SES School, Studie en Onderwijs
Wiskunde in de brugklas, Frans voor het examen of een studie Personeel en Arbeid? Moeilijke formulieren van DUO? Iets weten over studiefinanciering of studentenverenigingen? Dit is het forum voor leerkrachten, scholieren en studenten, van brugklas tot uni
Ik ben een 23 jarige student, ben bijna klaar met een bachelor in Economie. Op de middelbare school (VWO) verkeerde profiel keuze gemaakt. Waar ik voorheen veel plezier had in leren, werd dit vrijwel verpest door deze profiel keuze. Ik hield van analytisch dingen oplossen en van ''echte'' dingen in de wereld te leren (biologie/natuurkunde bijvoorbeeld). Echter was mijn motivatie op school 0 en koos ik uiteindelijk voor EM profiel. Mijn 0 motivatie ging toen naar -oneindig, ik spijbelde een hoop. Uiteindelijk op tijd m'n VWO afgemaakt met een 6.8 gemiddeld (in de onderbouw stond ik een 9 gemiddeld). Toen een tussenjaar genomen om over mijn studiekeuze na te denken, en eventueel over te stappen naar een NT/NG profiel dmv certificaten. Echter werd in dit tussenjaar zo erg depressief dat ik het nut er allemaal niet meer van in zag. Toen Economie gaan studeren zonder enige motivatie, elk vak voelde bijna als een straf. Ik heb enigzins m'n eerdere depressie gevoelens overwonnen en zou graag een andere richting aan mn leven geven. Echter krijg ik hierbij nieuwe depressie gevoelens/angsten.
Opnieuw voelt het allemaal hopeloos aan. Ik weet eigenlijk niet wat ik wil, wel weet ik dat ik iets anders wil. Om olie op het vuur te gooien heb ik het gevoel dat ik sinds m'n 16e eigenlijk helemaal niks heb geleerd. Het EM profiel stelt mijn inziens niet echt iets voor, en een studie economie idem dito.
Ik besef nu dat alle banen of richtingen die ik op wil niet haalbaar zijn door mijn studiekeuze evenals mijn behaalde resultaten. Achteraf gezien had ik iets moeten studeren wat mij echt leuk leek en daar gewoon goede resultaten voor te halen. Had ik dat gedaan dan kan ik alsnog alle kanten op. Echter nu zit ik in de val.
Ik weet niet hoe ik hier in godsnaam kan uit komen. Ik ga al naar de psycholoog maar dat helpt totaal niet. Elke ochtend word ik met spijt wakker, spijt van mijn studie keuze die voor mijn gevoel dit alles heeft veroorzaakt. Ik word er al misselijk van als ik er over na denk dat een keuze van toen zo erg mijn leven heeft bepaald.
Soms vind ik de motivatie om mij voorbereiden op een nieuwe studie. Echter dan besef ik me dat ik al 23 ben en dat ik toch nooit meer het maximale uit mezelf kan halen. Zodra ik deze gevoelens krijg, kan ik niks meer. Ik bevries als het ware en duik achter de computer om maar snel een spel/serie/iets anders te doen, zodat ik er maar niet aan hoef te denken.
Dan daarna neem ik contact op met studieadviseurs, email ik mensen die op latere leeftijd een nieuwe studie gedaan hebben, email ik HR van bedrijven waar ik graag zou willen werken, en vind ik op andere manier informatie. Echter zodra het gevoel van hopeloosheid weer terug komt, maakt al deze nieuwe informatie niks meer uit; duik ik weer achter de computer in een poging om alles los te laten, en dit terwijl ik steeds ouder word. Ik had dit gevoel immers al 2 jaar geleden en sindsdien is er 0 veranderd.
Vanavond heb ik een informatie avond van 1 mogelijk nieuwe studie, echter gisteren had ik er nog zin in maar nu ik dit weer type is de hopeloosheid weer begonnen ''wat maakt het allemaal uit'' ''alsof ik me uberhaubt ga inschrijven bij deze studie'', en ga ik zonder zin naar deze avond of twijfel ik zelfs om niet meer te gaan...
Opnieuw voelt het allemaal hopeloos aan. Ik weet eigenlijk niet wat ik wil, wel weet ik dat ik iets anders wil. Om olie op het vuur te gooien heb ik het gevoel dat ik sinds m'n 16e eigenlijk helemaal niks heb geleerd. Het EM profiel stelt mijn inziens niet echt iets voor, en een studie economie idem dito.
Ik besef nu dat alle banen of richtingen die ik op wil niet haalbaar zijn door mijn studiekeuze evenals mijn behaalde resultaten. Achteraf gezien had ik iets moeten studeren wat mij echt leuk leek en daar gewoon goede resultaten voor te halen. Had ik dat gedaan dan kan ik alsnog alle kanten op. Echter nu zit ik in de val.
Ik weet niet hoe ik hier in godsnaam kan uit komen. Ik ga al naar de psycholoog maar dat helpt totaal niet. Elke ochtend word ik met spijt wakker, spijt van mijn studie keuze die voor mijn gevoel dit alles heeft veroorzaakt. Ik word er al misselijk van als ik er over na denk dat een keuze van toen zo erg mijn leven heeft bepaald.
Soms vind ik de motivatie om mij voorbereiden op een nieuwe studie. Echter dan besef ik me dat ik al 23 ben en dat ik toch nooit meer het maximale uit mezelf kan halen. Zodra ik deze gevoelens krijg, kan ik niks meer. Ik bevries als het ware en duik achter de computer om maar snel een spel/serie/iets anders te doen, zodat ik er maar niet aan hoef te denken.
Dan daarna neem ik contact op met studieadviseurs, email ik mensen die op latere leeftijd een nieuwe studie gedaan hebben, email ik HR van bedrijven waar ik graag zou willen werken, en vind ik op andere manier informatie. Echter zodra het gevoel van hopeloosheid weer terug komt, maakt al deze nieuwe informatie niks meer uit; duik ik weer achter de computer in een poging om alles los te laten, en dit terwijl ik steeds ouder word. Ik had dit gevoel immers al 2 jaar geleden en sindsdien is er 0 veranderd.
Vanavond heb ik een informatie avond van 1 mogelijk nieuwe studie, echter gisteren had ik er nog zin in maar nu ik dit weer type is de hopeloosheid weer begonnen ''wat maakt het allemaal uit'' ''alsof ik me uberhaubt ga inschrijven bij deze studie'', en ga ik zonder zin naar deze avond of twijfel ik zelfs om niet meer te gaan...
Ik ben 21 en heb precies hetzelfde. Al 2 keer een verkeerde studie gekozen en daarmee gestopt. Nu werk ik. Echter heb ik totaal geen behoefte om op zoek te gaan naar wat ik wel echt een leuke studie zou kunnen vinden. Het studeren zelf spreekt me gewoon totaal niet aan.
Heel herkenbaar dat je maar wat anders gaat doen om er niet aan te denken.
Wat je eraan kunt doen weet ik dus ook niet
maar je bent echt niet de enige. Gelukkig besef je wel dat je wat anders wilt en kunt, en ga je niet als een slappe volgeling de rest van je leven werk doen wat je niet leuk vindt, tenminste dat hoop ik voor je.
Succes!
Heel herkenbaar dat je maar wat anders gaat doen om er niet aan te denken.
Wat je eraan kunt doen weet ik dus ook niet
maar je bent echt niet de enige. Gelukkig besef je wel dat je wat anders wilt en kunt, en ga je niet als een slappe volgeling de rest van je leven werk doen wat je niet leuk vindt, tenminste dat hoop ik voor je.Succes!
Heeft FOK!verkiring met Klojo120
Met deze instelling zou ik ook niet gaan. Met andere woorden, even weer het gevoel van gisteravond terugkrijgen.quote:Op dinsdag 29 maart 2016 17:09 schreef sulerum het volgende:
maar nu ik dit weer type is de hopeloosheid weer begonnen ''wat maakt het allemaal uit'' ''alsof ik me uberhaubt ga inschrijven bij deze studie'', en ga ik zonder zin naar deze avond of twijfel ik zelfs om niet meer te gaan...
Dit is complete onzin. Ik ken mensen die na hun 40e nog een studie of opleiding hebben gevolgd en daar nu een plezier van hebben!quote:
Soms vind ik de motivatie om mij voorbereiden op een nieuwe studie. Echter dan besef ik me dat ik al 23 ben en dat ik toch nooit meer het maximale uit mezelf kan halen.
UI Made bij VanilleKwark.
Dit ook inderdaad. Je hebt nog een heel leven voor je, er komt echt wel iets op je pad wat je leuk vindt. Al is dat voor mij wel de motivatie om de keuze nog langer uit te stellen momenteelquote:
[..]
Dit is complete onzin. Ik ken mensen die na hun 40e nog een studie of opleiding hebben gevolgd en daar nu een plezier van hebben!
Heeft FOK!verkiring met Klojo120
Wat wil je wel? Ik snap dat het lastig voelt als je op je 23e voor je gevoel nog aan het aanmodderen bent. Zelf was ik ook redelijk laat klaar (2 jaar uitloop) en zit ik nu ook maar een beetje met de Franse slag aan te kloten voor mijn gevoel, maar ik zit toch minder in de put dan dat jij lijkt te zitten (ik heb nog hoop). Hoeveel moet je nog doen voor je studie economie? Misschien dat je nog een leuke / prikkelende master kan vinden?
Wil je wel of geen nieuwe studie? Zo nee, dan zou ik die informatieavonden ook maar skippen. Om maar willekeurig wat te roepen, in de randstad is een tekort aan keukenpersoneel aan het ontstaan en er is ook een chronisch tekort in de IT. Maar het onderliggende probleem lijkt mij niet zozeer je mindset qua studie maar eerder je toekomstperspectief in het algemeen, en daarom is het goed dat je in elk geval bij een psycholoog loopt. Waarom kan die je niet helpen? Wat roept die allemaal? Lijkt mij dat het onbekende in het algemeen je verlamd en daarom vlucht in je andere interesses.
Wil je wel of geen nieuwe studie? Zo nee, dan zou ik die informatieavonden ook maar skippen. Om maar willekeurig wat te roepen, in de randstad is een tekort aan keukenpersoneel aan het ontstaan en er is ook een chronisch tekort in de IT. Maar het onderliggende probleem lijkt mij niet zozeer je mindset qua studie maar eerder je toekomstperspectief in het algemeen, en daarom is het goed dat je in elk geval bij een psycholoog loopt. Waarom kan die je niet helpen? Wat roept die allemaal? Lijkt mij dat het onbekende in het algemeen je verlamd en daarom vlucht in je andere interesses.
Ik was pas 27 toen ik eindelijk startte met een studie die wèl bij me past. 1 met slechte baankansen nog wel, maar door mijn inzet blijkt mijn carrière toch behoorlijk zonnig te kunnen zijn. Dat je dus niets meer van jezelf kan maken op je 23e vind ik aanstelleritis en drama om niets. Feitelijke (on)mogelijkheden zijn echt niet het werkelijke probleem. Jouw instelling en neiging tot vermijden wel. Dáár moet je wat mee, en zodra het mentaal beter gaat met je heb je nog mogelijkheden te over qua droomstudie/carrière.
TS grijp het aan als een kans en ga uit je slachtofferrol
Waarom beschouw je het als nutteloos als je bijna een bachelor economie op de uni op zak hebt?
Aan welke studies zit je eigenlijk te denken ts? Je kan bijvoorbeeld een bachelor technische informatica gaan doen. Volgens mij heb je op de TU/e zelfs een minor van 45 ec. En als je geen wiskunde B hebt kun je wel worden toegelaten met je bachelor economie. Zet je economievakken in je minor en haal de overige informatica vakken. Vervolgens kun je dan nog de master gaan doen. Heb je 2 bachelors + master. En met informatica kom je makkelijk aan de bak, zeker als je al over financiële kennis beschikt. Je kunt met informatica natuurlijk ook in andere industrieën gaan werken.
Informatica is slechts een voorbeeld, hiervoor in de plaats kun je wellicht je gewenste studies zitten. Je blijft natuurlijk wel zitten met je beperkte profielmogelijkheden. Maar er zijn genoeg andere studies, denk ook aan bijv. technische bestuurskunde etc.
Waarom beschouw je het als nutteloos als je bijna een bachelor economie op de uni op zak hebt?
Aan welke studies zit je eigenlijk te denken ts? Je kan bijvoorbeeld een bachelor technische informatica gaan doen. Volgens mij heb je op de TU/e zelfs een minor van 45 ec. En als je geen wiskunde B hebt kun je wel worden toegelaten met je bachelor economie. Zet je economievakken in je minor en haal de overige informatica vakken. Vervolgens kun je dan nog de master gaan doen. Heb je 2 bachelors + master. En met informatica kom je makkelijk aan de bak, zeker als je al over financiële kennis beschikt. Je kunt met informatica natuurlijk ook in andere industrieën gaan werken.
