Hoi,
Ik heb afgelopen nacht iets heel vervelends meegemaakt en wil het graag delen. Het gaat over mijn inmiddels ex vriend.
Het begon de laatste 2 weken al een beetje toen hij op zichzelf ging wonen. Hij gedroeg zich gisterenmiddag heel afstandelijk en ik snapte maar niet waarom. Ik dacht dat we juist closer waren geworden.
Ik kwam er later achter dat het met afgelopen dinsdag te maken had. Toen kwam zijn moeder langs bij hem thuis. Mijn ex vroeg of ik er bij wilde zijn en ik wilde wel (ik woon overigens niet bij hem). Mijn ex wist dat ik ook heel verlegen ben bij mensen die ik niet goed ken, maar dat het na een tijdje vanzelf goed komt.
Die dinsdag had ik voor mijn vriend en zijn moeder gekookt, ik deed heel vriendelijk. Ik was wat nerveus..maar dat is vrij normaal lijkt me?
Op een gegeven moment vroeg mijn ex of ze wat wilde eten van het gerecht dat ik had gemaakt, ze schudde langzaam van nee. Vervolgens gingen we buiten eten. Vond ik niet erg, ieder zijn keus natuurlijk.
Waar mijn vriend heel kwaad om is geworden is dat ik twee keer opstond om iets te doen toen ik met zijn moeder alleen zat. Nu moet ik bekennen dat ik het wel spannend vond of zij mij goed genoeg vond. Ik heb in het verleden namelijk veel kritiek op mijn persoontje gehad en dat heeft die grote onzekerheid gecreeerd, maar er zit geen kwade bedoeling achter.
Eerste keer dat ik opstond was bij hem thuis. Ik ging hem helpen met zijn koffer. De tweede keer was buiten tijdens het eten. Toen stond ik met hem gelijktijdig op om naar de plee te gaan en hij ging afrekenen. Dit alles heeft hij als een grote aanval op zijn moeder/zijn bloed ervaren. Terwijl ik de rest van de dag gewoon wel bij haar zat en interesse toonde en had gekookt. Daar rept hij met geen woord over.
Nu besloot ik het gisterenavond uit te maken, omdat hij altijd ontzettend veel kritiek op mij heeft gehad. Zoals met de 1e keer dat ik met hem intiem werd (ik was toen nog maagd), hij liep meermalen kwaad weg, omdat het niet ''lukte''. Hij heeft me heel vaak onterecht beschuldigd dat ik geheime vriendjes zou hebben. En nu weer doe ik het niet goed genoeg rond zijn familie. Ik beloofde hem minder verlegen te doen. Hij reageerde met dat ik wel perfect voor hem ben en dat hij een team met mij wilt vormen. Ik heb al zijn sms'jes bewaard. Je kunt zien hoe het escaleert. Ter verduidelijking:
- Jij bent 0,0 voor mij. Jij betekent niets voor mij.
Ik: dat merkte ik al door jouw gedrag
Hij: je bent wel perfect voor mij. (:?)
- Vond het juist superleuk dat je met mij was ondanks dat mijn ma kwam
- Het betekende veel voor me
- Ik wil juist een team met jou zijn
- Maar niet dat je anti mijn familie bent
- Want dat zal ik nooit accepteren
- Wij moeten samen onze eigen weg vinden in de relatie
- Stop met opgeven. Jij bent het voor mij. Links om of rechts om. Jij bent nummer 1.
- Dus geef je op?
Ik: ik vind het niet leuk hoe jij mijn gedrag dicteert rondom jouw familie. Ik ben gewoon mezelf en vriendelijk en toch heb jij kritiek
Hij: dat is waar
- Mijn ma vindt jou juist leuk
Ik: volgens mij ben jij niet echt boos om dit. En gebruik je jouw moeder als rookmantel, omdat je een excuus zoekt om uit te maken. (Hierna begon het te escaleren)
Hij: Leugenaar
- Daarom kan ik niet echt van je houden
- Omdat je mij in de maling neemt
- Opkankeren
- Ik heb onterecht van je gehouden
- Jij bent lager dan ik
- Met je gelieg
- Ik ga verder
- Sterf
- Laat me met rust, kankerhoer
- Hoop dat je snel sterft
- Kankertrut
- Hoop dat je snel sterft
- Hoop dat je begrijpt dat ik je niet meer moet
- Opkankeren
- Hoop dat je kanker krijgt
- En snel sterft. Kankerleugenaar
- Sterf, kankerkind
- Die 300 euro mag je nog storten, kankerkind (dat was het geld dat hij al had betaald voor hotel van volgend weekendje weg. Het was zijn ''cadeautje'' voor mij. Dat geld heb ik toen gestort.)
- Ben jou zat nu
- Krijg kanker
- Ik haat jou
- Hoop dat je snel sterft
Ik was de hele tijd stil toen ik smste: ik heb het geld gestort.
Hij: netjes
- Krijg kanker en rot op, kankerwijf
- Fock jouw gelieg, slet
- Je was geen maagd
- Je was een sletje
Ik: je hebt mijn hart verscheurd met deze smsjes
Hij: Nou en
- Jij liegt
- Ik schijt op jou
En dit was het. Na alles wat ik voor hem wilde betekenen. Mijn zorgzaamheid, ik wilde hem helpen/steunen. En dan krijg ik zo een scheldkannonade
Ik snap niet waar deze haat opeens vandaan komt. Heeft hij altijd een hekel aan me gehad? En ging hij met me om als tijdverdrijf? Ik heb hem in het verleden zelf voorgesteld om vrienden te blijven, zodat hij iemand kan zoeken die hij wel goed vindt. Maar dat wilde hij nooit.
Nu hij een eigen huis heeft, wilde hij van me af?
Of ging het echt om zijn familie?
Hij heeft me nog nooit zo uitgescholden. Sterker nog ik ben nog nooit in mijn leven zo uitgescholden.