LIF Lifestyle
Alles over gezondheid, uiterlijke verzorging, mode, kleding, make-up, tabak, etc.
mijn moeder heeft onlangs te horen gekregen dat ze een (goedaardige) hersentumor heeft.
nu moet ze een ruggenprik laten doen omdat ze hersenvocht willen onderzoeken.
ik heb wat rond zitten googlen maar ik begrijp niet zo goed wat ze nou met dit onderzoek willen/kunnen onderzoeken en mijn moeder vraagt zoiets niet.
en het schijnt dat ze dit zonder verdoving doen, dus ze hoopt dat het geen pijn doet.
zijn er hier misschien mensen die het ook meegemaakt hebben en er iets over kunnen vertellen?
nu moet ze een ruggenprik laten doen omdat ze hersenvocht willen onderzoeken.
ik heb wat rond zitten googlen maar ik begrijp niet zo goed wat ze nou met dit onderzoek willen/kunnen onderzoeken en mijn moeder vraagt zoiets niet.
en het schijnt dat ze dit zonder verdoving doen, dus ze hoopt dat het geen pijn doet.
zijn er hier misschien mensen die het ook meegemaakt hebben en er iets over kunnen vertellen?
Gaan ze een lumbaalpunctie doen? Dan tappen ze idd hersenvocht af en daar halen ze net als uit bloed een heleboel info uit! Ik heb er weleens 1 gehad, en ze praten je er echt doorheen! Het is niet echt een prettige ervaring, maar om nou te zeggen o wat pijnlijk, nee dat ook weer niet!
Je kunt er wel behoorlijk hoofdpijn van krijgen, maar dat wordt met een paar dagen beter.
Hopelijk heb je wat aan mijn ervaring!
Je kunt er wel behoorlijk hoofdpijn van krijgen, maar dat wordt met een paar dagen beter.
Hopelijk heb je wat aan mijn ervaring!
Ruggenprik doen ze zonder verdoving ja. Ik heb er 1 gekregen tijdens mijn bevalling. Ik voelde er niks van, maar misschien kwam dat omdat er van alles door mijn lichaam gierde. Ik was er van te voren bang voor, maar het viel dus erg mee.
ja idd dat gaan ze doen. het schijnt een soort van dagopname te zijn.quote:Op zondag 5 juli 2015 21:37 schreef caroro het volgende:
Gaan ze een lumbaalpunctie doen? Dan tappen ze idd hersenvocht af en daar halen ze net als uit bloed een heleboel info uit! Ik heb er weleens 1 gehad, en ze praten je er echt doorheen! Het is niet echt een prettige ervaring, maar om nou te zeggen o wat pijnlijk, nee dat ook weer niet!
Je kunt er wel behoorlijk hoofdpijn van krijgen, maar dat wordt met een paar dagen beter.
Hopelijk heb je wat aan mijn ervaring!
mijn moeder is 77 en haar geheugen is niet meer zo best. en ook laat ze het maar een beetje op zich af komen en stelt geen vragen.
ik wil er voor haar zijn, maar ik weet niet zo goed wat ik kan betekenen hierin.
Ze moet idd even blijven die dag, ze willen dat je even een paar uurtjes plat blijft namelijk! Ik vond het erg lekker om een nat washandje op mijn hoofd te hebben tegen de hoofdpijn! Sterkte ermee!!
Mijn ruggeprik werd gewoon lokaal verdoofd gezet. Niet pijnlijk, korte procedure. Maar bij mij werd er verdoving ingespoten en niks uitgehaald.
Professioneel gifmenger.
Ik heb er verschillenden gehad, inderdaad voor onderzoek. Hersenvocht voert afvalstoffen af, en daarom is het een bron van informatie bij diverse aandoeningen. We hebben het hier over een lumbaalpunctie, niet te verwarren met de ruggeprik. Daar krijg je verdoving mee ingespoten, hier halen ze er juist dingen uit.
Ze verdoven de huid een klein beetje, waarna ze met een flinke naald tussen je ruggenwervels (heten die dingen zo?) prikken om het vocht eruit te halen. Daarna moet je nog even op je zij blijven liggen en willen ze je nog een tijdje (een uur of 2) houden voor observatie. Want als er hersenvocht lekt ben je de pineut, dus dat willen ze even in de gaten houden.
Het zetten op zich is vrij pijnlijk, maar te doen, is mijn ervaring. Hoeveel last je er daarna van hebt verschilt per prik. Ik heb er gehad dat ik volgende dag weer vrolijk aan het werk was en ik heb er gehad waarbij ik de volgende dag echt mijn bed niet uit kon. Waar het dan mee te maken heeft, geen idee, maar het verschilt per keer.
Ik vind het altijd best een beetje eng, en dan moet je in zo'n foetushouding liggen zodat ze er goed bij kunnen enzo. Het risico is dat je dan heel erg verkrampt. Daar moet je voor oppassen, want dan kom je de dag erna met een beetje pech je bed niet uit van de pijn in je rug. Verder is het enige advies wat ik mee kan geven goed luisteren naar de arts en vooral ook naar je eigen lichaam. Of het nou een 'makkelijke' prik is of een pijnlijke, uiteindelijk kom je er hoe dan ook doorheen. En als je ervoor of erna ergens twijfels over hebt of vragen of niet weet of wat je voelt wel hoort of goed is, moet je gewoon even met de huisarts of het ziekenhuis bellen. Dat vinden ze helemaal niet erg en dat is en blijft de beste bron van informatie.
Ze verdoven de huid een klein beetje, waarna ze met een flinke naald tussen je ruggenwervels (heten die dingen zo?) prikken om het vocht eruit te halen. Daarna moet je nog even op je zij blijven liggen en willen ze je nog een tijdje (een uur of 2) houden voor observatie. Want als er hersenvocht lekt ben je de pineut, dus dat willen ze even in de gaten houden.
Het zetten op zich is vrij pijnlijk, maar te doen, is mijn ervaring. Hoeveel last je er daarna van hebt verschilt per prik. Ik heb er gehad dat ik volgende dag weer vrolijk aan het werk was en ik heb er gehad waarbij ik de volgende dag echt mijn bed niet uit kon. Waar het dan mee te maken heeft, geen idee, maar het verschilt per keer.
Ik vind het altijd best een beetje eng, en dan moet je in zo'n foetushouding liggen zodat ze er goed bij kunnen enzo. Het risico is dat je dan heel erg verkrampt. Daar moet je voor oppassen, want dan kom je de dag erna met een beetje pech je bed niet uit van de pijn in je rug. Verder is het enige advies wat ik mee kan geven goed luisteren naar de arts en vooral ook naar je eigen lichaam. Of het nou een 'makkelijke' prik is of een pijnlijke, uiteindelijk kom je er hoe dan ook doorheen. En als je ervoor of erna ergens twijfels over hebt of vragen of niet weet of wat je voelt wel hoort of goed is, moet je gewoon even met de huisarts of het ziekenhuis bellen. Dat vinden ze helemaal niet erg en dat is en blijft de beste bron van informatie.
Laffe huichelaar
quote:
Ik heb er verschillenden gehad, inderdaad voor onderzoek. Hersenvocht voert afvalstoffen af, en daarom is het een bron van informatie bij diverse aandoeningen. We hebben het hier over een lumbaalpunctie, niet te verwarren met de ruggeprik. Daar krijg je verdoving mee ingespoten, hier halen ze er juist dingen uit.
Ze verdoven de huid een klein beetje, waarna ze met een flinke naald tussen je ruggenwervels (heten die dingen zo?) prikken om het vocht eruit te halen. Daarna moet je nog even op je zij blijven liggen en willen ze je nog een tijdje (een uur of 2) houden voor observatie. Want als er hersenvocht lekt ben je de pineut, dus dat willen ze even in de gaten houden.
Ja! Zo heb ik het ook ervaren idd!
Heb door een andere ingreep laatst een hersenvocht lekkage gehad, en dat is afschuwelijk!
De lumbaalpunctie was onprettig, maar niet ondoenlijk!
Het zetten op zich is vrij pijnlijk, maar te doen, is mijn ervaring. Hoeveel last je er daarna van hebt verschilt per prik. Ik heb er gehad dat ik volgende dag weer vrolijk aan het werk was en ik heb er gehad waarbij ik de volgende dag echt mijn bed niet uit kon. Waar het dan mee te maken heeft, geen idee, maar het verschilt per keer.
Ik vind het altijd best een beetje eng, en dan moet je in zo'n foetushouding liggen zodat ze er goed bij kunnen enzo. Het risico is dat je dan heel erg verkrampt. Daar moet je voor oppassen, want dan kom je de dag erna met een beetje pech je bed niet uit van de pijn in je rug. Verder is het enige advies wat ik mee kan geven goed luisteren naar de arts en vooral ook naar je eigen lichaam. Of het nou een 'makkelijke' prik is of een pijnlijke, uiteindelijk kom je er hoe dan ook doorheen. En als je ervoor of erna ergens twijfels over hebt of vragen of niet weet of wat je voelt wel hoort of goed is, moet je gewoon even met de huisarts of het ziekenhuis bellen. Dat vinden ze helemaal niet erg en dat is en blijft de beste bron van informatie.
Op 
Dan gewoon opnieuw plaatsen maar dan goed joh. Wordt niemand boos vanquote:
Probeerde hem ook te wijzigen maar dat lukte niet
Laffe huichelaar
Haha! Ik had eigenlijk ge +eend op het bericht van timmmmm 
.
Met daarbij nog dat je van een hersenvocht lekkage echt hondsberoerd wordt zoals ik helaas pas heb ervaren! Maar gebeurde bij een heel andere ingreep!!
.Met daarbij nog dat je van een hersenvocht lekkage echt hondsberoerd wordt zoals ik helaas pas heb ervaren! Maar gebeurde bij een heel andere ingreep!!
Nah een paar uurtjes hoeft (denk ik) niet. Ik kwam laatst een neuroloog tegen en die vertelde tegen een patiënt dat het maar een half uurtje hoefde, maar dat scheelt denk ik ook per neuroloog en per ziekenhuis. Het is omdat je niet zo heel veel liquor (hersenvocht) hebt, en bij tekorten kun je gigantische hoofdpijn krijgen. Vandaar dat ze nog even willen dat je moeder blijft.quote:
Ze moet idd even blijven die dag, ze willen dat je even een paar uurtjes plat blijft namelijk! Ik vond het erg lekker om een nat washandje op mijn hoofd te hebben tegen de hoofdpijn! Sterkte ermee!!
Ik kreeg geen verdoving en vond het ook niet pijnlijk.
Ik moest op mijn zij liggen en dan gaan ze wat duwen tussen je wervels en zoeken naar een goede plek, dan zetten ze stipjes op je rug. Vervolgens maken ze het schoon met jodium en dan moet je je knieen heel hoog op trekken en even je adem inhouden als ze prikken.
Het zoeken voelde irritant (als ze de zenuw raken vol je een schokje in je been, daarom houdt de verpleegkundige je benen ook vast, doet geen zeer voelt wel irritant.)
Het tappen is saai, het kost wel wat kracht om zo te blijven liggen. Ze doen tijdens het tappen al wat onderzoeken (tenminste bij mij, ik werd onderzocht op tumor, infectie, ms of lyme geloof ik) en dan moet je kuchen bijvoorbeeld.
Vervolgens moet je diep zuchten en halen ze de naald eruit en moet je een tijd plat blijven liggen, ik moest een uur plat blijven liggen, sommige ziekenhuizen houden een half uur aan.
Het onderzoek viel mij reuze mee. Knut heeft er ook een gehad en die vond het ook reuze meevallen.
Ik heb echter wel 3 dagen enorme hoofdpijn gehad zodra ik ging zitten, dit is gewoon pech volgens de neuroloog. Ik moest veel cola drinken en plat blijven liggen. Die hoofdpijn is echt niet te beschrijven. Het voelde serieus alsof iemand met ijspriemen door mijn ogen prikte terwijl mijn hoofd langzaam werd vastgelegd in een draaibank. Tot ik ging liggen en dan had ik nergens meer last van.
Wat Tim al zei, ze praten je er wel doorheen. Sterker nog, ze willen zelfs dat je veel blijft praten, dan stroomt het vocht lekker door en ben je sneller klaar.
Ik moest op mijn zij liggen en dan gaan ze wat duwen tussen je wervels en zoeken naar een goede plek, dan zetten ze stipjes op je rug. Vervolgens maken ze het schoon met jodium en dan moet je je knieen heel hoog op trekken en even je adem inhouden als ze prikken.
Het zoeken voelde irritant (als ze de zenuw raken vol je een schokje in je been, daarom houdt de verpleegkundige je benen ook vast, doet geen zeer voelt wel irritant.)
Het tappen is saai, het kost wel wat kracht om zo te blijven liggen. Ze doen tijdens het tappen al wat onderzoeken (tenminste bij mij, ik werd onderzocht op tumor, infectie, ms of lyme geloof ik) en dan moet je kuchen bijvoorbeeld.
Vervolgens moet je diep zuchten en halen ze de naald eruit en moet je een tijd plat blijven liggen, ik moest een uur plat blijven liggen, sommige ziekenhuizen houden een half uur aan.
Het onderzoek viel mij reuze mee. Knut heeft er ook een gehad en die vond het ook reuze meevallen.
Ik heb echter wel 3 dagen enorme hoofdpijn gehad zodra ik ging zitten, dit is gewoon pech volgens de neuroloog. Ik moest veel cola drinken en plat blijven liggen. Die hoofdpijn is echt niet te beschrijven. Het voelde serieus alsof iemand met ijspriemen door mijn ogen prikte terwijl mijn hoofd langzaam werd vastgelegd in een draaibank. Tot ik ging liggen en dan had ik nergens meer last van.
Wat Tim al zei, ze praten je er wel doorheen. Sterker nog, ze willen zelfs dat je veel blijft praten, dan stroomt het vocht lekker door en ben je sneller klaar.
Het verschilt per persoon blijkbaar.
Ik heb er ook één gehad en heb echt niks gevoeld. Ik dacht dat ze nog moesten prikken en toen was het al gebeurd. Zou kunnen ze ze het huidgedeelte wat hebben verdoofd, weet ik eigenlijk niet.
Wat me het meest ervan bijstaat is dat ik toen de verdoving was ingewerkt ineens een been in de lucht zag hangen en dacht.. wat doet dat been daar? Me toen pas realiserend dat dat mijn eigen been was. Van pijn oid herinnner ik me niks.
Blij dat ik ervoor gekozen heb ipv narcose (ik mocht kiezen). Vrouw van mijn leeftijd op zelfde afdeling was onder narcose geweest en die was nadien helemaal beroerd. Terwijl ik na een paar uurtjes alweer gezonde trek had en ongeduldig wachtte tot de verdoving was uitgewerkt waardoor ik weer zelfstandig kon plassen (pas dan mocht je naar huis). Kon uiteindelijk dezelfde dag nog naar huis.
Ik heb er ook één gehad en heb echt niks gevoeld. Ik dacht dat ze nog moesten prikken en toen was het al gebeurd. Zou kunnen ze ze het huidgedeelte wat hebben verdoofd, weet ik eigenlijk niet.
Wat me het meest ervan bijstaat is dat ik toen de verdoving was ingewerkt ineens een been in de lucht zag hangen en dacht.. wat doet dat been daar? Me toen pas realiserend dat dat mijn eigen been was. Van pijn oid herinnner ik me niks.
