ASS [Autisme, Asperger, PDD-NOS] #146 Waar we ook de voordelen zien.

quote:

Op zondag 14 augustus 2016 22:24 schreef Nijna het volgende:

[..]

Lol , ik denk dat ik maar eens ga pogen te slapen , afgelopen nacht kwam ik wat uurtjes tekort dus ik hoop op een fatsoenlijke nacht.
Welterusten.

Slaap lekker

quote:

Op zondag 14 augustus 2016 22:30 schreef Aiciu het volgende:

[..]

Altijd jammer wanneer men jouw goede intenties niet ziet en alleen maar zeurt.
Maar ondanks een vooroordeel (je mag geen vooroordelen hebben dat is niet goed aldus de NT) hoop ik toch altijd dat ik het mis heb, maar helaas.

pfff, je moest eens weten...

quote:

Op zondag 14 augustus 2016 17:36 schreef Nijna het volgende:
Magnetronkoffie, ik had het toevallig gisteren met mijn moeder nog even over je voorbeeld mbt dat makkelijker zijn.
Voorbeeldje: iemand in mijn omgeving, partner met dementie (zodanig ver dat het meer een ouder-kind relatie is) en diegene heeft sinds een tijdje een nieuwe liefde. Er zijn best wel veel mensen die daar heel raar over doen.
Terwijl ik zoiets heb: joh als je je daar beter door voelt... ik heb er geen moeite mee. Daar kan ik heel nuchter in zijn.

Nieuwsgierig: check

Ben je inmiddels wakker?

Zo, even iets meer tijd om te reageren.
Ik vind 't wel leuk/grappig om te lezen dat je dit nu zelf ook zag en dat je ook gelijk op 'onderzoek' bent gegaan .

En nieuwsgierig zijn!

Zo nu en dan kom ik een bepaald soort opmerking tegen, zoals in een topic over een 3e keus wat geslachts-icoontje betreft (dus dat je naast een mannetje, een vrouwtje, ook een soort mens-erger-je-niet poppetje kunt selecteren).
Dus dat je zeg maar ervoor kunt kiezen om niet je geslacht op dit forum weer te laten geven (vergelijkbaar met hoe je kunt selecteren je online/offline status onzichtbaar te maken).

Was 1 van de opmerkingen dit:

quote:

Bekrompen autistjes hier die jeuk krijgen van het idee dat zo'n optie er wel eens zou kunnen komen

Als ik dan denk en kijk naar die rigiditeit waar het dit weekend hier over ging (weet ff geen beter/passender woord dan rigiditeit in deze situatie), dan vind ik dit een soort ander uiterste.

Gelukkig is die post wel weggehaald, maar ik vind het gewoon raar dat bepaalde mensen zo rigide aan hun overtuigingen blijven hangen, zelfs al is "het bewijsmateriaal dat het tegendeel bewijst" overweldigend.

Waarom blijven ze dan toch zo doordenken? Want dit snap ik dus (echt) niet.

Pas geleden nog een post in D&A hierover geweid, hoe dit gedrag mijn gezin uit elkaar heeft gerukt. Maar ze blijven gewoon volharden in hun overtuigingen en zien de nadelen van hun eigen gedrag niet.

[ Bericht 0% gewijzigd door magnetronkoffie op 15-08-2016 13:03:16 ]

quote:

Op maandag 15 augustus 2016 17:27 schreef Vimbavimba het volgende:
Vandaag adviesgesprek bij het ggz gehad. Ze (intaker en psychiater) denken allebei dat ik autisme heb. Oa aan de hand van hoe ik antwoord gaf op vragen,kan me verder laten onderzoeken bij het autisme-team. Denk dat ik wel doe, kan mijn begeleiding echt specifiek daarvoor zijn is wel belangrijk.

-Als- je autistisch bent, is het wel heel belangrijk om dit te weten (en hoe eerder, hoe beter).
En zelfs als je dit niet blijkt te zijn, ^{jezus, wat een typtyfus heb ik} dan is het sowieso wel handig dat dit in elk geval ook uitgesloten kan worden.

