The Hundred-Foot Journey (2014) - IMDbDe Kadam familie vertrekt uit India om in Europa een restaurant te openen. Ze komen uiteindelijk in Frankrijk terecht, tegenover een ander restaurant met een Michelinster. Ondanks de concurrentie en niet bepaald een gastvrij onthaal, besluit de koppige Papa Kadam zich niet weg te laten jagen.
Deze film nu twee keer gezien. De eerste keer dat ik hem ging zien sprak de beschrijving me niet heel erg aan, maar ik werd aangenaam verrast tijdens de Ladies Night. Nou zijn films over koken en lekker eten sowieso al een lust om naar te kijken, maar deze weet er weer een frisse draai aan te geven door de Franse keuken te combineren met Indiaas. Daarnaast zijn de personages kleurrijk en vind ik er een duidelijke chemie tussen de hoofdrolspelers. Het viel me nogmaals op hoe naturel het script en acteerwerk op bepaalde momenten overkomen, misschien juist vanwege het niet accentloze Engels. Het grootste minpunt is echter de geloofwaardigheid van het plot. Zou een restaurant met een Michelin ster zich werkelijk geïntimideerd voelen door een nieuw, niet-Frans restaurant? Nee. Maar bij films telt er meer dan geloofwaardigheid. Het plot door de vingers gezien is het echt een leuke, feelgood film. Hij duurt ook vrij lang, maar is nergens echt traag.
Een 8.
Verder nog twee documentaires gezien:
Living on One Dollar (2013) - IMDb Vier mannen leven van gemiddeld 1 dollar per dag in Guatemala. Ze hebben allen verstand van economie en willen ervaren hoe het is om rond te moeten komen van een onvoorspelbaar loon in barre omstandigheden. Honger, parasieten en stress... maar ook hoop en vrijgevigheid is wat ze er aantreffen.
Vooral het feit dat de mannen zich echt onderworpen hebben aan de soms extreme condities is boeiend om te volgen. Het is onvoorstelbaar dat sommige mensen daar een leven lang mee te maken hebben. Deze film laat zien dat er maar weinig nodig is om te helpen; een simpele lening kan soms al het verschil maken tussen leven en dood. Het zet je aan het denken over onze eigen individualistische maatschappij. Zouden wij elkaar ook niet wat meer mogen gunnen? Hoewel de mensen daar weinig hebben, is hun 'community' wel een stuk hechter. Ze werken met elkaar in plaats van te concurreren en daar komen soms erg inventieve plannen uit. De situatie laat ook zien hoe belangrijk de educatie is in de vorm van het leren van een taal, of het leren van een simpele skill als naaien om zo in je onderhoud te kunnen voorzien. Structureel is het misschien niet mogelijk om de problemen in het land op te lossen, maar het is wel mogelijk om het verschil te maken voor individuen. En uiteindelijk is dat ook meer dan de moeite waard. Cijfer: 8
The True Cost (2015) - IMDbEen (helaas) redelijk eenzijdige documentaire over de 'fast fashion' industrie en de erbarmelijke werkomstandigheden van de arbeiders in lagelonenlanden. Eenzijdig, omdat de ketens zelfs niet geïnterviewd wilden worden voor de film.
Desalniettemin zet de film aan het denken en dat is wat mij betreft een belangrijke functie van een documentaire. Het moet gedachten prikkelen; misschien zelfs gedrag veranderen. Dat heeft het bij mij wel gedaan. Fast fashion zorgt ervoor dat we ons rijk wanen omdat we veel kunnen kopen voor weinig geld, maar de werkelijke kosten zijn voor de mensen in de fabrieken - die het soms zelfs met hun leven moeten bekopen. De film stelt de problemen aan de kaak, maar biedt helaas weinig goede alternatieven aan. Daardoor blijf je waarschijnlijk shoppen bij H&M, maar denk je misschien wel twee keer na over het kopen, niet dragen en weggooien van een jurk van 10 euro, waar toch meer werk achter zit dan je in eerste instantie zou verwachten. Cijfer: 7,5