LIF Lifestyle
Alles over gezondheid, uiterlijke verzorging, mode, kleding, make-up, tabak, etc.
Hallo,
Ik heb chronische zenuwpijn (hoofdpijn) en daarnaast nog een waslijst aan lichamelijke klachten, dat doet er niet echt aan toe maar waarvoor ik dit topic heb geopend is dat ik voor de tweede keer een mri moet laten maken van mijn hoofd.
Ik heb al mijn hele leven dat ik mij niet prettig voel in kleine ruimtes, ik vind het niet fijn als ik het gevoel heb opgesloten te zitten. In het dagelijkse leven heb ik hier geen last van, een lift is geen probleem bijvoorbeeld.
Maar nu heb ik dus eenmaal eerder een mri gehad van mijn hoofd en ging ik vrij blanco de mri in. Eenmaal liggend merkte ik dus dat je hoofd helemaal ingebouwd is. Ik kreeg direct een benauwd gevoel. De piepjes en geluiden van het apperaat maakte het er niet beter op, kortom.. na een tijdje merkte ik dat ik heel erg paniekerig werd. Er was tegen mij gezegd.. "Als het niet gaat geen probleem dan stoppen we, maar dan moeten we wel opnieuw beginnen". Ik merkte dat ik bijna ging hyperventileren alleen wilde ik echtecht niet nog een x 30 min opnieuw beginnen dus heb ik mijzelf rustig weten te krijgen terwijl de tranen over mijn wangen rolden.
Toen de neuroloog vandaag voorstelde om nogmaals een mri te maken kwam direct de angst naar boven van vorige keer. Ik heb al ee hele dag buikpijn. De neuroloog vertelde wel dat er de optie is dat ik in dagopname kom en een rustgevende spuit krijg.. maar dat vind ik ook wel weer heel heftig.
De reden dus van dit topic:
Herkent iemand zich hierin? Heeft iemand tips om rustig te blijven tijdens de mri? Zijn er nog andere opties?
Ik heb chronische zenuwpijn (hoofdpijn) en daarnaast nog een waslijst aan lichamelijke klachten, dat doet er niet echt aan toe maar waarvoor ik dit topic heb geopend is dat ik voor de tweede keer een mri moet laten maken van mijn hoofd.
Ik heb al mijn hele leven dat ik mij niet prettig voel in kleine ruimtes, ik vind het niet fijn als ik het gevoel heb opgesloten te zitten. In het dagelijkse leven heb ik hier geen last van, een lift is geen probleem bijvoorbeeld.
Maar nu heb ik dus eenmaal eerder een mri gehad van mijn hoofd en ging ik vrij blanco de mri in. Eenmaal liggend merkte ik dus dat je hoofd helemaal ingebouwd is. Ik kreeg direct een benauwd gevoel. De piepjes en geluiden van het apperaat maakte het er niet beter op, kortom.. na een tijdje merkte ik dat ik heel erg paniekerig werd. Er was tegen mij gezegd.. "Als het niet gaat geen probleem dan stoppen we, maar dan moeten we wel opnieuw beginnen". Ik merkte dat ik bijna ging hyperventileren alleen wilde ik echtecht niet nog een x 30 min opnieuw beginnen dus heb ik mijzelf rustig weten te krijgen terwijl de tranen over mijn wangen rolden.
Toen de neuroloog vandaag voorstelde om nogmaals een mri te maken kwam direct de angst naar boven van vorige keer. Ik heb al ee hele dag buikpijn. De neuroloog vertelde wel dat er de optie is dat ik in dagopname kom en een rustgevende spuit krijg.. maar dat vind ik ook wel weer heel heftig.
De reden dus van dit topic:
Herkent iemand zich hierin? Heeft iemand tips om rustig te blijven tijdens de mri? Zijn er nog andere opties?
