Bewoonbare exoplaneet ontdekt op "kleine" afstand van de Aarde

quote:

Op vrijdag 18 december 2015 20:49 schreef hugecooll het volgende:

[..]

Er is iets wat ik nog niet helemaal kan rijmen in dat filmpje.
Als ze die lichtbal introduceren, dan zeggen ze dat er vanuit het oogpunt van die lichtbal 0 afstand en 0 tijd is tussen A en B. Dat dat er voor hem niet is, klinkt nog enigszins logisch, maar hoe kan een ander dan een niet-bestaande route zien?

Dus:
Adam gaat van A naar B. A en B staan voor hem dichter bij elkaar doordat hij heel snel gaat. In zijn perceptie legt hij weinig afstand af en kost dat weinig tijd. Daar hoort een route bij die een ander ook kan zien, al zij het langzamer.

Lichtbal gaat van A naar B maar A en B staan voor hem op dezelfde plaats, dus legt hij (in zijn perceptie) geen afstand en geen tijd af. Da's wat ik eruit begrijp.
Als hij dan geen afstand aflegt, hoe ziet Sarah dan veertien jaar lang zijn route daarnaartoe?
_{Even los van het principe dat licht standaard de kortste route volgt}

Bedoel je: "als je een foton niet opvangt halverwege zijn route is hij er dan ueberhaupt ooit langs gekomen?"

Ik denk dat je dan moet denken over quantum deeltjes en hoe deze simultaan wel of niet kunnen bestaan en hoe interactie met andere deeltjes causaliteit achteraf vaststelt.

Erg moeilijke materie.

quote:

Op zaterdag 19 december 2015 06:04 schreef SpecialK het volgende:

[..]

Bedoel je: "als je een foton niet opvangt halverwege zijn route is hij er dan ueberhaupt ooit langs gekomen?"

Ik denk dat je dan moet denken over quantum deeltjes en hoe deze simultaan wel of niet kunnen bestaan en hoe interactie met andere deeltjes causaliteit achteraf vaststelt.

Erg moeilijke materie.

Een beetje dat idee, denk ik
Je ziet zeg maar dat Sarah(?) de reizen van die kerel en die lichtbundel van A naar B observeert. Die kerel moet in zijn perceptie een afstand afleggen en als Sarah zien wij aan dat hij geleidelijk van A naar B gaat.

Die lichtbundel moet in zijn perceptie geen afstand afleggen, en kan dus loopsheid ook geen route uitstippelen, als Sarah zien wij hem wel geleidelijk van A naar B gaan.

Net als dat je zeg maar een lichtstraal kunt volgen als je camera genoeg fps heeft. Nu heeft een lichtstraal geen bewustzijn, maar stel dat iets met een bewustzijn of iets anders dan licht ook die snelheid kan halen.

Als dat iets dan bijvoorbeeld genoeg kan accelereren om de lichtsnelheid te halen als hij bij A aankomt en hij wil van A naar B. Tussen A en B is iets massiefs waar je dus niet doorheen kan.

In de perceptie van dat iets zou hij zodra hij bij A aankomt ook bij B aankomen, want die zijn op dezelfde tijd en plaats.

Maar 'in werkelijkheid' zijn A en B 1 lichtjaar van elkaar verwijderd. Ziet een waarnemer dat 'iets' dan een jaar lang dwars door dat massieve gaan of verdwijnt dat iets zodra het bij A aankomt en verschijnt het een jaar later ineens op B?

(of crasht dat iets op dat massieve ook al passeert hij dat in zijn perceptie niet?)
Dat is wat ik bedoel
kweet niet of het zo duidelijker is

[ Bericht 2% gewijzigd door hugecooll op 19-12-2015 06:26:31 ]

quote:

Op zaterdag 19 december 2015 06:20 schreef hugecooll het volgende:

[..]

Een beetje dat idee, denk ik
Je ziet zeg maar dat Sarah(?) de reizen van die kerel en die lichtbundel van A naar B observeert. Die kerel moet in zijn perceptie een afstand afleggen en als Sarah zien wij aan dat hij geleidelijk van A naar B gaat.

Die lichtbundel moet in zijn perceptie geen afstand afleggen, en kan dus loopsheid ook geen route uitstippelen, als Sarah zien wij hem wel geleidelijk van A naar B gaan.

Net als dat je zeg maar een lichtstraal kunt volgen als je camera genoeg fps heeft. Nu heeft een lichtstraal geen bewustzijn, maar stel dat iets met een bewustzijn of iets anders dan licht ook die snelheid kan halen.

Als dat iets dan bijvoorbeeld genoeg kan accelereren om de lichtsnelheid te halen als hij bij A aankomt en hij wil van A naar B. Tussen A en B is iets massiefs waar je dus niet doorheen kan.

In de perceptie van dat iets zou hij zodra hij bij A aankomt ook bij B aankomen, want die zijn op dezelfde tijd en plaats.

Maar 'in werkelijkheid' zijn A en B 1 lichtjaar van elkaar verwijderd. Ziet een waarnemer dat 'iets' dan een jaar lang dwars door dat massieve gaan of verdwijnt dat iets zodra het bij A aankomt en verschijnt het een jaar later ineens op B?

(of crasht dat iets op dat massieve ook al passeert hij dat in zijn perceptie niet?)
Dat is wat ik bedoel
kweet niet of het zo duidelijker is

Als er iets massiefs tussen zit dan is dat de nieuwe bestemming B voor die lichtstraal.

Verder zie je lichstralen natuurlijk niet reizen. Je zou alleen het effect van een foton kunnen meten op materie waar het langs reist (ofwel waardoor het geabsorbeerd wordt). Maar dat is per definitie dus de eindbestemming voor die foton.

Het punt is juist dat lichtsnelheid niet een arbitraire maximumsnelheid van licht. Lichtsnelheid is in principe eigenlijk gewoon causaliteitssnelheid en licht kan dus causaliteitssnelheid niet verbreken (het kan ook niet trager gaan dan die snelheid trouwens). Net zoals zwaartekrachtgolven zich met causaliteitssnelheid verplaatsen.

Met andere woorden. 2 punten in het universum kunnen elkaar dus alleen maar beindvloeden met de snelheid van causaliteit. En die snelheid is relatief aan jouw waarnemerschap.

Ik weet niet of ik dit handig uit leg.

[ Bericht 1% gewijzigd door SpecialK op 19-12-2015 12:42:10 ]

quote:

Op zaterdag 19 december 2015 06:23 schreef schvvmert het volgende:
Even wat relativeren, die planeet kan inmiddels al weg zijn, wat we nu hier zien is verleden tijd.

15 jaar? Ik denk dat je er vrij zeker van kan zijn dat die planeet er nog is

quote:

Op vrijdag 18 december 2015 22:21 schreef IkBenNietFries het volgende:

[..]

Ooit Interstellar gezien? Aanradertje.

Goede film idd!!