C&H Cultuur & Historie
Van Soemerië tot Moskovië en van de Gouden Eeuw tot de Slag bij de Somme. Je vindt het in dit forum.
21-04-2017
Wetenschappers denken 11.000 jaar oude inscripties ontcijferd te hebben en dat werpt een nieuw licht op onze geschiedenis
© Thinkstock, rv.
Onderzoekers van de universiteit van Edinburgh zeggen dat ze mysterieuze inscripties ontcijferd hebben op een stenen pilaar in het oudste tempelcomplex ter wereld. Ze slaagden erin om de symbolen - die 11.500 jaar oud zijn - te matchen met de stand van de sterren en ontdekten dat er toen iets gebeurde wat de loop van de geschiedenis helemaal veranderde.
De wetenschappers publiceerden hun ontdekking in het wetenschappelijke tijdschrift Mediterranean Archaeology and Archaeometry. Ze trokken ervoor naar het oude bergheiligdom Göbekli Tepe in het zuiden van Turkije. Toen ze de inscripties van enkele dieren op een pilaar - de 'Vulture Stone' - van dichterbij bekeken, leidden ze af dat die wel eens de inslag van een komeet zou kunnen afbeelden. De dieren wezen daarbij op astronomische symbolen. En die bleken een bepaalde constellatie aan te duiden.
Met een computerprogramma slaagden ze erin om het moment te bepalen dat die precieze constellatie boven Turkije te zien was al die jaren geleden en dat bleek in 10.950 voor Christus te zijn. Het exacte moment dat de temperatuur op aarde omlaag ging tijdens een kleine ijstijd: het 'Jonge Dryas', in de Engelse wetenschappelijke literatuur ook wel de 'Big Freeze' genoemd.
Mammoet
De komeet zou dan onder meer verantwoordelijk geweest zijn voor het uitsterven van de mammoet en het ontstaan van de eerste menselijke beschavingen. Dat is een theorie die eerder al werd geponeerd en weer ontkracht nadat een aantal meteoorkraters werden gedateerd in Amerika, waar wetenschappers van denken dat de meteoren daar zijn neergekomen.
© University of Edinburgh.
Voor de inslag hadden de nomadische jagers in het Midden-Oosten gewoon enkele basiskampen in de grote gebieden vol wilde tarwe en gerst. Maar toen het klimaat veranderde, verdwenen die en moesten ze meer gaan samenwerken en nieuwe manieren zoeken om hun oogst te vrijwaren, onder meer door irrigatie en selectieve kweekprogramma's. En op die manier ontstonden de landbouw en de eerste permanente nederzettingen.
Impact
Volgens de onderzoekers uit Edinburgh lijken de inscripties duizenden jaren belangrijk gebleven te zijn voor de mensen van Göbekli Tepe, wat kan wijzen op de enorme impact die de inslag had. "Deze studie samen met de recente ontdekking van een platina anomalie in de bodem in heel Noord-Amerika kunnen maar op één ding wijzen: de inslag van een meteoor", aldus coauteur Martin Sweatman.
Observatorium
"Volgens ons was Göbekli Tepe onder meer een observatorium van waaruit de nachtelijke hemel in de gaten werd gehouden", gaat hij verder. "En de pilaar was een gedenkteken voor de vreselijke gebeurtenis. De afbeelding van een man zonder hoofd iets verderop wijst dan weer op de impact van de ramp en het verlies van vele levens."
(HLN)
Wetenschappers denken 11.000 jaar oude inscripties ontcijferd te hebben en dat werpt een nieuw licht op onze geschiedenis
© Thinkstock, rv.
Onderzoekers van de universiteit van Edinburgh zeggen dat ze mysterieuze inscripties ontcijferd hebben op een stenen pilaar in het oudste tempelcomplex ter wereld. Ze slaagden erin om de symbolen - die 11.500 jaar oud zijn - te matchen met de stand van de sterren en ontdekten dat er toen iets gebeurde wat de loop van de geschiedenis helemaal veranderde.
De wetenschappers publiceerden hun ontdekking in het wetenschappelijke tijdschrift Mediterranean Archaeology and Archaeometry. Ze trokken ervoor naar het oude bergheiligdom Göbekli Tepe in het zuiden van Turkije. Toen ze de inscripties van enkele dieren op een pilaar - de 'Vulture Stone' - van dichterbij bekeken, leidden ze af dat die wel eens de inslag van een komeet zou kunnen afbeelden. De dieren wezen daarbij op astronomische symbolen. En die bleken een bepaalde constellatie aan te duiden.
Met een computerprogramma slaagden ze erin om het moment te bepalen dat die precieze constellatie boven Turkije te zien was al die jaren geleden en dat bleek in 10.950 voor Christus te zijn. Het exacte moment dat de temperatuur op aarde omlaag ging tijdens een kleine ijstijd: het 'Jonge Dryas', in de Engelse wetenschappelijke literatuur ook wel de 'Big Freeze' genoemd.
Mammoet
De komeet zou dan onder meer verantwoordelijk geweest zijn voor het uitsterven van de mammoet en het ontstaan van de eerste menselijke beschavingen. Dat is een theorie die eerder al werd geponeerd en weer ontkracht nadat een aantal meteoorkraters werden gedateerd in Amerika, waar wetenschappers van denken dat de meteoren daar zijn neergekomen.
© University of Edinburgh.
Voor de inslag hadden de nomadische jagers in het Midden-Oosten gewoon enkele basiskampen in de grote gebieden vol wilde tarwe en gerst. Maar toen het klimaat veranderde, verdwenen die en moesten ze meer gaan samenwerken en nieuwe manieren zoeken om hun oogst te vrijwaren, onder meer door irrigatie en selectieve kweekprogramma's. En op die manier ontstonden de landbouw en de eerste permanente nederzettingen.
Impact
Volgens de onderzoekers uit Edinburgh lijken de inscripties duizenden jaren belangrijk gebleven te zijn voor de mensen van Göbekli Tepe, wat kan wijzen op de enorme impact die de inslag had. "Deze studie samen met de recente ontdekking van een platina anomalie in de bodem in heel Noord-Amerika kunnen maar op één ding wijzen: de inslag van een meteoor", aldus coauteur Martin Sweatman.
Observatorium
"Volgens ons was Göbekli Tepe onder meer een observatorium van waaruit de nachtelijke hemel in de gaten werd gehouden", gaat hij verder. "En de pilaar was een gedenkteken voor de vreselijke gebeurtenis. De afbeelding van een man zonder hoofd iets verderop wijst dan weer op de impact van de ramp en het verlies van vele levens."
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
21-04-2017
Archeologen graven 800 jaar oude kleipot van indianen op. Wat erin zit? Wonderlijk
© nativenewsonline.
In 2008 vonden archeologen in Menominee indianenreservaat in de Amerikaanse staat Wisconsin een pot in klei. Niets opzienbarends, behalve dat na onderzoek bleek dat de pot ongeveer 800 jaar oud moest zijn. Nog verrassender was de inhoud: zaden van een uitgestorven gewaande pompoensoort.
De ontdekking noopt ons onze kijk op natuurbehoud, zorg voor voedsel en de manier waarop we met onze planeet omgaan te herzien. In de pot vonden de archeologen een voorraad zaden. Vermoedelijk werd de pot begraven als een manier om voedsel te stockeren. Na onderzoek bleken het zaden te zijn van een oude, uitgestorven pompoenvariëteit.
Nu, bijna tien jaar na de ontdekking, besloten studenten in Winnipeg de oude zaden te planten. Tot iedereens verbazing, groeiden ze. De pompoen werd 'Gete-okosomin' genoemd, vrij vertaald uit de Menomineetaal: 'Te Gekke Oude Pompoen'.
De zaden overleefden 800 jaar in een kleipot onder de grond. © nativenewsonline.
© nativenewsonline.
(HLN)
Archeologen graven 800 jaar oude kleipot van indianen op. Wat erin zit? Wonderlijk
© nativenewsonline.
In 2008 vonden archeologen in Menominee indianenreservaat in de Amerikaanse staat Wisconsin een pot in klei. Niets opzienbarends, behalve dat na onderzoek bleek dat de pot ongeveer 800 jaar oud moest zijn. Nog verrassender was de inhoud: zaden van een uitgestorven gewaande pompoensoort.
De ontdekking noopt ons onze kijk op natuurbehoud, zorg voor voedsel en de manier waarop we met onze planeet omgaan te herzien. In de pot vonden de archeologen een voorraad zaden. Vermoedelijk werd de pot begraven als een manier om voedsel te stockeren. Na onderzoek bleken het zaden te zijn van een oude, uitgestorven pompoenvariëteit.
Nu, bijna tien jaar na de ontdekking, besloten studenten in Winnipeg de oude zaden te planten. Tot iedereens verbazing, groeiden ze. De pompoen werd 'Gete-okosomin' genoemd, vrij vertaald uit de Menomineetaal: 'Te Gekke Oude Pompoen'.
De zaden overleefden 800 jaar in een kleipot onder de grond. © nativenewsonline.
© nativenewsonline.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
quote:How to garden like a medieval monk
Being a monk is a commitment for life – and during the medieval period it certainly wasn’t an easy calling.
As all monks took vows of poverty, chastity, obedience and stability (for example, not to leave the cloister), this naturally impacted their daily lives. But a lesser known fact is how much attention monks paid to their gardens, where they would sometimes spend up to five hours a day.
We take a closer look at the history of Mount Grace Priory and the role gardens played in the daily life of its monks. (English Heritage).
quote:
A Search for the Zombie Websites of 1995
The must-visit destinations from early cyberspace are mostly gone now.
Exploring the web of the early 1990s meant wandering into strange new territory, made stranger by the way people talked about it at the time. Terms like “cyberspace,” “World Wide Web,” and “information superhighway” sound like throwbacks now, but back then they were utterly and unironically futuristic. (Atlantic).
24-04-2017
Werd de kou IJsman Ötzi fataal?
Wetenschappers stellen dat de ijsman waarschijnlijk onderkoeld raakte.
Al meer dan 25 jaar discussiëren onderzoekers over de vraag hoe Ötzi toch aan zijn einde kwam. Sommige onderzoekers denken dat hij vermoord is (in zijn schouder bevindt zich een stuk pijl en boven zijn oog een diepe snee). Maar anderen willen daar absoluut niet aan: want als Ötzi vermoord werd, waarom nam zijn moordenaar de waardevolle spullen die nabij zijn lichaam zijn teruggevonden dan niet mee? Anderen twijfelden bovendien of de verwondingen die we zien de ijsman wel fataal werden.
Nieuw onderzoek
En zo bleef dus onduidelijk waarom Ötzi hoog in de Ötztaler Alpen 5300 jaar geleden het loodje legde. Tot nu, wellicht. Want tijdens een bijeenkomst van de American Association of Physical Anthropologists hebben wetenschappers een nieuwe theorie gepresenteerd omtrent de dood van Ötzi. De ijsman is…doodgevroren.
Weinig bloedverlies
De onderzoekers trekken die conclusie op een uitgebreid onderzoek waarbij onder meer CT- en röntgenscans van de resten van de ijsman werden gemaakt. Uit het onderzoek blijkt dat de pijl die de schouder van Ötzi raakte, maar weinig schade aanrichtte. De pijl doorboorde de ondersleutelbeenslagader, maar het leidde niet tot een enorme interne bloeding. Berekeningen wijzen uit dat de ijsman zo’n 110 milliliter bloed verloor. Het is volgens de onderzoekers zeer onaannemelijk dat dit bloedverlies alleen de ijsman fataal werd.
Maar hoe kwam Ötzi dan aan zijn einde? Simpel. Hij vroor dood, zo stellen de onderzoekers. De kou zou hem – in combinatie met de verwonding aan de schouder – uiteindelijk fataal zijn geworden. En dat ging vrij snel. Mogelijk stierf Ötzi enkele minuten tot hooguit enkele uren nadat de kou vat op hem had gekregen.
(scientias.nl)
Werd de kou IJsman Ötzi fataal?
Wetenschappers stellen dat de ijsman waarschijnlijk onderkoeld raakte.
Al meer dan 25 jaar discussiëren onderzoekers over de vraag hoe Ötzi toch aan zijn einde kwam. Sommige onderzoekers denken dat hij vermoord is (in zijn schouder bevindt zich een stuk pijl en boven zijn oog een diepe snee). Maar anderen willen daar absoluut niet aan: want als Ötzi vermoord werd, waarom nam zijn moordenaar de waardevolle spullen die nabij zijn lichaam zijn teruggevonden dan niet mee? Anderen twijfelden bovendien of de verwondingen die we zien de ijsman wel fataal werden.
Nieuw onderzoek
En zo bleef dus onduidelijk waarom Ötzi hoog in de Ötztaler Alpen 5300 jaar geleden het loodje legde. Tot nu, wellicht. Want tijdens een bijeenkomst van de American Association of Physical Anthropologists hebben wetenschappers een nieuwe theorie gepresenteerd omtrent de dood van Ötzi. De ijsman is…doodgevroren.
Weinig bloedverlies
De onderzoekers trekken die conclusie op een uitgebreid onderzoek waarbij onder meer CT- en röntgenscans van de resten van de ijsman werden gemaakt. Uit het onderzoek blijkt dat de pijl die de schouder van Ötzi raakte, maar weinig schade aanrichtte. De pijl doorboorde de ondersleutelbeenslagader, maar het leidde niet tot een enorme interne bloeding. Berekeningen wijzen uit dat de ijsman zo’n 110 milliliter bloed verloor. Het is volgens de onderzoekers zeer onaannemelijk dat dit bloedverlies alleen de ijsman fataal werd.
Maar hoe kwam Ötzi dan aan zijn einde? Simpel. Hij vroor dood, zo stellen de onderzoekers. De kou zou hem – in combinatie met de verwonding aan de schouder – uiteindelijk fataal zijn geworden. En dat ging vrij snel. Mogelijk stierf Ötzi enkele minuten tot hooguit enkele uren nadat de kou vat op hem had gekregen.
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
21-04-2017
Egyptische elite werd begraven in potten
In het oude Egypte werden veel kinderen begraven in grote potten.
© Getty Images
Aardewerken potten werden in het oude Egypte als doodskist gebruikt, maar goedkoop was dat niet, stelt nieuw onderzoek vast.
Geschiedkundigen hebben lange tijd gedacht dat de duizenden potbegrafenissen in het oude Egypte een noodoplossing waren voor kinderen van arme mensen die zich geen balseming en sarcofaag konden veroorloven.
Maar ze zitten er flink naast volgens de Franse egyptoloog dr. Yann Tristant en de bioarcheoloog Ronika Power van de Macquarie University in Sydney, Australië.
Na het onderzoeken van potgraven op 68 plekken in Egypte stellen ze vast dat ook de kinderen van de elite op veel plekken te ruste werden gelegd in een grote aardewerken pot.
De onderzoekers nemen aan dat de pot symbool stond voor de moederbuik, en de dode voorbereidde op de wedergeboorte.
© Getty Images
Alleen voor rijke mensen
In het graf van gouverneur Ima-Pepi lag bijvoorbeeld een pot met het overschot van een baby, vermoedelijk zijn zoon.
Het kind had vergulde kralen meegekregen in het graf.
Andere begrafenispotten bevatten ivoor en dure stoffen: luxeartikelen die Egyptische boeren of dagloners zich niet konden veroorloven.
De potten zelf waren bovendien zo duur dat de meeste mensen waarschijnlijk alleen met een lijkwade in het droge zand begraven werden.
Vergulde kralen, sieraden van ivoor en andere dure grafgiften bewijzen dat niet alleen de armen een pot kozen als doodskist.
© Getty Images
Grote symbolische waarde
De onderzoekers stellen vast dat we de potten niet moeten beschouwen als een goedkope kist voor hergebruik, maar als kostbaar voorwerp met een grote symbolische waarde.
De pot stond symbool voor het verblijf in de baarmoeder en bereidde de dode op die manier voor op zijn wedergeboorte.
Mogelijk koos de elite voor potbegrafenissen door plaatselijke tradities of juist invloeden van vreemde culturen.
(historia.net)
Egyptische elite werd begraven in potten
In het oude Egypte werden veel kinderen begraven in grote potten.
© Getty Images
Aardewerken potten werden in het oude Egypte als doodskist gebruikt, maar goedkoop was dat niet, stelt nieuw onderzoek vast.
Geschiedkundigen hebben lange tijd gedacht dat de duizenden potbegrafenissen in het oude Egypte een noodoplossing waren voor kinderen van arme mensen die zich geen balseming en sarcofaag konden veroorloven.
Maar ze zitten er flink naast volgens de Franse egyptoloog dr. Yann Tristant en de bioarcheoloog Ronika Power van de Macquarie University in Sydney, Australië.
Na het onderzoeken van potgraven op 68 plekken in Egypte stellen ze vast dat ook de kinderen van de elite op veel plekken te ruste werden gelegd in een grote aardewerken pot.
De onderzoekers nemen aan dat de pot symbool stond voor de moederbuik, en de dode voorbereidde op de wedergeboorte.
© Getty Images
Alleen voor rijke mensen
In het graf van gouverneur Ima-Pepi lag bijvoorbeeld een pot met het overschot van een baby, vermoedelijk zijn zoon.
Het kind had vergulde kralen meegekregen in het graf.
Andere begrafenispotten bevatten ivoor en dure stoffen: luxeartikelen die Egyptische boeren of dagloners zich niet konden veroorloven.
De potten zelf waren bovendien zo duur dat de meeste mensen waarschijnlijk alleen met een lijkwade in het droge zand begraven werden.
Vergulde kralen, sieraden van ivoor en andere dure grafgiften bewijzen dat niet alleen de armen een pot kozen als doodskist.
© Getty Images
Grote symbolische waarde
De onderzoekers stellen vast dat we de potten niet moeten beschouwen als een goedkope kist voor hergebruik, maar als kostbaar voorwerp met een grote symbolische waarde.
De pot stond symbool voor het verblijf in de baarmoeder en bereidde de dode op die manier voor op zijn wedergeboorte.
Mogelijk koos de elite voor potbegrafenissen door plaatselijke tradities of juist invloeden van vreemde culturen.
(historia.net)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
quote:No Bones About It: Scientists Recover Ancient DNA From Cave Dirt
Sifting through teaspoons of clay and sand scraped from the floors of caves, German researchers have managed to isolate ancient human DNA — without turning up a single bone.
Their new technique, described in a study published on Thursday in the journal Science, promises to open new avenues of research into human prehistory and was met with excitement by geneticists and archaeologists.
“It’s a bit like discovering that you can extract gold dust from the air,” said Adam Siepel, a population geneticist at Cold Spring Harbor Laboratory.
“An absolutely amazing and exciting paper,” added David Reich, a genetics professor at Harvard who focuses on ancient DNA.
