R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Wat ben ik aan het doen? Ik weet het niet meer…
Ik ben getrouwd, nog niet eens zo heel lang, pas een paar maanden. Ik blijf echter het gevoel houden dat dit een vergissing is geweest.. Om dit uit te leggen moet ik terug naar 9 jaar geleden.
Ik was 21 en ik leerde een buitenlandse man( Oekraïne) na een lange tijd over en weer gereisd te hebben vestigde hij zich bij mij, we trouwde en woonde samen. Onze tijd was fantastisch, hij werkte, ik werkte het leven was goed.
Totdat zijn moeder kwam opdagen, zij heeft een nogal apart geloof, ze geloofd dat de wereld binnenkort vergaat, mijn man toentertijd probeerde hier zo goed mogelijk mee om te gaan, maar het bracht een ontzettende neerwaartse spiraal met zich mee in onze relatie. Het geruzie tussen hem en zijn moeder werd mij te veel… Ik vertrok, ik liet hem achter… Ik heb zelfs nooit fatsoenlijk afscheid kunnen nemen.
Hierdoor kwam ik zelf ook in een neerwaartse spiraal terecht, want wat voor een persoon doet dit? Wat voor een persoon laat haar man achter als het even wat minder gaat? Was ik gewoon te jong? Snapte ik het niet goed? Ik miste hem vreselijk, maar hij was uiteraard zo boos op mij dat hij geen contact meer wilde.
heel begrijpelijk natuurlijk, maar ik was er kapot van, en nog erger, het was mijn eigen dikke vette schuld.
Ik leerde een Noorse man kennen en na 5 jaar ben ik uiteindelijk met hem getrouwd, ik ben nu 30 jaar oud.
Ik heb altijd het gevoel gehad dat de Noor een vervanger was, dit is natuurlijk niet eerlijk tegenover hem. Begrijp me niet verkeerd, ik hou van hem, ik hou echt van hem, ik weet dat hij ook van mij houd. Ik ben zijn alles, zijn wereld, de enige die hij vertrouwd. Hij heeft niets meer in Noorwegen, geen familie, geen vrienden, gewoon niets. Mijn familie is het enige dat hij heeft.
Tot overmaat van ramp kreeg ik 3 maanden geleden een email in mijn inbox, van mijn ex man… met de vraag of we konden bijpraten.
Mijn hart verzakte, ik heb hem nooit kunnen vergeten, het gevoel dat ik voor hem had is nooit meer terug gekeerd voor wie dan ook.
Na een paar weken gepraat te hebben via Skype, om toch onze problemen door te spreken. Hij wilde graag sluiting, en hij hoopte dat het hem zou lukken door met me te praten. Hij heeft na mij nooit meer een relatie gehad.
In plaats van sluiting begonnen we echter weer gevoelens voor elkaar te krijgen, en mijn vermoedden is ook dat die gevoelens nooit weg zijn geweest, en voor hem is dit hetzelfde.
Ik ben nu op een punt waar ik mezelf letterlijk op een splitsing zie staan, mijn ex aan de ene kant, mijn huidige man aan de andere kant.
Het gevoel dat ik voor mijn ex heb, heb ik nooit gehad voor mijn huidige man. Maar ik ben zo ontzettend bang wat er zal gebeuren met mijn huidige man als ik terug ga naar mijn ex. Ik ben zelfs bang dat hij het niet overleefd.
Moet ik bij hem blijven uit angst? Uit compassie? Of omdat ik toch wel enigszins gelukkig ben?
Mijn ex man zegt ook niet zonder mij te kunnen, maar begrijpt mijn situatie wel. Hij wil graag contact blijven houden als ik besluit te blijven bij mijn huidige man.
Ik weet echt niet meer wat ik moet doen, ik voel me vreselijk, want ik ben een verrader, ook al ben ik fysiek trouw, emotioneel ben ik verder.
Ik zit in een rotsituatie die niet eerlijk is tegenover wie dan ook.
Ik ben getrouwd, nog niet eens zo heel lang, pas een paar maanden. Ik blijf echter het gevoel houden dat dit een vergissing is geweest.. Om dit uit te leggen moet ik terug naar 9 jaar geleden.
Ik was 21 en ik leerde een buitenlandse man( Oekraïne) na een lange tijd over en weer gereisd te hebben vestigde hij zich bij mij, we trouwde en woonde samen. Onze tijd was fantastisch, hij werkte, ik werkte het leven was goed.
Totdat zijn moeder kwam opdagen, zij heeft een nogal apart geloof, ze geloofd dat de wereld binnenkort vergaat, mijn man toentertijd probeerde hier zo goed mogelijk mee om te gaan, maar het bracht een ontzettende neerwaartse spiraal met zich mee in onze relatie. Het geruzie tussen hem en zijn moeder werd mij te veel… Ik vertrok, ik liet hem achter… Ik heb zelfs nooit fatsoenlijk afscheid kunnen nemen.
Hierdoor kwam ik zelf ook in een neerwaartse spiraal terecht, want wat voor een persoon doet dit? Wat voor een persoon laat haar man achter als het even wat minder gaat? Was ik gewoon te jong? Snapte ik het niet goed? Ik miste hem vreselijk, maar hij was uiteraard zo boos op mij dat hij geen contact meer wilde.
heel begrijpelijk natuurlijk, maar ik was er kapot van, en nog erger, het was mijn eigen dikke vette schuld.
Ik leerde een Noorse man kennen en na 5 jaar ben ik uiteindelijk met hem getrouwd, ik ben nu 30 jaar oud.
Ik heb altijd het gevoel gehad dat de Noor een vervanger was, dit is natuurlijk niet eerlijk tegenover hem. Begrijp me niet verkeerd, ik hou van hem, ik hou echt van hem, ik weet dat hij ook van mij houd. Ik ben zijn alles, zijn wereld, de enige die hij vertrouwd. Hij heeft niets meer in Noorwegen, geen familie, geen vrienden, gewoon niets. Mijn familie is het enige dat hij heeft.
Tot overmaat van ramp kreeg ik 3 maanden geleden een email in mijn inbox, van mijn ex man… met de vraag of we konden bijpraten.
Mijn hart verzakte, ik heb hem nooit kunnen vergeten, het gevoel dat ik voor hem had is nooit meer terug gekeerd voor wie dan ook.
Na een paar weken gepraat te hebben via Skype, om toch onze problemen door te spreken. Hij wilde graag sluiting, en hij hoopte dat het hem zou lukken door met me te praten. Hij heeft na mij nooit meer een relatie gehad.
In plaats van sluiting begonnen we echter weer gevoelens voor elkaar te krijgen, en mijn vermoedden is ook dat die gevoelens nooit weg zijn geweest, en voor hem is dit hetzelfde.
Ik ben nu op een punt waar ik mezelf letterlijk op een splitsing zie staan, mijn ex aan de ene kant, mijn huidige man aan de andere kant.
Het gevoel dat ik voor mijn ex heb, heb ik nooit gehad voor mijn huidige man. Maar ik ben zo ontzettend bang wat er zal gebeuren met mijn huidige man als ik terug ga naar mijn ex. Ik ben zelfs bang dat hij het niet overleefd.
Moet ik bij hem blijven uit angst? Uit compassie? Of omdat ik toch wel enigszins gelukkig ben?
Mijn ex man zegt ook niet zonder mij te kunnen, maar begrijpt mijn situatie wel. Hij wil graag contact blijven houden als ik besluit te blijven bij mijn huidige man.
Ik weet echt niet meer wat ik moet doen, ik voel me vreselijk, want ik ben een verrader, ook al ben ik fysiek trouw, emotioneel ben ik verder.
Ik zit in een rotsituatie die niet eerlijk is tegenover wie dan ook.
Dat zal vast lekker werken!!quote:Op woensdag 6 januari 2016 14:00 schreef andramessa het volgende:
Hij wil graag contact blijven houden als ik besluit te blijven bij mijn huidige man.
Nog geen kinderen in het spel? Geen bevlieging?
Dan snel uit elkaar en verder met je ex.