Duvel & Niels
Misschien kun je wat ademhalingsoefeningen downloaden en leren? Als je je bezig houdt met goed rustig ademhalen heb je misschien minder tijd om te panieken.quote:Op donderdag 17 maart 2016 19:39 schreef Duufje het volgende:
Hallo,
Ik heb chronische zenuwpijn (hoofdpijn) en daarnaast nog een waslijst aan lichamelijke klachten, dat doet er niet echt aan toe maar waarvoor ik dit topic heb geopend is dat ik voor de tweede keer een mri moet laten maken van mijn hoofd.
Ik heb al mijn hele leven dat ik mij niet prettig voel in kleine ruimtes, ik vind het niet fijn als ik het gevoel heb opgesloten te zitten. In het dagelijkse leven heb ik hier geen last van, een lift is geen probleem bijvoorbeeld.
Maar nu heb ik dus eenmaal eerder een mri gehad van mijn hoofd en ging ik vrij blanco de mri in. Eenmaal liggend merkte ik dus dat je hoofd helemaal ingebouwd is. Ik kreeg direct een benauwd gevoel. De piepjes en geluiden van het apperaat maakte het er niet beter op, kortom.. na een tijdje merkte ik dat ik heel erg paniekerig werd. Er was tegen mij gezegd.. "Als het niet gaat geen probleem dan stoppen we, maar dan moeten we wel opnieuw beginnen". Ik merkte dat ik bijna ging hyperventileren alleen wilde ik echtecht niet nog een x 30 min opnieuw beginnen dus heb ik mijzelf rustig weten te krijgen terwijl de tranen over mijn wangen rolden.
Toen de neuroloog vandaag voorstelde om nogmaals een mri te maken kwam direct de angst naar boven van vorige keer. Ik heb al ee hele dag buikpijn. De neuroloog vertelde wel dat er de optie is dat ik in dagopname kom en een rustgevende spuit krijg.. maar dat vind ik ook wel weer heel heftig.
De reden dus van dit topic:
Herkent iemand zich hierin? Heeft iemand tips om rustig te blijven tijdens de mri? Zijn er nog andere opties?
In A World Of Emoticons, I'm Colon Capital D
Everybody needs a bosom for a pillow!
Everybody needs a bosom for a pillow!
Rustig ademhalen en je daarop concentreren helpt bij mij. Ik heb wel eens het probleem dat ik voel alsof ik niet meer kan ademhalen en als ik dan probeer te zuchten dan lukt het niet en begint de paniek. Rustig ademen en denken dat je het het wel overleeft.
Had dit bij medicijngebruik.
Had dit bij medicijngebruik.
Ik heb een paniekstoornis en zou zoiets echt niet trekken. Als rustgevende medicatie bespreekbaar is, dan zou ik daar mee in stemmen. Zolang de uitslag daarmee nuet beinvloed wordt natuurlijk.
Een MRI is een onschuldige scan die geen schade aan je lichaam veroorzaakt. Wellicht geeft die gedachte je al wat rust. Verder zou je je op je ademhaling kunnen concentreren om rustig te blijven. De 4-7-8 techniek werkt daar prima voor.
Adem vier seconden in door je neus. Houd je adem vervolgens zeven seconden vast en adem in acht seconden weer uit door je mond. Herhaal de cyclus net zo lang tot je in slaap valt. Of, in een spannende situatie, tot je rustig bent geworden.
Mocht je 't echt niet zien zitten dan zou ik wel het rustgevende middel overwegen. Helemaal gestrest in de MRI liggen is voor jezelf en de scanresultaten niet zo bevorderlijk.
Adem vier seconden in door je neus. Houd je adem vervolgens zeven seconden vast en adem in acht seconden weer uit door je mond. Herhaal de cyclus net zo lang tot je in slaap valt. Of, in een spannende situatie, tot je rustig bent geworden.
Mocht je 't echt niet zien zitten dan zou ik wel het rustgevende middel overwegen. Helemaal gestrest in de MRI liggen is voor jezelf en de scanresultaten niet zo bevorderlijk.