Informatica is slechts een voorbeeld, hiervoor in de plaats kun je wellicht je gewenste studies zitten. Je blijft natuurlijk wel zitten met je beperkte profielmogelijkheden. Maar er zijn genoeg andere studies, denk ook aan bijv. technische bestuurskunde etc.
Reageer dan nietquote:Op dinsdag 29 maart 2016 19:09 schreef Antaris het volgende:
Dit soort dingen begrijp ik echt niet. Desalniettemin succes en sterkte
Al had dit topic eigenlijk in R&P moeten staan
Heeft FOK!verkiring met Klojo120
De allereerste medestudent die ik als 18-jarige sjaars tegenkwam was een vrouw van 23. Had wegens ziekte niet eerder kunnen beginnen. En één van mijn beste vriendinnen was 22 toen ze begon met het eerste jaar. Echt niks mis mee hoor. Je zou ook kunnen overwegen om na je bachelor een schakeljaar of premaster oid te gaan volgen en dan alsnog een master in de richting die je zo graag op wil.
Overigens ben ik het niet met je eens dat E&M een makkelijk profiel is. Als je een beta bent misschien, maar zelf heb ik het met veel pijn en moeite en een 6 gemiddeld gehaald. Kan echt nog wel tegenvallen. Doe nu overigens wel een studie waarbij (bedrijfs)economische kennis goed van pas komt.
Overigens ben ik het niet met je eens dat E&M een makkelijk profiel is. Als je een beta bent misschien, maar zelf heb ik het met veel pijn en moeite en een 6 gemiddeld gehaald. Kan echt nog wel tegenvallen. Doe nu overigens wel een studie waarbij (bedrijfs)economische kennis goed van pas komt.
Laten we wel wezen, studeren is een vorm van dure tijdsverspilling.
Ik zag zelf pas het licht na een stage. Voorheen toch vaak de kantjes er van af gelopen, maar nadat ik in de praktijk zag dat goede kennis wel degelijk iets waard is, ben ik veel beter m'n best gaan doen.
TS, ga eens een tijdje bij een baas werken. Dat geeft structuur, en helpt je om de bakens te verzetten. Ook als je ver in de veertig bent kun je nog steeds terug naar school, om dan wat doelgerichter te gaan studeren.
Ik zag zelf pas het licht na een stage. Voorheen toch vaak de kantjes er van af gelopen, maar nadat ik in de praktijk zag dat goede kennis wel degelijk iets waard is, ben ik veel beter m'n best gaan doen.
TS, ga eens een tijdje bij een baas werken. Dat geeft structuur, en helpt je om de bakens te verzetten. Ook als je ver in de veertig bent kun je nog steeds terug naar school, om dan wat doelgerichter te gaan studeren.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Hoe was de informatieavond TS? Heb je voldoende info verzameld om de voors- en tegens af te wegen? Je kunt altijd een vragen of je een dagje mee kan lopen met een klas om te zien of de studie wat voor je is. Mocht het je geruststellen: ik het eerste jaar waren drie klasgenoten in de leeftijd 25 - 27 en eentje daarvan is onlangs met een nieuwe studie begonnen.
Ik sluit me ook aan bij Lyrebird. Bij het werken voor een baas doe je veel ervaring op.Probeer eens een baantje te vinden in de sector die je wel wat lijkt. Ook al begin je dan misschien onder aan de ladder, je leert in ieder geval je zelf kennen en iets over de beroep. Deze ervaring kan dan zeker van pas komen indien je toch op een later moment met een studie in dit gebied start. Bij een baas krijg je wellicht eerst een proefperiode en een (half)jaar contract. Dit schrikt misschien minder af dan een studie waar je vier jaar aan vast (lijkt) te zitten.
Wat je ook besluit, ik wens je veel succes!
Ik sluit me ook aan bij Lyrebird. Bij het werken voor een baas doe je veel ervaring op.Probeer eens een baantje te vinden in de sector die je wel wat lijkt. Ook al begin je dan misschien onder aan de ladder, je leert in ieder geval je zelf kennen en iets over de beroep. Deze ervaring kan dan zeker van pas komen indien je toch op een later moment met een studie in dit gebied start. Bij een baas krijg je wellicht eerst een proefperiode en een (half)jaar contract. Dit schrikt misschien minder af dan een studie waar je vier jaar aan vast (lijkt) te zitten.
