Dat is ook verdrietig te noemen.quote:Op dinsdag 22 maart 2016 10:26 schreef Lienekien het volgende:
[..]
Ja, dat is verdrietig.
Ik vind het ook verdrietig voor de users hier die door lichamelijke klachten niet alles kunnen doen voor/ met hun kinderen wat ze zouden willen.
Ja, dat is heel zuur.quote:Op dinsdag 22 maart 2016 10:33 schreef vannelle het volgende:
[..]
Dat is ook verdrietig te noemen.
Toen mijn dochter 20 werd kon ik er niet bij zijn want au.
Als mijn vriendin met de kinders ergens heen gaat kan ik ook niet mee, dat trek ik gewoon niet.
Vroeger kon ik alles, niks was te gek, kom maar op. En nu ben ik ballast, ik vreet alleen maar uit de ruif zonder dat ik iets bij kan dragen en dat doet best wel pijn.
Maar vooral dat ik niks kan ondernemen met mijn eigen dochter doet het meeste zeer, kon verdorie niet eens op haar verjaardag komen.
Ben er onderhand eigenlijk wel schijtziek van.
Heel zuur idd.quote:
Ik ben blij dat je het zo kunt zien.quote:Op dinsdag 22 maart 2016 10:46 schreef vannelle het volgende:
[..]
Heel zuur idd.
Soms heb ik er gewoon helemaal geen zin meer in, als het zo moet hoeft het van mij niet echt meer.
Wat me op de been houdt is een hele lieve vriendin en het besef dat ik nog steeds andere mensen kan helpen.
Luisteren en praten zijn ook belangrijke dingen, fysieke klusjes moeten andere mensen maar doen. Ik niet meer.
Maar ik ben wel blij dat ik door te luisteren iets voor iemand anders kan betekenen, ik doe dat graag.
Ben ik iig nog enigszins nuttig.
Precies, je bent belangrijk voor veel mensen, o.a. je vriendin, je dochter.quote:Op dinsdag 22 maart 2016 10:46 schreef vannelle het volgende:
[..]
Heel zuur idd.
Soms heb ik er gewoon helemaal geen zin meer in, als het zo moet hoeft het van mij niet echt meer.
Wat me op de been houdt is een hele lieve vriendin en het besef dat ik nog steeds andere mensen kan helpen.
Luisteren en praten zijn ook belangrijke dingen, fysieke klusjes moeten andere mensen maar doen. Ik niet meer.
Maar ik ben wel blij dat ik door te luisteren iets voor iemand anders kan betekenen, ik doe dat graag.
Ben ik iig nog enigszins nuttig.
Dat probeer ik ook. Het lukt alleen niet altijd.quote:Op dinsdag 22 maart 2016 11:28 schreef Disana het volgende:
Ja, mijn leven is ook heel beperkt. Veel dingen die ik graag deed kan ik niet meer. Toch weet ik bijna altijd wel lichtpuntjes te vinden en zorg ik ervoor dat ik niet wegzak in zelfmedelijden.
Ik hoop voor je dat daar iets uitkomt waar je wat mee kunt, iets waarmee je je leven beter kunt inrichten.quote:Op dinsdag 22 maart 2016 11:41 schreef Adriane het volgende:
[..]
Dat probeer ik ook. Het lukt alleen niet altijd.
Het zal helpen als ik weet waar ik aan toe ben. Als ik de MRI en de uitslag heb gehad.
Heel goed verwoord! . En om even terug te komen op je vraag: Het gaat fysiek redelijk, nieuwe medicatie waar ik aan moet wennen. Mentaal gaat het best slecht op het moment (heb het merendeel weggedrukt en gestopt in fysieke uitdagingen, niet zo handig).quote:Op dinsdag 22 maart 2016 10:46 schreef vannelle het volgende:
[..]
Heel zuur idd.
Soms heb ik er gewoon helemaal geen zin meer in, als het zo moet hoeft het van mij niet echt meer.
Wat me op de been houdt is een hele lieve vriendin en het besef dat ik nog steeds andere mensen kan helpen.
Luisteren en praten zijn ook belangrijke dingen, fysieke klusjes moeten andere mensen maar doen. Ik niet meer.
Maar ik ben wel blij dat ik door te luisteren iets voor iemand anders kan betekenen, ik doe dat graag.
Ben ik iig nog enigszins nuttig.
Dat is heftig ja!quote:Op dinsdag 22 maart 2016 11:48 schreef Disana het volgende:
[..]
Ik hoop voor je dat daar iets uitkomt waar je wat mee kunt, iets waarmee je je leven beter kunt inrichten.
En het valt ook niet altijd mee hoor, om over de beperkingen heen te blijven kijken. Maar na bijna zes jaar heb ik mijn situatie wel grotendeels geaccepteerd en heb ik de grenzen ervan verkend. Het heeft best lang geduurd, omdat ik ook mijn man verloor, maar ik kan wel zeggen dat er ook nog zonnige kanten aan het leven zitten.
