Van kleuter tot puber deel 131

quote:

Op donderdag 14 april 2016 09:32 schreef PureEvil het volgende:
Mijn kind heeft de 9 jaar prik niet gehad.

Anyway, iemand tips? Mn dochter wil niet naar school, en het is elke ochtend een 'gevecht' om dr aan te kleden en naar school te krijgen. En dan is het natuurlijk ook nog huilen als ik wegga..... Ik vind het niet leuk, voor ons beide niet.

Het stomme is dat als ik haar op kom halen dan is ze dus wel heel erg blij en heeft het toch wel leuk gehad op school.

Lastig.

Ik ben op een gegeven moment gestopt met haar naar de klas brengen. Loop dan zelf maar naar binnen. (Groep 1)
Maar het was op het kdv ook altijd strijd met Jen.
Pas toen ze hier naar school ging en meer op haar plek zat en rust in dr hoofdje had ging ook het naar school gaan en afscheid nemen beter. Is het iets van de laatste tijd? Zit er spanning in dr hoofd?

Leyla heeft het soms nog wel eens, maar soms vind ik niet erg. Daar neem ik even de tijd voor, even een extra kus, maar dan is het ook wel klaar. Leyla belde ik vorige week ziek af omdat ze de hele nacht had liggen kotsen... Nou alsof ze gestoken werd.... Ze moest en zou naar school....

Ik ben ook wel vrij hard daarin, stoppen met huilen en miepen anders ga ik meteen weg. Gewoon even vragen om een extra kus wordt dus beloont en gepiep niet.

quote:

Op donderdag 14 april 2016 09:32 schreef PureEvil het volgende:
Mijn kind heeft de 9 jaar prik niet gehad.

Anyway, iemand tips? Mn dochter wil niet naar school, en het is elke ochtend een 'gevecht' om dr aan te kleden en naar school te krijgen. En dan is het natuurlijk ook nog huilen als ik wegga..... Ik vind het niet leuk, voor ons beide niet.

Het stomme is dat als ik haar op kom halen dan is ze dus wel heel erg blij en heeft het toch wel leuk gehad op school.

Ze gaat pas sinds kort, of? Is natuurlijk ook een hele verandering...had ze zich op school verheugd en valt het nu tegen of gaat het alleen om de afscheid...
Ik zie hier ook veel nieuwe kindjes huilen, grote klas, veel kinderen die alles al weten en dat ook soms tegen de nieuwe laten merken...Ze moeten even hun plekje vinden. Gewoon de leuke dingen benadrukken die op de dag gaan gebeuren en snel met een klein ritueel afscheid nemen, bijvoorbeeld kus en nog zwaaien. Bij ons neemt de juf dan de kinderen ook vaak over, die nog moeite hebben.
Sinds hier voor moederdag geknutseld wordt, mogen mama's de klas niet meer in...dat scheelt volgens mij al in de drukte 's ochtends, ik mis het wel een beetje, toch leuk om alles in de klas te bekijken of een praatje met de kinderen te maken.

quote:

Op donderdag 14 april 2016 09:32 schreef PureEvil het volgende:
Mijn kind heeft de 9 jaar prik niet gehad.

Anyway, iemand tips? Mn dochter wil niet naar school, en het is elke ochtend een 'gevecht' om dr aan te kleden en naar school te krijgen. En dan is het natuurlijk ook nog huilen als ik wegga..... Ik vind het niet leuk, voor ons beide niet.

Het stomme is dat als ik haar op kom halen dan is ze dus wel heel erg blij en heeft het toch wel leuk gehad op school.

Heeft ze dat ook als ze ergens anders heen moet? Of alleen bij school?

De eerste dagen dat ze naar school gingen hartstikke goed. Ze had er van te voren ook heel veel zin in om naar de basisschool te gaan. Later ging het van "dat kindje zegt lelijke dingen tegen mij" " kleuters zijn stom" etc.

Ze gaat naar school sinds half maart.

De juf neemt haar ook over idd
. en die zegt ook, snel afscheid nemen, maar probeer dat maar eens met een huilend kind die als een aapie aan je hangt... Vanochtend dus ook weer dikke tranen, de juf nam haar over, ze vroeg nog om een kus en een knuffel, maar de juf zei nee dat gaan we niet doen mama gaat nu weg, anders ,zijn we over een half uur nog bezig. Ik ben best met een rotgevoel weggegaan.

Kun je het aan haar vragen wát ze precies zo naar vindt? Of waarom? Misschien is ze wel onzeker of je haar weer ophaalt, of is het bij t opstarten van de dag zooooo onrustig in de klas dat ze zich verloren voelt, of misschien beginnen ze op school met een programma-onderdeel wat ze heel stom/ moeilijk/ naar vindt.

quote:

Op donderdag 14 april 2016 10:24 schreef PureEvil het volgende:
De eerste dagen dat ze naar school gingen hartstikke goed. Ze had er van te voren ook heel veel zin in om naar de basisschool te gaan. Later ging het van "dat kindje zegt lelijke dingen tegen mij" " kleuters zijn stom" etc.

Ze gaat naar school sinds half maart.

De juf neemt haar ook over idd
. en die zegt ook, snel afscheid nemen, maar probeer dat maar eens met een huilend kind die als een aapie aan je hangt... Vanochtend dus ook weer dikke tranen, de juf nam haar over, ze vroeg nog om een kus en een knuffel, maar de juf zei nee dat gaan we niet doen mama gaat nu weg, anders ,zijn we over een half uur nog bezig. Ik ben best met een rotgevoel weggegaan.

Mijn ervaring is dat dat wel werkt. Maar aan de andere kant is het niet dat de juf dat beslist. Jij beslist hierin. Laatste kus en dan omdraaien en klaar.

Doen wat je zegt is hierin belangrijk, geen 10 laatste knuffels. Dan hou je het drama in stand.

Buurpoes, ik zeg haar altijd " mama gaat nu naar huis en dan kom ik je om 12 uur weer ophalen ".

Als ik eenmaal weg ben dan is het al gauw goed volgens de juf. Misschien is het een uitprobeer fase?

Ze was vanochtend iig ontzettend dwars en wou niks

quote:

Op donderdag 14 april 2016 09:32 schreef PureEvil het volgende:
Mijn kind heeft de 9 jaar prik niet gehad.

Anyway, iemand tips? Mn dochter wil niet naar school, en het is elke ochtend een 'gevecht' om dr aan te kleden en naar school te krijgen. En dan is het natuurlijk ook nog huilen als ik wegga..... Ik vind het niet leuk, voor ons beide niet.

Het stomme is dat als ik haar op kom halen dan is ze dus wel heel erg blij en heeft het toch wel leuk gehad op school.

Ik zou vooral gaan uitzoeken waarom ze niet wil. Hier waren dat echt wel signalen dat het op school niet lekker liep.

Dat kan ook, de lievelingszin van mijn zoon op dit moment "Dat wil ik niet"...

Ik heb de overgang naar school als een sneltreinvaart in zelfstandig worden beleefd, binnen een paar weken. Heb vertrouwen, ze ontdekken zo veel nieuwe dingen en binnenkort is ze niet meer "nieuw" en weet ze haar weg op school. En ik denk dat hier ouders hun kind ook nog weleens thuis houden in de middag als het nodig is, maar dat kun je misschien beter met de juf overleggen of dat handig is. Kent ze misschien al kinderen uit de klas van buiten de school?

quote:

Op donderdag 14 april 2016 11:01 schreef PureEvil het volgende:
Buurpoes, ik zeg haar altijd " mama gaat nu naar huis en dan kom ik je om 12 uur weer ophalen ".

Als ik eenmaal weg ben dan is het al gauw goed volgens de juf. Misschien is het een uitprobeer fase?

Ze was vanochtend iig ontzettend dwars en wou niks

Het is een faaaaaase!

Hoop ik toch wel.

Maar heb je het al aan je dametje gevraagd? Als mijn uk extra dwars is, is er eigenlijk altijd wel iets dat in zijn hoofd blijft malen. Eén gesprekje en dan kan hij weer verder.

En soms zijn het grote dingen, soms zijn het kleine dingen waar ik nooit van had gedacht dat hij zich daar druk over zou maken.

Daan begon er ook mee na een paar weekjes school. De nieuwigheid was eraf. En toen begon hij te miepen. Nu is hij sowieso al goed in dat toneelspel ("kan ik niet" "lust is niet" ipv "wil ik niet" incluus dramatische tranen). De eerste keer heb ik hem nog even geknuffeld en tijd gegeven. Eenmaal uit het zicht bleek er niks aan de hand. Daarna steeds stug aan juf over gedragen en gezegd dat ik hem straks weer kwam ophalen. Na een week was het over. Die toneelstukjes van "ik kan mijn schoen niet vastmaken". Werkt ook niet meer bij juf, ze leren hem wel goed kennen
Een klasgenootje van mijn oudste heeft zeker tot groep 3 gemiept bij het afscheid. Het kind is ook niet zo geschikt voor school (lekker laten voetballen typje), maar moeder bleef hem ook aandacht geven en troosten. En als ze dan iets strenger deed, kon hij heerlijk dramatisch gaan doen, en gaf ze het op..

Als er iets is, dan is even een gesprekje hier ook genoeg. Evt juf even inlichten over een brutaal klasgenootje/ander probleem om te helpen..

Volgens de juf deed ze het vanochtend hartstikke goed. Ze hadden vorige week al afgesproken dat ze de knuffeltje mee mocht nemen. En vandaag was er afgesproken dat we een kus en een knuffel doen en dan samen met de juf zwaaien naar mama, zonder tranen. En dan krijgt ze van de juf een sticker.

Ben benieuwd vanmiddag...

Jen, groep 4, heeft dit jaar ook nog een knuffel mee gehad toen het erg slecht ging... Soms is het net dat ene waar ze heel erg aan vasthouden.

quote:

Op woensdag 13 april 2016 14:02 schreef Arch-Indar het volgende:

[..]

Thanks, ik zal dat boekje eens opzoeken. Het inkijkexemplaar ziet er wel leuk uit iig. Eens met hem overleggen of hij dat zou willen.

Toevallig kwam mijn zoontje vandaag met een tekening van een kikker thuis, in tegenstelling tot de meeste eerdere creaties, kon je heel goed herkennen wat het was...en toen ik het vroeg, hoe dat kwam dat hij zo een mooie kikker kon tekenen, vertelde hij dat de juf het had laten zien, volgens mij ook op basis van rondjes, ovaaltjes en driehoeken...dus de juiste techniek helpt wel ... het dier op de andere tekening moest een tweebeenige kat voorstellen...poezen kan de juf waarschijnlijk nog niet voortekenen 😜....

quote:

Op donderdag 14 april 2016 11:01 schreef PureEvil het volgende:
Buurpoes, ik zeg haar altijd " mama gaat nu naar huis en dan kom ik je om 12 uur weer ophalen ".

Als ik eenmaal weg ben dan is het al gauw goed volgens de juf. Misschien is het een uitprobeer fase?

Ze was vanochtend iig ontzettend dwars en wou niks

Herkenbaar, hier precies zo gehad. Ja, gehad, dus toch een fase?
Ook hier de verhalen, dat die en die stom is etc etc. En aan het einde van de dag horen van de juf dat het hartstikke goed gaat. Gelukkig ging de juf er ook heel goed mee om.

Daan komt bijna nooit met werkjes thuis. Nu 3 maanden school, en alleen 2 werkjes van zijn vriendinnetje mee gekregen
Hij is meer van het spelen geloof ik. Lekker doen, nu kan het nog.
Alleen deze week wat minder, sinds woensdag thuis en het lijkt de vijfde ziekte te zijn. Die hadden we nog niet gehad.

quote:

Op donderdag 31 maart 2016 10:05 schreef Moonah het volgende:

Hé, betekent dat dat D1 nu meer sociale contacten heeft? dat zou wel een fijne ontwikkeling zijn.

Beetje late reactie, sorry, maar ja en nee.

Dat we hem niet vaak zien betekent ook dat hij meestal op zijn kamer zit (en niet meer beneden), maaaaar, hij heeft inderdaad wel sociale contacten maar die spelen zich niet bij ons in huis af maar in de wijk waar hij op de basisschool zat (8 km bij ons vandaan).
Daar wonen nog steeds zijn vriendjes en daar hangen ze dus uit. Op zijn oude schoolplein en/of bij hen thuis.

Wel jammer, want ze zijn echt nooit bij ons.
Groot nadeel van niet in je eigen wijk naar school zijn geweest. Hij heeft een handjevol vrienden die allemaal in dezelfde wijk wonen.
(Als ik dat allemaal had geweten had ik andere keuzes gemaakt).

Onze jongste zoon zit wel sinds groep 4 bij ons in de wijk en hij heeft dus wel hier zijn vrienden.

Maar goed, grote D is nu echt een hele grote D.
Ontzettend puber. 15, baard in keel, erg groot. Onzeker. Puistjes. Proefwerken. Stoer. Kleding. Veel smartphone gehalte en weinig praten (tegen ouders). Geen idee wat er in hem omgaat over het algemeen. Man van weinig woorden (tegenover de oh zo drukke 7/8 jarige die hij ooit was).

Uitgaan
Afspraken niet nakomen (waardoor je om 23.30 meer dan een half uur in je auto zit te wachten ergens en hij niet op komt dagen en niet weet waar hij uithangt. En natuurlijk zijn telefoon niet opneemt terwijl hij normaliter aan dat ding vergroeit zit).

en...nou ja...van kleuter tot puber dus... dat laatste...

Maar hij is wel lief hoor Ben dol op hem!

quote:

Op vrijdag 15 april 2016 19:37 schreef lily het volgende:

[..]

Maar goed, grote D is nu echt een hele grote D.
Ontzettend puber. 15, baard in keel, erg groot. Onzeker. Puistjes. Proefwerken. Stoer. Kleding. Veel smartphone gehalte en weinig praten (tegen ouders). Geen idee wat er in hem omgaat over het algemeen. Man van weinig woorden (tegenover de oh zo drukke 7/8 jarige die hij ooit was).

