Ronald Giphart:

(hier kan men weinig over zeggen, in de context van zijn boeken bekeken trekt deze bril allerlei zonderlinge speelse gymnasiummeisjes aan. Eén van mijn favorieten)

Joost Zwagerman:

(die hangerigheid, die slonzige literatorseksheid die hij nu om zich heen heeft hangen; dit allemaal wordt bijna geheel gevormd door zijn bril)

Ton Lanoye:

(gister in vpro's RAM met een zeer fraaie intellectuelenbril, een vrij opzichtig zuur montuur, die de strengheid van zijn ogen benadrukt)

Harry Mulisch:

(grootse glazen die vast en zeker, en geheel niet toevallig, een kosmische lenswerking hebben, waardoor de wereld als het ware met een soort geamuseerdheid op zijn oog valt)

Simon Vestdijk:

(Die grote ronde glazen met dik zwart montuur, alsof elke letter die hij schrijft zich groot moet maken, zich uit moet rekken om door zijn meedogenloze taalselectie heen te komen)

Hebben jullie meer voorbeelden, van deze nogal curieuze opeenhoping van schrijversbrillen? Plaats hier foto's van intellectuelenbrillen en bezing ze, filosofeer over ze, dicht over ze, schrijf over ze.

[Dit bericht is gewijzigd door zodiakk op 20-11-2002 14:56]

.

Lijkt me een typische jaren zestig bril...
(ten overvloede: Godfried Bomans)

Edit: ditmaal de echte Bomans.

[Dit bericht is gewijzigd door heijx op 20-11-2002 16:46]

Willem Frederik Hermans. Typisch een bril naar zijn personages. Alleen door de persoonlijkheid erachter een flinke dosis sarcasme. De humor kleurt bij de bril.

quote:

---

Op woensdag 20 november 2002 14:52 schreef heijx het volgende:
[afbeelding]

Lijkt me een typische jaren zestig bril...
(ten overvloede: Godfried Bomans)

---

Dit is Bomans:

Met bril en poezen.
En overigens denk ik dat hij gewoon niet zulke beste ogen had, en niet dat hij zich een intellectuelenbril heeft laten aanmeten.
Bij Giphart is dat inderdaad waarschijnlijker, gezien het intellectuele gehalte van zijn proza.
Nee, bij Bomans vormen de poezen de pose.

Arnon Grunberg, in wiens boeken meestal sociaal gehandicapte losers figureren. Deze bril lijkt te bevestigen dat het verbod op het vereenzelvigen van een hoofdpersoon met een auteur niet altijd opgaat.

WDV

WDV

De bange blik van Simon Carmiggelt. Zorgelijk gecultiveerd en in stand gehouden door een omvangrijke, vooral functioneel lijkende bril. Wellicht epibreert de bril alleen maar. Wie zal het weten. Misschien dat Simon, ik vind dat ik hem Simon mag noemen omdat ik zijn werkwoordelijke creatie in zwang heb proberen te brengen, tijdens het poetsen van zijn bril op het woord epibreren kwam.

quote:

---

Op woensdag 20 november 2002 14:42 schreef julekes het volgende:
Architecten kunnen er ook wat van:
Sjoerd Soeters
[afbeelding]

---

Overigens is het natuurlijk Le Corbusier die deze bril salonfahig gemaakt heeft.

Schrijversbrillen zeggen me weinig, dat zijn toch vaak van die zwarte gevallen? Boeien niet zo, maar dat heb ik al snel met schrijvers.

edit: heeft iemand toevallig een plaatje van het naambordje van het buro van soert soeters in amsterdam, ik ben er naar op zoek....

[Dit bericht is gewijzigd door Kimmie op 21-11-2002 16:46]

quote:

---

Op woensdag 20 november 2002 21:32 schreef Tristitia_Ante het volgende:
[afbeelding]
Och, en kijkt u hier! Herman Brillemans. Zijn zwartgalligheid komt terug in een ijzersterk montuur vol erotische lijnen, die het verlangen waarborgen rond zijn ogen, die het prisma zijn voor het vrouwelijke schoon, die bijzin na bijzin na bijzin ontleden.

WDV

---