(NYTimes)
"Any officer who goes into action without his sword is improperly dressed." - "Mad Jack" Churchill DSO MC
28-04-2017
Wetenschappers vinden DNA van neanderthalers in Belgische grot
Een onderzoeker neemt stalen in de Belgische grot Trou Al'Wesse. © ap.
Het is mogelijk om DNA van uitgestorven mensachtigen, zoals de neanderthaler, uit sedimenten in rotsen te halen - zelfs als er geen botresten meer te vinden zijn. Een Europees onderzoeksteam heeft genetisch materiaal gevonden op zeven archeologische sites, onder andere in België.
De wetenschappers spreken in het vakblad Science van een belangrijke wetenschappelijke doorbraak. Overblijfselen van historische mensensoorten zijn immers schaars. Deze ontdekking betekent dat onderzoekers toch kunnen achterhalen welke soort in een bepaalde grot heeft geleefd, en wanneer, als er enkel artefacten gevonden zijn.
Mammoet
"We weten dat meerdere componenten van sedimenten DNA aan zich kunnen binden", zegt onderzoeker Matthias Meyer van het Duitse Max Planck-instituut, die het onderzoek leidde. En dus werd er onderzocht of dat DNA kan overleven op archeologische plekken waarvan geweten is dat er mensachtigen geleefd hebben.
De onderzoekers namen grotstalen op zeven archeologische sites in België, Frankrijk, Spanje, Kroatië en Rusland. In dat materiaal - 14.000 tot 550.000 jaar oud - kon het team DNA van verschillende dieren identificeren, waaronder uitgestorven soorten als de wolharige mammoet en de wolharige neushoorn.
België
Maar in de sedimenten van vier archeologische sites werd ook DNA van neanderthalers gevonden - ook in sedimentlagen waar nooit menselijke resten zijn ontdekt. Een van de vindplaatsen was de grot Trou Al'Wesse in Modave, in de provincie Luik, waar nooit menselijke beenderen gevonden zijn, maar wel stenen voorwerpen en dierenbeenderen die sterk deden vermoeden dat er mensachtigen geleefd hebben.
In een grot in Rusland werd daarnaast DNA ontdekt van de Homo denisova. Ook hier waren nog geen menselijke resten gevonden. Sterker: de nieuwe vondst is tot nu toe het oudste bewijs voor het bestaan van deze uitgestorven soort.
(HLN)
Wetenschappers vinden DNA van neanderthalers in Belgische grot
Een onderzoeker neemt stalen in de Belgische grot Trou Al'Wesse. © ap.
Het is mogelijk om DNA van uitgestorven mensachtigen, zoals de neanderthaler, uit sedimenten in rotsen te halen - zelfs als er geen botresten meer te vinden zijn. Een Europees onderzoeksteam heeft genetisch materiaal gevonden op zeven archeologische sites, onder andere in België.
De wetenschappers spreken in het vakblad Science van een belangrijke wetenschappelijke doorbraak. Overblijfselen van historische mensensoorten zijn immers schaars. Deze ontdekking betekent dat onderzoekers toch kunnen achterhalen welke soort in een bepaalde grot heeft geleefd, en wanneer, als er enkel artefacten gevonden zijn.
Mammoet
"We weten dat meerdere componenten van sedimenten DNA aan zich kunnen binden", zegt onderzoeker Matthias Meyer van het Duitse Max Planck-instituut, die het onderzoek leidde. En dus werd er onderzocht of dat DNA kan overleven op archeologische plekken waarvan geweten is dat er mensachtigen geleefd hebben.
De onderzoekers namen grotstalen op zeven archeologische sites in België, Frankrijk, Spanje, Kroatië en Rusland. In dat materiaal - 14.000 tot 550.000 jaar oud - kon het team DNA van verschillende dieren identificeren, waaronder uitgestorven soorten als de wolharige mammoet en de wolharige neushoorn.
België
Maar in de sedimenten van vier archeologische sites werd ook DNA van neanderthalers gevonden - ook in sedimentlagen waar nooit menselijke resten zijn ontdekt. Een van de vindplaatsen was de grot Trou Al'Wesse in Modave, in de provincie Luik, waar nooit menselijke beenderen gevonden zijn, maar wel stenen voorwerpen en dierenbeenderen die sterk deden vermoeden dat er mensachtigen geleefd hebben.
In een grot in Rusland werd daarnaast DNA ontdekt van de Homo denisova. Ook hier waren nog geen menselijke resten gevonden. Sterker: de nieuwe vondst is tot nu toe het oudste bewijs voor het bestaan van deze uitgestorven soort.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
quote:
Official launch of public database of 'at risk' archaeological sites
Endangered Archaeology in the Middle East and North Africa, (EAMENA) an archaeological preservation project, will today launch public access to its online database of nearly 20,000 archaeological sites at severe risk due to conflict and other agents of destruction in the Middle East and North Africa. (Phys).
quote:Collaborateur van Erelijst van Gevallenen gehaald
Donderdag leggen leden van de Eerste en Tweede Kamer en het kabinet weer een krans bij de Erelijst van Gevallenen 1940-1945, een nationaal monument met 18.000 namen van militairen en verzetsmensen die in de strijd tegen de Duitse en Japanse bezetter gestorven zijn.
Maar dit jaar staat er een naam minder op. In januari is een marechaussee ervanaf gehaald; formeel althans, want het papier is te kwetsbaar om zijn naam echt door te halen. Hij bleek een landverrader te zijn geweest die voor de Duitse politie- en inlichtingendienst SD jacht maakte op Joden, verzetsstrijders en onderduikers. Zeker drie slachtoffers hebben dat niet overleefd, waarschijnlijk zijn het er meer geweest.
Hier de rest van het artikel.
"Any officer who goes into action without his sword is improperly dressed." - "Mad Jack" Churchill DSO MC
Dit is best een spectaculair verhaal, trouwens.quote:Op zaterdag 22 april 2017 09:07 schreef ExperimentalFrentalMental het volgende:
21-04-2017
Wetenschappers denken 11.000 jaar oude inscripties ontcijferd te hebben en dat werpt een nieuw licht op onze geschiedenis
[ afbeelding ]
© Thinkstock, rv.
Onderzoekers van de universiteit van Edinburgh zeggen dat ze mysterieuze inscripties ontcijferd hebben op een stenen pilaar in het oudste tempelcomplex ter wereld. Ze slaagden erin om de symbolen - die 11.500 jaar oud zijn - te matchen met de stand van de sterren en ontdekten dat er toen iets gebeurde wat de loop van de geschiedenis helemaal veranderde.
De wetenschappers publiceerden hun ontdekking in het wetenschappelijke tijdschrift Mediterranean Archaeology and Archaeometry. Ze trokken ervoor naar het oude bergheiligdom Göbekli Tepe in het zuiden van Turkije. Toen ze de inscripties van enkele dieren op een pilaar - de 'Vulture Stone' - van dichterbij bekeken, leidden ze af dat die wel eens de inslag van een komeet zou kunnen afbeelden. De dieren wezen daarbij op astronomische symbolen. En die bleken een bepaalde constellatie aan te duiden.
Met een computerprogramma slaagden ze erin om het moment te bepalen dat die precieze constellatie boven Turkije te zien was al die jaren geleden en dat bleek in 10.950 voor Christus te zijn. Het exacte moment dat de temperatuur op aarde omlaag ging tijdens een kleine ijstijd: het 'Jonge Dryas', in de Engelse wetenschappelijke literatuur ook wel de 'Big Freeze' genoemd.
Mammoet
De komeet zou dan onder meer verantwoordelijk geweest zijn voor het uitsterven van de mammoet en het ontstaan van de eerste menselijke beschavingen. Dat is een theorie die eerder al werd geponeerd en weer ontkracht nadat een aantal meteoorkraters werden gedateerd in Amerika, waar wetenschappers van denken dat de meteoren daar zijn neergekomen.
[ afbeelding ]
© University of Edinburgh.
Voor de inslag hadden de nomadische jagers in het Midden-Oosten gewoon enkele basiskampen in de grote gebieden vol wilde tarwe en gerst. Maar toen het klimaat veranderde, verdwenen die en moesten ze meer gaan samenwerken en nieuwe manieren zoeken om hun oogst te vrijwaren, onder meer door irrigatie en selectieve kweekprogramma's. En op die manier ontstonden de landbouw en de eerste permanente nederzettingen.
Impact
Volgens de onderzoekers uit Edinburgh lijken de inscripties duizenden jaren belangrijk gebleven te zijn voor de mensen van Göbekli Tepe, wat kan wijzen op de enorme impact die de inslag had. "Deze studie samen met de recente ontdekking van een platina anomalie in de bodem in heel Noord-Amerika kunnen maar op één ding wijzen: de inslag van een meteoor", aldus coauteur Martin Sweatman.
Observatorium
"Volgens ons was Göbekli Tepe onder meer een observatorium van waaruit de nachtelijke hemel in de gaten werd gehouden", gaat hij verder. "En de pilaar was een gedenkteken voor de vreselijke gebeurtenis. De afbeelding van een man zonder hoofd iets verderop wijst dan weer op de impact van de ramp en het verlies van vele levens."
(HLN)
Vóór het internet dacht men dat de oorzaak van domheid een gebrek aan toegang tot informatie was. Inmiddels weten we beter.
http://www.omroepwest.nl/(...)ffers-te-vergiftigenquote:Goeie Mie gebruikte veel arsenicum om slachtoffers te vergiftigen
LEIDEN - Goeie Mie staat te boek als de grootste gifmengster aller tijden. Volgens schatting heeft de Leidse rond 1880 meer dan honderd slachtoffers in een paar jaar vergiftigd. En nu zijn er forensische rapporten over de zaak opgedoken waarvan gedacht werd dat ze verloren waren gegaan.
