Daar heb ik echt geen enkele herinnering aan!quote:Op dinsdag 10 november 2015 13:56 schreef BlueEyes het volgende:
Ik vind het zo mooi om te lezen hoe jullie je kleintje zo door het geboortekanaal naar beneden voelden glijden.
Dat lijkt me zo bijzonder
Ik ben er 1,5 uur mee bezig geweest, en ik voelde er niets van. Ik heb zelfs het hoofdje niet voelen staan. Echt vaginaal doof ofzo, terwijl ik geen pijnbestrijding heb gehad. Was ook overtuigd dat ze tegen mij logen dat er wat gebeurde om me gemotiveerd te houden.quote:Op dinsdag 10 november 2015 13:56 schreef BlueEyes het volgende:
Ik vind het zo mooi om te lezen hoe jullie je kleintje zo door het geboortekanaal naar beneden voelden glijden.
Dat lijkt me zo bijzonder
tis ook nooit goed...quote:Op dinsdag 10 november 2015 16:31 schreef mignonne het volgende:
Hier ook 3 x vlot bevallen.
Bij mijn oudste heb ik ook niks gevoeld van het zakken van het hoofdje enzo hoor. Maar na je eerste is t blijkbaar meer een gevalletje stortkoker
Staan van t hoofd voelde ik ook pas bij de 3e. Eerste twee een knip gehad dus sja, er was weinig te staan. Ik had de ervaring van een staand hoofd best kunnen missen geloof ik...
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Helemaal herkenbaar, ook 1,5 uur, moed aan het verliezen en ongeloof over dat er wel iets gebeurd. En toen de vk mij wilde overtuigen en zei: voel maar, je kunt het hoofdje voelen! durfde ik niet. Ik was echt ook een beetje in ontkenning, want ik vond het doodeng. Van de pijn van staand hoofdje herinner ik me ook niets meer. Ik dacht volgens mij alleen maar zoiets als: "Help ik ben mijn kind eruit aan het persen, als dit maar lukt en als ik maar niet compleet uitscheur, shit daar komt weer een perswee, ik wil niet meer". .quote:Op dinsdag 10 november 2015 16:06 schreef Mariposas het volgende:
Ik ben er 1,5 uur mee bezig geweest, en ik voelde er niets van. Ik heb zelfs het hoofdje niet voelen staan. Echt vaginaal doof ofzo, terwijl ik geen pijnbestrijding heb gehad. Was ook overtuigd dat ze tegen mij logen dat er wat gebeurde om me gemotiveerd te houden.
Ik had geen persweeen, maar ik dacht: laat ik maar doorpersen, des te sneller is het afgelopen.quote:Op woensdag 11 november 2015 12:20 schreef Franny_G het volgende:
[..]
Helemaal herkenbaar, ook 1,5 uur, moed aan het verliezen en ongeloof over dat er wel iets gebeurd. En toen de vk mij wilde overtuigen en zei: voel maar, je kunt het hoofdje voelen! durfde ik niet. Ik was echt ook een beetje in ontkenning, want ik vond het doodeng. Van de pijn van staand hoofdje herinner ik me ook niets meer. Ik dacht volgens mij alleen maar zoiets als: "Help ik ben mijn kind eruit aan het persen, als dit maar lukt en als ik maar niet compleet uitscheur, shit daar komt weer een perswee, ik wil niet meer". .
Zo Luna, dat van die navelstreng is best eng. Maar gelukkig geen last ervan. Persen terwijl je een ruggeprik hebt gehad, lijkt me erg moeilijk!! Denk juist niet dat het 'relatief makkelijk' is, want volgens mij is het juist belangrijk dat je wel goed voelt en op een perswee kunt reageren. Hoe dan ook, eind goed al goed. . .
Dat vond ik bij mijn eerste ook! Zo opgelucht dat die pijn van de ontsluitingsweeën weg was. Tuurlijk deed persen pijn op het einde, maar dat was niks vergeleken met de uren daarvoorquote:Op woensdag 11 november 2015 21:47 schreef silliegirl het volgende:
Grappig dat het zo verschilt; ik vond persen het makkelijkste van bevallen. Ik kon eindelijk mee in wat mijn lichaam wilde; persen! Dat was beter te doen dan weeen wegpuffen. De pijn van het staande hoofdje etc vond ik rot, maar ik kon het goed wegzuchten..
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
[ Bericht 0% gewijzigd door LuDann op 03-12-2015 15:32:17 (spelfoutjes en zulks) ]
Ja, ze zat nog op H1 inderdaad toen ik mocht gaan persen. Ze kwam er uiteindelijk ook uit met een enorme tuut op haar hoofd. Omdat ze haar hoofdje konden aanraken dachten ze dat het wel zou gaan lukken maar haar hoofd was gewoon enorm uitgerekt zeg maar.quote:Op donderdag 3 december 2015 14:45 schreef Mariposas het volgende:
Wow, wat een heftige bevalling LuDann! Ik krijg het er benauwd van, dat persfase-gedeelte. Wel herkenbaar, de ontsluitingsweeën vond ik niet heel pijnlijk maar het koste me wel veel energie.
Goed dat je het hebt opgeschreven, met je man hebt besproken en je dossier hebt opgevraagd.
Was er een reden voor dat ze niet indaalde? Zat ze nog op H-1 toen je mocht gaan persen?
Nou, dat had ik dus ook gedacht. 'Spoed' vind ik wel redelijk dringend klinken, ik wist helemaal niet dat het gewoon dan nog een uur duurt voordat je op die tafel ligt. En dat er dan niks voor je gedaan kan worden in de tussentijd.quote:Op donderdag 3 december 2015 14:50 schreef SaskiaR het volgende:
Jeetje, jij of je kind zal maar echt een nood verkeren... ik dacht dat een spoedkeizersnee wel sneller ging.
En totaal logisch dat je een geplande kz wil, dit wil je echt niet nog eens!
Bij een acute noodsituatie gaat er geen uur overheen hoor. Dan wordt met een half uur na de beslissing wel het kind geboren. In het geval van LuDann was er geen acute medische noodzaak (toch?), hoe vreselijk die persweeën ook geweest moeten zijn.quote:Op donderdag 3 december 2015 14:50 schreef SaskiaR het volgende:
Jeetje, jij of je kind zal maar echt een nood verkeren... ik dacht dat een spoedkeizersnee wel sneller ging.
En totaal logisch dat je een geplande kz wil, dit wil je echt niet nog eens!
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |