![w983.5138e.jpg]()
Voor Kijken in de ziel: Op de drempel voerde Coen Verbraak confronterende gesprekken met mensen die van hun arts te horen hebben gekregen dat ze nog maar korte tijd te leven hebben. Geen vakgebied dus, maar iets dat je niet kunt oefenen, waar je je nauwelijks op voor kunt bereiden en waarvoor je één kans krijgt: Waardig doodgaan. Dit tweeluik volgt op series gesprekken met psychiaters, voetbaltrainers, advocaten, politici, artsen, topondernemers, journalisten en rechters.
Verbraak sprak met acht ‘ter dood veroordeelden’. Want zo voelt het, vertellen enkelen van hen, als je te horen krijgt dat je terminaal ziek bent. Verbraak bouwt de interviews zorgvuldig op. Hoe hoorde je het? Wat deed dat met je? Wat verandert er in je leven? En, de moeilijkste, hoe zie je de toekomst? Daarbij valt vooral de mooie beeldspraak van filosoof René Gude op, die in maart van het afgelopen jaar overleed. „Als je ‘normaal’ leeft, zit je in een speedboot”, vertelt hij. „Als je weet dat je dood gaat, verandert dat in een roeiboot. Je kijkt dan naar achteren. Je keert je rug naar de toekomst, daar is het niet meer voor jou te doen.”
Dit alles zonder de opsmuk van strijkkwartetjes of pianodeuntjes. Dat is ook niet nodig: de melancholiek zit hem in de woorden van de geïnterviewden.
Maandag, NPO2 21:10
There is no greater joy than be taken for an imbecile by an idiot. (Oscar Wilde)
Poef.....gone! ©golfer