De 'Tour du Mont Blanc' is een wandeltocht van ongeveer 160km om het Mont Blanc-massief heen. Je loopt hierbij door Zwitserland, Frankrijk en Italië.
Ik loop hem in 11 dagen, waarbij ik ongeveer de route volg zoals die in de Cicerone-gids staat.
Hoewel de meeste personen de tocht in Les Houches (Frankrijk) starten, ben ik in La Fouly (Zwitserland) begonnen.
Dit omdat ik hem met mijn vader ging lopen en deze etappe het makkelijkst is, zodat je lekker rustig kunt beginnen.
Met uitzondering van La Fouly, waar we op een camping stonden, hebben we overal in berghutten overnacht op basis van half-pension. Dit om zo min mogelijk gewicht mee te nemen (geen tent en slaapzak, weinig eten).
Kaart van de route:
Dag 1: La Fouly - Champex
Afstand: 15km, hoogtemeters: 420m+ 565m-
Nadat we de tent afgebroken hebben en alle spullen die we niet meenemen in de auto gelegd hebben, gaan we de ochtend lekker rustig door de vallei naar beneden lopen.
Het is een makkelijke wandeling waarbij je ook door een aantal dorpjes loopt.
Op het einde van de vallei moet je omhoog lopen naar Champex, waarbij mijn vader onmiddellijk last krijgt van een oude blessure (achillespees).
Hij besluit om na Champex niet meer verder te gaan en de bus terug te nemen, waarna ik de tocht in mijn eentje verder ga lopen.
Wandelen door Val Ferret
Gladde Slang
Kuifmees
Lac de Champex
Dag 2: Champex - Fenêtre d'Arpette - Col de la Forclaz (variant)
Afstand: 14km, hoogtemeters: 1199m+ 1139m-
Omdat mijn vader niet meer mee loopt, besluit ik om vandaag een variant te lopen.
Deze gaat over de pas 'Fenêtre d'Arpette'. Het is een hogere route met mooier uitzicht.
Het Mont Blanc-massief vanuit Val d'Arpette
Uitzicht op Glacier du Trient
Dag 3: Col de la Forclaz - Tré-le-Champ
Afstand: 13km, hoogtemeters: 1069m+ 1178m-
Er moet een aantal keer flink gestegen en gedaald worden, dus vanwege de warmte doe ik het rustig aan.
Vandaag komt wel de Mont Blanc voor het eerst in zicht.
Col de Balme met in de achtergrond de Mont Blanc. Dit is ook de grens met Frankrijk.
Het massief met de Mont Blanc rechts in beeldDag 4: Tré-le-Champ - Refuge de la Flégère
Afstand: 8km, hoogtemeters: 733m+ 257m-
Dit is een korte etappe met weinig hoogtemeters. Je komt wel een stukje tegen waar je met ladders en railing omhoog moet klimmen.
Terwijl ik mijn wandelstokken in mijn rugzak stop om hier te kunnen klimmen, zie ik een steenbok om het hoekje kijken en besluit ik om zo snel mogelijk omhoog te gaan.
Koekoek
De steenbok laat zien dat je dit ook zonder ladders kunt doen en komt naar beneden terwijl ik omhoog ga.
Op 2 meter afstand gaat ie van het pad af en springt via rotsen naar beneden.
Een 'kleine vos' landt op mijn horloge en gaat een paar minuten gezellig mee.
Uitzicht 's avonds op het massief vanaf refuge de la Flégère.
In het midden zie je Aiguille du midi, deze top is nog 1000m lager dan de Mont Blanc.
Dag 5: Refuge de la Flégère - Les Houches
Afstand: 17km, hoogtemeters: 772m+ 1546m-
Een lange dag mede vanwege een flinke afdaling naar Les Houches, en ik hou niet van afdalingen.
Tussendoor kom je nog langs de top van Le Brévent, waar je ook met een gondel kunt komen dus er zitten veel dagtoeristen.
Vandaag 2 gemzen tegengekomen die razendsnel naar beneden renden, helaas geen goede foto kunnen maken.
Een tapuit die net insecten gevangen heeft.
Dag 6: Les Houches - Les Contamines
Afstand: 18km, hoogtemeters: 646m+ 633m-
Het eerste stuk is flink afzien, het wordt vandaag 30°C. Een hele steile gravel-weg naast een ski-piste, vrijwel zonder uitzicht.