Conservator Mart van Duijn van de Universiteit Leiden is blij met de documenten. Lange tijd werd gedacht dat de forensische rapporten verloren waren gegaan bij het bombardement op de Haagse wijk Bezuidenhout in maart 1945.
'Nu blijkt dat het Forensisch Instituut in Rijswijk een afschrift van de originele forensische rapporten in de kast had liggen', zegt Van Duijn. 'Ik ben er erg blij mee want het is eigenlijk het begin van het forensisch onderzoek in Nederland.'
Werkwijze
Uit de gedetailleerde, handgeschreven documenten valt af te leiden dat Goeie Mie flink veel arsenicum gebruikte om haar slachtoffers te doden. 'Dat blijkt niet alleen uit de lichaamsdelen die onderzocht zijn, maar ook uit de aarde waarin de slachtoffers begraven waren', weet Van Duijn. 'En dat zegt toch wel wat over haar werkwijze.'
Op 1 mei 1885 werd Maria Swanenburg veroordeeld tot een levenslange gevangenisstraf. Haar motief was hebzucht. Ze kreeg geld van de begrafenisverzekering die ze afsloot voor haar slachtoffers. In 1915 overleed Goeie Mie op 75-jarige leeftijd in een tuchthuis in Gorinchem.
03-05-2017
Zeer oude graftuin ontdekt in Egypte
https://i2.wp.com/www.sci(...)size=300%2C450&ssl=1
De tuin is bijna 4000 jaar oud en moet verschillende soorten planten hebben gehuisvest.
De tuin bevindt zich in een open binnenplaats die hoort bij een tombe in het oude Thebe (tegenwoordig: Luxor). De tombe en tuin zijn in de tijd van het Middenrijk (een periode die loopt van ongeveer 2040 tot 1783 voor Christus) aangelegd.
De tuin
De tuin is ongeveer 3 bij 2 meter groot en opgedeeld in vierkantjes die elk ongeveer dertig centimeter groot zijn. Het lijkt erop dat elk vierkantje een andere soort plant herbergde. In het midden van de tuin zijn twee verhoogde plekken gecreëerd. Mogelijk stond hier een kleine boom of struik.
Offer
In één van de hoeken van de graftuin hebben archeologen de resten van een oude, kleine boom teruggevonden. Naast de wortels troffen ze er ook een 30 centimeter hoge stam aan. Naast de boom lag een schaal met daarin dadels en ander fruit. Mogelijk zijn die als een offer neergelegd.
Unieke vondst
De graftuin is een unieke vondst. Eerder zijn op de wanden van tombes uit de tijd van het Middenrijk wel afbeeldingen van kleine, vierkante tuinen met daarnaast enkele bomen, teruggevonden. Maar nog niet eerder hebben onderzoekers ook echt zo’n graftuin uit het Middenrijk opgegraven. De ontdekking bevestigt dat dit aspect van de Egyptische cultuur en religie – dat we tot voor kort alleen kenden van plaatjes – echt werd toegepast. De onderzoekers vermoeden dat de graftuin een symbolische betekenis had en een rol speelde in de rituelen rondom de begrafenis.
Naast de tuin hebben de onderzoekers nabij de ingang van de tombe ook een klein kapelletje teruggevonden. Het kapelletje bevat drie stelae. De stelae zouden rond 1800 voor Christus zijn vervaardigd. De ene stele noemt verschillende Egyptische goden, waaronder Osiris. De andere twee noemen de namen van mensen: Renefseneb en Khemenit.
(scientias.nl)
Zeer oude graftuin ontdekt in Egypte
https://i2.wp.com/www.sci(...)size=300%2C450&ssl=1
De tuin is bijna 4000 jaar oud en moet verschillende soorten planten hebben gehuisvest.
De tuin bevindt zich in een open binnenplaats die hoort bij een tombe in het oude Thebe (tegenwoordig: Luxor). De tombe en tuin zijn in de tijd van het Middenrijk (een periode die loopt van ongeveer 2040 tot 1783 voor Christus) aangelegd.
De tuin
De tuin is ongeveer 3 bij 2 meter groot en opgedeeld in vierkantjes die elk ongeveer dertig centimeter groot zijn. Het lijkt erop dat elk vierkantje een andere soort plant herbergde. In het midden van de tuin zijn twee verhoogde plekken gecreëerd. Mogelijk stond hier een kleine boom of struik.
Offer
In één van de hoeken van de graftuin hebben archeologen de resten van een oude, kleine boom teruggevonden. Naast de wortels troffen ze er ook een 30 centimeter hoge stam aan. Naast de boom lag een schaal met daarin dadels en ander fruit. Mogelijk zijn die als een offer neergelegd.
Unieke vondst
De graftuin is een unieke vondst. Eerder zijn op de wanden van tombes uit de tijd van het Middenrijk wel afbeeldingen van kleine, vierkante tuinen met daarnaast enkele bomen, teruggevonden. Maar nog niet eerder hebben onderzoekers ook echt zo’n graftuin uit het Middenrijk opgegraven. De ontdekking bevestigt dat dit aspect van de Egyptische cultuur en religie – dat we tot voor kort alleen kenden van plaatjes – echt werd toegepast. De onderzoekers vermoeden dat de graftuin een symbolische betekenis had en een rol speelde in de rituelen rondom de begrafenis.
Naast de tuin hebben de onderzoekers nabij de ingang van de tombe ook een klein kapelletje teruggevonden. Het kapelletje bevat drie stelae. De stelae zouden rond 1800 voor Christus zijn vervaardigd. De ene stele noemt verschillende Egyptische goden, waaronder Osiris. De andere twee noemen de namen van mensen: Renefseneb en Khemenit.
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
05-05-2017
Netwerk van tunnels uit de Eerste Wereldoorlog ontdekt in Engeland
In de tunnels zijn honderden ingekerfde namen ontdekt, waaronder die van een Australische oorlogsheld.
De tunnels bevinden zich onder Salisbury Plain – waarop ook het beroemde Stonehenge te vinden is – in Wiltshire. Het netwerk van tunnels maakt deel uit van een gevechtsterrein dat tussen 1915 en 1918 werd gebruikt om soldaten te trainen. De soldaten werden op het oefenterrein – voor zover mogelijk – voorbereid op de loopgravenoorlog die op dat moment in Frankrijk en België gaande was.
De loopgraven
De Eerste Wereldoorlog werd voor een groot deel uitgevochten in loopgraven. Soldaten hielden zich in de smalle geulen schuil voor de bommen en kogels van de vijand. Tegelijkertijd werden er tunnels gegraven onder het niemandsland dat de vechtende partijen van elkaar scheidde. Men probeerde via die tunnels onder de vijandelijke loopgraven te komen en deze vervolgens met explosieven op te blazen.
Luisterposten
Dat de soldaten die op Salisbury Plain getraind werden, zich op dergelijke praktijken voorbereidden, is overduidelijk. Zo zijn er ‘luisterposten’ gevonden waar soldaten leerden om met behulp van stethoscopen de pikhouwelen die de vijand gebruikte om tunnels te graven tot onder de loopgraven, te horen. Ook zijn er bewijzen gevonden dat soldaten hier leerden om kleine explosieven te plaatsen en zo vijandelijke tunnels – met daarin de vijand – in te doen storten.
Unieke vondst
“Het is voor het eerst dat iemand tunnels heeft gevonden en opgegraven die gebruikt werden om geniesoldaten en mijnwerkers te trainen voor ze overzees werden uitgezonden,” vertelt archeoloog Martin Brown. “Onze opgravingen onthullen dit verhaal voor het eerst. Het feit dat we helemaal niet verwacht hadden dat we deze ondergrondse tunnels zouden vinden, laat zien dat er nog veel te ontdekken valt, zelfs van een eeuw geleden.”
Namen
In de tunnels zijn meer dan honderd namen gevonden die op de kalkwanden zijn geschreven of in de kalkwanden zijn gekerfd. Sommige namen zijn van mannen die gesneuveld zijn. Ook zijn namen van oorlogshelden en de naam van een overloper gevonden. Veel van deze namen zijn van mannen die uit de omgeving kwamen. Maar er zijn ook namen van Australiërs ontdekt. Een Australische Divisie trainde namelijk in 1916 in dit gebied. “Dit project is heel belangrijk, omdat het de jonge mannen die vrijwillig gingen vechten zonder dat ze goed wisten waar ze aan begonnen een naam en gezicht geeft. Veel van deze mannen brachten het ultieme offer nadat ze de halve wereld over gereisd waren om op Salisbury Plain te trainen en vervolgens naar het Westelijke Front te reizen.”
Enkele namen die in de tunnels en loopgraven zijn teruggevonden.
Oorlogsheld
Eén naam op de kalkwanden springt er echt uit. Het is de naam van Lawrence Carthage Weathers. Hij was een Australische oorlogsheld die in 1918 het Victoria Cross kreeg. Hij kreeg deze hoge Britse onderscheiding omdat hij met granaten een Duitse post vol machinegeweren had aangevallen. Hierbij werden de geweren in beslag genomen en 180 Duitsers gevangen genomen. Dat archeologen zijn naam en talloze granaatfragmenten in de tunnels hebben teruggevonden bewijst volgens Brown “dat Weathers zijn dodelijke vaardigheden hier leerde.”
In totaal hebben archeologen zo’n acht kilometer aan tunnels blootgelegd. In de tunnels troffen ze naast namen ook granaten (waaronder enkele nog niet afgegane exemplaren), voedselblikken en munitie aan.
(scientias.nl)
Netwerk van tunnels uit de Eerste Wereldoorlog ontdekt in Engeland
In de tunnels zijn honderden ingekerfde namen ontdekt, waaronder die van een Australische oorlogsheld.
De tunnels bevinden zich onder Salisbury Plain – waarop ook het beroemde Stonehenge te vinden is – in Wiltshire. Het netwerk van tunnels maakt deel uit van een gevechtsterrein dat tussen 1915 en 1918 werd gebruikt om soldaten te trainen. De soldaten werden op het oefenterrein – voor zover mogelijk – voorbereid op de loopgravenoorlog die op dat moment in Frankrijk en België gaande was.
De loopgraven
De Eerste Wereldoorlog werd voor een groot deel uitgevochten in loopgraven. Soldaten hielden zich in de smalle geulen schuil voor de bommen en kogels van de vijand. Tegelijkertijd werden er tunnels gegraven onder het niemandsland dat de vechtende partijen van elkaar scheidde. Men probeerde via die tunnels onder de vijandelijke loopgraven te komen en deze vervolgens met explosieven op te blazen.
Luisterposten
Dat de soldaten die op Salisbury Plain getraind werden, zich op dergelijke praktijken voorbereidden, is overduidelijk. Zo zijn er ‘luisterposten’ gevonden waar soldaten leerden om met behulp van stethoscopen de pikhouwelen die de vijand gebruikte om tunnels te graven tot onder de loopgraven, te horen. Ook zijn er bewijzen gevonden dat soldaten hier leerden om kleine explosieven te plaatsen en zo vijandelijke tunnels – met daarin de vijand – in te doen storten.
Unieke vondst
“Het is voor het eerst dat iemand tunnels heeft gevonden en opgegraven die gebruikt werden om geniesoldaten en mijnwerkers te trainen voor ze overzees werden uitgezonden,” vertelt archeoloog Martin Brown. “Onze opgravingen onthullen dit verhaal voor het eerst. Het feit dat we helemaal niet verwacht hadden dat we deze ondergrondse tunnels zouden vinden, laat zien dat er nog veel te ontdekken valt, zelfs van een eeuw geleden.”
Namen
In de tunnels zijn meer dan honderd namen gevonden die op de kalkwanden zijn geschreven of in de kalkwanden zijn gekerfd. Sommige namen zijn van mannen die gesneuveld zijn. Ook zijn namen van oorlogshelden en de naam van een overloper gevonden. Veel van deze namen zijn van mannen die uit de omgeving kwamen. Maar er zijn ook namen van Australiërs ontdekt. Een Australische Divisie trainde namelijk in 1916 in dit gebied. “Dit project is heel belangrijk, omdat het de jonge mannen die vrijwillig gingen vechten zonder dat ze goed wisten waar ze aan begonnen een naam en gezicht geeft. Veel van deze mannen brachten het ultieme offer nadat ze de halve wereld over gereisd waren om op Salisbury Plain te trainen en vervolgens naar het Westelijke Front te reizen.”
Enkele namen die in de tunnels en loopgraven zijn teruggevonden.
Oorlogsheld
Eén naam op de kalkwanden springt er echt uit. Het is de naam van Lawrence Carthage Weathers. Hij was een Australische oorlogsheld die in 1918 het Victoria Cross kreeg. Hij kreeg deze hoge Britse onderscheiding omdat hij met granaten een Duitse post vol machinegeweren had aangevallen. Hierbij werden de geweren in beslag genomen en 180 Duitsers gevangen genomen. Dat archeologen zijn naam en talloze granaatfragmenten in de tunnels hebben teruggevonden bewijst volgens Brown “dat Weathers zijn dodelijke vaardigheden hier leerde.”
In totaal hebben archeologen zo’n acht kilometer aan tunnels blootgelegd. In de tunnels troffen ze naast namen ook granaten (waaronder enkele nog niet afgegane exemplaren), voedselblikken en munitie aan.
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
quote:Laatste overlevende Hindenburg: de lucht stond in brand
Werner Doehner keek toe hoe op de grond voorbereidingen werden getroffen voor de landing van de Hindenburg. Het waren de laatste momenten van de overtocht die de 8-jarige Duitser in de zeppelin had gemaakt over de Atlantische Oceaan, samen met zijn ouders, broer en zus.
Zijn vader maakte foto's van de drukte op de grond. Toen zijn fotorolletje vol was, liep hij terug naar de hut van het gezin om een nieuw rolletje te halen. "We zagen hem niet meer terug", vertelt de laatste overlevende van de ramp in een zeldzaam gesprek met persbureau AP. Het is vandaag 80 jaar geleden dat het luchtschip verging en er een einde kwam aan een tijdperk.
Hier de rest van het artikel
(NOS)
"Any officer who goes into action without his sword is improperly dressed." - "Mad Jack" Churchill DSO MC
08-05-2017
Massagraf Sovjet-soldaten ontdekt in oosten Duitsland
© ap.
Nabij Seelow, in de Oost-Duitse deelstaat Brandenburg, zijn springstofdeskundigen onlangs op een massagraf gestoten met de stoffelijke overschotten van Sovjet-soldaten. Sinds vandaag worden de beenderen onder toezicht van medewerkers van de Russische ambassade geborgen.
© ap.
Tot dusver zijn de resten van 21 soldaten opgegraven, zei een medewerker van de Volksbund Deutsche Kriegsgräberfürsorge, die vermoedt dat nog andere sterfelijke resten aangetroffen zullen worden. De beenderen zullen naar een begraafplaats voor oorlogsslachtoffers gebracht worden, waar een poging zal gedaan worden om de doden te identificeren.
Vermoed wordt dat de deskundigen leden van het Rode leger hebben gevonden die in april 1945 sneuvelden in Oderbruch, kort voor de Sovjetverovering van Berlijn. Bij die slag vielen 45.000 doden - 33.000 Sovjetsoldaten en Polen en 12.000 leden van de Duitse Wehrmacht.
(HLN)
Massagraf Sovjet-soldaten ontdekt in oosten Duitsland
© ap.
Nabij Seelow, in de Oost-Duitse deelstaat Brandenburg, zijn springstofdeskundigen onlangs op een massagraf gestoten met de stoffelijke overschotten van Sovjet-soldaten. Sinds vandaag worden de beenderen onder toezicht van medewerkers van de Russische ambassade geborgen.
© ap.
Tot dusver zijn de resten van 21 soldaten opgegraven, zei een medewerker van de Volksbund Deutsche Kriegsgräberfürsorge, die vermoedt dat nog andere sterfelijke resten aangetroffen zullen worden. De beenderen zullen naar een begraafplaats voor oorlogsslachtoffers gebracht worden, waar een poging zal gedaan worden om de doden te identificeren.
Vermoed wordt dat de deskundigen leden van het Rode leger hebben gevonden die in april 1945 sneuvelden in Oderbruch, kort voor de Sovjetverovering van Berlijn. Bij die slag vielen 45.000 doden - 33.000 Sovjetsoldaten en Polen en 12.000 leden van de Duitse Wehrmacht.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
20 en 21 mei a.s. Militracks 2017:
Het grootste evenement ter wereld op het gebied van Duitse voertuigtechniek uit de tweede wereldoorlog.
Voor iedereen die geïnteresseerd is in de Duitse voertuigtechniek van de Tweede Wereldoorlog is Militracks een must! Twee dagen lang staan deze voertuigen centraal en heeft u de gelegenheid om ze rijdend te zien - en erop mee te rijden! Bovendien is ook het Oorlogsmuseum zelf natuurlijk beide dagen open (toegang inbegrepen in de entreeprijs). 90 hele bijzondere voertuigen hier in Overloon. Bijvoorbeeld: 9 Kettenkrads, 11 (of 12) Zugmaschinen, 7 250's/251's, 1 StuG enz.
Het grootste evenement ter wereld op het gebied van Duitse voertuigtechniek uit de tweede wereldoorlog.
Voor iedereen die geïnteresseerd is in de Duitse voertuigtechniek van de Tweede Wereldoorlog is Militracks een must! Twee dagen lang staan deze voertuigen centraal en heeft u de gelegenheid om ze rijdend te zien - en erop mee te rijden! Bovendien is ook het Oorlogsmuseum zelf natuurlijk beide dagen open (toegang inbegrepen in de entreeprijs). 90 hele bijzondere voertuigen hier in Overloon. Bijvoorbeeld: 9 Kettenkrads, 11 (of 12) Zugmaschinen, 7 250's/251's, 1 StuG enz.
"Any officer who goes into action without his sword is improperly dressed." - "Mad Jack" Churchill DSO MC
10-05-2017
500 jaar oud schaakstuk met zilverschat ontdekt in Moskou
© Moscow City Hall.
In Moskou is tijdens wegwerkzaamheden een bijna 500 jaar oud schaakstuk gevuld met zilveren munten gevonden. Het zeldzame object dateert uit de 16de eeuw, meldt The Moscow Times vandaag.
Experten troffen het schaakstuk met de kostbare inhoud aan tijdens bouwwerken in de buurt van de Christus Verlosserkathedraal in het centrum van de Russische hoofdstad.
De geldstukken waren in de jaren 1530 en 1540 in Moskou en Tver gestempeld, zei Jemeljanov. Ze waren dus tijdens de periode van tsaar Ivan De Verschrikkelijke (1530-1584) in Rusland in omloop. De munten hadden een nominale totaalwaarde van vijf kopeke. Weliswaar de kleinste Russische munteenheid, maar destijds hadden ze een grote koopkracht. Een kopeke was volgens Jemeljanov bijvoorbeeld een gans waard. "Voor de tien munten die in het schaakstuk verborgen waren, kon de eigenaar een kleine toom ganzen kopen".