Heftig verhaal, dat wel, maar je bent gewoon een domme doos TS.
Ga eens praten met een prof hierover.
Ga eens praten met een prof hierover.
http://steam-cards.com/?click=a07a01
voor gratis spellen
voor gratis spellen
Nou de eerste vraag die je jezelf moet stellen, ongeacht de consequenties: wat maakt je gelukkiger.
Zo te zien is je ex-schoonmoeder de boosdoener in het hele gebeuren en niet echt je ex-man.
Geen idee of je ex-schoonmoeder nog leeft maar bedenk wel dat als dat zo is zij wel weer een onderdeel wordt van je familie.
Je bent niet bij je ex-man weg gegaan omdat de liefde over was, maar omdat het niet werkte op die manier.
Ik zou hem vragen of de situatie met zijn moeder nu anders is en naar dat antwoord handelen... je weet wat je hebt en wat er was.
Waarin wordt je gelukkig
Tevens wel een vraagje, waar hang je uit? Noren, Oekrainers....
Zo te zien is je ex-schoonmoeder de boosdoener in het hele gebeuren en niet echt je ex-man.
Geen idee of je ex-schoonmoeder nog leeft maar bedenk wel dat als dat zo is zij wel weer een onderdeel wordt van je familie.
Je bent niet bij je ex-man weg gegaan omdat de liefde over was, maar omdat het niet werkte op die manier.
Ik zou hem vragen of de situatie met zijn moeder nu anders is en naar dat antwoord handelen... je weet wat je hebt en wat er was.
Waarin wordt je gelukkig
Tevens wel een vraagje, waar hang je uit? Noren, Oekrainers....
N/A
Disclaimer: ik ben geen expert maar shitposter, dit is geen advies en aan deze post zijn geen rechten te ontlenen
Disclaimer: ik ben geen expert maar shitposter, dit is geen advies en aan deze post zijn geen rechten te ontlenen
Je bent nu nog jong, dus je kunt met je ex nog makkelijk een leven opbouwen. Wacht je echter dan wordt alles alleen moeilijker.
Why stay small, if you can grow big..
Gewoon nog een keer trouwen na een mislukt huwelijk terwijl je gevoelens nog bij je ex liggen. Dat kan nooit fout gaan natuurlijk. Ik snap dat je het van je af probeert te schrijven maar wat wil je nu precies van ons?
Op maandag 8 januari 2018 14:29 schreef BadderHaring het volgende:
Ajax is geen club. Dat is een bedrijf.
Ajax is geen club. Dat is een bedrijf.
Je ex koos niet voor jou toen het er op aan kwam....dus mijn inziens heeft hij zijn kans gehad.
Ik zou em iig niet weer de kans geven , voor een relatie, die heeft hij gehad en heeft jou laten weglopen.
Maar als je jezelf niet meer respect en waardering toegunt , en je het goed spreekt dat wat hij destijds deed, moet je t altijd doen!
En als je twijfelt over je huidige relatie, zou ik als je je huidige relatie een kans wilt geven, je het contact met je ex, per direct afkappen, en als je dan niet wil, moet je je huidige relatie verbreken.
Want zou je zelf zo behandeld willen worden in relatie, dat je partner de relatie niet ziet zitten en je partner gevoel heeft voor zn ex?
Als dit zo door blijft gaan, komt het verdriet bij je huidige partner zowiezo wel... Dan houdt de relatie op, en ik zou mezelf niet recht in de ogen aan kunnen Kijken! Als je nog maanden doorgaat met dit parasiet gedrag!
Weer eerlijk tegen je huidige partner!
Ik zou em iig niet weer de kans geven , voor een relatie, die heeft hij gehad en heeft jou laten weglopen.
Maar als je jezelf niet meer respect en waardering toegunt , en je het goed spreekt dat wat hij destijds deed, moet je t altijd doen!
En als je twijfelt over je huidige relatie, zou ik als je je huidige relatie een kans wilt geven, je het contact met je ex, per direct afkappen, en als je dan niet wil, moet je je huidige relatie verbreken.
Want zou je zelf zo behandeld willen worden in relatie, dat je partner de relatie niet ziet zitten en je partner gevoel heeft voor zn ex?
Als dit zo door blijft gaan, komt het verdriet bij je huidige partner zowiezo wel... Dan houdt de relatie op, en ik zou mezelf niet recht in de ogen aan kunnen Kijken! Als je nog maanden doorgaat met dit parasiet gedrag!
Weer eerlijk tegen je huidige partner!
Of ik heb het verkeerd gelezen, maar volgens mij staat er toch echt:quote:
Je ex koos niet voor jou toen het er op aan kwam....dus mijn inziens heeft hij zijn kans gehad.
Ik zou em iig niet weer de kans geven , voor een relatie, die heeft hij gehad en heeft jou laten weglopen.
Maar als je jezelf niet meer respect en waardering toegunt , en je het goed spreekt dat wat hij destijds deed, moet je t altijd doen!
En als je twijfelt over je huidige relatie, zou ik als je je huidige relatie een kans wilt geven, je het contact met je ex, per direct afkappen, en als je dan niet wil, moet je je huidige relatie verbreken.
Want zou je zelf zo behandeld willen worden in relatie, dat je partner de relatie niet ziet zitten en je partner gevoel heeft voor zn ex?
Als dit zo door blijft gaan, komt het verdriet bij je huidige partner zowiezo wel... Dan houdt de relatie op, en ik zou mezelf niet recht in de ogen aan kunnen Kijken! Als je nog maanden doorgaat met dit parasiet gedrag!
Weer eerlijk tegen je huidige partner!
Totdat zijn moeder kwam opdagen, zij heeft een nogal apart geloof, ze geloofd dat de wereld binnenkort vergaat, mijn man toentertijd probeerde hier zo goed mogelijk mee om te gaan, maar het bracht een ontzettende neerwaartse spiraal met zich mee in onze relatie. Het geruzie tussen hem en zijn moeder werd mij te veel… Ik vertrok, ik liet hem achter… Ik heb zelfs nooit fatsoenlijk afscheid kunnen nemen.
En is zij gevlucht.
The bearded man: “So many good tunes, I didn't have time to shave!”
Er zijn inderdaad geen kinderen in het spel. Ik ben er vrij zeker van dat het geen bevlieging is, maar aan de andere kant, het is nog maar een paar maanden, over het internet zelfs nog.. Dus ik kan het nooit zeker weten...quote:
[..]
Dat zal vast lekker werken!!
Nog geen kinderen in het spel? Geen bevlieging?
Dan snel uit elkaar en verder met je ex.
Dat ik een domme doos ben dat spreekt wel voor zich, ik ben me daar zeker van bewust.quote:Op woensdag 6 januari 2016 14:05 schreef TheThirdMark het volgende:
Heftig verhaal, dat wel, maar je bent gewoon een domme doos TS.
Ga eens praten met een prof hierover.
Ik reis erg veel voor werk, waar ik dan een paar weken tot maanden op een locatie moet verblijven.quote:
Nou de eerste vraag die je jezelf moet stellen, ongeacht de consequenties: wat maakt je gelukkiger.
Zo te zien is je ex-schoonmoeder de boosdoener in het hele gebeuren en niet echt je ex-man.
Geen idee of je ex-schoonmoeder nog leeft maar bedenk wel dat als dat zo is zij wel weer een onderdeel wordt van je familie.
Je bent niet bij je ex-man weg gegaan omdat de liefde over was, maar omdat het niet werkte op die manier.
Ik zou hem vragen of de situatie met zijn moeder nu anders is en naar dat antwoord handelen... je weet wat je hebt en wat er was.
Waarin wordt je gelukkig
Tevens wel een vraagje, waar hang je uit? Noren, Oekrainers....
De moeder leeft nog wel, maar heeft inmiddels profesionele hulp gekregen en gaat het een stuk beter.
Ik weet dat ik eerlijk moet zijn, hij verdient dit gedrag uiteraard niet. Ik wil alleen eerst zeker van mezelf weten dat het geen bevlieging is, wat als ik nu gewoon mis hoe het "vroeger" was, herinner ik het me wel allemaal goed? Ik zit zo vol met twijfel momenteel.quote:
Je ex koos niet voor jou toen het er op aan kwam....dus mijn inziens heeft hij zijn kans gehad.
Ik zou em iig niet weer de kans geven , voor een relatie, die heeft hij gehad en heeft jou laten weglopen.
Maar als je jezelf niet meer respect en waardering toegunt , en je het goed spreekt dat wat hij destijds deed, moet je t altijd doen!
En als je twijfelt over je huidige relatie, zou ik als je je huidige relatie een kans wilt geven, je het contact met je ex, per direct afkappen, en als je dan niet wil, moet je je huidige relatie verbreken.
Want zou je zelf zo behandeld willen worden in relatie, dat je partner de relatie niet ziet zitten en je partner gevoel heeft voor zn ex?
Als dit zo door blijft gaan, komt het verdriet bij je huidige partner zowiezo wel... Dan houdt de relatie op, en ik zou mezelf niet recht in de ogen aan kunnen Kijken! Als je nog maanden doorgaat met dit parasiet gedrag!
Weer eerlijk tegen je huidige partner!
Verbreek het contact met je ex, of ben eerlijk tegen over je man en stop met je relatie.
Don't worry about the future. Or know that worrying is as effective as trying to solve an algebra equation by chewing bubble gum.
Begin maar eens met eerlijk te zijn tegen je man 
Toen onze mop een mopje was,
Was ze aardig om te zien;
Nu bromt zij alle dagen
En bijt nog bovendien.
Was ze aardig om te zien;
Nu bromt zij alle dagen
En bijt nog bovendien.
Laat je man en ex-man elkaar ontmoeten. Misschien mogen ze elkaar wel. Kun je daarna met z'n drietjes gaan wonen .
Waarom kiezen als je kan delen.
.Waarom kiezen als je kan delen.
Behulpzaam als een waterkraan.
Op woensdag 29 april 2015 16:30 schreef seto het volgende:
als je niet #teamhenk bent ben je gewoon een *weggeFopt*homo
Op woensdag 29 april 2015 16:30 schreef seto het volgende:
als je niet #teamhenk bent ben je gewoon een *weggeFopt*homo
Wacht even, je bent pas een paar maanden getrouwd met iemand via het internet!? 
Klinkt als echte liefde. 
Klinkt als echte liefde.
Op maandag 8 januari 2018 14:29 schreef BadderHaring het volgende:
Ajax is geen club. Dat is een bedrijf.
Ajax is geen club. Dat is een bedrijf.
Ach je weet in elk geval zeker dat je dat gevoel voor je huidige man nooit hebt gehad als ik je zo leesquote:
Er zijn inderdaad geen kinderen in het spel. Ik ben er vrij zeker van dat het geen bevlieging is, maar aan de andere kant, het is nog maar een paar maanden, over het internet zelfs nog.. Dus ik kan het nooit zeker weten...
Nee... ik heb ze geen van beide via internet ontmoet. Tijdens werk op die locaties, eerste man was ik 2 jaar mee samen, tweede nu 5 jaar en met hem ben ik nu een paar maanden getrouwd.quote:Op woensdag 6 januari 2016 14:33 schreef MPC60 het volgende:
Wacht even, je bent pas een paar maanden getrouwd met iemand via het internet!?
Waarschijnlijk romantiseer je je oude relatie, omdat je huidige relatie je niet zo goed bevalt als je had gehoopt.
Het is niet voor niets je ex. Kan me niet voorstellen dat zijn moeder de enige reden was,
Het is niet voor niets je ex. Kan me niet voorstellen dat zijn moeder de enige reden was,
Je bent nog maar een paar maanden getrouwd maar die ex heeft al die tijd niets meer laten horen tot je net getrouwd was?quote:
Wat ben ik aan het doen? Ik weet het niet meer…
Ik ben getrouwd, nog niet eens zo heel lang, pas een paar maanden. Ik blijf echter het gevoel houden dat dit een vergissing is geweest.. Om dit uit te leggen moet ik terug naar 9 jaar geleden.
Ik was 21 en ik leerde een buitenlandse man( Oekraïne) na een lange tijd over en weer gereisd te hebben vestigde hij zich bij mij, we trouwde en woonde samen. Onze tijd was fantastisch, hij werkte, ik werkte het leven was goed.
Totdat zijn moeder kwam opdagen, zij heeft een nogal apart geloof, ze geloofd dat de wereld binnenkort vergaat, mijn man toentertijd probeerde hier zo goed mogelijk mee om te gaan, maar het bracht een ontzettende neerwaartse spiraal met zich mee in onze relatie. Het geruzie tussen hem en zijn moeder werd mij te veel… Ik vertrok, ik liet hem achter… Ik heb zelfs nooit fatsoenlijk afscheid kunnen nemen.
Hierdoor kwam ik zelf ook in een neerwaartse spiraal terecht, want wat voor een persoon doet dit? Wat voor een persoon laat haar man achter als het even wat minder gaat? Was ik gewoon te jong? Snapte ik het niet goed? Ik miste hem vreselijk, maar hij was uiteraard zo boos op mij dat hij geen contact meer wilde.
heel begrijpelijk natuurlijk, maar ik was er kapot van, en nog erger, het was mijn eigen dikke vette schuld.
Ik leerde een Noorse man kennen en na 5 jaar ben ik uiteindelijk met hem getrouwd, ik ben nu 30 jaar oud.
Ik heb altijd het gevoel gehad dat de Noor een vervanger was, dit is natuurlijk niet eerlijk tegenover hem. Begrijp me niet verkeerd, ik hou van hem, ik hou echt van hem, ik weet dat hij ook van mij houd. Ik ben zijn alles, zijn wereld, de enige die hij vertrouwd. Hij heeft niets meer in Noorwegen, geen familie, geen vrienden, gewoon niets. Mijn familie is het enige dat hij heeft.
Tot overmaat van ramp kreeg ik 3 maanden geleden een email in mijn inbox, van mijn ex man… met de vraag of we konden bijpraten.
Mijn hart verzakte, ik heb hem nooit kunnen vergeten, het gevoel dat ik voor hem had is nooit meer terug gekeerd voor wie dan ook.
Na een paar weken gepraat te hebben via Skype, om toch onze problemen door te spreken. Hij wilde graag sluiting, en hij hoopte dat het hem zou lukken door met me te praten. Hij heeft na mij nooit meer een relatie gehad.
In plaats van sluiting begonnen we echter weer gevoelens voor elkaar te krijgen, en mijn vermoedden is ook dat die gevoelens nooit weg zijn geweest, en voor hem is dit hetzelfde.
Ik ben nu op een punt waar ik mezelf letterlijk op een splitsing zie staan, mijn ex aan de ene kant, mijn huidige man aan de andere kant.
Het gevoel dat ik voor mijn ex heb, heb ik nooit gehad voor mijn huidige man. Maar ik ben zo ontzettend bang wat er zal gebeuren met mijn huidige man als ik terug ga naar mijn ex. Ik ben zelfs bang dat hij het niet overleefd.
Moet ik bij hem blijven uit angst? Uit compassie? Of omdat ik toch wel enigszins gelukkig ben?
Mijn ex man zegt ook niet zonder mij te kunnen, maar begrijpt mijn situatie wel. Hij wil graag contact blijven houden als ik besluit te blijven bij mijn huidige man.
Ik weet echt niet meer wat ik moet doen, ik voel me vreselijk, want ik ben een verrader, ook al ben ik fysiek trouw, emotioneel ben ik verder.
Ik zit in een rotsituatie die niet eerlijk is tegenover wie dan ook.
Zo erg heeft hij je niet gemist in de tussenliggende 9 jaar hoor, anders had hij niet nu ineens aan de bel hoeven trekken.
Hij kon niet voor jou kiezen toen zijn moeder de boel verstierde, maar nu jij (9 jaar later!!) voor een ander gekozen hebt verwacht hij wel dat je de boel de boel laat en voor hem gaat kiezen?