Ga er maar vanuit dat het (als het goed is) een best wel uitgebreid onderzoek zal zijn.
Bij mij wilden ze minstens 2 familieleden (bij voorkeur ouders) en ook dingen als oude schoolrapporten enzo.

En ik moest ook wat testjes doen.

Ik was wel verrast door de uitslag, maar nu weet ik dat dit zelfs best wel standaard is onder niet-gediagnostiseerde en net-wel-gediagnostiseerde autisten

quote:

Op maandag 15 augustus 2016 17:53 schreef Aiciu het volgende:
Ik dacht dat ik vandaag een afspraak had maar dat blijkt pas de 19e te zijn

Nu vraag ik me af bij wie het misverstand vandaan kwam

Verder wel een leuk dagje gehad, een beetje fotomodel gespeeld voor mijn vriendin zodat ze haar nieuwe camera kon testen

Ik was een keer een maand te vroeg

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op maandag 15 augustus 2016 18:31 schreef Vimbavimba het volgende:

[..]

Het gekke is dat ik al eerder diagnose autisme heb gehad. Later is dat ingetrokken maar had nog wel kenmerken maar nu denken ze weer dat ik het heb.

Ja; daarom heb dan sowieso zekerheide als ik me opnieuw laat onderzoeken.

Ben helaas niet heel jong meer.

Hoe oud was jij dan (als je wil zeggen?)
Hoelang duurde jouw onderzoek?

Waarom hadden ze het weer ingetrokken?
Was er bij dat onderzoek soms wat fout gedaan, waardoor de uitslag als niet langer betrouwbaar gezien werd, of waren er andere dingen die speelden?

Maar dan weet je als het goed is tenminste wel hoe zo'n onderzoek zal verlopen, misschien dat je niet alles over hoeft te doen en dat ze gewoon een deel van de onderzoeksresultaten van je vorige onderzoek kunnen meenemen?

Ik was rond de 30 toen ik m'n diagnose kreeg (veel te laat dus).

Maar ik merk dat de behandeling (ondanks de vaak goede bedoelingen van veel behandelaars) qua effectiviteit nog in de kinderschoenen staat...en dit kind wil maar niet hard doorgroeien.

Ze doen en ontdekken alles met trial&error, maar er lijkt niet al te veel denkwerk in te zitten ofzo, alsof ze het contact met de werkelijkheid (van hoe autisme echt is, wat het echt inhoudt) maar niet goed kunnen begrijpen.

Ik weet het niet, het gaat allemaal zo omslachtig en 1 van de meest gehoorde klachten van de hulpverlening voor autisten, is dat ze de autisten gewoon niet of niet goed begrijpen.

Heel frustrerend ook, dan loopt het eindelijk eens lekker met een behandelaar, krijg je weer een nieuwe die er weer niks van snapt, moet je weer om een wissel gaan vragen en met een beetje pech gaat ondertussen je geboekte vooruitgang weer verloren.

quote:

Op maandag 15 augustus 2016 19:10 schreef Vimbavimba het volgende:

[..]

Zeggen hadDen me opnieuw getest (vragenlijsten enzo)
Kwam uit dat ik het niet had maar wel trekken maar weet niet want ze zeiden dingen die niet klopten. Diagnose die ik heb nu wordt ook wel verward met autisme
Is 10 jaar terug geweest.
Maar omdat ze dat nu zeggen begin ik weer te twijfelen.

Wacht even, ze hebben je in het verleden al 2 keer getest? Dacht dat je meende dat je in het verleden nog maar 1 keer was getest.

Welke diagnose, die weleens met autisme verward wordt, bedoel je?

quote:

Hmm misschien een idee maar misschien beter om blanco te zijn?

Jij was wel laat idd. Heel menselijk brein staat nog in de kinderschoenen helaas. Zag laatst wel youtube filmpje van een behandeling die effectief werd bewezen.

Je kunt het best wel goed zien, zonder dat je eerst zeg maar onder een MRI-scanner hebt moeten liggen, en eerlijk gezegd is het best goed te doen om met de nu al beschikbare informatie al heel ver te komen.