Indien de voormalige bezitter en sluwe spaarder alle 32 figuren van zijn schaakspel met tien dergelijke munten had gevuld, zou dat samen een aanzienlijk bedrag van 160 kopeke hebben gegeven. Andere schaakstukken zijn tot nu toe nog niet gevonden.
Tijdens de werkzaamheden aan de gasleidingen zijn meer dan 150 historische artefacten opgegraven. Onder de vondsten was ook een ondergrondse 'spionnenkamer'' in het centrum van Moskou uit de 16e eeuw
(HLN)
500 jaar oud schaakstuk met zilverschat ontdekt in Moskou
© Moscow City Hall.
In Moskou is tijdens wegwerkzaamheden een bijna 500 jaar oud schaakstuk gevuld met zilveren munten gevonden. Het zeldzame object dateert uit de 16de eeuw, meldt The Moscow Times vandaag.
Experten troffen het schaakstuk met de kostbare inhoud aan tijdens bouwwerken in de buurt van de Christus Verlosserkathedraal in het centrum van de Russische hoofdstad.
De geldstukken waren in de jaren 1530 en 1540 in Moskou en Tver gestempeld, zei Jemeljanov. Ze waren dus tijdens de periode van tsaar Ivan De Verschrikkelijke (1530-1584) in Rusland in omloop. De munten hadden een nominale totaalwaarde van vijf kopeke. Weliswaar de kleinste Russische munteenheid, maar destijds hadden ze een grote koopkracht. Een kopeke was volgens Jemeljanov bijvoorbeeld een gans waard. "Voor de tien munten die in het schaakstuk verborgen waren, kon de eigenaar een kleine toom ganzen kopen".
Indien de voormalige bezitter en sluwe spaarder alle 32 figuren van zijn schaakspel met tien dergelijke munten had gevuld, zou dat samen een aanzienlijk bedrag van 160 kopeke hebben gegeven. Andere schaakstukken zijn tot nu toe nog niet gevonden.
Tijdens de werkzaamheden aan de gasleidingen zijn meer dan 150 historische artefacten opgegraven. Onder de vondsten was ook een ondergrondse 'spionnenkamer'' in het centrum van Moskou uit de 16e eeuw
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
De clan waar ik bij zit (van het spel World of Tanks) gaat die zaterdag erheen, maar ik kan nietquote:
20 en 21 mei a.s. Militracks 2017:
Het grootste evenement ter wereld op het gebied van Duitse voertuigtechniek uit de tweede wereldoorlog.
Voor iedereen die geïnteresseerd is in de Duitse voertuigtechniek van de Tweede Wereldoorlog is Militracks een must! Twee dagen lang staan deze voertuigen centraal en heeft u de gelegenheid om ze rijdend te zien - en erop mee te rijden! Bovendien is ook het Oorlogsmuseum zelf natuurlijk beide dagen open (toegang inbegrepen in de entreeprijs). 90 hele bijzondere voertuigen hier in Overloon. Bijvoorbeeld: 9 Kettenkrads, 11 (of 12) Zugmaschinen, 7 250's/251's, 1 StuG enz.
[ Bericht 0% gewijzigd door ExperimentalFrentalMental op 12-05-2017 15:23:40 ]
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
11-05-2017
Belgische paleontoloog graaft oudste voorloper van walvis op in Peru
© Twitter @RBINSmuseum.
Een Belgische paleontoloog heeft in het zuiden van Peru de oudste voorloper van de baleinwalvissen opgegraven. Het 36,4 miljoen jaar oude fossiel toont een dier met tanden dat zijn prooi naar binnen "zoog" en verkorte achterpoten op zijn bekken had. Dat meldt het Koninklijk Belgisch Instituut voor Natuurwetenschappen (KBIN).
"Moderne walvissen hebben baleinen, lange keratine repen waarmee ze kleine zeediertjes, zoals garnalen, uit het water filteren", zegt paleontoloog Olivier Lambert van het KBIN. Het bijna 4 meter lange fossiel (Mystacodon selenensis), dat hij opgroef in het Pisco-bassin in het zuiden van Peru, had daarentegen nog tanden. "Veel tanden blijken bovenaan 'afgetopt', wat erop wijst dat het dier zijn prooi naar binnen zoog. Met de prooi, die hij wellicht dichtbij de bodem vond, kwamen ook zand en kiezels mee, waardoor de bovenkant van de tanden geleidelijk aan afsleet."
Een nog oudere groep (Basilosauridae), waaruit baleinwalvissen en tandwalvissen (zoals dolfijnen) zich afsplitsten, beet grote prooien nog in stukken. Dat is te zien aan slijtagesporen aan de zijkanten van tanden. "Mystacodon illustreert dus een tussenfase van 'zuigvoeden', voordat walvissen baleinen gingen ontwikkelen."
Achterpoten
Het bekken van de Mystacodon leverde nog een andere verrassing op, want er moeten kleine achterpoten aan vast hebben gezeten. "Paleontologen dachten altijd dat walvissen hun achterpoten al eerder in de evolutie hadden verloren, al van bij de "Basilosauridae", dus nog voor de baleinwalvissen en tandwalvissen van elkaar weg evolueerden."
De achterpoten bleken wel al sterk verkort en op weg om te verdwijnen. "De studie doet vermoeden dat baleinwalvissen en tandwalvissen de achterpoten onafhankelijk van elkaar verloren."
Paleontoloog Lambert en zijn collega's plannen nog meer opgravingen in het Pisco Bassin. De belangrijkste evolutionaire veranderingen vonden plaats in gebieden die nu India, Pakistan, Peru en Antarctica zijn.
(HLN)
Belgische paleontoloog graaft oudste voorloper van walvis op in Peru
© Twitter @RBINSmuseum.
Een Belgische paleontoloog heeft in het zuiden van Peru de oudste voorloper van de baleinwalvissen opgegraven. Het 36,4 miljoen jaar oude fossiel toont een dier met tanden dat zijn prooi naar binnen "zoog" en verkorte achterpoten op zijn bekken had. Dat meldt het Koninklijk Belgisch Instituut voor Natuurwetenschappen (KBIN).
"Moderne walvissen hebben baleinen, lange keratine repen waarmee ze kleine zeediertjes, zoals garnalen, uit het water filteren", zegt paleontoloog Olivier Lambert van het KBIN. Het bijna 4 meter lange fossiel (Mystacodon selenensis), dat hij opgroef in het Pisco-bassin in het zuiden van Peru, had daarentegen nog tanden. "Veel tanden blijken bovenaan 'afgetopt', wat erop wijst dat het dier zijn prooi naar binnen zoog. Met de prooi, die hij wellicht dichtbij de bodem vond, kwamen ook zand en kiezels mee, waardoor de bovenkant van de tanden geleidelijk aan afsleet."
Een nog oudere groep (Basilosauridae), waaruit baleinwalvissen en tandwalvissen (zoals dolfijnen) zich afsplitsten, beet grote prooien nog in stukken. Dat is te zien aan slijtagesporen aan de zijkanten van tanden. "Mystacodon illustreert dus een tussenfase van 'zuigvoeden', voordat walvissen baleinen gingen ontwikkelen."
Achterpoten
Het bekken van de Mystacodon leverde nog een andere verrassing op, want er moeten kleine achterpoten aan vast hebben gezeten. "Paleontologen dachten altijd dat walvissen hun achterpoten al eerder in de evolutie hadden verloren, al van bij de "Basilosauridae", dus nog voor de baleinwalvissen en tandwalvissen van elkaar weg evolueerden."
De achterpoten bleken wel al sterk verkort en op weg om te verdwijnen. "De studie doet vermoeden dat baleinwalvissen en tandwalvissen de achterpoten onafhankelijk van elkaar verloren."
Paleontoloog Lambert en zijn collega's plannen nog meer opgravingen in het Pisco Bassin. De belangrijkste evolutionaire veranderingen vonden plaats in gebieden die nu India, Pakistan, Peru en Antarctica zijn.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
11-05-2017
Egyptische archeologen ontdekken grafkamer van farao's dochter
Foto: Ministerie van Oudheden Egypte
Egyptische archeologen hebben in Dahshur een 3.700 jaar oude grafkamer gevonden die vermoedelijk aan een farao's dochter toebehoort. Dit heeft het Egyptische ministerie van Oudheden woensdag bekendgemaakt.
Het ministerie laat op Facebook weten dat het gaat om een dochter van Emenikamaw, wiens piramide op 600 meter afstand van de grafkamer ligt. In de ruimte, die vorige maand al werd ontdekt, troffen archeologen hiërogliefen aan met de naam van de farao.
De archeologen vonden in de grafkamer een houten doos met daarop een drie regels lange inscriptie. Volgens hoofdarcheoloog Adel Okasha gaat het om hiërogliefen die ritueel worden aangebracht om de overledene te beschermen. Ook staat de naam van de eigenaar erop. In de doos zelf zaten restanten van diverse organen. In de kamer zijn verder overblijfselen van een sacrofaag ontdekt.
De stad Dahshur ligt ten zuiden van Caïro en huist meerdere piramides. Archeologen zijn in de regio bezig met grafwerkzaamheden om de geheimen van de bouwwerken te ontraffelen.
(nu.nl)
Egyptische archeologen ontdekken grafkamer van farao's dochter
Foto: Ministerie van Oudheden Egypte
Egyptische archeologen hebben in Dahshur een 3.700 jaar oude grafkamer gevonden die vermoedelijk aan een farao's dochter toebehoort. Dit heeft het Egyptische ministerie van Oudheden woensdag bekendgemaakt.