Eenmaal over de pas is het grotendeels rustig door dorpjes lopen.
Een boerenzwaluw in één van de dorpjes.
De kerk in Les Contamines
Dag 7: Les Contamines - Refuge du Col de la Croix du Bonhomme
Afstand: 10km, hoogtemeters: 1286m+ 40m-
Een mooie wandeling die rustig begint en hoog in de bergen eindigt.
Voor het eerst ook het gevoel om in een echte berghut te zijn, de rest van de overnachtingen lagen nog in een erg toeristisch gebied.
Wandeling naar Chalet de la Balme.
Refuge du Col de la Croix du Bonhomme.
Tijdens het desert wees iemand naar buiten en bleek er een groep steenbokken langs de hut te lopen.
Dag 8: Refuge du Col de la Croix du Bonhomme - Col du Fours - Rifugio Elisabetta (variant)
Afstand: 15km, hoogtemeters: 1011m+ 1134m-
Vandaag weer een variant genomen, omdat je anders vanaf Les Chapieux ruim een uur over asfalt moet lopen.
Tevens heb je vanaf Col du Fours een mooier uitzicht.
Een sneeuwveld op de Col du Fours.
Ik kom vandaag veel marmotten tegen. Die ook nog eens rustig blijven zitten.
Een barmsijs
Terugblik op Col du Fours (helemaal rechtsboven) en la Ville des Glaciers (links in het midden) waar ik langsgelopen ben.
Uitzicht vanaf Col de la Seigne waar je Italië binnenkomt. Links wederom de Mont Blanc.
Rifugio Elisabetta en Glacier de la Lex Blanche.
Dag 9: Rifugio Elisabetta - Rifugio le Randonneur
Afstand: 14km, hoogtemeters: 460m+ 860m-
Eén van de kortste en makkelijkste etappe's, vandaag kom ik vroeg aan in de berghut.
De eigenaresse geeft dan ook het advies om Mont Chetif te 'beklimmen', omdat je vanaf de top fantastisch uitzicht hebt.
Het einde van het dal waar je het eerste uur over een weg doorheen loopt.
Zodra je iets hoger zit krijg je uitzicht over Val Veny, met rechts Mont Chetif waar ik vanmiddag op te top sta.
Een tapuit die vrij agressief kenbaar maakt of ik weg wil gaan.
De Mont Blanc met massief gespiegeld in een bergmeertje.
De complete zuid-oostkant van het massief, met links Col de la Seigne (Frankrijk) en rechts Col Ferret (Zwitserland).
Het beste zicht wat ik tijdens de wandeltocht heb gehad, ik ben de eigenaresse van de hut erg dankbaar.
Dag 10: Rifugio le Randonneur - Mont de la Saxe - Rifugio Bonatti (variant)
Afstand: 18km, hoogtemeters: 1509m+ 1238m-
Wederom vanwege het uitzicht een variant gepakt. Dit maakt het wel de zwaarste etappe van de tocht, met een aantal afdalingen en flink wat stijgen.
Bij aankomst in rifugio Bonatti blijkt deze vol te zitten, maar omdat ik gereserveerd heb is er voor mij nog wel een leeg bed te vinden. Veel wandelaars gaan door naar rifugio Elena, 2,5 uur verderop.
Mont Chetif waar ik een dag eerder op de top stond.
Uitzicht vanaf Tête de la Tronche.
Helemaal links zie je Mont Chetif, de groene bergrug is Mont de la Saxe waar je overheen loopt en in de achtergrond het Mont Blanc-massief.
Dag 11: Rifugio Bonatti - La Fouly
Afstand: 20km, hoogtemeters: 895m+ 1410m-
De laatste en vrij lange etappe, maar omdat de afdaling niet steil is, is het een makkelijke wandeling.
Terugblik op rifugio Bonatti.
Het einde van de Italiaanse Val Ferret, vlakbij rifugio Elena.
Uitrusten en koffie drinken op Grand Col Ferret met uitzicht op Val Ferret (Italië).
Camping Des Glaciers in La Fouly is alweer in zicht.
Na 11 dagen weer terug bij het beginpunt.
