebruik) en betrokken (warmbloedig) is.
Hier bega je een projectiefout, want je kunt helemaal niet objectief stellen dat wanneer je slechter scoort in non-verbale testen wat betreft het herkennen van NT gedrag, dat je -dus- slechter hierin zou zijn.quote:Ik denk dat een anti-autist, zoals een autist, slecht zal scoren op de sociale verbale en non-verbale testen voor ASS'ers, omdat die verschillen met NT'ers zal botsten.
Dit laatste is een vrijwelle zekerheid.quote:En deze verschillen zijn uiteraard niet overbrugbaar, dat maakt het strikt anders dan alle andere stoornissen, behalve ASS.
Nu zitten we in een vreemde situatie dat de meeste ASS'ers gediagnosticeerd zijn als PDD-NOS'er (eigenlijk de rest-categorie), omdat de diagnose criteria niet helemaal voldaan kunnen worden, maar het toch naar ASS wijst. Dus het zou heel goed kunnen dat er een grote groep mensen is, die de verkeerde behandeling krijgt.
Sorry, ik had je reactie of niet gezien, of ik had even geen zin om je antwoorden uit mijn quote te gaan vissen .quote:Op zondag 7 augustus 2016 00:06 schreef Aiciu het volgende:
Ik ben sowieso heel vergevingsgezind, zelfs wanneer iemand dit eigenlijk niet verdiend
Ja, maar ik zou uiteindelijk wel weer bijdraaien als ik merk dat die persoon dat ook naar mij toe doet/probeert.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |