Dit omdat mijn moeder hartpatiente is en eigenlijk geen kinderen mocht hebben(was het advies).
Toch wilde ze een kind .
Ik heb nooit als vervelend ervaren enigst kind te zijn.
Echt verwend hebben ze me niet en ook weer wel dat kan je niet tegenhouden.
Maar je hoeft niet enigstkind te zijn om verwend te zijn !!
Onze dochter is en blijft ook enigstkind,een zeer bewuste keuze van ons beide waar ook mijn gezondheidsprobleem meespeelt.
Ben chronisch rugpatiente en de bevalling van Anouk was me eigenlijk al te zwaar.
Als ik naar mijn man zijn situatie kijk,die is eentje van 3 en eigenlijk altijd achter gesteld door zijn ouders.
Zijn 2 zussen zijn zeer hecht met elkaar en hij hangt er maar een beetje bij .
Lijkt me dus afschuwlijk en dat is ook de angst van mijn man dat hij van een 2e niet zou kunnen houden.
Ikzelf heb zoiets van Anouk is zo speciaal,we hebben het gevoel dat we helemaal compleet zijn.
Nee het is prima zo.
Er zijn 100de gezinnen met 2 of meer kinderen die nog verwender zijn, en wat is verwend weetje in de zin van geld, materialistisch of verwend in de zin van aandacht van je ouders. Laat ik het zo zeggen ik heb het goed thuis net als vele andere. En over de vraag wil je niet liever een broertje of zusje of mis je dat nou nie, hoe kan ik nou iets missen als ik dat nooit gehad heb 
Nou moet ik daar wel bij zeggen dat ik al mijn hele leven het liefst dingen alleen doe, vroeger speelde ik al vaak alleen en ook nu vindt ik het heerlijk om alleen wat te doen. Maar ik heb ook genoeg vreinden hoor ^-^
En dat verwend zijn, tjsa.... Ik heb inderdaad veel, meer dan de meeste mensen van 17 denk ik. Zo heb ik bijvoorbeeld de hele zolderverdieping (dat is 2 kamers en een douche) voor mezelf. Maar ik vind dat je pas verwend bent als je je ernaar gedraagd, en dat doe ik niet (I hope).
Dus nee, ik zit er absoluut niet mee dat ik geen broertjes of zusjes heb!
quote:LEZEN!! Er staat voel je het als een gemis, niet of je het mist!!
Op zondag 24 november 2002 12:24 schreef AcidTrance het volgende:
En over de vraag wil je niet liever een broertje of zusje of mis je dat nou nie, hoe kan ik nou iets missen als ik dat nooit gehad heb
Ik heb nu wel 2 broertjes...en ik merk niet veel verschil...ik hoef niks te delen...
quote:Ik ben ook enig kind,
Op zondag 24 november 2002 17:43 schreef moussy het volgende:[..]
LEZEN!! Er staat voel je het als een gemis, niet of je het mist!!
ik heb tot laat aan m'n moeder gevraagd wanneer ik een broertje of zusje kreeg,
ik heb als keurig katholiek meisje bij m'n avondgebedje gebeden om een broertje of een zusje aan onzelieveheer.
En ik heb jaren met fictieve broertjes en zusjes gespeeld.
Ik heb het zeker wel gemist.
Ook bij mijn moeder gingen diverse zwangerschappen mis, doodgeboren, paar dagen leven, en miskramen.
Mijn jeugd heeft best bestaan uit een totale overbezorgdheid naar mij toe, en ik vond monopolyen nou ook niet echt leuk in mn eentje 
Geen verborgen agenda's, trouw, grote muil, lief hartje, bang voor bloed, scheld FA's graag uit voor lul.
Op dinsdag 26 oktober 2021 16:46 schreef Elan het volgende:
Hier sta ik dan weer niet van te kijken Zelfs het virus is bang voor jou.
quote:Ja ik moest altijd maar yaht-zee-en in me eentje
Op zondag 24 november 2002 17:51 schreef yvonne het volgende:, en ik vond monopolyen nou ook niet echt leuk in mn eentje
quote:Je kan pas iets als een gemis beschouwen, als het hebt gehad. En neem aan dat iemand die enigskind is geen broertje of zusje heeft gehad, tenzij diegene 1tje heeft verloren en dan is het wel een gemis.
Op zondag 24 november 2002 17:43 schreef moussy het volgende:[..]
LEZEN!! Er staat voel je het als een gemis, niet of je het mist!!
quote:Daar was ik heel goed in, in mijn eentje! Ik had een hele competitie met mezelf! En ik ben misschien wel enigskind, maar dat wil niet zeggen dat je altijd alleen moest spelen! Er zijn toch ook nog vriendjes en vriendinnetjes?
Op zondag 24 november 2002 17:54 schreef DooZjUh het volgende:[..]
Ja ik moest altijd maar yaht-zee-en in me eentje
Ik ben stil en verlegen, las graag een boek. Zij is spontaan en speelde liever met poppen of buiten.
Als ik zin had in een potje Risk, wilde zij met Barbies spelen. Als zij Yahtzee wilde spelen, las ik liever een boek.
We werden ook anders behandeld door onze ouders, ik was "de slimste" en kreeg straf als ik een lager cijfer haalde dan een 7 (VWO). Zij werd uitbundig geprezen als ze een 6 haalde (MAVO). Ik was de oudste, dus als we ruzie hadden om iets onbenulligs werd ik geacht de verstandigste te zijn en het goede voorbeeld te geven, dus kreeg ik op mijn kop, terwijl mijn zusje "er niets aan kon doen".