Deurpost.quote:Op dinsdag 22 maart 2016 12:05 schreef Jaimy_Luca het volgende:
Dat je even hard je elleboog stoot. Au! Grrrr. Heb even flink gescholden op de badkamerdeur. Of niet de deur zelf, maar de buitenkant zegmaar. Hoe heet dat toch?
Ik ben echt zo vaak simpele woorden kwijt. Dat ik er gewoon echt niet op kom hoe dat nou ook alweer heet.
Het idee er achter klopt wel.quote:Op dinsdag 22 maart 2016 11:52 schreef weethetevennietmeer het volgende:
[..]
Heel goed verwoord! . En om even terug te komen op je vraag: Het gaat fysiek redelijk, nieuwe medicatie waar ik aan moet wennen. Mentaal gaat het best slecht op het moment (heb het merendeel weggedrukt en gestopt in fysieke uitdagingen, niet zo handig).
Een knuffel is altijd fijn, ongeacht of het nu een mannelijke of een vrouwelijke knuffel is, het gaat om het idee
quote:Op dinsdag 22 maart 2016 10:26 schreef Lienekien het volgende:
[..]
Ja, dat is verdrietig.
Ik vind het ook verdrietig voor de users hier die door lichamelijke klachten niet alles kunnen doen voor/ met hun kinderen wat ze zouden willen.
Dankjulliewelquote:Op dinsdag 22 maart 2016 10:28 schreef superkimmi het volgende:
[..]
De verstandige keuze die tegen je gevoel indruist. Niet makkelijk. Vind het sterk van je!
Nou zeg, daar heb je lang op moeten wachten. Leuk!quote:Op dinsdag 22 maart 2016 13:57 schreef Poesopstokje het volgende:
Even klagen hoor
Donderdagavond werd m'n zoon ziek, buikgriep. Hele avond en nacht met hem in de weer geweest. Douchen, opruimen, wassen etc etc. Ik was kapót! Ziek zijn vreet altijd energie..
Geen tijd om te herstellen (wat bij mij al langer duurt ivm het slechte slapen) en toen werd ik zaterdag zélf ziek.
Mijn lichaam handelt deze shit niet
Anti-klacht; volgende week komt m'n interview eindelijk in de schappen!
Voor iedereen een kusknuffkroel Inhoudelijk reageren zit er niet zo in, ik ben gedrained
Ja soms grijpt het je aan. Maar ik krijg van jou de indruk dat je voor het overige het beste van je leven maakt.quote:Op dinsdag 22 maart 2016 12:31 schreef vannelle het volgende:
Bedankt voor de lieve woorden, ik heb gewoon weer last van baaldagen I guess.
Soort van gemoedsverandering die ongestelde vrouwen ook kunnen hebben.
Ik ben eigenlijk wel een tevreden mens, ik had het qua relatie niet beter kunnen treffen.
Maar soms komt het besef dat je geen kont meer kunt nogal naar voren en eigenlijk zou ik dat gewoon moeten accepteren.
En dat is nou precies waar ik soms nogal moeite mee heb.
Maar ook dat gaat me lukken, het duurt alleen ff wat langer.
Beterschap!quote:Op dinsdag 22 maart 2016 13:57 schreef Poesopstokje het volgende:
Even klagen hoor
Donderdagavond werd m'n zoon ziek, buikgriep. Hele avond en nacht met hem in de weer geweest. Douchen, opruimen, wassen etc etc. Ik was kapót! Ziek zijn vreet altijd energie..
Geen tijd om te herstellen (wat bij mij al langer duurt ivm het slechte slapen) en toen werd ik zaterdag zélf ziek.
Mijn lichaam handelt deze shit niet
Anti-klacht; volgende week komt m'n interview eindelijk in de schappen!
Voor iedereen een kusknuffkroel Inhoudelijk reageren zit er niet zo in, ik ben gedrained
Ik doe mijn best maar geloof me: Ik ben in staat er een behoorlijk zootje van te maken.quote:Op dinsdag 22 maart 2016 14:56 schreef Disana het volgende:
[..]
Ja soms grijpt het je aan. Maar ik krijg van jou de indruk dat je voor het overige het beste van je leven maakt.
Dat heeft iedereen wel denk ik Ik vind het knap hoe je met dingen omgaat hoor!quote:Op dinsdag 22 maart 2016 15:07 schreef vannelle het volgende:
[..]
Ik doe mijn best maar geloof me: Ik ben in staat er een behoorlijk zootje van te maken.
Het is gewoon moeilijk soms, daarom is het ook fijn om te weten dat je gesteund wordt.
Niet chronisch, wel heel frustrerend!quote:Op dinsdag 22 maart 2016 15:23 schreef LPFAN het volgende:
[..]
Dat heeft iedereen wel denk ik Ik vind het knap hoe je met dingen omgaat hoor!
Dikke knuffel voor iedereen
Hier ging alles goed vandaag, Heb alleen gister mijn hoofd enorm gestoten tegen het aanrecht. Behoorlijke koppijn nu.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |