Nachtmerrie date

Ik zit al enkele uren te huilen, dus laat ik het maar van mij afschrijven.

Ik ben midden twintig, zoek al sinds mijn 18'e actief naar een relatie, helaas zonder succes.
Badoo, tinder, datingssites, meestal geen reacties na berichten van mij, en als het wel tot een bericht komt, is het vaak na een aantal vragen over en weer 'over', het meisje reageert simpelweg vaak dan niet meer.

Nu kreeg ik tot mijn grote schrik en vreugde een bericht via een datingsite, het meisje had haar telefoon nummer gestuurd en vroeg of ik wou appen, maar natuurlijk!!

Ik was dolblij ze woont ook in Rotterdam, maar wist dat dit ook weer tot niets kon leiden, dus mezelf niet te blij gemaakt.
Maar tot mijn verbazing klikte het ontzettend, we hebben dagen en nachten geappt, dus besloten om binnen enkele dagen af te spreken.

Het was geweldig, ze was knap, (te knap naar mijn mening), maar had ook ontzettend veel problemen, ze heeft er nooit veel over verteld, en ik wil over haar problematiek niet te veel op ingaan, ben bang dat iemand dit verhaal herkend, en wil graag anoniem blijven.

Al met al, dit was mijn 10'e date met haar in 3 weken tijd, we waren een flurry aan het eten, op een parkeerplaats nabij een park, opeens reden er drie scooters langs met Marokkaanse jongeren erop, ze schrok overduidelijk, en deed haar sjaaltje iets over haar hoofd, en ging wat naar onder zitten op de passagiersstoel..

1 jongen op de scooter had haar helaas al gezien, ze reden eerst verder, maar na 1 minuut kwamen er 2 scooters terug, een jongen met pet, en een baardje, gooide zijn scooter op de grond, en rende naar mijn portier, ik ben nog nooit zo geschrokken.... Ik tril nu nog gewoon.

Hij trok mijn portier open, en trok mij de auto uit, op de grond..
Hij pakte mijn keel vast terwijl ik op de grond lag, en zei ''WIE BEN JIJ PRAAT WIE BEN JIJ''.

Ik kon niets meer zeggen, ik ben nog nooit zo bang geweest, het meisje ook helemaal in paniek, en vertelde dat ik een kennis was, hij geloofde het niet, ze ging een heel verhaal vertellen dat ik de neef van haar oom was, en dat hij die oom zo kon bellen of het waar was..

Hij liet mijn keel los, en de jongens zeiden ''kom maar even mee,'' tegen het meisje Wat er toen gebeurde weet ik niet, ik ben de auto weer in gegaan, deur opslot, en zag door mijn spiegels heen dat zei midden in het groepje jongens stond, ze waren wel 15 minuten aan het praten.

Het meisje kwam terug, en zei dat dit haar ex vriend was, hij is heel erg jaloers, en ik moest blij zijn dat hij nog bij de reclassering loopt, en voorwaardelijk vrij was, als hij nu wat doet moet hij immers terug de gevangenis in, anders had hij me wat gedaan zei ze.

Ik kon niets meer zeggen, ik zei '' ik ga'', ze schrok heel erg en moest huilen, ze zei ''mag ik nog wel een knuffel, en we bellen gelijk he'', ik heb de knuffel geweigerd, en ben helemaal over stuur naar huis gereden, mijn emoties niet kunnen bedwingen in het verkeer, nu weet ik ook dat ik niet moet rijden na zo'n heftige gebeurtenis...

Ik lig nu te huilen, ze zit in een verkeerd milieu, ik ben een dood gewone jongen zonder problemen (na mijn autisme na dan), en wil niks te maken hebben met dit soort dingen...

Maar dit was wel mijn eerste ''meisje'' waarmee ik heel wat uurtjes heb doorgebracht..
Ik zit met trillende handen, wil haar een app sturen, dat dit het was... Dat ik dit niet wil, maar het doet mij zo verschrikkelijk veel pijn, want dit is het enige meisje ooit in mijn leven die ook daadwerkelijk waar om mij heeft gegeven, grote kans dat ik nooit meer de kans krijg tot een ander meisje gezien mijn lege verleden op het gebied van vrouwen.


Ik vraag dus ook een beetje advies, een afscheidsbericht sturen, of beter nog mee wachten, en nog energie stoppen in dit meisje?
Ik ben er helemaal doorheen. En weet mij geen raad meer.
Ze heeft altijd buitenlandse vrienden gehad, en dan geen ontwikkelde maar echt straat types, en is nu opzoek naar stabiliteit, maar haar verleden is ontzettend zwaar, en ik heb helemaal nog nooit zo'n leven gehad, en dit soort types zie ik wel als ik in de auto zit op straat lopen dat uitschot, maar nog nooit mee te maken gehad, en dat wil ik ook echt niet.

