Studie afronden

Ik loop heel erg vast op het afronden van mijn studie en hoop dat jullie tips hebben.

Na m'n havo ben ik begonnen aan de studie communicatie & multimedia design. Ondertussen zit ik in mijn 5e jaar. De eerste 2 jaar gingen best aardig, ik heb wat herkansingen gehad maar het grootste deel is afgerond.

In het 3e jaar kwam ik in een ziekenhuis traject terecht en heb ik uiteindelijk de diagnose fibromyalgie gehad (heel kort samengevat betekent dit dat ik chronisch vermoeid ben en chronisch pijn heb in spieren en gewrichten). Hierdoor heb ik flink wat studievertraging opgelopen. Mijn stage heb ik niet afgerond, voor m'n minor moet ik nog wat herkansen, net als een enkel vak. Daarna afstuderen, de planning is dat ik voor februari alles ga proberen weg te werken zodat ik in februari kan starten en dan een jaar over mijn afstuderen kan doen.

Ik loop alleen heel erg vast. M'n studie viel me de eerste 2 jaar al erg zwaar en toen was mijn gezondheid nog redelijk oke. Al snap ik nu wel waarom ik naast school het niet zoals mijn medestudenten het voor elkaar kreeg om van alles te ondernemen daarnaast.

Door mijn ziekte, en nog wat andere dingen was mijn leven nogal een puinhoop. En ik heb het afgelopen jaar geprobeerd om hier zoveel mogelijk van op te lossen. Ik heb een traject gevolgd in het revalidatiecentrum, loop nu bij een psycholoog en volg nog steeds fysiotherapie.

School is het enige waarvan ik gewoon echt niet weet hoe. Ik haalde al maar 6jes of net een 7 toen mijn gezondheid beter was. En ik ben zo bang dat het me nu toch niet lukt. Ik zie ook totaal niet voor me wat ik nog met het papiertje moet. Ik kan straks toch niet die 40-urige werkweek aan, en als ik zie hoeveel stagesollicitaties er alleen al waren destijds op een vacature zou ik niet eens weten hoe ik mezelf straks bij een echte baan met mijn ziekte naar binnen moet lullen.

Als ik dit allemaal had geweten van te voren, had ik voor een simpele opleiding gekozen. Een recht toe recht aan opleiding waarbij ik voor een specifiek vak zou leren. Secretaresse, als medewerker in een kledingwinkel of op een kinderdagverblijf. Maar dat kan niet meer, want als ik me nu terug trek blijf ik met een gigantische studieschuld zitten.

Ik weet gewoon niet zo goed hoe ik nu verder moet. Ik probeer stappen te nemen, ben zaken aan het regelen om verder te kunnen, heb m'n eerste vakken weer opgepakt maar de paniek in m'n hoofd word steeds groter. Ik lig S nachts uren naar het plafond te staren me afvragende hoe ik dit op ga lossen, maar ik weet het gewoon niet. Voor m'n gevoel beïnvloed het ook m'n eetlust, en soms lig ik echt met hartkloppingen in bed omdat ik me zo druk maak.

En stress heeft ook weer effect op m'n fibro waardoor ik meer pijn heb en nog vermoeider ben. I

Heeft iemand tips over hoe of wat? Of een plek waar ik terecht zou kunnen voor advies. School is heel erg van het kastje naar de muur en als ik bijvoorbeeld m'n SLB'er een bericht stuur voor een afspraak krijg ik de reactie dat hij pas over 3 weken tijd heeft. En zo strijkt de tijd ook weer verder en word de paniek ook weer groter.

quote:

Op zondag 18 oktober 2015 19:56 schreef zeer het volgende:
Heb je al eens contact gehad met de DUO over je probleem? DUO had toen ik studeerde altijd enorm veel regelingen voor dit soort gevallen.

En wat betreft je SLB'er: gewoon mailen dat je dat niet accepteert, eerder een afspraak wilt en zet in de CC het mailadres van je opleidingsdirecteur.

Nee niet echt. Ik zie heel erg op tegen het gesprek aangaan met duo omdat fibromyalgie officieel niet erkent word omdat het niet wetenschappelijk aantoonbaar is. Ik zie zo ontzettend op tegen weer zo'n gevecht waarbij ik mezelf moet bewijzen. Maar ik zal toch moeten ben ik bang.