Uitgaan
Afspraken niet nakomen (waardoor je om 23.30 meer dan een half uur in je auto zit te wachten ergens en hij niet op komt dagen en niet weet waar hij uithangt. En natuurlijk zijn telefoon niet opneemt terwijl hij normaliter aan dat ding vergroeit zit).

en...nou ja...van kleuter tot puber dus... dat laatste...

_{ik heb dit niet gelezen, handen voor mijn ogen}

Ik leef nog even lekker door in mijn prepuberale wereld.

Wat een omschakeling dan he lily?

Groot contrast met hier want ik heb gisteren de uitnodigingen voor Ean haar eerste verjaardagsfeestje geschreven.

Ach, het valt (in ons geval) wel mee hoor. Sowieso groei je erin mee en ik vertrouw hem wel gewoon, dat scheelt.
Ik verwacht dat we met onze nu 11 jarige meer te stellen krijgen, straks.

En het eerste verjaardagsfeestje... leuk hoor (hoewel ik zelf iets minder fan ben van dat soort dingen maar daar zal ik niet de enige in zijn). Wat gaan jullie doen?
Onze dochter heeft in januari ook haar eerste feestje gehouden trouwens. Door het grote leeftijdsverschil hebben we nu van alles wat.

Hij is in februari voor het eerst naar een rockconcert geweest zonder ons. In Tilburg.
Met z'n vieren... 17, 18 en een 19 jarige (meisje, zij reed). Ik ken deze jongens van de voetbalvereniging van jongste zoon (keeperstrainer).
Het zijn prima jongens, die ik ook vertrouw, maar poeh.

Ik heb me maar steeds in mijn hoofd geprent...ik was ook 15 toen ik al weet ik waar naartoe ging. Je kunt hem niet overal voor beschermen. Dit gaat gewoon goed. mantra

Het grote loslaten gaat me best goed af (in tegenstelling tot zijn vader trouwens) maar deze was wel lastig.

Het ging gelukkig prima.

Dat ligt aan het weer.
Bij goed weer:
Cupcake versieren
Speurtocht
Koekhappen
Waterpistooltje happen
Fotolijstje versieren
stoelendans
Patat eten

Het duurt van 14:45 tot 17:30
14:45 school uit dus rond 15:00 thuis. 2 uur om te vullen dus en daarna eten. Moet goed komen.

Bij slecht weer wordt het een indoorspeelgeval

quote:

Op zaterdag 16 april 2016 20:51 schreef lily het volgende:
Hij is in februari voor het eerst naar een rockconcert geweest zonder ons. In Tilburg.
Met z'n vieren... 17, 18 en een 19 jarige (meisje, zij reed). Ik ken deze jongens van de voetbalvereniging van jongste zoon (keeperstrainer).
Het zijn prima jongens, die ik ook vertrouw, maar poeh.

Ik heb me maar steeds in mijn hoofd geprent...ik was ook 15 toen ik al weet ik waar naartoe ging. Je kunt hem niet overal voor beschermen. Dit gaat gewoon goed. mantra

Het grote loslaten gaat me best goed af (in tegenstelling tot zijn vader trouwens) maar deze was wel lastig.

Het ging gelukkig prima.

Hiet is hier ook begonnen. Die van mij zijn aan de ene kant behoorlijk wereldwijs, maar aan de andere kant natuurlijk juist tamelijk beschermd, vooral doordat ze in de steden waar wij woonden altijd overal heen gebracht moesten worden. En ze hebben het hele stadium van fietsen-met-mama en verkeerslessen op school overgeslagen, dus ik vind alleen-naar-het-winkelcentrum al best wat

Oudste - net veertien - maakt deze zomer een sprongetje: de ouders van haar vriendinnetje hebben gevraagd of ze minstens een weekje met ze mee kan naar huis. In Rome We moesten allebei even aan het idee wennen, maar ze gaat ervoor. Heen met vriendinnetje en diens vader mee, en terug met 'unaccompanied minor service', dus dan wordt ze ook nog begeleid. Mooie tussenweg, want over een jaar of twee vliegt ze zelfstandig de wereld over, schat ik.

Bij mijn 14-jarige is het tot nog toe niet verder gegaan dan de tienerdisco (1x per maand), zelfstandig naar de stad gaan om te shoppen en wat schoolfeesten.
De tienerdisco vond ik al wel een hele stap, maar in het toegangskaartje zit ook de busreis bij inbegrepen. De bus (wel een gewone lijndienst) rijdt het terrein van de disco op om ze te brengen en weer op te halen. Extra service van de zaak