Hoe (en op welke leeftijd) ging jij op jezelf?

quote:

Op dinsdag 18 augustus 2015 23:53 schreef RustCohle het volgende:
Hoe verliep jullie route naar zelfstandigheid des zelfstandigen? Hoe oud was je toen je op jezelf ging wonen en hoe verliep dat? Was je vrijgezel of ging je direcr samenwonen? Was je afgestudeerd of nog studerende? Heb je uberhaupt gestudeerd? Huis gekocht of gehuurd? Eerst naar een studentenhuis en pas na je studie volledig op jezelf?

Ik was net 18 toen ik op kamers ging. Ik was nogal eenzaam, want ik hield niet van gasten op mijn kamer (nog steeds geen fan van bezoek). Ik had destijds wel een vriendje met wie ik later ging samenwonen. Ik studeerde journalistiek. Was een studentenkamer, heb nog nooit een huis gekocht.

quote:

Op woensdag 19 augustus 2015 07:02 schreef Poes. het volgende:
16, via een begeleid wonen project van Jeugdhulp.
Vlak voor m'n 18e woonde ik zelfstandig in m'n eerste huurwoning. Dus inclusief alle kosten.

ik zeldfde ongeveer.
Maar ik stond twee dagen na mijn zeventiende verjaardag op straat en werd pas twee weken na mijn achttiende verjaardag door jeugdzorg in begeleid wonen traject geplaatst. Een half jaar later woonde ik zonder begeleiding.

28, in een sociale huurwoning waar ik na 9 jaar inschrijfduur 4e op de lijst stond Woon daar nog steeds, want in april is het pas een jaar sinds de sleutel

Tijdens studeren nooit overwogen, omdat ik toen thuiswonend al nauwelijks rond kwam en sowieso toch dichtbij m'n studie woonde. Daarna thuis gespaard tijdens m'n eerste fulltime baan en rond m'n 23e-24e beginnen met kijken voor een eigen huisje. Toen ontmoette ik echter m'n ex, zij had een oogziekte waardoor ze blind zou worden. Daarom in samenspraak met ook mijn ouders besloten om zolang ze nog gewoon kon zien zo veel mogelijk te reizen en dingen te bekijken, maar dus ook het op mezelf wonen een beetje uit te stellen.

Toen ging het uit, had ik geen geld meer en ook nog steeds geen huis Dus toen weer m'n spaargeld opgebouwd en uiteindelijk op m'n 28e dus alsnog uit huis.

Had wel mazzel met die sociale huurwoning, want de nummers 2 en 3 op de wachtlijst hadden tijdens de bezichtiging geen interesse meer om een hele slechte reden en de nummer 1 die het WEL wilde hebben, had een document niet bij zich waardoor de verhuurconsulente hem weg stuurde En daarbij verdiende ik eigenlijk veel te veel, maar ze bekeken het inkomen van 2016 terwijl het dus al mei 2018 was

Goede band met mijn ouders dus weinig echte haast om snel weg te gaan en zo had ik ook tijd om wat te sparen, op mijn 25e heb ik mijn huis gekocht. Ik had sowieso weinig zin in een huurhuis, naast de beperkingen qua verbouwen en zulks was het ook gewoon duur. Plus in die tijd kwamen er amper nieuwe huurhuizen vrij omdat elk huis dat vrij kwam gelijk in de verkoop ging bij de woningbouwvereniging, was toen op het laagste punt van de huizencrisis toen in 2013.

Die huizen gingen ook nog eens voor belachelijk lage bedragen in de verkoop en daarvan heb ik er toen eentje gekocht. De hypotheekverstrekker heeft er toen zelfs nog 10k af kunnen praten bij de woningbouw omdat ze daar in geldnood zaten en maar wat graag wilden verkopen . Destijds betaalde ik ongeveer 200 euro minder per maand voor de hypotheek dan dat ik voor huur had moeten betalen. Laatst ging er een soortgelijk huis hier in de straat in de verkoop voor een goede 50k meer dan dat ik ervoor heb betaald.

Ben niet direct op kamers gegaan, uiteindelijk wel. Op ik denk mijn 21e?
Not sure tho.

Op mijn 24 of 25e echt op mijzelf gegaan, gaan huren.
Gewoon alleen, gezinswoning. Lekker goedkoop ook te huren hier. Wat ik eigenlijk voor een man ook een goede stap vindt, even ondervinden hoe alles loopt. Zelf huishouden kunnen runnen.

17. Toen men ouders gestorven zijn helaas.

Op mij 20ste een koop appartement gekocht met de vriendin. Verkocht met flink verlies en op mijn 29ste een nieuwe woning gekocht.

14, lang verhaal, gaan we niet doen.