New Horizons: De reis naar Pluto (en verder) deel 4

Wat extra info bij de foto's

17-07-2015

Dit zijn de nieuwste foto’s van Pluto en zijn manen

Geschreven door Tim Kraaijvanger op 17 juli 2015 om 18:58 uur

NASA presenteerde vanavond de nieuwste foto’s van Pluto en zijn manen. De nieuwe beelden laten zien hoe bijzonder de dwergplaneet is.

“Het gaat prima met New Horizons”, onthulde projectwetenschapper Alan Stern tijdens de persconferentie. “Op dit moment is de ruimtesonde 3,8 miljoen kilometer verwijderd van Pluto. We hebben één tot twee procent van de data ontvangen, wat overeenkomt met 1 gigabyte. Volgende week hebben we vijf tot zes procent van de data binnen. De ontdekkingen die we nu tonen zijn slechts het topje van de ijsberg. Pluto is een merk aan het worden. De dwergplaneet verkoopt zichzelf, daar hoeven wij niet veel voor te doen.”


Nix
Dit is Nix, één van de kleinste manen van Pluto. De foto is net zo scherp als de scherpste foto’s van Pluto die door de Hubble-ruimtetelescoop zijn gemaakt. Dit is bijzonder, omdat Nix slechts 40 kilometer breed is. Zoals je ziet is Nix een beetje uitgerekt en niet mooi rond. Er zijn details zichtbaar met een breedte van 4 kilometer.


Een flinke laag koolstofmonoxideijs
Op deze foto zijn gegevens van het Ralph-instrument geplakt. Voor het eerst zien we een koolstofmonoxideregio op Pluto. De piek bevindt zich op het westelijke deel van de Tombaugh-regio (het witte hart). Buiten deze regio bevindt zich geen koolstofmonoxide. Het hart is dus een bijzondere plek op de dwergplaneet. Het is nog onbekend hoe dik de laag koolstofmonoxide is. Minimaal enkele centimeters dik, maar wellicht gaat het om een veel diepere laag.


Sputnik Planum
Deze foto van het hart van het hart (Tombaugh-regio) is op 77.000 kilometer afstand van Pluto gemaakt. Sommige oppervlaktekenmerken zijn slechts één kilometer breed. Deze grote bevroren vlakte is zo goed als kraterloos en wordt Sputnik Planum genoemd. Sputnik Planum is niet ouder dan honderd miljoen jaar, omdat er nauwelijks kraters te zien zijn. Toch is het ook mogelijk dat het oppervlak slechts een week oud is. Dit weten onderzoekers nog niet.

Op de foto zijn heuvels zichtbaar. Deze heuvels volgen de lijnen van de polygonen en zijn iets hoger dan het omliggende terrein. Mogelijk zijn de heuvels omhoog geduwd, maar dat is slechts speculatie. Ook heeft de New Horizons-ruimtesonde troggen gespot op de dwergplaneet. In deze troggen ligt hier en daar wat donker materiaal. Rechtsonder zijn kleine putjes op het oppervlak zichtbaar, maar het is nog onduidelijk hoe deze putjes zijn ontstaan. Een mogelijkheid is dat putjes ontstaan door sublimatie.

Een fascinerende scheervlucht
Een scheervlucht over Norgay Montes, het bergachtige gebied waar we eergisteren al foto’s van zagen. En een scheervlucht over Sputnik Planum met zijn polygone vormen.


Onafscheidelijk duo
Een fraai portret van Pluto en zijn grootste maan Charon. De twee objecten zijn niet tegelijkertijd gefotografeerd. De beelden van Pluto en Charon zijn dus aan elkaar geplakt.




Atmosfeer
De atmosfeer van Pluto komt overeen met één van de modellen. “Hoog in de atmosfeer van Pluto bevindt zich stikstof”, vertelt onderzoeker Randy Gladstone tijdens de persconferentie. “Dichter bij het oppervlak troffen we methaan en zonlicht-absorberende koolwaterstoffen aan.”

Daarnaast verliest de atmosfeer van Pluto stikstof. Deze stikstofmoleculen worden geïoniseerd door de zon en vormen een staart achter de dwergplaneet. “Naar schatting ontsnapt er 500 ton materiaal per uur”, vertelt onderzoeker Fran Bagenal. “Ter vergelijking: Mars verliest slechts één ton materiaal per uur. Pluto raakt meer materiaal kwijt door de zwakke zwaartekracht. Moet je eens uitrekenen hoeveel stikstof Pluto de afgelopen 4,5 miljard jaar al verloren is!”

Geisers?
Hoewel de teamleden van het New Horizons-project benadrukken dat er nog geen geisers zijn gevonden, zijn er wel mysterieuze donkere vlekken met afzettingen zichtbaar op het oppervlak van Pluto. Dit zijn mogelijk geisers en lijken op de geisers die door de Voyager 2-ruimtesonde zijn gespot op de maan Triton van Neptunus. “We kunnen Triton en Pluto helaas niet vergelijken, omdat we Triton nog niet goed genoeg hebben gezien”, concludeert onderzoeker Jeff Moore.