Blij dat ik ervoor gekozen heb ipv narcose (ik mocht kiezen). Vrouw van mijn leeftijd op zelfde afdeling was onder narcose geweest en die was nadien helemaal beroerd. Terwijl ik na een paar uurtjes alweer gezonde trek had en ongeduldig wachtte tot de verdoving was uitgewerkt waardoor ik weer zelfstandig kon plassen (pas dan mocht je naar huis). Kon uiteindelijk dezelfde dag nog naar huis.
Ik heb weleens een ruggenprik gehad. Als de naald eenmaal goed zit merk je er weinig van.
Helaas zat bij mij de naald pas na 4 keer mis prikken goed. Dat was echt horror en vele malen erger dan de operatie zelf en de nasleep daarvan.
Helaas zat bij mij de naald pas na 4 keer mis prikken goed. Dat was echt horror en vele malen erger dan de operatie zelf en de nasleep daarvan.
TS vraagt over een ruggenprik, maar bedoelt een lumbaalpunctie.quote:
Het verschilt per persoon blijkbaar.
Ik heb er ook één gehad en heb echt niks gevoeld. Ik dacht dat ze nog moesten prikken en toen was het al gebeurd. Zou kunnen ze ze het huidgedeelte wat hebben verdoofd, weet ik eigenlijk niet.
Wat me het meest ervan bijstaat is dat ik toen de verdoving was ingewerkt ineens een been in de lucht zag hangen en dacht.. wat doet dat been daar? Me toen pas realiserend dat dat mijn eigen been was. Van pijn oid herinnner ik me niks.
Blij dat ik ervoor gekozen heb ipv narcose (ik mocht kiezen). Vrouw van mijn leeftijd op zelfde afdeling was onder narcose geweest en die was nadien helemaal beroerd. Terwijl ik na een paar uurtjes alweer gezonde trek had en ongeduldig wachtte tot de verdoving was uitgewerkt waardoor ik weer zelfstandig kon plassen (pas dan mocht je naar huis). Kon uiteindelijk dezelfde dag nog naar huis.
ik zal nog even updaten.
op zich is de prik goed gegaan. alleen de volgende dag had ze 's ochtends behoorlijke hoofdpijn. die verdween nadat ze wat ingenomen had.
ook de volgende dag had ze hoofdpijn en ze voelde zich niet goed.
vanochtend belde ze me al vroeg op en zei dat ze zich zo ontzettend beroerd voelde.
ik heb haar gezegd meteen het ziekenhuis te bellen en me daarna terug te bellen.
ze belde niet terug en ik heb tig keer geprobeerd en er werd niet opgenomen.
ik heb anderhalf uur zitten wachten op een telefoontje terwijl ik me zat op te vreten.
toen heb ik de politie maar gebeld en die zijn wezen kijken.
toen bleek ze nogal overhaast met de buurvrouw naar het ziekenhuis vertrokken te zijn.
niet dat dat zo goed klinkt, maar ik weet in elk geval nu waar ze is en dat ze niet ergens in haar huis gestrekt ligt
en nu maar afwachten
op zich is de prik goed gegaan. alleen de volgende dag had ze 's ochtends behoorlijke hoofdpijn. die verdween nadat ze wat ingenomen had.
ook de volgende dag had ze hoofdpijn en ze voelde zich niet goed.
vanochtend belde ze me al vroeg op en zei dat ze zich zo ontzettend beroerd voelde.
ik heb haar gezegd meteen het ziekenhuis te bellen en me daarna terug te bellen.
ze belde niet terug en ik heb tig keer geprobeerd en er werd niet opgenomen.
ik heb anderhalf uur zitten wachten op een telefoontje terwijl ik me zat op te vreten.
toen heb ik de politie maar gebeld en die zijn wezen kijken.
toen bleek ze nogal overhaast met de buurvrouw naar het ziekenhuis vertrokken te zijn.
niet dat dat zo goed klinkt, maar ik weet in elk geval nu waar ze is en dat ze niet ergens in haar huis gestrekt ligt
en nu maar afwachten
|
|