Maar het lijkt wel alsof ze (de wetenschap, whatever) het maar niet voor elkaar krijgen om alle losse eindjes aan elkaar te knopen, ik snap niet waarom ze dit niet zien.

Als ze dit wel zouden zien, dan kunnen ze veel gerichter onderzoeken, maar dat doen ze niet (ze graaien in het donker ofzo).

Ja, maar vaak komt de diagnose pas veel te laat en pas na een lange lijdensweg.
Er gaat nog steeds heel veel mis helaas .

Heb je een linkje naar dat youtubefilmpje?

quote:

Op maandag 15 augustus 2016 19:42 schreef Vimbavimba het volgende:

[..]

oeps, ja 1 keer maar een onderzoek gehad.
Wordt weleens verward met de ontwijkende persoonlijkheidsstoornis bv.

ja, daarom vind ik het zelf wel vreemd dat ik een andere diagnose kreeg.
Maaja ik ben maar een leek.

Misschien zie jij het al wel maar zij dan idd nog niet.
ja, vooral als het goed te verbergen is komt het laat en heb je idd al veel hinder ondervonden.
Heb je nu wel goede begeleiding of iets, wel idee dat je verder bent gekomen sinds het moment van je diagnose?

De PRT methode

dit is de link

Ik ben absoluut wel verder gekomen, maar alles gaat met wind tegen en het schiet gewoon niet genoeg op.

het had allemaal magnitudes sneller kunnen gaan, maar het is dat onbegrip.
Dat is wellicht 1 van de grootste hordes.

Thanks voor je link, ik ga hem strakjes in alle rust even kijken en ook de overige delen van je post .

quote:

Op zaterdag 20 augustus 2016 15:08 schreef Michie_ het volgende:
Je hebt ook nog steeds genoeg mensen die geloven dat autisme niet bestaat of een mode ding is.

Ik ken 't. Was ooit uit eten vanuit m'n vrijwilligerswerk (enkele tientallen mensen, groot deel had ik nog nooit gezien) en daar was 1 vrouw die bij hoog en bij laag beweerde dat burn-out niet bestond, dat het aanstellerij was of aandachtstrekkerij.

Wat moet ik nou met zulke mensen? Die kan je toch niet serieus nemen? Tips zijn welkom .

quote:

Laatst werd er iemand boos op me omdat hij vond dat autisme niet bestaat en ik maar een luie uitkeringstrekker ben zonder doel in het leven. Natuurlijk zijn er ergere dingen denkbaar dan bijv autisme maar er heerst nog altijd een taboe op psychische aandoeningen.

Ow, ja, wat ik hier eerder al tikte dus. Beste kun je dit soort mensen zoveel mogelijk negeren/ontwijken, want een oplossing is bij deze mensen volgens mij zo goed als onmogelijk.

Naja, ik denk dat het wel degelijk mogelijk is, maar de tijd en energie die ik in deze bodemloze putten zie verdwijnen, kan ik 100-voudig rendabeler in andere mensen steken die dit probleem niet hebben.

Ik weet serieus niet wat ik hiermee moet, behalve dan dat ik de laatste jaren steeds meer ervaren heb dat hoe meer van zulke mensen ik in mijn sociale kring heb, hoe meer ze me uiteindelijk leegzuigen en bij gebrek van deze mensen, voel ik me op m'n best.

Waarom zou ik ervoor kiezen met zo iemand om te gaan als ik deze persoon ook gewoon kan skippen en 5 meter verderop een wel-normaal persoon kan spreken? Dan ben ik toch gek om met minder genoegen te nemen?

Ik weet 't niet hoor

quote:

Op zondag 21 augustus 2016 09:20 schreef Nijna het volgende:
Ik denk echt dat energie steken in zulke mensen zonde is... degene waar ik vaak mee werk op mn vrijwilligerswerk is ook zo'n kortzichtig type... overal een oordeel over.
Laatst ben ik gewoon even iets gaan doen waar ze niet in de buurt was, want ik was in staat om heel lelijk te gaan doen.