Je krijgt een goeie tip aangereikt, maar die is ook niet goed. Wat wil je nou?
Of je doet het gewoon, of je neemt dat kalmeringsmiddel en daarna de mri.
Of je doet het gewoon, of je neemt dat kalmeringsmiddel en daarna de mri.
Bedankt allemaal voor jullie adviezen! Ik ga mij eens inlezen in ademhalingsoefeningen, thx!
Je hebt gelijk. Misschien niet helemaal goed verwoord. Maar de stap naar medicatie is voor mij best groot. Dan is het ineens heel echt dat die angsten bestaan, en dat komt best rauw op mijn dak. Zo van.. dat is voor mensen die echtecht heel angstig zijn. Maar misschien behoor ik ook gewoon tot die groep..quote:
Je krijgt een goeie tip aangereikt, maar die is ook niet goed. Wat wil je nou?
Of je doet het gewoon, of je neemt dat kalmeringsmiddel en daarna de mri.
Duvel & Niels
Heb de oplossing niet maar wens je veel sterkte! En vergeet niet, je hebt de eerste keer ook overleefd. 
Door het harde geluid en de smalle buis waar je ingeschoven wordt ervaren meer mensen het als benauwend. Als je er nu al zo bang voor bent gaat dat niet ineens minder worden en zou ik gewoon voor dat roesje gaan.quote:
Bedankt allemaal voor jullie adviezen! Ik ga mij eens inlezen in ademhalingsoefeningen, thx!
[..]
Je hebt gelijk. Misschien niet helemaal goed verwoord. Maar de stap naar medicatie is voor mij best groot. Dan is het ineens heel echt dat die angsten bestaan, en dat komt best rauw op mijn dak. Zo van.. dat is voor mensen die echtecht heel angstig zijn. Maar misschien behoor ik ook gewoon tot die groep..
Ik herken het wel Eerste keer raakte ik in paniek (zag ik totaal niet aankomen dat ik zo zou reageren!) en er rolden ook tranen over mijn wangen omdat ik door wilde gaan om er vanaf te zijn. Dat zout in je tranen gaat overigens prikken als je het met je handen niet weg kan vegen 
Keren daarna mijn vriend altijd mee mogen nemen en die mocht er dan bij zitten en zijn hand op mijn been leggen. Dat hielp enorm 
Er was ook wel wat rustgevends voorgesteld, maar dat wilde ik liever niet.
Eerste keer raakte ik in paniek (zag ik totaal niet aankomen dat ik zo zou reageren!) en er rolden ook tranen over mijn wangen omdat ik door wilde gaan om er vanaf te zijn. Dat zout in je tranen gaat overigens prikken als je het met je handen niet weg kan vegen Keren daarna mijn vriend altijd mee mogen nemen en die mocht er dan bij zitten en zijn hand op mijn been leggen. Dat hielp enorm Er was ook wel wat rustgevends voorgesteld, maar dat wilde ik liever niet.
"Dear life, When I said "can my day get any worse?" it was a rhetorical question, not a challenge."
Je moet niet zo zeuren en gewoon rustig gaan liggen. En blijven liggen.
Wel erg mooie plaatjes achteraf!
Wel erg mooie plaatjes achteraf!
Ik ga er even een nachtje over slapen! Thx.Ik heb iniedergeval op de aanvraag vd mri aangeven dat ik last van claustrofobie/angsten kan hebben.
Duvel & Niels
Die buisquote:Op donderdag 17 maart 2016 20:34 schreef Opa.Bakkebaard het volgende:
[..]
Door het harde geluid en de smalle buis waar je ingeschoven wordt ervaren meer mensen het als benauwend. Als je er nu al zo bang voor bent gaat dat niet ineens minder worden en zou ik gewoon voor dat roesje gaan.