We hadden allebei onze eigen interesses/hobbies en deden eigenlijk nooit iets samen.
Tegenwoordig gaat het beter, maar als op bezoek gaan erger ik me nog steeds vaak aan haar geratel over (in mijn ogen) triviale zaken of een nieuw spelletjesprogramma op TV waar ik absoluut geen interesse in heb.
Ik had het niet erg gevonden om enig kind te zijn, ik heb in ieder geval geen voordelen ondervonden van het hebben van een zus. Het klinkt misschien hard, maar als het geen familie van me was had ik haar nooit uitgekozen om vriendin mee te worden.
Op woensdag 19 januari 2011 09:49 schreef Rossdale het volgende: Liz is gewoon een wandelende gamesencyclopedie :P
Ouders gescheiden,weinig contact etc (nu begint het pas een beetje op gang te komen met mn pa)
Tja,het enigste wat ik graag zou willen als de omstandigheden er naar staan (ook financieel,eerlijk genoeg),is dat ik toch zou willen dat ik 2 kinderen zou hebben,al is het alleen maar om iets uit te sluiten wat bij mij onvermijdelijk was.
Mijn ouders hebben mij nooit in materieel opzicht verwend. Qua aandacht hoef je natuurlijk niks te delen maar daar zijn niet alleen voordelen aan verbonden. De reden dat ik geen broertje of zusje hebt komt door een fout in het ziekenhuis met een spiraaltje.
Nu mijn ouders een dagje ouder worden ben ik af en toe wel bang voor wat er gebeurt als ze er niet meer zijn. Dan sta je er als enig kind natuurlijk helemaal alleen voor. Dingen die geregeld moeten worden, het delen van verdriet en het opvangen van de overgebleven ouder.
Maar goed, daar moet ik nu nog maar niet aan denken.
quote:Ja had ik ook met yatzee.
Op zondag 24 november 2002 18:08 schreef Sonho het volgende:[..]
Daar was ik heel goed in, in mijn eentje! Ik had een hele competitie met mezelf!
.
quote:Ik had het best met een broer of zus willen delen, maar daar wilde ik mijn ouders niet mee lastig vallen.
Op zondag 24 november 2002 09:50 schreef moussy het volgende:[..]
Niet om je aan te vallen maar weet je hoe ik dit vind klinken?
"Ik had er niet aan moeten denken om dit alles met een broer of zus te moeten delen!!!"
Mijn ouders schelen 11 jaar met elkaar en dat mijn moeder mijn kreeg was ze 25 dus mijn vader 36. Ze hebben om bepaalde redenen te horen gekregen dat mijn moeder minstens 5 jaar moest wachten voordat ze een eventuele tweede mochten krijgen... dan zou mijn paps dus al 41 zijn geweest en dat vond hij te oud om weer aan een baby te gaan beginnen. (niet negatief bedoeld tegen mensen die wel ouder aan kids beginnen hoor... )
Toch toen ik een jaar of 16 was begon ik het wel te missen....
Want je staat er altijd alleen voor wanneer je een conflict of meningsverschil hebt met je ouders. Met vakanties is het altijd heel eenzaam (ik ben nooit echt het type geweest dat snel contact legt met vreemden). Ik denk wel dat ik het mis, hoewel ik het gevoel van een broer of zus hebben natuurlijk niet ken.
Het liefst had ik een oudere zus gehad... aangezien ik nooit een held ben ik kleding enzo uitzoeken zou een oudere zus heel handig van pas komen 
Dat soort kleine dingen doen je beseffen dat het toch wel leuk zou zijn om een broer/zus te hebben, en dat ik er toch eigenlijk wel eentje mis.
Maar het is niet zo dat je er altijd aan denkt dat je 'alleen' bent, dat zeker niet. Soms op bepaalde momenten, ik heb het vooral als ik broers of zussen leuk met elkaar zie omgaan.
quote:Bestaan die, buiten Lois & Karin van hier om ?
Op maandag 25 november 2002 23:41 schreef Diepvrieskip het volgende:
.
Maar het is niet zo dat je er altijd aan denkt dat je 'alleen' bent, dat zeker niet. Soms op bepaalde momenten, ik heb het vooral als ik broers of zussen leuk met elkaar zie omgaan.
Als ik af en toe van vriendinnen hoor dat ze weer eens ruzie hadden met broers/zussen dan ben ik echt blij dat ik dat gezeik niet heb.
Kortom: ik vind het wel best
Natuurlijk zijn er dingen voor te zeggen om een sibbling te hebben, maar ach. Ik vind het wel fijn zo. Nooit gezeur aan je hoofd enzo.
Ik ben er volkomen blij mee. Wordt ook niet overdreven verwend, moet altijd alles zelf betalen etc. Gewoon een normale opvoeding.
Dit heeft in elk geval niks te maken met wel of niet enigst kind zijn, maar of je ouders weten hoe ze iemand moeten opvoeden.Verder is het moeilijk te vergelijken, het heeft allebij voor- en na-delen.
"de mens heeft geen smaak, tenzij hij opgegeten wordt."
woensdag 26 mei 2010 12:26 schreef Kluts het volgende: Een vicieuze cirkel heeft idd geen invalshoeken.