Je zult een keuze moeten maken, maar bij je man blijven en "contact houden" met je ex gaat het iig niet worden.
En eerlijk gezegd denk ik dat je een domme keuze maakt als je je man verlaat om naar je ex te gaan, die verwacht dat jij voor hem kiest (terwijl je al iemand hebt), maar hij kiest niet voor jou als zijn moeder de boel op stelten komt zetten.
Hoe goed was het vroeger nou eigenlijk, als hij zijn moeder zo binnenhaalde dat jullie relatie er zelfs onder te lijden had?quote:
[..]
Er zijn inderdaad geen kinderen in het spel. Ik ben er vrij zeker van dat het geen bevlieging is, maar aan de andere kant, het is nog maar een paar maanden, over het internet zelfs nog.. Dus ik kan het nooit zeker weten...
[..]
Dat ik een domme doos ben dat spreekt wel voor zich, ik ben me daar zeker van bewust.
[..]
Ik reis erg veel voor werk, waar ik dan een paar weken tot maanden op een locatie moet verblijven.
De moeder leeft nog wel, maar heeft inmiddels profesionele hulp gekregen en gaat het een stuk beter.
[..]
Ik weet dat ik eerlijk moet zijn, hij verdient dit gedrag uiteraard niet. Ik wil alleen eerst zeker van mezelf weten dat het geen bevlieging is, wat als ik nu gewoon mis hoe het "vroeger" was, herinner ik het me wel allemaal goed? Ik zit zo vol met twijfel momenteel.
Heb je de situatie in de tussenliggende jaren misschien wat lopen romantiseren? Shit vergeten enzo?
Zij is gevlucht, omdat hij haar niet als hoofdprioriteit had in hun relatie, de neerwaartse spiraal die in relatie kwam, kwam door zijn contact met zijn moeder, en die had hij ook kunnen voorkomen, door daar iets anders mee om te gaan, en dat dit dan niet de relatie kostte. ...tenminste zo is t hoe ik t opvat, als to en ex, er destijds goed en openlijk over gesproken hebben....of misschien waren zij niet de ware voor elkaar...dat kan natuurlijk ook...en dan zijn ze nu ook niet de ware voor elkaar.quote:
[..]
Of ik heb het verkeerd gelezen, maar volgens mij staat er toch echt:
Totdat zijn moeder kwam opdagen, zij heeft een nogal apart geloof, ze geloofd dat de wereld binnenkort vergaat, mijn man toentertijd probeerde hier zo goed mogelijk mee om te gaan, maar het bracht een ontzettende neerwaartse spiraal met zich mee in onze relatie. Het geruzie tussen hem en zijn moeder werd mij te veel… Ik vertrok, ik liet hem achter… Ik heb zelfs nooit fatsoenlijk afscheid kunnen nemen.
En is zij gevlucht.
Een krabbeltje.quote:
Wat betekent het concept 'huwelijk' überhaupt voor jou?
The only true wisdom is in knowing you know nothing.
True knowledge exists in knowing that you know nothing.
The greatest way to live with honor in this world is to be what we pretend to be.
True knowledge exists in knowing that you know nothing.
The greatest way to live with honor in this world is to be what we pretend to be.
Dit is het enige juiste advies hier.quote:
Verbreek het contact met je ex, of ben eerlijk tegen over je man en stop met je relatie.
En als je blijft bij je man, geen contact met je ex, waarom zou je? Zolang het niets meer gaat worden met je ex heeft contact toch geen toegevoegde waarde
Je had en goed gevoel bij je huidige man en nu een oude vlam in beeld komt voelt het opeens aan als een verstandshuwelijk?
Als je namelijk echt van je huidige man houdt, verbreek je het contact met je ex. Sommige mensen in je leven zijn geweldig, maar wel in een bepaalde rol en niet als "potentiele splijtzwam" in je relatie. Dan ben je sinds je vlucht nog steeds even onstabiel/onverantwoordelijk.