Het ministerie laat op Facebook weten dat het gaat om een dochter van Emenikamaw, wiens piramide op 600 meter afstand van de grafkamer ligt. In de ruimte, die vorige maand al werd ontdekt, troffen archeologen hiërogliefen aan met de naam van de farao.
De archeologen vonden in de grafkamer een houten doos met daarop een drie regels lange inscriptie. Volgens hoofdarcheoloog Adel Okasha gaat het om hiërogliefen die ritueel worden aangebracht om de overledene te beschermen. Ook staat de naam van de eigenaar erop. In de doos zelf zaten restanten van diverse organen. In de kamer zijn verder overblijfselen van een sacrofaag ontdekt.
De stad Dahshur ligt ten zuiden van Caïro en huist meerdere piramides. Archeologen zijn in de regio bezig met grafwerkzaamheden om de geheimen van de bouwwerken te ontraffelen.
(nu.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Op zoek naar de middeleeuwse zeedijk van Texel
Vanaf 8 mei 2017 gaan archeologen op zoek naar de middeleeuwse zeedijk nabij Oudeschild ter hoogte van De Schans. Hier wordt een gemaal gebouwd en bestaat eenmalig de mogelijkheid om de zeedijk te bestuderen. De zeedijk beschermde vanaf de 14de eeuw het eiland tegen overstromingen. De dijk is destijds vele malen doorgebroken en gerepareerd.
Oude dijk onder Delta dijk
Enkele weken geleden werd gestart met de bouw van een nieuwe spui door de zeedijk van Texel. De uitwatering ligt ten zuiden van Oudeschild op de plaats van het fort De Schans. Voor dit gemaal moet dwars door de dijk tot op zeeniveau een grote sleuf worden gegraven.
Doorgravingen door functionerende zeedijken komen zelden voor en bieden een uitgelezen kans voor onderzoek. Op deze plek lag in de late middeleeuwen al een zeedijk. Rond 1965 is de dijk op Delta hoogte gebracht, waarbij de middeleeuwse dijk onder de moderne dijk terecht is gekomen. De middeleeuwse zeedijk was destijds 3,4 m hoog en 20 m breed. Tegenwoordig is de hoogte 7,7 m +NAP en 50 m breed.
Verwachting
Vanaf maandag 8 mei start in opdracht van het Hoogheemraadschap Hollands Noorderkwartier het archeologisch onderzoek. De Combinatie Tessel bestaand uit Boskalis en KWS is de uitvoerende partij. Het bouwwerk wordt uitgevoerd door CCT Civiele Combinatie Tessel Boskalis van Hattum en Friso en het archeologisch onderzoek door Arcadis en Archeologie West-Friesland. Het onderzoek duurt vijf dagen. De verwachting is dat op het dekzand en de middeleeuwse kwelder resten van de met kleizoden opgeworpen dijk tevoorschijn komen. Omdat de dijk volgens de oude kaarten direct aan open zee lag, moet hier een paalwering hebben gezeten. Deze paalwering hield de wierriem op zijn plaats. De wierriem beschermde de dijk tegen golfslag. Later werden de palen weggehaald en een glooiing van zware zwerfkeien aangebracht. Tijdens het slaan van de stalen profielen voor de bouwkuip van het gemaal, werd op zeer harde lagen gestoten. Mogelijk zijn dit de palen van de paalwering of de laag met keien.
Open Dijk
Bij boeiende resultaten wordt het Texelse publiek uitgenodigd om na werktijd de archeologische opgraving te bezoeken. Dit wordt begin volgende week bekend gemaakt.
Gepubliceerd vanaf 03-05-2017 16:03
Historische vondsten in Texelse dijk
11 mei 2017 • 15 • Bron: Texelse Courant
Op Texel zijn in de dijk bij De Schans restanten van een oude dijk, sporen uit de IJzertijd en fundamenten van vermoedelijk een wachttoren gevonden. Archeologen zijn enthousiast omdat goed te zien is hoe de dijk door de eeuwen heen is opgebouwd. De fundamenten van de vermoedelijke toren waren min of meer een verrassing. De toren is afgebeeld op een kaart, maar het was de vraag of deze zou worden gevonden. Vermoedelijk heeft er na 1600 en voor 1750 een wachttoren van circa zes bij zes meter en een paar meter hoog gestaan, bedoeld om over de dijk te kijken.
Gister was er een open dag:
Vanaf 8 mei 2017 gaan archeologen op zoek naar de middeleeuwse zeedijk nabij Oudeschild ter hoogte van De Schans. Hier wordt een gemaal gebouwd en bestaat eenmalig de mogelijkheid om de zeedijk te bestuderen. De zeedijk beschermde vanaf de 14de eeuw het eiland tegen overstromingen. De dijk is destijds vele malen doorgebroken en gerepareerd.
Oude dijk onder Delta dijk
Enkele weken geleden werd gestart met de bouw van een nieuwe spui door de zeedijk van Texel. De uitwatering ligt ten zuiden van Oudeschild op de plaats van het fort De Schans. Voor dit gemaal moet dwars door de dijk tot op zeeniveau een grote sleuf worden gegraven.
Doorgravingen door functionerende zeedijken komen zelden voor en bieden een uitgelezen kans voor onderzoek. Op deze plek lag in de late middeleeuwen al een zeedijk. Rond 1965 is de dijk op Delta hoogte gebracht, waarbij de middeleeuwse dijk onder de moderne dijk terecht is gekomen. De middeleeuwse zeedijk was destijds 3,4 m hoog en 20 m breed. Tegenwoordig is de hoogte 7,7 m +NAP en 50 m breed.
Verwachting
Vanaf maandag 8 mei start in opdracht van het Hoogheemraadschap Hollands Noorderkwartier het archeologisch onderzoek. De Combinatie Tessel bestaand uit Boskalis en KWS is de uitvoerende partij. Het bouwwerk wordt uitgevoerd door CCT Civiele Combinatie Tessel Boskalis van Hattum en Friso en het archeologisch onderzoek door Arcadis en Archeologie West-Friesland. Het onderzoek duurt vijf dagen. De verwachting is dat op het dekzand en de middeleeuwse kwelder resten van de met kleizoden opgeworpen dijk tevoorschijn komen. Omdat de dijk volgens de oude kaarten direct aan open zee lag, moet hier een paalwering hebben gezeten. Deze paalwering hield de wierriem op zijn plaats. De wierriem beschermde de dijk tegen golfslag. Later werden de palen weggehaald en een glooiing van zware zwerfkeien aangebracht. Tijdens het slaan van de stalen profielen voor de bouwkuip van het gemaal, werd op zeer harde lagen gestoten. Mogelijk zijn dit de palen van de paalwering of de laag met keien.
Open Dijk
Bij boeiende resultaten wordt het Texelse publiek uitgenodigd om na werktijd de archeologische opgraving te bezoeken. Dit wordt begin volgende week bekend gemaakt.
Gepubliceerd vanaf 03-05-2017 16:03
Historische vondsten in Texelse dijk
11 mei 2017 • 15 • Bron: Texelse Courant
Op Texel zijn in de dijk bij De Schans restanten van een oude dijk, sporen uit de IJzertijd en fundamenten van vermoedelijk een wachttoren gevonden. Archeologen zijn enthousiast omdat goed te zien is hoe de dijk door de eeuwen heen is opgebouwd. De fundamenten van de vermoedelijke toren waren min of meer een verrassing. De toren is afgebeeld op een kaart, maar het was de vraag of deze zou worden gevonden. Vermoedelijk heeft er na 1600 en voor 1750 een wachttoren van circa zes bij zes meter en een paar meter hoog gestaan, bedoeld om over de dijk te kijken.
Gister was er een open dag:
|| FOK!Stok || tatatatatataatatatattaaaaapiediedieuwtididipieuwpidibididi She said I'll throw myself away pididididum They're just photos after all! || Den Helder || Winnaar VBL Wijndal-award 2020: beste AZ-user! || Mijn concertstatistieken ||
13-05-2017
Zeventien mummies ontdekt in Egypte
© reuters.
Egyptische archeologen hebben minstens zeventien mummies ontdekt in een graftombe in de provincie al-Minja, zowat 260 kilometer ten zuiden van de hoofdstad Caïro. Dat heeft het ministerie van Antiquiteiten zaterdag bekendgemaakt.
Sommige mummies zijn nog volledig intact. Bovendien zijn in de 3 kilometer lange tombe ook sarcofagen uit steen en klei gevonden met daarop eeuwenoude inscripties, net als dierengraven.
Van wanneer de mummies precies dateren, is nog niet duidelijk. Vermoed wordt dat ze er al liggen van de Grieks-Romeinse tijd in Egypte, die liep van 332 v.Chr. tot 395 n.Chr. Eerder dit jaar werden in de stad Luxor ook al acht mummies aangetroffen in een 3.500 jaar oude grafkamer
(HLN)
Zeventien mummies ontdekt in Egypte
© reuters.
Egyptische archeologen hebben minstens zeventien mummies ontdekt in een graftombe in de provincie al-Minja, zowat 260 kilometer ten zuiden van de hoofdstad Caïro. Dat heeft het ministerie van Antiquiteiten zaterdag bekendgemaakt.
Sommige mummies zijn nog volledig intact. Bovendien zijn in de 3 kilometer lange tombe ook sarcofagen uit steen en klei gevonden met daarop eeuwenoude inscripties, net als dierengraven.
Van wanneer de mummies precies dateren, is nog niet duidelijk. Vermoed wordt dat ze er al liggen van de Grieks-Romeinse tijd in Egypte, die liep van 332 v.Chr. tot 395 n.Chr. Eerder dit jaar werden in de stad Luxor ook al acht mummies aangetroffen in een 3.500 jaar oude grafkamer
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
quote:40,000-year-old bracelet made by extinct human species found
In what is quite an amazing discovery, scientists have confirmed that a bracelet found in Siberia is 40,000 years old. This makes it the oldest piece of jewelry ever discovered, and archeologists have been taken aback by the level of its sophistication.
The bracelet was discovered in a site called the Denisova Cave in Siberia, close to Russia's border with China and Mongolia. It was found next to the bones of extinct animals, such as the wooly mammoth, and other artifacts dating back 125,000 years.
The cave is named after the Denisovan people — a mysterious species of hominins from the Homo genus, who are genetically different from both Homo sapiens and Neanderthals.
We know that the Denisovans migrated out of Africa sometime after the first wave of Homo erectus, and well before us, Homo sapiens.
Vóór het internet dacht men dat de oorzaak van domheid een gebrek aan toegang tot informatie was. Inmiddels weten we beter.
21-05-2017
Toscaanse archieven onthullen identiteit moeder Leonardo da Vinci
Foto: AFP
Onderzoek van voorheen onbeschouwde Toscaanse archieven heeft nieuw bewijs opgeleverd over de identiteit van de moeder van de 15e-eeuwse Italiaanse wetenschapper en kunstenaar Leonardo Da Vinci en die van zijn beroemdste muze, Mona Lisa.
Er was maar weinig bekend over de moeder van Da Vinci. Haar mogelijke voornaam leidde tot speculatie dat ze een arme plattelander was, of zelfs een slaaf uit Noord-Afrika of Azië, schrijft The Guardian. Caterina was een naam die destijds vaak werd gegeven aan slaven.
Kunsthistoricus professor Martin Kemp van de universiteit van Oxford, een van de meest vooraanstaande Da Vinci-kenners ter wereld, onderzocht Toscaanse belastingarchieven en ontdekte dat de moeder van de alleskunner uit de Italiaanse Renaissance voluit Caterina di Meo Lippi heette.
Kemp schreef samen met econoom en onderzoeker dr. Giuseppe Pallanti het boek Mona Lisa: The People and the Painting. Dat verschijnt volgende maand en bevat de resultaten van hun archiefonderzoek. Die archieven uit het Toscaanse stadje Vinci en Florence werden over het hoofd gezien door andere kunsthistorici, aldus Kemp.
Mooie lenteavond
"Toscane had een zeer vroege versie van een belastingsysteem voor vermogen en onroerend goed. Dus dit is een absoluut fantastische bron, omdat iedereen belastingaangifte moest doen. Ze beweerden natuurlijk allemaal dat ze arm waren", zegt Kemp. "Ze zeiden allemaal: 'Dit huis staat op het punt van instorten', maar inspecteurs kwamen op bezoek om dat te controleren."
Uit de documenten blijkt dat Caterina Di Meo Lippi een arme wees was, die samen met haar grootmoeder een bouwvallige boerderij zo'n anderhalve kilometer buiten het Toscaanse stadje Vinci bewoonde. Nadat haar grootmoeder ergens voor 1451 stierf, bleven Di Meo Lippi en haar jonge stiefbroer Papo alleen achter in armoede.
Op 15-jarige leeftijd werd zij verleid door de 25-jarige advocaat Ser Piero Da Vinci, die in Florence werkte.
Ser Piero Da Vinci nam in juli 1451 vakantie, "precies de juiste weken voor het begin van haar zwangerschap", zegt Kemp. "Een mooie lenteavond, waarschijnlijk in de velden - en dat was het." Leonardo da Vinci werd op 15 april 1452 geboren.
Verkeerde geboorteplaats
Volgens Kemp stond de advocaat op het punt met een ander te trouwen. Zijn familie voorzag Di Meo Lippi van een bruidschat, wat verklaart waarom het straatarme meisje kort daarna in het huwelijk kon treden met Antonio di Piero, een plaatselijke boer "uit haar eigen sociale milieu".
Leonardo groeide op in het nabijgelegen huis van zijn grootvader, Antonio da Vinci. Dat was in die dagen niet ongebruikelijk. Op een belastingaangifte door Antonio uit 1457 staat Leonardo vermeld als de buitenechtelijke zoon van Di Meo Lippi en de zoon van Antonio, Ser Piero.
Die bevinding is mogelijk pijnlijk voor Italië, waar het zogeheten Casa Natale in het stadje Anchiano, gelegen op zo'n drie kilometer van Vinci, wordt gezien als de geboorteplaats van Leonardo. Het is een veelbezochte toeristenbestemming. Volgens Kemp werd Leonardo niet daar geboren, maar in het huis van zijn grootvader.
Mona Lisa
Het onderzoek leverde ook details op over het meest beroemde onderwerp van de kunstwerken van Leonardo, Mona Lisa. Zij heette in werkelijkheid Lisa del Giocondo. Er werd aangenomen dat haar echtgenoot, Francesco, een wat saaie Florentijnse zijdehandelaar was.
Volgens Kemp was Del Giocondo echter een "scherpe ondernemer", die onder andere handelde in suiker uit Madeira, leer uit Ierland, onroerend goed, valuta en slaven.
(nu.nl)
Toscaanse archieven onthullen identiteit moeder Leonardo da Vinci
Foto: AFP
Onderzoek van voorheen onbeschouwde Toscaanse archieven heeft nieuw bewijs opgeleverd over de identiteit van de moeder van de 15e-eeuwse Italiaanse wetenschapper en kunstenaar Leonardo Da Vinci en die van zijn beroemdste muze, Mona Lisa.
Er was maar weinig bekend over de moeder van Da Vinci. Haar mogelijke voornaam leidde tot speculatie dat ze een arme plattelander was, of zelfs een slaaf uit Noord-Afrika of Azië, schrijft The Guardian. Caterina was een naam die destijds vaak werd gegeven aan slaven.
Kunsthistoricus professor Martin Kemp van de universiteit van Oxford, een van de meest vooraanstaande Da Vinci-kenners ter wereld, onderzocht Toscaanse belastingarchieven en ontdekte dat de moeder van de alleskunner uit de Italiaanse Renaissance voluit Caterina di Meo Lippi heette.
Kemp schreef samen met econoom en onderzoeker dr. Giuseppe Pallanti het boek Mona Lisa: The People and the Painting. Dat verschijnt volgende maand en bevat de resultaten van hun archiefonderzoek. Die archieven uit het Toscaanse stadje Vinci en Florence werden over het hoofd gezien door andere kunsthistorici, aldus Kemp.
Mooie lenteavond
"Toscane had een zeer vroege versie van een belastingsysteem voor vermogen en onroerend goed. Dus dit is een absoluut fantastische bron, omdat iedereen belastingaangifte moest doen. Ze beweerden natuurlijk allemaal dat ze arm waren", zegt Kemp. "Ze zeiden allemaal: 'Dit huis staat op het punt van instorten', maar inspecteurs kwamen op bezoek om dat te controleren."
Uit de documenten blijkt dat Caterina Di Meo Lippi een arme wees was, die samen met haar grootmoeder een bouwvallige boerderij zo'n anderhalve kilometer buiten het Toscaanse stadje Vinci bewoonde. Nadat haar grootmoeder ergens voor 1451 stierf, bleven Di Meo Lippi en haar jonge stiefbroer Papo alleen achter in armoede.
Op 15-jarige leeftijd werd zij verleid door de 25-jarige advocaat Ser Piero Da Vinci, die in Florence werkte.
Ser Piero Da Vinci nam in juli 1451 vakantie, "precies de juiste weken voor het begin van haar zwangerschap", zegt Kemp. "Een mooie lenteavond, waarschijnlijk in de velden - en dat was het." Leonardo da Vinci werd op 15 april 1452 geboren.
Verkeerde geboorteplaats
Volgens Kemp stond de advocaat op het punt met een ander te trouwen. Zijn familie voorzag Di Meo Lippi van een bruidschat, wat verklaart waarom het straatarme meisje kort daarna in het huwelijk kon treden met Antonio di Piero, een plaatselijke boer "uit haar eigen sociale milieu".
Leonardo groeide op in het nabijgelegen huis van zijn grootvader, Antonio da Vinci. Dat was in die dagen niet ongebruikelijk. Op een belastingaangifte door Antonio uit 1457 staat Leonardo vermeld als de buitenechtelijke zoon van Di Meo Lippi en de zoon van Antonio, Ser Piero.
Die bevinding is mogelijk pijnlijk voor Italië, waar het zogeheten Casa Natale in het stadje Anchiano, gelegen op zo'n drie kilometer van Vinci, wordt gezien als de geboorteplaats van Leonardo. Het is een veelbezochte toeristenbestemming. Volgens Kemp werd Leonardo niet daar geboren, maar in het huis van zijn grootvader.
Mona Lisa
Het onderzoek leverde ook details op over het meest beroemde onderwerp van de kunstwerken van Leonardo, Mona Lisa. Zij heette in werkelijkheid Lisa del Giocondo. Er werd aangenomen dat haar echtgenoot, Francesco, een wat saaie Florentijnse zijdehandelaar was.
Volgens Kemp was Del Giocondo echter een "scherpe ondernemer", die onder andere handelde in suiker uit Madeira, leer uit Ierland, onroerend goed, valuta en slaven.
(nu.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