Wat je ook besluit, ik wens je veel succes!
Bedankt voor je reactie. De avond was leuk, ik genoot ervan. Totdat ik weer thuis zat en alles door m'n hoofd heen vloog.quote:
Hoe was de informatieavond TS? Heb je voldoende info verzameld om de voors- en tegens af te wegen? Je kunt altijd een vragen of je een dagje mee kan lopen met een klas om te zien of de studie wat voor je is. Mocht het je geruststellen: ik het eerste jaar waren drie klasgenoten in de leeftijd 25 - 27 en eentje daarvan is onlangs met een nieuwe studie begonnen.
Ik sluit me ook aan bij Lyrebird. Bij het werken voor een baas doe je veel ervaring op.Probeer eens een baantje te vinden in de sector die je wel wat lijkt. Ook al begin je dan misschien onder aan de ladder, je leert in ieder geval je zelf kennen en iets over de beroep. Deze ervaring kan dan zeker van pas komen indien je toch op een later moment met een studie in dit gebied start. Bij een baas krijg je wellicht eerst een proefperiode en een (half)jaar contract. Dit schrikt misschien minder af dan een studie waar je vier jaar aan vast (lijkt) te zitten.
Wat je ook besluit, ik wens je veel succes!
En iedereen ook heel erg bedankt. Ik neem jullie advies ten harte.
Ik heb een spoedafspraak gemaakt met een psycholoog en zal dinsdag een afspraak hebben.
Ik denk dat ik een psychologisch probleem heb, misschien zelfs serieuzer.
Toen ik bijna klaar was met mijn WO studie vorig jaar liep ik met hetzelfde gevoel rond. Hoewel het een goede studie was met perspectief was het voor mij geen optie om een carriere te beginnen waar ik niet vol voor kon gaan.
In mijn geval was er wel een voorkeur voor een studie hoewel het me vrij onmogelijk leek vanwege de strenge selectie. Uiteindelijk op mn 24e toch begonnen aan een 6-jarige studie en ben nu bijna klaar met mijn eerste jaar. Absoluut de juiste keuze gemaakt ongeacht mijn leeftijd. Als je eenmaal iets gevonden hebt waar je interesse en passie in ligt met de juiste toekomstperspectief zal je leven stukken aangenamer worden. Dus blijf zoeken en laat je niet door je leeftijd weerhouden van die stap.
In mijn geval was er wel een voorkeur voor een studie hoewel het me vrij onmogelijk leek vanwege de strenge selectie. Uiteindelijk op mn 24e toch begonnen aan een 6-jarige studie en ben nu bijna klaar met mijn eerste jaar. Absoluut de juiste keuze gemaakt ongeacht mijn leeftijd. Als je eenmaal iets gevonden hebt waar je interesse en passie in ligt met de juiste toekomstperspectief zal je leven stukken aangenamer worden. Dus blijf zoeken en laat je niet door je leeftijd weerhouden van die stap.
Je bent niet al 23, je bent pas 23 en je hebt bijna je bachelor economie afgerond. Daarbij heb je mazzel dat dit gelukkig een brede opleiding is en echt niet waardeloos. De universitaire opleiding economie stelt echt wel wat voor, maar op dit forum krijg je al snel het idee dat de studie weinig voorstelt, omdat hier veel betas actief zijn, heb ik het idee. Weliswaar heb je je bachelor niet met een hoog gemiddelde afgerond, maar dit zou je in je master om kunnen draaien. Je hebt meerdere opties, blijf vooral vertrouwen houden.quote:
Ik ben een 23 jarige student, ben bijna klaar met een bachelor in Economie. Op de middelbare school (VWO) verkeerde profiel keuze gemaakt. Waar ik voorheen veel plezier had in leren, werd dit vrijwel verpest door deze profiel keuze. Ik hield van analytisch dingen oplossen en van ''echte'' dingen in de wereld te leren (biologie/natuurkunde bijvoorbeeld). Echter was mijn motivatie op school 0 en koos ik uiteindelijk voor EM profiel. Mijn 0 motivatie ging toen naar -oneindig, ik spijbelde een hoop. Uiteindelijk op tijd m'n VWO afgemaakt met een 6.8 gemiddeld (in de onderbouw stond ik een 9 gemiddeld). Toen een tussenjaar genomen om over mijn studiekeuze na te denken, en eventueel over te stappen naar een NT/NG profiel dmv certificaten. Echter werd in dit tussenjaar zo erg depressief dat ik het nut er allemaal niet meer van in zag. Toen Economie gaan studeren zonder enige motivatie, elk vak voelde bijna als een straf. Ik heb enigzins m'n eerdere depressie gevoelens overwonnen en zou graag een andere richting aan mn leven geven. Echter krijg ik hierbij nieuwe depressie gevoelens/angsten.