En als je al niet meer verder wil met je huidige man, ga dan een poosje op jezelf en hobbel niet uit een reactie van de ene relatie naar de andere relatie?
Als je namelijk echt van je huidige man houdt, verbreek je het contact met je ex. Sommige mensen in je leven zijn geweldig, maar wel in een bepaalde rol en niet als "potentiele splijtzwam" in je relatie. Dan ben je sinds je vlucht nog steeds even onstabiel/onverantwoordelijk.
En als je al niet meer verder wil met je huidige man, ga dan een poosje op jezelf en hobbel niet uit een reactie van de ene relatie naar de andere relatie?
Your life is your life: go all the way
https://youtu.be/2lK4LrD8Ii4
https://youtu.be/2lK4LrD8Ii4
Misschien niet helemaal ter zake doende, maar wat weet je huidige man over je ex-man en het contact wat jullie nu hebben?
En daarnaast, waarom nam je ex-man nu na 9 jaar contact op (en krijg jij ineens zin om terug te gaan maar hem)?
Je had eigenlijk niet moeten trouwen met je huidige man als je hem zelf al zag als een vervanger.. maar dat is makkelijk gezegd. Kan je niet aan je ex-man aangeven dat het klaar is tussen jullie en werken aan je relatie met je huidige man?
Zo nee, relatietherapie/scheiden met huidige man en alsnog niet teruggaan naar ex-man.
En daarnaast, waarom nam je ex-man nu na 9 jaar contact op (en krijg jij ineens zin om terug te gaan maar hem)?
Je had eigenlijk niet moeten trouwen met je huidige man als je hem zelf al zag als een vervanger.. maar dat is makkelijk gezegd. Kan je niet aan je ex-man aangeven dat het klaar is tussen jullie en werken aan je relatie met je huidige man?
Zo nee, relatietherapie/scheiden met huidige man en alsnog niet teruggaan naar ex-man.
Precies dit. Je ex heeft er de nodige tijd voor genomen om je te contacten. Dikke kans dat hij via via heeft vernomen dat je net getrouwd bent, helemaal sentimenteel werd over een oude vlam en besloot maar weer eens te mailen. Of na een avond zuipen met zijn maten besloot dat aangezien het al jaren niet lukt met de vrouwen hij dan die laatste maar weer eens moest mailen.quote:
[..]
Je bent nog maar een paar maanden getrouwd maar die ex heeft al die tijd niets meer laten horen tot je net getrouwd was?
Zo erg heeft hij je niet gemist in de tussenliggende 9 jaar hoor, anders had hij niet nu ineens aan de bel hoeven trekken.
Hij kon niet voor jou kiezen toen zijn moeder de boel verstierde, maar nu jij (9 jaar later!!) voor een ander gekozen hebt verwacht hij wel dat je de boel de boel laat en voor hem gaat kiezen?
Je zult een keuze moeten maken, maar bij je man blijven en "contact houden" met je ex gaat het iig niet worden.
En eerlijk gezegd denk ik dat je een domme keuze maakt als je je man verlaat om naar je ex te gaan, die verwacht dat jij voor hem kiest (terwijl je al iemand hebt), maar hij kiest niet voor jou als zijn moeder de boel op stelten komt zetten.
Al die jaren niets; geen seconde voor je gevochten, je niet achterna gereisd. Hij had toen jullie samen waren én daarna kennelijk zijn prioriteiten ergens anders liggen, maar nu hij zich na 9 jaar(!) meldt jij bent onmiddelijk aan het overwegen om je huwelijk om zeep te helpen?
Een huwelijk op basis van een relatie die nota bene bijna drie keer langer duurt dan de relatie die je ooit met je ex gehad hebt? Wat is dat huwelijk waard dan? Als jij bij de eerste de beste hobbel of oude vlam meteen de hele bende op de helling zet...
Ongehoord. Ik heb medelijden met je man.
"Ill fares the land, to hastening ills a prey;
Where wealth accumulates, and men decay"
- Oliver Goldsmith, The Deserted Village
Where wealth accumulates, and men decay"
- Oliver Goldsmith, The Deserted Village
|
|