Het waait op Pluto
Het is aannemelijk dat het waait op Pluto. De windsnelheid is ongeveer een paar meter per seconde. Volgens de wetenschappers waait het alleen heel dicht bij het oppervlak. Omdat de wind zo zwak is, kunnen alleen piepkleine deeltjes via de lucht worden verplaatst.

Nieuwe persconferentie
Komende vrijdag vindt de volgende persconferentie plaats met veel nieuwe foto’s en nieuwe informatie. Wat we in ieder geval weten is dat dan bekend wordt gemaakt of de maan Charon een atmosfeer heeft.

(scientias.nl)

21-07-2015

Haarscherpe foto’s van Pluto’s kleinere manen


Geschreven door Tim Kraaijvanger op 21 juli 2015 om 19:13 uur

NASA heeft twee scherpe foto’s van de kleine Pluto-manen Nix en Hydra gepubliceerd. Deze beelden zijn vorige week gemaakt door de New Horizons-ruimtesonde.

Nix is 42 kilometer lang en 36 kilometer breed en heeft wel iets weg van een jellybean. Over het algemeen heeft Nix een grijs oppervlak, al is er wel een gebied zichtbaar met een rode gloed. Wetenschappers speculeren dat dit een krater is. “We ontvangen binnenkort nog data over de samenstelling van Nix”, vertelt wetenschapper Carly Howett van het Southwest Research Institute. “Dan weten we waarom deze regio roder is dan de omgeving.”

Ook Hydra heeft een onregelmatige vorm. Deze maan is op 14 juli op een afstand van 231.000 kilometer gefotografeerd. Hydra is 55 kilometer lang en 40 kilometer breed. Op de foto zijn minimaal twee grote kraters zichtbaar, waarvan er één in de schaduw ligt. De grijstinten verschillen op Hydra, waardoor onderzoekers vermoeden dat het oppervlak van de natuurlijke satelliet uit verschillende materialen bestaat. “Voor vorige week was Hydra een zwak lichtpuntje”, zegt wetenschapper Ted Stryk van het Roane State Community College. “Het is onwerkelijk dat Hydra nu een echte plek aan het worden is. We zien de vorm en kunnen voor het eerst oppervlaktekenmerken spotten.”

Styx en Kerberos
Pas in oktober worden foto’s van Pluto’s meest recent ontdekte manen – Styx en Kerberos – naar de aarde gestuurd. We moeten dus nog even geduld hebben.

Persconferentie
Komende vrijdag geeft de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie opnieuw een persconferentie. De verwachting is dat er dan veel nieuwe beelden worden gepresenteerd. Uiteraard doet Scientias.nl verslag van deze persconferentie. Als er eerder nieuwe foto’s verschijnen, worden die zo snel mogelijk geplaatst.

(Scientias.nl)

21-07-2015

NASA’s New Horizons Finds Second Mountain Range in Pluto’s ‘Heart’


Pluto's mountain range

A newly discovered mountain range lies near the southwestern margin of Pluto’s Tombaugh Regio (Tombaugh Region), situated between bright, icy plains and dark, heavily-cratered terrain. This image was acquired by New Horizons’ Long Range Reconnaissance Imager (LORRI) on July 14, 2015 from a distance of 48,000 miles (77,000 kilometers) and sent back to Earth on July 20. Features as small as a half-mile (1 kilometer) across are visible.

Pluto’s icy mountains have company. NASA’s New Horizons mission has discovered a new, apparently less lofty mountain range on the lower-left edge of Pluto’s best known feature, the bright, heart-shaped region named Tombaugh Regio (Tombaugh Region).

These newly-discovered frozen peaks are estimated to be one-half mile to one mile (1-1.5 kilometers) high, about the same height as the United States’ Appalachian Mountains. The Norgay Montes (Norgay Mountains) discovered by New Horizons on July 15 more closely approximate the height of the taller Rocky Mountains.

The new range is just west of the region within Pluto’s heart called Sputnik Planum (Sputnik Plain). The peaks lie some 68 miles (110 kilometers) northwest of Norgay Montes.

This newest image further illustrates the remarkably well-defined topography along the western edge of Tombaugh Regio.

“There is a pronounced difference in texture between the younger, frozen plains to the east and the dark, heavily-cratered terrain to the west,” said Jeff Moore, leader of the New Horizons Geology, Geophysics and Imaging Team (GGI) at NASA’s Ames Research Center in Moffett Field, California. “There’s a complex interaction going on between the bright and the dark materials that we’re still trying to understand.”

While Sputnik Planum is believed to be relatively young in geological terms – perhaps less than 100 million years old - the darker region probably dates back billions of years. Moore notes that the bright, sediment-like material appears to be filling in old craters (for example, the bright circular feature to the lower left of center).

This image was acquired by the Long Range Reconnaissance Imager (LORRI) on July 14 from a distance of 48,000 miles (77,000 kilometers) and sent back to Earth on July 20. Features as small as a half-mile (1 kilometer) across are visible. The names of features on Pluto have all been given on an informal basis by the New Horizons team.

Image Credit: NASA/JHUAPL/SWRI

(nasa.gov)