Gisteren even zo'n baal moment, ik voel me een beetje buitengesloten hier in de straat. Het lijkt wel of iedereen iets met elkaar heeft en ik voel me er zo buiten staan. Ik mis het een beetje om gewoon af en toe een kop thee met iemand te drinken ofzo.
Beste vriendin woont daar te ver weg voor en dat vind ik jammer. Aan de andere kant hoef ik echt geen busladingen vrienden te hebben, want daar heb ik de energie toch niet voor.
Soms heb je dat blijkbaar...

Vetgedrukte herken ik wel van toen ik nog op school zat, maar tegenwoordig heb ik dit gevoel zelf gelukkig niet meer. Ik ga in principe nooit bij de buren langs, maar we helpen elkaar wel even als er iets aan de hand is/als we eventjes elkaars hulp nodig hebben en ik maak toch zeker wel 1 gesprekje met ze als we elkaar toevallig in de tuin tegenkomen en we houden ook een beetje de buurt in de gaten i.v.m. inbrekers enzo . Maar ik heb zelf niet de behoefte om elke week bij 1 of enkelen op de koffie te gaan.

Dat wat je beschrijft, klinkt voor mij ook een beetje als eenzaamheid, het gemis dat je effesnel op iemand kunt terugvallen en even een babbeltje mee kunt maken, maar weet niet of ik dit goed gezien heb (ik ben echt net uit bed ).

Voor de rest heb ik vrijwel niemand hier echt in de buurt wonen, maar wat het verschil voor mij maakt, is dat ik een kleine vriendengroep heb met wie we geregeld bellen en tegenwoordig doen we dit bellen vrijwel altijd via skype (want gratis en handen vrij, wat scheelt als je elkaar geregeld meer dan een uur aan de lijn hebt ).
Gewoon even kletsen en meestal doen we ook nog een beetje gamen of interesses delen (zo van "hey, ik heb gisteren nog deze website gevonden en zat dit en dat te denken, wat vind jij ervan?").

We spelen afwisselend verschillende games en we spelen ze ook niet altijd samen (soms gaat er 1 gamen terwijl 2 anderen bijvoorbeeld blijven kletsen, soms gamen we met z'n allen, levert altijd wel hilarische en soms ook frustrerende ("Hey X, hoe gaat het?" "Jezus, dat team van mij weer, allemaal braindead dus dit gaan we niet winnen , dus ik ga lekker campen en alleen maar damage schieten " momenten op waar we dan weer gezamelijk om kunnen lachen of huilen .

Ik denk dat het voornamelijk mijn vriendengroepje is waardoor ik me (sociaal gezien) tevreden voel wat de kleinere allerdaagse beslommeringen betreft.

Voor de rest heb ik ook een wat uitgebreidere kennissenkring opgebouwd, waarmee ik weer andere sociale behoeftes vervul, dus wat m'n sociale kring betreft, deze geeft mij op dit moment heel veel voldoening.

Ik heb 't ook goed in de hand (ik heb zeg maar geen mensen erin zitten die me leegslurpen en heb genoeg (soms ook wel te veel) opties en merk nu al dat ik moeite heb om zeg maar met iedereen waarmee ik contact zou willen hebben ook contact te onderhouden en in die situatie krijg ik de neiging om het contact met mensen die ik het minst goed ken en/of waarmee ik de minste binding heb (zeg maar de mensen die minder belangrijk voor me zijn) wat losser te maken (vooral wanneer ik het gevoel heb dat ik die persoon er gewoon even niet bij kan hebben om wat voor reden dan ook (wat ik meestal ook echt gewoon jammer vind, want ze kunnen me zeker wel boeien)).

't is een beetje managen voor mij.

Lang verhaal voor iets waarvan ik niet eens zeker weet of dit überhaupt wel op jou betrekking heeft, maar als ik er al naast zat, wellicht vond je 't in elk geval wel ff leuk om gelezen te hebben .

quote:

Op zondag 21 augustus 2016 12:50 schreef summer2bird het volgende:
Ik heb een kat.
Ik heb het eindelijk voor elkaar gekregen dat mensen op de woonafdeling een kat mogen.

