Onze vakantieplanning voor het jaar 2015 is als volgt: We willen meedoen met de Small Ships Race, een race van IJmuiden naar het Engelse Lowestoft, speciaal voor kleine zeilboten (tot maximaal zevenenhalve meter). Een oversteek die voor een kleine zeilboot vaak iets meer dan 24 uur duurt.
Voor ons best spannend, aangezien het de eerste keer is dat we een meerdaagse oversteek gaan maken. Daarbij gaan we ook in de nacht doorzeilen. Het slapen zijn we van plan om en om te doen. Als het goed gaat met de Small Ships race (lees, we zitten lekker in het om-en-om ritme en komen niet doodmoe aan) willen we er nog een langere vakantie in het Verenigd Koninkrijk aan vast plakken.
Onze boot
Donderdagochtend 21 mei is het zover. De start van de Small Ships Race. Met tientallen bootjes varen we tegelijk de haven uit, een bijzonder gezicht. Onderweg hebben we om de twee uur radiocontact met de andere boten. Je hoort dus ook hoe het de andere deelnemers vergaat. Dat schept een band.
Vertrek uit IJmuiden
De eerste paar mijl hebben we nog aardig wat golven, maar daarna wordt het rustiger. We hebben een zeer relaxte overtocht. Wel moeten we rekening houden met grote scheepvaart en windmolenparken midden op zee. Daar mag je niet doorheen varen. Ook het om en om zeilen en slapen gaat best aardig. We zijn wel vermoeid als we aankomen, maar niet gebroken. Onderweg hebben we dus voldoende rust kunnen pakken. Als we aankomen in Engeland voelen we ons een stel echte ontdekkingsreizigers!
Groot en klein
Na de finish volgt het 'Captains Dinner' in de jachtclub van Lowestoft. Bijzonder om eens mee te maken. En heel gezellig, borrelen met alle nieuwe vrienden die we gemaakt hebben. Lowestoft is zelf niet heel bijzonder. Vooral veel vergane glorie. We liggen vlak naast de boulevard, wat betekent dat we de hele dag in een irritante frietlucht zitten. Maar dat boeit ons verder niet, want we besluiten dat we over een paar dagen verder zullen varen, naar het Noorden van Engeland. De plaatselijke jachtclub is trouwens wel heel sjiek. En heel erg Engels….
De Engelse jachtclub
Na twee dagen besluiten we weer te vertrekken. De eerste paar dagen varen we op met een andere boot, die ook ongeveer zesenhalve meter lang is. Een solozeiler, die van plan is naar Schotland te varen. De eerste paar uur hebben we regelmatig radiocontact. Erg gezellig, zo'n virtuele reisgenoot.
De oversteek duurt iets langer dan gepland, omdat we kampen met weinig wind. De wind die er is, is vaak ook nog eens een keertje tegen. Onderweg komen we van alles tegen. Harde wind, (best spannend) windstiltes (frustrerend om over je eigen GPS track heen te dobberen) vissersboten (onvoorspelbaar en daardoor best eng, eentje voer bijna dwars over ons heen) en allerlei wilde dieren (hoogtepunt: een walvis die wel een kwartier lang met ons op gezwommen is!). Het om en om slapen en zeilen gaat steeds beter, ik voel me onderweg aardig uitgerust. En dat terwijl ik veel minder slaap dan thuis.
Ja, da's een walvis..
Scarborough, een haventje zuidelijk van Whitby
Na bijna drie etmalen varen komen we aan in Whitby, een stadje in Yorkshire, Noord-Engeland. We varen tussen de hoge kliffen door. Links en rechts zijn er schilderachtige huisjes tegen de groene heuvels aan geplakt. Op de heuveltop, uitkijkend over zee, staat een ruïne van een oude kathedraal. Dit stadje doet al heel wat exotischer aan dan het platte Lowestoft. Een mooie beloning na zo'n lange reis!
De kust van Yorkshire
Als we in Whitby zijn slaat het weer om. Het gaat harder waaien. Niet constant, maar om de een á twee dagen steekt er een harde wind op. Dat maakt het lastig om een gelegenheid te vinden om aan de terugtocht te beginnen..