[ Bericht 0% gewijzigd door victorinox op 19-07-2015 22:26:42 ]
te gekke tocht en prachtige foto's!! Heel gaaf al die dieren die je hebt gezien onderweg.Wel sneu voor je vader. Was het de bedoeling dat hij alles mee zou lopen?
Ja, hij zou de hele tocht meelopen.quote:Op zondag 19 juli 2015 20:15 schreef Sunnythesun het volgende:
Wel sneu voor je vader. Was het de bedoeling dat hij alles mee zou lopen?
We hadden dan ook al in Nederland met rugzak gewandeld en dat was geen probleem.
Alleen zodra hij steil omhoog moet lopen, krijgt hij problemen met zijn achillespees.
Oh wat zonde zeg voor hemquote:
[..]
Ja, hij zou de hele tocht meelopen.
We hadden dan ook al in Nederland met rugzak gewandeld en dat was geen probleem.
Alleen zodra hij steil omhoog moet lopen, krijgt hij problemen met zijn achillespees.
omhoog en omlaag lopen is ook wel echt een andere belasting dan gewoon rechtdoor en plat 
Ik heb zelf vooral last met omlaag.. ook blessures die dan opspelen.Is het niet zwaar in je eentje, mentaal gezien? En ben je niet bang dat je wat overkomt?
Ik loop regelmatig alleen en heb daar geen problemen mee.quote:
Is het niet zwaar in je eentje, mentaal gezien? En ben je niet bang dat je wat overkomt?
In de berghutten maak ik wel gesprekken met andere mensen en omdat je hetzelfde rondje loopt kom je regelmatig dezelfde mensen tegen.
Bij het avondeten zit je met meerdere personen aan tafel dus je zit nooit alleen te eten.
De meeste franstaligen die ik tegenkwam spraken trouwens wel wat (en sommige heel goed) Engels.
Op bekende wandelpaden ben je trouwens nooit alleen, er is altijd wel een andere wandelaar in de buurt.
Zeker op passen en toppen zitten altijd mensen te rusten.
Ik laat wel aan familie weten waar ik ben, zeker als ik in 'the middle of nowhere' wandel.
Zo'n tocht spreekt me enorm aan Dank voor je toelichting.quote:
[..]
Ik loop regelmatig alleen en heb daar geen problemen mee.
In de berghutten maak ik wel gesprekken met andere mensen en omdat je hetzelfde rondje loopt kom je regelmatig dezelfde mensen tegen.
Bij het avondeten zit je met meerdere personen aan tafel dus je zit nooit alleen te eten.
De meeste franstaligen die ik tegenkwam spraken trouwens wel wat (en sommige heel goed) Engels.
Op bekende wandelpaden ben je trouwens nooit alleen, er is altijd wel een andere wandelaar in de buurt.
Zeker op passen en toppen zitten altijd mensen te rusten.
Ik laat wel aan familie weten waar ik ben, zeker als ik in 'the middle of nowhere' wandel.
Ik lees bij dag 10 dat er mensen geweigerd werden en doorgestuurd naar een andere hut ivm drukte. Hoe zit dat als het al avond is en je hebt geen reservering of als die ook vol is? Is het dan gewoon pech en je gaat maar buiten slapen? Lijkt me niet echt prettig idee zo, dan kan je volgens mij beter altijd reserveren
Inderdaad sneu voor je vader
En vraag van die reservering (reaguurder boven mij) heb ik ook. Hoe werkt dat?
Eind deze week loop ik in de Pyreneeën
.Mooi verslag trouwens.
.Het is idd verstandig om altijd te reserveren.quote:
[..]
Dank voor je toelichting.
Ik lees bij dag 10 dat er mensen geweigerd werden en doorgestuurd naar een andere hut ivm drukte. Hoe zit dat als het al avond is en je hebt geen reservering of als die ook vol is? Is het dan gewoon pech en je gaat maar buiten slapen? Lijkt me niet echt prettig idee zo, dan kan je volgens mij beter altijd reserveren
Nu zat ik nog vroeg in het seizoen waardoor er overal nog plek was. Bij Bonatti was het vol omdat er een groep van 20 kinderen aanwezig was. Ik heb wel gehoord dat er voor noodgevallen/grote drukte altijd wel plaats is.
Voor deze tocht had ik de eerste hutten/pensions thuis al gereserveerd.