Hij heet Ollie, is 5 en een half jaar en ik heb 'm uit het asiel.
[ afbeelding ]

Ik ben helemaal gek op hem. Hij is enorm lief en wilt alleen maar knuffelen.
Ik voel mijn stress ook afnemen als ik met hem op de bank lig.
Hij heeft niesziekte, en morgen gaan we even naar de dierenarts. Ik heb zelfs in het weekeind met hem hete douches genomen (hij zat gewoon droog op de badmat) om hem te laten stomen.
Waarschijnlijk komt het wel goed maar toch morgen even naar de arts.

Paul de Leeuw & Adele: Make You Feel My Love / Zo puur kan liefde zijn

T'klinkt misschien wel gek maar als kind had ik ook altijd hele andere banden met mijn katten en hond dan met mensen.
Ik voel mij er toch wat meer thuis bij ze.

NIIIIICE!!!!

Veel plezier met hem

En wel tof dat je er dan toch 1 mocht!

Wel een beetje zorgelijk van die niesziekte, ik had begrepen dat dit toch wel vrij ernstig kon zijn? (onze eigen katten hebben dit gelukkig nooit gehad).

Als je op vakantie gaat (en je een beetje in de buurt woont), dan wil ik wel op hem passen .

quote:

Op zondag 21 augustus 2016 13:48 schreef summer2bird het volgende:

[..]

Van de brochure wat ik kreeg van het asiel is het vrij normaal voor asielkatten om niesziekte te krijgen als ze thuis komen. Er staat zelfs dat je beter het aan kan zien ipv er meteen medicatie aan te gooien ivm immuumsysteem.
Maar ik ga morgen toch echt een afspraak maken.
Hij is nu vooral aan het snotteren, niezen, hoesten.

En is goed hoor haha

Weet ik niet (meer) precies.

Wij hadden meestal kittens (en dan uit eigen nest, we hebben zelfs nu nog een 3e generatie Moeder en oma ook bij ons opgegroeid ).

Ik zou idd wel even die afspraak maken, het is geloof ik ook besmettelijk (maar niet voor mensen dacht ik ).

quote:

Op zondag 21 augustus 2016 21:55 schreef Nijna het volgende:

[..]

Daar zit wel wat in. Het is niet dat ik bij mijn buren de deur plat hoef te lopen.

Ik splits hem gelijk hier even, omdat me gelijk wat te binnen schoot.

Ik vind het eerlijk gezegd juist wel fijn dat mijn buren me niet constant verzoeken sociaal met ze te doen. Het "probleem" van een buur is natuurlijk dat ie naast je woont en het is veel lastiger deze te 'ontlopen' dan een kennis die in een volgende stad woont.

Ook al mag ik iemand nog zo graag, ik vind het ergens ook juist fijn dat er een afstand is.
Van 1 van mijn vrienden weet ik dat ie soms een periode heeft waarin ie even helemaal geen contact met zijn vrienden wilt (waaronder ikzelf dus) en zo'n periode duurt bij hem meestal een week of 2.

Hij kondigt ze nooit aan, maar achteraf kan ik wel zeggen dat ik het een beetje zag aankomen (vaak heeft ie dan ook gedoe met bijvoorbeeld de mensen van zijn stamkroeg en wat privé-issues (zoals met z'n familie)) en dan bel ik hem nar een weekje ofzo wel even op en bij hem laat ik hem al-tijd 7x overgaan, meestal belt ie mij dan als 1e terug, omdat hij weet dat ik dat meestal geweest ben. Heeft ie geen zin om terug te bellen, dan weet ik ook dat ik hem dan zeg maar niet ieder uur terug ga lopen bellen.

Pas na 2 weken, begin ik me wel een beetje zorgen te maken (achteraf altijd onterecht, maar zou hem bijvoorbeeld niet dood in z'n woning willen aantreffen o.i.d. ), maar dat is ook wel zo'n beetje de maximale periode waarna hij gewoonlijk weer even contact opneemt (en gewoonlijk is het als vanouds, even elkaar updaten en dan aan de lanterfanter-orde van de dag ).