Ons uitzicht vanuit de haven
Gelukkig vervelen we ons niet in Whitby. We maken een ritje met de historische stoomtrein (Een van de stationnetjes deed dienst in Harry Potter) en eten steak pie en mashed potatoes. De aardappelpuree is veel beter dan de frietjes in de restaurants hier!
Harry-potter landschap
Het strand van Whitby
Ook laat de wind een gaatje voor een overnachting in een nabijgelegen baai. Heel romantisch, als enige boot voor anker in een stille baai, met uitkijk op een piepklein vissersdorpje dat tegen de rand van de baai aan ligt. Whisky-momentje! Wel moeten we in de ochtend weer snel terug zeilen, voordat de harde wind weer aan gaat. Dan is zo’n baai ineens een stuk minder comfortabel…
Ons uitzicht vanuit de baai
Het landschap is hier mooi en ruig, ruiger dan ik verwacht had. Ik had toch een vooroordeel over het landschap in Yorkshire. Ik dacht dat vooral een lieflijk Hobbit-achtig landschap zou zijn. Niet dus! Ik merk echt dat we al flink noordelijk zitten. Niet alleen aan het landschap, maar ook aan de korte nachten, de hoeveelheid wilde dieren die je ziet en de zee, die hier minder druk bevaren wordt dan ter hoogte van Lowestoft. Prachtig.
Ruige kust
Donderdagmiddag lijkt zich eindelijk een geschikt moment voor de terugreis voor te doen. Helemaal zeker van onze zaak zijn we niet. Er is voor zaterdag harde wind voorspeld. Die waarschuwing geldt vooral voor de noordelijke helft van de Noordzee. Om die wind te ontlopen willen we eerst naar het zuiden varen, om dan pas over te steken. Je weet echter nooit zeker of je niet alsnog geraakt zal worden door een staartje van de harde wind...
Ook op de terugweg komen we grote schepen tegen
En dat blijkt, want we komen zaterdag alsnog in vrij harde wind terecht. Windkracht vijf tot zes, met hele hoge golven, waarop het moeilijk sturen is, Gelukkig zwakt de harde wind tegen het eind van de ochtend weer af. Daarna beginnen we aan de oversteek. Bij Den Helder naar binnen, de Waddenzee over en met de laatste sluis in Den Oever het IJsselmeer op. Maandagochtend, tegen een uur of vijf leggen we aan voor de sluis bij onze thuishaven. Een overtocht van drie dagen, tien uur en vijfenveertig minuten. Het zit erop!
(Bijna) weer thuis, wachten voor de sluis in Den Oever
Voor een uitgebreider verslag, zie mijn blog http://keepitsimplesailin(...)abel/Naar%20Engeland!
[ Bericht 0% gewijzigd door Noordsestern op 27-01-2016 21:55:19 ]
Mooi verslag verder en leuke foto's. Dat ontdekkingsreizigersgevoel moet geweldig zijn.
Ja, dat gevoel, daar doe je het voor.quote:Op woensdag 27 januari 2016 21:57 schreef Scuidward het volgende:
Voor anker gaan vind ik ook het leukste van een (zeil)boot. Vorige zomer ook gedaan, eerste keer op een boot.
Mooi verslag verder en leuke foto's. Dat ontdekkingsreizigersgevoel moet geweldig zijn.
En voor anker gaan ook, uiteraard
http://keepitsimplesailin(...)de-grote-sprong.html
Gaaf!quote:
Leuk! Heb veel op de Noordzee en de Atlantische Oceaan gezeild. De enorme zeeschepen die je tegenkomt die in vergelijking tot de zee nog zo klein zijn
Ja, je voelt je soms nietig op zee. Maar dat is ook het mooie eraan
http://keepitsimplesailin(...)-op-naar-whitby.html
http://keepitsimplesailin(...)hitby-verkennen.html
Met zeilboot naar Engeland op vakantie is leuk, maar uiteindelijk moet je ook weer terug. En als het weer niet meezit, wat doe je dan?
http://keepitsimplesailin(...)-een-weergaatje.html
Buitenmodelletje misthoorn
http://keepitsimplesailin(...)15-de-terugreis.html