Ik besloot er niet in te gaan en mocht toen naar een andere locatie; daar hadden ze een donut <3
Waarom vind je medicatie zo heftig? Als ik zo lees hoe je erop reageert dan vind ik dat ook best heftig . Maar wat hier al is gezegd: focussen op je ademhaling kan al een hoop doen. Als je denkt dat je het daar (of met andere tips) niet mee redt, dan zou ik toch nog eens over die rustgevende medicatie nadenken.
. Maar wat hier al is gezegd: focussen op je ademhaling kan al een hoop doen. Als je denkt dat je het daar (of met andere tips) niet mee redt, dan zou ik toch nog eens over die rustgevende medicatie nadenken.
Misschien mag je een koptelefoon op en kun je muziek luisteren?
Isn't it ironic, don't you think
Het had een stuk slechter kunnen zijn.
Het had een stuk slechter kunnen zijn.
Naar de huisarts en wat valium oid halen, kan je prima op relaxen tijdens de scan.
stupidity has become as common as common sense was before
Daar hoor je hoe dan ook nog steeds het kabaal door en dan blijf je nog steeds ingeklemd zitten met je hoofd in een buis.quote:Op vrijdag 18 maart 2016 00:55 schreef jcdragon het volgende:
Misschien mag je een koptelefoon op en kun je muziek luisteren?
"Dear life, When I said "can my day get any worse?" it was a rhetorical question, not a challenge."
Ze hebben vaak wel een speciale bril: dan zie je wat in de kamer gebeurt en kijk je niet tegen de bovenkant van de MRI aan. Dat helpt veel mensen.
Ik vind zin en waarden in mijn leven en ik wens niet genezen te worden van mijzelf.
Schenk mij de waardigheid om me te ontmoeten zoals ik ben.
Erken dat wij beiden even vreemd voor elkaar zijn.
Dat mijn bestaansrecht niet zomaar een beschadigde versie is van die van jou.
Schenk mij de waardigheid om me te ontmoeten zoals ik ben.
Erken dat wij beiden even vreemd voor elkaar zijn.
Dat mijn bestaansrecht niet zomaar een beschadigde versie is van die van jou.
Ik heb twee maal een MRI scan gehad en ik ben beide keren in slaap gevallen (tsja, ik lag op mijn rug en omdat er niet veel te zien in in zo'n apparaat had ik mijn ogen maar dicht gedaan).
Aan mij heb je dus niets.
De dokter moest er wel om lachen.
Aan mij heb je dus niets.
De dokter moest er wel om lachen.
Begrijpelijk dat je het hier wat moeilijk mee hebt als je last hebt in kleine/smalle ruimtes, heb ook redelijk vaak in de mri gelegen en kan er volledig inkomen dat je dan in paniek kan raken.
Verder wat hier al gezegd is, je concentreren op je ademhaling, in gedachte houden dat je inderdaad in een ziekenhuis bent en het redelijk snel voorbij zal zijn.
Oh, en let niet op sommige reacties hier die alleen maar duiden op een gebrek aan inlevingsvermogen.
Verder wat hier al gezegd is, je concentreren op je ademhaling, in gedachte houden dat je inderdaad in een ziekenhuis bent en het redelijk snel voorbij zal zijn.
Oh, en let niet op sommige reacties hier die alleen maar duiden op een gebrek aan inlevingsvermogen.
"That's a catchy diagnosis, you could dance to that." [#115]
Absoluut herkenbaar. Ik heb afgelopen week voor de tweede keer een MRI van mijn hoofd moeten laten maken. Ik zag er vreselijk tegenop want ik had de eerste keer ook dat paniekgevoel. Wat ik totaal niet verwacht had Ik heb mezelf toen echt moeten beheersen om niet op die panic button te duwen hoor
Dit was de 3e MRI in 4 maanden tijd (tussentijds ook nog mijn rug gehad, en dat duurt veel langer...) en deze viel het meeste mee. Misschien went het wel.
Maar van te voren heb ik me vreselijk opgefokt.
