Van kleuter tot puber deel 120

je kunt de handen laten omtrekken, uitknippen en daar een soort bloemen van maken (op lange rietjes bevestigen_. Dan heb je een mooie zwaaiende bos bloemen. Ze kunnen hun eigen uitgeknipte hand dan versieren en er een fotootje op plakken (mee naar huis geven en weer inzamelen). Wel weer een geregel om van iedereen wat te krijgen. Anders volstaat alleen een naam ook natuurlijk wel.

Met handjes hebben we al wat gedaan met meesters- en juffendag.

Iets kleins met foto vind ik wel leuk, maar geen idee wat. Ik heb niet de illusie dat juf nou speciaal op iets geweldigs en blijvends van uitgerekend onze kleuters zit te wachten

Hier wordt elk afscheid van een klas wel iets blijvends gegeven hele klas/school is dus aangekleed door oude groepen dat deden ze al toen ik daar nog op school zat

Je kunt ook een geinige kleurplaat photoshoppen met de juf erin en alle kinderen die laten kleuren, en samen tot 1 boek maken.

of, iets persoonlijker: vragen of iedereen een tekening wil maken van wat hij/zij het leukst vond op school / in deze klas. De naam erbij, en een korte beschrijving van wat het voor moet stellen, en dan samen voegen tot een boekje. Evt. fotootje in de hoek.

quote:

Op maandag 22 juni 2015 12:02 schreef trui het volgende:
Je kunt ook een geinige kleurplaat photoshoppen met de juf erin en alle kinderen die laten kleuren, en samen tot 1 boek maken.

wat een goed idee!!

Ja, dat van die kleurplaat vind ik een goede!

Ik heb toevallig gisteren een mail van 1 van de klassenmoeders gehad met een "kleurplaat" waar de kinderen zelf hun juf kunnen tekenen (dus alleen een hoofd en schouders waar ze dus zelf hun juf kunnen tekenen). Verder gaan ze woensdag een klassenfoto maken voor de juf. Tekeningen en foto worden dan in een mapje gedaan en aan de juf gegeven.

dat lijkt me ook grappig, sonnetje!

Wij hadden het al een tijdje geleden opgepakt, maar de andere moeder laat het een beetje afweten. Ze heeft het druk, maar dat heb ik ook. Dus nu ben ik op zoek naar iets eenvoudigers en simpel uit te voeren, want mijn tijd is nu echt heel erg beperkt geworden.

hier nog de vaas met bloemen die we een keer gegeven hebben:

quote:

Op maandag 22 juni 2015 12:05 schreef trui het volgende:
dat lijkt me ook grappig, sonnetje!

Ik vond het ook een leuk idee ja.
Nu hopen dat ik mijn kind kan motiveren

ja, dat zal per kind verschillen. Het handigst is om het klassikaal te laten doen, als ze een keer een inval-juf/-meester hebben. Maar ja, denk daar maar eens op tijd aan.

Ja idd, nou hebben ze ook niet vaak een invaljuf/meester. Ja tijdens de lunch, mja das ook niet heel lang
Vandaag is de juf er niet, maar ze zijn tussen de andere twee kleuterklassen verdeeld Nou ja komt vast goed

Hier hadden ze met juffendag houten wasknijpers mee naar huis gegeven, die moest je versieren en samen met een theezakje en een kleine tekening weer inleveren (tasje op de deur van het lokaal geplakt). De juffen kregen een theedoos van het ingezamelde geld, en de tekeningen hangen samen met de theezakjes met de wasknijpers vastgemaakt aan een waslijn in het lokaal.

dat is ook leuk, Zana!

Sofie moet 2 wasknijpers versieren en daarnet dan een papiertje van 4×4 cm tussen. 1 van dr juffen heeft ze volgend jaar nog, de ander niet.

Wij zijn thuis aan het knutselen geslagen voor de juffen als afscheid van het schooljaar.
We hebben bloemen geknutseld van papier wat je kan zaaien. En die hebben we in zelf geverfde potjes gezet. Het ziet er in elk geval fleurig uit

quote:

Op maandag 22 juni 2015 10:42 schreef Cathmar het volgende:
Even aan andere vraag.

Mijn 8 jarige meisje legt de lat altijd erg hoog voor zichzelf en denk over alles diep na. Ze is ook niet een meisje met heel veel vriendinnetjes (dat is geen probleem verder) en kiest niet het gebaande pad (o herkenning).

Vooral dat perfectionisme, dat altijd jezelf zo ontzettend pushen. Daar bereik je wel iets mee, maar het is ook een grote valkuil weet ik (en haar vader ook) uit ervaring. Ik vroeg me af: wat kan ik nou doen om het wat makkelijker voor haar te maken?

Altijd, altijd, altijd de nadruk leggen op het proces, niet zozeer het resultaat. Ik vind het eigenlijk nu ze 13 is makkelijker te hanteren, omdat het proces ook duidelijker is. Ik heb nu een kind dat dit jaar een paar keer heeft gezegd: "Het kan me niet schelen wat voor cijfer ik daarvoor heb. Ík ben er gewoon trots op." Ze vraagt nog steeds veel van zichzelf, maar ze leert omgaan met beperkingen (met name tijd ), en ze leert dat het soms nou eenmaal niet helemaal perfect kan. Dat was vorig jaar best een beetje een bumpy ride, maar gaat dit jaar heel erg goed. Aan de andere kant heeft ze ook geleerd dat 'Ik ben daar gewoon niet goed in' maar met mate telt (waar haar broer zou denken/zeggen "Ja dat kan ik niet, doei!" ). Dat ze dat soort dingen best vaak kan beïnvloeden (lees: 'ik ben niet goed in wiskunde').