Van de rest van de overnachtingsplekken had ik een lijst met telefoonnummers meegenomen en telkens een paar dagen van tevoren telefonisch een reservering gemaakt.
Ik was wel bang dat ik in het Frans reserveringen moest maken, dus de eerste dag had ik bij de office du tourisme gevraagd hoe ik netjes een reservering moest maken.
Toen schreef ze dit zinnetje op:
Je voudrais faire une réservation, s'il vous plait.
Met als belangrijkste woord s'il vous plait, 'that opens doors'
Maar ik heb het bijna niet nodig gehad, aangezien vrijwel al het personeel in de hutten Engels spreekt.
Deze website is erg handig om je keuze te maken voor de overnachtingsplekken.
Je kunt hier een route samenstellen en dan krijg je steeds te zien op hoeveel uur wandelen de volgende hutten zitten. Dan kun je meteen een reservering plaatsen/aanbetaling doen, maar dat doe ik zelf niet aangezien ik altijd flexibel wil zijn. Je weet van tevoren namelijk niet of je ergens een dagje langer wilt/moet blijven.
Let trouwens wel op met Italiaanse telefoonnummers.
Ik kon er een aantal niet te pakken krijgen, tot ik erachter kwam dat de '0' van het netnummer ook gebruikt wordt als je de landcode '0039' ervoor zet. Dat is in Nederland en Frankrijk niet het geval.
Gemiddeld vind ik deze tocht makkelijk te doen. Er zitten wel een aantal zwaardere stukjes bij, zoals de klim en afdaling bij Fenêtre d'Arpette.quote:
Ja, daar was ik wel benieuwd naar. Hoe zwaar is het nu eigenlijk? De afstanden zijn niet heel lang, maar dat zegt niets natuurlijk..
Ik moet er wel bij zeggen dat mijn rugzak maar 11 tot 12 kg woog en de mensen die ik heb gesproken die de tocht zwaar vonden hadden of een zware rugzak bij zich (boven de 20kg) of ze liepen hem in minder dagen waardoor je per dag een stuk langer door moest lopen.
Per dag heb ik tussen de 4 en 8 uur gewandeld, dit is inclusief pauze's en fotograferen.
Qua terrein vooral. Etappe lengtes zijn aan te passen idd. Er zullen zeker meer hoogtemeters gemaakt worden, maar dat zegt ook weer niet alles. De etappe langs Loch Lomond is qua ondergrond dusdanig dat het best zwaar is al met al bijvoorbeeld..Dank voor de info en tipsquote:
[..]
Het is idd verstandig om altijd te reserveren.
Nu zat ik nog vroeg in het seizoen waardoor er overal nog plek was. Bij Bonatti was het vol omdat er een groep van 20 kinderen aanwezig was. Ik heb wel gehoord dat er voor noodgevallen/grote drukte altijd wel plaats is.
Voor deze tocht had ik de eerste hutten/pensions thuis al gereserveerd.
Van de rest van de overnachtingsplekken had ik een lijst met telefoonnummers meegenomen en telkens een paar dagen van tevoren telefonisch een reservering gemaakt.
Ik was wel bang dat ik in het Frans reserveringen moest maken, dus de eerste dag had ik bij de office du tourisme gevraagd hoe ik netjes een reservering moest maken.
Toen schreef ze dit zinnetje op:
Je voudrais faire une réservation, s'il vous plait.
Met als belangrijkste woord s'il vous plait, 'that opens doors'
Maar ik heb het bijna niet nodig gehad, aangezien vrijwel al het personeel in de hutten Engels spreekt.
Deze website is erg handig om je keuze te maken voor de overnachtingsplekken.
Je kunt hier een route samenstellen en dan krijg je steeds te zien op hoeveel uur wandelen de volgende hutten zitten. Dan kun je meteen een reservering plaatsen/aanbetaling doen, maar dat doe ik zelf niet aangezien ik altijd flexibel wil zijn. Je weet van tevoren namelijk niet of je ergens een dagje langer wilt/moet blijven.
Let trouwens wel op met Italiaanse telefoonnummers.
Ik kon er een aantal niet te pakken krijgen, tot ik erachter kwam dat de '0' van het netnummer ook gebruikt wordt als je de landcode '0039' ervoor zet. Dat is in Nederland en Frankrijk niet het geval.