Opnieuw voelt het allemaal hopeloos aan. Ik weet eigenlijk niet wat ik wil, wel weet ik dat ik iets anders wil. Om olie op het vuur te gooien heb ik het gevoel dat ik sinds m'n 16e eigenlijk helemaal niks heb geleerd. Het EM profiel stelt mijn inziens niet echt iets voor, en een studie economie idem dito.
Ik besef nu dat alle banen of richtingen die ik op wil niet haalbaar zijn door mijn studiekeuze evenals mijn behaalde resultaten. Achteraf gezien had ik iets moeten studeren wat mij echt leuk leek en daar gewoon goede resultaten voor te halen. Had ik dat gedaan dan kan ik alsnog alle kanten op. Echter nu zit ik in de val.
Ik weet niet hoe ik hier in godsnaam kan uit komen. Ik ga al naar de psycholoog maar dat helpt totaal niet. Elke ochtend word ik met spijt wakker, spijt van mijn studie keuze die voor mijn gevoel dit alles heeft veroorzaakt. Ik word er al misselijk van als ik er over na denk dat een keuze van toen zo erg mijn leven heeft bepaald.
Soms vind ik de motivatie om mij voorbereiden op een nieuwe studie. Echter dan besef ik me dat ik al 23 ben en dat ik toch nooit meer het maximale uit mezelf kan halen. Zodra ik deze gevoelens krijg, kan ik niks meer. Ik bevries als het ware en duik achter de computer om maar snel een spel/serie/iets anders te doen, zodat ik er maar niet aan hoef te denken.
Dan daarna neem ik contact op met studieadviseurs, email ik mensen die op latere leeftijd een nieuwe studie gedaan hebben, email ik HR van bedrijven waar ik graag zou willen werken, en vind ik op andere manier informatie. Echter zodra het gevoel van hopeloosheid weer terug komt, maakt al deze nieuwe informatie niks meer uit; duik ik weer achter de computer in een poging om alles los te laten, en dit terwijl ik steeds ouder word. Ik had dit gevoel immers al 2 jaar geleden en sindsdien is er 0 veranderd.
Vanavond heb ik een informatie avond van 1 mogelijk nieuwe studie, echter gisteren had ik er nog zin in maar nu ik dit weer type is de hopeloosheid weer begonnen ''wat maakt het allemaal uit'' ''alsof ik me uberhaubt ga inschrijven bij deze studie'', en ga ik zonder zin naar deze avond of twijfel ik zelfs om niet meer te gaan...
Je zou zelfs nu nog aan nieuwe bachelor kunnen beginnen (aangenomen dat geld geen rol speelt) en dan ben je op je 27e klaar met deze bachelor (aangenomen dat je later in het jaar jarig bent en 4 jaar over je bachelor doet). Vervolgens zorg je ervoor dat je je master goed afsluit en dan ben je 28. Dat is inderdaad oud, maar niet te oud, want je zou in het derde jaar van je nieuwe bachelor al een stage kunnen gaan lopen. Zelf ben ik er ook in geslaagd om meerdere aanbiedingen te krijgen voor een stage bij grote internationale investment banks op mijn 27e (voor M&A).
Je zou er ook voor kunnen kiezen om je master met een ontzettend hoog gemiddelde af te sluiten en jezelf op die manier in de kijker te spelen. Of je zou kunnen gaan schakelen naar econometrie, als wiskunde je ligt, dan ben je nog steeds maar 25 als je het schakelprogramma en je master nominaal haalt.
Ik denk dat je nu vooral op het punt zit waar je knopen moet gaan hakken. Wat wil je bereiken en hoe kun je dat het het beste bereiken. En vergeet niet dat je nog steeds jong bent, je kunt nog alle kanten op. Zo lang je maar een goed verhaal hebt, kom je vaak al een heel eind. Succes!
[ Bericht 0% gewijzigd door Adelovici op 16-04-2016 06:03:48 ]
|
|