Naar anderen toe heeft ze het ook best moeilijk gehad, maar gaat het ook beter. Ze heeft geleerd (of is daar althans mee bezig) dat je anderen niet kunt veranderen en maar beperkt kunt beïnvloeden. En dat je zelf ook niet altijd perfect hoeft te zijn, want vriendschap is ook een proces: interactie, fouten maken, vergeven.

Ik denk niet dat je een perfectionist kunt veranderen, maar je kunt ze wel functioneel maken

Spuit elf: hier kregen we onlangs een mailtje, of we grote tassen mee wilden geven zodat er materiaal meegegeven kon worden om schoon te maken.

Tot vorig jaar was het gewoon zo dat al het speelgoed naar de aula werd verplaatst, je je daar intekende, iets meenam, het schoonmaakte, het terugbracht en dan dat maal zoveel

Het kan aan mij liggen, maar zo'n melding als PS onder aan een ander mailtje vind ik dus helemaal niet fijn. Bovendien wil ik zelf graag wat te zeggen hebben over wat er mee gaat om schoon te maken, het is niet dat ik me er ooit op een makkelijke manier afgemaakt heb ofzo, ik wil niet eens weten hoeveel puzzels en materiaal ik de afgelopen jaren schoongemaakt heb. Ik ben echt de lulligste niet en draaf regelmatig op als er weer eens kinderen naar het bos moeten of naar de kinderboerderij, hield me bezig met PR commissie enzo. Maar op een of andere manier is het hier echt iets als 'c'est le ton qui fait la musique'

Tico, mooi meisje hoor!

Ik heb altijd wel meegeholpen op school (behalve met schoolreisjes )
Wat mij altijd opviel was dat er zo weinig vaders waren die meehielpen.
Terwijl die juist zo handig waren als het ging om versieren. Op een gegeven moment heb ik de sinterklaas- en kerstversieringsessies dan ook aan J. overgelaten. En toen hij eenmaal de smaak te pakken had, ging hij ook meehelpen met de avondvierdaagse en met de decorbouw van de musical. Dat was voor mij wel even een eye-opener dat ik het ook aan hem over kon laten.

Mijn oudste heeft het geweldig gehad bij Taylor Swift. Ze vond het vooral leuk dat Taylor tussen het zingen door ook hele verhalen vertelde en er echt een 'onderonsje' met het publiek van maakte. Maar ze had het volgens mij ook fantastisch gevonden als Taylor alleen 2 uur stil op het podium had gestaan
Het was de hele belevenis die het zo bijzonder maakte.

quote:

Op maandag 22 juni 2015 15:33 schreef Gaoxing het volgende:

[..]


Naar anderen toe heeft ze het ook best moeilijk gehad, maar gaat het ook beter. Ze heeft geleerd (of is daar althans mee bezig) dat je anderen niet kunt veranderen en maar beperkt kunt beïnvloeden. En dat je zelf ook niet altijd perfect hoeft te zijn, want vriendschap is ook een proces: interactie, fouten maken, vergeven.

O, dit vind ik wel een goede, het concept vergeven! Vriendschap is inderdaad soms lastig, en interactie en fouten maken is hier wel duidelijk, maar vergeven hebben we nog niet gehad!

Dit onderwerp komt weer elk jaar terug.

quote:

Op maandag 22 juni 2015 16:54 schreef Troel het volgende:
Spuit elf: hier kregen we onlangs een mailtje, of we grote tassen mee wilden geven zodat er materiaal meegegeven kon worden om schoon te maken.

Tot vorig jaar was het gewoon zo dat al het speelgoed naar de aula werd verplaatst, je je daar intekende, iets meenam, het schoonmaakte, het terugbracht en dan dat maal zoveel

Het kan aan mij liggen, maar zo'n melding als PS onder aan een ander mailtje vind ik dus helemaal niet fijn. Bovendien wil ik zelf graag wat te zeggen hebben over wat er mee gaat om schoon te maken, het is niet dat ik me er ooit op een makkelijke manier afgemaakt heb ofzo, ik wil niet eens weten hoeveel puzzels en materiaal ik de afgelopen jaren schoongemaakt heb. Ik ben echt de lulligste niet en draaf regelmatig op als er weer eens kinderen naar het bos moeten of naar de kinderboerderij, hield me bezig met PR commissie enzo. Maar op een of andere manier is het hier echt iets als 'c'est le ton qui fait la musique'

Tico, mooi meisje hoor!

Misschien dat de andere manier niet effectief genoeg was?

quote:

Op maandag 22 juni 2015 18:13 schreef amaranta het volgende:
Dit onderwerp komt weer elk jaar terug.

je bedoelt het helpen in de klas en dan met name nav de schoonmaakperikelen aan het eind van het schooljaar? Ja, dat is wel zo'n terugkomend thema. Wat mij betreft valt het in dezelfde categorie als borstvoeding en wel of niet werken als je kinderen hebt. Het pakt ons op ons schuldgevoel. Dat schuldgevoel maakt het leven van vrouwen een stuk moeilijker. Daar hebben mannen volgens mij echt geen last van. Ze helpen op school als ze dat leuk vinden en als het uitkomt en niet als ze het niet leuk vinden of niet uitkomt. En daarmee is het klaar.