Wat ik doe is een soort meditatie oefeningen. Ik stel gewoon echt voor dat ik ergens anders ben, focus op m'n ademhaling en denk aan leuke dingen. Uiteraard ook muziek op de koptelefoon. Eerst een eigen CD, maar de laatste keer gewoon die van hun. Het is iets om op te focussen, mij helpt dat dan wel.
Wat ik in géén geval doe is m'n ogen open. Ik heb dat de eerste keer per ongeluk gedaan en daar raakteik echt van in paniek. Die hoofdklem is heel onplezierig om te zien en ook de tunnel zelf wil ik niet zien. Ogen dicht als ik er ingeschoven wordt en pas weer open als ik er uit ga.
Overigens, ik viel tijdens die MRI van m'n rug ook in slaap (maar heel kort hoor). Te goed meditatie-oefeningen gedaan denk ik
Ik heb mezelf toen echt moeten beheersen om niet op die panic button te duwen hoor Dit was de 3e MRI in 4 maanden tijd (tussentijds ook nog mijn rug gehad, en dat duurt veel langer...) en deze viel het meeste mee. Misschien went het wel.
Maar van te voren heb ik me vreselijk opgefokt.
Wat ik doe is een soort meditatie oefeningen. Ik stel gewoon echt voor dat ik ergens anders ben, focus op m'n ademhaling en denk aan leuke dingen. Uiteraard ook muziek op de koptelefoon. Eerst een eigen CD, maar de laatste keer gewoon die van hun. Het is iets om op te focussen, mij helpt dat dan wel.
Wat ik in géén geval doe is m'n ogen open. Ik heb dat de eerste keer per ongeluk gedaan en daar raakteik echt van in paniek. Die hoofdklem is heel onplezierig om te zien en ook de tunnel zelf wil ik niet zien. Ogen dicht als ik er ingeschoven wordt en pas weer open als ik er uit ga.
Overigens, ik viel tijdens die MRI van m'n rug ook in slaap (maar heel kort hoor). Te goed meditatie-oefeningen gedaan denk ik
Der Zauber halt nur eine Nacht lang. Wir tanzen in den Sonnenaufgang, und wir fliegen auf den Mond.
Heute scheint ein Vollmond. Für dich und mich, sicherlich für dich und mich
Heute scheint ein Vollmond. Für dich und mich, sicherlich für dich und mich
Thank, fijn om de ervaringen te lezen.
Je kan inderdaad eigen muziek meenemen of anders zetten ze de radio met een zender naar keuze aan. Bij de afgelopen mri van mn heup deed de wifi (radio via internet...)bij het ziekenhuis het niet toen ze de mri aan deden en heb ik 30 minuten liggen wachten en naar de piepjes luisteren.. jeej wat duurt een half uur dan lang.
De tip van ogen dicht is wel een goede. Heb dat bij de mri van de heup ook gedaan (toen kon ik als ik recht omhoog keek het plafond zien en voor me dus de buis verder niet).
Ik denk er even een weekendje over na en dan maak ik een keuze! Of mri met eigen muziek.. ademhalingsoefeningen en ogen dicht of toch iets kalmerends.
Dank voor het medeleven allemaal
.
Je kan inderdaad eigen muziek meenemen of anders zetten ze de radio met een zender naar keuze aan. Bij de afgelopen mri van mn heup deed de wifi (radio via internet...)bij het ziekenhuis het niet toen ze de mri aan deden en heb ik 30 minuten liggen wachten en naar de piepjes luisteren.. jeej wat duurt een half uur dan lang.
De tip van ogen dicht is wel een goede. Heb dat bij de mri van de heup ook gedaan (toen kon ik als ik recht omhoog keek het plafond zien en voor me dus de buis verder niet).
Ik denk er even een weekendje over na en dan maak ik een keuze! Of mri met eigen muziek.. ademhalingsoefeningen en ogen dicht of toch iets kalmerends.
Dank voor het medeleven allemaal
.
Duvel & Niels
|
|