En tja school. De hoop dat dat ooit soepel zal gaan heb ik opgegeven. M'n energie voor die strijd is op.

Kun je van SLBer wisselen? Om in ieder geval komend half jaar zo efficiënt mogelijk aan te pakken kun je zo iemand goed gebruiken. Je hebt echt iemand nodig die ook goed zaken samen met jou op een rijtje kan zetten qua opties.

quote:

Op zondag 18 oktober 2015 20:16 schreef Chai het volgende:
Kun je van SLBer wisselen? Om in ieder geval komend half jaar zo efficiënt mogelijk aan te pakken kun je zo iemand goed gebruiken. Je hebt echt iemand nodig die ook goed zaken samen met jou op een rijtje kan zetten qua opties.

Dat doen ze niet. Of naja dat dien ze wel, maar ik heb een van de betere SLB'ers. Mijn opleiding is heel vrij met erg veel (creatieve) ruimte. Volgens de HBO mentaliteit moet ik dit soort dingen zelf aan kunnen pakken, dus misschien ben ik ook wel echt niet HBO waardig.

En daar loop ik dus ook zo tegen aan. Het js niet alsof ik een boek theorie kan pakken, en leren en dat toe moet passen. Het is veel vrijer en losser en het hangt ook maar net weer van de persoon en zijn visie af hoe iets onthaalt wordt.

[ Bericht 2% gewijzigd door #ANONIEM op 18-10-2015 20:19:31 ]

Maar hbo-instellingen hebben soms ook rare regelingen met toetsen inhalen en dergelijke. Het is best lastig om daar als student allemaal van op de hoogte te zijn. Sowieso schiet de informatievoorziening nog al eens tekort is mijn ervaring. En als je dan niet het reguliere traject volgt al helemaal.

Echt genaaid als jij een planning hebt gemaakt voor dit jaar en het dan bijvoorbeeld niet eens mogelijk blijkt te zijn omdat je niet genoeg studiepunten hebt kunnen verzamelen om aan je stage te mogen beginnen.

quote:

Op zondag 18 oktober 2015 20:26 schreef Chai het volgende:
Maar hbo-instellingen hebben soms ook rare regelingen met toetsen inhalen en dergelijke. Het is best lastig om daar als student allemaal van op de hoogte te zijn. Sowieso schiet de informatievoorziening nog al eens tekort is mijn ervaring. En als je dan niet het reguliere traject volgt al helemaal.

Echt genaaid als jij een planning hebt gemaakt voor dit jaar en het dan bijvoorbeeld niet eens mogelijk blijkt te zijn omdat je niet genoeg studiepunten hebt kunnen verzamelen om aan je stage te mogen beginnen.

Ja en daar zit nog niet eens het echte probleem. Het is kut en een hoop gezeik om het geregeld te krijgen maar dat moet nog wel lukken.

M'n echt grote angst zit in wat ik moet doen. Het creatieve proces wat je moet doorlopen, het uitproberen en tegen de muur aanlopen, optie a, b, c uitproberen en dan nog niet de "CMD-waardige" oplossing vinden.

Ik weet niet of ik daar wel voor gemaakt ben. Voor mijn ziekte zo erg werd was dat prima, leuk juist ik hou van puzzelen en dingen uitproberen en experimenteren. Maar ik voel me niet meer tegen bestendig.

Ieder stress ding, ieder pieker onderwerp, iedere oplossing zal voor meer stress en vermoeidheid en pijn zorgen en ik vraag me af of ik er wel tegen opgewassen ben.

quote:

Op zondag 18 oktober 2015 21:21 schreef zeer het volgende:

[..]

Ik begrijp dat je er erg tegen op ziet maar in mijn ervaring zijn de mensen die je bij de DUO aan de telefoon krijgt altijd erg aardig en welwillend.

[..]

Bij mijn opleiding deed het altijd wonderen om iemand hoger in rangorde er bij te betrekken. Vaak hebben SLB'ers eigenlijk ook geen mogelijkheden i.v.m. weinig uren, hoge druk etc. etc. Een opleidingsdirecteur of hoe ze die gasten bij jouw opleiding ook noemen kunnen daar wel wat bij betekenen.