Bedankt voor het aanhoren van mijn verhaal, en zeg gerust wat je denkt, aan eerlijke antwoorden heb ik het meeste.

quote:

Op woensdag 20 april 2016 22:12 schreef agter het volgende:
Hij loopt bij de reclassering en is voorwaardelijk vrij.
Doe aangifte.

Ik heb een jobcoach, die is eigenlijk alleen als ik problemen ervaar op het werk, en die belt mij zo terug, want toen ik dit naar hem toe hem ge appt, schrok hij ook heel erg...

Ik wil wel aangifte doen, maar dan moet ik aan het meisje zijn naam vragen, en ben bang dat die jongen via haar, weer achter weet te komen wie ik ben..

quote:

Op woensdag 20 april 2016 22:14 schreef MadJackthePirate het volgende:
Sowieso wat gaan ze doen dan

Dat kan best, maar deze gozer was zowel verbaal agressief als lichamelijk, en ik weet dat zei een hele poos in het verkeerde milieu heeft gezeten, ze is misbruikt geweest bij haar thuis, (haar pa) , daardoor ging ze altijd het huis uit, na school, en is zo weer via verkeerde mensen in aanraking gekomen

[ Bericht 9% gewijzigd door Copycat op 20-04-2016 23:17:01 ]

quote:

Op woensdag 20 april 2016 22:16 schreef Fred_Flinkstoned het volgende:

[..]

Eerlijk dat is wel matig man, zo'n snolletje hoor je op de 2e date al finaal uit elkaar te trekken. Maargoed, ik zou aangifte doen tegen die kut mocro.

Ik zit er wel over na te denken, ik begrijp de term jaloezie heus wel, maar als ik mijn ex met een anderen jongen zou zien in een auto, zou ik verdrietig worden, maar geen haar op mijn hoofd, dat ik verhaal zou komen halen bij die gast

quote:

Op woensdag 20 april 2016 22:21 schreef MadJackthePirate het volgende:

[..]

Ja je moet zelf weten hoor, alleen je beslist dit dus nu gebaseerd op haar ex... In feite laat jij je dus ergens van weerhouden door zo'n kut mocro Als je die meid echt leuk vind laat je je toch niet zo makkelijk afschepen?

Als je echter toch niet echt toekomst tussen jullie zag dan snap ik de keus wel

Bedankt voor je bericht.

Ik heb toch even met haar gepraat, ik heb gezegd dat ik dit gewoon niet kan, dat ik een jongen ben, die stabiliteit nodig heeft, en dat mijn hoofd te vol raakt door al dit soort gebeurtenissen.

Ik moet ook nog in staat te zijn om mijn werk goed te doen, en door dit soort dingen komt mijn hoofd zo vol, dat ik minder functioneer.
Ze is boos op mij, ze snapt dat ik dit niet meer wil meemaken, en verzekerd dat we hem echt niet nog eens tegenkomen.

Ik mag haar pas weer een bericht sturen, als ik zeker weet wat ik wil, en eerder mag ik niet meer tegen haar praten, ik heb met meerdere mensen gesproken zoals mijn job coach, mijn ouders, e.d en die zeggen allemaal dat ik moet stoppen, en dat er genoeg meisjes zijn op de wereld, zonder problemen en verleden.

Maar ergens weet ik ook wel dat ik echt niet zo snel meer een ander meisje vind, dus ik laat het voorlopig rusten, en zal haar appen als ik weet wat ik wil.

quote:

Op woensdag 20 april 2016 22:22 schreef 44rdbei het volgende:

[..]

Ja, triest volk.

Klopt, totaal geen respect hier, ik woon aan die kant met die gele flats, en ze trappen hier de metropoortjes open stelselmatig, overlast op straat e.d, wil zo snel mogelijk verhuizen naar een anderen wijk.

quote:

Op woensdag 20 april 2016 22:44 schreef schrijfveer het volgende:
Ik weet niet het fijne van aangifte doen, maar kun je volgens mij niet via een anoniem nummer aangifte bij de politie doen ?

Wat betreft je date, je moet jezelf afvragen in hoeverre je vindt dat je veiligheid op het spel staat. Je kunt verder daten en hopen dat haar ex je verder met rust, maar het is ook misschien realistisch om er toch mee te stoppen aangezien er een kans in zit dat je bij haar verleden betrokken gaat worden (je weet niet waar haar ex precies voor veroordeeld is geweest en hoe agressief hij daadwerkelijk is, het kan bluf zijn of het is het niet). Je kunt dan beter nog een poos vrijgezel zijn dan in een mogelijk rottige situatie verzeild raken.

Edit: Zie net dat je overweegt niet door te gaan. Wijs besluit. Gevoelsmatig niet de leukste keuze, maar bedenk dat die gevoelens met de tijd slijten.

Bedankt voor je uitgebreide reactie.

Ik heb de deur nog op een kleine kier staan, maar ze heeft zoveel exen gehad, en ik letterlijk geen enkele, ik denk dat onze werelden te veel van elkaar verschillen.

Ze is ook om eerlijk te zijn een beetje asociaal (lees piercings met het K woord schelden e.d), en ik scheld nooit, doe nooit iets tegen de regels (misschien een paar km te hard rijden )

Nu stoor ik mij daar nog niet heel erg aan, gewoon uit vreugde dat er echt een meid naast mij zit, ik heb op zo'n moment heel lang gewacht, en nu is het dan echt zover... Maar ik denk dat als ik gewend ben aan het ''hebben van een vriendin'', het toch wel een beetje kan gaan botsen

Je hebt helemaal gelijk, ben ook bang dat ik een beetje meegesleurd word in een wereld met asocialen en misschien wel criminelen.

Ze kent echt heel veel Marokkanen turken e.d en ze zegt ook, dat ze alles naar elkaar doorspelen, bijvoorbeeld (dat meisje met wie je had ben ik tegen gekomen e.d)

Ze woont aan de anderen kant van Rotterdam, gelukkig kent ze in mijn buurt weinig mensen, dus als we ooit weer afspreken iig niet meer bij haar in de buurt.

Ik woon ook niet echt in een lekkere buurt, maar de mensen kennen mij hier al heel mijn leven van gezicht, hier zal ik niet z snel in de problemen komen

De verleiding om met haar door te gaan, al dan niet op een veel lager pitje, (dus misschien over enkele dagen pas weer een eerste bericht sturen, en op een anoniemere plek afspreken) is voor mij nu echt groot, de stap om haar te blokkeren vind ik lastig, maar goed. Denk dat zij er sneller overheen is dan ik, een meisje heeft altijd sneller weer iemand gevonden als een jongen met een autistische beperking.

Maar voorlopig sluit ik het boek even, en probeer anderen dingen te doen, afleiding e.d hoe de toekomst loopt probeer ik even niet aan te denken (moeilijk voor mij mensen met autisme houden van duidelijkheid, maar dat heb je met een vriendin sowieso toch niet, al dat gedoe is ook niks voor mij haha!

quote:

Op woensdag 20 april 2016 22:43 schreef DoubleDip het volgende:
Ze zegt dan wel dat dit niet meer gebeurt, maar die ex weet haar blijkbaar nog steeds te vinden. Dan kun je er donder op zeggen dat die gast een keer terugkomt en jou misschien wat aan doet.

Ik snap dat het moeilijk is en je haar leuk vindt, maar voor je eigen veiligheid zou ik dit afkappen. Er zijn meer meiden op de wereld, je bent pas 25 dus tijd genoeg.

Je hebt gelijk, je moet ook niet te graag een vriendin willen.
Het is misschien fijn, maar er zijn ook diepte punten, pijn verdriet als het niet lekker loopt bijvoorbeeld

quote:

Op woensdag 20 april 2016 23:14 schreef vera166 het volgende:
Ik weet niet hoe ik dit netjes of genuanceerd zou moeten verwoorden, maar ik doe een poging:

Ik denk dat jullie niet erg voorbestemd zijn. Jullie werelden verschillen, zoals je zei, veel te veel van elkaar. Uitzonderingen daargelaten; meisjes zoals jij beschrijft in dit topic zijn over het algemeen niet op zoek naar iemand met een autistische beperking. En ik bedoel daar niets gemeens mee, maar ik ben wel echt van mening dat het een erg kleine kans betreft dat jullie het lang leuk met elkaar kunnen hebben, en ik weet ook niet hoe oprecht zij is.

Als het niet je doel is om het lang leuk met haar te hebben, dan kan je het nog een kans geven natuurlijk. En misschien zie ik alles veel te somber in, maar ik heb het gevoel dat ik wel goed zit, gebaseerd op jouw topic.

Sterkte, lijkt me wel echt een nare gebeurtenis inderdaad.

Bedankt Vera voor je berichtje!

Ik had ook meer een insteek van ''Elke dag die ik met haar beleef, kan ik in m'n zak steken''.
Ik schrijf de herinneringen, momenten en foto''s ook op, voor later.
Ervaring met liefde is ook al een winst, en hoe meer uur ik met een meisje doorbreng, hoe makkelijker het gaat worden om met vrouwen te communiceren

Zeg in alle eerlijkheid dat ik vrij verlegen ben, zeker naar vrouwen druipt de onzekerheid eraf, en je hebt het goed gezien dat dit niet lang stand gaat houden, want in alle eerlijkheid, de eerste dates waren heel anders als nu, er komt bijvoorbeeld al geen intimiteit meer bij kijken, vroeger zaten we nog te zoenen, de laatste dates lijken we al meer op ''normale vrienden''.

Haar intressen gaat ze toch wel verliezen, ik heb weinig te vertellen, en ben geen charmant persoon die ook met z'n ogen praat (sommige jongens doen aan knipogen, beetje bewegen met hun ogen e.d ) en ik heb dat allemaal niet in me, ik ben vrij gesloten en doe wel voor alsof ik een persoon ben met een babbel, maar dat speel ik meer, als dat ik het daadwerkelijk ben