quote:
Op dinsdag 23 februari 2016 12:54 schreef Skv het volgende:Het beginnen met sporten vind ik het lastigst. Ik ben na een dag werken helemaal gaar en kan me er moeilijk toe zetten om me om te kleden en te gaan hardlopen. Squashen doe ik direct na mijn werk dus dat gaat wat gemakkelijker.
Squashen is ook veel leuker, waarom ga je niet 2 keer in de week spelen? Ik herken het probleem van hardlopen wel, ben er sinds een paar maanden mee bezig omdat mijn basisconditie echt omhoog moest. Nou zijn er meer redenen waarom het lukt, maar het gebrek aan intensiteit ligt mij niet, dat suffe gedraaf volhouden met een muziekje op. Inmiddels combineer ik het met intervaltraining, ik doe het juist heel geconcentreerd, zet elke voet goed neer zeg maar, en ga echt elke keer harder en verder, en ga altijd heel diep. Ik doe geen kotstraining in mijn eentje, en ik herken het kotspunt van vroeger, maar zoveel scheelt het nou ook weer niet. Ik haal juist mijn 'plezier' uit de toewijding, concentratie en diep gaan. Dat had ik niet achter mijzelf gezocht, ik heb wel een competitief sportverleden, ik heb altijd een hekel aan slap trainen gehad, nog meer dan aan trainen, maar ik werd altijd afgebeuld en nu doe ik dat helemaal zelf.
Ik zie er ook nog regelmatig tegenop, zeker bij slecht weer, maar ik heb inmiddels al wat runners high en de zin naar het gevoel achteraf (inclusief sigaret) helpt. Sowieso vloeit uit mijn schema voort dat ik moet lopen, het is geen vrije keuze, of ik verzaak, of ik ben niet op tijd hersteld, of ik loop. Je zou natuurlijk ook voor het squash kunnen gaan trainen, dus naast gewoon uithoudingsvermogen veel bovenbenen en bilspieren belasten, zodat je diep kunt zitten op de baan. Je hebt ook mensen die een route langs allerlei klimrekken en speeltoestellen lopen en daarop allerlei krachtoefeningen doen, die maken van de openbare ruimte een sportschool.
Ik zeg niet dat wat voor mij werkt ook voor anderen werkt. Maar als ik zou roeien zou ik me juist heel erg concentreren op het juist zetten van het blad en het optimaliseren en timen van de krachtoverdracht, dat kun je ook zo mooi voelen aan de weerstand van het water. De volgende slag moet beter en als het meer moeite kost, pijn doet, dan is die beter. Ik weet niet of dat op een ergometer ook zo werkt. Je zou ook eens wat kunnen lezen of kijken over Pilatus of Callanatics of zo, niet omdat zij gelijk hebben, maar omdat ze een bepaalde benadering kiezen waarop je je kunt concentreren en niet zomaar wat doen op een aangeschaft apparaat. Het gaat volgens mij meer om hoe je het doet dan wat je doet. In het algemeen zou ik zeggen dat trainen te veel tijd, moeite en wilskracht kost om het af te raffelen en dat je beter wat minder goed kunt doen dan veel slapjes.
Wees gehoorzaam. Alleen samen krijgen we de vrijheid eronder.