En nog iets, als het allemaal niks wordt en je uiteindelijk met een studieschuld achterblijft zonder diploma en de hele rambam: als je minder dan een x bedrag per jaar verdient hoef je niet af te lossen je aflossingen zijn daarna ook in lijn van je inkomen en je mag er bovendien 30 jaar over doen! Hoewel dat natuurlijk super kut is, zijn er schulden waarmee minder coulant omgegaan wordt en die daardoor vele male zwaardere gevolgen kunnen hebben.

Ja dat weet ik. Ik ben alleen niet alleen in dit plaatje. Ik heb een vriend waarmee ik een bepaald toekomstbeeld heb/had. Ik zadel hem daar ook mee op, en dat vind ik heel erg.

Hoger op ben ik al geweest trouwens, decaan etc. allemaal al gesproken. Maar heb het er net met mijn vriend over gehad om komende week toch maar weer een nieuwe afspraak te maken met de decaan, en wil van te voren alles in een mail alvast sturen zodat ik geen dingen vergeten kan in mijn verhaal, of verkeerd kan verwoorden, of er geen logisch verhaal meer van kan maken door het janken

quote:

Op zondag 18 oktober 2015 22:04 schreef Soldier2000 het volgende:
Voor zover ik het nu begrijp volg je op dit moment geen opleiding, maar wil je weer verder gaan met je niet afgemaakte opleiding? Dit resulteert weer in een volle studieweek, en daarvan ben je bang dat je dit niet aan kunt?

Ik volg nog wel mijn opleiding, ben niet uitgeschreven geweest. Ben afgelopen september tot februari bezig geweest met mijn minor. Daarna heb ik van februari tot mei bezig geweest in het revalidatiecentrum.

Ik hoef niet meer aan een volle studieweek te beginnen. Omdat ik losse vakken moet herkansen, en over mijn afstuderen mag ik 1 jaar doen, i.p.v. een half jaar. Het is niet echt het fysiek aanwezig zijn waar ik tegen opzie maar wat ik mentaal moet kunnen om het af te ronden. Ik pas blijkbaar toch niet zo goed in het creatieve wereldje.

quote:

Op zondag 18 oktober 2015 22:12 schreef Soldier2000 het volgende:

[..]

En welke onderdelen in je studie liggen je niet zo goed?

Het creatieve denkproces, en de stress die daarbij komt kijken. Ik kan wel zeggen, ik doe 2/3 dagen per week aan school werken. Maar als dat idee niet komt, komt dat idee niet en heb ik een probleem. Die druk ligt vanuit mijn school ook erg hoor "CMD-waardig" is een erg geliefde term en een "postertje voor de bloemist om de hoek ontwerpen" is niet waar een CMD-er zijn ambitie zou moeten liggen (letterlijke woorden van mijn SLB'er van de eerste twee jaar).

Ik mis heel erg de houvast van een wat meer toegespitste opleiding. Ik snap dat je bij ieder werk, altijd wel wat mee naar huis neemt, en altijd wel ergens tegen aanloopt. Maar als je creatief moet zijn, loop je daar altijd tegen aan, en is het nooit goed genoeg. Het kan altijd meer out of the box, of beter. En in combinatie met m'n ziekte is die druk me teveel denk ik.

quote:

Op zondag 18 oktober 2015 22:37 schreef Sylvana het volgende:
Ik kom hier vanuit je link in het chronisch ziek topic. Ik heb zelf geen fibro maar wel andere chronische ziektes (zowel lichamelijk als psychisch)
Na de Havo ben ik een sociale studie gaan studeren, maar daar heb ik ook heel veel vertraging opgelopen. Het tweede jaar heb ik 3 keer gedaan. Toen heb ik al 1 jaar extra stufi gekregen omdat ik het dus niet binnen 4 jaar kon afronden.
Daarna liep ik tijdens mijn jaarstage weer vast en heb ik besloten om helemaal met deze eerste studie te stoppen. Een andere opleiding zou misschien beter lukken.

Ik heb toen volledig nieuwe rechten gekregen voor een nieuwe studie. Dus ik kreeg weer opnieuw 4 jaar stufi en alle schuld die ik tijdens deze eerste studie heb opgebouwd werd kwijtgescholden.