Leuk en handige site, gelijk even in mijn favorieten opgeslagen Je hebt het over een klim; bedoel je daar gewoon een steil wandelpad omhoog mee; of bedoel je echt klimmen met touwen / kabels / kettingen en smalle randjes in een steile rotswand etc?quote:
[..]
Gemiddeld vind ik deze tocht makkelijk te doen. Er zitten wel een aantal zwaardere stukjes bij, zoals de klim en afdaling bij Fenêtre d'Arpette.
Ik moet er wel bij zeggen dat mijn rugzak maar 11 tot 12 kg woog en de mensen die ik heb gesproken die de tocht zwaar vonden hadden of een zware rugzak bij zich (boven de 20kg) of ze liepen hem in minder dagen waardoor je per dag een stuk langer door moest lopen.
Per dag heb ik tussen de 4 en 8 uur gewandeld, dit is inclusief pauze's en fotograferen.
En misschien een stomme vraag maar als je een wandeldag van 4 uur hebt en je bent dan al vroeg in zo'n berghut wat doe je dan? Ik neem aan dat je dan in de middle of nowhere zit en verder niet veel te doen hebt? of ga je dan gewoon niet zo vroeg op pad?
De WHW heb ik (nog)quote:
Ik ben wel benieuwd hoe het zich bijvoorbeeld verhoudt met de West Highland Way.
niet gelopen, dus ik kan je geen vergelijking geven.Maar wat ik lees op internet heeft de TMB meer stukken met ruiger terrein.
Het grootste deel van de route bestaat uit fijne wandelpaden, maar hoe hoger je komt hoe meer stenen en harder de ondergrond wordt.
Nee, het is idd gewoon een steil wandelpad. Wel is er een stukje waar je over rotsen/stenen moet lopen.quote:
[..]
Dank voor de info en tips
[..]
Je hebt het over een klim; bedoel je daar gewoon een steil wandelpad omhoog mee; of bedoel je echt klimmen met touwen / kabels / kettingen en smalle randjes in een steile rotswand etc?
De pas 'Fenêtre d'Arpette' is het laagste gedeelte in de achtergrond.
Ik ben er nog een eindje lopen van verwijderd en het zijn flinke keien/rotsen in de voorgrond.
Ik ga altijd zo vroeg mogelijk op pad. Dus zodra het onbijt begon, schoof ik aan. Per hut was dit een ander tijdstip, maar altijd tussen 6.00 en 7.30 uur.quote:En misschien een stomme vraag maar als je een wandeldag van 4 uur hebt en je bent dan al vroeg in zo'n berghut wat doe je dan? Ik neem aan dat je dan in de middle of nowhere zit en verder niet veel te doen hebt? of ga je dan gewoon niet zo vroeg op pad?
Als ik vroeg aankom in een hut ga ik vast douchen/opfrissen en mijn kleding wassen zodat het voldoende tijd heeft om te drogen.
Daarna zonder bepakking een wandelingetje maken / dorpje bezoeken of gewoon op het terras zitten en een boekje lezen (e-reader).
De vogel bij dag 5 is trouwens een paapje (geen tapuit)
Het lijkt mij ook een schitterende tocht om te lopen. Alleen dat reserveren van tevoren zou mij tegen staan. Wild kamperen mag daar niet neem ik aan?
Bedankt.quote:Op zaterdag 1 augustus 2015 20:10 schreef SeLang het volgende:
Goed verslag, spectaculair landschap en prachtige foto's! Tof dat je ook oog hebt voor de natuur om je heen!
De vogel bij dag 5 is trouwens een paapje (geen tapuit)
Ik vond hem er zoveel op lijken dat ik niet meer verder gekeken had in mijn vogelboek.
Tussen La Fouly en Les Contamines zijn genoeg kampeerplekken, dus met een tent is altijd wel een plek te vinden. Alleen bij de berghutten (vooral in Italië) zul je na moeten vragen of je er met een tentje mag staan, dit verschilt per hut.quote:Het lijkt mij ook een schitterende tocht om te lopen. Alleen dat reserveren van tevoren zou mij tegen staan.
Nee, maar ik heb wel een aantal keer mensen zien staan. Dus als je een niet opvallend tentje heb kun je er mee weg komen.quote:Wild kamperen mag daar niet neem ik aan?