In 1 geval gaf iemand van tevoren aan een maandje helemaal geen contact meer met mij te willen en dat heb ik dan ook gehonoreerd. Vond 't eigenlijk juist goed dat dit me zo gevraagd werd, omdat het ook duidelijkheid schept (maar was wel even wennen, daar dit verder heel weinig in m'n leven gebeurt, behalve dan een vriendin van me die semi-geregeld weer van de radar verdwijnt).

Voor de rest ken ik eigenlijk niemand die ik vervelend-contacterig vind (godzijdank) en die deel van m'n sociale kring uitmaakt. Ik heb ze wel gehad, heel wat eigenlijk.

1 vriend van mij spreek ik geregeld langer dan een half jaar helemaal niet meer (echt complete radiostilte) en om de zoveel tijd daagt ie weer op of bel ik hem dan even.

Belangrijk voor mij is toch wel dat mensen mijn grenzen kunnen respecteren, ik doe (of doe poging tot ) dit zelf ook zoveel mogelijk. Ik vind het ook wel leerzaam.

quote:

Ik weet ook niet of dat nou mijn types zijn... Het is meer inderdaad iemand waar je even op terug kan vallen en een babbeltje maken. Misschien dat ik het in de vakantie wel extra mis, omdat ik dan ook niet even op het schoolplein van die prut praatjes kan maken. Blijkbaar heb ik daar toch wel behoefte aan...
Puntje om nog eens met begeleidster te bespreken...

Goed punt. En goed dat je dit gelijk gaat bespreken, ik houd wel van "meteen aanpakken"
Ik heb een beetje een soort van lijstje van mensen met wie ik even contact op kan nemen en een beetje afhankelijk van hoeveel zin in sociaal contact ik op dat moment heb (en ook een beetje hoeveel energie ik zeg maar beschikbaar heb of mag hebben van mezelf) en soms ga ik gewoon letterlijk dat hele lijstje af, totdat er iemand opneemt.

En zelfs als er niemand opneemt (wat natuurlijk gewoon kan), dan kan ik altijd nog naar teamspeak (zeg maar een soort open babbelkanalen van een paar gamersclans).

En last but not least, ik kan altijd nog bij de buren aanbellen .

quote:

Ik heb 1 beste vriendin en verder eigenlijk wat heel oppervlakkige kennissen. Ik zou zo graag wat dichter bij die vriendin wonen, dat je gewoon even langs kan gaan als je dat zou willen.
We bellen nu af en toe, allebei druk en het lukt niet zo vaak als we zouden willen, maar toch voelt het dan wel heel vertrouwd ofzo .

Klinkt een beetje alsof je op zich niet op zoek bent naar alleen maar contact met mensen, maar dat je misschien ook wel een beetje op zoek bent naar iemand waarmee je gewoon even kunt 'chillen'. Klopt dat een beetje?
Oppervlakkige mensen stop ik liefst wat dieper/verder weg en gooi ik even een camouflagenetje over m'n huis zodra ik weet dat ze in de buurt zijn .

Sommige mensen bel ik trouwens op en dan weet ik van tevoren dat het een meer informatief gesprek gaat worden ( =kost wat meer energie, ook al is het wel nuttig en leuk enzo) en sommige anderen zijn die gesprekken van een erg hoog chillniveau en houd ik het makkelijk uren vol ('t record staat (I'm not kidding!) op ruim 11 uur een open kanaal via skype (tis dat dat klokje niet liegt ).

Maar 't is wel meermalen voorgekomen dat ik gewoon wat random zat te surfen en te tikken/chatten (heel geconcentreerd bla bla enzo ) en dan ineens een luide kuch door de speakers hoor...was ik vergeten dat we met elkaar zaten te skypen, we beiden eventjes niks te melden hadden en hij eventjes naar een andere kamer was gelopen om even iets te zoeken of te doen en hij daar een half uur gezeten had .

Geen verplichtingen...dat vind ik nou chill .

quote:

[..]

Het was interessant om te lezen en vooral die eerste alinea die ik gequote heb over eenzaamheid laat me weer even net anders kijken en dat vind ik fijn!
Dank je

Dank je, en graag gedaan .
Heeft een ander er ook nog wat aan .

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.