Helaas ging het ook bij deze tweede studie niet goed. Met heel veel aanpassingen heb ik het eerstejaar gehaald. Maar daarna tijdens het tweede jaar ging het weer niet en heb ik het studeren helemaal op moeten geven

Ik heb me uitgeschreven en kreeg inmiddels een uitkering. Ik heb nog een paar jaar de hoop gehad dat ik het toch nog zou kunnen oppakken. Maar inmiddels ben ik bijna 29 en ziet het er niet naar uit helaas. Dus van de zomer teruggegaan naar de decaan van de hogeschool om mijn prestatiebeurs van de tweede opleiding ook kwijt te laten schelden. En dat is ook gelukt
Dus ik moet nu alleen de lening terugbetalen.

Een vriendin van me heeft wel fibro en bij haar is haar schuld van het MBO onlangs kwijtgescholden.
Dus ik zou het als ik jou was toch proberen als je besluit toch te stoppen en/of een andere opleiding wilt gaan doen.
Nee heb je, ja kun je krijgen.
Succes en sterkte

Dankje aan deze reactie heb ik heel veel. Ik ben zelf al eerder aan het googlen geweest en kwam eigenlijk alleen maar op negatieve reacties uit. Dit geeft toch een beetje hoop.

quote:

Op zondag 18 oktober 2015 22:43 schreef Quir het volgende:
Ik lees dat je het steeds hebt over van-alles-en-nog-wat-waardig. Probeer er eens over te denken als een probleem waar jij mee bezig bent, in plaats van jij als probleem. Je bent namelijk niet het probleem. Verder sterkte.

Er is hier laatst toevallig een topic geweest over het al dan niet aanpassen van een studie aan iemand die chronisch ziek is. Ik zie geen manier waarop ze de studie zo aan kunnen passen dat ik met recht mijn papiertje behaal.

En in feite ben ík wel het probleem, ík heb fibromyalgie, ik pas niet binnen de maatschappij zoals dat door een groot deel van de mensen verwacht word. En ik denk dat ik dat beter onder ogen kan zien en daarmee moet proberen te leven.

quote:

Op zondag 18 oktober 2015 23:51 schreef ulq het volgende:
Als je een hbo-opleiding hebt afgerond kan je prima een saai baantje als secretaresse krijgen. Dus gewoon even afmaken, dan kan je daarna altijd nog een saai mbo baantje nemen.

Als het zo simpel was had ik hier geen topic aangemaakt, helder licht.

quote:

Op maandag 19 oktober 2015 01:45 schreef Arthos het volgende:
Wanneer heb je voor het laatst geprobeerd te studeren? Mijn ervaring is dat een ziekte die invloed heeft op je mogelijkheden om van 9 tot 5 te studeren met de juiste aanpassingen niet per se invloed heeft op je cijfers. M.a.w. weet je zeker dat je cijfers nu minder zouden zijn dan voorheen, of laat je je nu vooral tegenhouden door angst?

Het gaat niet om het fysiek aanwezig zijn, maar wat het mentaal vraagt.

Door mijn ziekte weet ik nooit wat een dag brengt. De ene dag kan ik me top voelen, de andere dag kan het waardeloos gaan.

Ik weet dat er over kunstzinnige studies een lachende sfeer hangt, en dat het voor heel veel mensen "een beetje aanklooien met" is. Maar dat is het niet, het is altijd puzzelen, zoeken, graven, je weet nooit of je tot het juiste idee komt, of je dátgene te pakken krijgt wat je nodig hebt.

En de combinatie van die twee onzekerheden is me teveel. Als ik gezond was, had het niet uitgemaakt als ik een keer ergens niet toe kwam, dan had ik een nacht doorgehaald, een week doorgebikkelt, een maand. Maar ik heb die ruimte niet. En dat zorgt voor zoveel druk, dat m'n leven en m'n gezondheid eronder lijdt.

Nog wat achtergrond over m'n aandoening die het misschien iets duidelijker maakt:
Bij mensen met fibromyalgie blijkt er een abnormale productie van neurotransmitters en andere chemische stoffen aanwezig te zijn die niet alleen de gemoedstoestand en het slaappatroon beïnvloeden, maar ook de manier waarop pijn wordt beheerst en de functioneringswijze van het immuunsysteem. De fibromyalgiepatiënt ervaart een domino effect waarin het ene symptoom en het ontstaan ervan, van invloed is op een ander symptoom.

[ Bericht 14% gewijzigd door #ANONIEM op 19-10-2015 01:51:31 ]